Geen enkele vorderingen op bepaalde gebieden

Hmmmmm zelfvertrouwen. Tja.



Zelfvertrouwen doe je alleen op door te doen. Ervaring op te doen. Het liefst positieve, bevestigende ervaringen.



Ik kan me nog herinneren, ik was 16 en had nog nooit gezoend. Ik scheet in m'n broek, en hield bij vriendinnen de schijn op. Op een avond kwam het er opeens van (hele stomme situatie). Maar ja, ik heb mijn ogen dichtgedaan en het maar over mezelf heen laten komen. En dat terwijl ik best wel een controlfreak ben en niet snel mijn gevoelens toon. En zoenen is erg intiem



Wat ik bedoel te zeggen is dat je soms je angst los moet laten en er schijt aan moet hebben. Een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.



Wat is het ergste dat je kan gebeuren?



Als je een paar positieve ervaringen kan opdoen, dan zal dat zeker effect hebben op je zelfvertrouwen op dit gebied. Met alleen nadenken, analyseren en rationaliseren kom je niet verder in dit geval.

Hoi Hans, ik zag gister deze documentaire over mannen die een cursus volgen in het contact leggen met vrouwen. Wie weet heb je er wat aan.



De verleiders



Verder...mijn tip: Stop eens met leven vanuit angst!

He, Hans, wat vervelend van je baan. Trek je niet teveel aan wat je baas gezegd heeft, het lijkt me een beetje een ongenuanceerd persoon.



Dit haal ik uit het feit dat hij beoordeelt dat je niet met vrouwen om kunt gaan, terwijl je vrouwelijke collega dit niet herkent.

Die andere dingen zou ik zelf als baas ook niet iemand meegeven, die op zoek moet naar nieuw werk.



Of zijn dit punten uit een veel langere lijst en heb je alleen de negatieve dingen gezien / gehoord?



Heb je al een idee waar je dan gaat solliciteren, en hoe je dat wilt aanpakken? Weet je wat je zoekt?

Ah, okee.



Negen van de tien keer lees ik ook niet goed hoor, op het forum. Sorry.



Nou, fijn dat je je baan nog hebt!



Hoe gaat het met de andere dingen? Hobby's, huisvesting? Ik meen me te herinneren dat je daar eventueel mee aan de slag wilde.

Hans66 , heb je nog wat gehad aan de docu ?



Het was wel wat oppervlakkig natuurlijk...die methodes. Maar de kern van de problemen komt wel duidelijk naar boven: angst (voor afwijzing) .



En deze angst wordt in niet alleen overwonnen door het denken aan te pakken, maar ook door Nieuwe Ervaringen op te doen. Daar is moed voor nodig...



Ach dat weet je vast allemaal al...

quote:hans66 schreef op 17 oktober 2009 @ 15:49:

[...]



Het geeft wel nieuwe inzichten. Ik denk dat ik wel aan mijn zelfbeeld (dat te negatief is) moet werken. Ik zie daarom grote overeenkomsten met mannen die in de documentaire aan het woord waren. De overeenkomst is verlegenheid. Niet autisme, hoevel ik soms zit te twijfelen bij een van de geïnterviewde mannen.





[...]





Zou het echt werken, als ik vreemde vrouwen aanspreek die ik visueel aantrekkelijk vind, maar die ik niet ken, en die vragen die ik als voorbijganger kan hebben, kan beantwoorden?



In de kroeg of disco werkt dat het best, vermoed ik.



Ik zit me ook te bedenken: Het is een Engelse documentaire, kennelijk gemaakt in Londen. Zit me af te vragen of het niet zo is, dat er op dit gebied verschillen zijn tussen landen.



Fijn dat je iets hebt kunnen oppikken uit de docu.



1. Wat ga je concreet doen om meer zelfvertouwen te krijgen, en dus angst op te geven en moed aan te leren?



2. Wanneer ga je daarmee beginnen?



3. Die oefening van vreemde vrouwen uit het niet aanspreken was puur om die jongens over hun angsten heen te brengen. Laten ervaren dat het helemaal niet zo erg is om afgewezen te worden. Zodat ze in het vervolg meer ontspannen zijn als ze serieus een vrouw aanspreken. Je zal het antwoord op die vraag pas weten, als je het zelf probeert. Ga je dat doen?



4.Ja het kan zijn dat er verschillend in cultuur zijn tussen Engeland en Nederland. Maar wat boeit het? Er is al een groot verschil als je een vrouw midden in een overbevolkt Vondelpark Amsterdam aanspreekt of als je dit doet op het afgelegen dorpsplein in Lutjebroek waar doorgaans drie bejaarden met rollator voorbijlopen...

Hans, als je last hebt van de herrie bij het uitgaan kun je oordoppen nemen. Speciaal voor in de kroeg (even bij de betere zaak informeren)



Nu ga ik twijfelen over de hallo-meeting. Dacht dat ik in buitenland zou zitten, maar de datum daarvoor staat nog niet vast, en nu weet ik t niet.

(Laat t even afhangen van wat mijn forumvriendjes doen.)

Ik spring erg laat in, heb dit topic niet eerder geopend (en ga niet twintig bladzijden teruglezen).

Hans, de collega op de andere locatie waar je verleden maand over schreef, wat let je om haar je interesse te tonen? Ben je bang haar verder in de gangen tegen te komen als ze afwijzend reageert? Je kunt haar toch voor een ongedwongen etentje of lunch o.i.d. uitnodigen en dan vandaaraf wel verder zien?



Verder vraag ik me af waarom je niet in een koor zit? Sociale contacten, tijd om op te bouwen, iets minder 'snelle jongens en meiden omgeving' dus kan veiliger aanvoelen.



Tenslotte, ten aanzien van je planning om ambulant te gaan wonen. Moet zeker lukken gezien de geringe begeleidingstijd die je gebruikt. Heb je er daarbij wel rekening mee gehouden dat je dan wel je huisgenoot moet missen, je daardoor mogelijk eenzamer gaat voelen? Wat voor waarde die persoon wel of niet voor je heeft, het is een levend wezen, en in een huis wonen zonder ander levend wezen kan best heel erg schrikken zijn. Niet om je te ontmoedigen, wel om je mogelijk te doen uitzien naar een woning waarin je gemakkelijker aanspraak vindt.

Het laatste zou heel goed kunnen kloppen (en da's dan zonde als je op dit moment eigenlijk functioneert als een zelfstandig wonende).

De dreigende eenzaamheid zou je kunnen ondervangen door voor de zomer 2010 van enkele clubjes en dergelijke lid te worden. Voor mij geldt: ik heb niet perse behoefte aan directe communicatie met de mensen om me heen, maar hun aanwezigheid doet me wel goed, geeft me een gevoel van een deel van de wereld uitmaken. Ik weet niet of je je hierin herkent en ik weet ook niet of een huisdier eventueel je behoefte aan 'aanwezigheid' zou kunnen opvangen.



Het koken: je kunt je ook instellen op een aantal makkelijke maaltijden verspreid over de week. Soep, een patatje, een pizza, een broodje gezond, lenen zich hier uitstekend voor. Ik heb avonden waarin ik erg laat thuiskom en dan gaat er echt iets simpels op tafel, dat vang ik dan wel weer op op een dag dat ik meer bijtijds thuis ben. En zo zal dat voor heel veel mensen gelden.



Meer vrijheid om muziek te zingen/maken is hartstikke fijn. Hou in dat verband wel rekening met overgevoelige buren, of spaar voor een geisoleerde ruimte binnenshuis.



Overweeg ook nog eens om geheel zelfstandig te gaan wonen. De begeleiding die je nu krijgt kun je ook uit CIZ aanvragen, je huidige begeleiding kan je daarbij helpen. Hou dan wel rekening met een inkomensafhankelijke eigen bijdrage.



Zou je een woongroep aandurven? Is wel heel erg sociaal, je moet dan geen 'last' hebben van mensen.

Zou je ertegen kunnen als je van meer dan 5 mensen prikkels om je heen hebt?

(dat lijkt me goed om je af te vragen)

quote:hans66 schreef op 18 oktober 2009 @ 16:30:

1. Vaker uitgaan. Ook zoals gisteren. De herrie is een belangrijk nadeel, wat een gesprek erg bemoeilijkt in praktische zin. Lid worden van een foto-club (zie eerdere opmerkingen van mij een Moonlight). Komende week heb ik vakantie, dus heb ik mooi tijd om erachter aan te gaan.



1a.Hoe ging het uitgaan? Wat heb je geprobeerd? En wat waren de resultaten/reacties?

1b. Heb je al een fotoclub gevonden?



quote:2. Sinds zaterdag wil ik elke zaterdag uitgaan. Zoals ik al zei, in een kroeg is het waarschijnlijk normaler om een vrouw aan te spreken dan bijv. in een winkelcentrum. Daarbuiten zou er een concrete aanleiding moeten zijn.



2. Wil je wel het type vrouw wat naar kroegen gaat ? Kijk eens goed naar wat voor vrouw bij je past.

Qua uiterlijk, qua sociale vaardigheden, qua interesses...ik zou voor iemand gaan die niet al te veel verschilt van jou. Wat voor type muziek speel je op je synth?



quote:3. Gelegenheid moet zich wel voortdoen.



3.Een vrouw aanspreken uit het niet kan inderdaad wat wereldvreemd overkomen. In de docu werd het aanspreken van wildvreemde vrouwen dan ook vooral gebracht als een training...om angst te overwinnen. Niet zozeer als de gangbare maatstaf om standaard contacten op te doen met het andere geslacht. Een aanleiding voor een gesprek is altijd handig. Dus dat je lid gaat worden van fotoclub bijvoorbeeld geeft aanleidingen...een overeenkomst in hobby/interesse.



quote:Over een paar weken ga ik naar Den Haag; zie



HalloMeeting



een uitgelezen mogelijkheid. Waarschijnlijk is het een reden om het gunstig te zien...



Ik ben een tijd geleden ook naar een forummeeting geweest. We gingen naar een kroeg en hadden daar een warm en koud buffet, en na dat buffet gingen de tafels aan de kant en werd er gedanst. Toen leek het dat een vrouw een oogje op me had. Toen ik op een kruk zat, stond ze heel dicht te dansen. Stom genoeg kon ik haar gedrag niet plaatsen, en gebeurde er niets. Dat realiseerde ik me niet op dat moment, maar later pas.



Het is niet zeker of dit in Den Haag zich weer voort zal doen, maar ik probeer het dan anders te doen.



4.Alleen uit die non verbale communicatie zou ik als ik jou was niet zoveel opmaken. In jouw geval kan je het beste verbaal communiceren. Want dat schept meer duidelijkheid. Dus gewoon een gesprek aangaan. Wat doe je voor werk? Wat is je passie ?





5.Tot slot. Meer uitgaan betekent natuurlijk niet dat je daarmee automatisch je angsten overwint. Je schept alleen meer kansen voor jezelf om je angsten te kunnen overwinnen. Het overwinnen van angst blijft uiteindelijk een innerlijke actie. Die begint in je gedachtewereld. Hoe denk je over jezelf? Daar begint het bij.



Sterkte.

Ik denk dat je bij een erg sociale vrouw rekening moet houden met of je aan haar verlangen tot contact op de lange duur kunt voldoen. Ik weet niet of je een autist bent die zich bij tijd en wijle (of zelfs langere periodes in de dag) 'afsluit'. Ik weet wel dat dit gedrag soms bepaald niet wordt gewaardeerd. Gedrag waar je op zich weinig aan kunt doen, want je moet die grens maken als je overprikkeld bent. En dan krijg je van die situaties dat jij 's avonds even lekker wilt synthesizen of lezen, en zij wil verbaal of fysiek contact. Terwijl je hondsmoe bent van de dag.

Het kan wel, als de vrouw kan leren met dat trekje van je om te gaan. En hoe ga je dat voor elkaar krijgen als je al begint met onzekerheid over jouw rol in een relatie?

Probeer niet in een ander te compenseren voor waar je jezelf tekort vindt schieten. (gemakkelijk contact leggen dus in casu)



De woongroepen anno nu laten meer ruimte voor privacy dan die van de jaren zeventig. Voor de rest heb ik er ook weinig verstand van, en heb nooit geprobeerd om erin te komen omdat ik niet vermoedde (aha, legt ook moeilijk contact) door een ballotage te kunnen komen. De prikkels van meerdere mensen zijn zeker iets om rekening mee te houden.



Durf je te vertrouwen dat je het oogcontact bij uitgaan juist interpreteert? Ook hier weer verschillen tussen mensen onderling, maar is het niet juist een autistisch trekje om moeite te hebben met het opvangen of interpreteren van nonverbale sigalen? In die zin is verbaal contact (wat mij betreft dan) al een heel stuk duidelijker.

Hej Hans,



Ik kom hier even binnenvallen

Het idee (van Moonlight geloof ik) om lid te worden van een fotoclubje lijkt me echt heel goed (en leuk!) voor je!

En er zijn ook best wat kleine kookclubjes, misschien kun je dan "twee vliegen in 1 klap slaan"; dan leer je beter koken en je hebt contact met mensen. Oh, en je hebt dan die avond ook nog eens al een maaltijd gekookt!



Oh, en ik denk dat Leefnu vooral bedoelde of mensen (buren!) last kunnen hebben van de synthersise muziek die je maakt

1a. In die kroegen zal die herrie blijven bestaan. Aangezien je ervaart dat praten in die omgeving niet lukt, is mijn vraag. Heeft het voor jou dan wel zin om uit te blijven gaan in drukke omgeving?



Want anders blijf je tegen dit , in jouw beleving, probleem aanlopen. Zoek dan gewoon rustiger omgevingen op waar ook ontmoetingen kunnen plaatsvinden. Omgevingen die beter bij jou als persoon passen.





1b. Al aangemeld bij een fotoclub? Geen smoesjes he? Tenzij foto's maken je natuurlijk echt niet boeiend lijkt...of er geen budget is ...



1c. Leuk van die patatdame. Dat hoort bij haar werk om lekker gebekt bezig te zijn vind ik. Maar inderdaad prima te gebruiken als 'oefenmateriaal'.



2a. Waarom heb je deze autistische vrouw met WOW interesse wel/niet aangesproken?



Om eerlijk te zeggen denk ik dat je beter en vrouw kan zoeken die meer op je lijkt qua karakter. 'Kroegvrouwen', zover ik weet, zijn vrouwen die van gezelligheid houden en genieten van onder de mensen zijn. Als ik jou was zou ik in de eerste instantie gaan voor een vrouw met DEZELFDE INTERESSES in hobby/muziek/werk bijvoorbeeld. Ongeacht of ze wel of niet sociaal is. Die vrouwen kan je eerder vinden op plekken die te maken hebben met je interesses dan in de kroeg. Daar is het zoeken naar een speld in een hooiberg voor jou...



2b. Heb je weleens overwogen om een speelster van Wow in real life te meeten? Om dat voor te stellen tijdens het gamen?



3.quote:4. Ik durfde niet verbaal te worden. Ik was daar te verlegen voor. Ik denk dat ik dat in vervolg toch moet zijn. En dat is dus juist wat jij wél moet doen. Voordat jij de non verbale communicatie onder de knie hebt ben je weer tien jaar verder, ben ik bang. Zoveel mensen hebben daar moeite mee om lichaamstaal te lezen. Laat dat gewoon even voor wat het is en richt je vanaf nu dus vooral op VERBALE COMMUNICATIE als middel.



4a.quote:Mijn autisme, verlegenheid en mijn pestverleden hebben een negatieve invloed op mijn zelfvertrouwen. Ik heb nogal gesteld op duidelijke waardering. Ik voel me niet altijd even aantrekkelijk of sexy. Als ik volledig vertrouwd ben bij iemand, word ik spraakzaam, word ik erg sociaal. Het verklaart ook, dat ik erg populair ben op mijn werk. Ik heb veel leuke werkrelaties met vooral vrouwen.Ik kan me voorstellen dat je weinig zelfvertrouwen hebt. Werd je om je uiterlijk gepest?Misschien is het wat om een vrouw te zoeken die hetzelfde probleem heeft gehad in haar leven? Dan kunnen jullie elkaar goed begrijpen. (En misschien ten overvloede...maar als je zelf niet zo knap bent, ga dan ook niet proberen om met een zeer knappe dame aan te pappen...Dat is verspilde tijd...Probeer een gelijkwaardige te vinden.. )



Het klinkt misschien ontmoedigend, maar een vrouw die altijd heel zelfverzekerd is geweest zit meestal niet te wachten op een man die een deuk in zijn persoonlijkheid heeft gekregen door pesten bijvoorbeeld. Dat gaat op den duur botsen...



Ik zou als ik jou was mijn energie niet steken in de vrouw die is zoals je zelf graag WILT zijn, maar ik zou energie steken in de vrouw die is zoals je eigen innerlijk op DIT MOMENT is. Dan kunnen jullie samen groeien en steunen. Zoek deze gelijkwaardigheid in de emotionele ontwikkeling...



Het is vermoeiend voor een vrouw om een man 'te moeten leren'. Er zijn vast van die vrouwen...maar ik ken er geen...En als ze er zijn, zijn het vaak hele onbaatzuchtige vrouwen...of ze houden het een paar jaar vol, maar zijn daarna totaal uitgeput...Kortom: Kies een vrouw die qua emotionele en zielsontwikkeling op je lijkt. Als je gaat voor 'de perfecte sociale vrouw' zijn de risico's op teleurstelling groter. Tenzij je dus dat lieve zachtaardige onbaatzuchtige sociale vrouwtje tegenkomt...



4b. Eigen Ervaring

Ik heb ook zoveel collega's gehad met wie ik heel sociaal kon zijn, terwijl ze zelf erg verlegen waren. Van één kreeg ik zelfs een briefje met een halve liefdesverklaring, terwijl ik toch echt alleen maar 'sociaal' was...En ABSOLUUT geen verbale dan wel non-verbale aanleiding daartoe had gegeven! Deze persoon was ook een autist volgens mij...zijn belevingswereld was in ieder geval totaal anders dan die van mij. In mijn ogen was hij gewoon één van de vele collega's met wie ik , net als met de anderen, vriendelijk sprak. In zijn ogen was ik veel meer van betekenis dan dat hij voor mij was, omdat hij niet met veel mensen zo kon praten. En met mij wel...Ja , maar dat kan ik met iedereen...dus toevallig ook met deze persoon... Deze collega kwam dan ook 'helemaal los'...Maar ik moest er dan bijvoorbeeld niet aan denken om met zo'n verlegen persoon te leven...Het kost namelijk energie...te veel energie...Dat kan voor even op het werk...dat initiatief nemen en sociaal zijn...Maar als dat 24 uur per dag is...Ik zou er niet tegen kunnen...



Ik heb ook een mannelijk familielid met wie ik altijd super leuke gesprekken kan voeren. En dan hebben we écht oprecht boeiende gesprekken en lol. Maar...dat is mogelijk... puur omdat ik in die situatie zo sociaal vaardig ben. Want bij het merendeel van de mensen is het een verlegen, zelfs spraakgebrek hebbende jongen...



Wat ik hiermee wil zeggen is, dat als vrouwen sociaal met je praten, het soms meer over hen kan zeggen dan over jou...Trek daar dus niet zomaar conclusies uit! Als je wilt weten of iemand relatiemateriaal is zul je dat met DUIDELIJKE verbale communicatie helder moeten zien te krijgen.



5. Zomaar een vraag...Hang je een bepaald geloof aan? Of heb je een bepaalde geloofsachtergrond van huis uit als ik vragen mag? Zo ja, misschien eens een geloofsgemeenschap vanuit je achtergrond opzoeken? Zijn vaak vrouwen te vinden...in een rustige omgeving...onbaatzuchtig ...



6. Dat van je muziekstijl op de synth vroeg ik om daar ook mogelijkheden in te zien voor een gezamenlijke interesse...Waarom ga je niet op een muziekvereniging ofzo om daar te spelen? Spelen bij een koor, een band? Ik weet natuurlijk niet hoe goed je bent?



Ok het is wel weer even genoeg voor vandaag...

Hou ons hier in dit topic op de hoogte van alle vorderingen. Want dat willen we graag zien, en geen eindeloze klaagzang... .

Oh ja en je kan je natuurlijk ook altijd nog aanmelden voor TAKE ME OUT In één klap van je angst af...



Vermoed alleen niet dat jouw type daar echt bijzit...