Kinderen
alle pijlers
kind alleen met het vliegtuig
donderdag 8 oktober 2009 om 00:21
Nu we toch lekker bezig zijn: ik heb mijn zoon alleen naar de andere kant van de wereld laten vliegen toen hij 7 jaar was. Een vlucht van 9 uur. Hij werd opgehaald door een stewardess en gelijk in het vliegtuig gezet. Op de plaats van bestemming werd hij ook weer afgeleverd bij degenen die hem op kwamen halen (oma en opa in dit geval). Op de terugweg vloog hij 's nachts.
Gewoon uit nieuwsgierigheid: zou jij je kind op deze manier alleen met het vliegtuig laten gaan?
Gewoon uit nieuwsgierigheid: zou jij je kind op deze manier alleen met het vliegtuig laten gaan?
donderdag 8 oktober 2009 om 12:48
quote:La Vie en Rose schreef op 08 oktober 2009 @ 10:06:
Je wacht in een speciaal daarvoor ingerichte wachtruimte die bedoeld is voor kinderen die alleen vliegen, wordt opgehaald en gebracht met zo'n autootje, krijgt erg veel aandacht, mag in de cockpit kijken, de stewardessen helpen en er wordt erg goed voor je gezorgd. Vond het altijd ontzettend leuk, dus ik kijk er erg goed op terug.Serieus?? Ik werd altijd (te laat) opgepikt bij de incheck balie, moest lopend naar de gate met de stewardess, die ondertussen met een vriendin/collega aan het babbelen was, ik werd bij de gate snel ingecheckt en moest dan op een bankje voor de slurf wachten. Niks geen autootje, aandacht, cockpit of goede zorg Als kind vond ik het ge-wel-dig (al irriteerde ik me dood aan die slome stewardessen ), vandaar dat ik er met mijn eventuele kinderen later zeker over na zal denken, maar goede begeleiding... neuh.., die heb ik niet gehad. Misschien hangt dat trouwens ook van de maatschappij af?? Ik vloog meestal met Transavia of BA.
Je wacht in een speciaal daarvoor ingerichte wachtruimte die bedoeld is voor kinderen die alleen vliegen, wordt opgehaald en gebracht met zo'n autootje, krijgt erg veel aandacht, mag in de cockpit kijken, de stewardessen helpen en er wordt erg goed voor je gezorgd. Vond het altijd ontzettend leuk, dus ik kijk er erg goed op terug.Serieus?? Ik werd altijd (te laat) opgepikt bij de incheck balie, moest lopend naar de gate met de stewardess, die ondertussen met een vriendin/collega aan het babbelen was, ik werd bij de gate snel ingecheckt en moest dan op een bankje voor de slurf wachten. Niks geen autootje, aandacht, cockpit of goede zorg Als kind vond ik het ge-wel-dig (al irriteerde ik me dood aan die slome stewardessen ), vandaar dat ik er met mijn eventuele kinderen later zeker over na zal denken, maar goede begeleiding... neuh.., die heb ik niet gehad. Misschien hangt dat trouwens ook van de maatschappij af?? Ik vloog meestal met Transavia of BA.
vrijdag 9 oktober 2009 om 00:13
absoluut ok! Ik heb zelf als kind zijnde vaak alleen gevlogen vanaf jonge leeftijd met begeleiding van een stewardes. Als je vertraging hebt wordt je in een kinderspeelparadijs neergezet met andere kinderen die vliegen met vertraging. In het vliegtuig wordt je vaak geplaatst vlakbij het personeel (helemaal voor of achterin), als er extra plekken zijn krijg je vaak een plek zonder andere vreemden direct naast je. Er wordt regelmatig gecheckt of je wat wilt drinken, of je je vermaakt etc. Je krijgt soms kleurplaten (kleine), je mag meerdere keren bij de piloot kijken, ze leggen je dan wat uit over de besturing. Veel aardige oudere dames gaan gezellig met je praten omdat je alleen reist. Je krijgt snoepjes aangeboden. En niet te vergeten, je mag altijd aan het raam zitten! Als je geland bent ga je mee op het karretje en hoef je niet te lopen. Ik kan jullie vertellen, de beste keren dat ik heb gevlogen was alleen als kind zijnde, volop aandacht van iedereen.
vrijdag 9 oktober 2009 om 07:43
Ok, even het antwoord van een ex-stewardess. Een kind mag vanaf 5 jaar in principe alleen reizen. Dan heet dat idd een ummetje. (Unaccompanied Minor) Als je 16 of 17 jaar bent, dan heet dat YP (Young Passenger). Er is op Schiphol een speciale wachtruimte waar de kinderen heen gebracht worden. Met tv, boeken, computer-spelletjes...noem maar op. Bij die wachtruimte zitten een paar stewardessen, die de kinderen opvangen en in de gaten houden hoe laat hun vlucht gaat (of er eventueel vertraging is, of niet) en dat ze op tijd bij hun vlucht zijn. Bij het instappen zijn de kinderen meestal de eerste die aan boord komen (tenminste bij onze maatschappij), zodat de purser goed weet wie ze zijn ( er moet ook voor getekend worden). Na de vlucht op schiphol liep er altijd iemand van de crew mee, om ze weg te brengen naar de speciale wachtruimte. En in het buitenland werden ze overgedragen aan de locale crew, met instructies erbij.
Maar 5 jaar vind ik persoonlijk heel erg jong. Al zal het idd ook van het kind afhangen, maar dan nog. 5 jaar met een ouder broertje of zusje vind ik nog weer anders dan 5 jaar en alleen.
hvm
Maar 5 jaar vind ik persoonlijk heel erg jong. Al zal het idd ook van het kind afhangen, maar dan nog. 5 jaar met een ouder broertje of zusje vind ik nog weer anders dan 5 jaar en alleen.
hvm
vrijdag 9 oktober 2009 om 08:11
Bij dit topic moet ik gelijk denken aan die 9 jarige jongen,die op terugreis was van zijn beide werkende ouders in het buitenland naar zijn opa&oma.En die helaas in het vliegtuig zat dat neerstortte in de oceaan,steeds moet ik dan denken,zat hij moederziel alleen of heeft iemand hem vastgehouden.........
vrijdag 9 oktober 2009 om 09:16
ik heb zelf ook jaren als stewardess gevlogen en net als hvm vaak dit soort kindjes aan boord gehad. Kan me niet heugen dat er ooit echt problemen waren, kids vonden het over het algemeen prima.
Ze worden keurig aan boord gebracht en ik ging er dan altijd even heen om te zeggen hoe en wat, dat hij/zij vooral alles moest vragen enzo.
Over het algemeen hadden ze een spelcomputer ofzo bij zich, en vermaakte ze zich wel.
Over de calamiteiten vraag: je wist precies waar die kindjes zaten en het was ook zeker de instructie dat als er echt iets zou voorvallen, je aandacht moest schenken aan ze, en ze op moest vangen.
Punt is alleen dat alles tot op zekere hoogte is, als er echt een noodsituatie is, dan heb je over het algemeen geen tijd voor induviduele personen. Wel hielden we altijd in de gaten dat het kind met iemand overweg kon met een andere passagier die in de buurt zat. Over het algemeen ontfermen mensen zich altijd wel als er naast hen een kind zit wat alleen zit, ook in een niet noodsituatie.
Zelf heb ik nu een zoon en die zou ik niet snel alleen op het vliegtuig zetten, alleen als het echt zou moeten.
Niet omdat ik niet vertrouw dat het niet goed zou gaan, want de begeleiding is verder prima, maar meer vanwege mezelf.
Ik zou me toch teveel zorgen maken hoor!
Ze worden keurig aan boord gebracht en ik ging er dan altijd even heen om te zeggen hoe en wat, dat hij/zij vooral alles moest vragen enzo.
Over het algemeen hadden ze een spelcomputer ofzo bij zich, en vermaakte ze zich wel.
Over de calamiteiten vraag: je wist precies waar die kindjes zaten en het was ook zeker de instructie dat als er echt iets zou voorvallen, je aandacht moest schenken aan ze, en ze op moest vangen.
Punt is alleen dat alles tot op zekere hoogte is, als er echt een noodsituatie is, dan heb je over het algemeen geen tijd voor induviduele personen. Wel hielden we altijd in de gaten dat het kind met iemand overweg kon met een andere passagier die in de buurt zat. Over het algemeen ontfermen mensen zich altijd wel als er naast hen een kind zit wat alleen zit, ook in een niet noodsituatie.
Zelf heb ik nu een zoon en die zou ik niet snel alleen op het vliegtuig zetten, alleen als het echt zou moeten.
Niet omdat ik niet vertrouw dat het niet goed zou gaan, want de begeleiding is verder prima, maar meer vanwege mezelf.
Ik zou me toch teveel zorgen maken hoor!
vrijdag 9 oktober 2009 om 09:20
ellemichelle, ja dat is wel heel naar. Wat misschicken zegt, is ook zo, met ouders was ie ook neergestort, maar ja dan had ie zich in ieder geval nog aan papa/mama kunnen vastklemmen en niet aan een toch vreemde medepassagier.
God, dan voel je je echt heel schuldig, als ouder, als je je kind alleen laat vliegen en die kist dan neerstort.
Niet dat je er wat aan doet, maar toch
God, dan voel je je echt heel schuldig, als ouder, als je je kind alleen laat vliegen en die kist dan neerstort.
Niet dat je er wat aan doet, maar toch
vrijdag 9 oktober 2009 om 09:25
Ik snap het niet zo goed. Je brengt je kind toch ook een hele dag naar een creche of school? En dan kan je wel zeggen: daar zitten mensen die het allemaal goed in de gaten houden en er voor geleerd hebben. Maar ik heb zelf op een creche gewerkt en ik kan je zeggen dat een groep van 13 kinderen met 2 leidsters een hele klus is en je echt niet altijd alles door hebt. En wat dacht je van de kinderen die met andere ouders meerijden naar de voetbal/hockey/korfbal. Dan ben je er toch ook niet bij? Ik bedoel maar, dat er altijd overal wel iets kan gebeuren. Wat is het grote verschil?
vrijdag 9 oktober 2009 om 09:32
Ik heb geen kinderen maar ik zou het ook niet doen,ben toen ik 15 was met mijn jongere zusje samen vanuit Spanje met de bus naar huis gegaan(vader en vriendin bleven langer daar) en wij waren echt dood en dood ongelukkig en durfden tijdens de stops niet eens de bus uit om naar de wc te gaan omdat we doodsbang waren om de bus te missen.Het is niet dat een kind het niet kan maar het is zwaar eenzaam om zoiets te moeten doen.
Ik denk dat dat niet van het 'kind zijn' afhangt maar van hoe je in elkaar steekt.
"Zwaar een eenzaam" betreffende een bustrip op je 15e, ik denk niet dat dat representatief is voor kinderen in het algemeen.
Ik heb alleen gevlogen toen ik 10 was en ik vond het echt hartstikke leuk. Mijn nichtje van 10 vindt het echter al eng om alleen in de trein te gaan.
WBT mijn kindervlucht: Stewardessen letten goed op, iedereen was aardig, ik vond het superstoer. Had een mooi nieuw koffertje en schoenen met bandjes. Babbelde met de leuke mevrouw en zoon waar ze me naast hadden gezet.
Bestelde steeds maar drinken
Een luchthaven en een vliegtuig is juist een hartstikke veilige en gecontroleerde omgeving, daar kan nou echt weinig misgaan. Zou ik eerder vertrouwen dan met de bus door nederland rijden, op die leeftijd. Dan kunnen ze nog verkeerd uitstappen ofzo.
Als mijn kind het zou durven, zou ik het dus ook aandurven.
Als mijn kind er nerveus of bang van zou worden, zou ik het niet doen. Om hem/haar, niet om de externe omstandiggheden, omdat die me zeer veilig lijken.
Ik zou het ook alleen doen als het kind al eerder gevlogen heeft, anders weet je natuurlijk nog niet of het kind het eng vindt, kan hij zij schrikken van het opstijgen ofzo.
Maar als het kind het wel graag zou willen zou ik niet weten waar ik me dan precies zorgen om moest maken?!
Van instapgate naar uitstapgate, begeleid, dat lukt echt wel!
Bij dit topic moet ik gelijk denken aan die 9 jarige jongen,die op terugreis was van zijn beide werkende ouders in het buitenland naar zijn opa&oma.En die helaas in het vliegtuig zat dat neerstortte in de oceaan,steeds moet ik dan denken,zat hij moederziel alleen of heeft iemand hem vastgehouden........
Ja, vreselijk natuurlijk..
Maar denk je dan als een kind alleen fietst ook aan dat kind dat óók alleen fietste en toen helemaal alleen onder een vrachtwagen kwam?
Of als je kind alleen thuis is, aan kinderen die alleen thuis waren en toen in een brand terecht kwamen?
Vast niet. Waarom bij een vliegtuig dan wel? Die kans is ook nog vele malen kleiner dan die andere voorbeelden.
Er is meer aanleiding om te denken aan al die kinderen die zich prima vermaakten in het vliegtuig, waarom die promille kans als scenario en niet al die positieve verhalen?
Ik denk dat het er ook erg mee te maken heeft of je als ouders vliegen eng vindt...
Ik denk dat dat niet van het 'kind zijn' afhangt maar van hoe je in elkaar steekt.
"Zwaar een eenzaam" betreffende een bustrip op je 15e, ik denk niet dat dat representatief is voor kinderen in het algemeen.
Ik heb alleen gevlogen toen ik 10 was en ik vond het echt hartstikke leuk. Mijn nichtje van 10 vindt het echter al eng om alleen in de trein te gaan.
WBT mijn kindervlucht: Stewardessen letten goed op, iedereen was aardig, ik vond het superstoer. Had een mooi nieuw koffertje en schoenen met bandjes. Babbelde met de leuke mevrouw en zoon waar ze me naast hadden gezet.
Bestelde steeds maar drinken
Een luchthaven en een vliegtuig is juist een hartstikke veilige en gecontroleerde omgeving, daar kan nou echt weinig misgaan. Zou ik eerder vertrouwen dan met de bus door nederland rijden, op die leeftijd. Dan kunnen ze nog verkeerd uitstappen ofzo.
Als mijn kind het zou durven, zou ik het dus ook aandurven.
Als mijn kind er nerveus of bang van zou worden, zou ik het niet doen. Om hem/haar, niet om de externe omstandiggheden, omdat die me zeer veilig lijken.
Ik zou het ook alleen doen als het kind al eerder gevlogen heeft, anders weet je natuurlijk nog niet of het kind het eng vindt, kan hij zij schrikken van het opstijgen ofzo.
Maar als het kind het wel graag zou willen zou ik niet weten waar ik me dan precies zorgen om moest maken?!
Van instapgate naar uitstapgate, begeleid, dat lukt echt wel!
Bij dit topic moet ik gelijk denken aan die 9 jarige jongen,die op terugreis was van zijn beide werkende ouders in het buitenland naar zijn opa&oma.En die helaas in het vliegtuig zat dat neerstortte in de oceaan,steeds moet ik dan denken,zat hij moederziel alleen of heeft iemand hem vastgehouden........
Ja, vreselijk natuurlijk..
Maar denk je dan als een kind alleen fietst ook aan dat kind dat óók alleen fietste en toen helemaal alleen onder een vrachtwagen kwam?
Of als je kind alleen thuis is, aan kinderen die alleen thuis waren en toen in een brand terecht kwamen?
Vast niet. Waarom bij een vliegtuig dan wel? Die kans is ook nog vele malen kleiner dan die andere voorbeelden.
Er is meer aanleiding om te denken aan al die kinderen die zich prima vermaakten in het vliegtuig, waarom die promille kans als scenario en niet al die positieve verhalen?
Ik denk dat het er ook erg mee te maken heeft of je als ouders vliegen eng vindt...
vrijdag 9 oktober 2009 om 09:32
An de ene kant heb ik trouwens ook de reactie van Ellemichelle, stel dat er iets gebeurt..... En zit een kind moederziel alleen. En of het dan de angst van het kind is dat alleen is, of het gevoel van de ouders dat ze niet bij hem waren, maakt niet zoveel uit.
Maar van de andere kant, vliegen is een geweldige ervaring, en een van de meest veilige. Als je kind alleen naar school mag lopen, of met de bus gaat, of fietsen, kan er ook van alles gebeuren. En dan is ie ook alleen....
Maar van de andere kant, vliegen is een geweldige ervaring, en een van de meest veilige. Als je kind alleen naar school mag lopen, of met de bus gaat, of fietsen, kan er ook van alles gebeuren. En dan is ie ook alleen....
vrijdag 9 oktober 2009 om 10:26
Ja, het zal er bij ons dik inzitten dat onze 9 maanden oude dochter vanaf 5 jaar regelmatig alleen in het vliegtuig zal zitten. Tenminste, als ze er zelf niet tegenop ziet. Maar dat denk ik niet. Ze heeft in haar korte leventje al 14 keer gevlogen (korte vluchten van 1,5 uur) dus ik denk dat ze tegen die tijd niet anders gewend is.....
vrijdag 9 oktober 2009 om 20:52
quote:kadushi schreef op 08 oktober 2009 @ 00:44:
Ik was zelf erg verbaasd dat het zowiezo kon, een kind van 7 alleen laten vliegen. Maar toen ik het er met hem over had, wilde hij zó graag. Hij vond het superstoer en voelde zich heel groot. Hij kreeg een soort van ketting om zijn nek waarop vermeld stond dat hij een "minor traveling alone" was en een rugzakje met speelgoedjes en pakjes drinken. Hij werd op de heenreis naast een ander jongetje gezet dat ook alleen aan het reizen was. Op de terugweg zat hij naast een gezin met kinderen van dezelfde leeftijd. Ik was erg tevreden over de begeleiding, maar het was voor mij toch ook wel behoorlijk stressvol.En hoe vond hij het zelf achteraf? Want dit was vooraf toch? Zou hij het nog een keer gedaan hebben, als het aan hem had gelegen?
Ik was zelf erg verbaasd dat het zowiezo kon, een kind van 7 alleen laten vliegen. Maar toen ik het er met hem over had, wilde hij zó graag. Hij vond het superstoer en voelde zich heel groot. Hij kreeg een soort van ketting om zijn nek waarop vermeld stond dat hij een "minor traveling alone" was en een rugzakje met speelgoedjes en pakjes drinken. Hij werd op de heenreis naast een ander jongetje gezet dat ook alleen aan het reizen was. Op de terugweg zat hij naast een gezin met kinderen van dezelfde leeftijd. Ik was erg tevreden over de begeleiding, maar het was voor mij toch ook wel behoorlijk stressvol.En hoe vond hij het zelf achteraf? Want dit was vooraf toch? Zou hij het nog een keer gedaan hebben, als het aan hem had gelegen?
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
zaterdag 10 oktober 2009 om 10:06
Toevallig heb ik dit vorige week aan mijn kinderen voorgesteld en KLM gebeld om mijn kinderen in de vakantie 'alleen' te laten vliegen.Ze zijn dan 9 en 6. Ze zeiden dat ze dat leuk zouden vinden, maar ja..6 uurtjes vliegen en het afscheid zou erg zwaar zijn denk ik, mede omdat mijn ervaringen met KLM de laatste tijd minder zijn.Dit hangt idd helemaal van je kinderen af. Nederlandse kindjes die met hun ouders op vakantie gaan met het vliegtuig zijn natuurlijk anders dan kinderen die al familie in het buitenland hebben en regelmatig vliegen.Ik zou het WEL doen dus,maar de service van de klm moet mijn vertrouwen nog winnen.
zaterdag 10 oktober 2009 om 11:32
quote:q8angie schreef op 10 oktober 2009 @ 10:06:
Toevallig heb ik dit vorige week aan mijn kinderen voorgesteld en KLM gebeld om mijn kinderen in de vakantie 'alleen' te laten vliegen.Ze zijn dan 9 en 6. Ze zeiden dat ze dat leuk zouden vinden, maar ja..6 uurtjes vliegen en het afscheid zou erg zwaar zijn denk ik, mede omdat mijn ervaringen met KLM de laatste tijd minder zijn.
...
Ik zou het WEL doen dus,maar de service van de klm moet mijn vertrouwen nog winnen.Maar waarom wil je je kinderen met KLM meesturen als je daar slechte ervaringen mee hebt en je ze (nog) niet vertrouwt?
Toevallig heb ik dit vorige week aan mijn kinderen voorgesteld en KLM gebeld om mijn kinderen in de vakantie 'alleen' te laten vliegen.Ze zijn dan 9 en 6. Ze zeiden dat ze dat leuk zouden vinden, maar ja..6 uurtjes vliegen en het afscheid zou erg zwaar zijn denk ik, mede omdat mijn ervaringen met KLM de laatste tijd minder zijn.
...
Ik zou het WEL doen dus,maar de service van de klm moet mijn vertrouwen nog winnen.Maar waarom wil je je kinderen met KLM meesturen als je daar slechte ervaringen mee hebt en je ze (nog) niet vertrouwt?
zaterdag 10 oktober 2009 om 14:58
Ik heb als kind regelmatig zonder mijn ouders gevlogen. Ik heb daar geen nare herinneringen aan zo. Zover ik me kan herinneren werd er altijd goed op de kinderen die alleen reisden gelet en zo.
Wij wonen zelf in het buitenland en als mijn kinderen straks bij oma's willen logeren alleen dan zou ik er geen probleem mee hebben ze alleen te laten vliegen.
De lengte van de vlucht zou mij niet zoveel uitmaken maar een vlucht met overstap zou ik minder vlug overwegen. Dat vind ik wat "enger" (al zit dat waarschijnlijk in mijn hoofd). Maar zonder overstap geen probleem.
Wij wonen zelf in het buitenland en als mijn kinderen straks bij oma's willen logeren alleen dan zou ik er geen probleem mee hebben ze alleen te laten vliegen.
De lengte van de vlucht zou mij niet zoveel uitmaken maar een vlucht met overstap zou ik minder vlug overwegen. Dat vind ik wat "enger" (al zit dat waarschijnlijk in mijn hoofd). Maar zonder overstap geen probleem.
zaterdag 10 oktober 2009 om 18:37
Pfff, ik zou het echt nooit doen. Ik vind vliegen zelf al behoorlijk spannend en ik kan me mijn eerste vlucht op 12-jarige leeftijd nog heel goed herinneren hoe zenuwachtig ik was en hoe eng ik het vond. Ik zou mijn kind nooit op zo'n jonge leeftijd alleen laten vliegen. Stel je voor dat hij bang wordt of zo, dan heeft zo'n stewardess echt geen tijd om de hele tijd zijn handje vast te houden en hem te troosten. Zit ie daar moederziel alleen bang te wezen, nee hoor, echt niet!
Ik las ook ergens iets over een kind van 10 dat alleen met de trein gaat. Ook dat zou ik niet goedvinden en dat mocht ik zelf vroeger ook echt niet. Ik was geloof ik 15 toen ik voor het eerst alleen met de trein reisde en dat is vroeg zat.
Ik las ook ergens iets over een kind van 10 dat alleen met de trein gaat. Ook dat zou ik niet goedvinden en dat mocht ik zelf vroeger ook echt niet. Ik was geloof ik 15 toen ik voor het eerst alleen met de trein reisde en dat is vroeg zat.
..
zaterdag 10 oktober 2009 om 18:54
als ik kinderen zou hebben, absoluut géén probleem!
Op mijn 10e of 11e ben ik voor het eerst alleen naar oma en opa in Polen gevlogen. No problemo, leuk (zo'n 15 jaar geleden). idd zo'n zakje om je nek met daarop welke welke talen je spreekt, wat je vluchtnummer is, bestemming, etc. Ik vond het super stoer dat er bij mij 3 talen op het kaartje stonden
Daarnaast ook een button met mijn naam, zodat men kon zien hoe/wat/waar en zodat de stewardessen wisten wat mijn naam was.
Ik mocht echter niet naar het speelparadijs, ik deed met mijn moeder nog wat laatste inkopen (boekjes en snoepjes) en werd dan bij de klm-balie opgehaald. Samen met een stewardess mocht ik via de crew-ruimte door de douane (hoe stoer was dát, niet wachten in de rij!) en daarna met zo'n golfkarretje over Schiphol Als eerste het vliegtuig in, lekker veel aandacht van de stewardessen, etc. Er kwamen speeltjes, knuffels, buttons, speldjes, spelletjes, etc langs en altijd even in de cockpit loeren!
Dus ja, ik zou het zo bij een toekomstig kind doen!
Op mijn 10e of 11e ben ik voor het eerst alleen naar oma en opa in Polen gevlogen. No problemo, leuk (zo'n 15 jaar geleden). idd zo'n zakje om je nek met daarop welke welke talen je spreekt, wat je vluchtnummer is, bestemming, etc. Ik vond het super stoer dat er bij mij 3 talen op het kaartje stonden
Daarnaast ook een button met mijn naam, zodat men kon zien hoe/wat/waar en zodat de stewardessen wisten wat mijn naam was.
Ik mocht echter niet naar het speelparadijs, ik deed met mijn moeder nog wat laatste inkopen (boekjes en snoepjes) en werd dan bij de klm-balie opgehaald. Samen met een stewardess mocht ik via de crew-ruimte door de douane (hoe stoer was dát, niet wachten in de rij!) en daarna met zo'n golfkarretje over Schiphol Als eerste het vliegtuig in, lekker veel aandacht van de stewardessen, etc. Er kwamen speeltjes, knuffels, buttons, speldjes, spelletjes, etc langs en altijd even in de cockpit loeren!
Dus ja, ik zou het zo bij een toekomstig kind doen!
zaterdag 10 oktober 2009 om 19:13
Ik vind het onverantwoordelijk om een kind van 7 alleen naar de andere kant van de wereld te laten vliegen. Natuurlijk zijn er talloze voorbeelden van dat het wel goed ging en dat het een groot avontuur voor het kind was. Maar ik zou het risico niet willen lopen dat het nu net mijn kind (die ik niet heb) moet zijn die geen leuke ervaring heeft gehad.
Ik moet daarnaast ook denken aan de ouders die hun kind alleen had laten vliegen met (ik meen) de vlucht die in juni in Brazilië is neergestort. Verschrikkelijk, volgens mij vergeef je jezelf dit nooit.
Ik moet daarnaast ook denken aan de ouders die hun kind alleen had laten vliegen met (ik meen) de vlucht die in juni in Brazilië is neergestort. Verschrikkelijk, volgens mij vergeef je jezelf dit nooit.
zaterdag 17 oktober 2009 om 21:59
Hier een ex-grondstewardess. Heb meerdere malen UMmetjes en YPjes (die laatste wat minder) begeleid, van en naar het vliegtuig. Waar ik werkte, was de zitplaats voor het kind altijd al gereserveerd en als er meerdere kinderen alleen reisden, dan zaten die beetje bij elkaar. Bij het inchecken werd dan afgesproken hoelaat de kinderen bij de balie zouden zijn om richting de gate te gaan. Tot die tijd hadden ze nog de tijd om met hun ouders, opa&oma of andere familie te besteden. Vanaf het moment dat je richting paspoortcontrole liep (en dus de kinderen overnam van de ouders) was je verantwoordelijk (en de maatschappij was tot het afleveren verantwoordelijk). Bij de gate mochten die kinderen vaak als eerste het vliegtuig in. Inderdaad, alvast kennismaken met personeel aan boord en het kind overdragen.
Op moment dat er vliegtuigen aankwamen met kinderen, namen wij deze weer over van het luchtpersoneel en begeleidden deze naar hun overstap of de bagagehal. Na de bagagehal naar de aankomsthal en dan op het formulier controleren wie het kind/de kinderen zou ophalen. Deze persoon/personen moesten zich ook echt identificeren. Zonder geldig identificatiemiddel ging het kind niet met de ophalers mee, maar nam je het mee naar het kantoor.
Zo heb ik een keer gehad dat er een kindje uit Amerika of Canada kwam (4 weken weggeweest ofzo) en vader daar, niet goed met moeder had gecommuniceerd dat zij ophaler zou zijn. Moeder kreeg dit dus pas op het laatste moment door en stond daar zonder geldig identificatiemiddel op Schiphol. Echter, door de reactie van zoon (10/11jr ofzo) en de reactie van moeder, was het echt heel duidelijk dat dit de moeder was, maar ik had niets officieels in handen. Mocht het kind dus feitelijk ook niet met deze mevrouw mee laten gaan. Na overleg met supervisor werd het goedgekeurd, maar er wordt dus echt wel opgelet!
Ook meegemaakt dat er een vlucht 24u vertraagd was. Passagiers kregen hotelovernachting en zo ook de UMmetjes. Nadat een collega daar 's nachts had 'opgepast' omdat de familie van de UMmetjes niet om 23.00u 's avonds meer de kinderen op kwam halen (pas toen werd duidelijk dat die vlucht die dag niet meer zou vertrekken). Zo begon ik mijn dagdienst in het Sheraton op Schiphol om op 5 kinderen te passen. Nadat ik hen had meegenomen naar de ontbijtzaal, zijn we alle spulletjes weer gaan inpakken en naar Schiphol teruggegaan. Nadat ik even gauw nog wat had gegeten (daar stond mijn meerdere toen op), kreeg ik voor de kinderen vouchers voor lunch en zo zijn we via de MacDonalds richting het vliegtuig gegaan. Ik heb zo'n 6u de verantwoording over die kinderen gehad. Helaas had onze maatschappij niet zo'n speelparadijs, maar de kinderen hebben zich goed vermaakt!
~Danseresje
Op moment dat er vliegtuigen aankwamen met kinderen, namen wij deze weer over van het luchtpersoneel en begeleidden deze naar hun overstap of de bagagehal. Na de bagagehal naar de aankomsthal en dan op het formulier controleren wie het kind/de kinderen zou ophalen. Deze persoon/personen moesten zich ook echt identificeren. Zonder geldig identificatiemiddel ging het kind niet met de ophalers mee, maar nam je het mee naar het kantoor.
Zo heb ik een keer gehad dat er een kindje uit Amerika of Canada kwam (4 weken weggeweest ofzo) en vader daar, niet goed met moeder had gecommuniceerd dat zij ophaler zou zijn. Moeder kreeg dit dus pas op het laatste moment door en stond daar zonder geldig identificatiemiddel op Schiphol. Echter, door de reactie van zoon (10/11jr ofzo) en de reactie van moeder, was het echt heel duidelijk dat dit de moeder was, maar ik had niets officieels in handen. Mocht het kind dus feitelijk ook niet met deze mevrouw mee laten gaan. Na overleg met supervisor werd het goedgekeurd, maar er wordt dus echt wel opgelet!
Ook meegemaakt dat er een vlucht 24u vertraagd was. Passagiers kregen hotelovernachting en zo ook de UMmetjes. Nadat een collega daar 's nachts had 'opgepast' omdat de familie van de UMmetjes niet om 23.00u 's avonds meer de kinderen op kwam halen (pas toen werd duidelijk dat die vlucht die dag niet meer zou vertrekken). Zo begon ik mijn dagdienst in het Sheraton op Schiphol om op 5 kinderen te passen. Nadat ik hen had meegenomen naar de ontbijtzaal, zijn we alle spulletjes weer gaan inpakken en naar Schiphol teruggegaan. Nadat ik even gauw nog wat had gegeten (daar stond mijn meerdere toen op), kreeg ik voor de kinderen vouchers voor lunch en zo zijn we via de MacDonalds richting het vliegtuig gegaan. Ik heb zo'n 6u de verantwoording over die kinderen gehad. Helaas had onze maatschappij niet zo'n speelparadijs, maar de kinderen hebben zich goed vermaakt!
~Danseresje
