
11 jaar samen maar nu weet ik het niet meer
woensdag 21 oktober 2009 om 12:38
Dorie wat was het grote geheim dan?
Het klinkt alsof je depressief bent (afgevlakte emoties etc) en daarnaast lees ik dat jij eigenlijk wilt dat je man iemand anders is. maar hij is wie hij is, hij praat niet en hij voert geen diepgaande gesprekken, en dat mag ook. Hij is nog steeds de man van wie jij zegt te houden. Als je kan accepteren dat je man mag zijn wie hij is dan scheelt dat een hoop frustratie.
Je klinkt depressief en dat is altijd een optelsom van verschillende factoren, fysiek o.a. maar ook in de manier waarop je de wereld benaderd en bekijkt. Jouw man is in ieder geval niet de oorzaak van je depressie en hij kan het ook niet voor je oplossen.
De bach bloesem suggestie is een enorm lachertje, goed bedoeld waarschijnlijk maar niet serieus te nemen
Het klinkt alsof je depressief bent (afgevlakte emoties etc) en daarnaast lees ik dat jij eigenlijk wilt dat je man iemand anders is. maar hij is wie hij is, hij praat niet en hij voert geen diepgaande gesprekken, en dat mag ook. Hij is nog steeds de man van wie jij zegt te houden. Als je kan accepteren dat je man mag zijn wie hij is dan scheelt dat een hoop frustratie.
Je klinkt depressief en dat is altijd een optelsom van verschillende factoren, fysiek o.a. maar ook in de manier waarop je de wereld benaderd en bekijkt. Jouw man is in ieder geval niet de oorzaak van je depressie en hij kan het ook niet voor je oplossen.
De bach bloesem suggestie is een enorm lachertje, goed bedoeld waarschijnlijk maar niet serieus te nemen

woensdag 21 oktober 2009 om 12:47
het is een lachertje omdat uit onderzoek is gebleken dat er in de flesjes geen enkele werkzame stof zit. Het is water met alcohol. De enige werking die je mag verwachten is het placebo effect, en dan kan je dus ook een pepermuntje nemen. Stuk goedkoper en nog lekker ook.
Het zal TO zeker niet helpen
Het zal TO zeker niet helpen
woensdag 21 oktober 2009 om 13:01
Dorie, het is alsof het verhaal van mijn vriendin hier staat! Behalve dat jij zwanger bent van de derde en zij niet (voor zover ik weet).
Ook zij heeft al 25 jaar hoop dat het beter zal gaan. Ook hij heeft de ene na de andere leugen. De grootste leugen vind ik dat hij zei een auto-ongeluk te hebben gehad (en zij in de zenuwen), daardoor niet naar huis kon komen (en zij niet met onze meidenclub uit eten kon, terwijl dat haar enige uitje is 1 x per jaar!) terwijl meneer gewoon liever het weekend bij zijn schatje bleef en helemaal geen ongeluk had gehad!
Werkelijk, ik zie en hoor het zo vaak om me heen, van de relatie klopt niet (er wordt niet gepraat, er is amper seks), men leeft langs elkaar heen, de buitenwereld vindt ons zo leuk samen etc. maar: we houden van elkaar.
Alsof dat dan alles moet goedpraten wat er speelt!
Ook zij heeft al 25 jaar hoop dat het beter zal gaan. Ook hij heeft de ene na de andere leugen. De grootste leugen vind ik dat hij zei een auto-ongeluk te hebben gehad (en zij in de zenuwen), daardoor niet naar huis kon komen (en zij niet met onze meidenclub uit eten kon, terwijl dat haar enige uitje is 1 x per jaar!) terwijl meneer gewoon liever het weekend bij zijn schatje bleef en helemaal geen ongeluk had gehad!
Werkelijk, ik zie en hoor het zo vaak om me heen, van de relatie klopt niet (er wordt niet gepraat, er is amper seks), men leeft langs elkaar heen, de buitenwereld vindt ons zo leuk samen etc. maar: we houden van elkaar.
Alsof dat dan alles moet goedpraten wat er speelt!

woensdag 21 oktober 2009 om 13:14
niet meer praten en minder seks zijn allemaal werkbare punten. Een relatie is nooit een constante het is continue aan verandering onderhevig. De constante factor is je gedeelde leven en de liefde en zolang dat aanwezig is is alles werkbaar. Met uitzondering van destructieve processen zoals verslaving, mishandeling of bedrog
woensdag 21 oktober 2009 om 18:21
@ Dorie8:
Heb je het lef om voor jezelf te kiezen? Heb je de ballen om tegen je partner te zeggen dat hij moet ophoepelen?
Je vertrouwen in hem zal nooit meer hetzelfde zijn gok ik, je zal altijd op je hoede blijven bij hem, net zoals je altijd op je hoede moet zijn met je kinderen... Is dat wat je wil, zo'n volwassen kind erbij?
Volgens mij ben je een erg sterke, gedreven en ambitieuze vrouw en moeder, en jij laat nu toe dat iemand anders dat onderuit haalt tot een hoopje ellende.
Maar ergens, diep van binnen, zit die vrouw er nog, in je hoofd en in je hart. Je mag én kan voor haar kiezen, door op te komen voor jezelf en je kindjes.
Heb je geen recht op liefde?
Heb je het lef om voor jezelf te kiezen? Heb je de ballen om tegen je partner te zeggen dat hij moet ophoepelen?
Je vertrouwen in hem zal nooit meer hetzelfde zijn gok ik, je zal altijd op je hoede blijven bij hem, net zoals je altijd op je hoede moet zijn met je kinderen... Is dat wat je wil, zo'n volwassen kind erbij?
Volgens mij ben je een erg sterke, gedreven en ambitieuze vrouw en moeder, en jij laat nu toe dat iemand anders dat onderuit haalt tot een hoopje ellende.
Maar ergens, diep van binnen, zit die vrouw er nog, in je hoofd en in je hart. Je mag én kan voor haar kiezen, door op te komen voor jezelf en je kindjes.
Heb je geen recht op liefde?
woensdag 21 oktober 2009 om 23:08
Hoi Dorie,
Ik denk dat je de lat voor jezelf heel hoog legt, je hebt het steeds over jezelf moeten veranderen en openstellen in deze relatie. Je hebt echter jezelf beschermd voor hem met een reden, dat doe je niet zomaar. En die reden ligt waarschijnlijk bij hem: hij geeft je een onveilig gevoel. Je kunt jezelf niet dwingen anders te worden, net als je hem niet kunt dwingen anders te worden.
Als ik je verhaal lees haal je zelf weinig uit je relatie en leef je totaal langs elkaar heen. Je zou eens bij jezelf na moeten gaan of je zelf ook iets uit deze relatie haalt in plaats van dat je alleen maar aanpast en geeft.
Ik denk dat je de lat voor jezelf heel hoog legt, je hebt het steeds over jezelf moeten veranderen en openstellen in deze relatie. Je hebt echter jezelf beschermd voor hem met een reden, dat doe je niet zomaar. En die reden ligt waarschijnlijk bij hem: hij geeft je een onveilig gevoel. Je kunt jezelf niet dwingen anders te worden, net als je hem niet kunt dwingen anders te worden.
Als ik je verhaal lees haal je zelf weinig uit je relatie en leef je totaal langs elkaar heen. Je zou eens bij jezelf na moeten gaan of je zelf ook iets uit deze relatie haalt in plaats van dat je alleen maar aanpast en geeft.