Gezondheid
alle pijlers
Foetus echt dood bij echo?
zaterdag 29 augustus 2009 om 20:55
Hallo,
Afgelopen woensdag is er bij mij abortus gepleegd in kliniek.
Was al eerder geweest. Toen weggestuurd omdat ik te veel twijfelde. Was nu ook weer erg gespannen tijdens gesprek arts. Zelfs 's morgens nog getwijfeld. Zelfs toen ik daar was. Vader heeft me echter gepusht om toch naar kliniek te gaan. Wilde me ook totaal niet helpen. Gevoelsmatig wilde ik het houden, verstandelijk wist ik dat het beter weggehaald kon worden. Ik wilde het geen slechte start geven als alleenstaande moeder en vader die het niet wil kennen.
Toen de echo gemaakt werd, zei arts vrijwel meteen dat er iets met vruchtje niet goed was. Was nog amper gegroeid ten opzichte van vorige keer, ruim 4 weken daarvoor. Maar 0,3 mm. Was op 8 weken wezen steken en was 12 weken. Was alleen niet doorgezet naar miskraam. Volgens arts zou dat ieder moment kunnen gebeuren. Heb een aantal keren gevraagd of het echt zo was en ze dat niet zei om beslissing makkelijker voor mij te maken. Ze zei dat het echt zo was. Verpleegkundige heeft dat later ook nog gezegd. Heb scherm zelf ook gezien en het bewoog niet en zag er niet goed uit inderdaad.
Ik heb nu hele slechte avond omdat ik twijfel of het echt wel zo was. De avond voor abortus had mijn schoonzusje nog echo aangeboden. Ze had nog nooit echo gemaakt, maar werkt op zo'n afdeling. Toen dacht ik dat ik handjes zag bewegen. Verder was foetus echter gewoon heel stil. Niet beweeglijk zoals ik op internet wel heb gezien met 11/12 weken. Dat aan arts verteld en zij zei dat dat waarschijnlijk was omdat apparaat bewogen werd toen.
Ik ben echt bang dat de kliniek me heeft voorgelogen en het kindje gewoon leefde. Dat als ik weg was gegaan, kindje nog had geleefd in mijn buik. Kan me echter niet voorstellen dat ze zoiets doen. Hebben ze echter ook geen belang bij.
Wie heeft er nog meer ervaring mee of wel eens zoiets gehoord? Toen ik in kliniek nieuws hoorde, was ik in eerste instantie 'opgelucht' dat beslissing door natuur gemaakt was. Nu ben ik echter bang dat ik belazerd ben.
Afgelopen woensdag is er bij mij abortus gepleegd in kliniek.
Was al eerder geweest. Toen weggestuurd omdat ik te veel twijfelde. Was nu ook weer erg gespannen tijdens gesprek arts. Zelfs 's morgens nog getwijfeld. Zelfs toen ik daar was. Vader heeft me echter gepusht om toch naar kliniek te gaan. Wilde me ook totaal niet helpen. Gevoelsmatig wilde ik het houden, verstandelijk wist ik dat het beter weggehaald kon worden. Ik wilde het geen slechte start geven als alleenstaande moeder en vader die het niet wil kennen.
Toen de echo gemaakt werd, zei arts vrijwel meteen dat er iets met vruchtje niet goed was. Was nog amper gegroeid ten opzichte van vorige keer, ruim 4 weken daarvoor. Maar 0,3 mm. Was op 8 weken wezen steken en was 12 weken. Was alleen niet doorgezet naar miskraam. Volgens arts zou dat ieder moment kunnen gebeuren. Heb een aantal keren gevraagd of het echt zo was en ze dat niet zei om beslissing makkelijker voor mij te maken. Ze zei dat het echt zo was. Verpleegkundige heeft dat later ook nog gezegd. Heb scherm zelf ook gezien en het bewoog niet en zag er niet goed uit inderdaad.
Ik heb nu hele slechte avond omdat ik twijfel of het echt wel zo was. De avond voor abortus had mijn schoonzusje nog echo aangeboden. Ze had nog nooit echo gemaakt, maar werkt op zo'n afdeling. Toen dacht ik dat ik handjes zag bewegen. Verder was foetus echter gewoon heel stil. Niet beweeglijk zoals ik op internet wel heb gezien met 11/12 weken. Dat aan arts verteld en zij zei dat dat waarschijnlijk was omdat apparaat bewogen werd toen.
Ik ben echt bang dat de kliniek me heeft voorgelogen en het kindje gewoon leefde. Dat als ik weg was gegaan, kindje nog had geleefd in mijn buik. Kan me echter niet voorstellen dat ze zoiets doen. Hebben ze echter ook geen belang bij.
Wie heeft er nog meer ervaring mee of wel eens zoiets gehoord? Toen ik in kliniek nieuws hoorde, was ik in eerste instantie 'opgelucht' dat beslissing door natuur gemaakt was. Nu ben ik echter bang dat ik belazerd ben.
zaterdag 29 augustus 2009 om 22:35
zaterdag 29 augustus 2009 om 22:59
Heb een miskraam gehad het is verdomd moeilijk om te accepteren dat de natuur dit zelf doet, mijn foetus was ruim vijf maanden.
TO ik leef heel erg met je mee en weet wat je meemaakt, ben ook nog aan het rouwen om mijn baby, weiger om het een foetus te noemen.
Ik was er kapot van alhoewel ik al een kind heb.
1 op de 5 zwangere vrouwen maken dit mee.
STERKTE
TO ik leef heel erg met je mee en weet wat je meemaakt, ben ook nog aan het rouwen om mijn baby, weiger om het een foetus te noemen.
Ik was er kapot van alhoewel ik al een kind heb.
1 op de 5 zwangere vrouwen maken dit mee.
STERKTE
zaterdag 29 augustus 2009 om 23:06
Hallo,
Bedankt voor alle reacties. Voel me nu wel wat rustiger.
Mijn schoonzusje had echo aangeboden omdat ik heel erg twijfelde of ik abortus wel zou doen. Dat was avond er voor. Ze wilde me nog kans geven om het te zien. Ze heeft verder niets geinterpreteerd of gezegd, alleen het laten zien. Ik wist dat ze verder niets kon verklaren.
Heb aan mijn broer en haar juist veel steun gehad.
Bedankt voor alle reacties. Voel me nu wel wat rustiger.
Mijn schoonzusje had echo aangeboden omdat ik heel erg twijfelde of ik abortus wel zou doen. Dat was avond er voor. Ze wilde me nog kans geven om het te zien. Ze heeft verder niets geinterpreteerd of gezegd, alleen het laten zien. Ik wist dat ze verder niets kon verklaren.
Heb aan mijn broer en haar juist veel steun gehad.
zaterdag 29 augustus 2009 om 23:13
quote:fleurtje schreef op 29 augustus 2009 @ 23:07:
Ja, en als zij het apparaat teveel beweegt omdat ze 0,0 ervaring heeft en jij daardoor denkt dat het vruchtje zwaait... dan gaat ze m.i. veeeeeeeeeeeer buiten haar boekje en daar zullen ze op haar afdeling écht niet blij mee zijn. En terecht.Dat vind ik nog mild geformuleerd.
Ja, en als zij het apparaat teveel beweegt omdat ze 0,0 ervaring heeft en jij daardoor denkt dat het vruchtje zwaait... dan gaat ze m.i. veeeeeeeeeeeer buiten haar boekje en daar zullen ze op haar afdeling écht niet blij mee zijn. En terecht.Dat vind ik nog mild geformuleerd.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 29 augustus 2009 om 23:18
Ik snap ook niet helemaal de strekking van dit verhaal. Je denkt dat ze je hebben voorgelogen? Dat het dus wel leefde en dat ze een levende foetus hebben geaborteerd? Maar dat was in eerste instantie toch ook de bedoeling? Je ging er heen voor een abortus en meestal leeft een foetus nog wél. Nu dus niet, maar jij denkt van wel. Wat is dan het punt als het nog wél leefde?
zaterdag 29 augustus 2009 om 23:21
quote:nouschi schreef op 29 augustus 2009 @ 23:13:
[...]
Dat vind ik nog mild geformuleerd.
Om eerlijk te zijn: ik ook. Rosina, als jij de avond vantevoren nog zó twijfelde dat je het kindje wilde zien, dan had je schoonzusje beter kunnen zeggen dat je je vriend een schop onder z'n ... moest geven en de kliniek moest bellen dat je ervan afzag.
Maar goed, dat is praten achteraf, daar heb je nu verder niet veel aan. Ik hoop alleen, nogmaals, dat je schoonzusje zoiets nooit meer doet; zeker niet nu ze ziet hoeveel verdriet het jou doet.
Ik ben blij dat je steun hebt aan haar en je broer. Dat jij die avond nog instemde met een echo, om je kindje te zien, lijkt me een onmiskenbare aanwijzing dat je geen abortus had gewild (als de natuur niet voor je zou hebben beslist). Wat zal jij verdrietig zijn. Nogmaals: sterkte.
[...]
Dat vind ik nog mild geformuleerd.
Om eerlijk te zijn: ik ook. Rosina, als jij de avond vantevoren nog zó twijfelde dat je het kindje wilde zien, dan had je schoonzusje beter kunnen zeggen dat je je vriend een schop onder z'n ... moest geven en de kliniek moest bellen dat je ervan afzag.
Maar goed, dat is praten achteraf, daar heb je nu verder niet veel aan. Ik hoop alleen, nogmaals, dat je schoonzusje zoiets nooit meer doet; zeker niet nu ze ziet hoeveel verdriet het jou doet.
Ik ben blij dat je steun hebt aan haar en je broer. Dat jij die avond nog instemde met een echo, om je kindje te zien, lijkt me een onmiskenbare aanwijzing dat je geen abortus had gewild (als de natuur niet voor je zou hebben beslist). Wat zal jij verdrietig zijn. Nogmaals: sterkte.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
zaterdag 29 augustus 2009 om 23:48
Hier zeg ik het dus, ipv op je topic over wat je allemaal met een baby doet op een dag.
Je zegt dat er abortus gepleegd is. Dit wekt bij mij de indruk dat je er echt niet achter stond. Een abortus wordt niet gepleegd, je laat een abortus doen. Plegen, klinkt alsof er een pistool tegen je hoofd stond.
Ik snap dat dit allemaal heel verwarrend voor je is, al die gevoelens, maar neem me niet kwalijk dat ik dit allemaal (dus inclusief je andere topics) nogal schokkend vind.
Je zegt dat er abortus gepleegd is. Dit wekt bij mij de indruk dat je er echt niet achter stond. Een abortus wordt niet gepleegd, je laat een abortus doen. Plegen, klinkt alsof er een pistool tegen je hoofd stond.
Ik snap dat dit allemaal heel verwarrend voor je is, al die gevoelens, maar neem me niet kwalijk dat ik dit allemaal (dus inclusief je andere topics) nogal schokkend vind.
zondag 30 augustus 2009 om 00:00
Er zijn in NL geen artsen, zeker die bij een abortuskliniek werken, die je wijs gaan maken dat je kindje dood is, terwijl het niet zo is. Serieus!!! Dat gebeurt gewoon niet.
Je kunt er zeker van zijn dat je, op natuurlijke wijze een miskraam (waarbij de bloeding noog niet gestart was) hebt gehad. Je hebt geen abortus laten doen! Voel je niet schuldig. Een miskraam alleen al hakt er flink in weet ik uit ervaring, of je nou wel of niet zwanger wilde raken.
Veel strekte! Ik zou je sterk aanraden om hulp te zoeken, via het vobk (oid, al eerder genoemd) of het fiom. Of gewoon via je huisarts naar de ggz of een psycholoog
Je kunt er zeker van zijn dat je, op natuurlijke wijze een miskraam (waarbij de bloeding noog niet gestart was) hebt gehad. Je hebt geen abortus laten doen! Voel je niet schuldig. Een miskraam alleen al hakt er flink in weet ik uit ervaring, of je nou wel of niet zwanger wilde raken.
Veel strekte! Ik zou je sterk aanraden om hulp te zoeken, via het vobk (oid, al eerder genoemd) of het fiom. Of gewoon via je huisarts naar de ggz of een psycholoog
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 30 augustus 2009 om 01:07
quote:Bianca40 schreef op 30 augustus 2009 @ 00:29:
Wat had het uitgemaakt TO? Had je dan geen abortus laten plegen? Sorry, maar ik ben in de meeste gevallen fel tegen abortus...Ik denk niet dat zij dan abortus had laten plegen inderdaad. En ik denk ook dat als ze gezegd had het wél te willen, er een grote kans was dat ze alsnog door de abortusarts naar huis gestuurd was. Maar goed, ik kan niet voor Rosina spreken natuurlijk. Waarom ik dat nu dan toch (een beetje) doe? Omdat ik jouw reactie nogal ongepast vind, Bianca. Wat doet het er nou toe of jij fel tegen abortus bent? (Dit is een retorische vraag trouwens; mocht je je geroepen voelen om een abortusdiscussie te starten dan lijkt het me gepaster dat je daar een nieuw topic over opent. Of een van de vele al bestaande topics upt.)
Wat had het uitgemaakt TO? Had je dan geen abortus laten plegen? Sorry, maar ik ben in de meeste gevallen fel tegen abortus...Ik denk niet dat zij dan abortus had laten plegen inderdaad. En ik denk ook dat als ze gezegd had het wél te willen, er een grote kans was dat ze alsnog door de abortusarts naar huis gestuurd was. Maar goed, ik kan niet voor Rosina spreken natuurlijk. Waarom ik dat nu dan toch (een beetje) doe? Omdat ik jouw reactie nogal ongepast vind, Bianca. Wat doet het er nou toe of jij fel tegen abortus bent? (Dit is een retorische vraag trouwens; mocht je je geroepen voelen om een abortusdiscussie te starten dan lijkt het me gepaster dat je daar een nieuw topic over opent. Of een van de vele al bestaande topics upt.)
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
zondag 30 augustus 2009 om 01:14
ik las uit TO dr bericht dat ze abortus ging laten plegen en vlak voor de uitvoering daarvan hoorde dat de echo aangaf dat er iets niet goed was.... maar misschien heb ik het verkeerd gelezen. En het doet er inderdaad niet toe of ik er voor of tegen ben. Ik vroeg me alleen af (vanuit hoe ik het gelezen had) of het wat uitmaakt als je abortus laat plegen en blijkt dat het hartje niet klopte, dat het dan als een opluchting voelt omdat je niet zelf de stap hebt hoeven zetten maar Moeder Natuur je een handje heeft geholpen.
zondag 30 augustus 2009 om 01:45
quote:Bianca40 schreef op 30 augustus 2009 @ 01:14:
ik las uit TO dr bericht dat ze abortus ging laten plegen en vlak voor de uitvoering daarvan hoorde dat de echo aangaf dat er iets niet goed was.... maar misschien heb ik het verkeerd gelezen. En het doet er inderdaad niet toe of ik er voor of tegen ben. Ik vroeg me alleen af (vanuit hoe ik het gelezen had) of het wat uitmaakt als je abortus laat plegen en blijkt dat het hartje niet klopte, dat het dan als een opluchting voelt omdat je niet zelf de stap hebt hoeven zetten maar Moeder Natuur je een handje heeft geholpen.Nou ja, misschien lezen we het topic ieder op onze manier... Ik lees in de OP vooral dat Rosina vreselijk twijfelde en eigenlijk vooral naar die abortuskliniek ging omdat de vader van haar kindje daar kennelijk nogal op aandrong. Niet voor niets stuurde de abortusarts haar in eerste instantie weer naar huis om er nog eens goed over na te denken. Denk ik. En ik krijg de indruk dat Rosina zich schuldig voelt dat ze een abortus heeft overwogen - en misschien ook wel had laten uitvoeren als het kindje niet al dood was geweest, terwijl ze er eigenlijk (denk ik) niet helemaal achter stond. Maar dat is allemaal alleen maar mijn indruk; klopt misschien wel helemaal niet. Sorry.
ik las uit TO dr bericht dat ze abortus ging laten plegen en vlak voor de uitvoering daarvan hoorde dat de echo aangaf dat er iets niet goed was.... maar misschien heb ik het verkeerd gelezen. En het doet er inderdaad niet toe of ik er voor of tegen ben. Ik vroeg me alleen af (vanuit hoe ik het gelezen had) of het wat uitmaakt als je abortus laat plegen en blijkt dat het hartje niet klopte, dat het dan als een opluchting voelt omdat je niet zelf de stap hebt hoeven zetten maar Moeder Natuur je een handje heeft geholpen.Nou ja, misschien lezen we het topic ieder op onze manier... Ik lees in de OP vooral dat Rosina vreselijk twijfelde en eigenlijk vooral naar die abortuskliniek ging omdat de vader van haar kindje daar kennelijk nogal op aandrong. Niet voor niets stuurde de abortusarts haar in eerste instantie weer naar huis om er nog eens goed over na te denken. Denk ik. En ik krijg de indruk dat Rosina zich schuldig voelt dat ze een abortus heeft overwogen - en misschien ook wel had laten uitvoeren als het kindje niet al dood was geweest, terwijl ze er eigenlijk (denk ik) niet helemaal achter stond. Maar dat is allemaal alleen maar mijn indruk; klopt misschien wel helemaal niet. Sorry.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
zondag 30 augustus 2009 om 08:22
quote:Dana schreef op 30 augustus 2009 @ 01:45:
[...]
Nou ja, misschien lezen we het topic ieder op onze manier... Ik lees in de OP vooral dat Rosina vreselijk twijfelde en eigenlijk vooral naar die abortuskliniek ging omdat de vader van haar kindje daar kennelijk nogal op aandrong. Niet voor niets stuurde de abortusarts haar in eerste instantie weer naar huis om er nog eens goed over na te denken. Denk ik. En ik krijg de indruk dat Rosina zich schuldig voelt dat ze een abortus heeft overwogen - en misschien ook wel had laten uitvoeren als het kindje niet al dood was geweest, terwijl ze er eigenlijk (denk ik) niet helemaal achter stond. Maar dat is allemaal alleen maar mijn indruk; klopt misschien wel helemaal niet. Sorry.
Dana, wat jij schrijft, is eigenlijk precies hoe ik me voelde. Heb heel erg getwijfeld. Ik weet niet wat ik gedaan had als kindje inderdaad geleefd had. Missschien inderdaad toch niet gedaan. Zat al weer te huilen bij arts voordat ik echo kreeg. Het klinkt inderdaad wel raar. Dat je naar abortuskliniek gaat en je jezelf afvraagt of kindje inderdaad wel dood was, terwijl je eigenlijk er bent om abortus te laten plegen.
Het was geval van rationeel denken dat abortus 'beter' is en emotioneel het kindje willen beschermen. Het is echt heel raar hoe dat moederinstinct en hormonen werken. Het is echt zo: als je er niet 100 procent achter staat, niet doen! Anders krijg je echt problemen.
Heb echt weken op emotionele rollercoaster gezeten. Ook grote druk ondervonden van 'vriend' en zijn ouders. Echt psychische grote druk ondervonden. Bijna niet te beschrijven. Ik geloof nu wel dat de kliniek het niet gedaan heeft. Dat kan bijna niet. De natuur heeft in dit geval voor me beslist. Misschienin dit geval beter, anders was ik er psychisch aan onderdoor gegaan nu.
'Vriend' inderdaad gedumpt. Schoonzus was achteraf misschien niet zo slim, maar zij had in ieder geval nog goede intenties.
[...]
Nou ja, misschien lezen we het topic ieder op onze manier... Ik lees in de OP vooral dat Rosina vreselijk twijfelde en eigenlijk vooral naar die abortuskliniek ging omdat de vader van haar kindje daar kennelijk nogal op aandrong. Niet voor niets stuurde de abortusarts haar in eerste instantie weer naar huis om er nog eens goed over na te denken. Denk ik. En ik krijg de indruk dat Rosina zich schuldig voelt dat ze een abortus heeft overwogen - en misschien ook wel had laten uitvoeren als het kindje niet al dood was geweest, terwijl ze er eigenlijk (denk ik) niet helemaal achter stond. Maar dat is allemaal alleen maar mijn indruk; klopt misschien wel helemaal niet. Sorry.
Dana, wat jij schrijft, is eigenlijk precies hoe ik me voelde. Heb heel erg getwijfeld. Ik weet niet wat ik gedaan had als kindje inderdaad geleefd had. Missschien inderdaad toch niet gedaan. Zat al weer te huilen bij arts voordat ik echo kreeg. Het klinkt inderdaad wel raar. Dat je naar abortuskliniek gaat en je jezelf afvraagt of kindje inderdaad wel dood was, terwijl je eigenlijk er bent om abortus te laten plegen.
Het was geval van rationeel denken dat abortus 'beter' is en emotioneel het kindje willen beschermen. Het is echt heel raar hoe dat moederinstinct en hormonen werken. Het is echt zo: als je er niet 100 procent achter staat, niet doen! Anders krijg je echt problemen.
Heb echt weken op emotionele rollercoaster gezeten. Ook grote druk ondervonden van 'vriend' en zijn ouders. Echt psychische grote druk ondervonden. Bijna niet te beschrijven. Ik geloof nu wel dat de kliniek het niet gedaan heeft. Dat kan bijna niet. De natuur heeft in dit geval voor me beslist. Misschienin dit geval beter, anders was ik er psychisch aan onderdoor gegaan nu.
'Vriend' inderdaad gedumpt. Schoonzus was achteraf misschien niet zo slim, maar zij had in ieder geval nog goede intenties.
zondag 30 augustus 2009 om 09:11
Ik snap niet helemaal je drama hoor.
Je gaat naar een abortuskliniek voor een abortus, wat doet het er dan verder toe dat het kindje al overleden was?
Ik heb net 3 topics van je door zitten lezen, vind het allemaal ietwat tegenstrijdig.
Snap ook niet geheel dat je een topic opent over een "missed abortion" als je al bij de abortuskliniek bent geweest en een abortus hebt laten uitvoeren.
Echt ga je vragen hoe je een baby moet verzorgen, want je staat er alleen voor, terwijl je al een afspraak in een abortuskliniek hebt.
Schiet mij maar lek.
Je gaat naar een abortuskliniek voor een abortus, wat doet het er dan verder toe dat het kindje al overleden was?
Ik heb net 3 topics van je door zitten lezen, vind het allemaal ietwat tegenstrijdig.
Snap ook niet geheel dat je een topic opent over een "missed abortion" als je al bij de abortuskliniek bent geweest en een abortus hebt laten uitvoeren.
Echt ga je vragen hoe je een baby moet verzorgen, want je staat er alleen voor, terwijl je al een afspraak in een abortuskliniek hebt.
Schiet mij maar lek.
anoniem_20995 wijzigde dit bericht op 30-08-2009 09:11
Reden: Ga op mijn handen zitten en heb iets verwijdert
Reden: Ga op mijn handen zitten en heb iets verwijdert
% gewijzigd
zondag 30 augustus 2009 om 10:03
quote:rosina69 schreef op 29 augustus 2009 @ 20:55:
Hallo,
Afgelopen woensdag is er bij mij abortus gepleegd in kliniek.
Was al eerder geweest. Toen weggestuurd omdat ik te veel twijfelde. Was nu ook weer erg gespannen tijdens gesprek arts. Zelfs 's morgens nog getwijfeld. Zelfs toen ik daar was. Vader heeft me echter gepusht om toch naar kliniek te gaan. Wilde me ook totaal niet helpen. Gevoelsmatig wilde ik het houden, verstandelijk wist ik dat het beter weggehaald kon worden. Ik wilde het geen slechte start geven als alleenstaande moeder en vader die het niet wil kennen.
Toen de echo gemaakt werd, zei arts vrijwel meteen dat er iets met vruchtje niet goed was. Was nog amper gegroeid ten opzichte van vorige keer, ruim 4 weken daarvoor. Maar 0,3 mm. Was op 8 weken wezen steken en was 12 weken. Was alleen niet doorgezet naar miskraam. Volgens arts zou dat ieder moment kunnen gebeuren. Heb een aantal keren gevraagd of het echt zo was en ze dat niet zei om beslissing makkelijker voor mij te maken. Ze zei dat het echt zo was. Verpleegkundige heeft dat later ook nog gezegd. Heb scherm zelf ook gezien en het bewoog niet en zag er niet goed uit inderdaad.
Ik heb nu hele slechte avond omdat ik twijfel of het echt wel zo was. De avond voor abortus had mijn schoonzusje nog echo aangeboden. Ze had nog nooit echo gemaakt, maar werkt op zo'n afdeling. Toen dacht ik dat ik handjes zag bewegen. Verder was foetus echter gewoon heel stil. Niet beweeglijk zoals ik op internet wel heb gezien met 11/12 weken. Dat aan arts verteld en zij zei dat dat waarschijnlijk was omdat apparaat bewogen werd toen.
Ik ben echt bang dat de kliniek me heeft voorgelogen en het kindje gewoon leefde. Dat als ik weg was gegaan, kindje nog had geleefd in mijn buik. Kan me echter niet voorstellen dat ze zoiets doen. Hebben ze echter ook geen belang bij.
Wie heeft er nog meer ervaring mee of wel eens zoiets gehoord? Toen ik in kliniek nieuws hoorde, was ik in eerste instantie 'opgelucht' dat beslissing door natuur gemaakt was. Nu ben ik echter bang dat ik belazerd ben.Vind het een beetje een tegenstrijdig bericht na alle andere berichten, maar goed.. Toch veel sterkte.
Hallo,
Afgelopen woensdag is er bij mij abortus gepleegd in kliniek.
Was al eerder geweest. Toen weggestuurd omdat ik te veel twijfelde. Was nu ook weer erg gespannen tijdens gesprek arts. Zelfs 's morgens nog getwijfeld. Zelfs toen ik daar was. Vader heeft me echter gepusht om toch naar kliniek te gaan. Wilde me ook totaal niet helpen. Gevoelsmatig wilde ik het houden, verstandelijk wist ik dat het beter weggehaald kon worden. Ik wilde het geen slechte start geven als alleenstaande moeder en vader die het niet wil kennen.
Toen de echo gemaakt werd, zei arts vrijwel meteen dat er iets met vruchtje niet goed was. Was nog amper gegroeid ten opzichte van vorige keer, ruim 4 weken daarvoor. Maar 0,3 mm. Was op 8 weken wezen steken en was 12 weken. Was alleen niet doorgezet naar miskraam. Volgens arts zou dat ieder moment kunnen gebeuren. Heb een aantal keren gevraagd of het echt zo was en ze dat niet zei om beslissing makkelijker voor mij te maken. Ze zei dat het echt zo was. Verpleegkundige heeft dat later ook nog gezegd. Heb scherm zelf ook gezien en het bewoog niet en zag er niet goed uit inderdaad.
Ik heb nu hele slechte avond omdat ik twijfel of het echt wel zo was. De avond voor abortus had mijn schoonzusje nog echo aangeboden. Ze had nog nooit echo gemaakt, maar werkt op zo'n afdeling. Toen dacht ik dat ik handjes zag bewegen. Verder was foetus echter gewoon heel stil. Niet beweeglijk zoals ik op internet wel heb gezien met 11/12 weken. Dat aan arts verteld en zij zei dat dat waarschijnlijk was omdat apparaat bewogen werd toen.
Ik ben echt bang dat de kliniek me heeft voorgelogen en het kindje gewoon leefde. Dat als ik weg was gegaan, kindje nog had geleefd in mijn buik. Kan me echter niet voorstellen dat ze zoiets doen. Hebben ze echter ook geen belang bij.
Wie heeft er nog meer ervaring mee of wel eens zoiets gehoord? Toen ik in kliniek nieuws hoorde, was ik in eerste instantie 'opgelucht' dat beslissing door natuur gemaakt was. Nu ben ik echter bang dat ik belazerd ben.Vind het een beetje een tegenstrijdig bericht na alle andere berichten, maar goed.. Toch veel sterkte.
zondag 30 augustus 2009 om 10:03
quote:Jacqie schreef op 30 augustus 2009 @ 09:11:
Ik snap niet helemaal je drama hoor.
Je gaat naar een abortuskliniek voor een abortus, wat doet het er dan verder toe dat het kindje al overleden was?
Ik heb net 3 topics van je door zitten lezen, vind het allemaal ietwat tegenstrijdig.
Snap ook niet geheel dat je een topic opent over een "missed abortion" als je al bij de abortuskliniek bent geweest en een abortus hebt laten uitvoeren.
Echt ga je vragen hoe je een baby moet verzorgen, want je staat er alleen voor, terwijl je al een afspraak in een abortuskliniek hebt.
Schiet mij maar lek.
Jacqie,
Ik heb afspraak steeds uitgesteld omdat ik heel erg twijfelde of ik kindje wel of niet zou houden. Ik zou alleenstaande moeder worden, fulltime werken en vader wilde er niets mee te maken hebben. Heb er psychisch erg onder geleden, was erg in de war wat ik moest doen. 's Morgens nog overwogen om niet te gaan, huilen enz. Heb nog bij arts zitten huilen (was eerder al weggestuurd). Toen maakte ze echo en zat dat vruchtje al dood was. Was al gestopt met groeien bij week of 8 terwijl ik eigenlijk 12 weken was. De officiele term daarvoor is missed abortion. Ik heb andere topic geopend om te vragen wat ervaring van andere vrouwen daarmee is. Ook ivm eventuele oorzaak.
Als ik de afspraak afgezegd had, had ik evengoed currettage moeten ondergaan (wat abortus eigenlijk is) of wachten op miskraam die volgens arts uiteindelijk zou komen.
Heb echt geen behoefte aan morele veroordelingen. Ik heb het er gewoon heel moeilijk mee, zie ook vorig bericht. Ik hoef mezelf ook niet te verantwoorden. Heb alleen in verschillende topics raad gevraagd, steun.
Ik snap niet helemaal je drama hoor.
Je gaat naar een abortuskliniek voor een abortus, wat doet het er dan verder toe dat het kindje al overleden was?
Ik heb net 3 topics van je door zitten lezen, vind het allemaal ietwat tegenstrijdig.
Snap ook niet geheel dat je een topic opent over een "missed abortion" als je al bij de abortuskliniek bent geweest en een abortus hebt laten uitvoeren.
Echt ga je vragen hoe je een baby moet verzorgen, want je staat er alleen voor, terwijl je al een afspraak in een abortuskliniek hebt.
Schiet mij maar lek.
Jacqie,
Ik heb afspraak steeds uitgesteld omdat ik heel erg twijfelde of ik kindje wel of niet zou houden. Ik zou alleenstaande moeder worden, fulltime werken en vader wilde er niets mee te maken hebben. Heb er psychisch erg onder geleden, was erg in de war wat ik moest doen. 's Morgens nog overwogen om niet te gaan, huilen enz. Heb nog bij arts zitten huilen (was eerder al weggestuurd). Toen maakte ze echo en zat dat vruchtje al dood was. Was al gestopt met groeien bij week of 8 terwijl ik eigenlijk 12 weken was. De officiele term daarvoor is missed abortion. Ik heb andere topic geopend om te vragen wat ervaring van andere vrouwen daarmee is. Ook ivm eventuele oorzaak.
Als ik de afspraak afgezegd had, had ik evengoed currettage moeten ondergaan (wat abortus eigenlijk is) of wachten op miskraam die volgens arts uiteindelijk zou komen.
Heb echt geen behoefte aan morele veroordelingen. Ik heb het er gewoon heel moeilijk mee, zie ook vorig bericht. Ik hoef mezelf ook niet te verantwoorden. Heb alleen in verschillende topics raad gevraagd, steun.
zondag 30 augustus 2009 om 10:03
Rosina, zoek alsjeblieft goede hulp. Zelfs als je bewust voor een abortus kiest kan het emotioneel een enorme impact hebben. Jij twijfelde al vooraf, dus het is logisch dat je nu heen en weer geslingerd wordt tussen je gevoelens.
Dit is nu eenmaal nooit een rationele beslissing, ook al probeer je om dat voor jezelf wel zo te laten voelen.
Dit is nu eenmaal nooit een rationele beslissing, ook al probeer je om dat voor jezelf wel zo te laten voelen.
zondag 30 augustus 2009 om 10:08
zondag 30 augustus 2009 om 10:22
Lieverd, ik wens je alle geluk voor de toekomst. De natuur heeft voor jou beslist, dat heb jij gelukkig niet hoeven doen. Voel je niet schuldig, je hebt je kindje niet doodgemaakt, het leven was er al niet meer.
En bel met de VBOK, zij nemen alle tijd voor je, en kunnen je helpen je verdriet een plaatsje te geven.
Ik hoop dat je binnenkort een lieve man ontmoet die wél voor jou en jullie toekomstige kindjes wil gaan.
En bel met de VBOK, zij nemen alle tijd voor je, en kunnen je helpen je verdriet een plaatsje te geven.
Ik hoop dat je binnenkort een lieve man ontmoet die wél voor jou en jullie toekomstige kindjes wil gaan.
