11 jaar samen maar nu weet ik het niet meer

21-10-2009 10:38 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
Ai ai ai, er is geen oplossing voor iets wat in den beginsel al niet goed was. Geen goed nieuws, sorry.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft niet in relatietherapie. ik lees dat je van je man houdt en dat je het gezin bij elkaar wilt houden. Waarom ga je niet zelf in therapie om te onderzoeken waarom je je zo afsluit en hoe je om kan gaan met je teleurstellingen? Vraag jezelf af hoe je het verleden kan laten rusten. Daar heb je je man echt niet voor nodig.
Alle reacties Link kopieren
ik zie een relatie die gedoemd is te mislukken en waar in jij alleen echt je best doet als ik alleen afga op jouw verhaal.

En waarin je nogal ondoordacht kinderen op de wereld zet en makkelijk zwanger raakt zonder echt goed na te denken.

Raak hier altijd een beetje kriegel van..mensen die zich willens en wetens in de shit werken en daarna hulpeloos afvragen hoe ze hierin terecht zijn gekomen.
Ik heb meer de neiging te geloven dat je beter weg kunt gaan, maar goed, je hebt 3 kinderen samen. (bijna). Zorg dat je zelf stabiel in het leven komt te staan zodat wat er ook gebeurt jij voor jezelf en je kinderen kunt zorgen.
quote:chocoladereep schreef op 21 oktober 2009 @ 10:47:

ik zie een relatie die gedoemd is te mislukken en waar in jij alleen echt je best doet als ik alleen afga op jouw verhaal.

En waarin je nogal ondoordacht kinderen op de wereld zet en makkelijk zwanger raakt zonder echt goed na te denken.

Raak hier altijd een beetje kriegel van..mensen die zich willens en wetens in de shit werken en daarna hulpeloos afvragen hoe ze hierin terecht zijn gekomen.Ik krijg hetzelfde gevoel hierbij..
Alle reacties Link kopieren
ja dat is het enige wat je kan doen, voor jezelf zorgen, en of dat nu met of zonder vent is doet er niet zoveel toe
Alle reacties Link kopieren
Ook ik deel dit gevoel. Ik zie het bij een vriendin (inmiddels 25 jaar samen en 2 ongeplande kinderen rijker). Hij is precies als de man in dit verhaal. Je kunt en mag iemand niet veranderen. Wil hij dat leven, prima, maar dan zonder jou. Liefde dekt echt niet alles!



Hij is altijd zo geweest (de vriend van mijn vriendin ook), maar wil voor jou veranderen... Dat lukt tijdelijk, maar meestal vervallen ze in hun oude gedrag.



Mijn vriendin is nu (eindelijk! hopelijk?!) zo ver, dat ze hem de deur wijst, omdat meneer al een jaar vreemdgaat!



Hoe kunnen mensen zo gedachtenloos (lijkt het) kinderen op deze wereld zetten? Kinderen hebben behoefte aan stabiliteit, niet een pa en ma, die niet bij elkaar passen, niet praten, allebei iets anders willen in hun leven, ook al "houden ze van elkaar"...



Kies dus nu eindelijk voor jezelf en de kinderen! Hier helpt geen therapeut meer aan..
quote:chocoladereep schreef op 21 oktober 2009 @ 10:47:

ik zie een relatie die gedoemd is te mislukken en waar in jij alleen echt je best doet als ik alleen afga op jouw verhaal.

En waarin je nogal ondoordacht kinderen op de wereld zet en makkelijk zwanger raakt zonder echt goed na te denken.

Raak hier altijd een beetje kriegel van..mensen die zich willens en wetens in de shit werken en daarna hulpeloos afvragen hoe ze hierin terecht zijn gekomen.



Ik ook eerlijk gezegd, het spijt me. Ik ben als produkt van een rare en onstabiele familie ook altijd erg fel op kinderen krijgen in een ongezonde relatie. Maar goed, ook dit kindje komt er.



Jouw belangrijkste taak is goed voor die kinderen zorgen, niet alleen dat ze niets tekort komen, maar ook mentaal. Ik zeg niet dat je dat niet doet, maar je moet je afvragen wat je kinderen meekrijgen van al dit gesteggel in je relatie. En of je hier dan wel in moet blijven hangen. Want ze krijgen het mee, geheid.



De rest is bijzaak.

Als ik het zo lees, is de relatie vanaf het begin al drama geweest en zal het nooit echt ten goede keren, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
.
[quote]dorie8 schreef op 21 oktober 2009 @ 10:58:

Ik had deze opmerkingen wel verwacht

maar ik zet niet onderdoordacht kinderen op de wereld.

( de laatste niet meegerekend)



In de tijd dat we de eerste twee kregen waren de problemen voorbij. We hadden er samen heel hard aan gewerkt dat we sabiel waren. De kinderen waren mijn grootste overweging ooit.



Begrijp wat je wilt zeggen.



Mensen die me kennen weten dat het zo was. Ik had vertrouwen in ons samengaan. In het opvoeden, enz.



TOtdat hij dus een enorm iets voor mij achterhield. Hierna ging het bergafwaards. Ik had er zo voor geknokt om het op de rails te krijgen en dan weer roet in het eten.



weet je waarom hij dit deed?

Heb je nog vertrouwen in hem?



Ik vraag jullie niet mij te veroordelen op de keus kinderen te krijgen. Deze kinderen zijn er en ik ben meer dan gelukkig met ze.



Ik begrijp dat je niet veroordeeld wil worden. Is ook niet leuk. Misschien zetten we het ook wel te hard neer. Wij kunnen niet in jouw "keuken" kijken.

Maar je tweede zinnetje irriteert me dan wel weer. Jij bent meer dan gelukkig met je kinderen, maar zijn je kids ook gelukkig met een moeder die zich niet goed open kan stellen voor haar man?



Ik vraag jullie advies hoe je jezelf weer openkunt stellen naar je partner. Dat is wat ik graag zou willlen. Ik wil zo graag dat ik de liefde die ik nog steeds voel aan hem kan tonen.



Mets misschien heb jij gelijk en moet ik alleen in therapie.

ik zal het eens in overweging nemen.[/quot





Het laatste is een kwestie van vertrouwen en daar zal dan inderdaad aan gewerkt moeten worden.



Veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb tien dingen opgeschreven maar weer weggehaald. Ik denk dat in het verleden is gebleken dat je een beeld hebt van de relatie die niet klopt met de werkelijkheid. Jij denkt dat het weer goed is en hij is ondertussen weer geheimpjes aan het hebben. Hoe gaat hij met de kinderen om? Is hij een betrouwbare en fijne liefhebbende vader? Kan hij dat wel naar zn kinderen toe?
quote:dorie8 schreef op 21 oktober 2009 @ 10:38:

Ik voel me net een oester, veilig in de prachtige schelp met een paar parels. Maar zodra de schelp open gaat voel ik de koude wind en wil ik de deur dichttrekken.



Pffffft! wat een gezever.



Jullie hebben totaal geen intimiteit met elkaar maar je bent wel weer zwanger.



En zwanger zijnde van de 3e denk je erover om de handdoek in de ring te gooien.



Sorry, maar ik kan hier niet tegen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn beste Dorie, je wilt tips om je weer open te stellen naar je partner maar misschien zijn daar wel geen tips voor.

Je partner heeft jouw energie systematisch uitgemolken en nu is er niks meer over...

Daarom gaat het niet goed met jou, niet goed met je partner (hij word steeds boos dus ga me niet vertellen dat hij lekker in zijn vel steekt) en dusss indirect ook niét goed met jullie kinderen...



Wanneer ga je inzien dat je voor jezelf mag gaan?

Jij kan hem niet veranderen... hoe ga jij ermee om, dát kan je veranderen.
Verantwoordelijkheid nemen. Allereerst voor jezelf en je kinderen. Vandaaruit komen de oplossingen. Verantwoord omgaan met je eigen leven en dat van je kinderen, wat inhoud dat je dan ook moet nadenken over jezelf en wat je LAAT gebeuren. Dan pas komt het goed. Geen moment eerder.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:haaasje schreef op 21 oktober 2009 @ 11:33:

Mijn beste Dorie, je wilt tips om je weer open te stellen naar je partner maar misschien zijn daar wel geen tips voor.

Je partner heeft jouw energie systematisch uitgemolken en nu is er niks meer over...

Daarom gaat het niet goed met jou, niet goed met je partner (hij word steeds boos dus ga me niet vertellen dat hij lekker in zijn vel steekt) en dusss indirect ook niét goed met jullie kinderen...



Wanneer ga je inzien dat je voor jezelf mag gaan?

Jij kan hem niet veranderen... hoe ga jij ermee om, dát kan je veranderen.



haasje mooi gezegd!

en ik denk waarheid als een koe.



wat bedoel je met "hoe jij er mee omgaat dat kan je veranderen?.

Bedoel je dan dat ik in therapie moet gaan of dat ik beter een andere beslissing kan nemen?
Alle reacties Link kopieren
.
Ik begrijp wel wat je bedoelt Dorie... je wilt gewoon weer voelen. Hoge pieken, diepe dalen, maakt niet uit, als je maar weer voelt en jezelf kunt zijn.



Dit kun je alleen zelf veranderen. Een vriendin van me heeft heel veel baat gehad bij Bloesem-therapie (Bach-bloesem heet dat geloof ik). Misschien is het het proberen waard.

En ondertussen zullen jullie toch die laatste grote leugen heel erg goed uit moeten praten, want dat is volgens mij de nekslag geweest voor je...



Sterkte
Alle reacties Link kopieren
quote:dorie8 schreef op 21 oktober 2009 @ 11:43:

[...]





haasje mooi gezegd!

en ik denk waarheid als een koe.



wat bedoel je met "hoe jij er mee omgaat dat kan je veranderen?.

Bedoel je dan dat ik in therapie moet gaan of dat ik beter een andere beslissing kan nemen?



Dat ook maar je kan er ook voor kiezen om bij je partner te blijven en anders om te gaan met zijn gedrag.

Als je achter een leugen komt kan je heel boos zijn, hem confronteren, er steeds over willen praten. Je kan ook zeggen: je hebt je zelf in de nesten gewerkt, zie maar hoe je eruit komt.



Als hij boos word in een ruzie kan je dichtslaan, huilen.... enz je kan ook zeggen: als je boos word kan ik niet met je praten, ik ga nu even weg en als je normaal kan communiceren proberen we het weer...



Ik zeg niet het één is goed, het ander slecht... ik zeg alleen dat je een keuze hebt in je omgang met dingen.



Ik hoop dat je me een beetje begrijpt...
Alle reacties Link kopieren
Dat jij met iedereen het beste voor hebt en van iedereen houdt is duidelijk. Maar wie behalve de kinderen houdt echt van jou?

Praat echt met je en zou het echt verschrikkelijk vinden als jij je rot voelt? Niet hij volgens mij. Dat je van hem houdt dat kan..maar waarom vind je niet jij ook iemand verdient die ook zoveel van jou houdt? Van hem houden is nu een reden voor je om te blijven,van jezelf houden zou een reden zijn om te gaan.
quote:chocoladereep schreef op 21 oktober 2009 @ 11:52:

Dat jij met iedereen het beste voor hebt en van iedereen houdt is duidelijk. Maar wie behalve de kinderen houdt echt van jou?

Praat echt met je en zou het echt verschrikkelijk vinden als jij je rot voelt? Niet hij volgens mij. Dat je van hem houdt dat kan..maar waarom vind je niet jij ook iemand verdient die ook zoveel van jou houdt? Van hem houden is nu een reden voor je om te blijven,van jezelf houden zou een reden zijn om te gaan.AUW! en hartstikke mee eens.
Alle reacties Link kopieren
En Dorie... ook niet onbelangrijk. Jij zou eigenlijk een energie oppepper kunnen gebruiken.

Ik weet niet in welke vorm, ik ken jou niet maar daar zou therapie bij kunnen helpen. (bloesem therapie heet idd Bach, Bianca)

En probeer te voorkomen dat jouw partner alle energie bij je vandaan zuigt.

(af en toe denken, man zoek het uit, ik ga wat leuks doen) dat je zwanger bent werkt hier niet aan mee natuurlijk.



Pffft ik vind wel dat je in een rotsituatie zit hoor!
Alle reacties Link kopieren
.
Je had van te voren kunnen weten wat 'n loser het was, dus je bent er bewust met open ogen ingestonken. En dan nog kinderen nemen van zo'n leugenachtige junk ook? Tjonge jonge jonge, hoe dom kun je zijn?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven