
keerpunt in mijn leven of...
woensdag 2 september 2009 om 16:21
een relatie van 6 jaar..
veel twijfels.. 'alles' gaat goed, het is vertrouwd, we geven elkaar de vrijheid om onszelf te ontwikkelen, maar hebben samen niet veel gezamelijke interesses behalve de tv.. geen zin meer in sex met hem, geen diepgaande gesprekken meer.. ik verveel me maar wat verwacht ik nou.. we houden toch van elkaar! typisch geval van broer-zus relatie of.. volgens mij herkennen een boel meiden zich hierin als ik zo lees.
en nu kom ik erachter dat ik al een poosje gek ben op een goeie vriend van me.. dat ik eigelijk liever met hém een gesprek en sex en een leven heb.. of zijn dat illusies.. je weet nooit of dat wel écht allemaal door zal gaan. in de relatie nu weet ik wat ik heb en straks kan ik nog wel eens van een koude kermis thuiskomen..
moet ik hiervoor mijn lange relatie weggooien?
mijn verstand zegt.. blijf bij je vriend! hij wil oud met je worden en je bent toch gelukkig zo?
maar mijn gevoel zegt... volg je hart, volg je dromen.. maar ik kan toch niet ineens mezelf ergens in storten?
ik ben zo bang een hele verkeerde keuze te maken.. en dan is het te laat!
wat moet ik mezelf afvragen... om te weten wat ik wil?
veel twijfels.. 'alles' gaat goed, het is vertrouwd, we geven elkaar de vrijheid om onszelf te ontwikkelen, maar hebben samen niet veel gezamelijke interesses behalve de tv.. geen zin meer in sex met hem, geen diepgaande gesprekken meer.. ik verveel me maar wat verwacht ik nou.. we houden toch van elkaar! typisch geval van broer-zus relatie of.. volgens mij herkennen een boel meiden zich hierin als ik zo lees.
en nu kom ik erachter dat ik al een poosje gek ben op een goeie vriend van me.. dat ik eigelijk liever met hém een gesprek en sex en een leven heb.. of zijn dat illusies.. je weet nooit of dat wel écht allemaal door zal gaan. in de relatie nu weet ik wat ik heb en straks kan ik nog wel eens van een koude kermis thuiskomen..
moet ik hiervoor mijn lange relatie weggooien?
mijn verstand zegt.. blijf bij je vriend! hij wil oud met je worden en je bent toch gelukkig zo?
maar mijn gevoel zegt... volg je hart, volg je dromen.. maar ik kan toch niet ineens mezelf ergens in storten?
ik ben zo bang een hele verkeerde keuze te maken.. en dan is het te laat!
wat moet ik mezelf afvragen... om te weten wat ik wil?
woensdag 2 september 2009 om 19:59
quote:EvyBlissy schreef op 02 september 2009 @ 19:55:
Volgens mij heb jij je keuze al lang gemaakt.
Je bent superjong, je bent niet getrouwd, je hebt geen kinderen met deze man.... Ik weet dat je van hem houdt en aan hem gehecht bent enzo, maar je kritiek op deze man is zó fors.
Hij verdient iemand die er echt voor wil gaan. Jij bent dat niet.
Jij verdient iemand waar jij echt voor wil gaan. Hij is dat niet.
ik weet het...
maar ik wil eigelijk ook helemaal niet iemand anders, ik word al misselijk als ik daar aan denk..
Volgens mij heb jij je keuze al lang gemaakt.
Je bent superjong, je bent niet getrouwd, je hebt geen kinderen met deze man.... Ik weet dat je van hem houdt en aan hem gehecht bent enzo, maar je kritiek op deze man is zó fors.
Hij verdient iemand die er echt voor wil gaan. Jij bent dat niet.
Jij verdient iemand waar jij echt voor wil gaan. Hij is dat niet.
ik weet het...
maar ik wil eigelijk ook helemaal niet iemand anders, ik word al misselijk als ik daar aan denk..
woensdag 2 september 2009 om 20:02
quote:milo schreef op 02 september 2009 @ 17:34:
Cynthia, is je vriend wel tevreden met geen sex, geen gezamenlijke interesses en geen gesprekken?
Ga het eens hebben over jullie wensen en hoop en geloof in de toekomst en wat jullie daarvoor bereid zijn te doen.
we hebben het hier de afgelopen paar weken over gehad, maar er verandert niks. hij zegt dat hij het allemaal wel prima zo vind, maar ik vind dat we als broer en zus leven. kan hij zich wel in vinden maar hij vind het ook allemaal zo moeilijk..
en dan vind ik hem weer zielig en dan blijf ik bij hem omdat ik het zielig vind en omdat ik van hem houd..
en ik weet maar al te goed dat dat niet de goede redenen zijn maar wat is dit moeilijk zeg...
Cynthia, is je vriend wel tevreden met geen sex, geen gezamenlijke interesses en geen gesprekken?
Ga het eens hebben over jullie wensen en hoop en geloof in de toekomst en wat jullie daarvoor bereid zijn te doen.
we hebben het hier de afgelopen paar weken over gehad, maar er verandert niks. hij zegt dat hij het allemaal wel prima zo vind, maar ik vind dat we als broer en zus leven. kan hij zich wel in vinden maar hij vind het ook allemaal zo moeilijk..
en dan vind ik hem weer zielig en dan blijf ik bij hem omdat ik het zielig vind en omdat ik van hem houd..
en ik weet maar al te goed dat dat niet de goede redenen zijn maar wat is dit moeilijk zeg...
woensdag 2 september 2009 om 20:20
Iemand zielig vinden....oei!
Anyhow, het klinkt alsof jullie al uit elkaar zijn gegroeid. Jij bent volwassener geworden en hij is ergens blijven steken. Kon je voorheen goed met hem praten, seksen en gezellig doen, nu zijn de verhoudingen scheeft. Net of jij een treedje hoger staat en hij staat nog op hetzelfde treedje als waar jullie eerder samen op stonden. Een relatie kan in mijn ogen alleen werken als je je allebei dezelfde kant op ontwikkelt. Dat kun je apart en samen met elkaar doen. Dan raak je nooit uitgepraat en door beider groei, leer je elkaar steeds beter en op een andere manier kennen...wat spannend is en nog steeds voor vuurwerk tussen jullie beide zorgt. Wat denk ik ook belangrijk is, dat echte vriendschap niet mag ontbreken. Dat is de basis waarop je met elkaar omgaat.
Lang verhaal kort: als hij het prima vindt zo en jij niet dan zit er duidelijk iets scheef wat je met praten niet rechttrekt.
Het is pijnlijk om je los te scheuren van iemand maar als ik zo lees wat je schrijft, dan is dat losscheur-proces allang begonnen. Fysiek zijn jullie wel bij elkaar maar geestelijk vertoeven jullie op totaal andere werelden.
Anyhow, het klinkt alsof jullie al uit elkaar zijn gegroeid. Jij bent volwassener geworden en hij is ergens blijven steken. Kon je voorheen goed met hem praten, seksen en gezellig doen, nu zijn de verhoudingen scheeft. Net of jij een treedje hoger staat en hij staat nog op hetzelfde treedje als waar jullie eerder samen op stonden. Een relatie kan in mijn ogen alleen werken als je je allebei dezelfde kant op ontwikkelt. Dat kun je apart en samen met elkaar doen. Dan raak je nooit uitgepraat en door beider groei, leer je elkaar steeds beter en op een andere manier kennen...wat spannend is en nog steeds voor vuurwerk tussen jullie beide zorgt. Wat denk ik ook belangrijk is, dat echte vriendschap niet mag ontbreken. Dat is de basis waarop je met elkaar omgaat.
Lang verhaal kort: als hij het prima vindt zo en jij niet dan zit er duidelijk iets scheef wat je met praten niet rechttrekt.
Het is pijnlijk om je los te scheuren van iemand maar als ik zo lees wat je schrijft, dan is dat losscheur-proces allang begonnen. Fysiek zijn jullie wel bij elkaar maar geestelijk vertoeven jullie op totaal andere werelden.
woensdag 2 september 2009 om 20:23
quote:Sensy12 schreef op 02 september 2009 @ 20:20:
Iemand zielig vinden....oei!
Anyhow, het klinkt alsof jullie al uit elkaar zijn gegroeid. Jij bent volwassener geworden en hij is ergens blijven steken. Kon je voorheen goed met hem praten, seksen en gezellig doen, nu zijn de verhoudingen scheeft. Net of jij een treedje hoger staat en hij staat nog op hetzelfde treedje als waar jullie eerder samen op stonden. Een relatie kan in mijn ogen alleen werken als je je allebei dezelfde kant op ontwikkelt. Dat kun je apart en samen met elkaar doen. Dan raak je nooit uitgepraat en door beider groei, leer je elkaar steeds beter en op een andere manier kennen...wat spannend is en nog steeds voor vuurwerk tussen jullie beide zorgt. Wat denk ik ook belangrijk is, dat echte vriendschap niet mag ontbreken. Dat is de basis waarop je met elkaar omgaat.
Lang verhaal kort: als hij het prima vindt zo en jij niet dan zit er duidelijk iets scheef wat je met praten niet rechttrekt.
Het is pijnlijk om je los te scheuren van iemand maar als ik zo lees wat je schrijft, dan is dat losscheur-proces allang begonnen. Fysiek zijn jullie wel bij elkaar maar geestelijk vertoeven jullie op totaal andere werelden.
helemaal gelijk.. sta met mn mond open hoe goed jij dit verwoord..
en wat moet ik nu...
Iemand zielig vinden....oei!
Anyhow, het klinkt alsof jullie al uit elkaar zijn gegroeid. Jij bent volwassener geworden en hij is ergens blijven steken. Kon je voorheen goed met hem praten, seksen en gezellig doen, nu zijn de verhoudingen scheeft. Net of jij een treedje hoger staat en hij staat nog op hetzelfde treedje als waar jullie eerder samen op stonden. Een relatie kan in mijn ogen alleen werken als je je allebei dezelfde kant op ontwikkelt. Dat kun je apart en samen met elkaar doen. Dan raak je nooit uitgepraat en door beider groei, leer je elkaar steeds beter en op een andere manier kennen...wat spannend is en nog steeds voor vuurwerk tussen jullie beide zorgt. Wat denk ik ook belangrijk is, dat echte vriendschap niet mag ontbreken. Dat is de basis waarop je met elkaar omgaat.
Lang verhaal kort: als hij het prima vindt zo en jij niet dan zit er duidelijk iets scheef wat je met praten niet rechttrekt.
Het is pijnlijk om je los te scheuren van iemand maar als ik zo lees wat je schrijft, dan is dat losscheur-proces allang begonnen. Fysiek zijn jullie wel bij elkaar maar geestelijk vertoeven jullie op totaal andere werelden.
helemaal gelijk.. sta met mn mond open hoe goed jij dit verwoord..
en wat moet ik nu...
woensdag 2 september 2009 om 20:29
Je "moet" natuurlijk niets (of misschien 1 van je topics sluiten omdat ze allebei over hetzelde gaan en het voor anderen verwarrend is) maar als je wilt, kun je nog altijd voor jezelf kiezen en een einde aan de relatie maken.
Ik las ergens dat je nog erg jong bent. Ik weet niet hoe "jong" jong is (wat een raar woord eigenlijk..'jong') en op zich hoeft dat niet uit te maken maar het kan wel aangeven waarom jij er (nog) moeite mee hebt om in te zien dat iemand 'zielig vinden' absoluut GEEN basis is voor een relatie. Het kan je hart breken als je ziet wat het met hem doet maar desondanks moet je doorzetten als je voelt dat je hem niets meer te bieden heeft of eigenlijk omgekeerd; dat hij jou niets meer te bieden heeft.
Het kan allebei: om iemand geven EN toch voor jezelf kiezen. Makkelijk is het niet maar nog 60 jaar zo doormodderen al helemaal niet.
Sterkte!
Ik las ergens dat je nog erg jong bent. Ik weet niet hoe "jong" jong is (wat een raar woord eigenlijk..'jong') en op zich hoeft dat niet uit te maken maar het kan wel aangeven waarom jij er (nog) moeite mee hebt om in te zien dat iemand 'zielig vinden' absoluut GEEN basis is voor een relatie. Het kan je hart breken als je ziet wat het met hem doet maar desondanks moet je doorzetten als je voelt dat je hem niets meer te bieden heeft of eigenlijk omgekeerd; dat hij jou niets meer te bieden heeft.
Het kan allebei: om iemand geven EN toch voor jezelf kiezen. Makkelijk is het niet maar nog 60 jaar zo doormodderen al helemaal niet.
Sterkte!
woensdag 2 september 2009 om 20:46
quote:Cynthia5 schreef op 02 september 2009 @ 20:02:
[...]
we hebben het hier de afgelopen paar weken over gehad, maar er verandert niks. hij zegt dat hij het allemaal wel prima zo vind, maar ik vind dat we als broer en zus leven. kan hij zich wel in vinden maar hij vind het ook allemaal zo moeilijk..
en dan vind ik hem weer zielig en dan blijf ik bij hem omdat ik het zielig vind en omdat ik van hem houd..
en ik weet maar al te goed dat dat niet de goede redenen zijn maar wat is dit moeilijk zeg...Ik neem aan dat je wel de moeite hebt genomen je partner in te lichten over je gevoelens voor die ander én dat je hebt verteld dat je op het punt staat "je droom waar te maken"?
[...]
we hebben het hier de afgelopen paar weken over gehad, maar er verandert niks. hij zegt dat hij het allemaal wel prima zo vind, maar ik vind dat we als broer en zus leven. kan hij zich wel in vinden maar hij vind het ook allemaal zo moeilijk..
en dan vind ik hem weer zielig en dan blijf ik bij hem omdat ik het zielig vind en omdat ik van hem houd..
en ik weet maar al te goed dat dat niet de goede redenen zijn maar wat is dit moeilijk zeg...Ik neem aan dat je wel de moeite hebt genomen je partner in te lichten over je gevoelens voor die ander én dat je hebt verteld dat je op het punt staat "je droom waar te maken"?
woensdag 2 september 2009 om 21:13
ja.. ik heb het hem verteld.. en hij zegt tegen mij dat ik moet gaan als ik hem niet meer goed genoeg vind maar dat klinkt allemaal zo vreselijk.. het lijkt wel gewoon te hard allemaal.. ik kan er ook niet meer van maken dan dat het nu is en ik probeer het gewoon steeds uit te stellen of wakker te worden en te hopen dat ik dan helemaal tevreden ben met alles... en dat de twijfels weg zijn....
maar die andere jongen, daarvan hoef ik echt niet zeker te zijn of dat wat wordt want dat weet je toch nooit in het begin.. en ik vind het ook heel eng en vroeg om al met iemand wat te beginnen maar vind het ook heel eng om alleen te zijn.. maar ik zal wel moeten! ik moet erdoorheen bijten denk ik..
maar die andere jongen, daarvan hoef ik echt niet zeker te zijn of dat wat wordt want dat weet je toch nooit in het begin.. en ik vind het ook heel eng en vroeg om al met iemand wat te beginnen maar vind het ook heel eng om alleen te zijn.. maar ik zal wel moeten! ik moet erdoorheen bijten denk ik..
woensdag 2 september 2009 om 21:16
quote:Cynthia5 schreef op 02 september 2009 @ 21:13:
ja.. ik heb het hem verteld.. en hij zegt tegen mij dat ik moet gaan als ik hem niet meer goed genoeg vind maar dat klinkt allemaal zo vreselijk.. het lijkt wel gewoon te hard allemaal.. ik kan er ook niet meer van maken dan dat het nu is en ik probeer het gewoon steeds uit te stellen of wakker te worden en te hopen dat ik dan helemaal tevreden ben met alles... en dat de twijfels weg zijn....
maar die andere jongen, daarvan hoef ik echt niet zeker te zijn of dat wat wordt want dat weet je toch nooit in het begin.. en ik vind het ook heel eng en vroeg om al met iemand wat te beginnen maar vind het ook heel eng om alleen te zijn.. maar ik zal wel moeten! ik moet erdoorheen bijten denk ik..Wat had jij je dan voorgesteld bij het beëindigen van jullie relatie? Een zachte plof op een bed van rozenblaadjes?
ja.. ik heb het hem verteld.. en hij zegt tegen mij dat ik moet gaan als ik hem niet meer goed genoeg vind maar dat klinkt allemaal zo vreselijk.. het lijkt wel gewoon te hard allemaal.. ik kan er ook niet meer van maken dan dat het nu is en ik probeer het gewoon steeds uit te stellen of wakker te worden en te hopen dat ik dan helemaal tevreden ben met alles... en dat de twijfels weg zijn....
maar die andere jongen, daarvan hoef ik echt niet zeker te zijn of dat wat wordt want dat weet je toch nooit in het begin.. en ik vind het ook heel eng en vroeg om al met iemand wat te beginnen maar vind het ook heel eng om alleen te zijn.. maar ik zal wel moeten! ik moet erdoorheen bijten denk ik..Wat had jij je dan voorgesteld bij het beëindigen van jullie relatie? Een zachte plof op een bed van rozenblaadjes?
woensdag 2 september 2009 om 23:10
Hoi Cynthia,
Ik snap je. Ik heb vorige week mijn relatie verbroken. (vorige week topic over geopend)
Het is enorm klote en een hele moeilijke beslissing. Je zult inderdaad door een hel gaan, want je houdt nog wel van je vriend (alleen voelt het niet meer zoals het moet voelen in een relatie). Dan moet je los komen van elkaar en dat is gewoon rouw.
Heel veel sterkte. Je mag altijd tegen mij aankletsen
xxx
Ik snap je. Ik heb vorige week mijn relatie verbroken. (vorige week topic over geopend)
Het is enorm klote en een hele moeilijke beslissing. Je zult inderdaad door een hel gaan, want je houdt nog wel van je vriend (alleen voelt het niet meer zoals het moet voelen in een relatie). Dan moet je los komen van elkaar en dat is gewoon rouw.
Heel veel sterkte. Je mag altijd tegen mij aankletsen
xxx
woensdag 2 september 2009 om 23:18
Uit ervaring weet ik dat er een moment komt en dan weet je het. En dan verbreek je je relatie. Of het moment komt niet, en dan doe je het niet. Zo lang je er nog over piekert, is ben je gewoon nog niet zover. Maar op een gegeven moment ben je er uit, dan heb je genoeg lef om het ook daadwerkelijk te doen.
Sterkte!
Sterkte!
woensdag 2 september 2009 om 23:40
quote:effeniet schreef op 02 september 2009 @ 23:10:
Hoi Cynthia,
Ik snap je. Ik heb vorige week mijn relatie verbroken. (vorige week topic over geopend)
Het is enorm klote en een hele moeilijke beslissing. Je zult inderdaad door een hel gaan, want je houdt nog wel van je vriend (alleen voelt het niet meer zoals het moet voelen in een relatie). Dan moet je los komen van elkaar en dat is gewoon rouw.
Heel veel sterkte. Je mag altijd tegen mij aankletsen
xxx
hehey!
ik heb je topic gelezen. heel herkenbaar wat je zegt met dat je weet dat je nog van elkaar houdt. en dat moet dan toch genoeg zijn.? en het gevoel dat je zo gehecht bent aan iemand dat je het gewoonweg niet beséffen kan dat je zonder elkaar zou moeten leven. dat je het uitmaakt maar dat je denkt, huh is het nu echt uit?
Hoi Cynthia,
Ik snap je. Ik heb vorige week mijn relatie verbroken. (vorige week topic over geopend)
Het is enorm klote en een hele moeilijke beslissing. Je zult inderdaad door een hel gaan, want je houdt nog wel van je vriend (alleen voelt het niet meer zoals het moet voelen in een relatie). Dan moet je los komen van elkaar en dat is gewoon rouw.
Heel veel sterkte. Je mag altijd tegen mij aankletsen
xxx
hehey!
ik heb je topic gelezen. heel herkenbaar wat je zegt met dat je weet dat je nog van elkaar houdt. en dat moet dan toch genoeg zijn.? en het gevoel dat je zo gehecht bent aan iemand dat je het gewoonweg niet beséffen kan dat je zonder elkaar zou moeten leven. dat je het uitmaakt maar dat je denkt, huh is het nu echt uit?
woensdag 2 september 2009 om 23:42
quote:jelia schreef op 02 september 2009 @ 23:18:
Uit ervaring weet ik dat er een moment komt en dan weet je het. En dan verbreek je je relatie. Of het moment komt niet, en dan doe je het niet. Zo lang je er nog over piekert, is ben je gewoon nog niet zover. Maar op een gegeven moment ben je er uit, dan heb je genoeg lef om het ook daadwerkelijk te doen.
Sterkte!
en zo is het!
het besef moet landen, je moet het voelen in elke vezel van je lichaam!
Uit ervaring weet ik dat er een moment komt en dan weet je het. En dan verbreek je je relatie. Of het moment komt niet, en dan doe je het niet. Zo lang je er nog over piekert, is ben je gewoon nog niet zover. Maar op een gegeven moment ben je er uit, dan heb je genoeg lef om het ook daadwerkelijk te doen.
Sterkte!
en zo is het!
het besef moet landen, je moet het voelen in elke vezel van je lichaam!
donderdag 3 september 2009 om 08:08
Niet eens met Jelia, op het moment dat je gevoelens gaat krijgen voor een ander vind ik het zeker tijd om je relatie eens goed onder de loep te nemen.
Als ik dan lees dat jij dat hebt gedaan en je komt tot de conclusie dat je een broer zus relatie hebt en dat je liever sekst en praat met een ander denk ik dat je niet uit een diep houden van bij je huidige partner blijft maar meer uit angst.
Want wat nou als het met die ander niets wordt.
En zolang je dat voelt zal je nooit in iedere vezel van je lijf voelen dat je wegmoeten.
Mij lijkt het belangrijker dat je in iedere vezel van je kijf voelt dat je het ALLEEN wel redt!
Als ik dan lees dat jij dat hebt gedaan en je komt tot de conclusie dat je een broer zus relatie hebt en dat je liever sekst en praat met een ander denk ik dat je niet uit een diep houden van bij je huidige partner blijft maar meer uit angst.
Want wat nou als het met die ander niets wordt.
En zolang je dat voelt zal je nooit in iedere vezel van je lijf voelen dat je wegmoeten.
Mij lijkt het belangrijker dat je in iedere vezel van je kijf voelt dat je het ALLEEN wel redt!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 3 september 2009 om 14:52
Hoi Cynthia en anderen,
Deze gevoelens herken ik wel in mijn relatie. Er is geen ander in het spel, maar het gemis aan diepgang en geen zin hebben in seks komt me heel bekend voor. Ik vraag me tijdens momenten van twijfel ook wel eens af wat ons bij elkaar houdt, en wat we toevoegen aan elkaars leven, en of het niet een gewoonte is geworden om samen te zijn en te wonen. Daarbij hou ik heel veel van hem en wordt ik verdrietig wanneer ik me voorstel dat het uit zou gaan. Dubbel, en moeilijk...
Deze gevoelens herken ik wel in mijn relatie. Er is geen ander in het spel, maar het gemis aan diepgang en geen zin hebben in seks komt me heel bekend voor. Ik vraag me tijdens momenten van twijfel ook wel eens af wat ons bij elkaar houdt, en wat we toevoegen aan elkaars leven, en of het niet een gewoonte is geworden om samen te zijn en te wonen. Daarbij hou ik heel veel van hem en wordt ik verdrietig wanneer ik me voorstel dat het uit zou gaan. Dubbel, en moeilijk...

donderdag 3 september 2009 om 15:27
wat zeg je dat toch goed summerdance, ik moet echt voelen dat ik het in mn eentje kan want zodra ik dat voel heb ik de controle over mn leven en tot die tijd voel ik dat ik het nog niet uit durf te maken.
nu laat ik de controle en zekerheid afhangen van het feit dat ik een relatie heb met mn huidige partner.
als ik gelijk al mn punten inzet op die ander, hoe veilig dat ook voelt (dus niet want je weet nooit hoe het loopt) kan ik nog wel eens heel hard op mn bek gaan.
'die ander' zegt ook tegen mij, als het uitgaat gaat het niet uit omdat je mij leuker vind maar omdat het in je huidige relatie niet meer werkt, anders ben ik bang dat je straks weer overstapt naar een ander.
en hij zegt ook van, zo krampachtig vasthouden aan elkaar als wat je nu doet, zo gaan wij de relatie niet in want als het niet meer werkt krijg je straks dit.
is het goed dat hij dat zegt of wil hij me nu alvast zeggen dat hij zich niet wil binden :S
nu laat ik de controle en zekerheid afhangen van het feit dat ik een relatie heb met mn huidige partner.
als ik gelijk al mn punten inzet op die ander, hoe veilig dat ook voelt (dus niet want je weet nooit hoe het loopt) kan ik nog wel eens heel hard op mn bek gaan.
'die ander' zegt ook tegen mij, als het uitgaat gaat het niet uit omdat je mij leuker vind maar omdat het in je huidige relatie niet meer werkt, anders ben ik bang dat je straks weer overstapt naar een ander.
en hij zegt ook van, zo krampachtig vasthouden aan elkaar als wat je nu doet, zo gaan wij de relatie niet in want als het niet meer werkt krijg je straks dit.
is het goed dat hij dat zegt of wil hij me nu alvast zeggen dat hij zich niet wil binden :S
donderdag 3 september 2009 om 16:17
quote:Cynthia5 schreef op 03 september 2009 @ 15:27:
wat zeg je dat toch goed summerdance, ik moet echt voelen dat ik het in mn eentje kan want zodra ik dat voel heb ik de controle over mn leven en tot die tijd voel ik dat ik het nog niet uit durf te maken.
nu laat ik de controle en zekerheid afhangen van het feit dat ik een relatie heb met mn huidige partner.
als ik gelijk al mn punten inzet op die ander, hoe veilig dat ook voelt (dus niet want je weet nooit hoe het loopt) kan ik nog wel eens heel hard op mn bek gaan.
'die ander' zegt ook tegen mij, als het uitgaat gaat het niet uit omdat je mij leuker vind maar omdat het in je huidige relatie niet meer werkt, anders ben ik bang dat je straks weer overstapt naar een ander.
en hij zegt ook van, zo krampachtig vasthouden aan elkaar als wat je nu doet, zo gaan wij de relatie niet in want als het niet meer werkt krijg je straks dit.
is het goed dat hij dat zegt of wil hij me nu alvast zeggen dat hij zich niet wil binden :S
Cynthia, het maakt niet uit of die andere man zich wel of niet wil binden. Het lijkt me sowieso niet goed om je vanuit ongelukkige relatie één te storten in relatie twee.
Naar mijn idee moet je je eerst ontwikkelen, durven alleen te zijn en deze relatie verwerken voordat je iets nieuws begint.
Ik vind het zelfs een beetje eng dat je je nu al zorgen maakt of Meneer Twee misschien bindingsproblemen heeft terwijl jij in een zevenjarige relatie zit met Meneer Een. Jij durft echt niet alleen te zijn he?
wat zeg je dat toch goed summerdance, ik moet echt voelen dat ik het in mn eentje kan want zodra ik dat voel heb ik de controle over mn leven en tot die tijd voel ik dat ik het nog niet uit durf te maken.
nu laat ik de controle en zekerheid afhangen van het feit dat ik een relatie heb met mn huidige partner.
als ik gelijk al mn punten inzet op die ander, hoe veilig dat ook voelt (dus niet want je weet nooit hoe het loopt) kan ik nog wel eens heel hard op mn bek gaan.
'die ander' zegt ook tegen mij, als het uitgaat gaat het niet uit omdat je mij leuker vind maar omdat het in je huidige relatie niet meer werkt, anders ben ik bang dat je straks weer overstapt naar een ander.
en hij zegt ook van, zo krampachtig vasthouden aan elkaar als wat je nu doet, zo gaan wij de relatie niet in want als het niet meer werkt krijg je straks dit.
is het goed dat hij dat zegt of wil hij me nu alvast zeggen dat hij zich niet wil binden :S
Cynthia, het maakt niet uit of die andere man zich wel of niet wil binden. Het lijkt me sowieso niet goed om je vanuit ongelukkige relatie één te storten in relatie twee.
Naar mijn idee moet je je eerst ontwikkelen, durven alleen te zijn en deze relatie verwerken voordat je iets nieuws begint.
Ik vind het zelfs een beetje eng dat je je nu al zorgen maakt of Meneer Twee misschien bindingsproblemen heeft terwijl jij in een zevenjarige relatie zit met Meneer Een. Jij durft echt niet alleen te zijn he?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 3 september 2009 om 16:18
quote:Cynthia5 schreef op 02 september 2009 @ 19:59:
[...]
ik weet het...
maar ik wil eigelijk ook helemaal niet iemand anders, ik word al misselijk als ik daar aan denk..Trouwens... ik vind dat dit ook niet helemaal strookt met de gesprekken die je voert met Meneer Twee.
[...]
ik weet het...
maar ik wil eigelijk ook helemaal niet iemand anders, ik word al misselijk als ik daar aan denk..Trouwens... ik vind dat dit ook niet helemaal strookt met de gesprekken die je voert met Meneer Twee.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 3 september 2009 om 17:05
Hey Cynthia (en de rest),
Ben voor 't eerst hier en wil je zeggen dat ik in een soortgelijke situatie zit. Al 1,5 jaar inmiddels. Ik herken enorm veel van wat je omschrijft. Ik ben 10 jaar met mijn partner samen en we hebben een kind van 7 jaar.
Het is zooooo moeilijk! Ikzelf blijf in een cirkeltje ronddraaien. Het is zo moeilijk om elkaar weer terug te vinden... Je hebt je geschiedenis samen, in mijn geval een kind samen, je bent zo aan elkaar gehecht. Soms word ik er verdrietig van, dan weer strijdlustig. Het is gecompliceerd.
Ik wens je veel sterkte, wijsheid en liefde!
Ben voor 't eerst hier en wil je zeggen dat ik in een soortgelijke situatie zit. Al 1,5 jaar inmiddels. Ik herken enorm veel van wat je omschrijft. Ik ben 10 jaar met mijn partner samen en we hebben een kind van 7 jaar.
Het is zooooo moeilijk! Ikzelf blijf in een cirkeltje ronddraaien. Het is zo moeilijk om elkaar weer terug te vinden... Je hebt je geschiedenis samen, in mijn geval een kind samen, je bent zo aan elkaar gehecht. Soms word ik er verdrietig van, dan weer strijdlustig. Het is gecompliceerd.
Ik wens je veel sterkte, wijsheid en liefde!
vrijdag 4 september 2009 om 14:56
yakkes... ik heb vannacht bijna niet kunnen slapen omdat ik zo de zenuwen had.. wat moet ik nou doen. ik heb gisteravond met mn vriend besproken wat ik voel voor die ander, en wat ik mis in onze relatie. dat was best een heftig gesprek maar het vreemde is dat ik het idee krijg dat hij zoiets heeft van; ze maakt het toch niet echt uit , ze houdt toch van me..
en dat is ook zo.. ik kom hier echt niet meer uit gewoon...
en die andere jongen waar ik een oogje op heb die zegt nu ook tegen me van ja.. kijk maar ik wacht op je maar je moet wel gelukkig zijn, dat je zo lijdt kan ik niet aanzien..
ik zou zo graag willen dat het allemaal voorbij was.
maar dan ga ik weéer twijfelen..
wil ik het wel... ik heb het toch niet slecht. maar mn vriend heeft het wel slecht want ik vind een ander leuker!
ik moet de knoop doorhakken... voor mn vriend's bestwil.. ik kan hem niet verder laten kruipen..
hoe doe k dit toch..
en dat is ook zo.. ik kom hier echt niet meer uit gewoon...
en die andere jongen waar ik een oogje op heb die zegt nu ook tegen me van ja.. kijk maar ik wacht op je maar je moet wel gelukkig zijn, dat je zo lijdt kan ik niet aanzien..
ik zou zo graag willen dat het allemaal voorbij was.
maar dan ga ik weéer twijfelen..
wil ik het wel... ik heb het toch niet slecht. maar mn vriend heeft het wel slecht want ik vind een ander leuker!
ik moet de knoop doorhakken... voor mn vriend's bestwil.. ik kan hem niet verder laten kruipen..
hoe doe k dit toch..
maandag 7 september 2009 om 22:54
ik heb jullie even een update te vertellen!
ik ben erachter gekomen dat ik eigelijk alleen maar bij mn vriend blijf omdat ik een zekere veiligheid krijg bij het hebben van een relatie.
ik houd van die veiligheid, en ik ben omdat ik al zo lang met hem heb ook gehecht aan hem en ik wil hem geen pijn doen.
maar er missen bepaalde dingen waardoor ik me niet meer sexueel aangetrokken voel tot hem, maar ik vind het zo ontzettend eng om het uit te maken...
eigenschappen aan hem die ik leuk vind zijn zijn humor, zachte persoonlijkheid en hoe lief hij voor mij is.
hij zou mij nooit kwaad doen, dat weet ik zeker, deze jongen is goud waard. maar sex met hem vind ik niet meer fijn.. ik voel me niet meer opgewonden van hem.. of is dat normaal na een paar jaar..
ik ben erachter gekomen dat ik eigelijk alleen maar bij mn vriend blijf omdat ik een zekere veiligheid krijg bij het hebben van een relatie.
ik houd van die veiligheid, en ik ben omdat ik al zo lang met hem heb ook gehecht aan hem en ik wil hem geen pijn doen.
maar er missen bepaalde dingen waardoor ik me niet meer sexueel aangetrokken voel tot hem, maar ik vind het zo ontzettend eng om het uit te maken...
eigenschappen aan hem die ik leuk vind zijn zijn humor, zachte persoonlijkheid en hoe lief hij voor mij is.
hij zou mij nooit kwaad doen, dat weet ik zeker, deze jongen is goud waard. maar sex met hem vind ik niet meer fijn.. ik voel me niet meer opgewonden van hem.. of is dat normaal na een paar jaar..
dinsdag 8 september 2009 om 09:30
dinsdag 8 september 2009 om 12:22
quote:Zhu schreef op 08 september 2009 @ 09:30:
Cynthia,
Het is net alsof ik mezelf zie praten in je laatste post! Ik zit in een soortgelijke situatie met mijn vriend, en ik weet ook niet wat ik moet.. Vooral je punt op seksueel gebied is voor mij herkenbaar. Weet je al wat je wilt met je relatie verder?
nee.... vreselijk gevoel!
jij?
Cynthia,
Het is net alsof ik mezelf zie praten in je laatste post! Ik zit in een soortgelijke situatie met mijn vriend, en ik weet ook niet wat ik moet.. Vooral je punt op seksueel gebied is voor mij herkenbaar. Weet je al wat je wilt met je relatie verder?
nee.... vreselijk gevoel!
jij?
woensdag 9 september 2009 om 01:50
Ik moet even van me afzeuren, het gaat niet zo lekker.
Ik had je op je andere topic mijn verhaal al verteld, dus ik zeur maar even hier.
Mijn ex belde vorige week. Hij klonk gelukkig. Hij wilde me vertellen dat hij een nieuwe vriendin had.
Mijn eerste reactie was dat ik heel blij was voor hem. Dat ik vond dat hij het verdiende om weer gelukkig te zijn na de pijn die ik hem gedaan heb. Dat ik het fijn vond om die levenslust weer in zijn stem te horen.
En dat meen ik ook echt. Maarja... Nu ben ik toch al een paar dagen heel verdrietig. Het voelt als een volgend stukje afscheid.
Ik wil hem eigenlijk helemaal niet delen.
Hij is weer gelukkig, en ik ben nog steeds niet zover, terwijl ik de aanzet heb gegeven tot deze scheiding.
Ik weet niet zo goed wat ik nu moet, wat ik moet doen om zelf ook weer gelukkig te zijn.
Waar ik nu woon (na de scheiding) ken ik niet zoveel mensen. Ik voel me gewoon een beetje eenzaam denk ik, en dat gevoel wordt versterkt door zijn boodschap over zijn nieuwe vriendinnetje.
Begrijp me niet verkeerd; ik zou hem nog steeds niet terug willen, maar ik kan gewoon even niet stoppen met denken aan hoe onze relatie begon. En aan dat hij nu zo is tegen haar.
En ik vind het zo zonde, zo zonde, dat het over is.
Op het moment ga ik naar mijn werk, en dan kom ik thuis, en dan drink ik een glaasje teveel, en dan ga ik naar bed, en dan weer aan het werk.
En ik heb gewoon de puf niet om te werken aan een sociaal leven.
Ik zit er een beetje doorheen. Ik ken alle tips die gegeven worden aan vrouwen die een leven voor zichzelf moeten gaan opbouwen. En het zijn goede tips, maar het lijkt gewoon even zoveel werk.
Ik denk nog steeds dat weggaan de juiste beslissing was, maar dat maakt het even niet makkelijker.
Ik ben wel echt blij voor hem. Hij verdient het om gelukkig te zijn.
Ik had je op je andere topic mijn verhaal al verteld, dus ik zeur maar even hier.
Mijn ex belde vorige week. Hij klonk gelukkig. Hij wilde me vertellen dat hij een nieuwe vriendin had.
Mijn eerste reactie was dat ik heel blij was voor hem. Dat ik vond dat hij het verdiende om weer gelukkig te zijn na de pijn die ik hem gedaan heb. Dat ik het fijn vond om die levenslust weer in zijn stem te horen.
En dat meen ik ook echt. Maarja... Nu ben ik toch al een paar dagen heel verdrietig. Het voelt als een volgend stukje afscheid.
Ik wil hem eigenlijk helemaal niet delen.
Hij is weer gelukkig, en ik ben nog steeds niet zover, terwijl ik de aanzet heb gegeven tot deze scheiding.
Ik weet niet zo goed wat ik nu moet, wat ik moet doen om zelf ook weer gelukkig te zijn.
Waar ik nu woon (na de scheiding) ken ik niet zoveel mensen. Ik voel me gewoon een beetje eenzaam denk ik, en dat gevoel wordt versterkt door zijn boodschap over zijn nieuwe vriendinnetje.
Begrijp me niet verkeerd; ik zou hem nog steeds niet terug willen, maar ik kan gewoon even niet stoppen met denken aan hoe onze relatie begon. En aan dat hij nu zo is tegen haar.
En ik vind het zo zonde, zo zonde, dat het over is.
Op het moment ga ik naar mijn werk, en dan kom ik thuis, en dan drink ik een glaasje teveel, en dan ga ik naar bed, en dan weer aan het werk.
En ik heb gewoon de puf niet om te werken aan een sociaal leven.
Ik zit er een beetje doorheen. Ik ken alle tips die gegeven worden aan vrouwen die een leven voor zichzelf moeten gaan opbouwen. En het zijn goede tips, maar het lijkt gewoon even zoveel werk.
Ik denk nog steeds dat weggaan de juiste beslissing was, maar dat maakt het even niet makkelijker.
Ik ben wel echt blij voor hem. Hij verdient het om gelukkig te zijn.