Niet op de wc (durven) poepen... Gouden tip gevraagd!

Ik heb niet alles terug gelezen,

maar ik heb wel een ervaring.



Mijn dochter was vanaf een jaar of 2 zindelijk van urine overdag en een half jaar later ook s'nachts.

Poepen wilde ze echter niet op de wc.

Dat heeft ze vol gehouden tot ze ruim 4.5 jaar was en dus al op school zat.



Hoe wij haar uitendelijk op de wc hebben gekregen?



* laat het los, op een dag dacht ik ze poept in de luier so what, als ze 18 is zal ze dat vast niet meer doen

* praat er niet meer over

* zeg ook niet " zullen we op de wc? dan krijfg je een .......



Wat dan wel



* ik heb tegen mijn dochter gezegd dat ik wil dat ze op de wc ging zitten met de luier aan.

* na veel vijven en zessen deed ze dit, ik heb dit wel heel concequent volgehouden.



Op een mooie dag gaf ze aan dat ze moest poepen en heb ik stiekem een heel groot gat in haar luier geknipt. Ik heb haar die om gedaan zonder dat ze dat zag.

Ze zat op de wc en riep me om de luier af te doen. Ik haalde haar van de wc en zei



" kijk nou er ligt een drol in de wc!!!" ik kuste haar en was heel blij. Daarna ben ik met haar gaan zitten en vroeg wat zei er van vond.



Na deze gebeurtenis knipte ik heel veel gaten in heel veel luiers en deze deed ik haar steeds om.

Deze periode heeft een maand of 2 geduurd denk ik.



Op een andere mooie dag vroeg ik haar of ze het niet een keer wilde proberen helemaal zonder luier? ( ik vroeg dat uiterst neutraal en al die tijd daarvoor was ik hier geen één keer over begonnen).

Ze knikte.



Ik vroeg of ze wilde dat ik er bij bleef of wegging. Ik moest weg.



Toen ik terug kwam had ze een keutel in de pot liggen. Ik prijsde haar de hemel in en we gingen direct naar de speelgoed winkel voor iets leuks.



Vanaf die dag poept ze op de wc!



ik hoop dat jullie er iets aan hebben.

Toch, als ik dit zo allemaal lees, in combinatie met oma's die beweren dat de kinderen vroeger met 1 al zindelijk waren...



Met 1 werd uk vroeger simpelweg op de pot gezet. Zindelijk is iets anders natuurlijk (al ziet oma dat heel anders ). Maar dan ben je er niet meer zo aan gewend om alles in een luier te doen. Ik kan me dus best voorstellen dat kinderen vroeger echt iets eerder zindelijk waren. Als de veilige cocon van je billen afgehaald wordt voordat je oud genoeg bent om je hem nog te herinneren...



Onze generatie heeft de makkelijke luier en bovendien het besef dat je een kind niet kunt dwingen hierin. Maar een kind is zich op een gegeven moment wel bewust van die luier en die zal lekker veilig om het kontje aanvoelen. Die veiligheid neem je weg. Dat niet ieder kind daar mee kan omgaan is nog niet eens zo onlogisch.

mamalelie je beschrijft het precies zoals ik wou zeggen Volgens mij lopen de meeste kinderen te lang door met een luier. Zoon was net 2 toen hij overdag helemaal zindelijk was en nu 3 maanden later gaat hij z'n fantasie steeds meer gebruiken.

Hij was gewoon nog te klein om zelf te beslissen waar hij ging poepen, als hij moest poepen zette ik hem op de wc. Z'n sluitspieren werken nog niet goed genoeg om het op te houden en ik denk dat dat bij oudere kinderen wel zo is. Dus als je later begint met de zindelijkheidstraining hebben ze ook meer controle over wanneer en waar ze poepen.



Heel veel succes allemaal!

Sory hoor...Maandenlang gaten in luiers knippen van een vier jarige...

Hoe erg kan een kleuter een moeder in de zeik nemen?

Ik vind het echt geestig.



Ik onderstreep de laatste twee schrijfsters ook maar weer en zei het al eerder.



Waarom heeft een kind van vier in godsnaam nog een luier om??????

Wat is er in de 2 tussenliggende jaren gebeurd?

Hier een zelfde soort verhaal. Ik heb 3 kinderen: de oudste is 4 jaar en 9 maanden.... de middelste net een maand 3 en de jongste is 1.



De oudste heeft enorme angst, die ze niet kan omschrijven. En we zijn VROEG begonnen met zindelijk worden. Toen ze een jaar of 2 was. Met plassen was het ook net zo'n angst. Heeft ook een hele tijd geduurd voor ze daar overheen was. En dan niet een beetje. Maar echt heel hard trillen, zweet brak aan alle kanten uit (gutste echt van haar gezichtje), en huilen en bibberen. We hebben haar daar een hele tijd rust in gegeven en toen op de harde manier doorgepakt, en dat lukte.



En toen het poepen... dat deed ze al helemaal niet op de wc. Ook alles geprobeerd. We zijn naar cranio sacraal therapie (google maar) geweest (wel positieve reacties van gehoord). Na 2 behandelingen afgesproken dat ze na onze vakantie zou poepen. Ze heeft het ook echt geprobeerd, ze wilde het echt, maar begon weer zo te trillen en te zweten, het lukte niet uit angst. We zitten nu te twijfelen of we meer behandelingen ondergaan, die helaas nauwelijks vergoedt worden.



een paar weken geen luier meer omdoen: resultaat: in 2 weken tijd 2 keer gepoept, met nog meer angst, zweten, huilen, gillen, trillen. Continu billen knijpen, ophouden, ongelukjes (zo'n opgehouden poepveeg) in onderbroeken, noem maar op. De keren dat ze gepoept had, was ze helemaal niet trots, wilde de poep niet zien, ik mocht haar niet toelachen, en mocht niet zeggen hoe trots ik op d'r was.



Ze heeft op school voor de zomervakantie gewerkt met een luierbroekje. Als ze moest poepen, deed ze zelf het luierbroekje aan, ging op de wc zitten, poepte, deed de luier uit, maakte billen schoon, luier in plastic zakje en in een aparte tas. Kinderen vroegen wel: waarom heb jij 2 schooltassen bij? Voor mijn luier zegt ze dan doodleuk. Totaal geen schaamte.



Verder lopen we ook bij de poeppoli (pedagogisch team v.h. ziekenhuis) en daar heb ik aangegeven dat ik wat vaker wil komen. Omdat ik totaal geen resultaat zie. Ook ben ik bang dat wanneer mijn dochter straks in de nieuwe klas (groep 1/2) gepest gaat worden door de grotere kinderen. Zelf zit ze in groep 1. Maar in het ziekenhuis zeiden ze me dat het nog wel mee zou vallen, daar zijn ze nog te klein voor waarschijnlijk. Vanaf groep 3 meer dacht ze. Ze had veel kinderen daar lopen op de poeppoli rond mijn dochters leeftijd. Om mij wat te ontlasten. hebben we het volgende besproken. Een luierbroekje naast d'r bed. Als ze moet poepen, mag ze zelf het broekje aan doen. Buiten bedtijd, geen luier, alleen wc. Want het is zo vreselijk frusterend, tijdrovend, om iedere keer naast die wc te zitten met een totaal niet meewerkend, huilend, kind. En dan nog 2 kleinere in de kamer hebben zitten. Wat ze dan 's nachts heeft gepoept is dan mooi meegenomen, scheelt overdag weer stress. En zo hoeven we niet bang te zijn voor obstipatie.



Ze is er emotioneel nog helemaal niet klaar voor. De huisarts zei dat ook al, in het ziekenhuis ook, en wij zelf denken dat dat inderdaad wel klopt. Ze is een heel gevoelig meisje, dat echt wel van d'r af kan bijten, geen softie of zo. Maar gewoon heel gevoelig, als je snapt wat ik bedoel, voelt veel dingen aan, denkt heel ver door, denkt over vele dingen na.



De tip van het gat in de luier vind ik wel een hele goede! Werkt hier misschien ook wel. Ze heeft zo'n enorme angst om los te laten. in het ziekenhuis zeiden ze ook dat het vaak een combi is van angst om los te laten (aanhankelijk) en bang dat er iets van hunzelf in de wc verdwijnt..



En het is trouwens vaak makkelijk praten van een ander (op tijd beginnen, hard zijn, doorpakken, geen luiers meer kopen, noem maar op). Maar je kunt er zelf echt niet altijd iets aan doen.



Ons zoontje van net 3 heeft geen angst wat plassen betreft. Vanaf het begin ging dat gelijk goed. Poepen vind hij ook niet eng op de wc, maar dat voelt hij nog niet goed aankomen. Meestal pas als hij bezig is...



Het is heeeeeeeeel fijn om niet de enige te zijn...

Succes allemaal!

Ik blijf hier volgen!

stond er dubbel op...

Ik word niet zo snel boos maar wel van moeders die zeggen dat " de kinderen te laat zindelijk zijn gemaakt".



Mijn dochter heb ik op de pot gezet toen ze 8 maanden was en net kon zitten. Ze was met 2 jaar droog.



Het arme kind vond het gewoon doodeng dat er iets uit haar viel en dat heeft niks te maken met de Pampers van tegenwoordig die zo goed absorberen en dat de kinderen niet voelen dat ze nat zijn blabla bla.



Ik heb nog een dochter, zij is nog geen drie en is overdag als s'nachts droog en poept al zeker een jaar op de wc. Blijkbaar hebben sommige kinderen angsten die andere niet hebben....

Moeder van drie kids.



Mijn dochter is ook een extreem gevoelig kind. Ze denkt overal enorm overna.

Waar de kleinste gewoon doet gaat zij eerst alles opnemen en bedenken.



Ik hoop dat er voor jullie snel een goede oplossing komt. Misschien kun je het proberen met het gat in de luier..... ik hoop dat het voor jullie ook werkt.

Sterkte

Sorry hoor, maar met een gat uit een luier valt er ook iets uit je.



Ik snap best dat er kinderen zijn die heel bang zijn.

Ik denk dat het wel verschilt wat je als ouder met die angst doet.

Ga je erin mee en bevestig je dus dat het terecht is om bang te zijn of niet....

Hoe bedoel je "Ga je er in mee..." Neele? Ik sta echt niet met haar mee te huilen of zo...



En over dat te lang met een luier doorlopen: mijn dochter was met 2,5 zindelijk met plassen dus ze heeft echt niet te lang met een luier doorgelopen.

Is er niet een vriendinnetje die het voor kan doen?

Ik zal een voorbeeld geven:

"Mijn dochter heeft een paar weken geleden een spoedcursus zwemmen gedaan. Ze was veruit de jongste met haar net vier jaar. Er was een meisje van 7 dat al twee jaar op zwemles zat en nog steeds geen diploma had. Zij moest ook iedere dag naar de cursus aangezien die ouders wel eens wilden dat hun kind een diploma haalde.Maar dat meiske moest iedere dag keihard huilen. Voor zwemmen, tijdens zwemmen als het niet goed ging en vaak als ze uit het bad kwam ook.

De moeder van dat meisje trooste haar dan. Dat vond ik echt bizar.

Door het kind te troosten geef je haar het gevoel dat ze dus een rede heeft om te huilen.

Naar mijn idee zou die moeder twee dingen kunnen doen.

Of zich er bij neer leggen dat haar kind (nog) niet kan afzwemmen, of zeggen tegen het kind dat ze zich niet zo aan moet stellen en het verder negeren.

Er te veel aandacht aan besteden en er dus in meegaan, mijn kind is iig slim genoeg om dat helemaal uit te buiten.

Het negeren doe ik al lang en anderen hier volgens mij ook. Het stond al op een van de eerste pagina's als tip. Dat mensen hier zeggen zich zorgen te maken betekend nog niet dat ze 'er in mee gaan' waar hun kind bij is.

Neele, het is iedereen inmiddels duidelijk dat jij een enorme frustratie hebt t.o.v. het onderwerp kinderen en zindelijkheid, want op elk topic daarover duik jij als een roofvogel naar beneden en begint blind van alles te roepen. Los van het feit dat je nul constructieve tips geeft laat je ook nog eens merken over nul empathisch vermogen te beschikken. Impliciet maak je iedereen die met dit probleem kampt voor imbeciel uit, want ze laten zich in de luren leggen door hun kind.



En daarmee zou jij het dan beter weten dan de deskundigen die worden geraadpleegd? Denk je dat ze op de poeppoli niet kritisch zijn t.o.v. lakse ouders en die niet binnen de kortste keren in de smiezen hebben? Dat ze die niet doodleuk naar huis sturen, tesamen met een pakket strenge maatregelen en de opdracht die eerst maar eens een paar maanden strak toe te passen? Dat die niks beters te doen hebben dan die ouders en kinderen (letterlijk en figuurlijk) te pamperen?



Waar maak je je in godesnaam zo druk om. Heb jij er last van als een kind in de luier poept? Veroorzaakt het kind een groot maatschappelijk probleem of groeit het op voor galg en rad? Nee, de enigen die er last van hebben zijn de ouders en de kinderen zelf en ook al is het moeilijk te begrijpen voor types zoals jij: die staan er ook niet om te lachen. Heb jij ooit een kind in pure paniek/frustratie/onmacht gezien ivm het poepgebeuren? En - veel erger nog - heb jij weleens echt een kind (liefst je eigen) met verschrikkelijke verstopping meegemaakt? Nee, want dan zou je echt wel anders piepen. En ja, dan is het zo makkelijk om te denken dat iedereen wiens kinderen zich anders gedragen het wel verkeerd zullen hebben aangepakt. Mijn kinderen hebben altijd vers eten gegeten; moesten zelfs niks van potjes hebben. Hebben beiden zonder probleem aan de borst gedronken. Om maar even een paar voorbeelden te noemen. O zo makkelijk voor mij om dan ouders bij wie die dingen niet van een leien dakje gaan te gaan lopen beschuldigen.

En dan, al zou ik dat doen: help ik die ouders daarmee? Voorzie ik ze van goed advies? Nee, het enige dat ik dan doe is mezelf beter voelen over de rug van een ander mijn eigen frustratie (waar die dan ook vandaan komt) botvieren op iemand die zelf al vreselijk baalt van een situatie en de onmacht. Die met tranen in de ogen en pijn in het hart de meest harde en idiote dingen heeft uitgeprobeerd om een kind ergens toe te bewegen.



Maar hee, wat zal het jou boeien. Al dat soort omschrijvingen komen bij jou toch in de categorie "aanstellerij' of "watjesgedrag" terecht.



Kortom: kom eens een keer met een bijdrage waar anderen mogelijk wat aan hebben en spring zelf in die boot i.p.v. vanaf de kant onverstaanbare stuur"adviezen" te roepen of (wel verstaanbare) adviezen van een ander af te zeiken.

Sientje e.a.: gewoon niet op reageren totdat er een poging wordt gedaan om constructief mee te denken. Er zijn altijd van die gezellige betweters over dit soort onderwerpen wiens zaterdagochtend-kopje-koffie zoveel beter smaakt als ze mensen die kampen met een probleem lekker affakkelen. Alleen maar omdat het in hun ogen een onzinprobleem is.



Niet in de verdediging gaan, want dat heeft bij dat soort roeptoeters toch geen enkele zin.

Zo.....ben je het kwijt?

Ik ken iemand die bij de poeppoli werkt en blijkt er dus in veruit de meeste gevallen niets aan de hand te zijn.

Iig niets aanwijsbaars gevonden te worden.



En volgens mij haal je een aantal dingen door elkaar.



Ten eerste denk ik absoluut niet de waarheid in pacht te hebben wat opvoeden betreft. Was het maar waar, dan had ik niet te maken met mijn eigen onzekerheden en frustraties waar ik tegen op loop.



Ook wil ik een bang kind dat verstopt is helemaal niet af doen als niet zielig.

Het lijkt me vreselijk om dat aan te moeten zien.



En ja, volgens mij is het kwaad al geschied als je eenmaal zo ver bent.

En heb je dan te dealen met het feit dat het zo is.



Vooral de manier waarop dat gebeurd stuit mij tegen de borst.

De manier waarop er vanuit gegaan wordt dat het best normaal is dat een kind nog niet zindelijk is op zijn of haar vierde jaar.

En vaak wordt er dan ook nog raar gedaan over juffen die weigeren een kind te verschonen.

De manier waarop het dus vergoelijkt wordt vind ik raar.

En DAAR krijg ik hele erge jeuk van.

Om maar te zwijgen van het trucjes verzinnen om een kind dan toch te laten poepen.

Net als met zwemmen (je zwemt wel of je zwemt niet) lijkt me...of geef je kind een luier of doe het niet.

Je kind in voor de gek houden door er gaten in te gaan knippen en dat ook nog eens als serieus hier brengen vind ik idd echt stuitend.



Als er een lichamelijke reden is voor het niet kunnen poepen lijkt mij toch ook dat je dat op het vierde jaar al moet weten.

Dat is mijn punt. Waarom raken de meeste mensen pas in paniek als een kind al zo'n jaar of twee te laat is met zindelijk worden.



Adviezen: Ik heb ze wel hoor.

Maar je zult ze te hard vinden.

Namelijk...geen luier meer omdoen.

En iedere dag zonder er te veel de aandacht op te vestigen een aantal keren op de wc gaan zitten en samen tot 100 tellen.

Potje altijd in de buurt.

Als een kind bang is voor 'de plons' kan het dus ook op het potje waar geen plons is.

Ik ken meerdere gevallen waar het zo is gegaan. Bij één ervan zijn er idd klysma's nodig geweest. Twee. Toen was het over.

Maar dat zal zeker als veel te hard worden beschouwd.

Oh ja, en poepen in de broek is zelf de broek in de was doen.



Voordat dit traject in wordt gezet een goed gesprek. Het gaat niet goed met zindelijk worden en mama en papa gaan je geen luier mee omdoen. Dat kan niet bij kinderen van vier.

Ook de juf op school wil je niet verschonen.



Een bezoek aan de speelgoedwinkel in het vooruitzicht maar hier niet te veel de nadruk op leggen. Het belangrijkste is het zindelijk worden en niet het cadeau.



Maar ja....deze methode zal jij wel heel slecht vinden.

Zelf had ik iig al veel eerder bij een arts gezeten.



Frustratie's over mijn eigen zindelijkheid.....nee, ik was 18 maanden, zoals toen gebruikelijk was.

Dat ik toen mijn ouders gingen scheiden een jaar later opeens weer in mijn broek ging poepen voor een korte periode zegt voor mij veel over het kinderbrein.

Nee, geen frustratie dus.



Verder maak ik volgens jou iedereen die met dit probleem te maken heeft uit voor imbeciel.

Nee hoor...

Ik denk alleen dat als er geen sprake is van verstopping (dat is vaak lichamelijk en dan poept een kind ook niet in een luier) dat het kind wel te veel macht krijgt.

Lees maar op de site van de poeppoli.

"Niet te streng zijn want anders is er meer kans op verstopping" Dat duidt al op de psychologische kant van de zaak toch?

Ook staat er dan een kind vaak zindelijk wordt door het goede voorbeeld te krijgen.



Nergens staat dat gaten in luiers knippen goed is.

Of dat je je kind voor de gek moet houden door het op deze manier "stiekum" op de wc te laten poepen.



Ik zou als het mij zou gebeuren dus hetzelfde doen als ik met mijn kind heb gedaan toen ze bijna twee was.

Nooit meer een luier om.

Potje bij de hand, wc deur open met licht aan en brilverkleiner erop.



Maar dat zal allemaal wel heel stom zijn en ik heb geen onzindelijk kind dus ik zal er niets van weten...

Weet je wat nou zo vreemd is, vroeger hadden kinderen die problemen niet. De luiers van tegenwoordig zijn te goed. Kinderen gaan het makkelijk vinden om in die luier te plassen of te poepen. Het wordt ze eigenlijk aangeleerd. Ik vraag me af, of ze het nog steeds doen als ze gewoon geen luier meer omkrijgen... snel afgeleerd hoor, want dan gaan ze het vies vinden.

Neele, het nare om jouw manier van reageren is dat je vrijwel alles afdoet als laksheid of ongeïnteresseerdheid van de ouders.



Denk je nu daadwerkelijk dat de meeste ouders met een kind met poepproblemen niet gewoon begonnen zijn met jouw methodes?

Voor een aantal kinderen zullen die methodes goed werken en die hebben een volledig zindelijk kind en die hoor je hier niet meer. Voor een aantal kinderen werkt het ook niet en die ouders gaan dus andere dingen proberen, wat ik niet meer dan logisch vind.



Die andere manieren (die jij dus waarschijnlijk niet zou proberen) volledig affakkelen onder het mom van "je in de luren laten leggen door je eigen kind" vind ik bijzonder flauw en ik vraag me af of je er iemand ook verder mee helpt.

Tja, de luiers van tegenwoordig zijn te goed... We gebruiken altijd katoenen luiers dus voelen ze prima wat ze doen maar onze oudste van drie heeft ook angst om te poepen op het potje. En weigert dat dus ook. Het heeft al een hele tijd geduurt voordat hij uberhaupt op het potje wilde zitten, laat staan iets doen. (net als dat hij het eng vond om een luierbroekje aan te krijgen of een onderbroek) Gelukkig gaat het plassen nu wel helemaal goed. Maar hij durft ook echt niet op de wc, ik oefen nu met het zitten op de wc bril met broek nog aan en daar raakt hij al lichtelijk van in paniek. Hij heeft altijd veel tijd nodig om ergens aan te wennen. Het is een hele gevoelige jongen en schrikt ook erg snel, heel anders dan zijn jongere zus. Kinderen kunnen erg verschillend zijn. Ik dacht ook altijd van huppakee doorzetten maar ondanks dat we vroeg zijn begonnen met het aanbieden van het potje gaat het dus toch moeilijk en je kunt een kind ook niet dwingen want dan heeft het een averechts effect. Ook hier staat al een cadeautje klaar maar hij laat zich helaas niet omkopen. Stickers voor het plassen op het potje werkte een tijd geleden ineens wel goed terwijl hij er daarvoor helemaal niet gevoelig voor was. Ik heb geen tips verder maar ga die van het poepen in de luier op de wc wel uitproberen, zou mooi zijn als dat lukt!

Wel fijn om te lezen dat meer kinderen hier last van hebben.

@Neele: We mogen het niet vergoeilijken of doen of het normaal is maar we moeten er ook niet teveel in mee gaan. En geen trucjes toe passen om het kind toch op de wc te laten poepen.

Wat moeten we dan wel doen?



Mijn dochter is trouwens wel zindelijk want ze kan haar ontlasting ophouden. Ze heeft overdag geen luier aan. Ze poept alleen niet op de wc.

@ Pijnboompit: Heb je de rest van het topic doorgelezen? Vast niet anders zou je wel gelezen hebben dat de meeste kinderen uit dit topic niet de hele dag in een luier lopen.

quote:neele schreef op 29 augustus 2009 @ 12:08:

Zo.....ben je het kwijt?

Ik ken iemand die bij de poeppoli werkt en blijkt er dus in veruit de meeste gevallen niets aan de hand te zijn.

Iig niets aanwijsbaars gevonden te worden.

Yep. Zo ook hier. En dan? Die wetenschap hebbende leidt er niet toe dat het dan dus even is opgelost. Ik zou bijna nog liever hebben dat er wél een fysieke oorzaak zou zijn aan te wijzen, dan was dat iig een stuk duidelijker.



En volgens mij haal je een aantal dingen door elkaar.



Ten eerste denk ik absoluut niet de waarheid in pacht te hebben wat opvoeden betreft. Was het maar waar, dan had ik niet te maken met mijn eigen onzekerheden en frustraties waar ik tegen op loop.

Ik heb het nergens over opvoeden in het algemeen gehad. Ik had het over je houding mbt dit onderwerp.



Ook wil ik een bang kind dat verstopt is helemaal niet af doen als niet zielig.

Het lijkt me vreselijk om dat aan te moeten zien.



En ja, volgens mij is het kwaad al geschied als je eenmaal zo ver bent.

En heb je dan te dealen met het feit dat het zo is.

"Eenmaal zover bent" "kwaad al geschied" ???. Je vroeg je eerder af wat er in de tussenliggende 2 jaren is gebeurd met kinderen die op hun 4e nog een luier om hebben". Wat dacht je van het toepassen van alle mogelijke manieren en methoden, ook degenen die jij hieronder opsomt? Twee jaar lang. Met als resultaat dat - de heer zij geloofd en geprezen - mijn zoon uiteindelijk alleen die luier nog nodig heeft om zijn ontlasting in te doen en verder (ook op dat vlak ) zindelijk is. En daar stagneert het dan.

Twee jaar, met inmiddels ook een 2e die we zindelijk aan het krijgen zijn (hij is 2). Vind je het gek als mensen desnoods maar overgaan op eventuele ludieke methoden als gat in de luier waar jij zo lacherig over doet? Ik zal je vertellen: als dat hier zin zou hebben, dan zou ik het nu per direct ook doen.



Vooral de manier waarop dat gebeurd stuit mij tegen de borst.

De manier waarop er vanuit gegaan wordt dat het best normaal is dat een kind nog niet zindelijk is op zijn of haar vierde jaar.

Is dat hier door iemand gesuggereerd dan? Ik heb niet alle reacties meer vers in mijn hoofd, maar kan me niet herinneren dat iemand zoiets heeft gezegd. Je vult hier dus van alles in.

En vaak wordt er dan ook nog raar gedaan over juffen die weigeren een kind te verschonen.

Is volgens mij ook totaal niet aan de orde geweest hier. Iig heb ik in een van mijn eerste postings al aangegeven het volkomen terecht te vinden dat de juf niet verschoont. Weer aannames en invullingen

De manier waarop het dus vergoelijkt wordt vind ik raar.

En DAAR krijg ik hele erge jeuk van.

En, word je daar blij van, van die jeuk? Of iemand anders?

Om maar te zwijgen van het trucjes verzinnen om een kind dan toch te laten poepen.

Ja zeg, dahag. Niks doen is niet goed, erin meegaan mag niet. En dan oplossingen verzinnen om het wel te laten lukken deugt ook niet.

Net als met zwemmen (je zwemt wel of je zwemt niet) lijkt me...of geef je kind een luier of doe het niet.

Je kind in voor de gek houden door er gaten in te gaan knippen en dat ook nog eens als serieus hier brengen vind ik idd echt stuitend.

Zie boven. Kind poept of het poept niet. Luier of niet. Als iedereen die ik in 'het traject' heb gesproken zegt dat methoden nooit tot ophoudgedrag of verstopping mogen leiden, wat wou je dan nog doen (zie ook verder onder).



Als er een lichamelijke reden is voor het niet kunnen poepen lijkt mij toch ook dat je dat op het vierde jaar al moet weten.

Dat is mijn punt. Waarom raken de meeste mensen pas in paniek als een kind al zo'n jaar of twee te laat is met zindelijk worden.

Omdat iedereen bij wie je aanklopt voor het 3,5 levensjaar zegt dat het wel gaat komen, je moet blijven doorgaan zoals je doet (in mijn geval dan) en de poeppoli pas serieus naar een kind gaat kijken als het 4 is. Maar ik neem aan dat je dat eigenlijk al wel weet van diegene die jij kent die bij de poli werkt.



Adviezen: Ik heb ze wel hoor. Het is alleen niks nieuws onder de zon, dat vergat je er even bij te zetten.

Maar je zult ze te hard vinden.

Oja? Dan moet je mijn eerdere berichten eens beter doorlezen. Hier ga je weer: meteen maar suggereren dat jouw methoden (die doodnormaal zijn en echt niks nieuws) voor de watjes hier te hard zullen zijn. Wake up!

Namelijk...geen luier meer omdoen.

Gedaan. Met bovengenoemd resultaat (wat jij niks kunt vinden, maar in onze situatie was dat al een overwinning na 2 jaar geëmmer).

En iedere dag zonder er te veel de aandacht op te vestigen een aantal keren op de wc gaan zitten en samen tot 100 tellen.

Gedaan. Al waren het hier dan 3 liedjes zingen.

Potje altijd in de buurt.

Check. . Nog steeds.

Als een kind bang is voor 'de plons' kan het dus ook op het potje waar geen plons is.

Potje ook geen optie, durft hij ook niet. Zelfde resultaat als op de wc zetten.

Ik ken meerdere gevallen waar het zo is gegaan. Bij één ervan zijn er idd klysma's nodig geweest. Twee. Toen was het over.

Maar dat zal zeker als veel te hard worden beschouwd.

Als artsen en begeleiders van de poeppoli mij dit ten strengste afraden (en er steeds weer op hameren dat dát te allen tijde niet de bedoeling is) ga ik dat niet doen. Ook al vindt ene Neele van het VF dan mogelijk dat ik te soft ben. En kent ze nichtjes van vriendinnen van de buurvrouw waarbij klysma's hielpen.

Oh ja, en poepen in de broek is zelf de broek in de was doen.

checkcheckcheck.

Sorry hoor, maar denk jij nou serieus dat je hier nieuwe dingen roept? Dat mensen die hier aangeven van alles geprobeerd hebben jouw voor de hand liggende adviezen niet tot in den treure toe (in mijn geval al jaren) hebben uitgeprobeerd. Op alle mogelijke wijzen en in alle mogelijke varianten. Met de complimenten en de veer in mijn eigen billen van de poli erbij.



Voordat dit traject in wordt gezet een goed gesprek. Het gaat niet goed met zindelijk worden en mama en papa gaan je geen luier mee omdoen. Dat kan niet bij kinderen van vier.

Ook de juf op school wil je niet verschonen.

Wederom driedubbel check. Heb dat ook al aangegeven, hoe wij met zoon hebben gepraat over school icm poepen en hoe dat verliep. Oud nieuws dus ook dit.



Een bezoek aan de speelgoedwinkel in het vooruitzicht maar hier niet te veel de nadruk op leggen. Het belangrijkste is het zindelijk worden en niet het cadeau.

Done that, been there, got the t-shirt. Maar zoonlief zei dan, hoe leuk hij het idee van de speelgoedwinkel ook vond: "nee, dank je, dat hoeft dan niet hoor, die winkel".

Overigens heeft je kennis van de poli je dan niet verteld dat hun methode nu juist niet werkt met het in het vooruitzicht stellen van een materieel cadeau, maar met een beloning die gericht is op aandacht (mogen kiezen wat er gegeten wordt, wat er op tv komt, welk spelletje we gaan doen, iets later naar bed). Dus jouw advies is volgens de deskundigen ook nog eens verkeerd ingestoken



Maar ja....deze methode zal jij wel heel slecht vinden.

Kijk, vind je het gek dat mensen je reacties irritant en kinderachtig vinden. Het zou een stuk prettiger praten als jij niet bij voorbaat voor mij of anderen invult wat ik vind.



Zelf had ik iig al veel eerder bij een arts gezeten.

Zie boven. Maar ik zal het nog een keer herhalen als dat fijn voor je is. Als je de huisarts en/of poeppoli dit probleem voorlegt bij een kind dat 3,5 is, dan is het devies om door te gaan met de methoden die je al toepaste en terug te komen als het na een aantal maanden nog niet beter is.

Wel vind ik bijvoorbeeld TO zelf ook aan de rijkelijk late kant met haar aanpak, heb dat ook al eerder aangegeven.



Frustratie's over mijn eigen zindelijkheid.....nee, ik was 18 maanden, zoals toen gebruikelijk was.

Dat ik toen mijn ouders gingen scheiden een jaar later opeens weer in mijn broek ging poepen voor een korte periode zegt voor mij veel over het kinderbrein.

Nee, geen frustratie dus.

Vanwaar dan je gehakketak op dit soort topics? Ga je dan richten op de zaken die voor jou belangrijk zijn en houd op met mensen die om hulp vragen uit te lachen of af te kraken. Wat zal het jou aan je billen oxideren of kinderen van anderen zindelijk zijn of niet. Zelfs al zijn die ouders laks, te laat begonnen, te toegevend of whatever. Jouw gezeur gaat hoe dan ook aan zo'n situatie niet veranderen en is beledigend voor diegenen die er wél alles aan doen.



Verder maak ik volgens jou iedereen die met dit probleem te maken heeft uit voor imbeciel.

Nee hoor...

Nee hoor, niet letterlijk. De minachting druipt alleen van je denigrerende postings af. Net als van al je aannames ("zul je wel te hard vinden", "mijn methode zul je wel slecht vinden")

Ik denk alleen dat als er geen sprake is van verstopping (dat is vaak lichamelijk en dan poept een kind ook niet in een luier) dat het kind wel te veel macht krijgt.

Lees maar op de site van de poeppoli.

"Niet te streng zijn want anders is er meer kans op verstopping" Dat duidt al op de psychologische kant van de zaak toch?

Ook staat er dan een kind vaak zindelijk wordt door het goede voorbeeld te krijgen.

Euh wat je met deze alinea wilt volg ik niet...

Edit: Maar je veronderstelling dat het ophouden van ontlasting alleen een lichamelijke kwestie is, is een flagrante misvatting.



Nergens staat dat gaten in luiers knippen goed is.

Of dat je je kind voor de gek moet houden door het op deze manier "stiekum" op de wc te laten poepen.

Nee en nergens staat dat het slecht is, duhuhh. De keren dat ik met de poeppoli in overleg was over mijn niet-omkoopbare kind dat er geen lor om gaf in een poepbroek te blijven rondlopen of om die zelf te moeten uitwassen (iets wat ze zelf na een overleg of 8 ook onderkenden) en mijn eigen ideeën voorlegde in aanvulling op/als alternatief voor hun aanpak werd dat enthousiast ontvangen en moest ik dat - als kenner van mijn eigen kind - vooral uitproberen. Er was echt maar 1 ding wat absoluut niet mocht en jij mag 1x raden wat dat was.



Ik zou als het mij zou gebeuren dus hetzelfde doen als ik met mijn kind heb gedaan toen ze bijna twee was.

Nooit meer een luier om.

Potje bij de hand, wc deur open met licht aan en brilverkleiner erop.

Meid, briljant. Dat ik er zelf niet op ben gekomen.



Maar dat zal allemaal wel heel stom zijn en ik heb geen onzindelijk kind dus ik zal er niets van weten...

Gut, helemaal op het einde volgt alsnog een zinnige opmerking. Ga jij een (wederom bij voorkeur je eigen) kind 2 jaar tevergeefs tot poepen op de wc bewegen en kom dan terug. Dan praten we verder.



Vooralsnog kan ik bij jou nu beter overschakelen op de methode die ik nu bij zoon moet (en ook alleen nog maar kan) toepassen: ignore.

En dat geldt ook voor bijdehandte types als pijnboompit die (zonder het topic goed te hebben doorgelezen, daar durf ik wat om te verwedden) ook nog even met een enorme pot mosterd komt aandraven over "vroegah" en "aanleren".

Ik bedoel dit absoluut niet aanvallend, laat ik dat vooropstellen, maar ik denk dat we in deze maatschappij gek gemaakt worden met wanneer een kind iets schijnt te moeten kunnen. Volgens mij "maak" je een kind niet zindelijk, maar worden ze dat vanzelf.Je mag ze wel een beetje op weg helpen natuurlijk, maar er is echt geen leftijd waarop het "uiterlijk"moet hoor...laat je niet gek maken door andere moeders, boekjes, burootjes of tv.



Kinderen moeten al zoveel tegenwoordig! Bij mijn zoontje zit een jongetje op zwemles dat elke week van zijn moeder te horen krijgt wat hij allemaal NIET goed heeft gedaan. Dan krijgt het hele kleedhok te horen dat hij buiten alle fouten in het zwembad OOK nog in zijn broek en bed plast en zich zelf niet kan aankleden terwijl hij "al"5 is. Dat arme arme kind, die druft straks helemaal niks meer. Ik heb er wel eens wat van gezegd, maar ze gaat gewoon door. Het is maar een voorbeeld, maar heeft mij te denken gezet, ze moeten al zoveel die kids.



Bij mijn zoontjes heb ik niets aan zindelijkheidstraining gedaan, behalve dat de pot gewoon in de huiskamer stond, zo wisten ze wat het was. Allebei waren ze met 3,5 zindelijk. De jongste gelijk dag en nacht en de oudste is 5 en plast in zijn bedje, ondanks dat we hem laten plassen. Hij heeft dus een nachtluier om en we maken er geen punt van. Komt vanzelf goed. We worden gek gemaakt door alle boekjes en tv, wat we allemaal "volgens schema"moeten..zucht! Mijn familie daarentegen vraagt wel altijd of hij nu als droog is s'nachts, net als de vraag die standaard volgt: in welk badje zwemt hij nu? GRRRR, hiermee bezorg je de ouders ook soms het gevoel dat ze het niet goed doen, je word er onzeker van, om nog maar te zwijgen over de kinderen in kwestie, want ze vragen het ook aan mijn zoontje zelf!



Daarom waren die problemen er "vroeger"niet, toen hadden ze die schemaatjes, boekjes en tv programma's gewoon nog niet...

Nogmaals, ik val niemand persoonlijk aan, hooguit een punt van kritiek op de huidige maatschappij, alles moet en alles moest gister. Er zijn tegenwoordig heel veel kinderen die onzeker zijn en later zelfs een minderwaardigheidcomplex krijgen. Dat komt natuurlijk niet door het wel of niet op het wc poepen, maar ik denk wel dat het komt dat andere mensen vinden dat kinderen van alles moeten. Ik lees hier ergens dat een kind van 4 al 2 jaar te laat zindelijk is!!!! Waar slaat dat op? Zindelijk zijn is zelf controle over je blaas hebben, iets lichamelijks dus. Iets heel anders dan dat je kind hebt aangeleerd om keurig om het kwartier op de pot te gaan zitten.



Luister naar je eigen gevoel en naar je kind, trek je niks aan van andere moeders en burootjes ed. dan komt alles goed, echt waar!

Oja, wat ik wel eens heb gehoord wat misschien wel kan helpen, omdat ze misschien lichamelijk gespannen is om te poepen; een osteopaat. Hij/zij schijnt er wel voor te knnen zorgen dat de kinderen wat meer ontspannen zijn.



Heb er geen ervaring mee, maar ken wel iemand met een positieve ervaring.....Wie weet??

pfffft heel lang antwoord getypt en nu is het weg.



Dus even kort;



Het bagetaliseren van een laat zindelijk kind gebeurde op een ander topic waar je mij waarschijnlijk ook langs hebt zien komen aangezien ik "overal als een roofvogel op duik".



Wat betreft mijn mening geven over dit onderwerp:

Op een forum geven zovee mensen een mening over iets waar ze geen ervaring mee hebben.

"Ik heb een relatie met een getrouwde man" tot "ik durf niet in een vliegtuig"

Allemaal meningen van mensen zonder vlieganst of wel of niet terechte moraalridders die de desbetrefffende persoon van de getrouwde man afwillen.



Uit je uitgebreide antwoord waaruit weer blijkt dat je woest bent op iemand die er volgens jou niets van weet of iig niets van snapt (zou ik niet boos op zijn maar ja..) lees ik dat je dus idd twee jaar bezig bent geweest met alle voorbeelden die ik aanhaal.

En daar heeft niemand het dus over..

In dit topic niet en in andere met het zelfde onderwerp ook niet.

Wat gebeurd er met een kind als je gewoon geen luiers meer koopt.

En hoe lang heb je dat gedaan voordat je toch weer een luier omdeed?

Hoe legt een kind uit wat er eng is en hoe ga je DAAR als ouder mee om?

Daar ben ik oprecht benieuwd naar.

Als je maanden lang drie liedjes hebt gezongen, wanneer besluit je dan dat niet meer te doen en wat komt er in de plaats?



En als het zo'n drama is dat jaren duurt, waarom leg je je er dan niet bij neer dat het gewoon zo is?



Als een dokter op een poeppoli vindt dat je je er niet te druk om moet maken, en je vindt dat die man weet waar hij het over heeft, wat is er dan op tegen om het gewoon zo te laten?





Hier is het onderwerp waar ik op reageerde toch echt anders.

Iemand denkt opeens : "O mijn kind moet bijna naar school en poept nog in zijn broek".



Daar ben ik oprecht verbaasd over.

Dat je je daar niet veel eerder druk over hebt gemaakt.

En die houding getuigd mijns inziens van laks heid.

De dingen op z'n beloop laten.

En dat is een keuze die je kan maken vind ik.

Ik heb er voor gekozen mijn kind iedere avond uit bed te halen om haar te laten plassen.

Net zo lang tot ik het aandurfde haar niet meer wakker te maken.

Een vriendinnetje van haar dat ook vier is plast snachts nog in een luier.

Haar moeder heeft er nooit aan gedacht haar kind sávonds laat op te pakken. Vindt ze zielig.

Ook een keuze.



Ik verklaar niemand voor gek of laks die er jaren mee bezig is.

Dat vind ik alleen maar heel sneu voor zowel de ouder als het kind.

Ik ben wel streng maar heus niet ongevoelig hoor