Kinderen
alle pijlers
Wel of geen tweede kind?
woensdag 14 oktober 2009 om 20:16
Hallo allemaal,
na lang twijfelen (want dit zal topic nummer zóveel zijn over dit onderwerp) hier toch mijn vraag aan jullie:
ik heb 1 zoontje van bijna 3. Voor hem dacht ik dat ik nooit kinderen zou willen, maar toen ik mijn huidige vriend leerde kennen was dat gevoel er wel.
Ben nu midden 30 en had niet gedacht dat het nog zo zou voelen maar het lijkt me leuk om nog een kind te krijgen.
Maar wat is er dan leuk?
Het is niet "handig", 2 kinderen in de zin van oppas regelen, uit logeren, je handen weer af en toe vrij hebben, weer samen als partners dingen ondernemen.
Huis en inkomen technisch geloof ik het allemaal wel.
Ben alleen soms bang dat ik het zelf niet trek; de onderbroken nachten en de zorg/drukte voor 2 kinderen.
Ik wek gemiddeld 3 en een halve dag per week en mijn vriend
fulltime. Wel allebei onregelmatig (lees: ik overdag en hij avond en in de nacht, allebei ook weekeinden en feestdagen.)
We hebben het goed zo met z'n drietjes, kunnen alles doen en laten wat we willen, kunnen sparen voor de toekomst.
Regelmatig een weekeinde weg, of langer.
Ook dat zal minder worden met 4 man, sowieso schrik ik van
de prijzen van midweekjes weg en vakanties ín de schoolvakanties. We vallen er nu nog lekker buiten.
Maar tóch lijkt het me leuk, want zo klein blijven ze niet eeuwig en zullen ooit wel gaan doorslapen (toch?)
En ik heb best veel hulp in de buurt van familie
wanneer dat nodig is.
Hoe kom ik er nou voor mezelf uit wat wijsheid is?
Rationeel blijven nadenken maakt: Nee.
Mijn gevoel zegt: Ja.
In geval van twijfel niet doen? Of juist wel?
Alle voors en tegen passeren hier al weken de revue
misschien kunnen jullie nog een ander licht op mijn twijfels werpen dus zet die klapstoeltjes maar klaar en kom op met die reacties!
Vriend zegt trouwens:
Als jij dat wilt, dan gaan we er samen voor, maar je moet het wel zeker weten, want vanaf nu ben je zo weer 4 jaar verder voordat het allemaal weer wat 'makkelijker' wordt.
En hij realiseert zich ook dat ìk degene zal zijn die het meeste last heeft van de onderbroken nachten ed.
na lang twijfelen (want dit zal topic nummer zóveel zijn over dit onderwerp) hier toch mijn vraag aan jullie:
ik heb 1 zoontje van bijna 3. Voor hem dacht ik dat ik nooit kinderen zou willen, maar toen ik mijn huidige vriend leerde kennen was dat gevoel er wel.
Ben nu midden 30 en had niet gedacht dat het nog zo zou voelen maar het lijkt me leuk om nog een kind te krijgen.
Maar wat is er dan leuk?
Het is niet "handig", 2 kinderen in de zin van oppas regelen, uit logeren, je handen weer af en toe vrij hebben, weer samen als partners dingen ondernemen.
Huis en inkomen technisch geloof ik het allemaal wel.
Ben alleen soms bang dat ik het zelf niet trek; de onderbroken nachten en de zorg/drukte voor 2 kinderen.
Ik wek gemiddeld 3 en een halve dag per week en mijn vriend
fulltime. Wel allebei onregelmatig (lees: ik overdag en hij avond en in de nacht, allebei ook weekeinden en feestdagen.)
We hebben het goed zo met z'n drietjes, kunnen alles doen en laten wat we willen, kunnen sparen voor de toekomst.
Regelmatig een weekeinde weg, of langer.
Ook dat zal minder worden met 4 man, sowieso schrik ik van
de prijzen van midweekjes weg en vakanties ín de schoolvakanties. We vallen er nu nog lekker buiten.
Maar tóch lijkt het me leuk, want zo klein blijven ze niet eeuwig en zullen ooit wel gaan doorslapen (toch?)
En ik heb best veel hulp in de buurt van familie
wanneer dat nodig is.
Hoe kom ik er nou voor mezelf uit wat wijsheid is?
Rationeel blijven nadenken maakt: Nee.
Mijn gevoel zegt: Ja.
In geval van twijfel niet doen? Of juist wel?
Alle voors en tegen passeren hier al weken de revue
misschien kunnen jullie nog een ander licht op mijn twijfels werpen dus zet die klapstoeltjes maar klaar en kom op met die reacties!
Vriend zegt trouwens:
Als jij dat wilt, dan gaan we er samen voor, maar je moet het wel zeker weten, want vanaf nu ben je zo weer 4 jaar verder voordat het allemaal weer wat 'makkelijker' wordt.
En hij realiseert zich ook dat ìk degene zal zijn die het meeste last heeft van de onderbroken nachten ed.
anoniem_44459 wijzigde dit bericht op 14-10-2009 20:32
Reden: tikfoutje
Reden: tikfoutje
% gewijzigd
woensdag 14 oktober 2009 om 21:05
quote:yette schreef op 14 oktober 2009 @ 21:03:
Mijn motto wat kinderen betreft is geloof ik: als je een kind wilt, wil je een kind, de rest komt vanzelf wel goed.
Wij hebben (dus?) vier kinderen. Alleen bij de vierde, die een verrassing was, heb ik mezelf zulke vragen gesteld als Joesie hier stelt. Maar geen haar op m'n hoofd heeft er ooit aan gedacht die vierde, door zichzelf blijkbaar zeer gewenste nakomeling, niet in mijn armen te sluiten.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan. En die kans krijg je ook, want zo'n kleintje slaapt aanvankelijk veel. Je bouwt vanzelf een routine op. Bovendien houden kinderen elkaar vanaf een bepaalde leeftijd ook bezig - als je geluk hebt zelfs op een gezellige manier
Het is waar dat sommige dingen schreeuwend duur worden met meer kinderen. Vliegvakanties bijvoorbeeld, da's niet leuk met z'n zessen. Maar goed, al zouden ze gratis zijn, dan nog geloof ik niet dat je me daar op dit moment een lol mee zou doen. Uit eten en een huisje huren kan prima. Dat laatste inderdaad liever lastminute in de herfstvakantie. En met een kampeeruitrusting kan je gaan waar je wilt - maar daar moet je natuurlijk wel van houden.
Wat materiële dingen betreft, vond ik de overgangen van één naar twee en van twee naar drie kinderen wel meevallen. Een deel van de kleren kon doorgeschoven, speelgoed en fietsen etc. hadden we al. De overgang van een gezin met drie kinderen, naar een met vier kinderen hakte er financiëel gezien veel harder in. We pasten namelijk niet meer in onze auto's. Nou ja, niet meer met z'n allen in eentje. Daarom hebben we nu nog maar een auto. Da's wel jammer. Maar natuurlijk geen goede reden om het anders te willen.
Dus.
Ik zou zeggen: doen!
Geniet ervan
Bofferd! Leuk om te lezen hoe het gaat met vier Ik hoop het mee te gaan maken
En nu ben ik echt weg
Mijn motto wat kinderen betreft is geloof ik: als je een kind wilt, wil je een kind, de rest komt vanzelf wel goed.
Wij hebben (dus?) vier kinderen. Alleen bij de vierde, die een verrassing was, heb ik mezelf zulke vragen gesteld als Joesie hier stelt. Maar geen haar op m'n hoofd heeft er ooit aan gedacht die vierde, door zichzelf blijkbaar zeer gewenste nakomeling, niet in mijn armen te sluiten.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan. En die kans krijg je ook, want zo'n kleintje slaapt aanvankelijk veel. Je bouwt vanzelf een routine op. Bovendien houden kinderen elkaar vanaf een bepaalde leeftijd ook bezig - als je geluk hebt zelfs op een gezellige manier
Het is waar dat sommige dingen schreeuwend duur worden met meer kinderen. Vliegvakanties bijvoorbeeld, da's niet leuk met z'n zessen. Maar goed, al zouden ze gratis zijn, dan nog geloof ik niet dat je me daar op dit moment een lol mee zou doen. Uit eten en een huisje huren kan prima. Dat laatste inderdaad liever lastminute in de herfstvakantie. En met een kampeeruitrusting kan je gaan waar je wilt - maar daar moet je natuurlijk wel van houden.
Wat materiële dingen betreft, vond ik de overgangen van één naar twee en van twee naar drie kinderen wel meevallen. Een deel van de kleren kon doorgeschoven, speelgoed en fietsen etc. hadden we al. De overgang van een gezin met drie kinderen, naar een met vier kinderen hakte er financiëel gezien veel harder in. We pasten namelijk niet meer in onze auto's. Nou ja, niet meer met z'n allen in eentje. Daarom hebben we nu nog maar een auto. Da's wel jammer. Maar natuurlijk geen goede reden om het anders te willen.
Dus.
Ik zou zeggen: doen!
Geniet ervan
Bofferd! Leuk om te lezen hoe het gaat met vier Ik hoop het mee te gaan maken
En nu ben ik echt weg
woensdag 14 oktober 2009 om 21:07
Hallo,
Ik heb een zoon van bijna 4 en een dochter van 16 maanden. Ik zie er juist tegenop dat de oudste over 3 weken naar school gaat. Ze vermaken elkaar overdag zo goed dat ik veel tijd voor andere zaken overheb. Ik werk 3 dagen en zij gaan dan naar de creche. Straks moet ik mijn dochter vermaken denk ik, in elk geval zal ze er erg aan moeten wennen haar broer en maatje op school.
Inderdaad van de luiertas is waar en ook het makkelijker omgaan met van alles is waar.
Helaas hier een tweede die niet doorslaapt nog maar ook vanwege allergieen en oorontstekingen voortdurend. Maar zoonlief sliep ook pas door toen jongste geboren werd. Nu heeft ze net sinds een week buisjes dus wie weet gaat ze eindelijk binnenkort doorslapen.
Gevoel zegt ja, dan zeker doen!
Ik heb een zoon van bijna 4 en een dochter van 16 maanden. Ik zie er juist tegenop dat de oudste over 3 weken naar school gaat. Ze vermaken elkaar overdag zo goed dat ik veel tijd voor andere zaken overheb. Ik werk 3 dagen en zij gaan dan naar de creche. Straks moet ik mijn dochter vermaken denk ik, in elk geval zal ze er erg aan moeten wennen haar broer en maatje op school.
Inderdaad van de luiertas is waar en ook het makkelijker omgaan met van alles is waar.
Helaas hier een tweede die niet doorslaapt nog maar ook vanwege allergieen en oorontstekingen voortdurend. Maar zoonlief sliep ook pas door toen jongste geboren werd. Nu heeft ze net sinds een week buisjes dus wie weet gaat ze eindelijk binnenkort doorslapen.
Gevoel zegt ja, dan zeker doen!
woensdag 14 oktober 2009 om 21:07
quote:layla1969 schreef op 14 oktober 2009 @ 21:04:
FF OT : Tjeempie, lang geleden, hoe is het nu met je?
Hi Layla,
wow twee alweer geweldig! Hier alles goed. Druk met de mannen maar toch die wens voor nr4. Ben dus druk in de weer met Puregon en Lucrin en mag denk ik volgende week voor de eerste inseminatie dus weer spannend. Met jou ook alles goed? xx
FF OT : Tjeempie, lang geleden, hoe is het nu met je?
Hi Layla,
wow twee alweer geweldig! Hier alles goed. Druk met de mannen maar toch die wens voor nr4. Ben dus druk in de weer met Puregon en Lucrin en mag denk ik volgende week voor de eerste inseminatie dus weer spannend. Met jou ook alles goed? xx
woensdag 14 oktober 2009 om 21:14
jaja dilemma dilemma.
Ik zeg, je gevoel zegt ja dus ik denk dat je dan genoeg weet. Die praktische bezwaren vallen dan denk ik ook wel weg.
Wij hebben ook een tijd getwijfeld of we een 2e wilden, hoewel het voor mij al die tijd qua gevoel duidelijk was. Maar onze zoon is een heel moeilijke slaper vanaf dag 1 (gaat nu beter) dus man moest er even heel goed over nadenken of hij dat risico nog eens wilde lopen.
Nu zijn we er wel uit dat we het dus willen, alleen bij ons zijn het dan weer meer praktische bezwaren waardoor we nu nog even wachten.
Het is lastig maar ik wens je veel sterkte met de beslissing!
Ik zeg, je gevoel zegt ja dus ik denk dat je dan genoeg weet. Die praktische bezwaren vallen dan denk ik ook wel weg.
Wij hebben ook een tijd getwijfeld of we een 2e wilden, hoewel het voor mij al die tijd qua gevoel duidelijk was. Maar onze zoon is een heel moeilijke slaper vanaf dag 1 (gaat nu beter) dus man moest er even heel goed over nadenken of hij dat risico nog eens wilde lopen.
Nu zijn we er wel uit dat we het dus willen, alleen bij ons zijn het dan weer meer praktische bezwaren waardoor we nu nog even wachten.
Het is lastig maar ik wens je veel sterkte met de beslissing!
woensdag 14 oktober 2009 om 21:17
quote:yette schreef op 14 oktober 2009 @ 21:03:
Mijn motto wat kinderen betreft is geloof ik: als je een kind wilt, wil je een kind, de rest komt vanzelf wel goed.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan.
Ik zou zeggen: doen!
Dit geeft de burger moed!
Ik neig zo ontzettend naar Ja...
Maar als ik logisch blíjf beredeneren word het nooit wat.
Denk dat we er voor moeten gaan.
Mijn motto wat kinderen betreft is geloof ik: als je een kind wilt, wil je een kind, de rest komt vanzelf wel goed.
De extra drukte, daar wen je langzaam aan.
Ik zou zeggen: doen!
Dit geeft de burger moed!
Ik neig zo ontzettend naar Ja...
Maar als ik logisch blíjf beredeneren word het nooit wat.
Denk dat we er voor moeten gaan.
woensdag 14 oktober 2009 om 21:19
quote:kraaltje1 schreef op 14 oktober 2009 @ 21:14:
jaja dilemma dilemma.
Ik zeg, je gevoel zegt ja dus ik denk dat je dan genoeg weet. Die praktische bezwaren vallen dan denk ik ook wel weg.
Wij hebben ook een tijd getwijfeld of we een 2e wilden, hoewel het voor mij al die tijd qua gevoel duidelijk was. Maar onze zoon is een heel moeilijke slaper vanaf dag 1 (gaat nu beter) dus man moest er even heel goed over nadenken of hij dat risico nog eens wilde lopen.
Nu zijn we er wel uit dat we het dus willen, alleen bij ons zijn het dan weer meer praktische bezwaren waardoor we nu nog even wachten.
Het is lastig maar ik wens je veel sterkte met de beslissing!Jij ook bedankt!
jaja dilemma dilemma.
Ik zeg, je gevoel zegt ja dus ik denk dat je dan genoeg weet. Die praktische bezwaren vallen dan denk ik ook wel weg.
Wij hebben ook een tijd getwijfeld of we een 2e wilden, hoewel het voor mij al die tijd qua gevoel duidelijk was. Maar onze zoon is een heel moeilijke slaper vanaf dag 1 (gaat nu beter) dus man moest er even heel goed over nadenken of hij dat risico nog eens wilde lopen.
Nu zijn we er wel uit dat we het dus willen, alleen bij ons zijn het dan weer meer praktische bezwaren waardoor we nu nog even wachten.
Het is lastig maar ik wens je veel sterkte met de beslissing!Jij ook bedankt!
woensdag 14 oktober 2009 om 21:22
Weet je, het is ook niet zo dat ik aan de hand van reacties van lieve dames hier op het forum even snel zou bepalen hoe ik mijn leven verder in ga richten.
Het speelt nu al een tijd en het het is gewoon fijn om te horen hoe anderen met bepaalde dingen omgaan.
Dank allen, ik kom hier weer terug!
Voel je vrij om nog wat argumenten vóór En tégen te opperen!
Kus
Het speelt nu al een tijd en het het is gewoon fijn om te horen hoe anderen met bepaalde dingen omgaan.
Dank allen, ik kom hier weer terug!
Voel je vrij om nog wat argumenten vóór En tégen te opperen!
Kus
woensdag 14 oktober 2009 om 21:26
Joesie, herken me wel in je twijfels, ook ik heb een kind van 3 en lang getwijfeld over een 2e. Al je bezwaren komen me bekend voor, wordt nu wat makkelijker, handen meer vrij, geen gebroken nachten, 2 is druk etc.
Uiteindelijk toch besloten voor een 2e te gaan en nu dan ook een paar weekjes zwanger.
Denk nog steeds dat 2 behoorlijk druk kan zijn, is nu wel zo dat nummer 1 naar school gaat als nummer 2 zich aandient dus heb je in die zin niet 2 kleine kinderen rondrennen. Heb je misschien toch iets meer tijd voor jezelf.
Ik zie het meeste op tegen de gebroken nachten, dat lijkt me echt niet fijn, zeker niet met nog een ander kind dat dan 's ochtends op tijd op moet voor school. Maar realiseer me ook dat dat als het meezit (zat het vorige keer) slechts een paar weken is.
Verder denk ik dat het leuk is om een broertje of zusje te hebben en vind ik 2 toch minder kwetsbaar als 1 (is meer een gevoel).
Denk er goed over na, je moet er allebei achter staan en als je besluit het bij 1 te houden dan is daar toch ook niks mis mee.
Ik heb altijd geroepen beter een leuke moeder voor 1 dan een gestresste moeder voor 2.
Veel succes en wijsheid gewenst!
Uiteindelijk toch besloten voor een 2e te gaan en nu dan ook een paar weekjes zwanger.
Denk nog steeds dat 2 behoorlijk druk kan zijn, is nu wel zo dat nummer 1 naar school gaat als nummer 2 zich aandient dus heb je in die zin niet 2 kleine kinderen rondrennen. Heb je misschien toch iets meer tijd voor jezelf.
Ik zie het meeste op tegen de gebroken nachten, dat lijkt me echt niet fijn, zeker niet met nog een ander kind dat dan 's ochtends op tijd op moet voor school. Maar realiseer me ook dat dat als het meezit (zat het vorige keer) slechts een paar weken is.
Verder denk ik dat het leuk is om een broertje of zusje te hebben en vind ik 2 toch minder kwetsbaar als 1 (is meer een gevoel).
Denk er goed over na, je moet er allebei achter staan en als je besluit het bij 1 te houden dan is daar toch ook niks mis mee.
Ik heb altijd geroepen beter een leuke moeder voor 1 dan een gestresste moeder voor 2.
Veel succes en wijsheid gewenst!
woensdag 14 oktober 2009 om 21:42
Naar mijn idee is het voor een kind erg fijn om een broer of zus te hebben. Alleen dat al vind ik een hele goede reden om bij twijfel toch te kiezen voor een tweede (als dat allemaal wil lukken natuurlijk...). Onze tweede is nu 10 maanden en de babyperiode is achter de rug. Wij genieten volop van hoe de broertjes samen spelen. Ik heb zelfs het idee dat het met een kind nog drukker was dan met twee, ze vermaken elkaar zo goed!
Succes met beslissen.
Succes met beslissen.
donderdag 15 oktober 2009 om 16:29
Hoi, ben nieuw hier...
Ging even googelen naar de vraag "wel of geen tweede"... want ben ook heel erg in dubio. Had dit van mijzelf echt nooit verwacht want heb vorig jaar echt alle babyspullen verkocht/weggegeven want het was goed zo.
Nu begint het enorm te kriebelen...
Het verhaal lezend van Joesie... je slaat de spijker op zijn kop!!! Had echt ook bijna mijn verhaal kunnen zijn, mijn man denk er ook precies zo over (alleen wordt mijn zoon bijna 5).
Ik heb net al wel wat meer over twijfels voor een 2e gelezen op andere sites en daar staat "bij twijfel DOEN!" (iemand had als reactie geschreven niet doen bij twijfel).
Ze schrijven.. als je relatie goed is e.d. Doen, want straks ben je 40 en krijg je spijt en kan het misschien niet meer...
Maarja... wanneer neem je een definitief besluit????
Fijn om ook van andere personen te lezen hoe zij er over denken..
Hoor graag van jullie.
Ging even googelen naar de vraag "wel of geen tweede"... want ben ook heel erg in dubio. Had dit van mijzelf echt nooit verwacht want heb vorig jaar echt alle babyspullen verkocht/weggegeven want het was goed zo.
Nu begint het enorm te kriebelen...
Het verhaal lezend van Joesie... je slaat de spijker op zijn kop!!! Had echt ook bijna mijn verhaal kunnen zijn, mijn man denk er ook precies zo over (alleen wordt mijn zoon bijna 5).
Ik heb net al wel wat meer over twijfels voor een 2e gelezen op andere sites en daar staat "bij twijfel DOEN!" (iemand had als reactie geschreven niet doen bij twijfel).
Ze schrijven.. als je relatie goed is e.d. Doen, want straks ben je 40 en krijg je spijt en kan het misschien niet meer...
Maarja... wanneer neem je een definitief besluit????
Fijn om ook van andere personen te lezen hoe zij er over denken..
Hoor graag van jullie.
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:54
quote:Tjeempie schreef op 14 oktober 2009 @ 21:07:
[...]
Hi Layla,
wow twee alweer geweldig! Hier alles goed. Druk met de mannen maar toch die wens voor nr4. Ben dus druk in de weer met Puregon en Lucrin en mag denk ik volgende week voor de eerste inseminatie dus weer spannend. Met jou ook alles goed? xxHi Tjeemp, wat gaaf joh, een 4e, ik hoop dat het lukt. Als ik wat jonger was geweest (ben nu 40) en de omstandigheden wat beter waren (financieel) zou ik nog best een 3e willen, maar ik ben nu heel gelukkig met 2 gezonde meiden. Ik ben zo blij dat het uiteindelijk is goed gekomen met het zwanger worden, ik moet er niet aan denken hoe mijn leven eruit zou zien zonder kinderen, het is zo'n verrijking.
[...]
Hi Layla,
wow twee alweer geweldig! Hier alles goed. Druk met de mannen maar toch die wens voor nr4. Ben dus druk in de weer met Puregon en Lucrin en mag denk ik volgende week voor de eerste inseminatie dus weer spannend. Met jou ook alles goed? xxHi Tjeemp, wat gaaf joh, een 4e, ik hoop dat het lukt. Als ik wat jonger was geweest (ben nu 40) en de omstandigheden wat beter waren (financieel) zou ik nog best een 3e willen, maar ik ben nu heel gelukkig met 2 gezonde meiden. Ik ben zo blij dat het uiteindelijk is goed gekomen met het zwanger worden, ik moet er niet aan denken hoe mijn leven eruit zou zien zonder kinderen, het is zo'n verrijking.
maandag 19 oktober 2009 om 18:32
Nou, om een lang verhaal kort te houden:
we gaan ervoor!
Het fantaseren en hopen is al begonnen, het huis wordt
in gedachten al her-ingericht en ik heb zelfs zoiets van;
kom maar op met die zwangerschap en bevalling... ha ha.
Die eerste paar jaar overleven we wel en daarna zien we wel verdrer.
Misschien tot in een volgend maand-topic en bedankt iig allemaal voor het meedenken!
we gaan ervoor!
Het fantaseren en hopen is al begonnen, het huis wordt
in gedachten al her-ingericht en ik heb zelfs zoiets van;
kom maar op met die zwangerschap en bevalling... ha ha.
Die eerste paar jaar overleven we wel en daarna zien we wel verdrer.
Misschien tot in een volgend maand-topic en bedankt iig allemaal voor het meedenken!
maandag 19 oktober 2009 om 19:24
Je hebt je besluit al genomen, maar ik had ook geadviseerd er gewoon voor te gaan..
Komt tijd komt raad denk ik ook weleens. Als jezelf/julliezelf genoeg liefde en de financiele middelen hebben.....
Hulp en liefde kan ook uit onverwachte hoek komen.
Ik denk dan altijd maar een een vriendin van mij, zij had twee kinderen een van bijna 10 en een van bijna 6 toen ze ongepland zwanger werd van nummer drie. Niet gepland maar door haar wel gewenst, door haar man iets minder. Maar zij dreef door, man is gelukkig totaal omgedraaid toen bleek dat dit ventje een papa'skindje bleek te zijn. In tegenstelling tot de eerste twee.
Ze was de moeder van een van de kinderen, haar oudste, bij mij op de opvang. En ik heb de hele zwangerschap meegeleefd, buiken gevoeld en dergelijke. Vaak zei ik ook, als je hem eens een middagje kwijt wil, kom maar brengen. En inderdaad, meneer was 4 weken toen haar man voor zaken weg was. Zij moest de eerste twee naar sportclubjes brengen, maar het was geen weer voor de kleine..... Kom maar hier, zei ik dan.
Uren heb ik met het ventje in mijn armen gezeten, en de liefde was gesmeed, in elk geval van mijn kant... Gelukkig vonden de kinderen van de opvang vonden hem ook geweldig.
Van kom je een keertje eten, werd het je mag hem ook wel in bad doen.... Inmiddels is het ventje bijna drie, en gaat hij er helemaal van uit dat als ik voor de deur sta, hij in bad mag.
Als ik een paar weken op vakantie ben geweest en ik heb mijn ouders gezien is de volgende stap naar dit ventje....
Dit had die vriendin nooit verwacht, en ik ook niet, toen ik aanbood om af en toe het ventje op te vangen op de opvang...
Overigens heeft meneer nu ook grote concurrentie van de eerste twee. Waar de band ook steeds sterker mee wordt. "Jij bent van mij" roept hij dan boos.....
Komt tijd komt raad denk ik ook weleens. Als jezelf/julliezelf genoeg liefde en de financiele middelen hebben.....
Hulp en liefde kan ook uit onverwachte hoek komen.
Ik denk dan altijd maar een een vriendin van mij, zij had twee kinderen een van bijna 10 en een van bijna 6 toen ze ongepland zwanger werd van nummer drie. Niet gepland maar door haar wel gewenst, door haar man iets minder. Maar zij dreef door, man is gelukkig totaal omgedraaid toen bleek dat dit ventje een papa'skindje bleek te zijn. In tegenstelling tot de eerste twee.
Ze was de moeder van een van de kinderen, haar oudste, bij mij op de opvang. En ik heb de hele zwangerschap meegeleefd, buiken gevoeld en dergelijke. Vaak zei ik ook, als je hem eens een middagje kwijt wil, kom maar brengen. En inderdaad, meneer was 4 weken toen haar man voor zaken weg was. Zij moest de eerste twee naar sportclubjes brengen, maar het was geen weer voor de kleine..... Kom maar hier, zei ik dan.
Uren heb ik met het ventje in mijn armen gezeten, en de liefde was gesmeed, in elk geval van mijn kant... Gelukkig vonden de kinderen van de opvang vonden hem ook geweldig.
Van kom je een keertje eten, werd het je mag hem ook wel in bad doen.... Inmiddels is het ventje bijna drie, en gaat hij er helemaal van uit dat als ik voor de deur sta, hij in bad mag.
Als ik een paar weken op vakantie ben geweest en ik heb mijn ouders gezien is de volgende stap naar dit ventje....
Dit had die vriendin nooit verwacht, en ik ook niet, toen ik aanbood om af en toe het ventje op te vangen op de opvang...
Overigens heeft meneer nu ook grote concurrentie van de eerste twee. Waar de band ook steeds sterker mee wordt. "Jij bent van mij" roept hij dan boos.....
maandag 19 oktober 2009 om 20:42
Ik heb met het zelfde dilemma maanden/jaren gezeten.
Ik zei heel mijn leven 1 kind dat is mijn grootste wens, na heel lang nadenken en wikken en wegen. Besloten toen voor een tweede te gaan. Raakte snel zwanger en dan is gevoel bevestigd van ja dat is het de goede beslissing.
Je dromen beginnen dus toch blijkt dat dan de goede gevoel te zijn.
Helaas heb ik nu 4 miskramen gehad en is zwanger worden op normale manier uit gesloten door zeer slecht zaad blijkt nu van mijn man.
Ik ben inmiddels al 39 jaar geweest en enige mogelijk is ivf nu.
En nu het gepieker over stoppen.
Verstandelijk weet ik en is het beste om te stoppen.
Maar mijn wens en gevoel en hoop is op een tweede wonder.
Maar dat gaat nu echt niet meer gebeuren.
We gaan niet voor ivf en vrijen nu veilig om terleurstellingen te voorkomen. Omdat ik dat niet meer overleef.
Dus wat een strijd heb ik al jaren in mijn hoofd eerst het welles nietes, en nu stoppen stoppen of misschien nog piging wagen.
Maar het blijft bij nee.
Heel veel succes en geluk verder met zwanger worden/blijven.
Lieve groetjes Ana
Ik zei heel mijn leven 1 kind dat is mijn grootste wens, na heel lang nadenken en wikken en wegen. Besloten toen voor een tweede te gaan. Raakte snel zwanger en dan is gevoel bevestigd van ja dat is het de goede beslissing.
Je dromen beginnen dus toch blijkt dat dan de goede gevoel te zijn.
Helaas heb ik nu 4 miskramen gehad en is zwanger worden op normale manier uit gesloten door zeer slecht zaad blijkt nu van mijn man.
Ik ben inmiddels al 39 jaar geweest en enige mogelijk is ivf nu.
En nu het gepieker over stoppen.
Verstandelijk weet ik en is het beste om te stoppen.
Maar mijn wens en gevoel en hoop is op een tweede wonder.
Maar dat gaat nu echt niet meer gebeuren.
We gaan niet voor ivf en vrijen nu veilig om terleurstellingen te voorkomen. Omdat ik dat niet meer overleef.
Dus wat een strijd heb ik al jaren in mijn hoofd eerst het welles nietes, en nu stoppen stoppen of misschien nog piging wagen.
Maar het blijft bij nee.
Heel veel succes en geluk verder met zwanger worden/blijven.
Lieve groetjes Ana
maandag 19 oktober 2009 om 21:10
Hier hebben wij 1 kindje (bijna 2). En daar blijft het bij.
Nou hebben wij altijd al gezegd maar 1 kind te willen, maar een paar maanden geleden sloeg de twijfel toch echt wel even toe. Onze dochter is een heel makkelijk kindje, slaapt goed door, heeft dat vanaf een week of 10 al gedaan. Wat dat betreft zouden we er alleen maar op achteruit kunnen gaan
Maar daar gaat het me niet om. Ze zijn niet zo heel lang klein dus die (mogelijke) slapeloze nachten daar komen we wel weer doorheen.
Voor ons zijn het voornamelijk de argumenten die jij ook noemt: de vrijheid, het is makkelijker om 1 kind onder te brengen dan 2 als je in de knoei komt met werk of een avondje/weekendje weg. Nou hebben wij ook nog een hond, die ook nog onder dak moet bij dat soort gelegenheden, dat scheelt ook. Ook financieel hebben we nu nog aardig wat mogelijkheden en ook dat zal aardig veranderen bij een tweede.
Maar het belangrijkste lijkt mij: als je echt wil, dan kan het, dan zijn de tegenargumenten lang zo sterk niet. En wij zijn tot de conclusie gekomen dat we het gewoon niet hard genoeg willen. Af en toe steekt het de kop op, maar de argumenten om het niet te doen hebben nog steeds de overhand. En ik denk dat je, als je echt wil, je veel betere argumenten voor dan tegen kunt bedenken.
Nou hebben wij altijd al gezegd maar 1 kind te willen, maar een paar maanden geleden sloeg de twijfel toch echt wel even toe. Onze dochter is een heel makkelijk kindje, slaapt goed door, heeft dat vanaf een week of 10 al gedaan. Wat dat betreft zouden we er alleen maar op achteruit kunnen gaan
Maar daar gaat het me niet om. Ze zijn niet zo heel lang klein dus die (mogelijke) slapeloze nachten daar komen we wel weer doorheen.
Voor ons zijn het voornamelijk de argumenten die jij ook noemt: de vrijheid, het is makkelijker om 1 kind onder te brengen dan 2 als je in de knoei komt met werk of een avondje/weekendje weg. Nou hebben wij ook nog een hond, die ook nog onder dak moet bij dat soort gelegenheden, dat scheelt ook. Ook financieel hebben we nu nog aardig wat mogelijkheden en ook dat zal aardig veranderen bij een tweede.
Maar het belangrijkste lijkt mij: als je echt wil, dan kan het, dan zijn de tegenargumenten lang zo sterk niet. En wij zijn tot de conclusie gekomen dat we het gewoon niet hard genoeg willen. Af en toe steekt het de kop op, maar de argumenten om het niet te doen hebben nog steeds de overhand. En ik denk dat je, als je echt wil, je veel betere argumenten voor dan tegen kunt bedenken.
dinsdag 20 oktober 2009 om 07:54
@Feder: Wat een mooi verhaal! Geweldig hoe zo'n band kan groeien, heel leuk voor die kleine jongen dat hij er aan jou nog een soort van mama bij heeft.
@Anastacia: Jeej meid... dat het zo loopt daar zit je ook niet op te wachten hè.. Heel veel sterkte met het afscheid nemen van je (tweede) kinderwens, ik had het graag anders voor je gezien. Bedankt voor je reactie.
@Binti: ''als je echt wilt, je veel betere argumenten voor dan tegen kunt bedenken'' Wat je daar zegt, dat raakt me, want dat is nog steeds niet helemaal zo.... Het is meer een gevoel.
Ik ben een behoorlijk pessimistisch iemand (ja ja, ik weet het, zal proberen er wat aan te doen, ha ha)
Mijn glas is vaker half leeg dan half vol..
In die zin had mijn eerste kind er ook nooit geweest, want ik kan héle waslijsten nadelen opsommen over het hebben van kinderen. En tóch wil ik er nog 1.
Als ik rationeel blijf nadenken komt er nog steeds geen tweede, ik ga dus mijn gevoel laten spreken.
Ben bang dat als ik dat niet doe ik over pakweg 5 jar spijt krijg. Zoon is dat 8, ik 41 en dat vind ik het 'te laat'.
Dit alles natuurlijk wel (zeker na Anastacia's verhaal) als het allemaal mag lukken.
Iemand zei hier eerder: je probeert je gevoel eronder te redeneren.... Dat vond ik mooi gezegd.
@Anastacia: Jeej meid... dat het zo loopt daar zit je ook niet op te wachten hè.. Heel veel sterkte met het afscheid nemen van je (tweede) kinderwens, ik had het graag anders voor je gezien. Bedankt voor je reactie.
@Binti: ''als je echt wilt, je veel betere argumenten voor dan tegen kunt bedenken'' Wat je daar zegt, dat raakt me, want dat is nog steeds niet helemaal zo.... Het is meer een gevoel.
Ik ben een behoorlijk pessimistisch iemand (ja ja, ik weet het, zal proberen er wat aan te doen, ha ha)
Mijn glas is vaker half leeg dan half vol..
In die zin had mijn eerste kind er ook nooit geweest, want ik kan héle waslijsten nadelen opsommen over het hebben van kinderen. En tóch wil ik er nog 1.
Als ik rationeel blijf nadenken komt er nog steeds geen tweede, ik ga dus mijn gevoel laten spreken.
Ben bang dat als ik dat niet doe ik over pakweg 5 jar spijt krijg. Zoon is dat 8, ik 41 en dat vind ik het 'te laat'.
Dit alles natuurlijk wel (zeker na Anastacia's verhaal) als het allemaal mag lukken.
Iemand zei hier eerder: je probeert je gevoel eronder te redeneren.... Dat vond ik mooi gezegd.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:31
Joesie, ik weet zeker dat je de juiste keus hebt gemaakt.(uiteraard als het allemaal mag lukken natuurlijk.... daar sta je niet altijd bij stil)
Een vriendinnetje zei laatst: "als je besluit er niet voor te gaan krijg je misschien wel spijt , dan is het straks te laat (aangezien ik ook de jongste niet meer ben) en als je besluit er wel voor te gaan krijg je nooit spijt" Ik vond het wel mooi gezegd. (al draaien mijn hersenen daarna weer overuren...)
Wij hebben besloten er ook voor te gaan. Argumenten dat ik helemaal opnieuw moet beginnen (aangezien kind al 5 jaar is en ik al de babyspullen heb weggedaan) veeg ik nu zo van tafel. Hoef niet meer het mooiste en nieuwste. Tweedehands is ook prima!
Succes met "klussen" en wens iedereen het allerbeste toe..
Een vriendinnetje zei laatst: "als je besluit er niet voor te gaan krijg je misschien wel spijt , dan is het straks te laat (aangezien ik ook de jongste niet meer ben) en als je besluit er wel voor te gaan krijg je nooit spijt" Ik vond het wel mooi gezegd. (al draaien mijn hersenen daarna weer overuren...)
Wij hebben besloten er ook voor te gaan. Argumenten dat ik helemaal opnieuw moet beginnen (aangezien kind al 5 jaar is en ik al de babyspullen heb weggedaan) veeg ik nu zo van tafel. Hoef niet meer het mooiste en nieuwste. Tweedehands is ook prima!
Succes met "klussen" en wens iedereen het allerbeste toe..
dinsdag 20 oktober 2009 om 19:08
Hey mamaruub, welkom nog hierzo!
lastig allemaal he.. maar leuk dat ook jullie de knoop hebben doorgehakt!
Ik merk dat in mijn gedachten de 'tegens' steeds minder/minder belangrijk worden, eerst overheersden ze nog en nu niet meer zo.
Ik heb bewust een aantal cycli afgewacht om te kijken of ik door mijn hormonen 'in de maling' werd genomen ha ha.
(lees: of ik alleen nog een kind zou willen rond mijn vruchtbare dagen of ook daarbuiten)
Jij ook succes met proberen, hopen en wachten!
Oh enne.. kleine viva-forum tip:
gebruik hier niet (teveel) woorden als klussen, hubbie, beeb, je ei e.d! Daar zijn meest de dames hier niet zo van gecharmeerd
lastig allemaal he.. maar leuk dat ook jullie de knoop hebben doorgehakt!
Ik merk dat in mijn gedachten de 'tegens' steeds minder/minder belangrijk worden, eerst overheersden ze nog en nu niet meer zo.
Ik heb bewust een aantal cycli afgewacht om te kijken of ik door mijn hormonen 'in de maling' werd genomen ha ha.
(lees: of ik alleen nog een kind zou willen rond mijn vruchtbare dagen of ook daarbuiten)
Jij ook succes met proberen, hopen en wachten!
Oh enne.. kleine viva-forum tip:
gebruik hier niet (teveel) woorden als klussen, hubbie, beeb, je ei e.d! Daar zijn meest de dames hier niet zo van gecharmeerd
dinsdag 20 oktober 2009 om 19:12
Ik zou wel voor een tweede gaan. De tweede gaat namelijk in één adem door met de eerste, want je was toch al druk. en bovendien vind ik het voor de kinderen veel beter en leuker om een broer of zus te hebben.
De aandacht wordt beter verdeeld wanneer je meer kinderen hebt, en het evenwicht ( 2 ouders, 2 kinderen), is in balans.
De aandacht wordt beter verdeeld wanneer je meer kinderen hebt, en het evenwicht ( 2 ouders, 2 kinderen), is in balans.
