Gezondheid
alle pijlers
Gezwel in mijn buik
vrijdag 11 september 2009 om 22:05
Vanochtend heb ik een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb namelijk al een paar maanden last van vage buikklachten.
Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.
Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.
En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.
Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....
En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
Ik dacht dat het een nieuw pijntje was van mijn spastische darm, of galstenen. Of dat het psychosomatisch was.
Maar nee, dat is het allemaal niet. Ik blijk namelijk een gezwel in mijn buik te hebben. En mijn huisarts zegt dat het nogal groot is. En ook dat het van alles kan zijn: goedaardig, kwaadaardig, of een vleesboom. En het kan mijn baarmoeder zijn, mijn eierstokken of mijn darmen. Kortom: er zal nog veel onderzocht moeten worden. Ik moet waarschijnlijk over zo'n twee weken naar de internist.
En nu, nu zit ik hier. En ik weet eigenlijk niet wat ik voel, wat ik denk. Soms moet ik even huilen, en is het heel echt. En soms denk ik: "dit gaat niet over mij", en dan lijkt het zo onwerkelijk.
Laat het ALSJEBLIEFT goedaardig zijn....
En wat ik hiermee wil? Gewoon even mijn verhaal kwijt. En ik geloof dat ik behoefte heb aan wat steun....
maandag 5 oktober 2009 om 23:53
quote:Verana schreef op 05 oktober 2009 @ 23:47:
@ Moonlight:
Ik word eind oktober of begin november geopereerd. Ik moet gemiddeld 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Ik ga nog wel steeds verhuizen. Ik zal wel moeten, want ik heb mijn huur opgezegd en de nieuwe bewoner moet erin.
Ik heb het nog gevraagd aan de gynaecoloog, en ik mag dus echt helemaal niets doen.
Om heel eerlijk te zijn, heb ik op het moment een behoorlijke piekerbui. Over de operatie en over de verhuizing. Met name over de verhuizing. Ik ben zo bang dat het allemaal niet goed komt. En het machteloze gevoel dat ik dan zelf niets kan doen. Dat ik helemaal afhankelijk ben van anderen en niets anders kan dan me daaraan overgeven. Dat ik het zelf niet in de hand heb.
Genoeg mensen hebben hun hulp aangeboden, maar dan ben ik bang dat ze zich uiteindelijk toch nog terugtrekken of dat hen ook iets overkomt (zoals mijzelf nu ineens met dat gezwel in mijn buik), waardoor ze niet meer kunnen helpen.
Nou ja, heb even klaaguurtje hoor....
Ik heb mezelf al een wijntje ingeschonken, zodat ik niet straks in bed doorga met piekeren.
Je kunt altijd nog je verhuurder je probleem voorleggen en kijken of je er een week langer ofzo kunt blijven.
Maar ik denk echt dat het helemaal goed gaat komen met verhuishulp. Mensen zeggen echt niet zo snel af als je ziek bent, En zeker als het een hoop zijn die toegezegd hebben, hou je er zeker een paar over zonder gezwel en dat is genoeg. Mocht je in ZH wonen, dan wil ik ook een handje uitsteken hoor. Ik hou van schilderen en behangen, maar ben echt niet goed in tillen...
@ Moonlight:
Ik word eind oktober of begin november geopereerd. Ik moet gemiddeld 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Ik ga nog wel steeds verhuizen. Ik zal wel moeten, want ik heb mijn huur opgezegd en de nieuwe bewoner moet erin.
Ik heb het nog gevraagd aan de gynaecoloog, en ik mag dus echt helemaal niets doen.
Om heel eerlijk te zijn, heb ik op het moment een behoorlijke piekerbui. Over de operatie en over de verhuizing. Met name over de verhuizing. Ik ben zo bang dat het allemaal niet goed komt. En het machteloze gevoel dat ik dan zelf niets kan doen. Dat ik helemaal afhankelijk ben van anderen en niets anders kan dan me daaraan overgeven. Dat ik het zelf niet in de hand heb.
Genoeg mensen hebben hun hulp aangeboden, maar dan ben ik bang dat ze zich uiteindelijk toch nog terugtrekken of dat hen ook iets overkomt (zoals mijzelf nu ineens met dat gezwel in mijn buik), waardoor ze niet meer kunnen helpen.
Nou ja, heb even klaaguurtje hoor....
Ik heb mezelf al een wijntje ingeschonken, zodat ik niet straks in bed doorga met piekeren.
Je kunt altijd nog je verhuurder je probleem voorleggen en kijken of je er een week langer ofzo kunt blijven.
Maar ik denk echt dat het helemaal goed gaat komen met verhuishulp. Mensen zeggen echt niet zo snel af als je ziek bent, En zeker als het een hoop zijn die toegezegd hebben, hou je er zeker een paar over zonder gezwel en dat is genoeg. Mocht je in ZH wonen, dan wil ik ook een handje uitsteken hoor. Ik hou van schilderen en behangen, maar ben echt niet goed in tillen...
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 5 oktober 2009 om 23:53
Ik ga de komende dagen nog even een nicht van mij bellen, die ook een baarmoederverwijdering heeft gehad. Dus dan word ik wel wijzer over die sondevoeding. Maar ik denk dat jij gelijk hebt Singalala, dat dit alleen geldt voor maag- en darmoperaties.
Misschien een domme vraag, maar waar gaat de anesthesist dan over? Toch over de narcose, of heb ik dat mis?
Waarom heb ik eigenlijk een gesprek met die man dan (of vrouw)?
Misschien een domme vraag, maar waar gaat de anesthesist dan over? Toch over de narcose, of heb ik dat mis?
Waarom heb ik eigenlijk een gesprek met die man dan (of vrouw)?
maandag 5 oktober 2009 om 23:59
Singalala, wat een lief aanbod!
Ik woon echter ver bij jou uit de buurt, in het noorden van het land.
En iedereen krijgt vast niet tegelijk een gezwel inderdaad ....
Een vriendin van mij zei ook al, dat ik in uiterste noodzaak de verhuurder wel kan inschakelen. Ik zit me ook ineens te bedenken: als ik uit mijn huis ga, wordt het eerst gerenoveerd voordat de nieuwe bewoner erin komt. Deze renovatie duurt een maand. Dus in uiterste noodgevallen vindt de verhuurder het vast nog goed als ik dan nog wat spullen uit het huis moet halen....
* ziet ineens een lichtpuntje, en voelt enigszins opluchting *
Ik woon echter ver bij jou uit de buurt, in het noorden van het land.
En iedereen krijgt vast niet tegelijk een gezwel inderdaad ....
Een vriendin van mij zei ook al, dat ik in uiterste noodzaak de verhuurder wel kan inschakelen. Ik zit me ook ineens te bedenken: als ik uit mijn huis ga, wordt het eerst gerenoveerd voordat de nieuwe bewoner erin komt. Deze renovatie duurt een maand. Dus in uiterste noodgevallen vindt de verhuurder het vast nog goed als ik dan nog wat spullen uit het huis moet halen....
* ziet ineens een lichtpuntje, en voelt enigszins opluchting *
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:01
quote:Bianca40 schreef op 05 oktober 2009 @ 23:56:
De anaesthesist weegt je en bespreekt eventuele andere gezondheidsproblemen met je. Hij legt uit wat er in zo'n narcose gebeurd en hoe je je kunt voelen na zo'n narcose. Echt wel nuttig.Okee, het gaat dus inderdaad over de narcose. Dat is wel een nuttig gesprek inderdaad!
De anaesthesist weegt je en bespreekt eventuele andere gezondheidsproblemen met je. Hij legt uit wat er in zo'n narcose gebeurd en hoe je je kunt voelen na zo'n narcose. Echt wel nuttig.Okee, het gaat dus inderdaad over de narcose. Dat is wel een nuttig gesprek inderdaad!
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:02
quote:Verana schreef op 05 oktober 2009 @ 23:53:
Ik ga de komende dagen nog even een nicht van mij bellen, die ook een baarmoederverwijdering heeft gehad. Dus dan word ik wel wijzer over die sondevoeding. Maar ik denk dat jij gelijk hebt Singalala, dat dit alleen geldt voor maag- en darmoperaties.
Misschien een domme vraag, maar waar gaat de anesthesist dan over? Toch over de narcose, of heb ik dat mis?
Waarom heb ik eigenlijk een gesprek met die man dan (of vrouw)?
De anesthesist zorgt inderdaad voor de narcose en ook vaak voor pijnbestrijding na de operatie. Je krijgt van te voren een gesprek en onderzoek om te kijken of je buiten het gynaecologische gedoe gezond bent. Het is voor de anesthesist prettig om van te weten of er dingen zijn waar ze op moeten letten, of er nog onderzoeken gedaan moeten worden voor de operatie ed.
Meestal bestaat het uit een vragenlijst die je in de wachtkamer invult. Waar je medicijngebruik en medische voorgeschiedenis en allergieën (ook voor bepaalde soorten pleisters bv) worden gevraagd. Ook familieziektes worden gevraagd. Nav deze lijst stelt de anesthesist gerichte vragen.
Er wordt naar je hart en longen geluisterd voor evt hartruisjes, longemfyseem. In je mond wordt gekeken of je geen losse tanden hebt waar ze rekening mee moeten houden met inbrengen van de beademingsslang ed.
En natuurlijk beantwoorden ze vragen die je zelf hebt en geven ze algemene uitleg over narcose.
Soms wordt er dan na afloop nog bloedonderzoek gedaan, of je bloedarmoede hebt bv. Bij hartritmestoornissen of een familie met hartziektes wordt er ook soms een hartfilmpje gemaakt of bij longklachten een longfoto. Meestal is dit echter niet nodig bij verder gezonde jonge mensen hoor.
Ik ga de komende dagen nog even een nicht van mij bellen, die ook een baarmoederverwijdering heeft gehad. Dus dan word ik wel wijzer over die sondevoeding. Maar ik denk dat jij gelijk hebt Singalala, dat dit alleen geldt voor maag- en darmoperaties.
Misschien een domme vraag, maar waar gaat de anesthesist dan over? Toch over de narcose, of heb ik dat mis?
Waarom heb ik eigenlijk een gesprek met die man dan (of vrouw)?
De anesthesist zorgt inderdaad voor de narcose en ook vaak voor pijnbestrijding na de operatie. Je krijgt van te voren een gesprek en onderzoek om te kijken of je buiten het gynaecologische gedoe gezond bent. Het is voor de anesthesist prettig om van te weten of er dingen zijn waar ze op moeten letten, of er nog onderzoeken gedaan moeten worden voor de operatie ed.
Meestal bestaat het uit een vragenlijst die je in de wachtkamer invult. Waar je medicijngebruik en medische voorgeschiedenis en allergieën (ook voor bepaalde soorten pleisters bv) worden gevraagd. Ook familieziektes worden gevraagd. Nav deze lijst stelt de anesthesist gerichte vragen.
Er wordt naar je hart en longen geluisterd voor evt hartruisjes, longemfyseem. In je mond wordt gekeken of je geen losse tanden hebt waar ze rekening mee moeten houden met inbrengen van de beademingsslang ed.
En natuurlijk beantwoorden ze vragen die je zelf hebt en geven ze algemene uitleg over narcose.
Soms wordt er dan na afloop nog bloedonderzoek gedaan, of je bloedarmoede hebt bv. Bij hartritmestoornissen of een familie met hartziektes wordt er ook soms een hartfilmpje gemaakt of bij longklachten een longfoto. Meestal is dit echter niet nodig bij verder gezonde jonge mensen hoor.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:08
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:11
quote:Verana schreef op 06 oktober 2009 @ 00:08:
Ah, dat is dus best nog uitgebreid, bij de anesthesist!
Nu heb ik verder een goede gezondheid, dus bij mij zal niet alles gedaan hoeven worden.
Ik heb wel neiging tot hoge bloeddruk en een hartruisje, dat is het enige eigenlijk.
Het valt wel mee hoor, maar ik schrijf het gewoon uitgebreid op
Met die hartruis zou het best kunnen dat ze wat onderzoek willen doen, maar dat zie je dan wel.
En in het hoge noorden, das een beetje ver voor mij inderdaad. Ik kan wel mijn schoonouders sturen, zullen ze leuk vinden, maar ik gok dat mijn schoonmoeder wel de laatste is die je om je heen wil hebben als je ziek bent
Ah, dat is dus best nog uitgebreid, bij de anesthesist!
Nu heb ik verder een goede gezondheid, dus bij mij zal niet alles gedaan hoeven worden.
Ik heb wel neiging tot hoge bloeddruk en een hartruisje, dat is het enige eigenlijk.
Het valt wel mee hoor, maar ik schrijf het gewoon uitgebreid op
Met die hartruis zou het best kunnen dat ze wat onderzoek willen doen, maar dat zie je dan wel.
En in het hoge noorden, das een beetje ver voor mij inderdaad. Ik kan wel mijn schoonouders sturen, zullen ze leuk vinden, maar ik gok dat mijn schoonmoeder wel de laatste is die je om je heen wil hebben als je ziek bent
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:15
quote:Verana schreef op 05 oktober 2009 @ 23:47:
@ Moonlight:
Ik word eind oktober of begin november geopereerd. Ik moet gemiddeld 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Ik ga nog wel steeds verhuizen. Ik zal wel moeten, want ik heb mijn huur opgezegd en de nieuwe bewoner moet erin.
Ik heb het nog gevraagd aan de gynaecoloog, en ik mag dus echt helemaal niets doen.
Om heel eerlijk te zijn, heb ik op het moment een behoorlijke piekerbui. Over de operatie en over de verhuizing. Met name over de verhuizing. Ik ben zo bang dat het allemaal niet goed komt. En het machteloze gevoel dat ik dan zelf niets kan doen. Dat ik helemaal afhankelijk ben van anderen en niets anders kan dan me daaraan overgeven. Dat ik het zelf niet in de hand heb.
Genoeg mensen hebben hun hulp aangeboden, maar dan ben ik bang dat ze zich uiteindelijk toch nog terugtrekken of dat hen ook iets overkomt (zoals mijzelf nu ineens met dat gezwel in mijn buik), waardoor ze niet meer kunnen helpen.
Nou ja, heb even klaaguurtje hoor....
Ik heb mezelf al een wijntje ingeschonken, zodat ik niet straks in bed doorga met piekeren.
Ben tot hier met lezen.
Joh... je hebt ook wel twee hele grote dingen tegelijk. Een verhuizing is al een enorm project, en dit... hier heb ik niet eens een naam voor. Operatie dekt niet de gehele lading denk ik, van wat jij tegemoet gaat.
Misschien kun je de verhuizing zoveel mogelijk uit handen geven. Ik weet niet of er veel moet gebeuren in je nieuwe huis, maar als je iemand precies vertelt wat er gebeuren moet, desnoods schrijf je alles op, etc.
Als je overal zelf aan moet denken is het zo veel. Kan me voorstellen dat je het overzicht even helemaal kwijt bent op een gegeven moment.
En dat mensen wegvallen... het lijkt nu misschien zo of niemand zijn leven ooit zeker is, maar dat valt natuurlijk enorm mee. Ik heb zelf ook lange tijd geleefd met het idee 'je weet naar nooit' maar op een gegeven moment hebben anderen ook duidelijkheid nodig.
Dus als je data hebt voor de verhuizing, laat anderen het maar in de agenda zetten, je hebt ze nodig.
(desnoods kom ik ook... ik weet niet waar je woont, maar ik ben niet vies van een beetje klussen of sjouwen. Ga niet lukraak mensen op het forum mijn hulp aanbieden, maar hier maak ik een uitzondering)
Piekermoment is heel begrijpelijk. Hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht.
@ Moonlight:
Ik word eind oktober of begin november geopereerd. Ik moet gemiddeld 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Ik ga nog wel steeds verhuizen. Ik zal wel moeten, want ik heb mijn huur opgezegd en de nieuwe bewoner moet erin.
Ik heb het nog gevraagd aan de gynaecoloog, en ik mag dus echt helemaal niets doen.
Om heel eerlijk te zijn, heb ik op het moment een behoorlijke piekerbui. Over de operatie en over de verhuizing. Met name over de verhuizing. Ik ben zo bang dat het allemaal niet goed komt. En het machteloze gevoel dat ik dan zelf niets kan doen. Dat ik helemaal afhankelijk ben van anderen en niets anders kan dan me daaraan overgeven. Dat ik het zelf niet in de hand heb.
Genoeg mensen hebben hun hulp aangeboden, maar dan ben ik bang dat ze zich uiteindelijk toch nog terugtrekken of dat hen ook iets overkomt (zoals mijzelf nu ineens met dat gezwel in mijn buik), waardoor ze niet meer kunnen helpen.
Nou ja, heb even klaaguurtje hoor....
Ik heb mezelf al een wijntje ingeschonken, zodat ik niet straks in bed doorga met piekeren.
Ben tot hier met lezen.
Joh... je hebt ook wel twee hele grote dingen tegelijk. Een verhuizing is al een enorm project, en dit... hier heb ik niet eens een naam voor. Operatie dekt niet de gehele lading denk ik, van wat jij tegemoet gaat.
Misschien kun je de verhuizing zoveel mogelijk uit handen geven. Ik weet niet of er veel moet gebeuren in je nieuwe huis, maar als je iemand precies vertelt wat er gebeuren moet, desnoods schrijf je alles op, etc.
Als je overal zelf aan moet denken is het zo veel. Kan me voorstellen dat je het overzicht even helemaal kwijt bent op een gegeven moment.
En dat mensen wegvallen... het lijkt nu misschien zo of niemand zijn leven ooit zeker is, maar dat valt natuurlijk enorm mee. Ik heb zelf ook lange tijd geleefd met het idee 'je weet naar nooit' maar op een gegeven moment hebben anderen ook duidelijkheid nodig.
Dus als je data hebt voor de verhuizing, laat anderen het maar in de agenda zetten, je hebt ze nodig.
(desnoods kom ik ook... ik weet niet waar je woont, maar ik ben niet vies van een beetje klussen of sjouwen. Ga niet lukraak mensen op het forum mijn hulp aanbieden, maar hier maak ik een uitzondering)
Piekermoment is heel begrijpelijk. Hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:46
@ Moonlight:
Je bent een lieverd!! Ik hou je in mijn achterhoofd, voor als het echt spaak gaat lopen hier. En natuurlijk moet het uitkomen met je agenda, dat spreekt voor zich!! Nee zeggen mag altijd!!
Mijn woonplaats is trouwens heel goed te doen met de trein!
Mijn verhuizing valt overigens enorm mee eigenlijk. Ik ga verhuizen naar 2 deuren verder, dus hoef geen busje te huren. Ook het klussen valt enorm mee, ik heb veel overgenomen van de vorige bewoner (waar ik een goed contact mee had).
Wat het meeste werk is, is dat mijn oude huis leeg opgeleverd moet worden, echt alles moet eruit.
Ik heb eigenlijk een verhuizing waar menig mens van droomt. Maar als ik zo'n piekerbui heb als vanavond, dan lijkt alles zwaar en teveel. Dat ik gewoon echt helemaal nÃets mag doen, valt me zwaar.
Je bent een lieverd!! Ik hou je in mijn achterhoofd, voor als het echt spaak gaat lopen hier. En natuurlijk moet het uitkomen met je agenda, dat spreekt voor zich!! Nee zeggen mag altijd!!
Mijn woonplaats is trouwens heel goed te doen met de trein!
Mijn verhuizing valt overigens enorm mee eigenlijk. Ik ga verhuizen naar 2 deuren verder, dus hoef geen busje te huren. Ook het klussen valt enorm mee, ik heb veel overgenomen van de vorige bewoner (waar ik een goed contact mee had).
Wat het meeste werk is, is dat mijn oude huis leeg opgeleverd moet worden, echt alles moet eruit.
Ik heb eigenlijk een verhuizing waar menig mens van droomt. Maar als ik zo'n piekerbui heb als vanavond, dan lijkt alles zwaar en teveel. Dat ik gewoon echt helemaal nÃets mag doen, valt me zwaar.
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:54
quote:Verana schreef op 06 oktober 2009 @ 00:46:
Mijn verhuizing valt overigens enorm mee eigenlijk. Ik ga verhuizen naar 2 deuren verder, dus hoef geen busje te huren. Ook het klussen valt enorm mee, ik heb veel overgenomen van de vorige bewoner (waar ik een goed contact mee had).
Wat het meeste werk is, is dat mijn oude huis leeg opgeleverd moet worden, echt alles moet eruit.
Ik heb eigenlijk een verhuizing waar menig mens van droomt. Maar als ik zo'n piekerbui heb als vanavond, dan lijkt alles zwaar en teveel. Dat ik gewoon echt helemaal nÃets mag doen, valt me zwaar.
Dat is echt een verhuizing van niks!!! 2 deuren verder... da's relaxed.
En de verhuizing wordt helemaal relaxed, omdat jij geen poot uit mag steken en alleen opdrachten moet geven. Dus geef je helpers instructies en geniet van hun gezwoeg met een lekker drankje
(OK, waarschijnlijk ga je het niet zo ervaren, maar ik denk dat sommige mensen best zouden willen dat ze niet zelf hoeven te verhuizen en dat dat allemaal voor hen gedaan wordt )
Mijn verhuizing valt overigens enorm mee eigenlijk. Ik ga verhuizen naar 2 deuren verder, dus hoef geen busje te huren. Ook het klussen valt enorm mee, ik heb veel overgenomen van de vorige bewoner (waar ik een goed contact mee had).
Wat het meeste werk is, is dat mijn oude huis leeg opgeleverd moet worden, echt alles moet eruit.
Ik heb eigenlijk een verhuizing waar menig mens van droomt. Maar als ik zo'n piekerbui heb als vanavond, dan lijkt alles zwaar en teveel. Dat ik gewoon echt helemaal nÃets mag doen, valt me zwaar.
Dat is echt een verhuizing van niks!!! 2 deuren verder... da's relaxed.
En de verhuizing wordt helemaal relaxed, omdat jij geen poot uit mag steken en alleen opdrachten moet geven. Dus geef je helpers instructies en geniet van hun gezwoeg met een lekker drankje
(OK, waarschijnlijk ga je het niet zo ervaren, maar ik denk dat sommige mensen best zouden willen dat ze niet zelf hoeven te verhuizen en dat dat allemaal voor hen gedaan wordt )
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:54
quote:singalala schreef op 06 oktober 2009 @ 00:11:
[...]
Ik kan wel mijn schoonouders sturen, zullen ze leuk vinden, maar ik gok dat mijn schoonmoeder wel de laatste is die je om je heen wil hebben als je ziek bent
Eh nee, doe dat maar niet dan
Ik heb al genoeg aan mijn eigen moeder. Alhoewel ik haar een compliment moet maken voor hoe ze met mij omgaat de laatste tijd. Met veel meer respect voor mij. Wat dat betreft zet dit soort gebeurtenissen de verhoudingen binnen mijn familie op z'n kop (lees: we gaan beter met elkaar om)
Nog een goed bericht trouwens. Ik had verteld over een oom van mij die kanker heeft, en op hetzelfde tijdstip als ik zijn CT-scan had. Hij heeft geen uitzaaiingen! Dus dat is echt goed nieuws! Wel moet hij voor lange tijd (een jaar volgens mij) elke dag bestralingen. Dus dat is best zwaar.
[...]
Ik kan wel mijn schoonouders sturen, zullen ze leuk vinden, maar ik gok dat mijn schoonmoeder wel de laatste is die je om je heen wil hebben als je ziek bent
Eh nee, doe dat maar niet dan
Ik heb al genoeg aan mijn eigen moeder. Alhoewel ik haar een compliment moet maken voor hoe ze met mij omgaat de laatste tijd. Met veel meer respect voor mij. Wat dat betreft zet dit soort gebeurtenissen de verhoudingen binnen mijn familie op z'n kop (lees: we gaan beter met elkaar om)
Nog een goed bericht trouwens. Ik had verteld over een oom van mij die kanker heeft, en op hetzelfde tijdstip als ik zijn CT-scan had. Hij heeft geen uitzaaiingen! Dus dat is echt goed nieuws! Wel moet hij voor lange tijd (een jaar volgens mij) elke dag bestralingen. Dus dat is best zwaar.
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:55
Het is ook gewoon bedtijd he... Verana.
Wel heel fijn dat er weinig geklusd hoeft te worden. Als je nu vloerbeddekking uit moest zoeken en dergelijke, dan zou je toch kriegel worden waarschijnlijk.
Ik hoor het wel
Wel heel fijn dat er weinig geklusd hoeft te worden. Als je nu vloerbeddekking uit moest zoeken en dergelijke, dan zou je toch kriegel worden waarschijnlijk.
Ik hoor het wel
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 6 oktober 2009 om 00:58
quote:singalala schreef op 06 oktober 2009 @ 00:54:
[...]
Dat is echt een verhuizing van niks!!! 2 deuren verder... da's relaxed.
En de verhuizing wordt helemaal relaxed, omdat jij geen poot uit mag steken en alleen opdrachten moet geven. Dus geef je helpers instructies en geniet van hun gezwoeg met een lekker drankje
[afbeelding]
(OK, waarschijnlijk ga je het niet zo ervaren, maar ik denk dat sommige mensen best zouden willen dat ze niet zelf hoeven te verhuizen en dat dat allemaal voor hen gedaan wordt )
Ik als drill instructor....
Maar je hebt gelijk Singalala, het is echt een makkie eigenlijk.....
[...]
Dat is echt een verhuizing van niks!!! 2 deuren verder... da's relaxed.
En de verhuizing wordt helemaal relaxed, omdat jij geen poot uit mag steken en alleen opdrachten moet geven. Dus geef je helpers instructies en geniet van hun gezwoeg met een lekker drankje
[afbeelding]
(OK, waarschijnlijk ga je het niet zo ervaren, maar ik denk dat sommige mensen best zouden willen dat ze niet zelf hoeven te verhuizen en dat dat allemaal voor hen gedaan wordt )
Ik als drill instructor....
Maar je hebt gelijk Singalala, het is echt een makkie eigenlijk.....
dinsdag 6 oktober 2009 om 01:05
Nou... ik ga eigenlijk iedere avond voor 12-en naar bed, om te constateren dat ik klaarwakker ben. En dan neem ik slaapmedicatie en ga nog even forummen tot ik echt slaperig ben.
(blijven liggen in bed werkt averechts)
Het is een raar ritueel geworden eigenlijk.
(blijven liggen in bed werkt averechts)
Het is een raar ritueel geworden eigenlijk.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 6 oktober 2009 om 01:17
dinsdag 6 oktober 2009 om 10:50
Iets eerder naar bed zou beter zijn. Maar is lastig, het is na 11 uur lekker rustig in huis en dan geniet ik er ook wel van als ik nog een paar uurtjes alleen ben
Maar: goedemorgen!!
Hoe heb je geslapen Verana?
Maar: goedemorgen!!
Hoe heb je geslapen Verana?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 6 oktober 2009 om 14:55
Ik heb slecht geslapen. Ik kon niet in slaap komen, en was nogal onrustig.
Ik ben erg verdrietig vandaag. Ik heb zonet valeriaan geslikt, anders kan ik helemaal niet functioneren de rest van de dag.
Ik had vanochtend nog een gesprek bij mijn therapeut. Ik keek er naar uit om te praten over mijn laatste menstruatie en dat ik mijn baarmoeder kwijt raak, en over wat dit met mij doet.
Nou, het was echt een ***-gesprek. Heb het helemaal niet als ondersteunend ervaren. Dus daar ben ik ook verdrietig van.
Als ik besluit dat ik psychologische ondersteuning nodig heb bij het verwerken van dit alles, denk ik dat ik beter een ander zoeken kan.
Ik kan me nog herinneren dat ik ook altijd laat naar bed ging toen ik nog bij mijn ouders woonde. Die uurtjes alleen als de rest al naar bed was vond ik heerlijk, en had ik ook echt nodig.
De eerste week na het ziekenhuis ga ik overigens bij mijn ouders logeren. Dus ben benieuwd hoe dit gaat! Met name mijn moeder en mij gaat niet altijd van een leien dakje.
Ik ben erg verdrietig vandaag. Ik heb zonet valeriaan geslikt, anders kan ik helemaal niet functioneren de rest van de dag.
Ik had vanochtend nog een gesprek bij mijn therapeut. Ik keek er naar uit om te praten over mijn laatste menstruatie en dat ik mijn baarmoeder kwijt raak, en over wat dit met mij doet.
Nou, het was echt een ***-gesprek. Heb het helemaal niet als ondersteunend ervaren. Dus daar ben ik ook verdrietig van.
Als ik besluit dat ik psychologische ondersteuning nodig heb bij het verwerken van dit alles, denk ik dat ik beter een ander zoeken kan.
Ik kan me nog herinneren dat ik ook altijd laat naar bed ging toen ik nog bij mijn ouders woonde. Die uurtjes alleen als de rest al naar bed was vond ik heerlijk, en had ik ook echt nodig.
De eerste week na het ziekenhuis ga ik overigens bij mijn ouders logeren. Dus ben benieuwd hoe dit gaat! Met name mijn moeder en mij gaat niet altijd van een leien dakje.
dinsdag 6 oktober 2009 om 15:21
Wat een hel zeg. Sorry dat ik het zo zeg.
Ja, je kunt beter een andere therapeut nemen. Begreep hij / zij niet waar het om ging, die laatste menstruatie?
DAt het afscheid nemen is van het jonge-vrouw-zijn?
Je moeder zal wel inbinden denk ik, als je zo ziek bent. Kan me niet voorstellen dat ze dan moeilijk gaat doen.
Hoop dat je komende nacht iets beter kunt slapen. Gebroken nachten zijn echt slopen.
Ja, je kunt beter een andere therapeut nemen. Begreep hij / zij niet waar het om ging, die laatste menstruatie?
DAt het afscheid nemen is van het jonge-vrouw-zijn?
Je moeder zal wel inbinden denk ik, als je zo ziek bent. Kan me niet voorstellen dat ze dan moeilijk gaat doen.
Hoop dat je komende nacht iets beter kunt slapen. Gebroken nachten zijn echt slopen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 6 oktober 2009 om 19:38
Wat vervelend dat je therapeut je niet verder kon helpen. Heb je dat vaker gemerkt? Ook een therapeut heeft wel eens niet zijn/haar beste dag...misschien gaat het volgende keer weer beter?
Ik heb toen ik ziek was en tijdens mijn herstel ook psychische hulp gehad. Maar een paar sessies, maar ik vond het heel erg fijn. Voor de omgeving bleef ik maar zo stoer en bij de psych kon ik al mijn angsten en onzekerheden kwijt. Het heeft haar minstens een doos Kleenex gekost!
Singalala schreef iets over het hebben van 1 eierstok. Die ene kan in zijn eentje wat die 2 eerst samen deden, dus maak je daar maar geen zorgen over. Ik doe het al jaren prima met maar 1 exemplaar!
Goed nieuws van je oom!
Ik wilde nog iets schrijven, maar ben het vergeten!
Ik heb toen ik ziek was en tijdens mijn herstel ook psychische hulp gehad. Maar een paar sessies, maar ik vond het heel erg fijn. Voor de omgeving bleef ik maar zo stoer en bij de psych kon ik al mijn angsten en onzekerheden kwijt. Het heeft haar minstens een doos Kleenex gekost!
Singalala schreef iets over het hebben van 1 eierstok. Die ene kan in zijn eentje wat die 2 eerst samen deden, dus maak je daar maar geen zorgen over. Ik doe het al jaren prima met maar 1 exemplaar!
Goed nieuws van je oom!
Ik wilde nog iets schrijven, maar ben het vergeten!
woensdag 7 oktober 2009 om 23:44
Ik heb de datum van operatie: vrijdag 30 oktober!
En ik heb de gynaecoloog nog even gebeld vandaag, omdat ik toch nog wat vragen had. Ik hoef geen sondevoeding, dus daar ben ik blij mee. Sondevoeding is alleen bedoeld voor mensen die aan de maag of darmen geopereerd worden, en dat is bij mij dus niet het geval.
Verder had ik nog wat verkeerd begrepen. Mijn baarmoeder gaat zeker verwijderd worden. De gyn zei maandag dat ze hem zouden laten zitten als het kon. Maar wat hij bedoelde, is dat mijn baarmoeder zo vergroot is, dat ze niet zeker weten of ze de hele baarmoeder eruit kunnen krijgen. Dus misschien laten ze de baarmoedermond zitten, en een klein stukje baarmoeder.
Wel snijden ze dan de bloedtoevoer door, zodat er geen nieuwe vleesbomen meer kunnen ontstaan. De baarmoedermond en het stukje baarmoeder wat er dan eventueel nog zit, zal dan langzamerhand verschrompelen.
Ik zal dus sowieso niet ongesteld meer worden en niet meer zwanger kunnen worden.
Ik heb een paar slechte dagen achter de rug. Ik ben aldoor erg emotioneel. Op het moment vooral om mijn laatste menstruatie komend weekend. Wat heb ik die menstruatie altijd gehaat, en nu het ineens de laatste keer is, emotioneert het me enorm. Het hoort toch gewoon bij mij, hoe heftig mijn bloedingen dan ook altijd waren.
Verder maakte ik me erg druk over mijn verhuizing, zoals jullie weten.
Maar ik heb nu besloten de regie volledig uit handen te geven aan mijn ouders. Ik ga een lijst maken met namen en telefoonnummers van mensen die willen helpen, die kunnen ze dan bellen.
Ik heb mijn zus en zwager bereid gevonden de regie over te nemen, mocht mijn ouders iets overkomen.
En komende maandag ga ik met mijn moeder een draaiboek maken van hoe en wat betreft de verhuizing.
Ik merk dat ik het nodig heb de regie compleet uit handen te geven, en er ook niet een beetje betrokken bij te blijven. Ik blijf anders aldoor in die piekermodus zitten. Het moet echt helemaal weg, uit mijn eigen handen en daardoor hopelijk ook uit mijn hoofd. Zodat ik kan uitrusten voor de operatie, en voorbereidingen daarvoor kan treffen.
En ik heb de gynaecoloog nog even gebeld vandaag, omdat ik toch nog wat vragen had. Ik hoef geen sondevoeding, dus daar ben ik blij mee. Sondevoeding is alleen bedoeld voor mensen die aan de maag of darmen geopereerd worden, en dat is bij mij dus niet het geval.
Verder had ik nog wat verkeerd begrepen. Mijn baarmoeder gaat zeker verwijderd worden. De gyn zei maandag dat ze hem zouden laten zitten als het kon. Maar wat hij bedoelde, is dat mijn baarmoeder zo vergroot is, dat ze niet zeker weten of ze de hele baarmoeder eruit kunnen krijgen. Dus misschien laten ze de baarmoedermond zitten, en een klein stukje baarmoeder.
Wel snijden ze dan de bloedtoevoer door, zodat er geen nieuwe vleesbomen meer kunnen ontstaan. De baarmoedermond en het stukje baarmoeder wat er dan eventueel nog zit, zal dan langzamerhand verschrompelen.
Ik zal dus sowieso niet ongesteld meer worden en niet meer zwanger kunnen worden.
Ik heb een paar slechte dagen achter de rug. Ik ben aldoor erg emotioneel. Op het moment vooral om mijn laatste menstruatie komend weekend. Wat heb ik die menstruatie altijd gehaat, en nu het ineens de laatste keer is, emotioneert het me enorm. Het hoort toch gewoon bij mij, hoe heftig mijn bloedingen dan ook altijd waren.
Verder maakte ik me erg druk over mijn verhuizing, zoals jullie weten.
Maar ik heb nu besloten de regie volledig uit handen te geven aan mijn ouders. Ik ga een lijst maken met namen en telefoonnummers van mensen die willen helpen, die kunnen ze dan bellen.
Ik heb mijn zus en zwager bereid gevonden de regie over te nemen, mocht mijn ouders iets overkomen.
En komende maandag ga ik met mijn moeder een draaiboek maken van hoe en wat betreft de verhuizing.
Ik merk dat ik het nodig heb de regie compleet uit handen te geven, en er ook niet een beetje betrokken bij te blijven. Ik blijf anders aldoor in die piekermodus zitten. Het moet echt helemaal weg, uit mijn eigen handen en daardoor hopelijk ook uit mijn hoofd. Zodat ik kan uitrusten voor de operatie, en voorbereidingen daarvoor kan treffen.
