
Lang geleden... deel 3
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:56
Voor alle vrouwen
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 8 september 2009 om 00:00
Nouja, fijn dat vriend er wel wat aan gehad heeft zullen we maar zeggen.
En wat voor hem prettig is, kan voor jou heel anders voelen.
Sterker nog, als hij zijn zorgen uitspreekt is dat ronduit klote om te horen.
Weet vriend nu wel beter hoe of wat door dat gesprek? Of was het echt gewoon uitspreken van zorgen en gevoelens voor hem?
Begrijp trouwens heel goed dat je het ergens wel weet, dat je niet echt rationeel kan denken, maar dat het je ergens een grote worst zal wezen (als ikd at zo mag interpreteren).
Heel herkenbaar.
Eigenlijk heb ik ook gewoon neits overtuigends te vertellen, want ik ben zelf absoluut niet goed in deze strijd.
Het enige wat ik kan zeggen is dat ik zo ontzettend veel spijt heb van het verdriet dat ik mn lief aangedaan heb...
En dat ik me voorgenomen heb om nooit en dan ook nooit meer te handelen uit wanhoop op zulke momenten.
Maar dat is erg makkelijk gezegd, nu ik wèèt hoe ik eerder aan de bel kan trekken en ècht geholpen kan worden voor zo'n moment.
Vanaf de kant is het sowieso altijd lekker makkelijk praten.
We kunnen gewoon niets doen, behalve jou vertellen dat je niet gehaat wordt...
En wat voor hem prettig is, kan voor jou heel anders voelen.
Sterker nog, als hij zijn zorgen uitspreekt is dat ronduit klote om te horen.
Weet vriend nu wel beter hoe of wat door dat gesprek? Of was het echt gewoon uitspreken van zorgen en gevoelens voor hem?
Begrijp trouwens heel goed dat je het ergens wel weet, dat je niet echt rationeel kan denken, maar dat het je ergens een grote worst zal wezen (als ikd at zo mag interpreteren).
Heel herkenbaar.
Eigenlijk heb ik ook gewoon neits overtuigends te vertellen, want ik ben zelf absoluut niet goed in deze strijd.
Het enige wat ik kan zeggen is dat ik zo ontzettend veel spijt heb van het verdriet dat ik mn lief aangedaan heb...
En dat ik me voorgenomen heb om nooit en dan ook nooit meer te handelen uit wanhoop op zulke momenten.
Maar dat is erg makkelijk gezegd, nu ik wèèt hoe ik eerder aan de bel kan trekken en ècht geholpen kan worden voor zo'n moment.
Vanaf de kant is het sowieso altijd lekker makkelijk praten.
We kunnen gewoon niets doen, behalve jou vertellen dat je niet gehaat wordt...
dinsdag 8 september 2009 om 00:01
quote:Spongebabe schreef op 07 september 2009 @ 23:59:
Wurm ik vind je niet veel telang van stof je ben t juist erg duidelijk!!(waardeer dat echt)
Ster:hug:(klote smilies pakken niet!!)
Dankjewel. Ik ervaar het zelf anders, maar vind het een erg groot compliment dat je geeft.
Het is hoe ik zou willen zijn. Zit stiekem een beetje blij te zijn dat jij me dan zo ervaart.
Wurm ik vind je niet veel telang van stof je ben t juist erg duidelijk!!(waardeer dat echt)
Ster:hug:(klote smilies pakken niet!!)
Dankjewel. Ik ervaar het zelf anders, maar vind het een erg groot compliment dat je geeft.
Het is hoe ik zou willen zijn. Zit stiekem een beetje blij te zijn dat jij me dan zo ervaart.

dinsdag 8 september 2009 om 02:05
Dikke knuf voor jou Lieve Appel,
Sterretje, ik hoop dat je de nacht een beetje doorkomt en dat,
als je dit leest,
je de zonnestraaltjes iets voelt binnenkomen.
Dat ze zachtjes aan je hart weer mogen verwarmen....
Eerst voorzichtig...en dan steeds ietsje méér en méér....
Want weet je....de lieverds hier
Iry,
Hanke,
Appel,
Philo,
EV,
Jonna,
Wurm,
Lynne,
Sponge, en
Saar
schreven het allemaal al:.....
Jij, lieve Ster, bent het zoooo waard meissie!
Sterretje, ik hoop dat je de nacht een beetje doorkomt en dat,
als je dit leest,
je de zonnestraaltjes iets voelt binnenkomen.
Dat ze zachtjes aan je hart weer mogen verwarmen....
Eerst voorzichtig...en dan steeds ietsje méér en méér....
Want weet je....de lieverds hier
Iry,
Hanke,
Appel,
Philo,
EV,
Jonna,
Wurm,
Lynne,
Sponge, en
Saar
schreven het allemaal al:.....
Jij, lieve Ster, bent het zoooo waard meissie!
dinsdag 8 september 2009 om 02:06
Ster...
Ik zit te denken he.
Hier in onze regio betstaat zoiets als een soort rusthuis.
Een plaats waar mensen opgenomen kunnen worden die even niet bij een behandeling terecht kunnen.
Maar wel zodanig in een stresssituatie zitten dat rust geven de eerste behoefte is de vervuld moet worden.
Daar is het ook het hoofddoel..iemand uit de situatie trekken en rust geven.
Er word daar structuur geboden en wat lichte dag invulling met enigzins een therapeutisch aspect.
Het verblijf is vaak een kortere termijn(dacht max 12 weken)
Van daaruit kan dan gekeken worden wat uiteindelijk de juiste plek kan zijn om echt aan de slag te gaan.
Waar je dan uitgerust en gemotiveerder aan kan beginnen.
Zou dat wat voor je zijn?
En is dat in jou regio ook te vinden? (vast wel)
Kan je huisarts niet coordineren voor je?.
Daar hoef je namelijk dan even niet veel.
Minder deprimerend dan een paaz bijv.
Moet wel een kanttekening bij zetten dat mensen met echt psychische stoornissen niet altijd geplaatst worden....hier dan.
Dus ik gooi misschien wat op wat niet echt toepasselijk is.
Maar als ik je zo aanhoor,kan het juist wel aansluiten bij je behoefte?
Liefs!!!!!!
Ik zit te denken he.
Hier in onze regio betstaat zoiets als een soort rusthuis.
Een plaats waar mensen opgenomen kunnen worden die even niet bij een behandeling terecht kunnen.
Maar wel zodanig in een stresssituatie zitten dat rust geven de eerste behoefte is de vervuld moet worden.
Daar is het ook het hoofddoel..iemand uit de situatie trekken en rust geven.
Er word daar structuur geboden en wat lichte dag invulling met enigzins een therapeutisch aspect.
Het verblijf is vaak een kortere termijn(dacht max 12 weken)
Van daaruit kan dan gekeken worden wat uiteindelijk de juiste plek kan zijn om echt aan de slag te gaan.
Waar je dan uitgerust en gemotiveerder aan kan beginnen.
Zou dat wat voor je zijn?
En is dat in jou regio ook te vinden? (vast wel)
Kan je huisarts niet coordineren voor je?.
Daar hoef je namelijk dan even niet veel.
Minder deprimerend dan een paaz bijv.
Moet wel een kanttekening bij zetten dat mensen met echt psychische stoornissen niet altijd geplaatst worden....hier dan.
Dus ik gooi misschien wat op wat niet echt toepasselijk is.
Maar als ik je zo aanhoor,kan het juist wel aansluiten bij je behoefte?
Liefs!!!!!!
dinsdag 8 september 2009 om 08:36
Goedemorgen.
Dank Iry voor de tip.
Denk wel gelijk wat iedereen wel niet van me zal vinden dan..
Erg he..
Nou ja, misschien een goed teken dat ik me daar nog druk over kan maken.
Ik heb niet zo goed geslapen maar voel me op zich niet heel moe.
Ik ga zo werken.
Tenminste wat afleiding.
Gaat de dag wat sneller.
Alleen morgen is er weer een dag, en daarna weer een en weer een.
Dank Iry voor de tip.
Denk wel gelijk wat iedereen wel niet van me zal vinden dan..
Erg he..
Nou ja, misschien een goed teken dat ik me daar nog druk over kan maken.
Ik heb niet zo goed geslapen maar voel me op zich niet heel moe.
Ik ga zo werken.
Tenminste wat afleiding.
Gaat de dag wat sneller.
Alleen morgen is er weer een dag, en daarna weer een en weer een.
dinsdag 8 september 2009 om 09:29
Lieve Ster, kijk per dag, zou ik even als tip geven. Dag per dag per dag en zo proberen de dag die voor je ligt zo draaglijk mogelijk te maken. Ik hoop dat het werken je een beetje goed kan doen.
Wat mooi toch, dat hier 's avonds gewoon mensen zijn, als het met eentje van de groep minder gaat. 's Avonds zit EM hier alitjd zijn schietspelletje te doen en kan ik dus niet op de pc. Ik zou natuurlijk een laptop kunnen kopen.. jaaah! In november ben ik jarig, misschien een idee.
Nu ga ik even e.e.a. doen, later terug. Fijne dag allemaal! Oh ja. Wat heerlijk trouwens, die a.s. tantes hier. Zo'n babytje. Niet dat ik zelf nog zou willen hoor, maar zo even lekker knuffelen.... smelt.
Wat mooi toch, dat hier 's avonds gewoon mensen zijn, als het met eentje van de groep minder gaat. 's Avonds zit EM hier alitjd zijn schietspelletje te doen en kan ik dus niet op de pc. Ik zou natuurlijk een laptop kunnen kopen.. jaaah! In november ben ik jarig, misschien een idee.
Nu ga ik even e.e.a. doen, later terug. Fijne dag allemaal! Oh ja. Wat heerlijk trouwens, die a.s. tantes hier. Zo'n babytje. Niet dat ik zelf nog zou willen hoor, maar zo even lekker knuffelen.... smelt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 8 september 2009 om 10:54
Ster, bekijjk het per moment. Je doet wat je kan en dat verdient respect. Ik hoop dat je iig wat fijne momenten zult hebben vandaag.
Dat vermaledijde lijf van mij verdient wat liefdevolle aandacht, en ik ben daarom nu op weg naar een ontspanningsmassage. Was al een week bezig om een afspraak te regelen en het is nu gelukt. Ik blijf het spannend vinden en kwetsbaar.
Fijne dag! Het is lekker warm.
Dat vermaledijde lijf van mij verdient wat liefdevolle aandacht, en ik ben daarom nu op weg naar een ontspanningsmassage. Was al een week bezig om een afspraak te regelen en het is nu gelukt. Ik blijf het spannend vinden en kwetsbaar.
Fijne dag! Het is lekker warm.
dinsdag 8 september 2009 om 13:37
Lieve Ster, een hele dikke knuffel van mij. Er zijn zoveel wijze en ware dingen gezegd dat ik er niets aan toe te voegen heb. Iemand anders zei: neem het per dag, ik neem op het moment alles per vijf minuten. Niet te ver, niet te groot. Sterkte en blijf schrijven...je bent het waard, iedere seconde, iedere minuut.
Alle anderen een groeps
Alle anderen een groeps

dinsdag 8 september 2009 om 16:39
Ik heel de week al wachten op een foontje terug van psych. Had me donderdag beloofd dat ie vrijdag terug zou bellen.
Niet gebeld.. Ligt er nu een brief op de mat met een uitnodiging voor een afspraak op de dag dat ik mijn eerste emdr sessie heb..
Weet niet of het verstandig is juist die dag hem te zien..
Aan de ene kant wel.. maar aan de andere kant weer niet..
Ik denk er nog even over..
Niet gebeld.. Ligt er nu een brief op de mat met een uitnodiging voor een afspraak op de dag dat ik mijn eerste emdr sessie heb..
Weet niet of het verstandig is juist die dag hem te zien..
Aan de ene kant wel.. maar aan de andere kant weer niet..
Ik denk er nog even over..

dinsdag 8 september 2009 om 16:43
Verder gaat het niet zo lekker hier. Net bij oma geweest, wat al een hoop emoties oproept..
En daarna even naar de bossen geweest, om even te lopen en te genieten van de rust. Mijn hoofd een beetje leger proberen te krijgen.
Krijg ik daar toch weer zo'n klote paniekaanval.
Ben er even klaar mee voor vandaag. Voel me echt niet goed nu..
Net extra medicatie ingenomen, in de hoop dat ik wat rustiger ga worden. Ga nu even op de bank hangen. Gordijnen dicht, foon uit en appelhond naast me.
En daarna even naar de bossen geweest, om even te lopen en te genieten van de rust. Mijn hoofd een beetje leger proberen te krijgen.
Krijg ik daar toch weer zo'n klote paniekaanval.
Ben er even klaar mee voor vandaag. Voel me echt niet goed nu..
Net extra medicatie ingenomen, in de hoop dat ik wat rustiger ga worden. Ga nu even op de bank hangen. Gordijnen dicht, foon uit en appelhond naast me.
dinsdag 8 september 2009 om 21:25
He Appel, wat klote zeg, die paniekaanvallen.
Ik ken het niet, maar het lijkt me echt ontzettend angstig dat ze zo onvoorspelbaar 'komen'.
Hoe was je massage Hanke? Is het gelukt te ontspannen?
Ik heb echt een heerlijke dag gehad.
Vanochtend eerst in de tuin gefrut. (werken kan je het niet noemen, want heb geen ideeee wat ik uitspook ) vooral het mos wegkrabben en wortels-van-paardebloemen-uitgraven vind ik een uitermate bevredigend werkje.
Toen lekker buiten op de bank geploft met een boek.
En genoten van het buiten zijn, de zon voelen, en het feit dat dit voor altijd is.
Toen lief thuiskwam nog lekker buiten geluncht en daarna meubels gaan bestellen.
Aan korting doen ze daar niet kan ik je zeggen, en ik moest fokking 45 euro bezorgkosten betalen, bovenop het e-nor-me bedrag dat we bij hen aan 3 kasten besteedden. Vind het echt belachelijk!!! Waren namelijk geen kasten van 100 euro...
De rest van de middag waren we een beetje high van het geld uitgeven, en hebben we samen wat in de tuin gefrutst.
Genoten van Poes en Kater die steeds vrijer worden en op gevaarlijke ontdekkingstochten gaan (lees, een struik besnuffelen).
Ik vond het zo heerlijk om gewoon te genieten van de geur van de plantjes, de kusjes van het zonlicht, de vrijheid die ik ervaarde.
Kijken, ruiken, voelen. Optimaal, en daarvan genieten.
Op zulke momenten prijs ik me gelukkig.
Ik zou jullie zò graag een straaltje warmte toezenden.
Een kusje van de zon, blijheid van het wortelwroeten...
Dus daarom een bloemetje.
uit eigen tuin.
Ik ken het niet, maar het lijkt me echt ontzettend angstig dat ze zo onvoorspelbaar 'komen'.
Hoe was je massage Hanke? Is het gelukt te ontspannen?
Ik heb echt een heerlijke dag gehad.
Vanochtend eerst in de tuin gefrut. (werken kan je het niet noemen, want heb geen ideeee wat ik uitspook ) vooral het mos wegkrabben en wortels-van-paardebloemen-uitgraven vind ik een uitermate bevredigend werkje.
Toen lekker buiten op de bank geploft met een boek.
En genoten van het buiten zijn, de zon voelen, en het feit dat dit voor altijd is.
Toen lief thuiskwam nog lekker buiten geluncht en daarna meubels gaan bestellen.
Aan korting doen ze daar niet kan ik je zeggen, en ik moest fokking 45 euro bezorgkosten betalen, bovenop het e-nor-me bedrag dat we bij hen aan 3 kasten besteedden. Vind het echt belachelijk!!! Waren namelijk geen kasten van 100 euro...
De rest van de middag waren we een beetje high van het geld uitgeven, en hebben we samen wat in de tuin gefrutst.
Genoten van Poes en Kater die steeds vrijer worden en op gevaarlijke ontdekkingstochten gaan (lees, een struik besnuffelen).
Ik vond het zo heerlijk om gewoon te genieten van de geur van de plantjes, de kusjes van het zonlicht, de vrijheid die ik ervaarde.
Kijken, ruiken, voelen. Optimaal, en daarvan genieten.
Op zulke momenten prijs ik me gelukkig.
Ik zou jullie zò graag een straaltje warmte toezenden.
Een kusje van de zon, blijheid van het wortelwroeten...
Dus daarom een bloemetje.
uit eigen tuin.
dinsdag 8 september 2009 om 21:28