
Mijn vriendin is vreemdgegaan

zaterdag 10 oktober 2009 om 15:02
Dit is niet bepaald een mannenforum geloof ik maar ik verwacht dat de reacties hier serieuzer zijn dan dat ik lees op de meeste andere forums.
Het geval wil dat ik vier jaar een relatie heb en afgelopen week heeft mijn vriendin verteld dat ze bijna twee jaar geleden op haar werk twee keer all-the-way is vreemdgegaan met een collega. Tussen die twee keer zat er periode van een aantal weken of zelfs maanden dus er kan geen sprake zijn van een impulsieve actie. Ze heeft heel erg spijt en wil mij absoluut niet kwijt maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik hou van haar, ik zag een toekomst met haar maar het vertrouwen is helemaal weg en dat is van essentieel belang voor een relatie. De gevoelens waarmee ik nu vooral te maken heb zijn woede, verdriet en ongeloof en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben bang om een keuze te maken waarvan ik spijt krijg. Het feit dat ze ook al in een eerdere relatie is vreemdgegaan maakt de kans op herhaling best wel groot lijkt mij. Ze zegt dat ze dit nooit heeft gewild maar dat ze niet haarzelf is als ze een bepaald type man tegenkomt. Het is niet zo dat ze iets tekort komt want de sex die wij hebben is altijd intens, goed en heftig en ook op andere vlakken hebben we het altijd heel erg leuk. Dat vind ik misschien nog wel het engste, deze acties heeft geen aanwijsbare reden gehad. Ik zou graag de reactie en mening van anderen lezen om uiteindelijk tot een verstandige keuze te komen. Alvast bedankt. Sander (30)
Het geval wil dat ik vier jaar een relatie heb en afgelopen week heeft mijn vriendin verteld dat ze bijna twee jaar geleden op haar werk twee keer all-the-way is vreemdgegaan met een collega. Tussen die twee keer zat er periode van een aantal weken of zelfs maanden dus er kan geen sprake zijn van een impulsieve actie. Ze heeft heel erg spijt en wil mij absoluut niet kwijt maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik hou van haar, ik zag een toekomst met haar maar het vertrouwen is helemaal weg en dat is van essentieel belang voor een relatie. De gevoelens waarmee ik nu vooral te maken heb zijn woede, verdriet en ongeloof en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben bang om een keuze te maken waarvan ik spijt krijg. Het feit dat ze ook al in een eerdere relatie is vreemdgegaan maakt de kans op herhaling best wel groot lijkt mij. Ze zegt dat ze dit nooit heeft gewild maar dat ze niet haarzelf is als ze een bepaald type man tegenkomt. Het is niet zo dat ze iets tekort komt want de sex die wij hebben is altijd intens, goed en heftig en ook op andere vlakken hebben we het altijd heel erg leuk. Dat vind ik misschien nog wel het engste, deze acties heeft geen aanwijsbare reden gehad. Ik zou graag de reactie en mening van anderen lezen om uiteindelijk tot een verstandige keuze te komen. Alvast bedankt. Sander (30)
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:07
Ik kan me voorstellen dat je vertrouwen weg is. Ze heeft het immers pas na 2 jaar verteld dat ze is vreemd gegaan, all-the-way en nog 2x met tussenpozen ook. Ze heeft dus 2 jaar dingen voor je verzwegen, en misschien is dat nog wel hetgeen je het meeste pijn doet: ze heeft je vertrouwen beschaamd.
Haar excuus van 'ik ben mezelf niet als ik een bepaald type man tegen kom' geeft je nou ook niet echt het idee dat het dus nooit meer voor zal komen. Ik vind het een ontzettend slap excuus, by the way. Juist áls je dat van jezelf weet moet je sterk zijn. Of je relatie beëindigen en met dat bepaalde type man verder gaan.
Of jullie er helemaal uit komen is iets wat we hier niet kunnen voorspellen. Sommige mensen kunnen het vergeven, anderen blijven met een naar gevoel in hun achterhoofd rondlopen en gaan daaraan onderdoor en kunnen niet meer verder met de relatie.
Sterkte!!
Haar excuus van 'ik ben mezelf niet als ik een bepaald type man tegen kom' geeft je nou ook niet echt het idee dat het dus nooit meer voor zal komen. Ik vind het een ontzettend slap excuus, by the way. Juist áls je dat van jezelf weet moet je sterk zijn. Of je relatie beëindigen en met dat bepaalde type man verder gaan.
Of jullie er helemaal uit komen is iets wat we hier niet kunnen voorspellen. Sommige mensen kunnen het vergeven, anderen blijven met een naar gevoel in hun achterhoofd rondlopen en gaan daaraan onderdoor en kunnen niet meer verder met de relatie.
Sterkte!!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:07
quote:Sander0003 schreef op 10 oktober 2009 @ 15:02:
Het geval wil dat ik vier jaar een relatie heb en afgelopen week heeft mijn vriendin verteld dat ze bijna twee jaar geleden op haar werk twee keer all-the-way is vreemdgegaan met een collega. Tussen die twee keer zat er periode van een aantal weken of zelfs maanden dus er kan geen sprake zijn van een impulsieve actie. Ze heeft heel erg spijt en wil mij absoluut niet kwijt maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik hou van haar, ik zag een toekomst met haar maar het vertrouwen is helemaal weg en dat is van essentieel belang voor een relatie. De gevoelens waarmee ik nu vooral te maken heb zijn woede, verdriet en ongeloof en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben bang om een keuze te maken waarvan ik spijt krijg. Het feit dat ze ook al in een eerdere relatie is vreemdgegaan maakt de kans op herhaling best wel groot lijkt mij. Ze zegt dat ze dit nooit heeft gewild maar dat ze niet haarzelf is als ze een bepaald type man tegenkomt. Het is niet zo dat ze iets tekort komt want de sex die wij hebben is altijd intens, goed en heftig en ook op andere vlakken hebben we het altijd heel erg leuk. Dat vind ik misschien nog wel het engste, deze acties heeft geen aanwijsbare reden gehad. Ik zou graag de reactie en mening van anderen lezen om uiteindelijk tot een verstandige keuze te komen. Alvast bedankt. Sander (30)Tja, dat kun je maar beter goed in je oren knopen: als zij een bepaald type man tegenkomt is zij niet langer zichzelf en gaat ze vreemd. Wat was je vraag ook alweer?
Het geval wil dat ik vier jaar een relatie heb en afgelopen week heeft mijn vriendin verteld dat ze bijna twee jaar geleden op haar werk twee keer all-the-way is vreemdgegaan met een collega. Tussen die twee keer zat er periode van een aantal weken of zelfs maanden dus er kan geen sprake zijn van een impulsieve actie. Ze heeft heel erg spijt en wil mij absoluut niet kwijt maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik hou van haar, ik zag een toekomst met haar maar het vertrouwen is helemaal weg en dat is van essentieel belang voor een relatie. De gevoelens waarmee ik nu vooral te maken heb zijn woede, verdriet en ongeloof en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben bang om een keuze te maken waarvan ik spijt krijg. Het feit dat ze ook al in een eerdere relatie is vreemdgegaan maakt de kans op herhaling best wel groot lijkt mij. Ze zegt dat ze dit nooit heeft gewild maar dat ze niet haarzelf is als ze een bepaald type man tegenkomt. Het is niet zo dat ze iets tekort komt want de sex die wij hebben is altijd intens, goed en heftig en ook op andere vlakken hebben we het altijd heel erg leuk. Dat vind ik misschien nog wel het engste, deze acties heeft geen aanwijsbare reden gehad. Ik zou graag de reactie en mening van anderen lezen om uiteindelijk tot een verstandige keuze te komen. Alvast bedankt. Sander (30)Tja, dat kun je maar beter goed in je oren knopen: als zij een bepaald type man tegenkomt is zij niet langer zichzelf en gaat ze vreemd. Wat was je vraag ook alweer?

zaterdag 10 oktober 2009 om 15:11
quote:wuiles schreef op 10 oktober 2009 @ 15:07:
[...]
... Wat was je vraag ook alweer?
Overigens eens met deze strekking. Zij kan zichzelf blijkbaar niet beheersen, en haar gedrag overschrijdt jouw grenzen. Aan jou de taak om te bepalen of jíj dit acceptabel vindt om met deze dame een relatie te blijven onderhouden of niet. Blijkbaar kan en wil zij niet veranderen.
Wat was inderdaad voor haar de reden om er nu alsnog mee te komen?
[...]
... Wat was je vraag ook alweer?
Overigens eens met deze strekking. Zij kan zichzelf blijkbaar niet beheersen, en haar gedrag overschrijdt jouw grenzen. Aan jou de taak om te bepalen of jíj dit acceptabel vindt om met deze dame een relatie te blijven onderhouden of niet. Blijkbaar kan en wil zij niet veranderen.
Wat was inderdaad voor haar de reden om er nu alsnog mee te komen?
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:15
Maar ik snap ook best waarom mensen zolang wachten om het te vertellen, want je loopt het risico alles kwijt te raken wat je lief is. Persoonlijk vind ik een enorm issue maken van vreemdgaan zwaar overrated, want ik vind dat vertrouwen en lichamelijke contacten best los van elkaar gezien kunnen worden, maar dat ben ik. Het gaat erom of jij haar weer kunt vertrouwen. Hoe is je relatie buiten dit? Als die helemaal fantastisch en gelijkwaardig is, en je weet zeker dat zij net zoveel van jou houdt, dan moet je je afvragen of jij kunt leven met het idee dat zij misschien in de toekomst weer eens vreemd zal gaan. Als je werkelijk met dit idee niet kunt leven kun je altijd nog besluiten om ermee te stoppen.

zaterdag 10 oktober 2009 om 15:17
Dit is mij een aantal jaren geleden ook overkomen, en ook met een collega van Tedvrouw. Ze heeft me het toen verteld. Ik denk wel dat je het met je vriendin over de reden moet hebben. Ziet ze geen toekomst meer met jou of is het meer het af en toe botvieren van haar lust op een ander? Dat is een behoefte die bij heel veel mensen heel diep ingebakken zit heb ik gemerkt...
Bij Tedvrouw was duidelijk sprake van het laatste en dit geloofde ik ook. Ze sprak daarover maar het bleek ook duidelijk aan haar gedrag naar mij toe. Ik merkte dat toen dit duidelijk werd, ik er eigenlijk geen problemen mee had. En ik voelde ook niet dat zij mijn vertrouwen beschaamd had.
Jouw vriendin heeft het in het verleden gedaan, doet het nu en zal het in de toekomst misschien ook wel weer doen. Ik denk dat de vraag is met welke intentie zij dit doet en of jij daarmee kan leven.
(en bij mij thuis zijn de rollen nu omgedraaid, maar dat lijkt me off-topic hier)
Bij Tedvrouw was duidelijk sprake van het laatste en dit geloofde ik ook. Ze sprak daarover maar het bleek ook duidelijk aan haar gedrag naar mij toe. Ik merkte dat toen dit duidelijk werd, ik er eigenlijk geen problemen mee had. En ik voelde ook niet dat zij mijn vertrouwen beschaamd had.
Jouw vriendin heeft het in het verleden gedaan, doet het nu en zal het in de toekomst misschien ook wel weer doen. Ik denk dat de vraag is met welke intentie zij dit doet en of jij daarmee kan leven.
(en bij mij thuis zijn de rollen nu omgedraaid, maar dat lijkt me off-topic hier)
anoniem_30276 wijzigde dit bericht op 10-10-2009 15:19
Reden: paar typo's
Reden: paar typo's
% gewijzigd
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:17
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:20
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:21
Ze is niet zichzelf als ze een bepaald type man tegenkomt? Wat een kul excuus. Ze zegt nu keihard dat het niet uitmaakt wat ze voor jou voelt, als ze een lekkere man tegenkomt dan legt ze jou even aan de kant. Dat zou ik niet pikken.
Hoe jij (jullie) tegenover vreemdgaan staat, dat moet je zelf bepalen. Genoeg mensen met open relaties. Genoeg mensen die het een en ander vergeven. Genoeg mensen die er per direkt hun vriendin het huis uit schoppen. Nogmaals, dat moet je zelf weten. Maar 'ik ben mezelf niet', daar zou ik zeker geen genoegen mee nemen. Dat is wel heel erg makkelijk. Misschien bedoelt ze het niet zo, maar ik zou haar toch heel duidelijk maken dat ik een vriendin wil die precies weet waar ze staat in de relatie, een vriendin die niet aan verstandsverbijstering lijdt wanneer het haar uit komt.
Hoe jij (jullie) tegenover vreemdgaan staat, dat moet je zelf bepalen. Genoeg mensen met open relaties. Genoeg mensen die het een en ander vergeven. Genoeg mensen die er per direkt hun vriendin het huis uit schoppen. Nogmaals, dat moet je zelf weten. Maar 'ik ben mezelf niet', daar zou ik zeker geen genoegen mee nemen. Dat is wel heel erg makkelijk. Misschien bedoelt ze het niet zo, maar ik zou haar toch heel duidelijk maken dat ik een vriendin wil die precies weet waar ze staat in de relatie, een vriendin die niet aan verstandsverbijstering lijdt wanneer het haar uit komt.
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:24
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:29
Pff moeilijk, erg rot voor je.
Ik ben ook wel benieuwd waarom ze het juist nu vertelt. Wil je daar iets meer over vertellen?
Dat ze het nooit heeft gewild maar dat ze zichzelf niet is als ze een bepaald type man tegenkomt, vind ik totale bullshit. Ze doet net alsof ze er zelf geen verantwoordelijkheid voor heeft. Aju zeg. En als ze dit soort acties uithaalt terwijl het tussen jullie op alle vlakken goed gaat (zo begrijp ik uit jouw bericht) én bovendien denkt dat het haar 'overkomt', dan heeft ze wel wat soul searching te doen.
Het is aan haar om jouw vertrouwen terug te winnen en daar alles aan te doen, en het is aan jou om je daarvoor open te stellen. Er zal nog wel een gesprekje of wat nodig zijn. Ik kan me voorstellen dat je het nog niet weet nu, dat hoeft ook niet. Zorg dat je alle vragen aan haar stelt die je wilt stellen en blijf luisteren naar je gevoel. Uiteindelijk zal dat gevoel je vertellen wat wijsheid is.
Ik ben ook wel benieuwd waarom ze het juist nu vertelt. Wil je daar iets meer over vertellen?
Dat ze het nooit heeft gewild maar dat ze zichzelf niet is als ze een bepaald type man tegenkomt, vind ik totale bullshit. Ze doet net alsof ze er zelf geen verantwoordelijkheid voor heeft. Aju zeg. En als ze dit soort acties uithaalt terwijl het tussen jullie op alle vlakken goed gaat (zo begrijp ik uit jouw bericht) én bovendien denkt dat het haar 'overkomt', dan heeft ze wel wat soul searching te doen.
Het is aan haar om jouw vertrouwen terug te winnen en daar alles aan te doen, en het is aan jou om je daarvoor open te stellen. Er zal nog wel een gesprekje of wat nodig zijn. Ik kan me voorstellen dat je het nog niet weet nu, dat hoeft ook niet. Zorg dat je alle vragen aan haar stelt die je wilt stellen en blijf luisteren naar je gevoel. Uiteindelijk zal dat gevoel je vertellen wat wijsheid is.

zaterdag 10 oktober 2009 om 15:32
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:39
Ik denk dat ze wel degelijk zichzelf is , ook bij " dat type ". Alleen willen veel mensen niet eens van zichzelf weten dat ze wel degelijk "zo" zijn. Dan is het natuurlijk veel makkelijker om te dénken - en te zeggen - dat je op dát moment jezelf niet was.
De vraag die je zou kunnen stellen is welke karaktertrek maakt dat ze toegeeft aan die lust ; is het haar egoïsme, is het geen nee durven / kunnen zeggen , is het niet goed dingen kunnen overzien , is het de spanning continue opzoeken, is het de behoefte aan bevestiging ... ?
De vraag die je zou kunnen stellen is welke karaktertrek maakt dat ze toegeeft aan die lust ; is het haar egoïsme, is het geen nee durven / kunnen zeggen , is het niet goed dingen kunnen overzien , is het de spanning continue opzoeken, is het de behoefte aan bevestiging ... ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.


zondag 11 oktober 2009 om 15:19
Wow! Ik had niet gedacht dat hier al zo snel zo veel reacties op zouden komen, bedankt allemaal!
De reden dat ze het verteld heeft is dat ze dit van haar hart wilde hebben voordat wij een volgende stap zouden nemen. We hebben gister een heel erg lang gesprek gehad en vertelde dat ze er echt heel erg veel spijt van had, ik kon aan haar ogen zien dat ze dat oprecht meende. Ze vertelde dat ze niets liever wilde dan mij trouw kunnen beloven en ze hoopte met heel haar hart dat ik haar die kans uiteindelijk wil geven. Ze wil er alles aan doen wat nodig is. Ik heb haar verteld dat ik haar die kans wil geven omdat ik haar niet kwijt wil maar dat dit de eerste en laatste keer is en dat zij het nooit meer in haar hoofd moet halen om mijn vertrouwen te beschamen. De collega werkt op een andere locatie en die ziet ze in principe niet meer. Het was inderdaad het type prodent smile, sportief uiterlijk en vlotte babbel. Niet dat ik mag klagen over mijn uiterlijk maar die spanning van het nieuwe heeft haar verstand op die momenten op nul gezet. Ze is er van overtuigd dat dit niet meer gebeurt omdat het nu pas tot haar doordrong wat ze allemaal op het spel heeft gezet en dat het een volgende keer zonder discussie direct over is. Ik hoop dat ik de juiste beslissing heb gemaakt, de tijd zal het leren. Ik wil jullie erg bedanken voor de reacties, ik heb daardoor ook duidelijke vragen kunnen stellen. Als er nog iets onduidelijk is hoor ik dat graag.
De reden dat ze het verteld heeft is dat ze dit van haar hart wilde hebben voordat wij een volgende stap zouden nemen. We hebben gister een heel erg lang gesprek gehad en vertelde dat ze er echt heel erg veel spijt van had, ik kon aan haar ogen zien dat ze dat oprecht meende. Ze vertelde dat ze niets liever wilde dan mij trouw kunnen beloven en ze hoopte met heel haar hart dat ik haar die kans uiteindelijk wil geven. Ze wil er alles aan doen wat nodig is. Ik heb haar verteld dat ik haar die kans wil geven omdat ik haar niet kwijt wil maar dat dit de eerste en laatste keer is en dat zij het nooit meer in haar hoofd moet halen om mijn vertrouwen te beschamen. De collega werkt op een andere locatie en die ziet ze in principe niet meer. Het was inderdaad het type prodent smile, sportief uiterlijk en vlotte babbel. Niet dat ik mag klagen over mijn uiterlijk maar die spanning van het nieuwe heeft haar verstand op die momenten op nul gezet. Ze is er van overtuigd dat dit niet meer gebeurt omdat het nu pas tot haar doordrong wat ze allemaal op het spel heeft gezet en dat het een volgende keer zonder discussie direct over is. Ik hoop dat ik de juiste beslissing heb gemaakt, de tijd zal het leren. Ik wil jullie erg bedanken voor de reacties, ik heb daardoor ook duidelijke vragen kunnen stellen. Als er nog iets onduidelijk is hoor ik dat graag.
zondag 11 oktober 2009 om 15:19
Fijn dat jullie een goed gesprek hebben gehad! Dan moet je er ook gewoon op vertrouwen dat ze het echt meent. Je hebt heel duidelijk je standpunt aangegeven en voor jullie beiden is het nu duidelijk dat jij zoenen met een ander echt niet kunt tolereren. De tijd zal het leren, maar dat is natuurlijk in elke relatie zo. Geniet er gewoon van!
zondag 11 oktober 2009 om 15:24