Kinderen
alle pijlers
kind alleen met het vliegtuig
donderdag 8 oktober 2009 om 00:21
Nu we toch lekker bezig zijn: ik heb mijn zoon alleen naar de andere kant van de wereld laten vliegen toen hij 7 jaar was. Een vlucht van 9 uur. Hij werd opgehaald door een stewardess en gelijk in het vliegtuig gezet. Op de plaats van bestemming werd hij ook weer afgeleverd bij degenen die hem op kwamen halen (oma en opa in dit geval). Op de terugweg vloog hij 's nachts.
Gewoon uit nieuwsgierigheid: zou jij je kind op deze manier alleen met het vliegtuig laten gaan?
Gewoon uit nieuwsgierigheid: zou jij je kind op deze manier alleen met het vliegtuig laten gaan?
donderdag 8 oktober 2009 om 07:25
Kinderen worden altijd op een plek geplaatst waar de steward/ess ze goed in de gaten kan houden, en ze krijgen (als het goed is) extra aandacht aan boord. Er zijn daar regels voor. En als het kind niet ingecheckt is op een plek waar de crew dat handig vind, dan wordt er meestal aan boord nog gewisseld van plek.
Gelukkig heb ik nooit calamiteiten meegemaakt, dus daar kan ik je niet zoveel over zeggen. Wel dat de purser degene is die verantwoordelijkheid over het ummetje heeft. Heb wel eens gehoord, van een kind (ongeveer 12) die met overstap in Singapore uit Australie kwam en naar Nederland moest. Alles ging goed, tot de vlucht naar Nederland uitgesteld werd tot de volgende dag. De grondcrew van Singapore wilde het kind toen in een hotel stoppen, maar daar had de purser een stokje voor gestoken. Die zei; Ik ben verantwoordelijk voor het kind. Ik wil hem niet uit het oog verliezen, hij gaat dus gewoon met de crew mee, naar het crew-hotel, en morgen nemen we hem weer mee terug naar de luchthaven. Zo gezegd, zo gedaan. Het kind heeft de tijd van zijn leven gehad. Om beurten kwamen er dan een paar crewleden naar zijn kamer om hem gezelschap te houden, te verzorgen, etc. De volgende dag weer met de crew mee naar de luchthaven, en in Nederland netjes bij zijn ouders bezorgd.
Gelukkig heb ik nooit calamiteiten meegemaakt, dus daar kan ik je niet zoveel over zeggen. Wel dat de purser degene is die verantwoordelijkheid over het ummetje heeft. Heb wel eens gehoord, van een kind (ongeveer 12) die met overstap in Singapore uit Australie kwam en naar Nederland moest. Alles ging goed, tot de vlucht naar Nederland uitgesteld werd tot de volgende dag. De grondcrew van Singapore wilde het kind toen in een hotel stoppen, maar daar had de purser een stokje voor gestoken. Die zei; Ik ben verantwoordelijk voor het kind. Ik wil hem niet uit het oog verliezen, hij gaat dus gewoon met de crew mee, naar het crew-hotel, en morgen nemen we hem weer mee terug naar de luchthaven. Zo gezegd, zo gedaan. Het kind heeft de tijd van zijn leven gehad. Om beurten kwamen er dan een paar crewleden naar zijn kamer om hem gezelschap te houden, te verzorgen, etc. De volgende dag weer met de crew mee naar de luchthaven, en in Nederland netjes bij zijn ouders bezorgd.
donderdag 8 oktober 2009 om 07:25
Hier een verhaal van iemand die het deed toen ze 7 was!
Tja, het was 'maar' naar Engeland, maar wel in een tijd (tis 25 jaar geleden) dat vliegen nog niet zo peanuts was als nu. Mijn vader werkte daar,en voor mijn verjaardag mocht ik kiezen; of een verjaardagspartijtje óf logeren bij papa. Haha, drie keer raden!
Ik vond het geweldig!! De stewardessen waren lief, ik kreeg extra snoepjes en in Engeland kwam er zelfs een tolk (en toen was ik nog in de tijd dat ik later zelf ook heel graag tolk wilde worden) om me met de grondstewardess dáár mijn tas van de bagageband te vinden.
Pas veel, veel later heb ik gehoord dat mijn moeder bijna stond te janken toen ze met mijn jongere broer en zus mij uit stond te zwaaien....
Tja, het was 'maar' naar Engeland, maar wel in een tijd (tis 25 jaar geleden) dat vliegen nog niet zo peanuts was als nu. Mijn vader werkte daar,en voor mijn verjaardag mocht ik kiezen; of een verjaardagspartijtje óf logeren bij papa. Haha, drie keer raden!
Ik vond het geweldig!! De stewardessen waren lief, ik kreeg extra snoepjes en in Engeland kwam er zelfs een tolk (en toen was ik nog in de tijd dat ik later zelf ook heel graag tolk wilde worden) om me met de grondstewardess dáár mijn tas van de bagageband te vinden.
Pas veel, veel later heb ik gehoord dat mijn moeder bijna stond te janken toen ze met mijn jongere broer en zus mij uit stond te zwaaien....
donderdag 8 oktober 2009 om 07:32
Ben zelf stewardess geweest en zou, als ik een kind zou hebben, dit kind never nooit niet alleen laten vliegen.
Dat je kind het geluk heeft gehad dat hij naast een gezin zat, is geweldig. Maar ik heb ook wel eens een kind aan boord gehad van 5 jaar dat alleen reisde van Montreal naar Amsterdam (en geloof mij, dat is nog een 'korte' vlucht). Het jongetje sprak een onverstaanbaar Quebecoise (Canadees Frans) waar ik met mijn toch behoorlijke kennis van het Europese Frans geen touw aan vast kon knopen. Dus kon er niemand met hem communiceren en dus heeft hij 7 uur lang gebruld. Echt een feest. Not.
Voor de rest zou ik never nooit niet willen dat mijn kind in een mudvol vliegtuig komt te zitten vol met enge types. Er zijn wel regels over waar een kind moet zitten, mede doordat er in het verleden kinderen zijn lastig gevallen door griezels. Maar dan nog, je hebt als stewardess 50 mensen in je werkgebied en je kunt echt niet volcontinue op een het hetzelfde kind letten. Al zou ik dat echt wel hebben gewild. En midden in de nacht in een donker vliegtuig weet je al helemaal niet wat er allemaal gebeurt (en dat wil je ook echt niet allemaal weten).
Helaas blijven er ouders die gaan scheiden en waarvan er dan een ouder het in haar hoofd haalt om op een eilandengroep in de Stille Oceaan te gaan wonen, er de ander gewoon in Nederland blijft. Gevolg: kind kan iedere vakantie meer dan 24 uur alleen in het vliegtuig zitten. Dat vind ik ronduit zielig voor het kind.
Dat je kind het geluk heeft gehad dat hij naast een gezin zat, is geweldig. Maar ik heb ook wel eens een kind aan boord gehad van 5 jaar dat alleen reisde van Montreal naar Amsterdam (en geloof mij, dat is nog een 'korte' vlucht). Het jongetje sprak een onverstaanbaar Quebecoise (Canadees Frans) waar ik met mijn toch behoorlijke kennis van het Europese Frans geen touw aan vast kon knopen. Dus kon er niemand met hem communiceren en dus heeft hij 7 uur lang gebruld. Echt een feest. Not.
Voor de rest zou ik never nooit niet willen dat mijn kind in een mudvol vliegtuig komt te zitten vol met enge types. Er zijn wel regels over waar een kind moet zitten, mede doordat er in het verleden kinderen zijn lastig gevallen door griezels. Maar dan nog, je hebt als stewardess 50 mensen in je werkgebied en je kunt echt niet volcontinue op een het hetzelfde kind letten. Al zou ik dat echt wel hebben gewild. En midden in de nacht in een donker vliegtuig weet je al helemaal niet wat er allemaal gebeurt (en dat wil je ook echt niet allemaal weten).
Helaas blijven er ouders die gaan scheiden en waarvan er dan een ouder het in haar hoofd haalt om op een eilandengroep in de Stille Oceaan te gaan wonen, er de ander gewoon in Nederland blijft. Gevolg: kind kan iedere vakantie meer dan 24 uur alleen in het vliegtuig zitten. Dat vind ik ronduit zielig voor het kind.
donderdag 8 oktober 2009 om 07:58
Ik heb ooit gevlogen toen ik 8 was. Het was maar 4 uur dus te overzien en ik moet zeggen ik vond het geweldig. Ik zag het als een groot avontuur. Heb twee vriendinnen die hun kinderen ook laten vliegen ( 7 en 10 jaar ) een die van 10 vindt het geweldig terwijl het kindje van 7 jaar het zo eng vindt dat het echt triest is. Maar helaas net wat Quinty zegt gescheiden ouders dus tja. Persoonlijk zou ik het erg van mijn kind afhangen.
donderdag 8 oktober 2009 om 08:22
Als kind heb ik ook een aantal jaren lang 'alleen' gevlogen. Ik voelde me heel stoer en groot, maar achteraf gezien ben ik minder enthousiast over de begeleiding van de stewardessen. Ze moesten me begeleiden van de douane naar de gate. Daar werd ik ingecheckt en moest ik op een 5 jarig meisje passen dat ook alleen vloog. Ik was 10. Omdat ik al 2x eerder alleen was geweest voelde ik me heel stoer, nu denk ik alleen maar, 'wat een idioten'. Toen ik zag dat de passagiers gingen instappen (wij waren op een bankje achter de incheck balie geparkeerd) was ik bang dat we het vliegtuig gingen missen en heb ik dat 5 jarig meisje mee de cabine ingenomen, zelf de plaats opgezocht etc. Vlak voordat we opstegen kwamen de stewardessen pas kijken waar we waren. Zo ben ik wel vaker ergens alleen gelaten.
Als kind heb ik er eigenlijk alleen maar goede herinneringen aan! Ik weet dan ook niet of later mijn kinderen alleen zal laten vliegen. De ervaring was voor mij als kind heel goed, maar de begeleiding vind ik toch minder (ook al zijn er vast hele goede stewardessen bij, zoals hierboven geschreven staat, die zo'n kind echt begeleidt) , dat ik niet weet of ik mijn kind zo zou laten gaan.
(Overigens, ik vloog niet naar 1 van mijn ouders toe, maar naar opa en oma)
Als kind heb ik er eigenlijk alleen maar goede herinneringen aan! Ik weet dan ook niet of later mijn kinderen alleen zal laten vliegen. De ervaring was voor mij als kind heel goed, maar de begeleiding vind ik toch minder (ook al zijn er vast hele goede stewardessen bij, zoals hierboven geschreven staat, die zo'n kind echt begeleidt) , dat ik niet weet of ik mijn kind zo zou laten gaan.
(Overigens, ik vloog niet naar 1 van mijn ouders toe, maar naar opa en oma)
donderdag 8 oktober 2009 om 08:45
Ik heb nog geen kinderen, maar ik weet ook niet wat ik zou doen. Wat anderen al zeggen, vliegen is een aparte ervaring en die deel ik liever zelf met mijn kind. Maar van de andere kant, stel dat opa en oma in Engeland wonen en we zijn er zelf al 5 keer heengevlogen, misschien kan het kind dan wel een keer alleen als het durft...
Ik zit zelf graag achterin het vliegtuig, en ik heb het een keer gehad, toen vloog ik naar Quito, Ecuador, dat er na de tweede tussenstop gevraagd werd of een jongen (10) die alleen vloog naast me mocht zitten. Best gezellig, maar ja mijn Spaans was net zo goed als zijn Nederlands. Dus behalve wijzen naar de bergen en omhoog en omlaag hebben we niet echt gepraat....
Ik zit zelf graag achterin het vliegtuig, en ik heb het een keer gehad, toen vloog ik naar Quito, Ecuador, dat er na de tweede tussenstop gevraagd werd of een jongen (10) die alleen vloog naast me mocht zitten. Best gezellig, maar ja mijn Spaans was net zo goed als zijn Nederlands. Dus behalve wijzen naar de bergen en omhoog en omlaag hebben we niet echt gepraat....
donderdag 8 oktober 2009 om 08:50
Ik heb geen kinderen maar ik zou het ook niet doen,ben toen ik 15 was met mijn jongere zusje samen vanuit Spanje met de bus naar huis gegaan(vader en vriendin bleven langer daar) en wij waren echt dood en dood ongelukkig en durfden tijdens de stops niet eens de bus uit om naar de wc te gaan omdat we doodsbang waren om de bus te missen.Het is niet dat een kind het niet kan maar het is zwaar eenzaam om zoiets te moeten doen.
Niet leuk in elk geval.
Niet leuk in elk geval.
donderdag 8 oktober 2009 om 08:59
In Amerikaanse films/series zie je dat vaak dat 'n jong kind per vliegtuig tussen beide ouders pendelt. Buiten dat ik het not done vind dat gescheiden ouders niet bij elkaar in de buurt blijven wonen, zie ik niet in wat er mis kan gaan met alleen laten vliegen. Ze kunnen er niet onderweg even uit en weglopen tenslotte. Bovendien kunnen ze in 't vliegtuig nonstop filmpjes kijken dus van verveling zou ook geen sprake hoeven zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 09:04
quote:delphicat schreef op 08 oktober 2009 @ 09:01:
Ze overleven het waarschijnlijk wel, Elninjoo, maar het zou toch ook heel erg zijn als ze zich uren lang angstig en diepongelukkig hebben gevoeld? Dat heeft ook impact op een kind, al is het geen lichamelijke schade.Neem aan dat mensen die hun kind alleen laten vliegen al regelmatig samen met 't kind hebben gevlogen. Dus die hebben dan vast wel 'n goede indruk of het kind het aan kan of niet.
Ze overleven het waarschijnlijk wel, Elninjoo, maar het zou toch ook heel erg zijn als ze zich uren lang angstig en diepongelukkig hebben gevoeld? Dat heeft ook impact op een kind, al is het geen lichamelijke schade.Neem aan dat mensen die hun kind alleen laten vliegen al regelmatig samen met 't kind hebben gevlogen. Dus die hebben dan vast wel 'n goede indruk of het kind het aan kan of niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 09:07
quote:elninjoo schreef op 08 oktober 2009 @ 09:04:
Neem aan dat mensen die hun kind alleen laten vliegen al regelmatig samen met 't kind hebben gevlogen. Dus die hebben dan vast wel 'n goede indruk of het kind het aan kan of niet.Laten we dat hopen. Maar als het toch misgaat (dus als het kind toch bang/verdrietig wordt) ben je er niet bij, en moet je maar hopen dat er anderen zijn die het kind opvangen.
Neem aan dat mensen die hun kind alleen laten vliegen al regelmatig samen met 't kind hebben gevlogen. Dus die hebben dan vast wel 'n goede indruk of het kind het aan kan of niet.Laten we dat hopen. Maar als het toch misgaat (dus als het kind toch bang/verdrietig wordt) ben je er niet bij, en moet je maar hopen dat er anderen zijn die het kind opvangen.
donderdag 8 oktober 2009 om 09:13
Als ik de indruk heb, dat mijn kind het aankan, waarschijnlijk wel. Mits de reden natuurlijk belangrijk genoeg is om het kind alleen te laten vliegen. Kan me voorstellen, dat je soms weinig andere keus hebt.
Vind de manier waarop het bij TO is gegaan, in ieder geval erg goed geregeld. Hebben zelf ook eens naast een meisje gezeten, wat alleen vloog (gangpad ertussen), jaar of 11 denk ik. Maar verder eromheen zaten een paar teams engelse rugbyspelers, van een jaar of 16. Vond ik wat minder handig gekozen. De stewardess heeft toen aan ons gevraagd of we het erg vonden haar een beetje in de gaten te houden en kwam zelf ook regelmatig langs. Nadat ze de rugbyspelers heeft gevraagd een beetje op hun taalgebruik te letten, hebben ze zich ook erg netjes gedargen. Het was een overdagvlucht (naar Zuid-Afrika) en het meisje zelf heeft gewoon de hele tijd rustig gelezen, filmpjes gekeken en een beetje geslapen. Het leek erop of ze het vaker had gedaan.
Nog een vraagje aan de stewardessen, vanaf welke leeftijd mag het eigenlijk. Wist wel dat het kon, maar de voorbeelden van 5 jaar, had ik echt niet verwacht.
Vind de manier waarop het bij TO is gegaan, in ieder geval erg goed geregeld. Hebben zelf ook eens naast een meisje gezeten, wat alleen vloog (gangpad ertussen), jaar of 11 denk ik. Maar verder eromheen zaten een paar teams engelse rugbyspelers, van een jaar of 16. Vond ik wat minder handig gekozen. De stewardess heeft toen aan ons gevraagd of we het erg vonden haar een beetje in de gaten te houden en kwam zelf ook regelmatig langs. Nadat ze de rugbyspelers heeft gevraagd een beetje op hun taalgebruik te letten, hebben ze zich ook erg netjes gedargen. Het was een overdagvlucht (naar Zuid-Afrika) en het meisje zelf heeft gewoon de hele tijd rustig gelezen, filmpjes gekeken en een beetje geslapen. Het leek erop of ze het vaker had gedaan.
Nog een vraagje aan de stewardessen, vanaf welke leeftijd mag het eigenlijk. Wist wel dat het kon, maar de voorbeelden van 5 jaar, had ik echt niet verwacht.
donderdag 8 oktober 2009 om 09:35
quote:delphicat schreef op 08 oktober 2009 @ 09:07:
[...]
Laten we dat hopen. Maar als het toch misgaat (dus als het kind toch bang/verdrietig wordt) ben je er niet bij, en moet je maar hopen dat er anderen zijn die het kind opvangen.Maar dat is toch altijd zo als je kind ergens is waar jij niet bent?
[...]
Laten we dat hopen. Maar als het toch misgaat (dus als het kind toch bang/verdrietig wordt) ben je er niet bij, en moet je maar hopen dat er anderen zijn die het kind opvangen.Maar dat is toch altijd zo als je kind ergens is waar jij niet bent?
donderdag 8 oktober 2009 om 09:40
quote:mamalief schreef op 08 oktober 2009 @ 09:35:
[...]
Maar dat is toch altijd zo als je kind ergens is waar jij niet bent?Ja, dat is waar. Maar omdat vliegen zo'n gebeurtenis is, lijkt de kans op verdriet en angst mij wat groter. Maar wellicht zijn er kinderen voor wie vliegen helemaal niks bijzonders betekent, dan is er niet zo veel aan de hand.
[...]
Maar dat is toch altijd zo als je kind ergens is waar jij niet bent?Ja, dat is waar. Maar omdat vliegen zo'n gebeurtenis is, lijkt de kans op verdriet en angst mij wat groter. Maar wellicht zijn er kinderen voor wie vliegen helemaal niks bijzonders betekent, dan is er niet zo veel aan de hand.
donderdag 8 oktober 2009 om 10:06
Vroeger toen ik 8 jaar was, vloog ik om het weekend alleen naar mijn vader toe. Hij woonde in België, met het vliegtuig maar een half uurtje. Ik vond het geweldig! Je bent dan een zogeheten UM-metje (Unaccompanied Minor)
Je wacht in een speciaal daarvoor ingerichte wachtruimte die bedoeld is voor kinderen die alleen vliegen, wordt opgehaald en gebracht met zo'n autootje, krijgt erg veel aandacht, mag in de cockpit kijken, de stewardessen helpen en er wordt erg goed voor je gezorgd. Vond het altijd ontzettend leuk, dus ik kijk er erg goed op terug.
Mijn dochter heeft ook eens alleen gevlogen, naar haar vader toe, in Spanje. Vlucht van 3 uur. Omdat ik er zelf goede herinneringen aan heb had ik er veel vertrouwen in, en het ging allemaal prima.
Een vlucht van 9 uur vind ik persoonlijk wel erg lang, maar als het kind hier zelf geen moeite mee heeft en totaal niet angstig is en het juist leuk vind, dan waarom niet.
Je wacht in een speciaal daarvoor ingerichte wachtruimte die bedoeld is voor kinderen die alleen vliegen, wordt opgehaald en gebracht met zo'n autootje, krijgt erg veel aandacht, mag in de cockpit kijken, de stewardessen helpen en er wordt erg goed voor je gezorgd. Vond het altijd ontzettend leuk, dus ik kijk er erg goed op terug.
Mijn dochter heeft ook eens alleen gevlogen, naar haar vader toe, in Spanje. Vlucht van 3 uur. Omdat ik er zelf goede herinneringen aan heb had ik er veel vertrouwen in, en het ging allemaal prima.
Een vlucht van 9 uur vind ik persoonlijk wel erg lang, maar als het kind hier zelf geen moeite mee heeft en totaal niet angstig is en het juist leuk vind, dan waarom niet.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
donderdag 8 oktober 2009 om 10:32
Hoewel ik zelf veelvuldig als kind alleen heb gereisd zou ik dit nooit doen met mijn kinderen. Hoewel ze het best aan zullen kunnen. Het voordeel is een enorm zelfredzaamheid wat je als kind opbouwd, maar het nadeel is dat je te ver weg bent als er iets misgaat. Zeg maar rustig onbereikbaar. Pertinent nee dus.
Het gaat vaak goed, maar zoals eerder beschreven wordt je als kind net zo vaak aan je lot overgelaten.
Het gaat vaak goed, maar zoals eerder beschreven wordt je als kind net zo vaak aan je lot overgelaten.
donderdag 8 oktober 2009 om 11:01
quote:dolfje schreef op 08 oktober 2009 @ 08:50:
Ik heb geen kinderen maar ik zou het ook niet doen,ben toen ik 15 was met mijn jongere zusje samen vanuit Spanje met de bus naar huis gegaan(vader en vriendin bleven langer daar) en wij waren echt dood en dood ongelukkig en durfden tijdens de stops niet eens de bus uit om naar de wc te gaan omdat we doodsbang waren om de bus te missen.Het is niet dat een kind het niet kan maar het is zwaar eenzaam om zoiets te moeten doen.
Niet leuk in elk geval.
Sorry maar 15 vind ik echt prima kunnen hoor....Toen ging ik zonder ouders op vakantie. Het ligt dus echt aan het kind.
Maar mijn kind alleen laten vliegen? No way!
Haar opa woont in het buitenland en als die wil dat ze komt, komt hij haar maar halen..
Ik vloog zelf alleen met mijn stiefbroertje toen ik 11 was. Een vlucht van 12 uur. het is nu 27 jaar geleden dus het zal allemaal anders verlopen maar op Schiphol werden we in een kantoortje gezet en moesten we wachten. Daar hadden wij geen zin in dus daar zijn we al weggelopen.
Gelukkig zaten we op tijd in het vliegtuig. Onderweg werd er neit naar ons omgekeken. We maakten een tussenstop in een politiek instabiel land op de terugweg en er werd een zwaar gewonde priester aan boord gehesen. Hij was beschoten en moest in nl geoperereerd. Of ik hem even bloemen wilde brengen want ik was zo'n schattig blond kind. Het beeld staat me nog bij.
Die man die kermde van de pijn en ik met een bosje anjers ofzo, die naast hem stond.
Idioot toch?
Ik heb geen kinderen maar ik zou het ook niet doen,ben toen ik 15 was met mijn jongere zusje samen vanuit Spanje met de bus naar huis gegaan(vader en vriendin bleven langer daar) en wij waren echt dood en dood ongelukkig en durfden tijdens de stops niet eens de bus uit om naar de wc te gaan omdat we doodsbang waren om de bus te missen.Het is niet dat een kind het niet kan maar het is zwaar eenzaam om zoiets te moeten doen.
Niet leuk in elk geval.
Sorry maar 15 vind ik echt prima kunnen hoor....Toen ging ik zonder ouders op vakantie. Het ligt dus echt aan het kind.
Maar mijn kind alleen laten vliegen? No way!
Haar opa woont in het buitenland en als die wil dat ze komt, komt hij haar maar halen..
Ik vloog zelf alleen met mijn stiefbroertje toen ik 11 was. Een vlucht van 12 uur. het is nu 27 jaar geleden dus het zal allemaal anders verlopen maar op Schiphol werden we in een kantoortje gezet en moesten we wachten. Daar hadden wij geen zin in dus daar zijn we al weggelopen.
Gelukkig zaten we op tijd in het vliegtuig. Onderweg werd er neit naar ons omgekeken. We maakten een tussenstop in een politiek instabiel land op de terugweg en er werd een zwaar gewonde priester aan boord gehesen. Hij was beschoten en moest in nl geoperereerd. Of ik hem even bloemen wilde brengen want ik was zo'n schattig blond kind. Het beeld staat me nog bij.
Die man die kermde van de pijn en ik met een bosje anjers ofzo, die naast hem stond.
Idioot toch?
