Relaties
alle pijlers
Wat te doen
maandag 19 oktober 2009 om 23:32
Hallo,
zou graag advies willen hebben, of willen weten hoe jullie er over denken.
Ik had 1 jaar en 9 maanden een relatie met een Australier. Hij woonde in Londen toen ik hem leerde kennen en is voor mij verhuisd naar Nederland. In het voorjaar zijn we samen op vakantie geweest naar Australie. De 2e dag zei hij meteen: Wow, wat heb ik dit gemist, hij bedoelde dat hij Australie zo had gemist.
En nu, nu is het uit. Hij had mij al vaker verteld dat hij heimwee had en heeft nu de knoop doorgehakt en gaat as maandag naar huis, voorgoed.
We hebben nog zeker 3 weken in hetzelfde huis gewoond. Eerste week was een ramp, hij ging allemaal negatieve dingen zeggen om het *goed* te praten dat het uit was. Tweede week ging beter en de derde ook. Ik zit met zoveel twijfel. Ik wil hem eigenlijk niet kwijt. Maar ik kan hem niet achterna, ik ben net een nieuwe studie begonnen en dus blijf ik hier.
Nou is mijn probleem.. Ik vroeg aan hem, als je me mist kom je dan terug? Hij zei ja, ik vroeg meen je dat zei hij half. Een week later zei hij uit zichzelf van ik wil de toekomst een kans geven, met anderen woorden als ik je zo mis kom ik terug. Nou vraag ik me dus af, meent hij het deze keer wel. Ik dacht dat hij het meende. Maar ik ben er niet zeker van.
We bleven heel close, we zoende ook gewoon en hij wou mijn hand vastpakken als we samenliepen. Hij nam geen afstand. En dat maakt mij ook zo onzeker, als hij niet meer van mij hield dan neem je toch afstand?
Onze relatie was goed. In het begin hadden we problemen met de taal maar we begrepen elkaar, waren maatjes en lovers. Het ging zo goed. En juist daarom weet ik het niet. Wel weet ik dat hij denkt dat zijn vrienden zoveel tijd voor hem hebben maar dat is niet zo. Zijn vrienden zijn getrouwd of wonen samen en hij is alleen.
Ik wil hem zo graag vergeten maar mijn gevoel zegt, het komt wel goed..
zou graag advies willen hebben, of willen weten hoe jullie er over denken.
Ik had 1 jaar en 9 maanden een relatie met een Australier. Hij woonde in Londen toen ik hem leerde kennen en is voor mij verhuisd naar Nederland. In het voorjaar zijn we samen op vakantie geweest naar Australie. De 2e dag zei hij meteen: Wow, wat heb ik dit gemist, hij bedoelde dat hij Australie zo had gemist.
En nu, nu is het uit. Hij had mij al vaker verteld dat hij heimwee had en heeft nu de knoop doorgehakt en gaat as maandag naar huis, voorgoed.
We hebben nog zeker 3 weken in hetzelfde huis gewoond. Eerste week was een ramp, hij ging allemaal negatieve dingen zeggen om het *goed* te praten dat het uit was. Tweede week ging beter en de derde ook. Ik zit met zoveel twijfel. Ik wil hem eigenlijk niet kwijt. Maar ik kan hem niet achterna, ik ben net een nieuwe studie begonnen en dus blijf ik hier.
Nou is mijn probleem.. Ik vroeg aan hem, als je me mist kom je dan terug? Hij zei ja, ik vroeg meen je dat zei hij half. Een week later zei hij uit zichzelf van ik wil de toekomst een kans geven, met anderen woorden als ik je zo mis kom ik terug. Nou vraag ik me dus af, meent hij het deze keer wel. Ik dacht dat hij het meende. Maar ik ben er niet zeker van.
We bleven heel close, we zoende ook gewoon en hij wou mijn hand vastpakken als we samenliepen. Hij nam geen afstand. En dat maakt mij ook zo onzeker, als hij niet meer van mij hield dan neem je toch afstand?
Onze relatie was goed. In het begin hadden we problemen met de taal maar we begrepen elkaar, waren maatjes en lovers. Het ging zo goed. En juist daarom weet ik het niet. Wel weet ik dat hij denkt dat zijn vrienden zoveel tijd voor hem hebben maar dat is niet zo. Zijn vrienden zijn getrouwd of wonen samen en hij is alleen.
Ik wil hem zo graag vergeten maar mijn gevoel zegt, het komt wel goed..
woensdag 21 oktober 2009 om 15:43
donderdag 22 oktober 2009 om 22:49
Hoi Bloempje,
Je afvragen of hij jou gaat missen of jij hem. Dat is iets wat de toekomst zal leren. Je kan (denk ik) nooit van iemand vragen of hij jou gaat missen. Daar komt de persoon zelf achter. Reken er maar op dat je de eerste tijd niet veel van hem zal horen. Hij zal druk bezig zijn met familie en vrienden opzoeken. (niet onzeker worden op dat moment dat je niks hoort) Dat is allemaal leuk en druk en gezellig voor hem. En pas na een aantal weken (maanden) zal hij hopelijk lieve bloempje uit NL missen. Of niet. Of jij niet. De tijd zal het leren.
Ik denk dat jij je prioriteiten goed hebt, je richt je op je p. Zodat je straks eventueel naar Oz kan en zoniet dan heb je die p in je tas!
Knuf, R.
Je afvragen of hij jou gaat missen of jij hem. Dat is iets wat de toekomst zal leren. Je kan (denk ik) nooit van iemand vragen of hij jou gaat missen. Daar komt de persoon zelf achter. Reken er maar op dat je de eerste tijd niet veel van hem zal horen. Hij zal druk bezig zijn met familie en vrienden opzoeken. (niet onzeker worden op dat moment dat je niks hoort) Dat is allemaal leuk en druk en gezellig voor hem. En pas na een aantal weken (maanden) zal hij hopelijk lieve bloempje uit NL missen. Of niet. Of jij niet. De tijd zal het leren.
Ik denk dat jij je prioriteiten goed hebt, je richt je op je p. Zodat je straks eventueel naar Oz kan en zoniet dan heb je die p in je tas!
Knuf, R.
zaterdag 24 oktober 2009 om 13:13
Wellicht mosterd, maar:quote:Bloempje14 schreef op 19 oktober 2009 @ 23:32:
Ik wil hem eigenlijk niet kwijt. Maar ik kan wil hem niet achterna, ik ben net een nieuwe studie begonnen en dus blijf ik hier.'kan niet' bestaat niet... als je niet gaat, betekent dat dat je niet wil. Dat geeft niet, maar het is misschien handig om je er bewust van te zijn dat je een keuze hebt (gemaakt).
Ik wil hem eigenlijk niet kwijt. Maar ik kan wil hem niet achterna, ik ben net een nieuwe studie begonnen en dus blijf ik hier.'kan niet' bestaat niet... als je niet gaat, betekent dat dat je niet wil. Dat geeft niet, maar het is misschien handig om je er bewust van te zijn dat je een keuze hebt (gemaakt).
Peas on earth!
maandag 26 oktober 2009 om 18:04
Vandaag afscheid genomen.
Heb hem eerlijk gezegd dat ik bereid ben om naar Australie te gaan. Dit had hij niet verwacht, dat ik bereid ben om dit te gaan doen. Hij heeft me een lieve brief geschreven en daar staat in dat als we elkaar over een tijdje zo erg missen en nog steeds zulke sterke gevoelens hebben voor elkaar dat we er werk van moeten gaan maken.
Toen hij wegging zei hij: Ik heb nog gevoelens voor je. En toen hij wegliep zei hij: Ik hou van je.
Heb hem eerlijk gezegd dat ik bereid ben om naar Australie te gaan. Dit had hij niet verwacht, dat ik bereid ben om dit te gaan doen. Hij heeft me een lieve brief geschreven en daar staat in dat als we elkaar over een tijdje zo erg missen en nog steeds zulke sterke gevoelens hebben voor elkaar dat we er werk van moeten gaan maken.
Toen hij wegging zei hij: Ik heb nog gevoelens voor je. En toen hij wegliep zei hij: Ik hou van je.
woensdag 28 oktober 2009 om 18:13
Ik heb hier ook even gelezen Bloem, voor een beter idee van het verhaal.
Ik denk dat hij eerst even moet aarden daar, en daarna pas weet of hij je echt nog mist, of dat er in zijn nieuwe leven geen plaats meer voor je is.
Klinkt hard.. misschien.
Soms als je 'thuis' komt na een reis ben je eerst helemaal vol van je familie, het land dat je zo goed kent, je taal... etc... en pas na een paar maanden denk je: Tjee ik mis de mensen die ik op reis heb ontmoet.
Dus je zult misschien pas na maanden weten of er nog een kans is. Wel goed dat je hebt aangegeven bereid te zijn hem achterna te reizen.
Je hoeft niet in een keer definitief die kant op, dat zou ook heel moeilijk zijn, maar je zou als een soort backpacker kunnen ervaren of het land bij je past.
Later, dus. Mocht hij over een paar maanden nog aan je denken.
Ik denk dat hij eerst even moet aarden daar, en daarna pas weet of hij je echt nog mist, of dat er in zijn nieuwe leven geen plaats meer voor je is.
Klinkt hard.. misschien.
Soms als je 'thuis' komt na een reis ben je eerst helemaal vol van je familie, het land dat je zo goed kent, je taal... etc... en pas na een paar maanden denk je: Tjee ik mis de mensen die ik op reis heb ontmoet.
Dus je zult misschien pas na maanden weten of er nog een kans is. Wel goed dat je hebt aangegeven bereid te zijn hem achterna te reizen.
Je hoeft niet in een keer definitief die kant op, dat zou ook heel moeilijk zijn, maar je zou als een soort backpacker kunnen ervaren of het land bij je past.
Later, dus. Mocht hij over een paar maanden nog aan je denken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 28 oktober 2009 om 18:30
Hoi Bloempje,
Wat een verhaal. Het mooie eraan vind ik wel dat jullie- ondanks de taalbarrierre - zo'n goede relatie hebben kunnen ontwikkelen. Ik heb jaren geleden ook een korte relatie gehad met iemand uit het buitenland en dat kwam van meet af aan al niet goed. Nu was engels van oins beiden niet de moedertaal, dus het bleef echt steken, maar ook op cultuur en verschillen van opvoeding, etc,. etc.
In jouw verhaal klinkt nog wel hoop, omdat het liefdevol klinkt. Ik denk dat hij wel liefde voor je voelt, maar je niet wil duwen in dezelfde keuze als hem, omdat je net met je studie begonnen bent...? Veel mannen gaan dan rationele keuzes maken.
Kan me voorstellen dat het voor jou moeilijk is nu, maar als het goed zit, komt hij wel 'terug'. Houd gewoon contact met hem en vraag hem hoe hij het ervaart nu hij weer terug is in zijn land van herkomst.. Ik heb ook gelezen van iemand dat hij waarschijnlijk eerst tijd nodig heeft om te settelen, etc. Dus dat hij zijn hoofd misschien niet constant bij jou heeft. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar dat betekent niet dat hij niet aan je denkt! Dus stuur hem gewoon een mailtje met de vraag hoe het is, etc.
Kijk in de tussentijd ook voor jezelf, nu hij weg is, wat JIJ nu echt wilt. Je zegt wel dat je naar Australië wilt, maar was dat niet vooral een hele snelle beslissing om hem niet kwijt te raken? Is dat eerlijk? Dat moet je natuurlijk wel goed weten voor jezelf. Ik heb een vriendin, die getrouwd is nu met iemand uit een ander continent, en zij is na de eerste relatieperiode ook terug naar NL gegaan om uit te zoeken wat ze ging doen. Heeft ongeveer een half jaar geduurd en toen ging ze terug naar hem. Nu komen ze samen zo nu en dan naar Nederland voor een aantal weken en ze zijn dus getrouwd!
Dus vrees nu niet te veel! Als het goed zit en er is veel liefde tussen jullie, komt het zeker goed!!
Wat een verhaal. Het mooie eraan vind ik wel dat jullie- ondanks de taalbarrierre - zo'n goede relatie hebben kunnen ontwikkelen. Ik heb jaren geleden ook een korte relatie gehad met iemand uit het buitenland en dat kwam van meet af aan al niet goed. Nu was engels van oins beiden niet de moedertaal, dus het bleef echt steken, maar ook op cultuur en verschillen van opvoeding, etc,. etc.
In jouw verhaal klinkt nog wel hoop, omdat het liefdevol klinkt. Ik denk dat hij wel liefde voor je voelt, maar je niet wil duwen in dezelfde keuze als hem, omdat je net met je studie begonnen bent...? Veel mannen gaan dan rationele keuzes maken.
Kan me voorstellen dat het voor jou moeilijk is nu, maar als het goed zit, komt hij wel 'terug'. Houd gewoon contact met hem en vraag hem hoe hij het ervaart nu hij weer terug is in zijn land van herkomst.. Ik heb ook gelezen van iemand dat hij waarschijnlijk eerst tijd nodig heeft om te settelen, etc. Dus dat hij zijn hoofd misschien niet constant bij jou heeft. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar dat betekent niet dat hij niet aan je denkt! Dus stuur hem gewoon een mailtje met de vraag hoe het is, etc.
Kijk in de tussentijd ook voor jezelf, nu hij weg is, wat JIJ nu echt wilt. Je zegt wel dat je naar Australië wilt, maar was dat niet vooral een hele snelle beslissing om hem niet kwijt te raken? Is dat eerlijk? Dat moet je natuurlijk wel goed weten voor jezelf. Ik heb een vriendin, die getrouwd is nu met iemand uit een ander continent, en zij is na de eerste relatieperiode ook terug naar NL gegaan om uit te zoeken wat ze ging doen. Heeft ongeveer een half jaar geduurd en toen ging ze terug naar hem. Nu komen ze samen zo nu en dan naar Nederland voor een aantal weken en ze zijn dus getrouwd!
Dus vrees nu niet te veel! Als het goed zit en er is veel liefde tussen jullie, komt het zeker goed!!
Only dead fish go with the flow
zaterdag 31 oktober 2009 om 00:22
Hey Dreamglasses,
dankjewel voor je (lange) reactie.
Weetje dat toen hij mij vertelde terug te willen naar Australie dat ik niet eens mee wou. Ik dacht prima, ik ga hier fijn studeren.
Ben vorige week een weekje bij mijn ouders geweest(had vakantie) en opeens ging een knop om en ik dacht. Als ik het nooit probeer in Australie, dan weet ik niet of ik het kan. Ik weet wat de valkuilen zijn(heimwee, geen baan vinden, geen vrienden hebben daar) En juist doordat ik dat weet, kan ik daardoor juist moeite doen om dit te voorkomen. Ik heb dit verteld aan mijn ouders en ze reageerde heel lief. Onze relatie was heel goed, en dat maakt het wel makkelijker. Kijk als we veel ruzie hadden gehad, was de keuze om daar heen te gaan veel moeilijker. Maar juist omdat het zo goed ging tussen ons weet ik dat ik hij er voor mij is en dat ik gelukkig met hem ben.
Eigenlijk had ik van mijzelf dit niet eens verwacht, dat ik hem (over een paar maanden) achter na wil. Ik denk dat toen hij door Europa aan het reizen was(3 weken geleden, voordat hij naar huis ging.) ik realiseerde hoe gelukkig ik met hem was en hoeveel hij voor mij betekend en toen was de keuze makkelijker. Heb heel goed nagedacht over deze keuze, dus het is geen bevlieging.
Ik weet dat onze liefde heel sterk was, en of dat over een tijdje nog zo is, dat weet ik niet. Het enige wat ik kan doen is (stiekem) hopen dat onze liefde alles overwint.
Denk je dat het verstandig is als ik hem 1 x per maand mail met hoe het met hem gaat? Ik dacht dat het beter zou zijn als ik juist geen contact meer met hem zou hebben. Maar misschien is het juist wel goed om af en toe interesse te tonen.
Heel erg bedankt voor je reactie
dankjewel voor je (lange) reactie.
Weetje dat toen hij mij vertelde terug te willen naar Australie dat ik niet eens mee wou. Ik dacht prima, ik ga hier fijn studeren.
Ben vorige week een weekje bij mijn ouders geweest(had vakantie) en opeens ging een knop om en ik dacht. Als ik het nooit probeer in Australie, dan weet ik niet of ik het kan. Ik weet wat de valkuilen zijn(heimwee, geen baan vinden, geen vrienden hebben daar) En juist doordat ik dat weet, kan ik daardoor juist moeite doen om dit te voorkomen. Ik heb dit verteld aan mijn ouders en ze reageerde heel lief. Onze relatie was heel goed, en dat maakt het wel makkelijker. Kijk als we veel ruzie hadden gehad, was de keuze om daar heen te gaan veel moeilijker. Maar juist omdat het zo goed ging tussen ons weet ik dat ik hij er voor mij is en dat ik gelukkig met hem ben.
Eigenlijk had ik van mijzelf dit niet eens verwacht, dat ik hem (over een paar maanden) achter na wil. Ik denk dat toen hij door Europa aan het reizen was(3 weken geleden, voordat hij naar huis ging.) ik realiseerde hoe gelukkig ik met hem was en hoeveel hij voor mij betekend en toen was de keuze makkelijker. Heb heel goed nagedacht over deze keuze, dus het is geen bevlieging.
Ik weet dat onze liefde heel sterk was, en of dat over een tijdje nog zo is, dat weet ik niet. Het enige wat ik kan doen is (stiekem) hopen dat onze liefde alles overwint.
Denk je dat het verstandig is als ik hem 1 x per maand mail met hoe het met hem gaat? Ik dacht dat het beter zou zijn als ik juist geen contact meer met hem zou hebben. Maar misschien is het juist wel goed om af en toe interesse te tonen.
Heel erg bedankt voor je reactie
zaterdag 31 oktober 2009 om 00:34
Hey Moonlight82,
Bedankt voor je reactie:)
Ik denk ook dat hij eerst even moet aarden daar. Ik verwacht daarom ook de komende tijd geen mailtjes. Omdat hij te druk is met familie/vrienden/werk. En dat begrijp ik ook wel.
En mocht ik naar Australie gaan ben ik ook van plan om een visum voor een jaar aan te vragen. Dan heb ik inderdaad de tijd om er achter te komen of ik het echt wil.
Ben eerlijk gezegd ook blij dat ik hem dit persoonlijk heb kunnen vertellen. Toch beter dan in een mailtje.
Hou je op de hoogte
Bedankt voor je reactie:)
Ik denk ook dat hij eerst even moet aarden daar. Ik verwacht daarom ook de komende tijd geen mailtjes. Omdat hij te druk is met familie/vrienden/werk. En dat begrijp ik ook wel.
En mocht ik naar Australie gaan ben ik ook van plan om een visum voor een jaar aan te vragen. Dan heb ik inderdaad de tijd om er achter te komen of ik het echt wil.
Ben eerlijk gezegd ook blij dat ik hem dit persoonlijk heb kunnen vertellen. Toch beter dan in een mailtje.
Hou je op de hoogte
dinsdag 3 november 2009 om 12:12
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ik heb hem gebeld. Hij zei dat hij niet zeker wist of hij wel wilt dat ik naar Australie ga voor hem. En ik maakte er voor hem dus maar van dat hij een nieuw leven wilt beginnen daar zonder MIJ. Dat doet pijn ja, en juist omdat ik hem belde en zei dat ik hem miste. En hij miste mij niet.. Misschien is het te vroeg..
Hij zei zelf dat hij over 2 weken contact wil hebben en dat hij graag contact wil houden. Ik heb hem gesmst dat ik er liever een maand van maak en ik heb niks terug gekregen. Weet niet zeker of hij mij smsje heeft gekregen maar ik leg me er maar bij neer. Het komt niet meer goed, hoe graag ik het ook had gewild. Wat wij hadden was speciaal.. Maar daar blijf het bij..
Hij wilt niet dat ik op hem ga wachten totdat hij weet wat hij wilt. En ik heb besloten echt geen contact meer op te nemen. Mocht hij mij terug willen (wat ik niet verwacht
) dan zal hij vast zelf wel contact opnemen..
Hij zei zelf dat hij over 2 weken contact wil hebben en dat hij graag contact wil houden. Ik heb hem gesmst dat ik er liever een maand van maak en ik heb niks terug gekregen. Weet niet zeker of hij mij smsje heeft gekregen maar ik leg me er maar bij neer. Het komt niet meer goed, hoe graag ik het ook had gewild. Wat wij hadden was speciaal.. Maar daar blijf het bij..
Hij wilt niet dat ik op hem ga wachten totdat hij weet wat hij wilt. En ik heb besloten echt geen contact meer op te nemen. Mocht hij mij terug willen (wat ik niet verwacht
) dan zal hij vast zelf wel contact opnemen..
