Gezondheid alle pijlers

Gezwel in mijn buik

11-09-2009 22:05 431 berichten
Vanochtend heb ik een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb namelijk al een paar maanden last van vage buikklachten.

Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.



Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.



En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.



Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....



En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
Alle reacties Link kopieren
Heel veel sterkte volgende week vrijdag!
@ Merel en wzk: bedankt voor jullie steun!

De CT-scan zal inderdaad waarschijnlijk het meeste duidelijk maken. De internist vond deze scan ook het belangrijkste, belangrijker dan het gynaecologisch onderzoek.



@ Directeur:

Wat vervelend dat je buikklachten zijn verergerd! Dan moet er toch echt iets aan de hand zijn, zou je denken! Gelukkig dat je maandag alweer bij de huisarts terecht kan.

Fijn dat je met mij wilt aftellen.... Het is inderdaad zo dubbel. Aan de ene kant wil ik het zo snel mogelijk weten, en aan de andere kant is het ook doodeng om te weten wat het is (in die zin: als het kwaadaardig is).
Verana, ook voor jou een en veel sterkte gewenst deze week.
Paloma, dankjewel!!
Verana, ik wil je heel veel sterkte wensen! Een aantal jaar geleden heb ik iets soortgelijks meegemaakt en als ik er aan denk dan komen de spanning en de slopende onzekerheid meteen weer naar boven. Ik hoop voor jou dat het 'ding', net als bij mij destijds, goedaardig blijkt te zijn!
HEMAlover, bedankt!

"Het ding", zo noem ik het inderdaad ook. Jij bent zeker ook geopereerd? Viel dat mee of tegen? (waarbij ik er alvast maar van uitga dat ik waarschijnlijk ook wordt geopereerd).
Jubs, grote buikoperatie...met een prachtig litteken van navel tot schaambeen. De operatie is me meegevallen. Na een dag of 5 mocht ik naar huis. Het herstel duurde lang. Ik ben nog zeker 3 maanden erg moe geweest en ging voortdurend over mijn eigen grenzen heen. Ik heb er geen seconde over gemopperd, was zo opgelucht dat het geen kanker was.



Ben benieuwd wat de gynaecoloog morgen te melden heeft!
Oh, dat is wel "grappig" (voor zover je van grappig kan spreken), mijn gezwel zit ook van mijn schaambeen tot mijn navel, dus ik krijg vast een soortgelijk litteken.

Ik heb al van meerdere mensen gehoord dat het herstel lang duurt. Maar ik heb ook: zolang het geen kanker is, vind ik alles best.
Verana, hoe was t bij de gyn?
Ben bij de gynaecoloog geweest.

Het gezwel is vrijwel zeker een klontering van vele kleinere vleesbomen. Om heel zeker te zijn hiervan, krijg ik toch de CT-scan komende vrijdag en het gesprek met de internist.



Waarschijnlijk zal uiteindelijk mijn baarmoeder verwijderd worden, omdat er zoveel vleesbomen zijn. Alleen de vleesbomen verwijderen en de baarmoeder laten zitten, is geen optie.

Dit hoeft van de gyn niet meteen, zolang ik niet meer last krijg. Wel moet ik elk half jaar langskomen voor controle.

Over 2 weken heb ik nog een telefonisch consult bij haar, om de scan te bespreken, en een nader bloedonderzoek wat er is gedaan.



De gyn wacht ook nog even met baarmoederverwijdering, omdat ik nog geen kinderen heb.

Ik ben eind 30 en heb geen partner, dus de kans dat ik nog kinderen krijg is niet meer zo groot. Maar toch heb ik dit nog niet helemaal afgesloten voor mezelf.



Een zwangerschap wordt mij door de gynaecoloog niet keihard ontraden, maar er zijn wel meerdere risico's aan verbonden. Zo zal het voor mij lastiger zijn om zwanger te worden dan bij vrouwen zonder zulke mega vleesbomen, en is de kans dat de zwangerschap goed gaat ook minder groot.



Ik heb nooit dringende moedergevoelens gehad, maar heb het wel altijd als optie gehouden, mocht ik op tijd de geschikte man ontmoeten. Als mijn leven anders was gelopen, had ik wel een gezin gewild.

Ik merk nu toch, dat een keuze hebben voor wel of geen kinderen en dan voor geen kiezen, iets heel anders is, dan dat je lijf voor je kiest (om het zo maar even te zeggen).

Ben er toch verdrietig van.
Poeh Verana, dat is nogal een bericht!



Het lijkt me prettig dat je nu weet dat het naar alle waarschijnlijkheid geen kanker is, maar ik kan me voorstellen dit ingrijpend nieuws is. Een baarmoederverwijdering sluit de deur voor wat betreft je latente kinderwens definitief.



Weet je, ik wil je aanraden om een stap per keer te nemen. Je hebt vandaag gehoord dat je hoogstwaarschijnlijk geen kanker hebt. Dat is geweldig nieuws! Probeer dat eerst te verwerken, want uit ervaring kan ik je vertellen dat dat een hele kluif is. Ik heb weken gedacht dat ze vast een foutje hadden gemaakt en dat ze, wanneer ze het weefsel nog een keer zouden onderzoeken, toch kanker zouden ontdekken. Je lichaam en geest zijn in een in een soort overlevingsmodus gezet en kunnen nu weer langzaam gaan ontspannen.



Nu vrijdag nog even afwachten en dan heb je zekerheid!
Dat zeg je mooi: "latente kinderwens", want dit zijn precies de goede woorden voor hoe ik dat ervaar.



Dat ik zeer waarschijnlijk geen kanker heb, is natuurlijk geweldig!

Ik geloof je dat dit een hele kluif is om te verwerken. Al ervaar ik dat op dit moment nog niet zo. Misschien zit ik nog steeds in de overleving.



Ik huil vanavond meer dan de hele afgelopen 10 dagen (toen ik de huisarts bezocht) bij elkaar.

Ik heb de afgelopen dagen weleens gehuild, maar niet zoals nu. Dat verbaasde me aldoor al, ik vroeg me af of ik soms een beetje te gevoelloos was. Maar misschien is dat wel die overlevingsmodus.



Ik denk dat ik nu huil, omdat de kans klein is dat ik nog moeder word. Maar misschien huil ik ook wel van opluchting dat het waarschijnlijk geen kanker is.

Ik weet het eigenlijk niet. Ik voel me best een beetje verward.



Ik hoop dat ik door de scan (als daar niks uitkomt), mij zeker genoeg zal voelen, dat ik daarna niet blijf denken dat het misschien toch kanker is.

Mijn zusje zei trouwens ook, dat het best nog ingrijpend zou zijn, de afgelopen dagen te verwerken.



Ik zal blij zijn als het vrijdag is, en de scan ook goed is! Ik denk dat ik pas daarna met het echte verwerken kan beginnen.
Ik vind het een naar idee, zo'n groot ding in mijn buik wat er niet hoort.
Alle reacties Link kopieren
meid wat fijn dat het niks kwaadaardigs is, en wat naar dat je nu toch gedwongen afstand moet nemen van je kinderwens
Meds, bedankt.

Vrijdag nog even afwachten, en dan weet ik het helemaal zeker.
Alle reacties Link kopieren
Verana, weet ook dat er methodes zijn om vleesbomen oftewel myomen met medicatie of baarmoederbesparende operaties te behandelen. En je baarmoeder kan ook vaak vaginaal verwijderd worden, herstelt sneller dan een buikoperatie. Behandelmethodes die niet in elke situatie toe te passen zijn, maar wel iets om even te vragen aan je gynaecoloog.



Kijk even hier:



http://www.nvog-documente ... b=116&fSelectedParent=117

even bij gynaecologie> algemeen gynaecologie >en dan myomen
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
ook al is er nu geen kinderwens, als iets buiten jezelf om voor je besloten wordt voelt het zo anders...sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wat een bericht! Heb je je al die dagen kranig gehouden, wordt zo in 1 keer die grond onder je vandaan getrokken!



Heb je al die tijd in je hoofd dat het goed of slecht kan zijn. Krijg je nu het bericht dat je baarmoeder er misschien wel uit moet. Dat is achteraf nadenken of je nog wel kinderen zou willen, maar nu staat je hoofd er niet naar omdat er "iets" in je buik zit.



Ontzettend naar voor je Verena (krijg ik nog meer pijn in m'n buik van)!



Sterkte met het verwerken van zoveel emoties in zo'n kort tijdsbestek.
@ Directeur:

Niet nog meer pijn in je buik krijgen!

Hoe is jouw bezoek aan de huisarts gegaan? Dat was toch ook op maandag? We kiezen wel aldoor dezelfde dagen uit hè, voor onze medische toestanden. Wat ga jij vrijdag doen? (dan heb ik de CT-scan).



Ik voel me erg moe vandaag. Het liefst zou ik de hele dag slapen. Nu had ik vanochtend een afspraak, daar ben ik wel heengegaan. En voor de lunch heb ik lekkere broodjes voor mezelf gekocht, ik ga mezelf maar even een beetje verwennen.



@ Singalala: bedankt voor de link! Ik ga het later vandaag even lezen!



@ Schuddebuikje: bedankt voor je "sterkte-wensen"!
Alle reacties Link kopieren
Ik had gisteren een mega slechte dag, misselijk van de buikpijn. En mocht inderdaad gisteren weer naar de huisarts. Hij heeft heel wat in m'n buik zitten prikken. Vreselijk zeer, maar 1 positief ding; ik had het de hele dag koud en na dat duw en trekwerk flink warm van de extra pijn;-)).



Bij thuiskomst een punt van een steen in m'n voet gekregen. Dat krijg je blijkbaar als je wat gammel bent... Toen had ik in ieder geval een moment dat ik niet wist wat zeerder deed.



Vanochtend bloed af laten nemen en straks voor de uitslag naar de huisarts. Wordt dus vervolgd.



Verwen jij je zelf inderdaad maar lekker, want dat mag wel na al die slopende dagen!
Verana, je mag ook huilen! En je hoeft niet te weten waarom. Dit is een hele ingrijpende tijd in je leven en nadenken kan straks wel weer. Nu moeten die emoties er even uit!



Ik kan me voorstellen dat je het idee van dat 'ding' in je buik heel vervelend vindt. Toen het bij mij werd ontdekt had ik echt zoiets van "Dat ding moet er uit en dat ga JIJ, ja JIJ daar met die witte jas, NU doen.". Helaas moest ik nog een paar weekjes wachten.



Voor jou liggen de zaken natuurlijk anders. Want als het inderdaad vleesbomen zijn, dan moet je gaan kiezen of je nu of later geopereerd wilt worden. Krijg je vrijdag na de CT direct de uitslag?



Sterkte meid. En directeur, jij natuurlijk ook!
Ja, volgens mij krijg ik vrijdag gelijk de uitslag. Vind ik toch ook nog wel spannend hoor. Waarschijnlijk is er verder niets aan de hand, maar zo'n CT-scan laat wel echt alles zien. Dus vind het toch nog spannend of er verder nog iets ontdekt wordt.

Ik kwam tenslotte met klachten in de bovenbuik bij de dokter, en niet met klachten in de onderbuik (waar de vleesbomen zitten). Dus wie weet wordt daar ook nog iets gevonden.



Ik geloof dat ik vandaag een beetje begin te merken hoe ingrijpend het inderdaad is. Ben zo moe vandaag, heb vanmiddag nog een uurtje geslapen. Ik besef het me nog steeds niet helemaal wat er is gebeurd / nog bezig is.



Fijn dat je zo vaak antwoordt HEMAlover, ik heb er veel aan!
Alle reacties Link kopieren
ey,



Ik hoop inderdaad dat je vrijdag ook direct de uitslag krijgt......of dat ze in ieder geval dingen kunnen uitsluiten....



Het is niet niks.... ben er stil van.......





sterkte......
Alle reacties Link kopieren
Poeh wat heftig allemaal.



Het is helemaal niet raar dat je doodmoe bent van alles bij elkaar. Verwen jezelf maar een beetje en stel niet teveel eisen aan jezelf, nu. Huilen mag.



Veel sterkte met alles
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
@ Verana

opluchting en verdriet...

Moeilijk als zo je moederschap afgenomen dreigt te worden, dat je zelf geen keuze hebt. Het heeft me vele tranen gekost.



Sterkte met dit verwerken en ook vrijdag met de CT scan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven