Relaties
alle pijlers
time-out
zaterdag 19 september 2009 om 15:07
Na twee maanden van relatiedip hebben we besloten een time-out te nemen. Ik kon niet meer, was op.
Hij geeft aan niet meer verliefd te zijn en op dit moment geen toekomst met mij te zien. Hij wil het nog niet uitmaken. Ik wil niets liever dan oud met hem worden en kinderen met hem krijgen, maar ik koner niet meer tegen hoe hij de afgelopen twee maanden deed. Hij woont sinds gister voor 2 weken bij zijn ouders. Ik hoop zo dat zijn gevoel weer terug komt, maar ik vrees het ergste. en waarom zijn gevoel weg is? Hij weet het zelf niet eens. Ik ben verdrietig en weet niet zo goed wat ik met mijzelf of met dit huis aan moet. Gelukkig is het mijn huis, maar het voelt heel leeg...
Hij geeft aan niet meer verliefd te zijn en op dit moment geen toekomst met mij te zien. Hij wil het nog niet uitmaken. Ik wil niets liever dan oud met hem worden en kinderen met hem krijgen, maar ik koner niet meer tegen hoe hij de afgelopen twee maanden deed. Hij woont sinds gister voor 2 weken bij zijn ouders. Ik hoop zo dat zijn gevoel weer terug komt, maar ik vrees het ergste. en waarom zijn gevoel weg is? Hij weet het zelf niet eens. Ik ben verdrietig en weet niet zo goed wat ik met mijzelf of met dit huis aan moet. Gelukkig is het mijn huis, maar het voelt heel leeg...
zaterdag 19 september 2009 om 15:10
Allereerst een knuffel
En verder...als een man aangeeft niet meer verliefd te zijn dan moet je eens goed bij jezelf te rade gaan.
Wil jij dan echt met zo iemand verder?
je wilt toch iemand die helemaal voor je gaat?
Wees lief voor jezelf, ren naar de AH voor chocolade en Ben & Jerry's en kruip ff lekker een weekend weg voor de buitenwereld
Succes
En verder...als een man aangeeft niet meer verliefd te zijn dan moet je eens goed bij jezelf te rade gaan.
Wil jij dan echt met zo iemand verder?
je wilt toch iemand die helemaal voor je gaat?
Wees lief voor jezelf, ren naar de AH voor chocolade en Ben & Jerry's en kruip ff lekker een weekend weg voor de buitenwereld
Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 19 september 2009 om 15:11
het enige dat ik je kan aanraden is eens goed te rade gaan bij jezelf of je wel verder wilt met een man die niet meer verliefd op je is. wil je wel die tweede kans? of is het dat niet waard...
ik heb in net zo een situatie gezeten en het ging dan weer voor een tijdje goed maar uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt omdat ik geen energie meer had. 2 jaar daarna een lieve man ontmoet en nu 11 jaar en een tweeling van 7 verder en dolgelukkig.
ik heb in net zo een situatie gezeten en het ging dan weer voor een tijdje goed maar uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt omdat ik geen energie meer had. 2 jaar daarna een lieve man ontmoet en nu 11 jaar en een tweeling van 7 verder en dolgelukkig.
zaterdag 19 september 2009 om 15:43
Sterkte meid! Ben het met de vorige posters eens, denk goed na of je wel verder wil met iemand die zegt geen gevoelens meer voor je te hebben. Ik zie het vaker in mijn omgeving, mensen blijven dan uiteindelijk uit een gevoel van gewoonte en gemakzucht bij elkaar, en leven dan eigen een soort van 'tweederangs' leven, snap je? Je bent meer waard dan dat! Je verdient iemand de grond kust waarop je loopt, en die helemaal voor je gaat.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
zaterdag 19 september 2009 om 15:45
hij ging ook helemaal voor me, totdat we een ruzie over het huishouden kregen. Ik vond dat hij erg wenig verantwoordelijkheid in het huis nam. Ik moest voor het huishouden zorgen, de klusjes en de financien. Hij bemoeide zich totala niet met die dingen en vond ook wel een beete dat dat vrouwenzaken waren. Ik was het daaar dus niet mee eens en vond dat hij hier net zo verantwoordleijk voor is. Sinds die ruzie, die dus nooit echt helemaal uit gepraat is, heeft hij afstand genomen.
zaterdag 19 september 2009 om 15:46
Verliefdheid kan overgaan. Soms gaat het over in houden van, maar het kan ook zijn dat er niets voor in de plaats komt. Dat is even rot, maar je moet ook niet verder willen met iemand die niet meer de gevoelens voor je heeft die je nodig hebt om een relatie te kunnen hebben.
Neem de tijd om even sip te zijn, maar bedenk ook goed voor jezelf wat jij nu verder wilt. Wil jij met iemand zijn die niet helemaal voor je kan en/of wil gaan? Nee toch?
Waarschijnlijk is deze pauze een uitstel van het uitmaken, probeer niet teveel te hopen dat hij je heel erg gaat missen. Want al gebeurt dat, dat zegt nog niet dat zijn verliefdheid terug is.
Neem de tijd om even sip te zijn, maar bedenk ook goed voor jezelf wat jij nu verder wilt. Wil jij met iemand zijn die niet helemaal voor je kan en/of wil gaan? Nee toch?
Waarschijnlijk is deze pauze een uitstel van het uitmaken, probeer niet teveel te hopen dat hij je heel erg gaat missen. Want al gebeurt dat, dat zegt nog niet dat zijn verliefdheid terug is.
zondag 20 september 2009 om 08:29
ik geloof niet dat zijn gevoel van de ene op de andere dag weg kan zijn. Ik denk zelf dat hij met iets zit en er niet over durft of wil praten. Ik heb twee maanden geprobeerd het uit hem te krijgen, maar dat is me dus niet gelukt. Ik hoop dat hij met deze time-out erachter komt wat er nu eigenlijk is.
Hij is 35 en al zijn relaties zijn zo geeindigd (vaak al na 3 maanden, dus nu heeft hij het lang volgehouden). Hij loopt nu ook bij een therapeut om erachter te komen wat er nu eigenlijk is.
Hij is 35 en al zijn relaties zijn zo geeindigd (vaak al na 3 maanden, dus nu heeft hij het lang volgehouden). Hij loopt nu ook bij een therapeut om erachter te komen wat er nu eigenlijk is.
zondag 20 september 2009 om 10:23
quote:spidergirl1 schreef op 19 september 2009 @ 15:45:
hij ging ook helemaal voor me, totdat we een ruzie over het huishouden kregen. Ik vond dat hij erg wenig verantwoordelijkheid in het huis nam. Ik moest voor het huishouden zorgen, de klusjes en de financien. Hij bemoeide zich totala niet met die dingen en vond ook wel een beete dat dat vrouwenzaken waren. Ik was het daaar dus niet mee eens en vond dat hij hier net zo verantwoordleijk voor is. Sinds die ruzie, die dus nooit echt helemaal uit gepraat is, heeft hij afstand genomen.Met hem wil jij een kind? Verwacht je serieus dat hij straks wel zijn verantwoordelijkheid gaat nemen?
hij ging ook helemaal voor me, totdat we een ruzie over het huishouden kregen. Ik vond dat hij erg wenig verantwoordelijkheid in het huis nam. Ik moest voor het huishouden zorgen, de klusjes en de financien. Hij bemoeide zich totala niet met die dingen en vond ook wel een beete dat dat vrouwenzaken waren. Ik was het daaar dus niet mee eens en vond dat hij hier net zo verantwoordleijk voor is. Sinds die ruzie, die dus nooit echt helemaal uit gepraat is, heeft hij afstand genomen.Met hem wil jij een kind? Verwacht je serieus dat hij straks wel zijn verantwoordelijkheid gaat nemen?
maandag 21 september 2009 om 16:35
Ook van mij véél sterkte hoor.
En ja, gevoelens kunnen verdwijnen om tal van redenen, het is niet wat je ervan verwachtte, je wordt gewend aan elkaar, je persoonlijkheid evolueert ook, ..
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is, dat een time-out zelden problemen oplost, alleen maar uitstelt.
Als je een time-out neemt gaan je gevoelens (die er al dan niet meer zijn) niet toe- of afnemen, integendeel dikwijls kom je daar uit met de conclusie dat het misschien beter is de relatie te beeindigen, dat je gelukkig bent zonder.
Ik zie zulk een time-out dus eerder als een wachtkamer naar een complete scheiding.
Sorry voor deze sombere reaktie, maar je vroeg onze ervaringen, en dit is (jammer genoeg) de mijne.
Sterkte nog
En ja, gevoelens kunnen verdwijnen om tal van redenen, het is niet wat je ervan verwachtte, je wordt gewend aan elkaar, je persoonlijkheid evolueert ook, ..
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is, dat een time-out zelden problemen oplost, alleen maar uitstelt.
Als je een time-out neemt gaan je gevoelens (die er al dan niet meer zijn) niet toe- of afnemen, integendeel dikwijls kom je daar uit met de conclusie dat het misschien beter is de relatie te beeindigen, dat je gelukkig bent zonder.
Ik zie zulk een time-out dus eerder als een wachtkamer naar een complete scheiding.
Sorry voor deze sombere reaktie, maar je vroeg onze ervaringen, en dit is (jammer genoeg) de mijne.
Sterkte nog
maandag 21 september 2009 om 16:38
quote:return_of_kreng schreef op 21 september 2009 @ 15:53:
Hoe deed ie al die dingen dan toen ie single was?
Huishouden, klusjes en financien? kabouterjes doen het niet voor
Ik ben ook na meer dan 20 jaar single geworden, en had ook niet al te veel uitgevoerd in het huishouden. Mede doordat ik een gevulde carriere had, en mijn ex na de geboorte van de kinderen beslist om om part-time te gaan werken.
Hoe dan ook, ik was van de ene op de andere dag single, moest het huishouden doen, en ik kan je verzekeren dat ikzelf verbaasd was van de verbluffende snelheid waarmee je die dingen leert.
Hoe deed ie al die dingen dan toen ie single was?
Huishouden, klusjes en financien? kabouterjes doen het niet voor
Ik ben ook na meer dan 20 jaar single geworden, en had ook niet al te veel uitgevoerd in het huishouden. Mede doordat ik een gevulde carriere had, en mijn ex na de geboorte van de kinderen beslist om om part-time te gaan werken.
Hoe dan ook, ik was van de ene op de andere dag single, moest het huishouden doen, en ik kan je verzekeren dat ikzelf verbaasd was van de verbluffende snelheid waarmee je die dingen leert.
woensdag 23 september 2009 om 19:47
zondag 4 oktober 2009 om 13:06
Twee weken zijn voorbij. Na een week hebben we toch weer gebeld, want we vonden het wel genoeg. De reden dat zijn gevoel weg is, is omdat hij een half jaar in een huis heeft gewoond waar hij zich eigenlijk niet thuis voelde. Hij is hier heel erg zijn grens in over gegaan. Hij wilde heel graag bij me zijn, maar kon hier niet aarden. Toen ik ook nog ens ging 'zeuren' over dat hij ook wat meer mocht bijdragen aan de verantwoordelijkheid van het huis, knapte er bij hem iets. Al zijn opgekropte woon-ongelukkigheid kwam eruit en hoe. Zijn gevoel voor mij was als sneeuw voor de zon weg.
Hij had wel eerder aan mij aangegeven dat hij zich hier niet thuis voelde, maar als ik dan aandroeg om andere spullen of verf te kopen, vond hij dit niet nodig. We wilden immers binnen een jaar een ander huis kopen en waren al op huizenjacht. Op zich ging dit ook wel, maar het feit dat ik steeds maar terug kwam op het huishouden en dergelijke, werd hem te veel. Ik moet ook wel toegeven dat ik dat op het laatst wel vaak deed, omdat ik het gewoon niet trok in mijn eentje.
Hij zegt nog wel van me te houden en wil kijken of zijn gevoel weer terug komt. Hij gaat tijdelijk ergens anders wonen, want zijn eigen huis is verhuurd. Hij erkent ook wel dat hij geen zin had om hier dingen te doen, simpel omdat het niet als zijn huis voelde en dat hij dat in ons gezamelijke huis wel wil doen.
Ik baal als een stekker. Had hij het nou maar eerlijk gezegd. Ik wilde met alle liefde ook in zijn huis wonen, maar nu zijn we heel veel verder van huis. Ben wel opgelucht dat ik nu weet wat er is en dat het niet aan mij als persoon ligt (al zal ik de volgende keer minder drammen, ben immers ook niet perfect). Hoop dat het weer goed komt, hou echt heel veel van hem...
We gaan het ook weer heel langzaam opbouwen. We zijn vrijdagavond uit eten gegaan en naar de film geweest. Zoenen en zo is er nu niet bij. Hij wil dit pas weer als hij weer die echte gevoelens voor me heeft. Ik vind het heel moeilijk me heir een houding in te geven. Tips?
Wat kan een leven na een ruzie veranderen......
Hij had wel eerder aan mij aangegeven dat hij zich hier niet thuis voelde, maar als ik dan aandroeg om andere spullen of verf te kopen, vond hij dit niet nodig. We wilden immers binnen een jaar een ander huis kopen en waren al op huizenjacht. Op zich ging dit ook wel, maar het feit dat ik steeds maar terug kwam op het huishouden en dergelijke, werd hem te veel. Ik moet ook wel toegeven dat ik dat op het laatst wel vaak deed, omdat ik het gewoon niet trok in mijn eentje.
Hij zegt nog wel van me te houden en wil kijken of zijn gevoel weer terug komt. Hij gaat tijdelijk ergens anders wonen, want zijn eigen huis is verhuurd. Hij erkent ook wel dat hij geen zin had om hier dingen te doen, simpel omdat het niet als zijn huis voelde en dat hij dat in ons gezamelijke huis wel wil doen.
Ik baal als een stekker. Had hij het nou maar eerlijk gezegd. Ik wilde met alle liefde ook in zijn huis wonen, maar nu zijn we heel veel verder van huis. Ben wel opgelucht dat ik nu weet wat er is en dat het niet aan mij als persoon ligt (al zal ik de volgende keer minder drammen, ben immers ook niet perfect). Hoop dat het weer goed komt, hou echt heel veel van hem...
We gaan het ook weer heel langzaam opbouwen. We zijn vrijdagavond uit eten gegaan en naar de film geweest. Zoenen en zo is er nu niet bij. Hij wil dit pas weer als hij weer die echte gevoelens voor me heeft. Ik vind het heel moeilijk me heir een houding in te geven. Tips?
Wat kan een leven na een ruzie veranderen......
zondag 4 oktober 2009 om 13:25
Waarom zou je investeren in iemand die geen echte gevoelens voor je zegt te hebben en tegelijkertijd jokkebrokt dat hij nog wel van je houdt? Die twee gaan niet samen. Bovendien wilde hij eerst niets in huis doen omdat dat vrouwentaken waren en nu zegt hij dat hij niets in huis wilde doen omdat hij het huis (waar hij nota bene woonde) niet als ook het zijne beschouwde. Het lijkt me lastig afspraken maken met iemand die voortdurend een ander verhaal vertelt.
zondag 4 oktober 2009 om 13:31
je kan toch van iemand houden en toch nog iets missen? Hij blijft ook wel volhouden dat hij het leifst een vriendin heeft die het huishouden doet, maar ook dat hij geen zin had in dat soort dingen omdat het niet als zijn huis voelde. Hij stapt niet van zijn eerdere verhaal af, maar verklaart nog meer. Of ben ik naief? Hij kan er ook gemakkelijk mee stoppen nu als hij dat echt wilde. De deur staat letterlijk wagenwijd open. Hij wil dit absoluut niet en is zelfs in therapie om te leren zijn grenzen aan te geven en ervoor te zorgen dat dit als nog gaat slagen.
zondag 4 oktober 2009 om 13:37
zondag 4 oktober 2009 om 13:39
quote:spidergirl1 schreef op 04 oktober 2009 @ 13:31:
je kan toch van iemand houden en toch nog iets missen? Hij blijft ook wel volhouden dat hij het leifst een vriendin heeft die het huishouden doet, maar ook dat hij geen zin had in dat soort dingen omdat het niet als zijn huis voelde. Hij stapt niet van zijn eerdere verhaal af, maar verklaart nog meer. Of ben ik naief? Hij kan er ook gemakkelijk mee stoppen nu als hij dat echt wilde. De deur staat letterlijk wagenwijd open. Hij wil dit absoluut niet en is zelfs in therapie om te leren zijn grenzen aan te geven en ervoor te zorgen dat dit als nog gaat slagen.
Ik weet niet of jij naïef bent. Ik weet wel dat ik een man die zegt het huishouden een vrouwentaak te vinden en zegt er 'geen zin' in te hebben persoonlijk hard zou uitlachen. De meeste mensen die ik ken vinden het huishouden niet zo'n aantrekkelijk deel van het leven en hebben er doorgaans "geen zin" in. Ze doen het echter toch omdat ze weten dat het erbij hoort en gewoon gedaan moet worden. Op de één of andere manier heeft hij jou weten wijs te maken dat er een diepere reden was voor zijn laksheid en dat op zich vind ik dan wel weer knap gedaan.
Enfin, smaken verschillen. Ik hoop voor jou dat het weer helemaal goed gaat komen en dat jullie later een goede werkster zullen vinden.
je kan toch van iemand houden en toch nog iets missen? Hij blijft ook wel volhouden dat hij het leifst een vriendin heeft die het huishouden doet, maar ook dat hij geen zin had in dat soort dingen omdat het niet als zijn huis voelde. Hij stapt niet van zijn eerdere verhaal af, maar verklaart nog meer. Of ben ik naief? Hij kan er ook gemakkelijk mee stoppen nu als hij dat echt wilde. De deur staat letterlijk wagenwijd open. Hij wil dit absoluut niet en is zelfs in therapie om te leren zijn grenzen aan te geven en ervoor te zorgen dat dit als nog gaat slagen.
Ik weet niet of jij naïef bent. Ik weet wel dat ik een man die zegt het huishouden een vrouwentaak te vinden en zegt er 'geen zin' in te hebben persoonlijk hard zou uitlachen. De meeste mensen die ik ken vinden het huishouden niet zo'n aantrekkelijk deel van het leven en hebben er doorgaans "geen zin" in. Ze doen het echter toch omdat ze weten dat het erbij hoort en gewoon gedaan moet worden. Op de één of andere manier heeft hij jou weten wijs te maken dat er een diepere reden was voor zijn laksheid en dat op zich vind ik dan wel weer knap gedaan.
Enfin, smaken verschillen. Ik hoop voor jou dat het weer helemaal goed gaat komen en dat jullie later een goede werkster zullen vinden.
zondag 4 oktober 2009 om 13:48
ik vind het ook niet heel erg om meer in het huishouden te doen, maar heb nu een baan en studie dus ik kan het gewoon niet en met zijn tweeen moet je er toch vaker aan denken dan wanneer je alleen bent. Het gaat ook niet alleen om het huishouden. Hij wilde ook niet helpen met klusjes omdat het niet 'zijn huis' is.
Ik weet ook even niet wat ik moet denken of geloven. Wel blijf ik het raar vinden dat zo'n heftig gevoel wat hij had ineens weg kan zijn. Ik weet ook dat ik ver over zijn grenzen ging die ruzie, dat voelde ik toen wel. Misschien dat dat de reden van het breekpunt was.
Ik weet ook even niet wat ik moet denken of geloven. Wel blijf ik het raar vinden dat zo'n heftig gevoel wat hij had ineens weg kan zijn. Ik weet ook dat ik ver over zijn grenzen ging die ruzie, dat voelde ik toen wel. Misschien dat dat de reden van het breekpunt was.
