Relaties
alle pijlers
Ga/moet ik scheiden of niet?
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:28
Tja ik weet het niet, mijn man kan dat ook niet... even een knuffel of zeggen dat hij van me houdt. Zo steekt hij niet in elkaar. Maar na veel praten en uitleg van zijn kant zie ik wel dat hij op andere manieren zijn liefde toont. Hij spreekt gewoon een iets andere taal.
Misschien werkt het bij jouw vrouw ook wel zo. Maar goed ik ken haar natuurlijk niet.
Misschien werkt het bij jouw vrouw ook wel zo. Maar goed ik ken haar natuurlijk niet.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:30
quote:isabon schreef op 24 oktober 2009 @ 15:26:
Ik zou ook als laatste strohalm een afspraak maken met een relatietherapeut. En haar dus gewoon meenemen. Op jouw initiatief, dan heb jij er iig alles aan gedaan.
Het lijkt erop dat jullie enorm slecht met elkaar communiceren, en hoe dat komt tja geen idee. Maar wellicht is het wel op te lossen nog in therapie.
Is je vrouw misschien ziek zonder dat ze het weet dat ze altijd zo moe is?
Nee ze is gelukkig niet ziek, maar de zin is er niet, dit weer ze ook en geeft het ook toe.
Communicatie is inderdaad heel slecht geworden de laatse tijd. Ik dank je voor je tip. Ik zal inderdaad een afspraak moeten maken om deze relatie een kans te geven. Geldt absoluut ook voor mij natuurlijk. Nogmaals we zijn samen getrouwd en echt, als ik niet van haar gehouden had was ik waarschijnlijk wel weggeweest. Bedankt voor je reactie, echt!
Ik zou ook als laatste strohalm een afspraak maken met een relatietherapeut. En haar dus gewoon meenemen. Op jouw initiatief, dan heb jij er iig alles aan gedaan.
Het lijkt erop dat jullie enorm slecht met elkaar communiceren, en hoe dat komt tja geen idee. Maar wellicht is het wel op te lossen nog in therapie.
Is je vrouw misschien ziek zonder dat ze het weet dat ze altijd zo moe is?
Nee ze is gelukkig niet ziek, maar de zin is er niet, dit weer ze ook en geeft het ook toe.
Communicatie is inderdaad heel slecht geworden de laatse tijd. Ik dank je voor je tip. Ik zal inderdaad een afspraak moeten maken om deze relatie een kans te geven. Geldt absoluut ook voor mij natuurlijk. Nogmaals we zijn samen getrouwd en echt, als ik niet van haar gehouden had was ik waarschijnlijk wel weggeweest. Bedankt voor je reactie, echt!
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:32
quote:Moonlight82 schreef op 24 oktober 2009 @ 15:28:
En waarom wil een mens met zoveel twijfels kinderen?
(ik begin op Elninjoo te lijken denk ik... steeds meer vraagtekens daarover)Omdat je toch van elkaar houdt en gelooft dat elke relatie zijn problemen heeft, het gras is altijd groener bij de buren, toch?. Houden van, is de sleutel. Alleen ben ik bang dat ik die sleutel ergens vergeten ben.
En waarom wil een mens met zoveel twijfels kinderen?
(ik begin op Elninjoo te lijken denk ik... steeds meer vraagtekens daarover)Omdat je toch van elkaar houdt en gelooft dat elke relatie zijn problemen heeft, het gras is altijd groener bij de buren, toch?. Houden van, is de sleutel. Alleen ben ik bang dat ik die sleutel ergens vergeten ben.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:42
Dus de liefde is wel aanwezig? Alleen de twijfels overheersen?
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:43
quote:Moonlight82 schreef op 24 oktober 2009 @ 15:42:
Dus de liefde is wel aanwezig? Alleen de twijfels overheersen?
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.Wat versta je onder een time out?
Dus de liefde is wel aanwezig? Alleen de twijfels overheersen?
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.Wat versta je onder een time out?
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:49
Ik snap dat ook niet hoor. Ik snap het ook niet dat mensen liever in een ongelukkig huwelijk blijven hangen dan zelf stappen ondernemen. Door er zo in te blijven hangen ontneem je niet alleen je eigen geluk maar ook die van anderen. Lees in dit geval vrouw en kinderen.
Vrouw die misschien wel haar liefde en geluk bij iemand anders kan vinden en de kinderen die misschien terecht komen in een fijne omgangsregeling en gezinssamenstelling waar de liefde wel voelbaar is.
Vrouw die misschien wel haar liefde en geluk bij iemand anders kan vinden en de kinderen die misschien terecht komen in een fijne omgangsregeling en gezinssamenstelling waar de liefde wel voelbaar is.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:49
Het is al veel eerder gezegd, maar waarom ga jij niet eerst alleen in therapie. Je weet dat jouw vrouw laks is, dus zij zal daar zeer waarschijnlijk niet mee beginnen.Neem zelf het initiatief!
Overigens lijkt het me ook dat je je vrouw accepteert zoals ze is, als je haar wilt veranderen dan geef ik je weinig kans.
Take it or leave it.
Overigens lijkt het me ook dat je je vrouw accepteert zoals ze is, als je haar wilt veranderen dan geef ik je weinig kans.
Take it or leave it.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:50
Het is mij nog niet duidelijk hoe je vrouw nou gereageerd heeft als jij dit soort twijfels en problemen probeerde te bespreken. Heeft ze wel door hoe hoog het haar echt zit? Heb je wel eens gezegd dat het voor jou zo verder niet hoeft?
Ik kan niet geloven dat iemand helemaal níks wil doen om zijn partner te helpen weer gelukkig te worden in een relatie.
Ik kan niet geloven dat iemand helemaal níks wil doen om zijn partner te helpen weer gelukkig te worden in een relatie.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:52
quote:Kastanjez schreef op 24 oktober 2009 @ 15:26:
Er voor elkaar zijn.dat vind ik belangrijk. Laten blijken dat WE het besten uit onze relatie willen halen. SAMEN. Nu heb ik het gevoel alsof ik MIJN relatie aan het redden ben. Ik hou van haar. Misschien ben ik te egoistisch omdat ik denk dat het nml anders kan. Omdat ik denk dat je samen het huishouden kan doen, niet alleen de vrouw en niet alleen de man. Zij werkt P-time en ik F-Time. Samen heb je een gezin te runnen en daar heeft natuurlijk ieder zijn kwaliteit in. Daar moet je naar mijn mening gebruik van kunnen en willen maken.[/quote]
Wat voor een problemen had je ooit dat je vond dat je de trouwplannen met haar moest doorzetten? Waarom denk je dat je vrouw gelukkiger is als haar man al 10 jaar bij haar blijft met twijfels dan wanneer jij bij haar weggaat? Zaten de twijfels in het begin nou bij jou of heb je altijd getwijfeld of zij wel de vrouw van je leven was?
Weet je vrouw überhaupt dat je altijd al twijfelde? kan ze dat onbewust gevoeld hebben? In dat geval vind ik het namelijk niet zo raar dat ze doet zoals ze doet of is geworden zoals ze is. Als je zelf onvoorwaardelijk gekozen hebt en altijd voelt dat je man de deur op een kier heeft staan, dat kan je behoorlijk slopen en je persoonlijkheid en zelfvertrouwen erbij. Ik heb het 3,5 jaar mezelf laten overkomen en het heeft een tijd geduurd voordat ik daar overheen was.
Bedoel je dat je zelf twijfelde? of dat je parnter twijfelde?
Zoals ik al boven heb verteld dat ik altijd het idee heb gehad dat elke relatie zijn problemen kent.
Ik ben eigenlijk wel altijd eerlijk geweest om er over te praten als we ergens tegen aan liepen. we zijn redelijk jong getrouwd en misschien is dat ook een punt waar ik mezelf de schuld van geef. Maar goed, we hebben toen die stap genomen en de consequenties daarvan moet je dan nemen, zeg ik maar. Alleen naar mate je ouder wordt ga je over dingen na denken en realiseer je jezelf dat je toen beter had moeten weten. Ik heb echt altijd gedacht dat zij de vrouw van mijn leven was. Ik wilde oud worden met haar en diep in mijn hart voel ik dat nog steeds, alleen ben ik moe en wil ik niet dat zij veranderd om mij. Als zij dit doet vraag ik me af of zij dan nog wel gelukkig is.
Er voor elkaar zijn.dat vind ik belangrijk. Laten blijken dat WE het besten uit onze relatie willen halen. SAMEN. Nu heb ik het gevoel alsof ik MIJN relatie aan het redden ben. Ik hou van haar. Misschien ben ik te egoistisch omdat ik denk dat het nml anders kan. Omdat ik denk dat je samen het huishouden kan doen, niet alleen de vrouw en niet alleen de man. Zij werkt P-time en ik F-Time. Samen heb je een gezin te runnen en daar heeft natuurlijk ieder zijn kwaliteit in. Daar moet je naar mijn mening gebruik van kunnen en willen maken.[/quote]
Wat voor een problemen had je ooit dat je vond dat je de trouwplannen met haar moest doorzetten? Waarom denk je dat je vrouw gelukkiger is als haar man al 10 jaar bij haar blijft met twijfels dan wanneer jij bij haar weggaat? Zaten de twijfels in het begin nou bij jou of heb je altijd getwijfeld of zij wel de vrouw van je leven was?
Weet je vrouw überhaupt dat je altijd al twijfelde? kan ze dat onbewust gevoeld hebben? In dat geval vind ik het namelijk niet zo raar dat ze doet zoals ze doet of is geworden zoals ze is. Als je zelf onvoorwaardelijk gekozen hebt en altijd voelt dat je man de deur op een kier heeft staan, dat kan je behoorlijk slopen en je persoonlijkheid en zelfvertrouwen erbij. Ik heb het 3,5 jaar mezelf laten overkomen en het heeft een tijd geduurd voordat ik daar overheen was.
Bedoel je dat je zelf twijfelde? of dat je parnter twijfelde?
Zoals ik al boven heb verteld dat ik altijd het idee heb gehad dat elke relatie zijn problemen kent.
Ik ben eigenlijk wel altijd eerlijk geweest om er over te praten als we ergens tegen aan liepen. we zijn redelijk jong getrouwd en misschien is dat ook een punt waar ik mezelf de schuld van geef. Maar goed, we hebben toen die stap genomen en de consequenties daarvan moet je dan nemen, zeg ik maar. Alleen naar mate je ouder wordt ga je over dingen na denken en realiseer je jezelf dat je toen beter had moeten weten. Ik heb echt altijd gedacht dat zij de vrouw van mijn leven was. Ik wilde oud worden met haar en diep in mijn hart voel ik dat nog steeds, alleen ben ik moe en wil ik niet dat zij veranderd om mij. Als zij dit doet vraag ik me af of zij dan nog wel gelukkig is.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:56
quote:Moonlight82 schreef op 24 oktober 2009 @ 15:42:
Dus de liefde is wel aanwezig? Alleen de twijfels overheersen?
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.we hebben weleens gesproken over een time out alleen wil zij dit niet. Zij ziet dit als een definitieve breuk. Ze zegt zelf dat als ik tijdelijk weg wil ik niet terug hoef te komen
Dus de liefde is wel aanwezig? Alleen de twijfels overheersen?
Jerom, is een time out niet een beter idee? Je kunt namelijk nooit echt weg... je kunt wel weggaan in de zin van een ander huis nemen, een andere vrouw.... maar je kinderen blijven je kinderen en je huidige vrouw blijft hun moeder.
Nogmaals, ik snap al niet dat mensen trouwen met zoveel twijfels, zeker niet dat ze aan kinderen beginnen. Ik zit anders in elkaar. Geen reden om anderen daarop af te rekenen, maar soms snap ik mensen gewoon niet.we hebben weleens gesproken over een time out alleen wil zij dit niet. Zij ziet dit als een definitieve breuk. Ze zegt zelf dat als ik tijdelijk weg wil ik niet terug hoef te komen
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:58
quote:Kastanjez schreef op 24 oktober 2009 @ 15:50:
Het is mij nog niet duidelijk hoe je vrouw nou gereageerd heeft als jij dit soort twijfels en problemen probeerde te bespreken. Heeft ze wel door hoe hoog het haar echt zit? Heb je wel eens gezegd dat het voor jou zo verder niet hoeft?
Ik kan niet geloven dat iemand helemaal níks wil doen om zijn partner te helpen weer gelukkig te worden in een relatie.Zij loopt dan het liefst weg of wordt boos. Zij is zo zegt ze en wil daar niets aan veranderen.
Het is mij nog niet duidelijk hoe je vrouw nou gereageerd heeft als jij dit soort twijfels en problemen probeerde te bespreken. Heeft ze wel door hoe hoog het haar echt zit? Heb je wel eens gezegd dat het voor jou zo verder niet hoeft?
Ik kan niet geloven dat iemand helemaal níks wil doen om zijn partner te helpen weer gelukkig te worden in een relatie.Zij loopt dan het liefst weg of wordt boos. Zij is zo zegt ze en wil daar niets aan veranderen.
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:58
Ok, je wilt dus niet dat zij veranderd, maar wat wil je dan wel?
Een perfect relatie bestaat m.i. niet. Of je accepteert de verschillen en onderhandelt over een paar punten die jij heel graag anders zou zijn (mbv een therapeut bijvoorbeeld) of je gaat weg.
Overigens lijkt het me niet echt prettig om getrouwd te zijn met een man die regematig twijfelt over onze relatie. In dat opzicht begrijp ik haar passiviteit wel. Misschien denkt zij wel: Jemig, er is altijd iets wat ik niet goed doe. Laat maar dan.'
Een perfect relatie bestaat m.i. niet. Of je accepteert de verschillen en onderhandelt over een paar punten die jij heel graag anders zou zijn (mbv een therapeut bijvoorbeeld) of je gaat weg.
Overigens lijkt het me niet echt prettig om getrouwd te zijn met een man die regematig twijfelt over onze relatie. In dat opzicht begrijp ik haar passiviteit wel. Misschien denkt zij wel: Jemig, er is altijd iets wat ik niet goed doe. Laat maar dan.'
zaterdag 24 oktober 2009 om 15:59
zaterdag 24 oktober 2009 om 16:00
Je wilt niet dat zij veranderd omdat je je afvraagt of zij dan wel gelukkig is. Uit zichzelf veranderd ze niet omdat dat nodig is om het huwelijk te laten slagen. Wat is dan nu het probleem?
Het lijkt erop dat jij bent gegroeid in je relatie, andere normen en waarden hebt gevonden die bij jou passen en zij een beetje stil is blijven staan. Dan groei je dus uit elkaar. Nu wil jij het anders in je huwelijk en zij moet zich daaraan aanpassen. Normaal groei je er samen in mee dmv goede communicatie. Als de ene partij wel wil maar de andere stagneert daarin houdt het toch op?
Het lijkt erop dat jij bent gegroeid in je relatie, andere normen en waarden hebt gevonden die bij jou passen en zij een beetje stil is blijven staan. Dan groei je dus uit elkaar. Nu wil jij het anders in je huwelijk en zij moet zich daaraan aanpassen. Normaal groei je er samen in mee dmv goede communicatie. Als de ene partij wel wil maar de andere stagneert daarin houdt het toch op?
zaterdag 24 oktober 2009 om 16:03
quote:Jerom schreef op 24 oktober 2009 @ 15:59:
Mensen om het even. Deze forum heb ik niet geschreven om mijn vrouw af te kraken. Het is puur om een beeld te krijgen vanaf de zijlijn en of er tips komen die ik kan oppakken. 1 tip heb ik al, gewoon zelf naar een therapeut gaan. Bedankt!Wat wil je bereiken bij de therapeut? Hoe ga je dat doen in je eentje? Wat verwacht je van je vrouw? Dat ze nu wel ineens aangeeft wat ze wil en gaat veranderen?
Mensen om het even. Deze forum heb ik niet geschreven om mijn vrouw af te kraken. Het is puur om een beeld te krijgen vanaf de zijlijn en of er tips komen die ik kan oppakken. 1 tip heb ik al, gewoon zelf naar een therapeut gaan. Bedankt!Wat wil je bereiken bij de therapeut? Hoe ga je dat doen in je eentje? Wat verwacht je van je vrouw? Dat ze nu wel ineens aangeeft wat ze wil en gaat veranderen?
zaterdag 24 oktober 2009 om 16:18
quote:somana schreef op 24 oktober 2009 @ 16:03:
[...]
Wat wil je bereiken bij de therapeut? Hoe ga je dat doen in je eentje? Wat verwacht je van je vrouw? Dat ze nu wel ineens aangeeft wat ze wil en gaat veranderen?Ja dat is nou een hele goede vraag. Misschien dat ze bepaalde dingen in gaat zien dat het ook anders kan. en dan niet veranderen naar mijn wil maar samen kijken hoe we beide water bij de wijn kunnen doen om dichter bij elkaar te komen, dat moet toch ook kunnen? Kijk mocht dat er niet in zitten dan weten we dat daarna en ga ik er van uit dat we een oplossing hebben waar we beide wat aan hebben. als zal het altijd vervelend zijn.
[...]
Wat wil je bereiken bij de therapeut? Hoe ga je dat doen in je eentje? Wat verwacht je van je vrouw? Dat ze nu wel ineens aangeeft wat ze wil en gaat veranderen?Ja dat is nou een hele goede vraag. Misschien dat ze bepaalde dingen in gaat zien dat het ook anders kan. en dan niet veranderen naar mijn wil maar samen kijken hoe we beide water bij de wijn kunnen doen om dichter bij elkaar te komen, dat moet toch ook kunnen? Kijk mocht dat er niet in zitten dan weten we dat daarna en ga ik er van uit dat we een oplossing hebben waar we beide wat aan hebben. als zal het altijd vervelend zijn.
zaterdag 24 oktober 2009 om 17:24
quote:Jerom schreef op 24 oktober 2009 @ 14:17:
...Ik heb in het verleden veel gedaan om haar te perikkelen. Uitjes cadeautjes, romantisch doen, maar het zit er niet in. Ik heb haar nu 3x gewezen dat ik in therapie wil want ik trek het niet. echter doet zij er verder niets mee en gaat naar mijn gevoel gewoon verder met het dagelijkse leven alsof er niet aan de hand is. Dit is het probleem. IK trek het niet! ben bang dat ik dan egoistisch overkom omdat ik iets wil van mijn relatie. Ik ben ook bang dat wanneer zij zichzelf gaat aanpassen dat zij ongelukkig wordt en dat is natuurlijk ook niet wat ik wil. Het verlaten van mijn gezin lijkt mij de enige optie nog want ik ben dus bang dat ik een zeurpiet wordt en dat we ooit met ruzie uit elkaar gaan. Dan blijf ik liever vrienden zodat we goede ouders kunnen blijven voor onze kinderen...
Je vindt het egoistisch van jezelf dat je haar vraagt energie in jullie relatie te steken? Dat hoef je toch niet egoistisch te vinden?
Je vindt het beter om haar te verlaten dan om haar te vragen veranderingen aan te brengen in haar gedrag ten opzichte van jou?
Dat is wel heel rigoreus.
Je mag best wel assertiever zijn, waarschijnlijk is het inmiddels gewend dat jij alles van haar pikt.
...Ik heb in het verleden veel gedaan om haar te perikkelen. Uitjes cadeautjes, romantisch doen, maar het zit er niet in. Ik heb haar nu 3x gewezen dat ik in therapie wil want ik trek het niet. echter doet zij er verder niets mee en gaat naar mijn gevoel gewoon verder met het dagelijkse leven alsof er niet aan de hand is. Dit is het probleem. IK trek het niet! ben bang dat ik dan egoistisch overkom omdat ik iets wil van mijn relatie. Ik ben ook bang dat wanneer zij zichzelf gaat aanpassen dat zij ongelukkig wordt en dat is natuurlijk ook niet wat ik wil. Het verlaten van mijn gezin lijkt mij de enige optie nog want ik ben dus bang dat ik een zeurpiet wordt en dat we ooit met ruzie uit elkaar gaan. Dan blijf ik liever vrienden zodat we goede ouders kunnen blijven voor onze kinderen...
Je vindt het egoistisch van jezelf dat je haar vraagt energie in jullie relatie te steken? Dat hoef je toch niet egoistisch te vinden?
Je vindt het beter om haar te verlaten dan om haar te vragen veranderingen aan te brengen in haar gedrag ten opzichte van jou?
Dat is wel heel rigoreus.
Je mag best wel assertiever zijn, waarschijnlijk is het inmiddels gewend dat jij alles van haar pikt.
zaterdag 24 oktober 2009 om 18:32
overigens is het een hele slecht insteek om te zeggen dat "je altijd al twijfelde aan jullie relatie". Denk je soms dat je vrouw dit niet voelt? Ze zegt zelfs dat je weg kan blijven als je een time out wilt, dus blijkbaar praat jij vaker over je twijfels aan jullie relatie. Daardoor ben je voor haar een volstrekt onveilige partner, en heeft jullie relatie geen enkele basis. Natuurlijk wil ze geen seks en liefde van je, want je maakt haar steeds duidelijk dat ze niet voldoet aan jouw eisen.
zaterdag 24 oktober 2009 om 18:35
wat je zou moeten doen is je afvragen waarom jij twijfelt aan deze relatie als je nota bene al jaren samen bent met je vrouw en jullie ook twee kinderen hebben. Waarom kan jij je niet overgeven aan de realiteit? Namelijk dat je met haar een gezin hebt. Waarom roep je dat je vrouw niks geeft terwijl jij degene bent die haar structureel afwijst.... wijzen naar een ander is wijzen naar jezelf. Er is er maar 1 voor nodig om een relatie te verbeteren of stuk te maken.
zaterdag 24 oktober 2009 om 18:39
Jerom,
Enkele jaren geleden was ik waar jij nu bent: overtuigd van het onoverkomelijke. Ik sprak al met een advocaat..
Mijn vraag toen was: kun je bij iemand blijven waar je niet van houdt of moet je dan gewoon scheiden?
Ik heb het niet gedaan omdat er plotseling een moment was dat het licht aanging:
Ik kan HEM niet veranderen, alleen mijzelf.
In plaats van klagen over hem (en geloof me: ik was daar een ster in) ben ik me in hem gaan verdiepen. Ik ben gaan praten, vragen, confronteren en uitdagen.
Mijn man en ik zijn inmiddels gelukkig samen en dat had ik werkelijk niet voor mogelijk gehouden.
Jerom...all is not lost.
Enkele jaren geleden was ik waar jij nu bent: overtuigd van het onoverkomelijke. Ik sprak al met een advocaat..
Mijn vraag toen was: kun je bij iemand blijven waar je niet van houdt of moet je dan gewoon scheiden?
Ik heb het niet gedaan omdat er plotseling een moment was dat het licht aanging:
Ik kan HEM niet veranderen, alleen mijzelf.
In plaats van klagen over hem (en geloof me: ik was daar een ster in) ben ik me in hem gaan verdiepen. Ik ben gaan praten, vragen, confronteren en uitdagen.
Mijn man en ik zijn inmiddels gelukkig samen en dat had ik werkelijk niet voor mogelijk gehouden.
Jerom...all is not lost.
