Stap voor stap: kleine plannen, grootse toekomst

21-07-2009 16:28 2152 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nou, speciaal voor Moonlight, IrisH en de anderen die Iry's topic een beetje vervuilden met onze plannen en kleine minisuccesjes



Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.



Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.



Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.



Was getekend: een succesvolle mislukkeling
Alle reacties Link kopieren
@LA: soms word je door het oprakelen van 'oud zeer' eerst nog even meer depressief of down.

Volgens mij ben je er dan wel mee bezig, het aan het verwerken als het goed is, maar het kan wel heftig zijn.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Aah... 101. Nou ja ook een mooi getal
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Moon, kon het toch niet laten om een bericht achter te laten bij je Ouders & Communicatie-topic. Enne, je kunt gerust gaan kijken; er staan, voor zover ik heb gezien, alleen maar constructieve reacties.
Alle reacties Link kopieren
Maar dan nog weet ik even niet of ik er zin in heb. Maar fijn om te weten alvast!

Het is best eng om een topic te openen. En ben ooit bij een eet-topic 'aangevallen' om een bepaalde opmerking over mijn ouders (ik was de topicopener). Stom is dat. Sindsdien heel voorzichtig met wat ik in mijn OP schrijf.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
yep kan zeker heftig zijn, vooral omdat ik nu soms te diep ga en een beetje over m'n eigen grenzen heen, nouja het komt goed op den duur



Misschien is de droger een beetje stuk en moet je op een speciaal knopje drukken ofzo of 'm een klap geven voor ie werkt?
Alle reacties Link kopieren
Ja... maar daar gaat het mij niet zozeer om. Het gaat mij er een beetje om dat ik de hele was gedaan heb (ook haar was) en dat ik dat op mijn eigen manier wil doen.

Dus of ze legt uit hoe dat ding werkt, of dat ding is kapot en dan droog ik het wel ergens anders.

We gaan niet doen dat ik het erin stop en dat zij dan een klap erop gaat geven of wat dan ook... Ik wil weten hoe hij werkt. En als hij niet werkt, dan niet.



Ik heb die ***was gewoon al netjes opgehangen enzo, buiten. Maar t is natgeregend.



En Moon was een beetje dom, ik had namelijk ook mijn dekbed en slaapzak te luchten gehangen en die zijn nu ook nat.

Ik ga zo echt even met scharrel babbelen, misschien mag ik daar slapen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
@ moon lukt het trouwens met het niet slikken van die pillen?
Alle reacties Link kopieren
hmm eerst een bos bloemen he



tja moeders kunnen gewoon heel irritant zijn, ik weet ook niet zo goed wat je er aan moet doen.

tot 10 tellen houd je ook niet altijd vol.

Maar volgens mij heeft iedereen dat wel hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat gaat nu prima. Maar ik was ze ook wel eens vergeten, dus 1 dag is niet zo raar.



Ik ben nog aan het overwegen of ik wel of niet aan de lithium wil.



Ik zal het vooral moeilijk krijgen als ik lorazepam moet afbouwen. Maar daar heeft arts het niet over gehad, gelukkig.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
stap voor stap toch ?



Kun je de lithium niet gewoon proberen en als je echt last krijgt van de bijwerkingen (in overleg met) weer kappen?

MIsschien heb jij er geen last van?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan inmiddels heel goed tot 10 tellen. Het gaat mij om dieper liggende dingen nu.



Ik had me eigenlijk voorgenomen hier pas aan te gaan 'werken' als ik weer eigen woonruimte had. Maar vandaag dacht ik: waarom niet nu gewoon een topic openen?

(mijn broertje heeft al een paar keer tegen moeders gezegd dat ze niet zo moet zeuren... hij heeft net als ik snel door als ze een mindere dag heeft. en zegt dat dan ook, in tegenstelling tot mij)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
quote:lieveranoniemm schreef op 29 september 2009 @ 19:23:

stap voor stap toch ?



Kun je de lithium niet gewoon proberen en als je echt last krijgt van de bijwerkingen (in overleg met) weer kappen?

MIsschien heb jij er geen last van?

Ik heb het eerder geslikt, en had wel wat bijwerkingen, oa. haaruitval. (en dat vind ik echt kut)



Als ik het weer wil gaan slikken, moet het wel voor het echie zijn, niet weer te hooi en te gras en ze vergeten, etc. Maar dan houdt dat misschien ook in dat ik voortaan zwaarder in gewicht zal zijn en een ander kapsel moet nemen.

Ik wil er even goed over nadenken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
tja waarom zou je er nu niet proberen wat aan te doen?

Lijkt me juist lastiger als je op jezelf woont. Misschien pak je het dan juist niet aan.



hmm balen van die bijwerkingen, zwaarder worden lijkt me nog te overzien op de een of andere manier maar haaruitval is echt ***

Maar als het helpt..

Hmm moeilijk, kan me voorstellen dat je alles goed op een rijtje wilt zetten. Helpt die psych daar ook bij?
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik soms even tijd nodig heb om dingen te laten bezinken, en zij waarschijnlijk ook.

Dan is het niet zo prettig dat je meteen daarna weer met elkaar aan tafel zit.



Ben al eens veel te ver gegaan met het analyseren etc van mijn ouders, het ergeren aan hen, met als resultaat dat ik uiteindelijk (na een heel lang verhaal) in het buitenland uit de politiecel gehaald kon worden. Ik bedoel maar, zoveel kan het met mij doen.

Stap voor stap, inderdaad...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Ik mis Digi trouwens heel erg hier. Echt. (die zou dat soort dingen zo begrijpen volgens mij, dat je ineens ergens bent waarvan je dacht dat je er nooit terecht zou komen)



En ik mag bij scharrel slapen. Tot morgen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
quote:lieveranoniemm schreef op 29 september 2009 @ 18:21:

@ moon & verana

Ik slik braaf mijn pillen en die helpen goed tegen de 'gekke dingen' en heel erg gespannen zijn (bang whatever)

Verder ga ik braaf naar de psych maar het lijkt alsof dat alleen maar tegen werkt, alsof ik daar nog meer depri van word.

Vind het in elk geval niet makkelijk en om heel eerlijk te zijn had ik verwacht wat sneller uit mijn dip te komen, in plaats daarvan wordt het alleen maar erger.



Ik ben het met Moonlight eens.

Ik denk ook, dat je door het oprakelen van dingen, eerst juist meer depri kunt worden. Dit was bij mij ook zo. Als je eenmaal de dingen verwerkt hebt en een plek gegeven, wordt het beter!

Is het misschien een idee dit ook eens te benoemen naar je psych toe? Misschien kan hij je dan ook wat geruststellen hierover.
Alle reacties Link kopieren
Hoe kan je iets een plekje geven vraag ik me af...

Nu is het zo dat ik binnenkort naar een traumatoloog ga omdat ik behoorlijk wat oud zeer heb dus misschien denk ik (nu) te negatief. Maar dat 'een plekje geven' is mij nooit geleerd en daar snap ik dus ook niks van. Komt vanzelf wel want ik ben in een positieve bui. Maar wilde er toch even op reageren! Knuf voor iedereen!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben weer terug van mijn 'scharrel'. Ben heel blij dat ik gegaan ben, ben er echt even tussenuit geweest voor mijn gevoel.

Hij woont in een plaats waar ik normaal niet zou komen, dus ik ben 1 nachtje met vakantie geweest lijkt wel



Ik was trouwens heen met de trein wel een beetje bang. Er waren voetbalsupporters en dat bracht mij met mijn hoofd terug bij mijn zgn. psychose. Heb scharrel geSMSt dat ik me niet relaxed voelde enzo en hij reageerde daar goed op.

Sowieso denk ik dat veel vrouwen alleen s avonds laat liever niet op station staan, dat is niet speciaal iets van mij (ik ben juist niet bang aangelegd).



Was wel raar om voor het eerst weer te slapen bij een jongen, sinds ik met ex O. het bed deelde. Ik bedoel dan ook het slapen (ogen dicht, etc), duurde heel lang voordat ik echt sliep en kon realiseren waar ik was en met wie. Zonder de beelden van O. erbij te hebben, en de gevoelens die ik bij hem had.

Heb een paar tranen gelaten maar scharrel sliep toen al

(ik heb dat vaker dat bij nieuwe jongen pas de tranen van de vorige komen. Ik lijk nu wel erg losbandig trouwens... maar t valt mee hoor, vind ik)



Nu even jullie lezen en reageren.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
quote:chocolover schreef op 30 september 2009 @ 11:32:

Hoe kan je iets een plekje geven vraag ik me af...

Nu is het zo dat ik binnenkort naar een traumatoloog ga omdat ik behoorlijk wat oud zeer heb dus misschien denk ik (nu) te negatief. Maar dat 'een plekje geven' is mij nooit geleerd en daar snap ik dus ook niks van. Komt vanzelf wel want ik ben in een positieve bui. Maar wilde er toch even op reageren! Knuf voor iedereen!

Een plekje geven is zo cliché!

Laatst was er een topic 'Waar is dat plekje dan?'

Dacht even dat het een sexpijlertopic zou zijn, maar nee, haha, het ging over iemand die op reis was gegaan om de dingen 'een plekje te geven' en dat bleek niet zozeer makkelijk te zijn.



Mooier omschreven is (denk ik): accepteren en loslaten. Accepteer dat bepaalde dingen gebeurd zijn die je leven beïnvloed hebben of nog steeds beïnvloeden. En probeer het los te laten zodat je er niet meer elke dag mee bezig bent.

Ontzettend moeilijk. Eigenlijk heb ik niks meegemaakt. Vergeleken met anderen.



Succes alvast Choco!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
En ik heb een kaart gekocht van mijn volgende stad. Ik begin steeds meer overtuigd te raken van het idee dat ik daarheen wil / moet. Mag ook wel na 4 jaar nadenken



Het is een geplastificeerde kaart, dus natregenen is geen probleem. Ik ben er blij mee, dit is alvast de eerste stap in de goede richting



(had ik verteld van dat natgeregende vodje laatst? Ik dacht handig te zijn door een routeplanner-printje mee te nemen, maar lopend in het donker in de regen heb je niks aan zo'n ding)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
haha moon moest meteen denken aan een keer dat ik met een vriendin naar een musical was geweest.

Dat was jaren geleden en we waren heel netjes gekleed (lees overdressed) in de trein terug zaten we met allemaal lallende voetbalsupporters. Toen heb ik me ook even ongemakkelijk gevoeld
Alle reacties Link kopieren
;
Alle reacties Link kopieren
;
Alle reacties Link kopieren
Soms speel ik een 'filmpje in mijn hoofd' expres helemaal af.

Maar dat moet je aankunnen...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven