Relaties
alle pijlers
Scheiden, weet niet waar ik moet beginnen...
donderdag 3 september 2009 om 15:50
Hoi meiden,
Na een huwelijk van 10 jaar gaat het echt niet meer tussen mijn man en mij.
Lukt me ff niet het hele verhaal te vertellen, maar ik heb het heel lang geprobeerd maar ik kan niet meer.
Ben helemaal op.
Alleen weet ik nu totaal niet wat ik moet doen en hoe ik het aan moet pakken.
Als eerste moet ik het hem natuurlijk vertellen.
Alleen het punt is dat ik zo bang voor hem ben.
Hij kan nogal driftig worden.
Vorig najaar heb ik ook al verteld dat ik het niet meer zag zitten en toen heeft hij me geslagen.
Ben toch doorgegaan maar nu is het echt op.
Ben alleen zo bang dat hij weer driftig wordt.
Daarbij komt dat we samen een kind hebben en in een koophuis wonen.
Heb hier geen familie wonen dus kan voor mijn gevoel nergens heen.
Voel me zo eenzaam.
Huurwoningen kom ik voorlopig niet voor in aanmerking zelfs niet als ons kind bij mij blijft wonen.
Maar met hem in 1 huis wonen trek ik echt niet meer.
En ik weet zeker dat hij echt niet weggaat, want ik wil tenslotte weg dus dan moet ik het zelf maar uitzoeken.
Waar moet ik beginnen?
Na een huwelijk van 10 jaar gaat het echt niet meer tussen mijn man en mij.
Lukt me ff niet het hele verhaal te vertellen, maar ik heb het heel lang geprobeerd maar ik kan niet meer.
Ben helemaal op.
Alleen weet ik nu totaal niet wat ik moet doen en hoe ik het aan moet pakken.
Als eerste moet ik het hem natuurlijk vertellen.
Alleen het punt is dat ik zo bang voor hem ben.
Hij kan nogal driftig worden.
Vorig najaar heb ik ook al verteld dat ik het niet meer zag zitten en toen heeft hij me geslagen.
Ben toch doorgegaan maar nu is het echt op.
Ben alleen zo bang dat hij weer driftig wordt.
Daarbij komt dat we samen een kind hebben en in een koophuis wonen.
Heb hier geen familie wonen dus kan voor mijn gevoel nergens heen.
Voel me zo eenzaam.
Huurwoningen kom ik voorlopig niet voor in aanmerking zelfs niet als ons kind bij mij blijft wonen.
Maar met hem in 1 huis wonen trek ik echt niet meer.
En ik weet zeker dat hij echt niet weggaat, want ik wil tenslotte weg dus dan moet ik het zelf maar uitzoeken.
Waar moet ik beginnen?
maandag 14 september 2009 om 15:59
Pas als je je uit de situatie haalt, zoals je nu doet, zie je hoe jij altijd gemanipuleerd heeft. En dat zal niet zomaar over zijn.
Denk na over hoe jij de dingen wilt, financieel, huis, alimentatie, bezoekregeling, verdeling inboedel, spaarcentjes, auto etc.
Als je dochter 4 is krijgt ze misschien al het een en ander mee van de spanningen in huis denk je?
Denk na over hoe jij de dingen wilt, financieel, huis, alimentatie, bezoekregeling, verdeling inboedel, spaarcentjes, auto etc.
Als je dochter 4 is krijgt ze misschien al het een en ander mee van de spanningen in huis denk je?
maandag 14 september 2009 om 16:07
Het huis zal verkocht moeten worden, want mijn man wil er niet in blijven wonen en ik kan het niet betalen.
Dat betekend dat we een schuld overhouden.
Mijn man wil de auto, maar dat is nogal een dure, dus ik vind dat ik de helft in geld dan hoor te krijgen.
Qua alimentatie moet hij in ieder geval voor mijn dochter betalen, hoef voor mezelf niets te hebben anders heb ik toch het idee dat ik hem wat verschuldigd ben of afhankelijk van hem ben en dat wil ik niet.
Mijn dochter merkt er zeker wel wat van. Ook omdat mijn man nog wel eens gesprekken voert waar zij bij zit of gaat zitten huilen met haar erbij.
Erg vervelend.
Ik probeer alles zo normaal mogelijk voor haar te houden.
Dat betekend dat we een schuld overhouden.
Mijn man wil de auto, maar dat is nogal een dure, dus ik vind dat ik de helft in geld dan hoor te krijgen.
Qua alimentatie moet hij in ieder geval voor mijn dochter betalen, hoef voor mezelf niets te hebben anders heb ik toch het idee dat ik hem wat verschuldigd ben of afhankelijk van hem ben en dat wil ik niet.
Mijn dochter merkt er zeker wel wat van. Ook omdat mijn man nog wel eens gesprekken voert waar zij bij zit of gaat zitten huilen met haar erbij.
Erg vervelend.
Ik probeer alles zo normaal mogelijk voor haar te houden.
maandag 14 september 2009 om 16:32
Seks is macht, je man probeert je via seks weer in het gareel te krijgen. Het heeft niets met liefde te maken. Ik zou mediation helemaal laten zitten en direct naar een advocaat gaan. Mediation werkt alleen als beide partners gelijkwaardig en open met elkaar kunnen omgaan en dat kunnen jullie niet. Bovendien is je man erg manipulatief.
Je man wil de auto, prima. Jullie gaan gewoon de boedel op een eerlijke manier verdelen. De advocaat kan je precies vertellen waar je recht op hebt.
Dat je geen partneralimentatie wilt, prima. Ik snap dat je niet afhankelijk van je man wil zijn. Maar je hoeft hem dat niet meteen te vertellen. Dat jij weg wilt, vindt geen enkele rechter interessant en heeft geen invloed op je recht op alimentatie. Je kan er altijd nog vanaf zien, maar doe dat niet meteen. Je man zal nog genoeg zaken tegen je gaan gebruiken en dan kun je dit als troef achter de hand houden (dan geef je daarop toe).
Voor je dochter is dit geen normale situatie. Laat haar blijken dat je dat ook begrijpt, laat haar haar gevoelens hierover uiten. Stuur je man weg als hij huilt of ongepaste zaken bespreekt waar je dochter bij is, dat kan echt niet. De scheiding is iets tussen jullie tweeën, je dochter moet niet met de uitwerking daarvan geconfronteerd worden.
Veel sterkte...
Je man wil de auto, prima. Jullie gaan gewoon de boedel op een eerlijke manier verdelen. De advocaat kan je precies vertellen waar je recht op hebt.
Dat je geen partneralimentatie wilt, prima. Ik snap dat je niet afhankelijk van je man wil zijn. Maar je hoeft hem dat niet meteen te vertellen. Dat jij weg wilt, vindt geen enkele rechter interessant en heeft geen invloed op je recht op alimentatie. Je kan er altijd nog vanaf zien, maar doe dat niet meteen. Je man zal nog genoeg zaken tegen je gaan gebruiken en dan kun je dit als troef achter de hand houden (dan geef je daarop toe).
Voor je dochter is dit geen normale situatie. Laat haar blijken dat je dat ook begrijpt, laat haar haar gevoelens hierover uiten. Stuur je man weg als hij huilt of ongepaste zaken bespreekt waar je dochter bij is, dat kan echt niet. De scheiding is iets tussen jullie tweeën, je dochter moet niet met de uitwerking daarvan geconfronteerd worden.
Veel sterkte...
Ga in therapie!
maandag 14 september 2009 om 16:59
maandag 14 september 2009 om 17:45
quote:dubiootje schreef op 14 september 2009 @ 16:32:
Jullie gaan gewoon de boedel op een eerlijke manier verdelen. De advocaat kan je precies vertellen waar je recht op hebt.
Toch wel opletten hoor, het belang van een advocaat is niet noodzakelijk jouw belang.
Ikzelf kom (jammer genoeg) net uit een zéér pijnlijke vechtscheiding die ettelijke jaren heeft geduurd.
Zowel mijn ex- als ikzelf hadden een advocaat onder de arm genomen, en het is echt hard tegen hard gegaan, ook de kinderen (die gelukkig wel wat ouder waren dan jouw dochtertje) werden daar te pas en te onpas bijgesleurd, en hebben daar duchtig onder geleden.
Gezien het voor de advocaten uiteraard niet oninteressent is om de zaak op de spits te drijven en er een lange moeilijke scheiding van te maken.
enkele jaren (en tal van rechtzaken) later ben ik welliswaar gelukkig gescheiden, maar het heeft zijn sporen achtergelaten, en de enigen die er echt financieel baat bij hadden waren de advocaten.
en het wordt helemaal een probleem als jij een advocaat onder de arm neemt, en je man doet dat ook. Vanaf dat ogenblik kan je immers niet anders meer dan je te wapenen tegen de strategie van die andere advocaat.
Beste wat je kan doen is nog steeds dat je er onderling uitkomt, ik zou dat bemiddelingskantoor dus zeker (nog) niet overboord gooien.
En dan denk ik dat alle andere "gouden" tips hier inmiddels gegeven zijn :
* Gebruik de kinderen niet in de echtscheiding. De enige informatie die je dochter nodig heeft is dat mama en papa niet meer zullen samen zijn.
* Zorg er inderdaad voor dat je dochter niet als "pasmunt" gebruikt wordt tijdens de echtscheiding. Als jij gescheiden bent heeft zij nog altijd recht op een vader EN een moeder, dus zij moet haar papa inderdaad kunnen blijven zien.
* Zet het kind vooral niet op tegen je man. Als je op Wikipedia gaat zoeken onder "Ouderverstogingssyndroom" weet je welke verschikkelijke gevolgen dit kan hebben (ne hier spreek ik jammer genoeg ook uit ervaring). En ook als blijkt dat kinderen worden opgezet tegen één van de ouders kan je doorgaans op weinig begrip van een rechtbank rekenen.
* Als je niet financieel afhankelijk wil zijn van de man, en geen alimentatie voor jezelf wil, zeg 'm dat dan inderdaad NIET onmiddellijk, dit kan je WEL gebruiken als pasmunt.
* Last but not least : concentreer je niet op details zoals een kast of een stuk van de inboedel (ook die auto zie ik voorlopig als een detail).
* Zorg ervoor dat jullie er in overleg uitkomen, véél minder pijnlijk, vééél kortere procedure en vééééééééél goedkoper.
Da's ongeveer het eerste wat mij te binnen schiet als ik dat allemaal lees en overdenkt.
Oh ja, en zou het toch tot geweld komen, zeker onmiddellijk aangifte doen, en eventuele verwondingen ook laten vaststellen door een arts.
Jullie gaan gewoon de boedel op een eerlijke manier verdelen. De advocaat kan je precies vertellen waar je recht op hebt.
Toch wel opletten hoor, het belang van een advocaat is niet noodzakelijk jouw belang.
Ikzelf kom (jammer genoeg) net uit een zéér pijnlijke vechtscheiding die ettelijke jaren heeft geduurd.
Zowel mijn ex- als ikzelf hadden een advocaat onder de arm genomen, en het is echt hard tegen hard gegaan, ook de kinderen (die gelukkig wel wat ouder waren dan jouw dochtertje) werden daar te pas en te onpas bijgesleurd, en hebben daar duchtig onder geleden.
Gezien het voor de advocaten uiteraard niet oninteressent is om de zaak op de spits te drijven en er een lange moeilijke scheiding van te maken.
enkele jaren (en tal van rechtzaken) later ben ik welliswaar gelukkig gescheiden, maar het heeft zijn sporen achtergelaten, en de enigen die er echt financieel baat bij hadden waren de advocaten.
en het wordt helemaal een probleem als jij een advocaat onder de arm neemt, en je man doet dat ook. Vanaf dat ogenblik kan je immers niet anders meer dan je te wapenen tegen de strategie van die andere advocaat.
Beste wat je kan doen is nog steeds dat je er onderling uitkomt, ik zou dat bemiddelingskantoor dus zeker (nog) niet overboord gooien.
En dan denk ik dat alle andere "gouden" tips hier inmiddels gegeven zijn :
* Gebruik de kinderen niet in de echtscheiding. De enige informatie die je dochter nodig heeft is dat mama en papa niet meer zullen samen zijn.
* Zorg er inderdaad voor dat je dochter niet als "pasmunt" gebruikt wordt tijdens de echtscheiding. Als jij gescheiden bent heeft zij nog altijd recht op een vader EN een moeder, dus zij moet haar papa inderdaad kunnen blijven zien.
* Zet het kind vooral niet op tegen je man. Als je op Wikipedia gaat zoeken onder "Ouderverstogingssyndroom" weet je welke verschikkelijke gevolgen dit kan hebben (ne hier spreek ik jammer genoeg ook uit ervaring). En ook als blijkt dat kinderen worden opgezet tegen één van de ouders kan je doorgaans op weinig begrip van een rechtbank rekenen.
* Als je niet financieel afhankelijk wil zijn van de man, en geen alimentatie voor jezelf wil, zeg 'm dat dan inderdaad NIET onmiddellijk, dit kan je WEL gebruiken als pasmunt.
* Last but not least : concentreer je niet op details zoals een kast of een stuk van de inboedel (ook die auto zie ik voorlopig als een detail).
* Zorg ervoor dat jullie er in overleg uitkomen, véél minder pijnlijk, vééél kortere procedure en vééééééééél goedkoper.
Da's ongeveer het eerste wat mij te binnen schiet als ik dat allemaal lees en overdenkt.
Oh ja, en zou het toch tot geweld komen, zeker onmiddellijk aangifte doen, en eventuele verwondingen ook laten vaststellen door een arts.
maandag 14 september 2009 om 19:19
Hoi meiden,
Bedankt voor jullie reacties.
Wil het in de eerste instantie toch via dat bureau proberen.
Heb dat net tegen mijn man gezegd en dat wilde hij volgens mij ook wel.
Al vroeg hij gelijk weer of ik echt wil scheiden, maar trek nu mijn eigen plan ga gewoon door met regelen want hij laat het natuurlijk op zijn beloop.
De inboedel hoeft van mij ook niet nu al verdeeld te worden, maar hij is daar wel helemaal mee bezig.
Vooral de auto, zijn trots.
Vind het allemaal prima, maar t gaat wel eerlijk.
Wat betreft de alimentatie voor mij hebben jullie idd gelijk, zal dat nog niet gelijk overboord gooien.
Hoef t toch niet, maar t gebruiken als blijk van mijn goede wil is idd niet verkeerd.
Al vraag ik me af of hij veel voor mij zou moeten betalen.
Ik verdien maar 500 euro bruto minder.(ik werk 3 dagen hij 5).
Heb dus gelukkig de beter betaalde baan
Bedankt voor jullie reacties.
Wil het in de eerste instantie toch via dat bureau proberen.
Heb dat net tegen mijn man gezegd en dat wilde hij volgens mij ook wel.
Al vroeg hij gelijk weer of ik echt wil scheiden, maar trek nu mijn eigen plan ga gewoon door met regelen want hij laat het natuurlijk op zijn beloop.
De inboedel hoeft van mij ook niet nu al verdeeld te worden, maar hij is daar wel helemaal mee bezig.
Vooral de auto, zijn trots.
Vind het allemaal prima, maar t gaat wel eerlijk.
Wat betreft de alimentatie voor mij hebben jullie idd gelijk, zal dat nog niet gelijk overboord gooien.
Hoef t toch niet, maar t gebruiken als blijk van mijn goede wil is idd niet verkeerd.
Al vraag ik me af of hij veel voor mij zou moeten betalen.
Ik verdien maar 500 euro bruto minder.(ik werk 3 dagen hij 5).
Heb dus gelukkig de beter betaalde baan
dinsdag 15 september 2009 om 10:34
Hellothere, volgens mij verdient ze 500 bruto minder dan haar man, en dan werkt ze maar 3 dagen en hij 5... zo begreep ik het.
Bloempie, misschien moet je ook even uitzoeken of je recht hebt op rechtsbijstand. De raad voor de rechtsbijstand vergoedt advocatenkosten (m.u.v. een eigen risico) als je minder dan een bepaald bedrag verdient. Wat die bedragen precies zijn weet ik niet uit mijn hoofd, maar ik weet wél dat mijn scheiding (allebei een aparte advocaat) me maar 90 euro aan advocaatkosten heeft gekost.
Als ik jou was zou ik in elk geval wel informeren bij een advocaat, een eerste gesprek is gratis dus als het niks voor je is hoef je het niet te doen en kost het je niks, maar het lijkt me wel handig om te weten wat je rechten zijn. Mediation is in sommige gevallen goed, in sommige gevallen ook weer niet, dus misschien is het raadzaam om rond te kijken naar de mogelijkheden voor je ergens voor kiest.
Sterkte!
Bloempie, misschien moet je ook even uitzoeken of je recht hebt op rechtsbijstand. De raad voor de rechtsbijstand vergoedt advocatenkosten (m.u.v. een eigen risico) als je minder dan een bepaald bedrag verdient. Wat die bedragen precies zijn weet ik niet uit mijn hoofd, maar ik weet wél dat mijn scheiding (allebei een aparte advocaat) me maar 90 euro aan advocaatkosten heeft gekost.
Als ik jou was zou ik in elk geval wel informeren bij een advocaat, een eerste gesprek is gratis dus als het niks voor je is hoef je het niet te doen en kost het je niks, maar het lijkt me wel handig om te weten wat je rechten zijn. Mediation is in sommige gevallen goed, in sommige gevallen ook weer niet, dus misschien is het raadzaam om rond te kijken naar de mogelijkheden voor je ergens voor kiest.
Sterkte!
dinsdag 15 september 2009 om 10:40
ik was mosterd:)
Typisch dat hij al bezig is met verdeling van inboedel, ik vind dat zo'n typische mannelijke reaktie.
Ik heb zelf geen mediation, noch advocaat gebruikt dus kan je daar niet in adviseren. Ik ben nl zelf gescheiden door mijn huwelijk om te zetten in geregistreerd partnerschap en dat vervolgens te ontbinden. Maar dat kan volgens mij tegenwoordig niet meer, bovendien zou ik je dit met een kind nooit zo adviseren.
Typisch dat hij al bezig is met verdeling van inboedel, ik vind dat zo'n typische mannelijke reaktie.
Ik heb zelf geen mediation, noch advocaat gebruikt dus kan je daar niet in adviseren. Ik ben nl zelf gescheiden door mijn huwelijk om te zetten in geregistreerd partnerschap en dat vervolgens te ontbinden. Maar dat kan volgens mij tegenwoordig niet meer, bovendien zou ik je dit met een kind nooit zo adviseren.
dinsdag 15 september 2009 om 10:44
Ik weet het niet zeker Bertha, maar ik denk dat het niet kan als je een kind hebt... de regels voor geregistreerd partnerschap en huwelijk zijn namelijk niet hetzelfde als het op kinderen aankomt. Het lijkt me wel de makkelijkste snelste manier van scheiden...
Maar inderdaad, ik vind het ook zo typisch, gelijk de buit verdelen. Ik had hem nog maar net de deur gewezen, en terwijl ik nog verdriet had over zijn vreemdgaan zat hij al uit te rekenen wie welke auto kreeg, of hij de tv van de slaapkamer of de huiskamer zou meenemen. Hij heeft er wel verdriet om gehad, en hij wilde niet scheiden, maar 'zaken zijn zaken'. Ongelofelijk.
Maar inderdaad, ik vind het ook zo typisch, gelijk de buit verdelen. Ik had hem nog maar net de deur gewezen, en terwijl ik nog verdriet had over zijn vreemdgaan zat hij al uit te rekenen wie welke auto kreeg, of hij de tv van de slaapkamer of de huiskamer zou meenemen. Hij heeft er wel verdriet om gehad, en hij wilde niet scheiden, maar 'zaken zijn zaken'. Ongelofelijk.
dinsdag 15 september 2009 om 10:48
dinsdag 15 september 2009 om 11:02
@liefkleinwatermannetje, daarom zei ik ook dat ik het niet zou adviseren bij een kind. Het was mijn uitleg waarom ik haar niet kan adviseren wat het beste is. Het is wel de makkelijkste, snelste en goedkoopste manier Maar nogmaals niets voor Bloempie. Ik kan me voorstellen dat je erg teleurgesteld bent in de reaktie van je man. Maar het is zo typisch voor een man dat ze zich drukker maken over de materiele zaken dan over de emotionele zaken. Hoe is het spreekwoord ook al weer? Mannen komen van mars, vrouwen van venus.
dinsdag 15 september 2009 om 12:28
quote:Bertha schreef op 15 september 2009 @ 10:40:
Typisch dat hij al bezig is met verdeling van inboedel, ik vind dat zo'n typische mannelijke reaktie.
Hmmm, is blijkbaar ook een typisch vrouwelijke reaktie om er maar van uit de gaan dat het de mannen om geld, auto, .. het materiele te doen is.
Blijkbaar ben ik dan geen normale man, want bij mijn scheiding was het mijn ex die zich tot het uiterste is blijvenn inspannen om het onderste uit de kan te halen, torenhoge alimentaties, het huis, gebruik van de auto, noem maar op, ... zelfs als het ten koste van de kinderen ging. Op het einde schrok ze er zelfs niet voor terug om ook de spaarboekjes van de kinderen te plunderen.
quote:Bertha schreef op 15 september 2009 @ 10:40:
Ik heb zelf geen mediation, noch advocaat gebruikt dus kan je daar niet in adviseren.
Wat je ook doet, probeer te scheiden in OVERLEG !!!
Bij mij is dit niet gelukt, omdat mijn ex maar belist heeft om mij zo snel mogelijk volledig te pluimen. Is wel niet gelukt, maar ze is er wel in geslaagd om 2 jaar lang alimentatie voor haarzelf te bekomen, via een advocaat die niet om een valse verklaring of een leugentje meer of minder verlegen zat.
Gevolg is wel dat ik in jaren durende procedures ook een advocaat onder de arm heb moeten nemen. De kosten alleen voor MIJN advocaat waren iets onder de 8000 euro, en dan reken ik onderhoudsgelden niet bij en het feit dat ik de woning heb moeten verlaten (met de kinderen !!!) en gedurende die tijd een appartement heb moeten uren.
Dus breek me AUB de bek niet open dat hameren op het materiele aspect typisch mannelijk is, duuuuuh
Typisch dat hij al bezig is met verdeling van inboedel, ik vind dat zo'n typische mannelijke reaktie.
Hmmm, is blijkbaar ook een typisch vrouwelijke reaktie om er maar van uit de gaan dat het de mannen om geld, auto, .. het materiele te doen is.
Blijkbaar ben ik dan geen normale man, want bij mijn scheiding was het mijn ex die zich tot het uiterste is blijvenn inspannen om het onderste uit de kan te halen, torenhoge alimentaties, het huis, gebruik van de auto, noem maar op, ... zelfs als het ten koste van de kinderen ging. Op het einde schrok ze er zelfs niet voor terug om ook de spaarboekjes van de kinderen te plunderen.
quote:Bertha schreef op 15 september 2009 @ 10:40:
Ik heb zelf geen mediation, noch advocaat gebruikt dus kan je daar niet in adviseren.
Wat je ook doet, probeer te scheiden in OVERLEG !!!
Bij mij is dit niet gelukt, omdat mijn ex maar belist heeft om mij zo snel mogelijk volledig te pluimen. Is wel niet gelukt, maar ze is er wel in geslaagd om 2 jaar lang alimentatie voor haarzelf te bekomen, via een advocaat die niet om een valse verklaring of een leugentje meer of minder verlegen zat.
Gevolg is wel dat ik in jaren durende procedures ook een advocaat onder de arm heb moeten nemen. De kosten alleen voor MIJN advocaat waren iets onder de 8000 euro, en dan reken ik onderhoudsgelden niet bij en het feit dat ik de woning heb moeten verlaten (met de kinderen !!!) en gedurende die tijd een appartement heb moeten uren.
Dus breek me AUB de bek niet open dat hameren op het materiele aspect typisch mannelijk is, duuuuuh
dinsdag 15 september 2009 om 19:32
Hey,
Weer even een update.
Als eerste verdien ik idd maar 500 euro terwijl ik 2 dagen minder per week werk.
Mijn bruto uurloon ligt zo'n 4 euro hoger als dat van hem.
Mijn man begon vandaag weer dat hij de auto wilde.
Verder hoeft hij niets (beetje vaag).
Zal hij straks nog wel op terug komen.
Verder wil hij co-ouderschap zodat hij geen alimentatie hoeft te betalen voor onze dochter, dat had hij op zijn werk gehoord.
Weten jullie of dit klopt en wat dan zijn rechten zijn?
Verder vroeg ik me ook nog af of ik daar financieel bij inschiet bij co-ouderschap.
Je kunt natuurlijk van de belastingdienst kindertoeslag krijgen, maar als hij voor de helft voor haar zorgt zal dit toch wel niet zo zijn.
Vind het wel irritant, hij hoort van alles en wil dan weer dit dan weer dat.
Terwijl we nog nergens enig gesprek hebben gehad, heeft hij alles al rond.
En ik blijf maar horen: 'ja maar jij wilt scheiden, ik heb er niet om gevraagd".
Nee ik heb er om gevraagd dat ik al jaren lang in een rot situatie zit.
Weer even een update.
Als eerste verdien ik idd maar 500 euro terwijl ik 2 dagen minder per week werk.
Mijn bruto uurloon ligt zo'n 4 euro hoger als dat van hem.
Mijn man begon vandaag weer dat hij de auto wilde.
Verder hoeft hij niets (beetje vaag).
Zal hij straks nog wel op terug komen.
Verder wil hij co-ouderschap zodat hij geen alimentatie hoeft te betalen voor onze dochter, dat had hij op zijn werk gehoord.
Weten jullie of dit klopt en wat dan zijn rechten zijn?
Verder vroeg ik me ook nog af of ik daar financieel bij inschiet bij co-ouderschap.
Je kunt natuurlijk van de belastingdienst kindertoeslag krijgen, maar als hij voor de helft voor haar zorgt zal dit toch wel niet zo zijn.
Vind het wel irritant, hij hoort van alles en wil dan weer dit dan weer dat.
Terwijl we nog nergens enig gesprek hebben gehad, heeft hij alles al rond.
En ik blijf maar horen: 'ja maar jij wilt scheiden, ik heb er niet om gevraagd".
Nee ik heb er om gevraagd dat ik al jaren lang in een rot situatie zit.
dinsdag 15 september 2009 om 20:24
Hai Bloempie: ook als je een co-ouderschap aangaat wordt er gewoon gekeken wie aan wie kinderalimentatie moet betalen en hoeveel. Dat gaat over de levenstandaard die jullie tijdens je huwelijk gehad hebben en in hoeverre één van de twee er erg op achteruit gaat na de scheiding. Het idee is dat het kind bij beide ouders dezelfde dingen moet kunnen blijven doen als dat het eerder gewend was.
Helaas weet ik dit uit eigen ervaring. Ik ben ook bij een mediator bezig...
Sterkte!
Helaas weet ik dit uit eigen ervaring. Ik ben ook bij een mediator bezig...
Sterkte!
dinsdag 15 september 2009 om 20:35
quote:Hellothere schreef op 15 september 2009 @ 12:28:
[...]
Dus breek me AUB de bek niet open dat hameren op het materiele aspect typisch mannelijk is, duuuuuhExcuses, Hellothere. Tot mijn schande moet ik toegeven dat er helaas ook vrouwen kunnen zijn die tot het uiterste gaan en er een vechtscheiding van maken. Jammer om te horen dat het jou is overkomen
[...]
Dus breek me AUB de bek niet open dat hameren op het materiele aspect typisch mannelijk is, duuuuuhExcuses, Hellothere. Tot mijn schande moet ik toegeven dat er helaas ook vrouwen kunnen zijn die tot het uiterste gaan en er een vechtscheiding van maken. Jammer om te horen dat het jou is overkomen
dinsdag 15 september 2009 om 20:43
quote:bloempie80 schreef op 14 september 2009 @ 12:31:
Mijn man zegt nu iedere keer dat hij graag nog een keer seks wil (wat ik absoluut niet wil) en zit ook steeds aan me.
Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan.
Heb een afspraak gemaakt bij de huisarts om proberen via die weg aan een urgentie te komen.
Ik heb niet alles gelezen maar misschien heb je iets aan deze link.
Steunpunt Huiselijk Geweld
Mijn man zegt nu iedere keer dat hij graag nog een keer seks wil (wat ik absoluut niet wil) en zit ook steeds aan me.
Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan.
Heb een afspraak gemaakt bij de huisarts om proberen via die weg aan een urgentie te komen.
Ik heb niet alles gelezen maar misschien heb je iets aan deze link.
Steunpunt Huiselijk Geweld
dinsdag 15 september 2009 om 21:14
quote:Bertha schreef op 15 september 2009 @ 20:38:
Luister alleen naar wat hij zegt. Reageer er niet op. Zoek alles uit wat hij allemaal roept zodat je bij de mediator goed beslagen ter ijs komt.
Dat is wel heel erg moeilijk merk ik niet erop reageren.
Vandaag hoort hij dat dan over dat co-ouderschap.
Kan dan toch niet laten om te zeggen dat ik er dan waarschijnlijk ook financieel slechter van wordt.
Maar die reden dan ook dat hij dat wil omdat hij dan geen alimentatie hoeft te betalen.
Echt erg.
Hij beseft dan niet dat zijn dochter wel een week lang bij hem zal zijn, en dan ben ik er niet om t op te vangen.
Hij werkt 5 dagen, ze gaat maar alleen de 3 dagen dat ik werk naar de BSO.
Hij beseft echt niet dat hij dan die andere dagen toch ook wat zal moeten regelen of dat hij minder zal moeten gaan werken.
Echt bizar.
Luister alleen naar wat hij zegt. Reageer er niet op. Zoek alles uit wat hij allemaal roept zodat je bij de mediator goed beslagen ter ijs komt.
Dat is wel heel erg moeilijk merk ik niet erop reageren.
Vandaag hoort hij dat dan over dat co-ouderschap.
Kan dan toch niet laten om te zeggen dat ik er dan waarschijnlijk ook financieel slechter van wordt.
Maar die reden dan ook dat hij dat wil omdat hij dan geen alimentatie hoeft te betalen.
Echt erg.
Hij beseft dan niet dat zijn dochter wel een week lang bij hem zal zijn, en dan ben ik er niet om t op te vangen.
Hij werkt 5 dagen, ze gaat maar alleen de 3 dagen dat ik werk naar de BSO.
Hij beseft echt niet dat hij dan die andere dagen toch ook wat zal moeten regelen of dat hij minder zal moeten gaan werken.
Echt bizar.
dinsdag 15 september 2009 om 21:44
hoe je het wendt of keert, je man is ook de vader van je kind. Als hij co-ouderschap wilt moet je, in het belang van je dochter, wel kijken of het een optie is. Als hij het alleen doet om financieel goedkoper uit te zijn is dat wel de totaal verkeerde reden. Maar dat kan de mediator hem wel uitleggen.
Op pijler geld en recht staat een TO over kinderalimentatie. Misschien ook interessant voor jou.
Op pijler geld en recht staat een TO over kinderalimentatie. Misschien ook interessant voor jou.
woensdag 16 september 2009 om 10:34
quote:Bertha schreef op 15 september 2009 @ 21:44:
hoe je het wendt of keert, je man is ook de vader van je kind. Als hij co-ouderschap wilt moet je, in het belang van je dochter, wel kijken of het een optie is. Als hij het alleen doet om financieel goedkoper uit te zijn is dat wel de totaal verkeerde reden.
Dag klopt, en mag je nooit uit het oog verliezen, je kan wel scheiden van je man, maar een kind kan nooit scheiden van zijn/haar ouders.
Probeer hier wel in overleg uit te komen. Probleem is dat, als je geen regeling kan treffen, of er met je mediator niet uitkomt, je al snel bij de rechter zit, en dat moet je toch proberen te vermijden.
Als het zover komt denk ik wel dat jij inderdaad een voordeel hebt, omdat je maar deeltijds werkt, en dan zal hij toch ook moeten uitleggen hoe hij dat in de praktijk gaat regelen.
Dat je er na een scheiding, als er kinderen zijn sowieso financieel slechter uitkomt is ook een evidentie. Je hebt immers sommige kosten dubbel, dubbele slaapkamers, eventueel kledij zowel bij mama als bij papa te voorzien, ..
Bovendien moet je niet alleen een goede overeenkomst over de alimentatie en verblijfsregeling hebben, maar ook over de kosten na de scheiding (kledij, schoolspullen, speelgoed, hobby, dokter/ziekenhuis, ...). Is ook nog een gans gedoe hoor, degene die de rekening betaalt, mag die dan bij de andere proberen te recupereren, hopen dat die akkoord is, ...
Wat alimentatie betreft is het niet noodzakelijk zo dat bij een co-ouderschap geen alimentatie verschuldigd is, dit hangt inderdaad af van loonverschillen (wat er bij jullie blijkbaar niet is) leefomstandigheden, kosten, ...
Kijk even op :
http://www.scheidingsplanner.nl
Daar kan je een alimentatieregeling simuleren.
Ikzelf bijvoorbeeld huur een appartement. De kinderen hebben er (jammer genoeg voor hen) voor gekozen niet naar hun moeder terug te keren, en wonen voltijds bij mij.
Mijn ex verdient véééél minder dan ikzelf (ongeveer 2000 ¤ netto) en werkt part-time.
Toch betaalt zij alimentatie voor de kinderen aan mij.
Ik zie al bij al toch één lichtpuntje hier, gezien hij blijkbaar toch héél erg bezig is met het co-ouderschap, de verdeling van de goederen enzomeer, betekent wel dat hij zich bij de scheiding heeft neergelegd.
Feit dat hij dat al aanvaard heeft is een goed begin. Als je 'm nu nog kunt meekrijgen naar de mediator, ben je helemaal goed vertrokken.
Succes !!
hoe je het wendt of keert, je man is ook de vader van je kind. Als hij co-ouderschap wilt moet je, in het belang van je dochter, wel kijken of het een optie is. Als hij het alleen doet om financieel goedkoper uit te zijn is dat wel de totaal verkeerde reden.
Dag klopt, en mag je nooit uit het oog verliezen, je kan wel scheiden van je man, maar een kind kan nooit scheiden van zijn/haar ouders.
Probeer hier wel in overleg uit te komen. Probleem is dat, als je geen regeling kan treffen, of er met je mediator niet uitkomt, je al snel bij de rechter zit, en dat moet je toch proberen te vermijden.
Als het zover komt denk ik wel dat jij inderdaad een voordeel hebt, omdat je maar deeltijds werkt, en dan zal hij toch ook moeten uitleggen hoe hij dat in de praktijk gaat regelen.
Dat je er na een scheiding, als er kinderen zijn sowieso financieel slechter uitkomt is ook een evidentie. Je hebt immers sommige kosten dubbel, dubbele slaapkamers, eventueel kledij zowel bij mama als bij papa te voorzien, ..
Bovendien moet je niet alleen een goede overeenkomst over de alimentatie en verblijfsregeling hebben, maar ook over de kosten na de scheiding (kledij, schoolspullen, speelgoed, hobby, dokter/ziekenhuis, ...). Is ook nog een gans gedoe hoor, degene die de rekening betaalt, mag die dan bij de andere proberen te recupereren, hopen dat die akkoord is, ...
Wat alimentatie betreft is het niet noodzakelijk zo dat bij een co-ouderschap geen alimentatie verschuldigd is, dit hangt inderdaad af van loonverschillen (wat er bij jullie blijkbaar niet is) leefomstandigheden, kosten, ...
Kijk even op :
http://www.scheidingsplanner.nl
Daar kan je een alimentatieregeling simuleren.
Ikzelf bijvoorbeeld huur een appartement. De kinderen hebben er (jammer genoeg voor hen) voor gekozen niet naar hun moeder terug te keren, en wonen voltijds bij mij.
Mijn ex verdient véééél minder dan ikzelf (ongeveer 2000 ¤ netto) en werkt part-time.
Toch betaalt zij alimentatie voor de kinderen aan mij.
Ik zie al bij al toch één lichtpuntje hier, gezien hij blijkbaar toch héél erg bezig is met het co-ouderschap, de verdeling van de goederen enzomeer, betekent wel dat hij zich bij de scheiding heeft neergelegd.
Feit dat hij dat al aanvaard heeft is een goed begin. Als je 'm nu nog kunt meekrijgen naar de mediator, ben je helemaal goed vertrokken.
Succes !!
