Kinderen
alle pijlers
Hoe hou ik het vol?
maandag 14 september 2009 om 12:27
Mijn kinderen, beiden al een poosje basisschoolleeftijd, zijn lieve schatten hoor. Ik zou ze voor geen goud willen missen, maar soms...
Ik word zo gek van die sleur die schijnbaar onvermijdelijk is en daarnaast het vreselijke gemoet. Momenteel ben ik werkeloos (blegh) en dacht dat een poosje werken wat rust zou geven, forget it. Als ik bedenk wat ik allemaal moet doen en waar ik aan moet denken elke dag word ik gek, ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe ik dat werkend erbij deed. Wekelijks en dagelijks zoveel idiote kleine beslommeringen, het is van de zotte. Een kleine chaotiche opsomming van de dagelijkse beslommeringen: tussendoorttrommeltjes met fruit, bekertjes sap mee, maandag en donderdag overblijf, overblijftrommels erbij, overblijfkaart kopen, gymspullen mee voor A op maandag en vrijdag, voor B op woensdag en vrijdag, zwemspullen voor A en B op zaterdag en voor B op dinsdag, sportkleding voor woensdagmiddag voor A en B, bibliotheekboeken terug, huiswerk B niet vergeten voor donderdag, de leesboekjes van A op maandag terug naar school, kind A om vijf uur ophalen bij vriendje C en met B om 15.00 uur naar ceasar, thema van kind B is topografie dus kaarten mee, thema van kind A groen verkeer dus schoenen versieren (?), verjaardagcadeatje kopen voor vriendje d van kind A en op zaterdamiddag brengen om 12.00 u, opa en oma uitnodigen voor eten en verzoeken om oppassen op zaterdagavond, wratten van kind A weg laten stippen op wrattenspreekuur, BSO formulieren invullen onderteken en weer inleveren, cadeautje voor nichtje D niet vergeten, extra huiswerk voor kind B niet vergeten voor dinsdag, enzovoorts, enzovoorts.
En dan heb ik het nog niet eens over het huishouden, het opvoeden zelf, de extra drukte rondom verjaardagen enzovoorts.
Ik doe aan een familie kalender en heb zo'n mooi whiteboard hangen en daarnaast stapeltjes papier met actuele zaken. Probeer telkens structuur te zoeken en te maken maar mijn hoofd loopt regelmatig over en vergeet vaak zoveel.
Hoe doen jullie "het" allemaal? En zijn er goude tips?
Ik word zo gek van die sleur die schijnbaar onvermijdelijk is en daarnaast het vreselijke gemoet. Momenteel ben ik werkeloos (blegh) en dacht dat een poosje werken wat rust zou geven, forget it. Als ik bedenk wat ik allemaal moet doen en waar ik aan moet denken elke dag word ik gek, ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe ik dat werkend erbij deed. Wekelijks en dagelijks zoveel idiote kleine beslommeringen, het is van de zotte. Een kleine chaotiche opsomming van de dagelijkse beslommeringen: tussendoorttrommeltjes met fruit, bekertjes sap mee, maandag en donderdag overblijf, overblijftrommels erbij, overblijfkaart kopen, gymspullen mee voor A op maandag en vrijdag, voor B op woensdag en vrijdag, zwemspullen voor A en B op zaterdag en voor B op dinsdag, sportkleding voor woensdagmiddag voor A en B, bibliotheekboeken terug, huiswerk B niet vergeten voor donderdag, de leesboekjes van A op maandag terug naar school, kind A om vijf uur ophalen bij vriendje C en met B om 15.00 uur naar ceasar, thema van kind B is topografie dus kaarten mee, thema van kind A groen verkeer dus schoenen versieren (?), verjaardagcadeatje kopen voor vriendje d van kind A en op zaterdamiddag brengen om 12.00 u, opa en oma uitnodigen voor eten en verzoeken om oppassen op zaterdagavond, wratten van kind A weg laten stippen op wrattenspreekuur, BSO formulieren invullen onderteken en weer inleveren, cadeautje voor nichtje D niet vergeten, extra huiswerk voor kind B niet vergeten voor dinsdag, enzovoorts, enzovoorts.
En dan heb ik het nog niet eens over het huishouden, het opvoeden zelf, de extra drukte rondom verjaardagen enzovoorts.
Ik doe aan een familie kalender en heb zo'n mooi whiteboard hangen en daarnaast stapeltjes papier met actuele zaken. Probeer telkens structuur te zoeken en te maken maar mijn hoofd loopt regelmatig over en vergeet vaak zoveel.
Hoe doen jullie "het" allemaal? En zijn er goude tips?
maandag 14 september 2009 om 17:50
Tja. Ik werk 4 ochtenden per week en ben gezegend met een dochter die zo goed is in ballet dat ze er misschien ooit haar beroep van zou kunnen maken, mocht ze dat willen. Plus inderdaad wat TO zegt, tandarts, schoolbezoekjes, kappersafspraken, clubjes, eten, huishouden, verjaardagen, boodschappen, huiswerk enz.....
Mijn buurvrouw poetst wekelijks de hele keuken, de hele badkamer, wanneer ik ook binnenkom, de stofzuiger staat er altijd.
Bepaalde dingen moeten nou eenmaal gedaan worden. Maar je kunt het jezelf natuurlijk wel zo makkelijk mogelijk maken. En ik vind het nergens voor nodig dat ik 2 uur moet poetsen op de badkamer, terwijl dat niet hoeft als iedereen per dag 1 minuutje investeert. Ik maak het tenslotte ook niet alleen vies, dus waarom moet ik het dan wel in mijn eentje schoonmaken?
Als je het allemaal een beetje bijhoudt kom je een heel eind. En zo 1x per 2 maanden reserveer ik een ochtend voor dingen die dan niet wekelijks hoeven. Bijvoorbeeld de ramen.
Beddegoed verschonen, ook zoiets. Ik heb gelukkig een wasmolen. Dus ik haal het bed af, gooi de lakens in de wasmachine, hang alles op, en dan gaat het vanaf de lijn weer op het bed. Of ik vouw het op en leg de andere set op. Maar beddegoed strijken, daar houd ik me niet aan op. Net zo min als handdoeken, ondergoed en t-shirts die als ondergoed gedragen worden. Ik heb wel de mazzel dat de kleren van manlief op het werk gewassen worden, dat scheelt natuurlijk wel makkelijk een uur per week.
Mijn buurvrouw poetst wekelijks de hele keuken, de hele badkamer, wanneer ik ook binnenkom, de stofzuiger staat er altijd.
Bepaalde dingen moeten nou eenmaal gedaan worden. Maar je kunt het jezelf natuurlijk wel zo makkelijk mogelijk maken. En ik vind het nergens voor nodig dat ik 2 uur moet poetsen op de badkamer, terwijl dat niet hoeft als iedereen per dag 1 minuutje investeert. Ik maak het tenslotte ook niet alleen vies, dus waarom moet ik het dan wel in mijn eentje schoonmaken?
Als je het allemaal een beetje bijhoudt kom je een heel eind. En zo 1x per 2 maanden reserveer ik een ochtend voor dingen die dan niet wekelijks hoeven. Bijvoorbeeld de ramen.
Beddegoed verschonen, ook zoiets. Ik heb gelukkig een wasmolen. Dus ik haal het bed af, gooi de lakens in de wasmachine, hang alles op, en dan gaat het vanaf de lijn weer op het bed. Of ik vouw het op en leg de andere set op. Maar beddegoed strijken, daar houd ik me niet aan op. Net zo min als handdoeken, ondergoed en t-shirts die als ondergoed gedragen worden. Ik heb wel de mazzel dat de kleren van manlief op het werk gewassen worden, dat scheelt natuurlijk wel makkelijk een uur per week.
maandag 14 september 2009 om 18:20
tja hoe hou je het vol? mijn speciale woord in deze is tata
PLANNEN en ik heb een man die veel doet
ik werk di,wo en donderdag op een kinderdagverblijf waarbij ik respectievelijk laat vroeg en middendienst heb,
op dinsdagavond en donderdagavond train ik handbal, op woensdag moet ik vaak handballen, op vrijdag ga ik binnenkort naar school, op maandag doe ik mijn huis, op maandagavond gaat mijn man met de kids naar zwemles. dan loop ik nog 1 of 2 x per week hard en in het weekend moet ik soms ook handballen.
ook ik heb te maken met overblijf, gym, feestjes en verjaardagen, zwemles en dan niet te vergeten mijn huishouden en binnekort weer huiswerk.
door alles goed te plannen en een hele lieve man die heel veel doet omdat ook ik werk, redden wij het prima en heb ik zelfs nog tijd over om in het zonnetje op mijn schommelbank te genietn en een boek te lezen.
PLANNEN en ik heb een man die veel doet
ik werk di,wo en donderdag op een kinderdagverblijf waarbij ik respectievelijk laat vroeg en middendienst heb,
op dinsdagavond en donderdagavond train ik handbal, op woensdag moet ik vaak handballen, op vrijdag ga ik binnenkort naar school, op maandag doe ik mijn huis, op maandagavond gaat mijn man met de kids naar zwemles. dan loop ik nog 1 of 2 x per week hard en in het weekend moet ik soms ook handballen.
ook ik heb te maken met overblijf, gym, feestjes en verjaardagen, zwemles en dan niet te vergeten mijn huishouden en binnekort weer huiswerk.
door alles goed te plannen en een hele lieve man die heel veel doet omdat ook ik werk, redden wij het prima en heb ik zelfs nog tijd over om in het zonnetje op mijn schommelbank te genietn en een boek te lezen.
maandag 14 september 2009 om 20:15
Ik kan heel lullig zeggen dat dat 1 van de redenen is waarom wij niet hebben gekozen voor meer kinderen. Maar goed, daar koop jij nu als moeder niet zoveel voor.
Daarom mijn simpele gedachtenspinsels:
Is er een vader/partner in beeld? En wat is diens rol?
Verder, hoe oud zijn jouw kinderen? Is er niet een kind al oud genoeg om zelf wat verantwoordelijkheden te dragen (ik denk aan zelf gymkleren meenemen)?
Is er logistiek niet iets beter te plannen, zoals een abonnement nemen op de opvang ipv losse strippenkaarten. Scheelt jou weer verlengen en bij te laat daarmee achter het net te vissen. Een vast abo kost ongetwijfeld wat meer, maar geeft ook (gemoeds)rust en dat zijn dingen waar ik niet snel op zou bezuinigen. "Koop" je rust dus terug (en of neem een poets. Daarmee koop je ook rust en scheelt weer in dat huishouden!)
En wat denk je van gewoon alle dagen van de week overblijven ipv alleen die dinsdag en donderdag? Dat scheelt gewoon wat onnodige ritjes heen en weer van school. Ik zelf pieker er niet over om mijn kind tussen de middag op te halen. Kind blijft mooi makkelijk over op school, ja zelfs op vrije dagen. Ben niet gek hoor ; ) om het heen en weer te krijgen van kinderen die drie uurtjes naar school gaan, opgehaald moeten worden om een uur later weer teruggebracht te worden en dan zelf twee uur later weer bij de schoolpoorten te staan. En zelfs al zijn jouw kinderen misschien oud genoeg om op eigen houtje naar huis te komen tussen de middag, dan nog betekend dat dat jij thuis moet zijn en eten klaar moet hebben staan. Kun je nog niet in alle rust weg of iets doen.
Kunnen bepaalde taken niet al voorbereid worden 's avonds (door je kinderen)? Zoals boterhammen smeren, spullen bij elkaar zoeken en klaarleggen, etc.?
Nou, tot zover mijn input.
Daarom mijn simpele gedachtenspinsels:
Is er een vader/partner in beeld? En wat is diens rol?
Verder, hoe oud zijn jouw kinderen? Is er niet een kind al oud genoeg om zelf wat verantwoordelijkheden te dragen (ik denk aan zelf gymkleren meenemen)?
Is er logistiek niet iets beter te plannen, zoals een abonnement nemen op de opvang ipv losse strippenkaarten. Scheelt jou weer verlengen en bij te laat daarmee achter het net te vissen. Een vast abo kost ongetwijfeld wat meer, maar geeft ook (gemoeds)rust en dat zijn dingen waar ik niet snel op zou bezuinigen. "Koop" je rust dus terug (en of neem een poets. Daarmee koop je ook rust en scheelt weer in dat huishouden!)
En wat denk je van gewoon alle dagen van de week overblijven ipv alleen die dinsdag en donderdag? Dat scheelt gewoon wat onnodige ritjes heen en weer van school. Ik zelf pieker er niet over om mijn kind tussen de middag op te halen. Kind blijft mooi makkelijk over op school, ja zelfs op vrije dagen. Ben niet gek hoor ; ) om het heen en weer te krijgen van kinderen die drie uurtjes naar school gaan, opgehaald moeten worden om een uur later weer teruggebracht te worden en dan zelf twee uur later weer bij de schoolpoorten te staan. En zelfs al zijn jouw kinderen misschien oud genoeg om op eigen houtje naar huis te komen tussen de middag, dan nog betekend dat dat jij thuis moet zijn en eten klaar moet hebben staan. Kun je nog niet in alle rust weg of iets doen.
Kunnen bepaalde taken niet al voorbereid worden 's avonds (door je kinderen)? Zoals boterhammen smeren, spullen bij elkaar zoeken en klaarleggen, etc.?
Nou, tot zover mijn input.
maandag 14 september 2009 om 21:40
Als jij je gaat ergeren aan alles wat je moet doen dan zal je leven eruit gaan zien als 1 grote verschrikking. Als ik me bedenk wat voor een verplichtingen heb, dan kan het me ook naar de keel vliegen.
Soms moet je niet teveel nadenken maar gewoon doen. KIJK weer eens naar je kinderen, zie dat het ook weer leuk is en wat het je oplevert. Als je stopt dit te zien en alleen te kijken wat allemaal moet, dan verergert het.
Het leven bestaat nu eenmaal uit verplichtingen. En je hebt zelf voor de kinderen gekozen. Het hoort erbij, ja, het is je verantwoording. Sta dan, voor je eigen bestwil, niet stil bij wat er allemaal zo verschrikkelijk is, maar leef gewoon. En geniet, want die kleintjes worden groot.
Zo verschrikkelijk is het niet. Vele anderen doen het ook, jij kan het ook. Zorg ernaast dat je wat tijd voor jezelf hebt, dat je niet alleen moeder bent maar ook nog een vrouw. Voor de rest, het gaat nog wel even door tot ze ongeveer 18 zijn. Erger jezelf eraan of geniet ervan. Up to you.
Soms moet je niet teveel nadenken maar gewoon doen. KIJK weer eens naar je kinderen, zie dat het ook weer leuk is en wat het je oplevert. Als je stopt dit te zien en alleen te kijken wat allemaal moet, dan verergert het.
Het leven bestaat nu eenmaal uit verplichtingen. En je hebt zelf voor de kinderen gekozen. Het hoort erbij, ja, het is je verantwoording. Sta dan, voor je eigen bestwil, niet stil bij wat er allemaal zo verschrikkelijk is, maar leef gewoon. En geniet, want die kleintjes worden groot.
Zo verschrikkelijk is het niet. Vele anderen doen het ook, jij kan het ook. Zorg ernaast dat je wat tijd voor jezelf hebt, dat je niet alleen moeder bent maar ook nog een vrouw. Voor de rest, het gaat nog wel even door tot ze ongeveer 18 zijn. Erger jezelf eraan of geniet ervan. Up to you.
dinsdag 15 september 2009 om 10:21
Ja zo ziet een leven met kinderen eruit.
Je bent moeder en het is heel vaak jezelf voorbij lopen ,ik weet er alles van!
Ik heb zelf 5 kinderen (gescheiden) en werk nog 2 dagen per week ,daarbij heb ik 2 pubers 16/18 (geloof me die wil je echt niet hebben,met veel ellende op het ogenblik)soms denk ik wel eens hoe krijg ik het allemaal voor elkaar,maar altijd denk ik ook aan mijzelf en ondanks alle hectiek,plan ik zelf ook leuke dingen.
Dat is vooral HEEL erg belangrijk,want zoals ik het bij jouw lees,is het gewoon de sleur die je aanvliegt,niet de drukte die kan je aan.
Plan leuke dingen voor jezelf met vriendinnen,zoek een leuke baan die bij je past,als dat lukt zal alles veel makkelijker verlopen en kan je veel meer aan.
esmee
Je bent moeder en het is heel vaak jezelf voorbij lopen ,ik weet er alles van!
Ik heb zelf 5 kinderen (gescheiden) en werk nog 2 dagen per week ,daarbij heb ik 2 pubers 16/18 (geloof me die wil je echt niet hebben,met veel ellende op het ogenblik)soms denk ik wel eens hoe krijg ik het allemaal voor elkaar,maar altijd denk ik ook aan mijzelf en ondanks alle hectiek,plan ik zelf ook leuke dingen.
Dat is vooral HEEL erg belangrijk,want zoals ik het bij jouw lees,is het gewoon de sleur die je aanvliegt,niet de drukte die kan je aan.
Plan leuke dingen voor jezelf met vriendinnen,zoek een leuke baan die bij je past,als dat lukt zal alles veel makkelijker verlopen en kan je veel meer aan.
esmee
donderdag 17 september 2009 om 17:45
Ik denk ook wel eens: waar ben ik toch aan begonnen? Wat doet een weldenkend mens zichzelf eigenlijk aan door aan kinderen te beginnen? En wat doe je een kind eigenlijk aan door het op aarde te zetten? Soms voelt het alsof ik een jaar of zeven geleden door mijn hormonen in het ootje genomen ben. Voor die tijd dacht ik vaak ook zoals ik hierboven nogal boud stel. Ik ben nu weer 'normaal', twee jongens van vier en zes verder, en kan ook uit de grond van mijn hart zeggen dat het me niet meevalt. En dan had ik dat zelfs nooit gedacht van tevoren!
Voor mij zijn het niet zo zeer de klusjes en de dingetjes waar je aan moet denken, dat gaat me (nog) redelijk goed af en het huishouden heeft niet mijn hoogste prioriteit. Ik vind vooral de zorgen zwaar. En het bewaren van mijn geduld als ze druk en hyper worden als ze moe zijn. Ook de gedachte dat het nog jaren en jaren doorgaat en dat kleine probleempjes grote problemen worden als de kinderen ook groter worden... daar moet ik echt niet te veel bij stilstaan want dan vliegt het me aan.
Lijstjes: als je telt hoevéél dingen er op een lijstje staan, kan dat flink demotiveren en stresseren. Kijk je, zoals veel anderen ook al schreven, naar de werkelijk tijd die een klusje kost, dan valt het vaak weer reuze mee. Dan heb je binnen tien minuten vier of vijf dingen van je lijstje gedaan. Probeer daar meer op te richten, dus op de inhoud en minder op het aantal.
Het is vaak ook zo dat het weinig uitmaakt hoe druk je het eigenlijk hebt, is mijn indruk. Het lijkt wel of mensen die het al heel druk hebben, er vaak best nog wel een bestuursfunctie of commissielidmaatschapje bij kunnen hebben. Veel actieve mensen doen héél veel, terwijl mensen die weinig te doen hebben buiten hun gezin en eventueel werk dan toch vinden dat ze het zo druk hebben. Dat is een subjectief iets.
Verder: cut yourself some slack (weet geen betere zin voor wat ik bedoel in het Nederlands), zou ik zeggen. Accepteer dat je het vaak zwaar vindt en niet altijd leuk vindt. Wie zegt dat dat móet? Er is niet aan te ontkomen, baal er af en toe gewoon diep van en pak de draad weer op.
xx lisa.
Voor mij zijn het niet zo zeer de klusjes en de dingetjes waar je aan moet denken, dat gaat me (nog) redelijk goed af en het huishouden heeft niet mijn hoogste prioriteit. Ik vind vooral de zorgen zwaar. En het bewaren van mijn geduld als ze druk en hyper worden als ze moe zijn. Ook de gedachte dat het nog jaren en jaren doorgaat en dat kleine probleempjes grote problemen worden als de kinderen ook groter worden... daar moet ik echt niet te veel bij stilstaan want dan vliegt het me aan.
Lijstjes: als je telt hoevéél dingen er op een lijstje staan, kan dat flink demotiveren en stresseren. Kijk je, zoals veel anderen ook al schreven, naar de werkelijk tijd die een klusje kost, dan valt het vaak weer reuze mee. Dan heb je binnen tien minuten vier of vijf dingen van je lijstje gedaan. Probeer daar meer op te richten, dus op de inhoud en minder op het aantal.
Het is vaak ook zo dat het weinig uitmaakt hoe druk je het eigenlijk hebt, is mijn indruk. Het lijkt wel of mensen die het al heel druk hebben, er vaak best nog wel een bestuursfunctie of commissielidmaatschapje bij kunnen hebben. Veel actieve mensen doen héél veel, terwijl mensen die weinig te doen hebben buiten hun gezin en eventueel werk dan toch vinden dat ze het zo druk hebben. Dat is een subjectief iets.
Verder: cut yourself some slack (weet geen betere zin voor wat ik bedoel in het Nederlands), zou ik zeggen. Accepteer dat je het vaak zwaar vindt en niet altijd leuk vindt. Wie zegt dat dat móet? Er is niet aan te ontkomen, baal er af en toe gewoon diep van en pak de draad weer op.
xx lisa.
