20 september 2009

19 september 2009

Vandaag om 6.30 opgestaan, koffie gezet en gedronken. T. was erg aan het niezen; gevraagd of hij hier mee op wilde houden…, wordt uitgelachen. Om 7.00 komt T. uit zijn bed. Heeft wat rode ogen, vroeg of hij er last van had. Maar nee, niet zo erg, maar wel een beetje. T. gaat douchen en daarna ontbijt maken en eten. Rode ogen zijn weg.

Zin in hockey? T. zegt van wel. Ik doe zelf wat voorbereidingen (douchen, toetepetoe, en zo meer), kleed me aan. Om 8.25 gaan we de deur uit, naar Wateringse Veld. Je kan daar op vele manieren naar toe fietsen, vandaag over de Goef en de Erasmus, klein stukje Leiweg en dan bijna daar.

Mooi op tijd aanwezig. Daarna is T. is lekker aan het trainen, ik haal een kop koffie in het nieuwe clubhuis. Onwennige barvrijwiliggers zijn nog niet gewend aan betalen met chip. Een clubmeisje van een jaar of 7 is opgegroeid met knopjes, net als T., en bedient de kassa,of dat wat daar voor door moet gaan. Er komt geen munt meer aan te pas. In ieder geval geen overvallen mogelijk op het clubhuis!

Even teruggelopen naar het veld, koffie in de hand. Schiet een filmpje van T. die de bal aan het drijven is, al slalommend. Geprobeerd deze naar zijn moeder te verzenden, gelukt??

Om 10.10 is de training afgelopen, waar voor je geld! En we vatten de fiets aan. Op naar huis, maar nee, eerst naar Wateringen om een echte hockeybal te halen. Hockeyballen zijn lastig verkrijgbaar in de grote stad, daarvoor moet je naar het Westland. Bal gehaald en laten zien aan T. Het is een grijze met glitters. T. geeft aan hem mooi te vinden.

Terug naar huis dan maar. Recht vanuit Wateringen, klein stukje Wateringseveld, dan bij Rijswijk de Sir. Winston Churchilllaan op. Langs opa zijn werk, langs mijn werk. Burgemeester van Elsenlaan op, klein afslagje naar de Hoogvliet voor de boodschappen. T. wacht buiten met alle kostbare hockeybezittingen. Ik in de verkeerde rij, overkomt me vaker. Loop naar buiten en krijg klacht. Excuseer mij namens de Hoogvliet.

Welke kant op T.? T. wijst noord. Nee, T., noord van hier wonen je oma’s, wij gaan west. De Burgemeester van Elsenlaan verder af. Deze gaat op een deels net heraangelegd stuk fietspad over op de Genestetlaan. Aan de kieren in het plaveisel zie je waar de gemeentegrens loopt. Probeer dit over te brengen aan T. Hij vraagt zich hardop af waar ik me druk om maak.

Kruising Jonckbloetplein, scherp naar rechts onze straat in. Gestopt bij groenteboer Vergeer om losse stuks fruit te halen. Ik excuseer me vanwege de lage afzet, maar geef reden op. Vergeer vindt het niet erg, weer eens wat anders dan Van Nelle Zwaar (hij stond al klaar, gouden vent!).

Eén mandarijn, appel en een ui (de laatste voor de hamburger die T. vanavond wilde). Welgeteld één Euro. Is relatief veel, maar hoef ook niets weg te gooien. Voldoe bovendien aan de eis van de M. van T., wel zo belangrijk.

Laatste meters naar huis. Al weer 11.30. Mooie ochtend gehad. Lekker bezig, lekker sporten, lekker fietsen.

20 september 2009

Bedenk me net dat de forumtitel niet klopt, na teruglezen van het forum en de reacties. Een bloemlezing; sommigen herkennen de straten. Anderen vinden het verhaal saai. Kan me er iets bij voorstellen. Neemt niet weg dat het voor mij een terzake doende verhaal is. Vooral de diepgang die men zoekt bij winkels waar je diverse ballen kan halen spreekt me aan.

Vandaag is het zondag en veroorloof ik mezelf om wat langer op bed te liggen. T. is vroeg wakker en gaat als vanzelf op een zondag de huiskamer in om op de Wii te spelen. Er zijn wat regels over, zoals eerst ontbijten, maar die worden in het belang van de digitale strijd steevast overboord gezet. T;. had nog een uurtje tegoed van de zaterdag, dus dat betekende tot 10.30 aan de knopjes. Daarna ontbijten en douchen (dat hoort hij voor het aanraken van de Wii te doen).

B. staat aan de deur om buiten te spelen. T. vind dat best, maar heeft een verwijzing nodig om daadwerkelijk naar buiten te gaan. Speelt een half uur buiten, en vervolgen elke 20 minuten naar binnen om de bal te verwisselen voor een springtouw, deze daarna voor een boomerang en dat gaat zo even door.

Rond twaalven geef ik aan dat we even gaan fietsen, naar de Gamma en de Appie. Even kabel-coax-wanddingetje voor M. halen en bij de Appie tandpasta en een nieuwe tandenborstel. Daarna M. gebeld, neemt niet op. Ik moet me afleren deel uit te maken van haar leven en dus betekent dat dat ik me ook niet op moet winden als ze niet opneemt. Doe het toch. Stuur rot-sms, zo’n sfeerbepalende, niet handig.

Dan maar gelijk terug naar huis, twee uur lang zitten mokken. Kan niet waar T. bij is, maar die speelt weer buiten. Woede en nijd en verdriet maar omgezet in huishoudelijke zaken, ook zo’n nieuw fenomeen.

Als T. weer thuis komt gaat de Wii weer aan en gaan we met Mario weer de wereld veroveren. Gelukkig lukt het op het scherm wel.