Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet!
zondag 1 november 2009 om 08:39
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Hij is moe, zijn energie is op en kan het dus niet meer opbrengen om voor ons te vechten. De afgelopen weken is het wat rommelig geweest is onze relatie. MIjn vriend was erg in de war, voelde zich vaak rot en kon mij niet de reden geven waarom... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
zondag 1 november 2009 om 08:45
Allereerst, is dit natuurlijk hardstikke rot voor je. Liefdesverdriet is gewoon bagger.
Ik kan vanalles tegen je zeggen, maar heb natuurlijk niet de oplossing voor al je gevoelens en problemen nu.
Maar ik denk dat het verstandig is, dat jij de draad van jouw eigen leven weer oppikt.
Als hij niet bij je terug komt en je heb al die tijd zitten kniezen, heeft het je niks opgeleverd.
Maar maak je zelf eens lekker op, ga naar buiten en ervaar alles om je heen, vergeet gewoon niet te genieten van het leven.
Komt hij wel terug, ziet hij ook dat je sterk in het leven staat en ook zonder hem nog kan ademen.
Maar goed, een grote bak met ijs, slagroom en chocolade werkt ook prima tegen liefdesverdriet.
Lekker janken bij een romatische film, of gewoon een dag niks doen.
Maar blijf er niet in hangen. Kop op! De wereld heeft nog zoveel meer te bieden.
Ik kan vanalles tegen je zeggen, maar heb natuurlijk niet de oplossing voor al je gevoelens en problemen nu.
Maar ik denk dat het verstandig is, dat jij de draad van jouw eigen leven weer oppikt.
Als hij niet bij je terug komt en je heb al die tijd zitten kniezen, heeft het je niks opgeleverd.
Maar maak je zelf eens lekker op, ga naar buiten en ervaar alles om je heen, vergeet gewoon niet te genieten van het leven.
Komt hij wel terug, ziet hij ook dat je sterk in het leven staat en ook zonder hem nog kan ademen.
Maar goed, een grote bak met ijs, slagroom en chocolade werkt ook prima tegen liefdesverdriet.
Lekker janken bij een romatische film, of gewoon een dag niks doen.
Maar blijf er niet in hangen. Kop op! De wereld heeft nog zoveel meer te bieden.
Leef lang genoeg om een probleem te worden voor je eigen kinderen!
zondag 1 november 2009 om 08:47
oef, wat klinkt dit herkenbaar
Ik heb dit ook meegemaakt met een relatie die in mijn ogen helemaal goed was en in de zijne uiteindelijk niet, het duurde even maar na een maand of drie toen de verliefdheid over was kon ik zelf ineens een stuk of 20 dingen noemen die ik helemaal niet leuk vond aan de relatie. een eyeopener...
het beste wat je kunt doen voor jezelf is loslaten, goed voor jezelf zorgen even en je vriendinnen om afleiding vragen.
heel veel sterkte!
Ik heb dit ook meegemaakt met een relatie die in mijn ogen helemaal goed was en in de zijne uiteindelijk niet, het duurde even maar na een maand of drie toen de verliefdheid over was kon ik zelf ineens een stuk of 20 dingen noemen die ik helemaal niet leuk vond aan de relatie. een eyeopener...
het beste wat je kunt doen voor jezelf is loslaten, goed voor jezelf zorgen even en je vriendinnen om afleiding vragen.
heel veel sterkte!
zondag 1 november 2009 om 08:52
Allereerst een dikke liefdesverdriet doet pijn maar het slijt.
Dat weet je natuurlijk zelf ook wel maar toch.. .
Hij heeft je gezegd dat dit de juiste beslissing is dus hem smeken om bij je te blijven zal denk ik geen enkele zin hebben.
Natuurlijk ben je erg verdrietig het is tenslotte nog maar een paar dagen 'uit' dus jank lekker uit en probeer je eigen dingen weer te gaan doen,en misschien dat jullie dan over een tijdje gewoon vrienden kunnen zijn..
Dat weet je natuurlijk zelf ook wel maar toch.. .
Hij heeft je gezegd dat dit de juiste beslissing is dus hem smeken om bij je te blijven zal denk ik geen enkele zin hebben.
Natuurlijk ben je erg verdrietig het is tenslotte nog maar een paar dagen 'uit' dus jank lekker uit en probeer je eigen dingen weer te gaan doen,en misschien dat jullie dan over een tijdje gewoon vrienden kunnen zijn..
zondag 1 november 2009 om 09:07
Bedankt voor jullie reacties!
Inderdaad, gisteren heb ik veel afleiding gezocht en dat hielp heel goed! Lekker weer de dingen doen waar ik niet aan toe kwam toen wij samen waren.
Thuis hou ik niet uit, moet weg, moet iets doen. Thuis is er gwoon te veel dat me aan hem doet denken, hij was hier namelijk altijd ( we woonden praktisch samen )
Ik slaap en eet ook bijna niet.. Heb me nog nooit eerder zo gevoeld, vandaar dat ik ook niet zo goed weet hoe er mee om te gaan.
En ja domnaiefmutsje, ik zeg steeds tegen mezelf, het is definitief.. Maar toch heb ik heel sterk het gevoel dat hij straks weer voor de deur staat (omdat hij de laatste weken zo labiel is, en me al eerder aan de kant heeft gezet voor een paar uur..)
Helaas moeten we nog spullen van elkaar terugbrengen... Ik stort natuurlijk weer helemaal in als ik hem zie
Inderdaad, gisteren heb ik veel afleiding gezocht en dat hielp heel goed! Lekker weer de dingen doen waar ik niet aan toe kwam toen wij samen waren.
Thuis hou ik niet uit, moet weg, moet iets doen. Thuis is er gwoon te veel dat me aan hem doet denken, hij was hier namelijk altijd ( we woonden praktisch samen )
Ik slaap en eet ook bijna niet.. Heb me nog nooit eerder zo gevoeld, vandaar dat ik ook niet zo goed weet hoe er mee om te gaan.
En ja domnaiefmutsje, ik zeg steeds tegen mezelf, het is definitief.. Maar toch heb ik heel sterk het gevoel dat hij straks weer voor de deur staat (omdat hij de laatste weken zo labiel is, en me al eerder aan de kant heeft gezet voor een paar uur..)
Helaas moeten we nog spullen van elkaar terugbrengen... Ik stort natuurlijk weer helemaal in als ik hem zie
zondag 1 november 2009 om 09:24
Trouwens, nog iets wat ik absoluut niet begrijp en mij een hoop frustratie oplevert;
Dinsdag had hij het ook al uitgemaakt, om na een uur te zeggen dat hij het niet meende en graag door wilde gaan omdat tie zo veel van me houd. Waarna ik toen ik eenmaal thuis was het volgende smsje kreeg: we gaan er voor, ik heb zin in alles wat gaat komen. We maken er iets moois van samen!
En donderdag is het over, snappen jullie het nog?
Dinsdag had hij het ook al uitgemaakt, om na een uur te zeggen dat hij het niet meende en graag door wilde gaan omdat tie zo veel van me houd. Waarna ik toen ik eenmaal thuis was het volgende smsje kreeg: we gaan er voor, ik heb zin in alles wat gaat komen. We maken er iets moois van samen!
En donderdag is het over, snappen jullie het nog?
zondag 1 november 2009 om 09:27
het duurde zowat een half jaar, dus nog zo'n maand of drie nadat ik zelf ook wel wist dat het beter was zo, voor ik ophield met zoeken in de straat of zijn auto er misschien stond...
pff... verliefd zijn is soms net een ziekte
vraag je anders niet liever aan iemand anders of die de spullen wil uitwisselen met hem, als je er nog niet aan toe bent hem weer te zien?
pff... verliefd zijn is soms net een ziekte
vraag je anders niet liever aan iemand anders of die de spullen wil uitwisselen met hem, als je er nog niet aan toe bent hem weer te zien?
zondag 1 november 2009 om 09:41
Oooooooooooh herkenbaar!
Het hielp mij om in het volgende rijtje te denken:
1. er is iets misgegaan in deze relatie, daar kan ik niet omheen
2. ik gebruik deze 'stilte-tijd' om nu bij mezelf te gaan kijken waar het niet strookte (zonder jezelf te beschuldigen! want er is geen schuld!). Ik heb toen een brief naar mn ex geschreven, zonder het naar hem te sturen. Werkte heel verhelderend. En daar hoort ook bij: IK GA HEM NIET BELLEN/ CONTACT ZOEKEN (mocht het ooit toch voorbestemd zijn dat jullie bij elkaar komen, geef hem dan eerst de tijd om je te missen )
3. Ik ga aan mezelf laten zien dat ik ook alleen verder kan. Dat betekent niet dat je nu ineens gelukkig bent met jezelf, maar wel je leven blijft volhouden. De dagelijkse dingetjes hield ik me echt aan vast: werk, wasje draaien en uitgebreid ophangen.
4. Ik maak mezelf elke dag op en zorg ervoor dat ik fatsoenlijk kleding aan heb.
5. Ik eet 3 x per dag. Als het minder is dan normaal, is dat helemaal niet erg voor een paar weken. Dat hoort erbij. Zorg in ieder geval dat je genoeg vitamines binnen krijgt, je bent nu vatbaarder voor griep o.i.d.
6. Ik beloon mezelf elke dag met iets: lekker eten, een klein cadeautje. En zeker in het geval dat je jezelf telkens moet bedwingen om hem niet te bellen/ sms'en.
7. Ik zoek afleiding in dingen voor mezelf die ik graag doe(dat heb je al gedaan las ik): creatief bezig zijn, een recept uitpluizen, dagboek schrijven, forummen (oooooh ik moet zoooo van die verslaving af!!
), met vriendinnen kletsen, eten uitgaan. Etc etc
Wens je veel sterkte! Doe het maar even rustig aan met jezelf..
Het hielp mij om in het volgende rijtje te denken:
1. er is iets misgegaan in deze relatie, daar kan ik niet omheen
2. ik gebruik deze 'stilte-tijd' om nu bij mezelf te gaan kijken waar het niet strookte (zonder jezelf te beschuldigen! want er is geen schuld!). Ik heb toen een brief naar mn ex geschreven, zonder het naar hem te sturen. Werkte heel verhelderend. En daar hoort ook bij: IK GA HEM NIET BELLEN/ CONTACT ZOEKEN (mocht het ooit toch voorbestemd zijn dat jullie bij elkaar komen, geef hem dan eerst de tijd om je te missen )
3. Ik ga aan mezelf laten zien dat ik ook alleen verder kan. Dat betekent niet dat je nu ineens gelukkig bent met jezelf, maar wel je leven blijft volhouden. De dagelijkse dingetjes hield ik me echt aan vast: werk, wasje draaien en uitgebreid ophangen.
4. Ik maak mezelf elke dag op en zorg ervoor dat ik fatsoenlijk kleding aan heb.
5. Ik eet 3 x per dag. Als het minder is dan normaal, is dat helemaal niet erg voor een paar weken. Dat hoort erbij. Zorg in ieder geval dat je genoeg vitamines binnen krijgt, je bent nu vatbaarder voor griep o.i.d.
6. Ik beloon mezelf elke dag met iets: lekker eten, een klein cadeautje. En zeker in het geval dat je jezelf telkens moet bedwingen om hem niet te bellen/ sms'en.
7. Ik zoek afleiding in dingen voor mezelf die ik graag doe(dat heb je al gedaan las ik): creatief bezig zijn, een recept uitpluizen, dagboek schrijven, forummen (oooooh ik moet zoooo van die verslaving af!!
), met vriendinnen kletsen, eten uitgaan. Etc etcWens je veel sterkte! Doe het maar even rustig aan met jezelf..
Only dead fish go with the flow
zondag 1 november 2009 om 09:46
quote:Levin5 schreef op 01 november 2009 @ 09:24:
Trouwens, nog iets wat ik absoluut niet begrijp en mij een hoop frustratie oplevert;
Dinsdag had hij het ook al uitgemaakt, om na een uur te zeggen dat hij het niet meende en graag door wilde gaan omdat tie zo veel van me houd. Waarna ik toen ik eenmaal thuis was het volgende smsje kreeg: we gaan er voor, ik heb zin in alles wat gaat komen. We maken er iets moois van samen!
En donderdag is het over, snappen jullie het nog?
Het kan heel goed zijn dat hij nu met zichzelf in een crisis zit en dat hij eigenlijk niet de relatie wil verbreken. Maar geef hem nu de tijd om daar zelf achter te komen! Dat is echt de enige manier! Heb er vertrouwen in dat hij weet wat hij moet doen!!
Als hij weer terug komt, ontvang hem dan ook niet gelijk met 'open armen', maar houd een beetje afstand. Je bent geen speelbal. Hij kan niet jullie relatie opzeggen en aanzeggen wanneer hem dat uitkomt. Probeer in alle gevallen rustig en bij jezelf te blijven! Kan ik je echt aanraden!
* heb zelf 2 x meegemaakt dat ex relatie verbrak en me toch niet kwijt wilde *
Trouwens, nog iets wat ik absoluut niet begrijp en mij een hoop frustratie oplevert;
Dinsdag had hij het ook al uitgemaakt, om na een uur te zeggen dat hij het niet meende en graag door wilde gaan omdat tie zo veel van me houd. Waarna ik toen ik eenmaal thuis was het volgende smsje kreeg: we gaan er voor, ik heb zin in alles wat gaat komen. We maken er iets moois van samen!
En donderdag is het over, snappen jullie het nog?
Het kan heel goed zijn dat hij nu met zichzelf in een crisis zit en dat hij eigenlijk niet de relatie wil verbreken. Maar geef hem nu de tijd om daar zelf achter te komen! Dat is echt de enige manier! Heb er vertrouwen in dat hij weet wat hij moet doen!!
Als hij weer terug komt, ontvang hem dan ook niet gelijk met 'open armen', maar houd een beetje afstand. Je bent geen speelbal. Hij kan niet jullie relatie opzeggen en aanzeggen wanneer hem dat uitkomt. Probeer in alle gevallen rustig en bij jezelf te blijven! Kan ik je echt aanraden!
* heb zelf 2 x meegemaakt dat ex relatie verbrak en me toch niet kwijt wilde *
Only dead fish go with the flow
zondag 1 november 2009 om 10:26
Och meissie wat rot voor je...
Liefdesverdriet doet ook gewoon hartstikke zeer!!!
Je schreef dat jullie relatie zo leuk was, dat jullie samen konden lachen, huilen, samen dagen in bed liggen, maar meis dat was de laatste tijd al niet meer.
Je schreef zelf al dat er de laatste tijd veel gehuild en veel gesprekken gehad.
Dat is hem te veel geworden.
Hoe vervelend het ook is, en hoe graag jij het ook anders had gezien.
Een relatie werkt alleen als er twee willen.
En hij wil niet meer.
Meisje, ijs, chocolade, kleenexen en zielige films
Het gaat over echt,.....alleen nu nog niet
Succes
Liefdesverdriet doet ook gewoon hartstikke zeer!!!
Je schreef dat jullie relatie zo leuk was, dat jullie samen konden lachen, huilen, samen dagen in bed liggen, maar meis dat was de laatste tijd al niet meer.
Je schreef zelf al dat er de laatste tijd veel gehuild en veel gesprekken gehad.
Dat is hem te veel geworden.
Hoe vervelend het ook is, en hoe graag jij het ook anders had gezien.
Een relatie werkt alleen als er twee willen.
En hij wil niet meer.
Meisje, ijs, chocolade, kleenexen en zielige films
Het gaat over echt,.....alleen nu nog niet
Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 1 november 2009 om 10:44
Heel prettig dat jullie het een en ander voor me kunnen relativeren, jullie hebben allemaal natuurlijk gelijk. Maar op het moment dat het me te veel word kan ik daar zelf niet meer bij nadenken.
En Summerdance, je hebt gelijk! De laatste tijd was het ook erg zwaar en brak het ons allebei op. Ik hoopte gewoon heel erg dat we weer terug konden naar die leuke tijd.
Als ik er goed over nadenk ik het allemaal ook wel beter zo, en was de afgelopen tijd heel zwaar. Hij heeft mij de laatste weken ook helemaal niet goed behandeld!
Dus m'n verstand zegt, zo is het goed, m'n gevoel zegt... Janken!
@Dreamglasses: heel erg bedankt voor je tips, ik denk dat ik ze gewoon op ga volgen! Heb me nu al heerlijk opgetut en ga zo even de stad in.
En ik laat hem met rust, geen contact zoeken ookal wil ik dat zoooo graag. Gewoon even een smsje naar hem sturen... ben zo bang dat tie me vergeet als ik niks meer van me laat horen. Maar met hem lastig vallen bereik ik al helemaal niks.. Ik weet het:)
En Summerdance, je hebt gelijk! De laatste tijd was het ook erg zwaar en brak het ons allebei op. Ik hoopte gewoon heel erg dat we weer terug konden naar die leuke tijd.
Als ik er goed over nadenk ik het allemaal ook wel beter zo, en was de afgelopen tijd heel zwaar. Hij heeft mij de laatste weken ook helemaal niet goed behandeld!
Dus m'n verstand zegt, zo is het goed, m'n gevoel zegt... Janken!
@Dreamglasses: heel erg bedankt voor je tips, ik denk dat ik ze gewoon op ga volgen! Heb me nu al heerlijk opgetut en ga zo even de stad in.
En ik laat hem met rust, geen contact zoeken ookal wil ik dat zoooo graag. Gewoon even een smsje naar hem sturen... ben zo bang dat tie me vergeet als ik niks meer van me laat horen. Maar met hem lastig vallen bereik ik al helemaal niks.. Ik weet het:)
zondag 1 november 2009 om 11:05
zondag 1 november 2009 om 21:49
Nou ik was weer gauw weg uit de stad, iedere winkel deed me aan hem denken, als ik iets zag dacht ik bij mezelf, o dat zou hij wel leuk vinden! Bah... wat balen zeg...
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
zondag 1 november 2009 om 22:47
quote:Levin5 schreef op 01 november 2009 @ 08:39:
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek!
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Liefdesverdriet is heel rot, maar als je alleen nog maar zit te huilen en praten dan kun je toch niet spreken van de liefde van je leven? Hoelang waren jullie samen? En belangrijker; waarom wil jij verder met iemand die zich ongelukkig voelt sinds hij jou kent? En een stapje verder in wat belangrijk is; Jij veranderd er zo erg door dat je jezelf niet meer herkent. Wat haal jij daaruit om voor door te gaan?
Jullie zullen vast mooie tijden hebben gekend samen, maar het klinkt alsof het echt beter is dat jij hem loslaat. Niet wanhopig zijn, dit was het niet voor je. En het verdriet gaat echt echt over.
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek!
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Liefdesverdriet is heel rot, maar als je alleen nog maar zit te huilen en praten dan kun je toch niet spreken van de liefde van je leven? Hoelang waren jullie samen? En belangrijker; waarom wil jij verder met iemand die zich ongelukkig voelt sinds hij jou kent? En een stapje verder in wat belangrijk is; Jij veranderd er zo erg door dat je jezelf niet meer herkent. Wat haal jij daaruit om voor door te gaan?
Jullie zullen vast mooie tijden hebben gekend samen, maar het klinkt alsof het echt beter is dat jij hem loslaat. Niet wanhopig zijn, dit was het niet voor je. En het verdriet gaat echt echt over.
zondag 1 november 2009 om 22:53
quote:Levin5 schreef op 01 november 2009 @ 21:49:
Nou ik was weer gauw weg uit de stad, iedere winkel deed me aan hem denken, als ik iets zag dacht ik bij mezelf, o dat zou hij wel leuk vinden! Bah... wat balen zeg...
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
Dat je aan hem herinnert wordt zul je echt nog wel een tijdje houden, maar ook dat wordt minder. Gun jezelf ook het verdriet.
Ik vraag me even af hoe jij je hebt gedragen toen hij het voor ene paar uur uitmaakte. Deed je iets waardoor hij het moeilijk vond om het definitief af te kappen? Haal daar in ieder geval geen hoop uit. Blijkbaar hebben jullie verschillende visies op hoe het was en of jullie verder moesten gaan.
Als het je nu zoveel verdriet doet kun je beter even niet reageren, niets met hem gaan drinken. Daar krijg je hoop van, en die wil je niet hebben. Dat kun je nu simpelweg niet gebruiken. Het gaat je alleen maar meer pijn doen.
Nou ik was weer gauw weg uit de stad, iedere winkel deed me aan hem denken, als ik iets zag dacht ik bij mezelf, o dat zou hij wel leuk vinden! Bah... wat balen zeg...
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
Dat je aan hem herinnert wordt zul je echt nog wel een tijdje houden, maar ook dat wordt minder. Gun jezelf ook het verdriet.
Ik vraag me even af hoe jij je hebt gedragen toen hij het voor ene paar uur uitmaakte. Deed je iets waardoor hij het moeilijk vond om het definitief af te kappen? Haal daar in ieder geval geen hoop uit. Blijkbaar hebben jullie verschillende visies op hoe het was en of jullie verder moesten gaan.
Als het je nu zoveel verdriet doet kun je beter even niet reageren, niets met hem gaan drinken. Daar krijg je hoop van, en die wil je niet hebben. Dat kun je nu simpelweg niet gebruiken. Het gaat je alleen maar meer pijn doen.
zondag 1 november 2009 om 22:59
quote:Levin5 schreef op 01 november 2009 @ 21:49:
Nou ik was weer gauw weg uit de stad, iedere winkel deed me aan hem denken, als ik iets zag dacht ik bij mezelf, o dat zou hij wel leuk vinden! Bah... wat balen zeg...
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
Ik begrijp dat je het graag wil, maar er is niet zomaar wat gebeurd ofzo!! Hij heeft je afgelopen donderdag nog aan de kant gezet!
Ik zaou wel rustig reageren met 'ik heb nu rust nodig, graag een andere keer' Dus: open laten, maar niet gelijk toehappen. (even de zaken omdraaien). Want: even heel eerlijk: kun jij gewon iets met hem drinken regelmatig nadat hij het heeft uit gemaakt?
Nou ik was weer gauw weg uit de stad, iedere winkel deed me aan hem denken, als ik iets zag dacht ik bij mezelf, o dat zou hij wel leuk vinden! Bah... wat balen zeg...
En nou krijg ik een uur geleden een smsje om donderdag wat te gaan drinken, en dat hij het prettig zou vinden om dat af en toe blijven doen....
Pfff en nu? Ik wil zo graag!
Ik begrijp dat je het graag wil, maar er is niet zomaar wat gebeurd ofzo!! Hij heeft je afgelopen donderdag nog aan de kant gezet!
Ik zaou wel rustig reageren met 'ik heb nu rust nodig, graag een andere keer' Dus: open laten, maar niet gelijk toehappen. (even de zaken omdraaien). Want: even heel eerlijk: kun jij gewon iets met hem drinken regelmatig nadat hij het heeft uit gemaakt?
Only dead fish go with the flow
zondag 1 november 2009 om 23:57
Ik denk ook dat je beter alleen iets kan gaan drinken als je weer wat sterk in je schoenen staat en merkt dat je hem niet nodig hebt om gelukkig te zijn. Hoe stom en gemakkelijk dat nu ook klinkt, het is wel zo. Je moet eerst lekker in je vel gaan zitten en dat heeft zeker weten een positief effect op hem als je over een tijdje wel iets met hem gaat drinken. Laat zien dat het goed met je gaat zonder hem! Nu is het te vers en iedere traan van jou een bevestiging dat de relatie niet gezond was.
Veel succes ermee. Mijn ervaring leert dat iemand kan opladen als je hem daar de tijd en de ruimte voor geeft. In die tijd kun je met jezelf aan de slag. Laad jezelf op, krijg weer zelfvertrouwen, word gelukkig! Het mes snijdt aan twee kanten zo!
Veel succes ermee. Mijn ervaring leert dat iemand kan opladen als je hem daar de tijd en de ruimte voor geeft. In die tijd kun je met jezelf aan de slag. Laad jezelf op, krijg weer zelfvertrouwen, word gelukkig! Het mes snijdt aan twee kanten zo!
maandag 2 november 2009 om 00:10
Nou breekt m'n klomp. Net een uur met hem aan de telefoon gezeten... Ik zit rustig op de bank, lekker dvd'tje van Gooische Vrouwen erin, belt tie. Ik wilde eerst niet opnemen, maarja toch maar weer gedaan natuurlijk.
''Hoi, hoe is het? Ben je thuis?''
Ja goed, ik ben thuis en jij?
"Ja ik ook, ik wilde je graag even spreken, ik vind het allemaal zo moeilijk, vanmiddag kleren gekocht en miste je advies, net foto's gekeken van onze vakantie en mis je zo"
En toen begon die te huilen... Ik had heel erg de neiging om te zeggen; ik kom wel even naar je toe. Maar niet gedaan!
Ik heb tegen 'm gezegd dat het logisch is dat tie het moeilijk heeft, heb ik ook. En dat tie afleiding moet zoeken en niet naar foto's moet kijken. Ik ben rustig gebleven en na een uur(!) gepraat te hebben over eigenlijk niks... (wat heb je allemaal gedaan? wat ga je deze week allemaal doen? heb je je huis al opgeruimd?) hing die op met: bedankt dat ik je mocht bellen en dat je met me wilde praten. Zullen we donderdag dan wat gaan drinken en vrijdag hadden we toch kaartjes voor dat concert? Wil je daar nog heen? En morgen misschien een kopje koffie drinken?
Ben ik nou gek?! Wat wil die nou? Wil die mij, of mist tie de gewoontes die we samen hadden, zoals lekker kletsen over wat je allemaal hebt gedaan...
Uiteindelijk vind ik het prettig dat hij mij laat weten hoe die zich voelt, want de afgelopen dagen had ik het idee dat het hem allemaal niks uitmaakte. Maar aan de andere kant is het zo ontzettend verwarrend!
@madhe: toen hij het de vorige keer voor een paar uur uitmaakte heb ik inderdaad tegen hem gezegd, geef het niet op, denk aan de goede dingen en nouja wat je nog meer zegt op het moment dat je je wanhopig voelt...Misschien dat ik hem daarmee overhaalde tot iets waar die niet achter stond.
Ik heb ook voor mezelf besloten dat ik dat niet meer doe.. Ik hou van hem, maar ga niet meer smeken om alsjeblieft bij me te blijven. Ik neem wat afstand, ik zoek geen contact, hoe moeilijk dat ook is. Heb vandaag wel 30x met m'n telefoon klaar gezeten om te bellen of te smsen!
Als we contact hebben dan moet dat maar vanuit hem zijn....
En dreamglasses, ik heb je advies opgevolgd, ik heb niet bevestigd dat ik wat wilde gaan drinken, of naar dat concert wilde, ik heb tegen hem gezegd dat ik in de loop van de week wel even kijk hoe of wat....
Bedankt maar weer voor jullie steun, adviezen en opbeurende praatjes!
''Hoi, hoe is het? Ben je thuis?''
Ja goed, ik ben thuis en jij?
"Ja ik ook, ik wilde je graag even spreken, ik vind het allemaal zo moeilijk, vanmiddag kleren gekocht en miste je advies, net foto's gekeken van onze vakantie en mis je zo"
En toen begon die te huilen... Ik had heel erg de neiging om te zeggen; ik kom wel even naar je toe. Maar niet gedaan!
Ik heb tegen 'm gezegd dat het logisch is dat tie het moeilijk heeft, heb ik ook. En dat tie afleiding moet zoeken en niet naar foto's moet kijken. Ik ben rustig gebleven en na een uur(!) gepraat te hebben over eigenlijk niks... (wat heb je allemaal gedaan? wat ga je deze week allemaal doen? heb je je huis al opgeruimd?) hing die op met: bedankt dat ik je mocht bellen en dat je met me wilde praten. Zullen we donderdag dan wat gaan drinken en vrijdag hadden we toch kaartjes voor dat concert? Wil je daar nog heen? En morgen misschien een kopje koffie drinken?
Ben ik nou gek?! Wat wil die nou? Wil die mij, of mist tie de gewoontes die we samen hadden, zoals lekker kletsen over wat je allemaal hebt gedaan...
Uiteindelijk vind ik het prettig dat hij mij laat weten hoe die zich voelt, want de afgelopen dagen had ik het idee dat het hem allemaal niks uitmaakte. Maar aan de andere kant is het zo ontzettend verwarrend!
@madhe: toen hij het de vorige keer voor een paar uur uitmaakte heb ik inderdaad tegen hem gezegd, geef het niet op, denk aan de goede dingen en nouja wat je nog meer zegt op het moment dat je je wanhopig voelt...Misschien dat ik hem daarmee overhaalde tot iets waar die niet achter stond.
Ik heb ook voor mezelf besloten dat ik dat niet meer doe.. Ik hou van hem, maar ga niet meer smeken om alsjeblieft bij me te blijven. Ik neem wat afstand, ik zoek geen contact, hoe moeilijk dat ook is. Heb vandaag wel 30x met m'n telefoon klaar gezeten om te bellen of te smsen!
Als we contact hebben dan moet dat maar vanuit hem zijn....
En dreamglasses, ik heb je advies opgevolgd, ik heb niet bevestigd dat ik wat wilde gaan drinken, of naar dat concert wilde, ik heb tegen hem gezegd dat ik in de loop van de week wel even kijk hoe of wat....
Bedankt maar weer voor jullie steun, adviezen en opbeurende praatjes!
maandag 2 november 2009 om 00:15
Mangloen: tegen jou wil ik nog zeggen dat ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Ik merk wel aan mezelf dat ik ook veel dingen verwaarloosd heb ik de tijd dat ik met hem was. Nu heb ik voor deze week weer gezellig wat afspraken gemaakt.
Ik wil wel graag aan mezelf bewijzen dat ik ook gelukkig kan zijn zonder hem! Dat ik alleen mezelf nodig heb om gelukkig te zijn zie ik namelijk helemaal niet... Nu niet in ieder geval, en ik wil kijken of het me wel lukt om in m'n eentje gelukkig te zijn.
En hij... tja ik denk dat hij niet weet wat tie wil, of wat tie voelt...
Daar moet tie ook achter komen.
Ik wil wel graag aan mezelf bewijzen dat ik ook gelukkig kan zijn zonder hem! Dat ik alleen mezelf nodig heb om gelukkig te zijn zie ik namelijk helemaal niet... Nu niet in ieder geval, en ik wil kijken of het me wel lukt om in m'n eentje gelukkig te zijn.
En hij... tja ik denk dat hij niet weet wat tie wil, of wat tie voelt...
Daar moet tie ook achter komen.
maandag 2 november 2009 om 00:15
Meissie, ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar waarschijnlijk mist hij wel de gewoonte.
Anders had hij het niet 2 keer in 1 week uitgemaakt. Dan had hij wel beter uitgekeken. Het ging niet voor niets uit!
Probeer niet te hopen, maar vooral; blijf tijd voor jezelf vrijmaken en leuke dingen doen. Ga verder, kijk niet teveel terug, maar verwerk het wel.
Anders had hij het niet 2 keer in 1 week uitgemaakt. Dan had hij wel beter uitgekeken. Het ging niet voor niets uit!
Probeer niet te hopen, maar vooral; blijf tijd voor jezelf vrijmaken en leuke dingen doen. Ga verder, kijk niet teveel terug, maar verwerk het wel.
maandag 2 november 2009 om 11:06
Het kan best zijn dat hij niet gelukkig was in de relatie, maar jou eigenlijk helemaal niet kwijt wilde. Ik kan me dan best voorstellen dat hij het uitmaakte, maar daar niet helemaal achter stond. De relatie heeft hem waarschijnlijk om een aantal redenen de kop gekost.
Het lijkt me echt zaak hem een tijdje (1-2 weken) op afstand te houden, ook emotioneel, om zaken te laten rusten. Even helemaal geen contact. Natuurlijk mist hij jou, dat moet je echt in je achterhoofd houden en je mag hem ook missen. Maar nu moet je je even proberen te concentreren op jezelf. Je zult zien dat je hartstikke gelukkig kunt zijn zonder hem en dat is een belangrijke basis, voor jou persoonlijk en voor een eventuele relatie met hem.
Het kan best zijn dat hij je na die tijd zo erg mist dat hij zeker weet dat hij je terugwil. Dat kan ook anders zijn, maar dat is een vervelende onzekerheid die erbij hoort. Hoe dan ook, hopen vind ik heel goed, het geeft een beetje rust in je leven. Maar besef wel dat door je aandacht op hém te richten, met hem af te spreken en zijn telefoontjes te beantwoorden, je het jezelf onnodig moeilijk maakt. Dit omdat je zo gemakkelijk vervalt in oude gewoontes met zijn tweetjes, terwijl je toch wil laten zien hoe onafhankelijk en geweldig jij bent! Dus, even wachten met de boel en zorg dat je je eerst lekker voelt.
Heel veel succes!
Het lijkt me echt zaak hem een tijdje (1-2 weken) op afstand te houden, ook emotioneel, om zaken te laten rusten. Even helemaal geen contact. Natuurlijk mist hij jou, dat moet je echt in je achterhoofd houden en je mag hem ook missen. Maar nu moet je je even proberen te concentreren op jezelf. Je zult zien dat je hartstikke gelukkig kunt zijn zonder hem en dat is een belangrijke basis, voor jou persoonlijk en voor een eventuele relatie met hem.
Het kan best zijn dat hij je na die tijd zo erg mist dat hij zeker weet dat hij je terugwil. Dat kan ook anders zijn, maar dat is een vervelende onzekerheid die erbij hoort. Hoe dan ook, hopen vind ik heel goed, het geeft een beetje rust in je leven. Maar besef wel dat door je aandacht op hém te richten, met hem af te spreken en zijn telefoontjes te beantwoorden, je het jezelf onnodig moeilijk maakt. Dit omdat je zo gemakkelijk vervalt in oude gewoontes met zijn tweetjes, terwijl je toch wil laten zien hoe onafhankelijk en geweldig jij bent! Dus, even wachten met de boel en zorg dat je je eerst lekker voelt.
Heel veel succes!
maandag 2 november 2009 om 15:52
quote:Levin5 schreef op 02 november 2009 @ 00:10:
Nou breekt m'n klomp. Net een uur met hem aan de telefoon gezeten... Ik zit rustig op de bank, lekker dvd'tje van Gooische Vrouwen erin, belt tie. Ik wilde eerst niet opnemen, maarja toch maar weer gedaan natuurlijk.
''Hoi, hoe is het? Ben je thuis?''
Ja goed, ik ben thuis en jij?
"Ja ik ook, ik wilde je graag even spreken, ik vind het allemaal zo moeilijk, vanmiddag kleren gekocht en miste je advies, net foto's gekeken van onze vakantie en mis je zo"
En toen begon die te huilen... Ik had heel erg de neiging om te zeggen; ik kom wel even naar je toe. Maar niet gedaan!
Ik heb tegen 'm gezegd dat het logisch is dat tie het moeilijk heeft, heb ik ook. En dat tie afleiding moet zoeken en niet naar foto's moet kijken. Ik ben rustig gebleven en na een uur(!) gepraat te hebben over eigenlijk niks... (wat heb je allemaal gedaan? wat ga je deze week allemaal doen? heb je je huis al opgeruimd?) hing die op met: bedankt dat ik je mocht bellen en dat je met me wilde praten. Zullen we donderdag dan wat gaan drinken en vrijdag hadden we toch kaartjes voor dat concert? Wil je daar nog heen? En morgen misschien een kopje koffie drinken?
Ben ik nou gek?! Wat wil die nou? Wil die mij, of mist tie de gewoontes die we samen hadden, zoals lekker kletsen over wat je allemaal hebt gedaan...
Uiteindelijk vind ik het prettig dat hij mij laat weten hoe die zich voelt, want de afgelopen dagen had ik het idee dat het hem allemaal niks uitmaakte. Maar aan de andere kant is het zo ontzettend verwarrend!
@madhe: toen hij het de vorige keer voor een paar uur uitmaakte heb ik inderdaad tegen hem gezegd, geef het niet op, denk aan de goede dingen en nouja wat je nog meer zegt op het moment dat je je wanhopig voelt...Misschien dat ik hem daarmee overhaalde tot iets waar die niet achter stond.
Ik heb ook voor mezelf besloten dat ik dat niet meer doe.. Ik hou van hem, maar ga niet meer smeken om alsjeblieft bij me te blijven. Ik neem wat afstand, ik zoek geen contact, hoe moeilijk dat ook is. Heb vandaag wel 30x met m'n telefoon klaar gezeten om te bellen of te smsen!
Als we contact hebben dan moet dat maar vanuit hem zijn....
En dreamglasses, ik heb je advies opgevolgd, ik heb niet bevestigd dat ik wat wilde gaan drinken, of naar dat concert wilde, ik heb tegen hem gezegd dat ik in de loop van de week wel even kijk hoe of wat....
Bedankt maar weer voor jullie steun, adviezen en opbeurende praatjes!Dit gaat heel goed!! Je wijst hem niet af (als persoon), maar je neemt nu de tijd en de ruimte voor jezelf. Prima! besluit ook gerust om even niet op te nemen als hij je vandaag of morgen weer belt. Hij moet nu ook jouw ruimte respecteren!! Echt super goed hoe je het doet!
Nou breekt m'n klomp. Net een uur met hem aan de telefoon gezeten... Ik zit rustig op de bank, lekker dvd'tje van Gooische Vrouwen erin, belt tie. Ik wilde eerst niet opnemen, maarja toch maar weer gedaan natuurlijk.
''Hoi, hoe is het? Ben je thuis?''
Ja goed, ik ben thuis en jij?
"Ja ik ook, ik wilde je graag even spreken, ik vind het allemaal zo moeilijk, vanmiddag kleren gekocht en miste je advies, net foto's gekeken van onze vakantie en mis je zo"
En toen begon die te huilen... Ik had heel erg de neiging om te zeggen; ik kom wel even naar je toe. Maar niet gedaan!
Ik heb tegen 'm gezegd dat het logisch is dat tie het moeilijk heeft, heb ik ook. En dat tie afleiding moet zoeken en niet naar foto's moet kijken. Ik ben rustig gebleven en na een uur(!) gepraat te hebben over eigenlijk niks... (wat heb je allemaal gedaan? wat ga je deze week allemaal doen? heb je je huis al opgeruimd?) hing die op met: bedankt dat ik je mocht bellen en dat je met me wilde praten. Zullen we donderdag dan wat gaan drinken en vrijdag hadden we toch kaartjes voor dat concert? Wil je daar nog heen? En morgen misschien een kopje koffie drinken?
Ben ik nou gek?! Wat wil die nou? Wil die mij, of mist tie de gewoontes die we samen hadden, zoals lekker kletsen over wat je allemaal hebt gedaan...
Uiteindelijk vind ik het prettig dat hij mij laat weten hoe die zich voelt, want de afgelopen dagen had ik het idee dat het hem allemaal niks uitmaakte. Maar aan de andere kant is het zo ontzettend verwarrend!
@madhe: toen hij het de vorige keer voor een paar uur uitmaakte heb ik inderdaad tegen hem gezegd, geef het niet op, denk aan de goede dingen en nouja wat je nog meer zegt op het moment dat je je wanhopig voelt...Misschien dat ik hem daarmee overhaalde tot iets waar die niet achter stond.
Ik heb ook voor mezelf besloten dat ik dat niet meer doe.. Ik hou van hem, maar ga niet meer smeken om alsjeblieft bij me te blijven. Ik neem wat afstand, ik zoek geen contact, hoe moeilijk dat ook is. Heb vandaag wel 30x met m'n telefoon klaar gezeten om te bellen of te smsen!
Als we contact hebben dan moet dat maar vanuit hem zijn....
En dreamglasses, ik heb je advies opgevolgd, ik heb niet bevestigd dat ik wat wilde gaan drinken, of naar dat concert wilde, ik heb tegen hem gezegd dat ik in de loop van de week wel even kijk hoe of wat....
Bedankt maar weer voor jullie steun, adviezen en opbeurende praatjes!Dit gaat heel goed!! Je wijst hem niet af (als persoon), maar je neemt nu de tijd en de ruimte voor jezelf. Prima! besluit ook gerust om even niet op te nemen als hij je vandaag of morgen weer belt. Hij moet nu ook jouw ruimte respecteren!! Echt super goed hoe je het doet!
Only dead fish go with the flow
maandag 2 november 2009 om 15:54
Als je na verloop van tijd wat sterker bent, kun je het ook gewoon aan hem vragen: "Wat wil je nou eigenlijk? Je hebt het uit gemaakt en je wil mij weer zien?"
Zo open je een eerlijk gesprek met hem.
Wees ook duidelijk dat het voor jou WEL iets betekent dat hij het heeft uitgemaakt...
Zo open je een eerlijk gesprek met hem.
Wees ook duidelijk dat het voor jou WEL iets betekent dat hij het heeft uitgemaakt...
Only dead fish go with the flow
