
Onvruchtbaar, donor?
vrijdag 4 september 2009 om 13:51
Hallo, even een vraag en ik hoor graag ervaringen.
Mijn beste vriendin weet sinds een tijdje dat ze onvruchtbaar is. Dit, doordat herhaald proberen geen zwangerschap opleverde. Het blijkt dat ze helemaal geen eicellen heeft. Ze heeft dus een eicel donor nodig.
Het vervelende is, dat in haar naaste familie geen vrouwen (nichtjes of wat dan ook) zijn die geschikt zijn. Ook aan de (aangetrouwde) kant van haar man zijn er geen geschikte vrouwen (allemaal al te oud).
Ze heeft het hier erg moeilijk mee, en zoals ik van haar hoor, denkt ze dat er nu geen andere opties meer zijn.
Aangezien ik zelf ook nog een kinderwens heb, kan (en wil) ik geen donor zijn.
Wat zijn haar andere opties? Anoniem donorschap kan in Nederland niet, en in Belgie wordt het niet vergoed (ze zwemmen ook niet in het geld dat ze alles zelf kunnen betalen).
Graag hoor ik wat jullie ervaringen zijn, en wat ze nog meer zou kunnen proberen, vind het namelijk heel erg voor haar! En daarbij, durf ik niet over babies enzo te praten, omdat ik haar niet wil kwetsen, omdat ze dus denkt dat het nu niet mogelijk is nu er niemand bekend donor kan zijn...
bedankt voor jullie antwoorden!
Mijn beste vriendin weet sinds een tijdje dat ze onvruchtbaar is. Dit, doordat herhaald proberen geen zwangerschap opleverde. Het blijkt dat ze helemaal geen eicellen heeft. Ze heeft dus een eicel donor nodig.
Het vervelende is, dat in haar naaste familie geen vrouwen (nichtjes of wat dan ook) zijn die geschikt zijn. Ook aan de (aangetrouwde) kant van haar man zijn er geen geschikte vrouwen (allemaal al te oud).
Ze heeft het hier erg moeilijk mee, en zoals ik van haar hoor, denkt ze dat er nu geen andere opties meer zijn.
Aangezien ik zelf ook nog een kinderwens heb, kan (en wil) ik geen donor zijn.
Wat zijn haar andere opties? Anoniem donorschap kan in Nederland niet, en in Belgie wordt het niet vergoed (ze zwemmen ook niet in het geld dat ze alles zelf kunnen betalen).
Graag hoor ik wat jullie ervaringen zijn, en wat ze nog meer zou kunnen proberen, vind het namelijk heel erg voor haar! En daarbij, durf ik niet over babies enzo te praten, omdat ik haar niet wil kwetsen, omdat ze dus denkt dat het nu niet mogelijk is nu er niemand bekend donor kan zijn...
bedankt voor jullie antwoorden!

vrijdag 4 september 2009 om 18:11
Ik heb geen tips voor je, maar wat een triest verhaal. Maar ik ben wel nieuwsgierig, waarom kan en wil je geen donor zijn als je zelf nog kinderen wil? Ik heb wel eens gehoord dat een eiceldonor zelf sowieso al een kind of kinderen moet hebben (of was dat bij draagmoederschap?)
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 5 september 2009 om 15:48
www.freya.nl en lid worden van de mailinglist eiceldonatie, ik heb daar erg veel aan gehad, en ben inmiddels zwanger.


zondag 20 september 2009 om 03:55
Misschien kan je vriendin een kijken op ww.kidinformatie.com en daar op het forum. Of op www.stilverlangen.com
Inderdaad is het zo dat een vrouw pas eicellen mag doneren als haar eigen kinderwens voltooid is.
Dit is voornamelijk omdat het toch wat risico met zich mee brengt.
Het psychische is natuurlijk ook altijd aanwezig en naar mijn idee is dat ook nooit te voorkomen.
Een zaaddonor mag wel zonder dat zijn eigen kinderwens voltooid is donoren. En soms weet iemand ook niet of die wel of geen kinderwens heeft.
Of onderschat iemand de gevoelens die het met zich mee kan brengen wel enorm.
Mijn eigen ervaring is namelijk dat je gevoelens wel kunt proberen in te schatten maar pas als alles werkelijk gebeurt is dan kun je kijken of je je eigen gevoelens goed hebt ingeschat.
Inderdaad is het zo dat een vrouw pas eicellen mag doneren als haar eigen kinderwens voltooid is.
Dit is voornamelijk omdat het toch wat risico met zich mee brengt.
Het psychische is natuurlijk ook altijd aanwezig en naar mijn idee is dat ook nooit te voorkomen.
Een zaaddonor mag wel zonder dat zijn eigen kinderwens voltooid is donoren. En soms weet iemand ook niet of die wel of geen kinderwens heeft.
Of onderschat iemand de gevoelens die het met zich mee kan brengen wel enorm.
Mijn eigen ervaring is namelijk dat je gevoelens wel kunt proberen in te schatten maar pas als alles werkelijk gebeurt is dan kun je kijken of je je eigen gevoelens goed hebt ingeschat.