Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 3
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:56
Voor alle vrouwen
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 8 september 2009 om 21:56
Het geeft niet lieverd.
Ik doe echt m'n best.
Kan er gewoon niet zoveel aan doen.
Ik weet dat 'zitten wachten' niet helpt, vandaar dat ik gewoon wel elke dag mn bed uit kom en naar t werk ga en de alledaagse dingen doe.
Met vreselijke wanhoop momenten tussendoor. Want het doet letterlijk zeer om te leven. Om er te zijn.
Ik ga nu slapen, gelukkig werkt de seroquel wel lekker.
Ik doe echt m'n best.
Kan er gewoon niet zoveel aan doen.
Ik weet dat 'zitten wachten' niet helpt, vandaar dat ik gewoon wel elke dag mn bed uit kom en naar t werk ga en de alledaagse dingen doe.
Met vreselijke wanhoop momenten tussendoor. Want het doet letterlijk zeer om te leven. Om er te zijn.
Ik ga nu slapen, gelukkig werkt de seroquel wel lekker.
dinsdag 8 september 2009 om 22:34
He Appel.
Weer een klein beetje boven water gekomen na het uitrusten op de bank?
Had ik vandaag ook fijn gevonden.
Idd met telefoon uit,schemer...een soort van sereenheid.
En ik had de kans vandaag dat te doen.
Waarom ik het mijzelf dan weer niet gun?
Nou ja,blij dat ik gewoon naar mijn afspraak ben gegaan.
Had vriendin al veel te lang niet gezien (nou ja,drie weken maar dat is echt lang voor ons).
En het was zo heerlijk om daar te zijn.
We waren allebei gewoon blij om weer bij elkaar te zijn.
En ze heeft sinds kort twee iniemienie katjes....lief!!!
En voor mij hanteerbaar,haha!
Enne...daarna thuis binnen een kwartier eten op tafel met...kies en kook
Weer een klein beetje boven water gekomen na het uitrusten op de bank?
Had ik vandaag ook fijn gevonden.
Idd met telefoon uit,schemer...een soort van sereenheid.
En ik had de kans vandaag dat te doen.
Waarom ik het mijzelf dan weer niet gun?
Nou ja,blij dat ik gewoon naar mijn afspraak ben gegaan.
Had vriendin al veel te lang niet gezien (nou ja,drie weken maar dat is echt lang voor ons).
En het was zo heerlijk om daar te zijn.
We waren allebei gewoon blij om weer bij elkaar te zijn.
En ze heeft sinds kort twee iniemienie katjes....lief!!!
En voor mij hanteerbaar,haha!
Enne...daarna thuis binnen een kwartier eten op tafel met...kies en kook
dinsdag 8 september 2009 om 23:13
woensdag 9 september 2009 om 09:11
woensdag 9 september 2009 om 19:22
Ik ga op de biechtstoel! Dus houd je vast!
Hoewel ik het fantastisch vind om twee dagen in de week voor Ixsje te zorgen, merk ik dat ik ouhoud word........ Ben bekaf aan het einde van dag 2. En gisteravond hebben we jongste dochter van ML dag gezwaaid. Ze gaat 3 en een halve week naar haar vriend in the UK. Toen we thuis waren kon je me bij elkaar vegen.
En eigenlijk hadden we mijn autootje nog naar de garage moeten brengen omdat er een nieuwe distributieriem in moet, dat heb ik dus vanmorgen maar gedaan.....na me hopeloos verslapen te hebben!
Nu eten en autootje ophalen.....ik krijg het al spaans benauwd als ik denk aan het prijskaartje wat daar aan zal hangen.
Hoewel ik het fantastisch vind om twee dagen in de week voor Ixsje te zorgen, merk ik dat ik ouhoud word........ Ben bekaf aan het einde van dag 2. En gisteravond hebben we jongste dochter van ML dag gezwaaid. Ze gaat 3 en een halve week naar haar vriend in the UK. Toen we thuis waren kon je me bij elkaar vegen.
En eigenlijk hadden we mijn autootje nog naar de garage moeten brengen omdat er een nieuwe distributieriem in moet, dat heb ik dus vanmorgen maar gedaan.....na me hopeloos verslapen te hebben!
Nu eten en autootje ophalen.....ik krijg het al spaans benauwd als ik denk aan het prijskaartje wat daar aan zal hangen.
woensdag 9 september 2009 om 20:24
Hopelijk valt het mee met het prijskaartje, Jonnax. Zo'n bijzondere auto, dat zouden ze eigenlijk alleen voor de onderdelen-prijs moeten doen. (Zo, even de enige smiley die ik zo weet.)
Iedereen lekker gegeten? Klaar met werken? Hier intensief gesprek met de coach gehad, maar wel heel goed.
Vanmiddag beetje paniek om iets (trigger) die eigenlijk tot nu wat voortduurt; dat is minder. Houdt het ooit een keer op, denk ik dan. Dadelijk leuke film kijken, tenminste, ik hoop dat ie leuk is. Romantische komedie. Even ter afleiding dan maar.
Fijne avond allemaal, liefs!
Iedereen lekker gegeten? Klaar met werken? Hier intensief gesprek met de coach gehad, maar wel heel goed.
Vanmiddag beetje paniek om iets (trigger) die eigenlijk tot nu wat voortduurt; dat is minder. Houdt het ooit een keer op, denk ik dan. Dadelijk leuke film kijken, tenminste, ik hoop dat ie leuk is. Romantische komedie. Even ter afleiding dan maar.
Fijne avond allemaal, liefs!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 9 september 2009 om 21:42
En, is je auto weer in orde?
Ach, je kan er nu weer 50.000 km tegenaan moet je maar denken. Distriebutieriem is toch wel fijn als je weet dat ie op tijd vervangen is.
Lachen Appel, dat jij ook al aan de kies en kook zit. Vind het trouwens fijn om te horen dat je vrij genomen hebt, cadeautje voor jezelf! Hoop dat je daar ook van kon genieten!
Ik had vandaag op zich wel okeeje dag. Werk zat beetje tegen, maar ik vind dat ik het wel goed opgelost heb, en de kids merkten er niet veel van, dus ben wel tevree erover.
Heb trouwens gedanst met een doof jongetje vandaag.
Hoe bedoel je hoge doelen stellen. hihi.
Therapie was.. ik weet niet.
Nieuwe doelen opgesteld (doen we halfjaarlijks) en ook even gekeken naar de oude doelen.
Ik vind het zò moeilijk.
Het komt er op neer dat ik wel goed functioneer, wel klachten heb, maar die mij niet belemmeren, en dat er weinig kan met de 'binnenwereld' en 'vroeger' omdat ik dan snel vastloop.
En ik weet het gewoon niet.
Op een of andere manier heb ik heel erg het gevoel dat ik het niet goed gedaan heb nu, dat ik het beter had moeten doen.
Dat het nog steeds hetzelfde verhaal is met mij, nl dat ik vooral mezelf tegenwerk doordat er 'niets kan' en we vast lijken te zitten.
Hoewel ik op zich wel vind dat ik vooruitgegaan ben enzo.
Zeker als ik bedenk dat we vandaag het doel 'stabilisatie en symptoomreductie' doorgestreept hebben met daarachter 'behaald!'.
Dat vind ik wel heul kek. En ergens ook heul heul onveilig gevoel. Kan het nog niet nader benoemen, maar als ik eraan denk bol ik mn tenen, zitten mn schouders ongeveer in mn oren en ga ik heel hard denken dat het 'een heel goed iets is'.
Oftewel, ik voel me er erg ongemakkelijk bij.
Officieel gaat het goed met me. Ik heb iemand die in me geloofd wat dat betreft, die vind dat ik het goed doe, en dat 'we' er wel komen.
Daarover nadenken, dat horen, freaks the shit out of me...
Ach, je kan er nu weer 50.000 km tegenaan moet je maar denken. Distriebutieriem is toch wel fijn als je weet dat ie op tijd vervangen is.
Lachen Appel, dat jij ook al aan de kies en kook zit. Vind het trouwens fijn om te horen dat je vrij genomen hebt, cadeautje voor jezelf! Hoop dat je daar ook van kon genieten!
Ik had vandaag op zich wel okeeje dag. Werk zat beetje tegen, maar ik vind dat ik het wel goed opgelost heb, en de kids merkten er niet veel van, dus ben wel tevree erover.
Heb trouwens gedanst met een doof jongetje vandaag.
Hoe bedoel je hoge doelen stellen. hihi.
Therapie was.. ik weet niet.
Nieuwe doelen opgesteld (doen we halfjaarlijks) en ook even gekeken naar de oude doelen.
Ik vind het zò moeilijk.
Het komt er op neer dat ik wel goed functioneer, wel klachten heb, maar die mij niet belemmeren, en dat er weinig kan met de 'binnenwereld' en 'vroeger' omdat ik dan snel vastloop.
En ik weet het gewoon niet.
Op een of andere manier heb ik heel erg het gevoel dat ik het niet goed gedaan heb nu, dat ik het beter had moeten doen.
Dat het nog steeds hetzelfde verhaal is met mij, nl dat ik vooral mezelf tegenwerk doordat er 'niets kan' en we vast lijken te zitten.
Hoewel ik op zich wel vind dat ik vooruitgegaan ben enzo.
Zeker als ik bedenk dat we vandaag het doel 'stabilisatie en symptoomreductie' doorgestreept hebben met daarachter 'behaald!'.
Dat vind ik wel heul kek. En ergens ook heul heul onveilig gevoel. Kan het nog niet nader benoemen, maar als ik eraan denk bol ik mn tenen, zitten mn schouders ongeveer in mn oren en ga ik heel hard denken dat het 'een heel goed iets is'.
Oftewel, ik voel me er erg ongemakkelijk bij.
Officieel gaat het goed met me. Ik heb iemand die in me geloofd wat dat betreft, die vind dat ik het goed doe, en dat 'we' er wel komen.
Daarover nadenken, dat horen, freaks the shit out of me...
woensdag 9 september 2009 om 22:00
Jonna, ik hoop dat t meegevallen is...
EV, ik hoop dat je geniet van de film, en je een beetje rustiger voelt.
Wurm, kies en kook is de beste uitvinding van de Appie.
Appie is zowieso mijn favoriete super. Lekker veel kant en klaar!
I love it!
Ik herken een deel uit je post wel.. Je schrijft:
'Het komt er op neer dat ik wel goed functioneer, wel klachten heb, maar die mij niet belemmeren, en dat er weinig kan met de 'binnenwereld' en 'vroeger' omdat ik dan snel vastloop.'
Zo voelt het voor mij ook ongeveer nu.
Ik heb er vanmiddag nog over geschreven zelfs.
En dan het gevoel het niet goed gedaan te hebben, en vast te zitten.
Ik kan er eigenlijk niets nuttigs over zeggen, want het is heel herkenbaar, en ik weet me er zelf ook geen raad mee.
Ben net bij een vriendinnetje op de thee geweest. Op pre-kraamvisite. Haar hond is zwanger. Zo mooi om te zien hoe de pups aan het trappelen waren tegen haar buik!
Ik neem me nu voor om weerstand te bieden tegen die lieve schattige puppies die er straks uitkomen..
EV, ik hoop dat je geniet van de film, en je een beetje rustiger voelt.
Wurm, kies en kook is de beste uitvinding van de Appie.
Appie is zowieso mijn favoriete super. Lekker veel kant en klaar!
I love it!
Ik herken een deel uit je post wel.. Je schrijft:
'Het komt er op neer dat ik wel goed functioneer, wel klachten heb, maar die mij niet belemmeren, en dat er weinig kan met de 'binnenwereld' en 'vroeger' omdat ik dan snel vastloop.'
Zo voelt het voor mij ook ongeveer nu.
Ik heb er vanmiddag nog over geschreven zelfs.
En dan het gevoel het niet goed gedaan te hebben, en vast te zitten.
Ik kan er eigenlijk niets nuttigs over zeggen, want het is heel herkenbaar, en ik weet me er zelf ook geen raad mee.
Ben net bij een vriendinnetje op de thee geweest. Op pre-kraamvisite. Haar hond is zwanger. Zo mooi om te zien hoe de pups aan het trappelen waren tegen haar buik!
Ik neem me nu voor om weerstand te bieden tegen die lieve schattige puppies die er straks uitkomen..
woensdag 9 september 2009 om 22:44
Tnx Appel. Echt 'fijn' te horen dat ik niet de enige ben die dit ervaart.
Ik merk nu dat ik me eigenlijk toch wel rot voel. Of nouja, ik zit hier een beetje alleen te zitten in een halve woonkamer, en het lijkt ineens allemaal een beetje moedeloos.
Mijn huis, dat geen thuis is, hoewel het prettig is om in te wonen. Mijn leven, dat zo raar en 'gescheiden' is, hoewel het nu goed te leven valt.
En nu ik bedenk dat ik gewoon eigenlijk heel graag weg zou willen kruipen bij 'een' moeder voel ik eindelijk mn ogen branden.
Heb maar lekker overal kaarsjes aangestoken, en mn lappendeken weer opgesnort.
Voelt fijner en knusser, en in dat schaarse licht zie je ook de zooi niet zo.
O Appel, ik zag vorige keer mijn neefje trappelen tegen de buik van mn schoonzusje. Vond ik zò ontzettend bijzonder om te zien!!!
Ik merk nu dat ik me eigenlijk toch wel rot voel. Of nouja, ik zit hier een beetje alleen te zitten in een halve woonkamer, en het lijkt ineens allemaal een beetje moedeloos.
Mijn huis, dat geen thuis is, hoewel het prettig is om in te wonen. Mijn leven, dat zo raar en 'gescheiden' is, hoewel het nu goed te leven valt.
En nu ik bedenk dat ik gewoon eigenlijk heel graag weg zou willen kruipen bij 'een' moeder voel ik eindelijk mn ogen branden.
Heb maar lekker overal kaarsjes aangestoken, en mn lappendeken weer opgesnort.
Voelt fijner en knusser, en in dat schaarse licht zie je ook de zooi niet zo.
O Appel, ik zag vorige keer mijn neefje trappelen tegen de buik van mn schoonzusje. Vond ik zò ontzettend bijzonder om te zien!!!
