Gezondheid
alle pijlers
Gezwel in mijn buik
vrijdag 11 september 2009 om 22:05
Vanochtend heb ik een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb namelijk al een paar maanden last van vage buikklachten.
Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.
Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.
En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.
Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....
En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.
Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.
En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.
Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....
En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
dinsdag 29 september 2009 om 21:14
Zonet even met een vriendin een wijntje in de stad gedronken op de "goede" afloop. Te zot voor woorden natuurlijk, om erop te drinken dat je een enorme vleesboom hebt en je baarmoeder eruit moet. Maar alles beter dan kanker!
@ Bianca:
Wat ontzettend fijn dat het zo goed is afgelopen met je moeder!!
Ik ben me ervan bewust dat me nog een zware tijd te wachten staat. De operatie en het herstel zal niet niks zijn.
En ook het psychische gedeelte van het geen moeder worden zal nog wel zwaar worden. Met name als mijn baarmoeder er eenmaal uit is, zou ik het best nog eens zwaar kunnen krijgen.
Dit vind ik nu al zo'n raar idee, dat mijn baarmoeder straks gewoon niet meer in mijn buik zit.
Wat ik al eerder schreef: ik had geen dringende kinderwens, maar stond er wel open voor. En het blijft toch anders als je lijf aangeeft dat het niet meer gaat, dan dat het je eigen bewuste keuze is geen kind te krijgen.
Misschien is het inderdaad een goed idee daar na de operatie met een psycholoog over te praten. Ik wacht denk ik maar even af hoe ik me na de operatie voel, voordat ik hier echt een beslissing over neem.
@ Directeur:
Fijn dat je je beter voelt! Ik hoop dat het zo blijft. Dat je nu ook weer wat klussen van je partner kan overnemen, lijkt me een goed teken!
@ Fieka:
Ik was vanochtend ook op jouw topic gestuit, en heb de eerste en laatste bladzijde gelezen.
Wat ik begreep, is dat jij er minder goed vanaf bent gekomen dan ik. En dat je inmiddels weer klachten hebt.
Ik zal het hele topic nog even lezen, maar wil je alvast heel veel sterkte wensen voor het komende onderzoek!
@ HEMAlover: dat had ik nog helemaal niet bedacht, dat ze het weefsel gaan onderzoeken als het ding eruit is. De internist noemde inderdaad vrijdag nog, dat vleesbomen ook kwaadaardig kunnen zijn (al is dit vrij zeldzaam).
In wezen ben ik dan pas helemaal zeker dat het goedaardig is! Maar wat me wel sterkt in dat het goedaardig is, is dat er geen uitzaaiingen gevonden zijn.
@ Bianca:
Wat ontzettend fijn dat het zo goed is afgelopen met je moeder!!
Ik ben me ervan bewust dat me nog een zware tijd te wachten staat. De operatie en het herstel zal niet niks zijn.
En ook het psychische gedeelte van het geen moeder worden zal nog wel zwaar worden. Met name als mijn baarmoeder er eenmaal uit is, zou ik het best nog eens zwaar kunnen krijgen.
Dit vind ik nu al zo'n raar idee, dat mijn baarmoeder straks gewoon niet meer in mijn buik zit.
Wat ik al eerder schreef: ik had geen dringende kinderwens, maar stond er wel open voor. En het blijft toch anders als je lijf aangeeft dat het niet meer gaat, dan dat het je eigen bewuste keuze is geen kind te krijgen.
Misschien is het inderdaad een goed idee daar na de operatie met een psycholoog over te praten. Ik wacht denk ik maar even af hoe ik me na de operatie voel, voordat ik hier echt een beslissing over neem.
@ Directeur:
Fijn dat je je beter voelt! Ik hoop dat het zo blijft. Dat je nu ook weer wat klussen van je partner kan overnemen, lijkt me een goed teken!
@ Fieka:
Ik was vanochtend ook op jouw topic gestuit, en heb de eerste en laatste bladzijde gelezen.
Wat ik begreep, is dat jij er minder goed vanaf bent gekomen dan ik. En dat je inmiddels weer klachten hebt.
Ik zal het hele topic nog even lezen, maar wil je alvast heel veel sterkte wensen voor het komende onderzoek!
@ HEMAlover: dat had ik nog helemaal niet bedacht, dat ze het weefsel gaan onderzoeken als het ding eruit is. De internist noemde inderdaad vrijdag nog, dat vleesbomen ook kwaadaardig kunnen zijn (al is dit vrij zeldzaam).
In wezen ben ik dan pas helemaal zeker dat het goedaardig is! Maar wat me wel sterkt in dat het goedaardig is, is dat er geen uitzaaiingen gevonden zijn.
woensdag 30 september 2009 om 14:21
Hoi Verana,
Ik vraag mij ook af of je baarmoeder er wel uit hoeft. Dat doen ze niet zomaar hoor. Ik heb even gegoogled en de site van het AMC geeft de volgende info:
In eerste instantie wordt veelal geprobeerd de klachten te verminderen met:
Medicijnen als ontstekingsremmers (NSAID's), hormoonpreparaten of de anticonceptiepil. De effectiviteit van de medicijnen verschilt per patiënt. Sommige medicijnen werken tijdelijk, andere kunnen maar tijdelijk gegeven worden vanwege de bijwerkingen op de lange termijn. Als medicijnen niet of te weinig werken zijn er een aantal mogelijkheden om alleen de vleesbomen te verwijderen (myomectomie):
Hysteroscopische myomectomie: Hierbij wordt onder lokale (ruggeprik) of algehele narcose de vleesboom verwijderd die aan de binnenzijde van de baarmoeder zit (submuceus myoom). Dit gebeurt via de vagina.
Laparoscopische myomectomie: Via een buisje dat door de buikwand gaat kunnen niet al te grote vleesbomen die aan de buitenzijde van de baarmoeder (subsereuze myomen) liggen verwijderd worden. Dit gebeurt onder algehele narcose.
Abdominale myomectomie: Via een snede in de buikwand worden grotere vleesbomen verwijderd die aan de buitenzijde van de baarmoeder liggen (subsereuze myomen). Dit gebeurt onder lokale verdoving via een ruggeprik of onder algehele narcose.
Bij de hierboven genoemde methoden wordt de baarmoeder behouden. Of een van deze methoden mogelijk is, verschilt per patiënt en hangt af van de grootte en plaats van de myomen. Soms is het nodig de hele baarmoeder te verwijderen. Dit gebeurt als de klachten erg hevig zijn en als andere methoden niet voldoende werken of niet mogelijk zijn.
Hysterectomie
Het verwijderen van de baarmoeder wordt 'hysterectomie' genoemd. Bij hysterectomie wordt de baarmoeder verwijderd onder algehele narcose. Soms is het mogelijk de baarmoedermond te laten zitten.
Embolisatie
Naast hysterectomie is een nieuwe methode ontwikkeld: 'embolisatie'. Hierbij wordt het bloedvat, dat de vleesboom van bloed voorziet, afgesloten. De verwachting is dat hierdoor de vleesboom geen bloed meer krijgt en kleiner zal worden, zodat de klachten verminderen of verdwijnen.
Ik hoop dat ze bij jou niet zo drastistisch te werk hoeven gaan. Sterkte!
Groetjes Huppel
Ik vraag mij ook af of je baarmoeder er wel uit hoeft. Dat doen ze niet zomaar hoor. Ik heb even gegoogled en de site van het AMC geeft de volgende info:
In eerste instantie wordt veelal geprobeerd de klachten te verminderen met:
Medicijnen als ontstekingsremmers (NSAID's), hormoonpreparaten of de anticonceptiepil. De effectiviteit van de medicijnen verschilt per patiënt. Sommige medicijnen werken tijdelijk, andere kunnen maar tijdelijk gegeven worden vanwege de bijwerkingen op de lange termijn. Als medicijnen niet of te weinig werken zijn er een aantal mogelijkheden om alleen de vleesbomen te verwijderen (myomectomie):
Hysteroscopische myomectomie: Hierbij wordt onder lokale (ruggeprik) of algehele narcose de vleesboom verwijderd die aan de binnenzijde van de baarmoeder zit (submuceus myoom). Dit gebeurt via de vagina.
Laparoscopische myomectomie: Via een buisje dat door de buikwand gaat kunnen niet al te grote vleesbomen die aan de buitenzijde van de baarmoeder (subsereuze myomen) liggen verwijderd worden. Dit gebeurt onder algehele narcose.
Abdominale myomectomie: Via een snede in de buikwand worden grotere vleesbomen verwijderd die aan de buitenzijde van de baarmoeder liggen (subsereuze myomen). Dit gebeurt onder lokale verdoving via een ruggeprik of onder algehele narcose.
Bij de hierboven genoemde methoden wordt de baarmoeder behouden. Of een van deze methoden mogelijk is, verschilt per patiënt en hangt af van de grootte en plaats van de myomen. Soms is het nodig de hele baarmoeder te verwijderen. Dit gebeurt als de klachten erg hevig zijn en als andere methoden niet voldoende werken of niet mogelijk zijn.
Hysterectomie
Het verwijderen van de baarmoeder wordt 'hysterectomie' genoemd. Bij hysterectomie wordt de baarmoeder verwijderd onder algehele narcose. Soms is het mogelijk de baarmoedermond te laten zitten.
Embolisatie
Naast hysterectomie is een nieuwe methode ontwikkeld: 'embolisatie'. Hierbij wordt het bloedvat, dat de vleesboom van bloed voorziet, afgesloten. De verwachting is dat hierdoor de vleesboom geen bloed meer krijgt en kleiner zal worden, zodat de klachten verminderen of verdwijnen.
Ik hoop dat ze bij jou niet zo drastistisch te werk hoeven gaan. Sterkte!
Groetjes Huppel
woensdag 30 september 2009 om 14:23
Ik heb begin vorige week ook een gynaecologisch onderzoek gehad, en de gynaecoloog zei toen dat mijn baarmoeder eruit moet. Dus ga ik ervan uit, dat dit nog steeds hun advies zal zijn. Maar goed, dit wordt donderdag door de internist en de gynaecoloog overlegd.
Het is niet altijd zo dat je baarmoeder eruit moet als je vleesbomen hebt. Als er niet zoveel vleesbomen zijn, of ze hebben nog een redelijk normale grootte, worden alleen de vleesbomen operatief verwijderd en blijft de baarmoeder zitten.
In mijn geval is er sprake van een klontering van meerdere enorme vleesbomen. De internist zei dat hij in zijn hele carrière nog nooit zulke grote vleesbomen had gezien. Als er zulke grote vleesbomen zijn en zo veel, is het niet haalbaar meer om alleen de vleesbomen weg te halen, en wordt dus ook de baarmoeder verwijderd.
Het is niet altijd zo dat je baarmoeder eruit moet als je vleesbomen hebt. Als er niet zoveel vleesbomen zijn, of ze hebben nog een redelijk normale grootte, worden alleen de vleesbomen operatief verwijderd en blijft de baarmoeder zitten.
In mijn geval is er sprake van een klontering van meerdere enorme vleesbomen. De internist zei dat hij in zijn hele carrière nog nooit zulke grote vleesbomen had gezien. Als er zulke grote vleesbomen zijn en zo veel, is het niet haalbaar meer om alleen de vleesbomen weg te halen, en wordt dus ook de baarmoeder verwijderd.
woensdag 30 september 2009 om 14:27
quote:Verana schreef op 29 september 2009 @ 14:28:
@ Moonlight:
Ik ben er juist wel blij mee dat je mij aan het huilen hebt gemaakt! Het heeft me opgelucht om eens een goede huilbui te hebben gehad.
Wat ik nu meemaak, is ook zo'n gebeurtenis, waarna je leven voor altijd anders is. Dit geldt ook voor jouw opname destijds in het psychiatrisch ziekenhuis. En hoeveel je sindsdien ook geleerd hebt en hoeveel sterker je ook bent geworden, soms wil je een 27-jarige vrouw zijn zonder al die bagage.
Ik vind het trouwens prima dat je over je eigen dingen praat in mijn topic!
Precies. Je schrijft echt exact hoe ik het voel, soms.
Ik weet dat ik dingen al meegemaakt heb die anderen misschien op hun 30e, 40e of 50e hebben. Of nooit. En de bijbehorende vragen: wat wil ik dan eigenlijk met mijn leven en wat kan ik nog?
Meestal accepteer ik dat het gewoon zo is en dat ik nu gewoon zo ben. Maar wat zou ik soms graag gewoon naief 27 zijn. Naief en dom. (dat laatste ben ik in tegenstelling tot wat sommigen beweren ook nooit geweest).
Verana, ik dwaal af. Wat een opluchting van die vleesbomen.
Het zal alsnog hartstikke zwaar worden natuurlijk, een operatie is niet niks en zeker niet een operatie zoals jij waarschijnlijk gaat krijgen.
Ik heb nog niet alles gelezen hier, maar wens je alvast veel sterkte en wijsheid toe.
@ Moonlight:
Ik ben er juist wel blij mee dat je mij aan het huilen hebt gemaakt! Het heeft me opgelucht om eens een goede huilbui te hebben gehad.
Wat ik nu meemaak, is ook zo'n gebeurtenis, waarna je leven voor altijd anders is. Dit geldt ook voor jouw opname destijds in het psychiatrisch ziekenhuis. En hoeveel je sindsdien ook geleerd hebt en hoeveel sterker je ook bent geworden, soms wil je een 27-jarige vrouw zijn zonder al die bagage.
Ik vind het trouwens prima dat je over je eigen dingen praat in mijn topic!
Precies. Je schrijft echt exact hoe ik het voel, soms.
Ik weet dat ik dingen al meegemaakt heb die anderen misschien op hun 30e, 40e of 50e hebben. Of nooit. En de bijbehorende vragen: wat wil ik dan eigenlijk met mijn leven en wat kan ik nog?
Meestal accepteer ik dat het gewoon zo is en dat ik nu gewoon zo ben. Maar wat zou ik soms graag gewoon naief 27 zijn. Naief en dom. (dat laatste ben ik in tegenstelling tot wat sommigen beweren ook nooit geweest).
Verana, ik dwaal af. Wat een opluchting van die vleesbomen.
Het zal alsnog hartstikke zwaar worden natuurlijk, een operatie is niet niks en zeker niet een operatie zoals jij waarschijnlijk gaat krijgen.
Ik heb nog niet alles gelezen hier, maar wens je alvast veel sterkte en wijsheid toe.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 30 september 2009 om 14:27
Huppel, ik had net een reactie op de post van Bianca getypt, en nu lees ik jouw post.
Ik zal zeker met de artsen bespreken of er andere mogelijkheden zijn.
Vooral de embolisatie zie ik zelf wel zitten. Het zou mij overigens ook niet verbazen, als ze mij eerst behandelingen gaan geven die de vleesbomen kleiner maken, en pas daarna overgaan tot een operatie. Dit omdat het dan waarschijnlijk een minder zware operatie zal worden.
Dit is overigens een theorie die ikzelf bedacht heb hoor, ik weet helemaal niet of dit mogelijk is, en voor de artsen een optie is.
Ik zal zeker met de artsen bespreken of er andere mogelijkheden zijn.
Vooral de embolisatie zie ik zelf wel zitten. Het zou mij overigens ook niet verbazen, als ze mij eerst behandelingen gaan geven die de vleesbomen kleiner maken, en pas daarna overgaan tot een operatie. Dit omdat het dan waarschijnlijk een minder zware operatie zal worden.
Dit is overigens een theorie die ikzelf bedacht heb hoor, ik weet helemaal niet of dit mogelijk is, en voor de artsen een optie is.
woensdag 30 september 2009 om 14:39
@ Moonlight:
Het is ook eigenlijk zo dubbel. Aan de ene kant ben je waarschijnlijk zoveel volwassener en wijzer dan de gemiddelde 27-jarige, en aan de andere kant zullen alle gebeurtenissen in je leven, je leven voor altijd beïnvloeden.
Je komt overigens helemaaaaaal niet dom op mij over hoor!
En ja, soms wou ik ook dat ik het gemiddelde leven had van een 38-jarige. Huisje-boompje-beestje, werken, gezinnetje, auto, zoveel keer per jaar op vakantie.
En aan de andere kant heb ik zoveel wijsheid en ervaring opgedaan door de gebeurtenissen in mijn leven. En dit heeft mij wel tot míj gemaakt.
Tja, het blijft gewoon dubbel.
Ik merk overigens ook, dat ik door deze medische gebeurtenissen weer een stuk naïviteit verlies.
Ik heb altijd zoiets gehad, kanker krijg ik niet, en andere ernstige ziektes ook niet, dat past niet bij mij (een enorm domme opmerking en houding, ik weet het).
Nou, daar ben ik nu wel helemaal van teruggekomen. Het kan mij óók overkomen!
Het is ook eigenlijk zo dubbel. Aan de ene kant ben je waarschijnlijk zoveel volwassener en wijzer dan de gemiddelde 27-jarige, en aan de andere kant zullen alle gebeurtenissen in je leven, je leven voor altijd beïnvloeden.
Je komt overigens helemaaaaaal niet dom op mij over hoor!
En ja, soms wou ik ook dat ik het gemiddelde leven had van een 38-jarige. Huisje-boompje-beestje, werken, gezinnetje, auto, zoveel keer per jaar op vakantie.
En aan de andere kant heb ik zoveel wijsheid en ervaring opgedaan door de gebeurtenissen in mijn leven. En dit heeft mij wel tot míj gemaakt.
Tja, het blijft gewoon dubbel.
Ik merk overigens ook, dat ik door deze medische gebeurtenissen weer een stuk naïviteit verlies.
Ik heb altijd zoiets gehad, kanker krijg ik niet, en andere ernstige ziektes ook niet, dat past niet bij mij (een enorm domme opmerking en houding, ik weet het).
Nou, daar ben ik nu wel helemaal van teruggekomen. Het kan mij óók overkomen!
woensdag 30 september 2009 om 14:41
Je kinderwens, ja, dat is dan weer een verhaal apart he. Komt er ook nog eens bij.
Misschien is het goed om je daar nu niet mee bezig te houden. Dat is weer zo'n groot emotioneel 'project'. Ik hoop dat je dat in de spreekwoordelijke ijskast kunt zetten, en daar pas weer mee bezig gaat als het vleesbomen-traject voorbij is.
Je hebt nu al je energie nodig voor je verhuizing en dit medische traject.
Ik weet niet zo goed of ik dit nu goed onder woorden breng en of het niet verkeerd overkomt.
voor Verana
Misschien is het goed om je daar nu niet mee bezig te houden. Dat is weer zo'n groot emotioneel 'project'. Ik hoop dat je dat in de spreekwoordelijke ijskast kunt zetten, en daar pas weer mee bezig gaat als het vleesbomen-traject voorbij is.
Je hebt nu al je energie nodig voor je verhuizing en dit medische traject.
Ik weet niet zo goed of ik dit nu goed onder woorden breng en of het niet verkeerd overkomt.
voor Verana
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 30 september 2009 om 14:48
quote:Verana schreef op 30 september 2009 @ 14:39:
@ Moonlight:
Het is ook eigenlijk zo dubbel. Aan de ene kant ben je waarschijnlijk zoveel volwassener en wijzer dan de gemiddelde 27-jarige, en aan de andere kant zullen alle gebeurtenissen in je leven, je leven voor altijd beïnvloeden.
Je komt overigens helemaaaaaal niet dom op mij over hoor!
En ja, soms wou ik ook dat ik het gemiddelde leven had van een 38-jarige. Huisje-boompje-beestje, werken, gezinnetje, auto, zoveel keer per jaar op vakantie.
En aan de andere kant heb ik zoveel wijsheid en ervaring opgedaan door de gebeurtenissen in mijn leven. En dit heeft mij wel tot míj gemaakt.
Tja, het blijft gewoon dubbel.
Ik merk overigens ook, dat ik door deze medische gebeurtenissen weer een stuk naïviteit verlies.
Ik heb altijd zoiets gehad, kanker krijg ik niet, en andere ernstige ziektes ook niet, dat past niet bij mij (een enorm domme opmerking en houding, ik weet het).
Nou, daar ben ik nu wel helemaal van teruggekomen. Het kan mij óók overkomen!
Alles kan jou overkomen. Het is heel lullig, maar er bestaat niet een soort weegschaal van: mevrouw A heeft een depressie gehad, dan is de vleesboom nu voor mevrouw B.
Nee, alles kan tegelijk komen bij dezelfde persoon, hoe naar het ook is. En een ander lijkt moeiteloos door het leven te wandelen.
Ze zeggen dat ieder zijn deel krijgt, maar m.i. heeft de een echt wel meer geluk dan de ander (en dat misgun ik verder niemand).
Ik merk wel dat ik met mijn 27 jaar nu weer anderen kan 'loodsen' met mijn wijsheid. Afgelopen vrijdag sprak ik een vriend (heel goed gesprek) en die vertelde mij dat zijn zus van 40 regelmatig depressies heeft. En daarmee ook bij R (die vriend) op de stoep staat, verder eigenlijk geen psychiatrische hulp wil.
Dan kan ik twee zinnen zeggen waarmee ik voor hem de spijker op zijn kop sla. En een ander zegt gedurende de hele maaltijd niets op zo'n moment, bij gebrek aan woorden (geeft niets natuurlijk).
Gisteren ook weer, een goede bekende van me. Eén ding wat ik zei, zei hij: Jij snapt het.
Ik ga nu niet mezelf op de borst kloppen verder, ik ben nog steeds als ieder ander, vergeet mijn fiets regelmatig op slot te zetten, heb mijn belastingpapieren niet op orde, etc etc etc. Maar in sommige dingen ben ik 'op voor'.
Fijn dat je mij niet dom vindt Mijn uiterlijk en mijn soms ondoordachte opmerkingen wekken IRL wel eens een andere indruk. ('maar dat doe je om aandacht te krijgen' heeft een goede vriend eens gezegd. Tja, misschien )
@ Moonlight:
Het is ook eigenlijk zo dubbel. Aan de ene kant ben je waarschijnlijk zoveel volwassener en wijzer dan de gemiddelde 27-jarige, en aan de andere kant zullen alle gebeurtenissen in je leven, je leven voor altijd beïnvloeden.
Je komt overigens helemaaaaaal niet dom op mij over hoor!
En ja, soms wou ik ook dat ik het gemiddelde leven had van een 38-jarige. Huisje-boompje-beestje, werken, gezinnetje, auto, zoveel keer per jaar op vakantie.
En aan de andere kant heb ik zoveel wijsheid en ervaring opgedaan door de gebeurtenissen in mijn leven. En dit heeft mij wel tot míj gemaakt.
Tja, het blijft gewoon dubbel.
Ik merk overigens ook, dat ik door deze medische gebeurtenissen weer een stuk naïviteit verlies.
Ik heb altijd zoiets gehad, kanker krijg ik niet, en andere ernstige ziektes ook niet, dat past niet bij mij (een enorm domme opmerking en houding, ik weet het).
Nou, daar ben ik nu wel helemaal van teruggekomen. Het kan mij óók overkomen!
Alles kan jou overkomen. Het is heel lullig, maar er bestaat niet een soort weegschaal van: mevrouw A heeft een depressie gehad, dan is de vleesboom nu voor mevrouw B.
Nee, alles kan tegelijk komen bij dezelfde persoon, hoe naar het ook is. En een ander lijkt moeiteloos door het leven te wandelen.
Ze zeggen dat ieder zijn deel krijgt, maar m.i. heeft de een echt wel meer geluk dan de ander (en dat misgun ik verder niemand).
Ik merk wel dat ik met mijn 27 jaar nu weer anderen kan 'loodsen' met mijn wijsheid. Afgelopen vrijdag sprak ik een vriend (heel goed gesprek) en die vertelde mij dat zijn zus van 40 regelmatig depressies heeft. En daarmee ook bij R (die vriend) op de stoep staat, verder eigenlijk geen psychiatrische hulp wil.
Dan kan ik twee zinnen zeggen waarmee ik voor hem de spijker op zijn kop sla. En een ander zegt gedurende de hele maaltijd niets op zo'n moment, bij gebrek aan woorden (geeft niets natuurlijk).
Gisteren ook weer, een goede bekende van me. Eén ding wat ik zei, zei hij: Jij snapt het.
Ik ga nu niet mezelf op de borst kloppen verder, ik ben nog steeds als ieder ander, vergeet mijn fiets regelmatig op slot te zetten, heb mijn belastingpapieren niet op orde, etc etc etc. Maar in sommige dingen ben ik 'op voor'.
Fijn dat je mij niet dom vindt Mijn uiterlijk en mijn soms ondoordachte opmerkingen wekken IRL wel eens een andere indruk. ('maar dat doe je om aandacht te krijgen' heeft een goede vriend eens gezegd. Tja, misschien )
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 30 september 2009 om 17:33
Die indruk heb ik soms ook, dat sommigen zoveel meer op hun bordje krijgen dan anderen. En dan bedoel ik nog niet eens zozeer mijzelf, maar heb ik een vriendin en een kennis in gedachten. Die werkelijk zóveel op hun bordje krijgen, dat ik weleens verbaasd ben dat ze het nog allemaal trekken.
Die ervaring heb ik ook, dat ik soms dingen zeg waar anderen dan verbaasd over staan. En dan noemen ze mij wijs.
Het is wel waar dat ik op sommige gebieden veel levenservaring heb, maar op sommige andere gebieden..... dan stelt het echt niets voor hoor.
Die ervaring heb ik ook, dat ik soms dingen zeg waar anderen dan verbaasd over staan. En dan noemen ze mij wijs.
Het is wel waar dat ik op sommige gebieden veel levenservaring heb, maar op sommige andere gebieden..... dan stelt het echt niets voor hoor.
vrijdag 2 oktober 2009 om 00:00
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:34
Vanochtend ben ik gebeld door zowel de internist als de gynaecoloog.
Ze adviseren toch een baarmoederverwijdering. Ik heb met hen besproken of er andere mogelijkheden zijn, maar de vleesbomen zijn bij mij zo talrijk en zo groot, dat geen enkele andere optie afdoende zal zijn.
Komende maandag heb ik een afspraak bij de gynaecoloog. Ze gaat me dan weer onderzoeken, en we gaan een gesprek hebben over de operatie. De operatie zal waarschijnlijk uiterlijk over 2 maanden plaatsvinden.
Zowel de gynaecoloog als de internist zeiden trouwens dat pas na de operatie, als de vleesbomen onderzocht zijn, het 100% zeker is dat het goedaardig is. Maar aangezien kwaadaardige vleesbomen zeldzaam zijn (dat zeiden zij ook), ga ik er nu van uit dat het goedaardig is. Helemaal omdat er verder ook geen uitzaaiingen geconstateerd zijn.
Enneh... had ik al wel verteld dat ik de internist zo'n leuke man vind... zucht.... Mooie groene ogen en een beetje hese, schorre stem.... Maar ja, de behandeling bij hem is nu afgesloten, omdat het geen kanker is. Des te beter natuurlijk!
* overweegt een topic te openen op de relatiepijlerT: "Verliefd op mijn internist, wat moet ik doen?" *
Ze adviseren toch een baarmoederverwijdering. Ik heb met hen besproken of er andere mogelijkheden zijn, maar de vleesbomen zijn bij mij zo talrijk en zo groot, dat geen enkele andere optie afdoende zal zijn.
Komende maandag heb ik een afspraak bij de gynaecoloog. Ze gaat me dan weer onderzoeken, en we gaan een gesprek hebben over de operatie. De operatie zal waarschijnlijk uiterlijk over 2 maanden plaatsvinden.
Zowel de gynaecoloog als de internist zeiden trouwens dat pas na de operatie, als de vleesbomen onderzocht zijn, het 100% zeker is dat het goedaardig is. Maar aangezien kwaadaardige vleesbomen zeldzaam zijn (dat zeiden zij ook), ga ik er nu van uit dat het goedaardig is. Helemaal omdat er verder ook geen uitzaaiingen geconstateerd zijn.
Enneh... had ik al wel verteld dat ik de internist zo'n leuke man vind... zucht.... Mooie groene ogen en een beetje hese, schorre stem.... Maar ja, de behandeling bij hem is nu afgesloten, omdat het geen kanker is. Des te beter natuurlijk!
* overweegt een topic te openen op de relatiepijlerT: "Verliefd op mijn internist, wat moet ik doen?" *
vrijdag 2 oktober 2009 om 15:45
quote:Verana schreef op 02 oktober 2009 @ 13:34:
* overweegt een topic te openen op de relatiepijlerT: "Verliefd op mijn internist, wat moet ik doen?" *
Je kunt hem altijd nog eens een kaartje sturen om te bedanken, met je nummer eronder, misschien snapt hij de hint
Heel vervelend dat je baarmoeder er uit moet, kom je dan ook meteen in de overgang?
* overweegt een topic te openen op de relatiepijlerT: "Verliefd op mijn internist, wat moet ik doen?" *
Je kunt hem altijd nog eens een kaartje sturen om te bedanken, met je nummer eronder, misschien snapt hij de hint
Heel vervelend dat je baarmoeder er uit moet, kom je dan ook meteen in de overgang?
vrijdag 2 oktober 2009 om 17:34
vrijdag 2 oktober 2009 om 19:01
quote:gizz schreef op 02 oktober 2009 @ 15:45:
[...]
Je kunt hem altijd nog eens een kaartje sturen om te bedanken, met je nummer eronder, misschien snapt hij de hint
Heel vervelend dat je baarmoeder er uit moet, kom je dan ook meteen in de overgang?nee, je raakt pas in de overgang als je eierstokken eruit gehaald wordt.
[...]
Je kunt hem altijd nog eens een kaartje sturen om te bedanken, met je nummer eronder, misschien snapt hij de hint
Heel vervelend dat je baarmoeder er uit moet, kom je dan ook meteen in de overgang?nee, je raakt pas in de overgang als je eierstokken eruit gehaald wordt.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 2 oktober 2009 om 22:18
Ja, dat klopt. Pas als de eierstokken eruit gaan, kom je in de overgang. En die laten ze bij mij zitten.
En het blijft een heftige operatie inderdaad, dit zei de internist vanochtend ook. Vooral omdat de vleesbomen zo groot en zo veel zijn. Normaal staat er 6 weken voor herstel, maar hij zei dat ik moest rekenen op 8 weken.
Ik heb nu af en toe last van het feit dat ik nooit kinderen zal krijgen. Het lijkt me vooral raar straks als mijn baarmoeder eruit is, zo'n lege plek in mijn buik....
(zie ik hiernaast de aankondiging van de blog "Ik wil een baby!" En dan gaat er toch een steek door mijn buik....)
En het blijft een heftige operatie inderdaad, dit zei de internist vanochtend ook. Vooral omdat de vleesbomen zo groot en zo veel zijn. Normaal staat er 6 weken voor herstel, maar hij zei dat ik moest rekenen op 8 weken.
Ik heb nu af en toe last van het feit dat ik nooit kinderen zal krijgen. Het lijkt me vooral raar straks als mijn baarmoeder eruit is, zo'n lege plek in mijn buik....
(zie ik hiernaast de aankondiging van de blog "Ik wil een baby!" En dan gaat er toch een steek door mijn buik....)
vrijdag 2 oktober 2009 om 23:18
@ Verentooi:
Bedoel je nu dat ik tussen de zwangere vrouwen kom te liggen, of tussen moeders met pasgeboren baby's?
Hier had ik het vandaag nog met mijn moeder over, dat ik het absurd zou vinden als ze mij op een kamer zouden leggen bij moeders met pasgeboren baby's.
Ik vind het eigenlijk al kantje boord, dat ik komende maandag bij het poliklinische bezoek ook in de wachtkamer zit tussen allemaal zwangere vrouwen.
Bedoel je nu dat ik tussen de zwangere vrouwen kom te liggen, of tussen moeders met pasgeboren baby's?
Hier had ik het vandaag nog met mijn moeder over, dat ik het absurd zou vinden als ze mij op een kamer zouden leggen bij moeders met pasgeboren baby's.
Ik vind het eigenlijk al kantje boord, dat ik komende maandag bij het poliklinische bezoek ook in de wachtkamer zit tussen allemaal zwangere vrouwen.
vrijdag 2 oktober 2009 om 23:21
vrijdag 2 oktober 2009 om 23:38
Bij veel ziekenhuizen wordt er wel rekening mee gehouden dat de zwangeren en kraamvrouwen apart worden gehouden van vrouwen die voor dit soort operaties komen. Je zal echt niet zo snel op een kamer met een zwangere komen te liggen.
Maar deze wens kun je altijd nog even doorgeven aan de gynaecoloog en vraag of er een aantekening in het dossier voor gemaakt kan worden.
Maar deze wens kun je altijd nog even doorgeven aan de gynaecoloog en vraag of er een aantekening in het dossier voor gemaakt kan worden.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
