Ik heb er geen goed gevoel over.

Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Het gaat over mijn vriend en zijn lomp gedrag. We hebben het er vaak over gehad, maar dan zegt hij dat het aan mij ligt. Ik merk dat ik steeds minder tegen hem zeg omdat hij het altijd zo uitlegt dat het lijkt alsof het aan mij ligt. Hij is verbaal heel sterk. Het komt erop neer dat hij altijd gelijk wil hebben of het laatste woord wil hebben. Het begint me steeds meer te irriteren zijn betweterig gedrag. Vooral omdat hij mij gedrag verwijt waar hij zich zelf schuldig aan maakt. In gezelschap vertoont hij dit gedrag ook en ik merk dat er dan met de ogen wordt gerold omdat ze zijn gedrag onbeschoft vinden. Als ik dit tegen hem zeg, kaatst hij de bal terug en zegt hij dat ik ook niet perfect ben. Tja, dan houdt het natuurlijk op moet hij het zelf maar weten.



Mijn grens is inmiddels wel bereikt en ik begin me af te vragen of ik wel met hem door wil. Ben aan het eind van mijn Latijn en onze communicatie wordt steeds slechter. Veranderen kan ik hen toch niet, dus zal ik hem moeten nemen zoals hij is. Het probleem is dat ik geen goed gevoel heb bij deze man. Stel ik me aan en is onze relatie misschien nog te redden?

quote:Madhe schreef op 18 september 2009 @ 21:46:

Jullie waren een jaar samen én hij was al een jaar met een ander? Had je dan niets door? Ik snap dat niet, hoe komt het dat je niets gemerkt hebt daarvan dan, en dat je dat hebt gepikt?



Sterkte hoor. Ben maar blij dat je hem niet meer in je leven hebt.



Achteraf gezien wist ik het vanaf het begin, er klopte iets niet. In het begin van onze relatie had ik op een gegeven moment een meningverschil met haar en hij nam het meteen voor haar op wat ik toen heel vreemd vond. Hij had niet eens naar mijn verhaal geluisterd en gaf haar meteen gelijk. We kregen er zelfs ruzie over die avond. Wat voel ik me nu naief en stom. Begrijp echt niet hoe mensen zonder blikken of blozen zo kunnen liegen.



Ze verdienen elkaar, ben er mooi klaar mee.

Ik vind het moeilijk te begrijpen Cole omdat ik me niet kan voorstellen dat je zo met mensen omgaat. Hoe kun je zo hard zijn, zo makkelijk mensen kwetsen.

Ik voel me zo ellendig en mijn zelfvertrouwen is gedaald naar 0. Hoe kan je je in hemelsnaam beschermen tegen zulke mensen? Zo frustrerend, waarom gaat het altijd goed met dit soort mensen terwijl ze een spoor van ellende achterlaten.