
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
maandag 9 november 2009 om 20:50
Dat is inderdaad heel fijn, dat de huisarts je steunt.
Ze zijn al gauw bang dat iemand met een depressie helemaal niets meer doet (wat soms ook zo is).
Maar jij hebt nog aardig wat op je programma staan, en als je niet meer naar je werk zou hoeven, plan je misschien ook weer andere (kleine) dingen op die dagen.
Kan me voorstellen dat de hoeveelheid stress die je krijgt van toch werken, de zenuwen, frustratie, etc je nou niet bepaald beter maakt.
Ze zijn al gauw bang dat iemand met een depressie helemaal niets meer doet (wat soms ook zo is).
Maar jij hebt nog aardig wat op je programma staan, en als je niet meer naar je werk zou hoeven, plan je misschien ook weer andere (kleine) dingen op die dagen.
Kan me voorstellen dat de hoeveelheid stress die je krijgt van toch werken, de zenuwen, frustratie, etc je nou niet bepaald beter maakt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 9 november 2009 om 20:53
Ik heb wel eerlijk aangegeven bij de huisarts dat als ik 100 % de ziektewet inga, ik wel iets of iemand wil wat ervoor zorgt dat ik uit bed kom. Dus dan denk ik aan dagbehandeling of vrijwilligerswerk. Maar ik wil niet zoveel druk hebben! Soms heb ik gewoon meer slaap dan normaal, het is niet niks dit allemaal. De huisarts begrijpt dat en daarom wil ze weten hoe de AMC therapie gaat verlopen en op basis daarvan gaan we een plan maken. Als ik goede dagen heb, ga ik namelijk gewoon boodschapjes doen of even langs mijn moeder. Ik kan het dus wel maar niet met zoveel druk. Ik moet dit, ik moet dat, nee ik moet beter worden en hoe weten we nog niet. Maar niet zo.
maandag 9 november 2009 om 20:59
Goed dat je dat aangegeven hebt.
Heeft de huisarts verteld wat dagbehandeling inhoudt?
Bij mij was het groepstherapie, maar ik weet niet of het overal zo is.
Voor mij was het niet goed. Ik had al een opname achter de rug en het ging redelijk toen ik naar huis mocht. Maar met die dagbehandeling ging het meteen bergafwaarts met me. Ik kon niet goed tegen die zieke mensen om me heen, de hele dag, zonder momenten voor mezelf. Er waren niet eens lekkere stoelen daar... ik wist gewoon niet waar ik het zoeken moest op zo'n dag.
Misschien zit jij bij zo'n therapie meer voor jezelf en trek je je minder van de anderen aan hoor. Ik wil niet zeggen dat het voor niemand goed is.
Heb er ook goede dingen geleerd, maar hele dagen daar rondhangen was voor mij gewoon niet fijn. Ik had echt heimwee naar de tijd dat ik één verdieping hoger een eigen bed had (en dat ik daar heimwee naar kon hebben... was niet zo best)
Later heb ik een therapie gehad voor jongvolwassenen, twee dagen per week. En dat was wel fijn. Trainingsgroep heette het. Ik knapte toen vrij snel op, en voelde me aan het eind ook ECHT goed.
Als je meer info wilt, kan ik dat via de mail wel geven. Niet meer vandaag waarschijnlijk... beetje moe *gaap*
Heeft de huisarts verteld wat dagbehandeling inhoudt?
Bij mij was het groepstherapie, maar ik weet niet of het overal zo is.
Voor mij was het niet goed. Ik had al een opname achter de rug en het ging redelijk toen ik naar huis mocht. Maar met die dagbehandeling ging het meteen bergafwaarts met me. Ik kon niet goed tegen die zieke mensen om me heen, de hele dag, zonder momenten voor mezelf. Er waren niet eens lekkere stoelen daar... ik wist gewoon niet waar ik het zoeken moest op zo'n dag.
Misschien zit jij bij zo'n therapie meer voor jezelf en trek je je minder van de anderen aan hoor. Ik wil niet zeggen dat het voor niemand goed is.
Heb er ook goede dingen geleerd, maar hele dagen daar rondhangen was voor mij gewoon niet fijn. Ik had echt heimwee naar de tijd dat ik één verdieping hoger een eigen bed had (en dat ik daar heimwee naar kon hebben... was niet zo best)
Later heb ik een therapie gehad voor jongvolwassenen, twee dagen per week. En dat was wel fijn. Trainingsgroep heette het. Ik knapte toen vrij snel op, en voelde me aan het eind ook ECHT goed.
Als je meer info wilt, kan ik dat via de mail wel geven. Niet meer vandaag waarschijnlijk... beetje moe *gaap*
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 9 november 2009 om 21:10

maandag 9 november 2009 om 23:28
@SH en LA ik hoop dat jullie je inmiddels al weer wat beter voelen?
En LA we doen niet aan kadootjes met kerst, dat vier ik gewoon samen met de kinderen.
@Ibi je man nu al de boel aan het versieren? Das vrog. Die aole is heulemoal nog niet west. (vertaling; dat is vroeg, de sint is helemaal nog niet geweest Ik versier de boel altijd na sinterklaas.
@Choco wat heb jij een drukke week zeg, poeh jij liever dan ik. Denk je wel aan jezelf? knuf
Leuk dat je over 10 dagen jarig bent, en ik heb dat ook altijd als mijn verjaardag eraan komt weet ik niet wat ik wil hebben.
@Moon, ik kende Emmy niet, waaraan is ze overleden?
FF gereageert op pagina 44, nu de rest ff lezen
En LA we doen niet aan kadootjes met kerst, dat vier ik gewoon samen met de kinderen.
@Ibi je man nu al de boel aan het versieren? Das vrog. Die aole is heulemoal nog niet west. (vertaling; dat is vroeg, de sint is helemaal nog niet geweest Ik versier de boel altijd na sinterklaas.
@Choco wat heb jij een drukke week zeg, poeh jij liever dan ik. Denk je wel aan jezelf? knuf
Leuk dat je over 10 dagen jarig bent, en ik heb dat ook altijd als mijn verjaardag eraan komt weet ik niet wat ik wil hebben.
@Moon, ik kende Emmy niet, waaraan is ze overleden?
FF gereageert op pagina 44, nu de rest ff lezen
maandag 9 november 2009 om 23:34
Emmy had kanker. Ze werd bekend toen ze in het programma Over mijn Lijk (BNN) gevolgd werd.
In juli is ze voor Viva gaan schrijven (en tekenen) over de laatste fase van haar leven. Het was dus wel duidelijk dat ze dood zou gaan.
Maar ineens greep het me aan vanmiddag. Zo'n positief wijf. Echt, als ik zo ziek geweest zou zijn, zou ik al lang niks meer gewild hebben. Geen column voor de Viva, geen tassen knutselen, niet meer uit eten... niks. Ik word nogal down en huiselijk als ik iets heb, om niet te zeggen, depressief.
Dat iemand zo ziek is en van alles blijft doen, vind ik zo bijzonder. Het geeft ook wel aan dat ze een heel leuk leven had. Leuke man, lieve familie, vrienden, van haar hobby haar beroep gemaakt etc.
Daar heb ik bewondering voor. Zo wil ik ook zijn!!
Denk dat ze me daarom raakte. Verder huil ik niet om iedere beroemdheid die doodgaat, ik verbaasde mezelf ook vanmiddag.
Maar als je dan zo'n advertentie ziet staan enzo... en dan bedenkt dat de Viva nu echt niks leuks meer heeft (okay, Sara Kroos misschien)
Daar moest ik ook om janken... weet niet meer wat voor tijdschrift ik moet kopen tegenwoordig. Is ook heel erg.
Vroeg naar bed werkt niet echt, weet ik uit ervaring. Als ik er voor 10-en in ga, heb ik grote kans dat ik er om 11 uur weer uit kan, klaarwakker.
Zit nu alweer later dan gepland achter de PC. Misschien nog even snel douchen en dan onder de wol.
In juli is ze voor Viva gaan schrijven (en tekenen) over de laatste fase van haar leven. Het was dus wel duidelijk dat ze dood zou gaan.
Maar ineens greep het me aan vanmiddag. Zo'n positief wijf. Echt, als ik zo ziek geweest zou zijn, zou ik al lang niks meer gewild hebben. Geen column voor de Viva, geen tassen knutselen, niet meer uit eten... niks. Ik word nogal down en huiselijk als ik iets heb, om niet te zeggen, depressief.
Dat iemand zo ziek is en van alles blijft doen, vind ik zo bijzonder. Het geeft ook wel aan dat ze een heel leuk leven had. Leuke man, lieve familie, vrienden, van haar hobby haar beroep gemaakt etc.
Daar heb ik bewondering voor. Zo wil ik ook zijn!!
Denk dat ze me daarom raakte. Verder huil ik niet om iedere beroemdheid die doodgaat, ik verbaasde mezelf ook vanmiddag.
Maar als je dan zo'n advertentie ziet staan enzo... en dan bedenkt dat de Viva nu echt niks leuks meer heeft (okay, Sara Kroos misschien)
Daar moest ik ook om janken... weet niet meer wat voor tijdschrift ik moet kopen tegenwoordig. Is ook heel erg.
Vroeg naar bed werkt niet echt, weet ik uit ervaring. Als ik er voor 10-en in ga, heb ik grote kans dat ik er om 11 uur weer uit kan, klaarwakker.
Zit nu alweer later dan gepland achter de PC. Misschien nog even snel douchen en dan onder de wol.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain

maandag 9 november 2009 om 23:45
@Moon ik veroordeelde je niet hoor, soms dan kan iets of iemand je raken. Ja en als je dan janken moet, kan erg opluchten hoor.
@Choco ik was al helemaal mosterd. Je hebt je nu ziek gemeld. Kan het misschien zo zijn dat ze de berichten die ingesproken worden niet hebben afgeluisterd? Dat ze jou daarom nog niet hebben terug gebeld.
Jammer dat het niet gaat. Maar als het niet gaat dan gaat het niet en dan moet je gewoon lekker thuisblijven.
@Choco ik was al helemaal mosterd. Je hebt je nu ziek gemeld. Kan het misschien zo zijn dat ze de berichten die ingesproken worden niet hebben afgeluisterd? Dat ze jou daarom nog niet hebben terug gebeld.
Jammer dat het niet gaat. Maar als het niet gaat dan gaat het niet en dan moet je gewoon lekker thuisblijven.
maandag 9 november 2009 om 23:47
Nee zo vatte ik het ook niet op. Maar kan me voorstellen dat mensen denken: Waarom huilen om iemand van een tijdschrift?
(zou ik zelf ook denken)
Heb niet heel erg gehuild, dus weinig opluchting eigenlijk. Ik kan dat niet zo goed
Hoe gaat het met jou Mika?
(zou ik zelf ook denken)
Heb niet heel erg gehuild, dus weinig opluchting eigenlijk. Ik kan dat niet zo goed
Hoe gaat het met jou Mika?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain

maandag 9 november 2009 om 23:55
Met mij gaat het best wel goed eigenlijk. Ik voel me wel lekker. Had vorige week weer een vreselijke dip (gevalletje pms) en heb toen ook een erge ruzie met mijn dochter gemaakt. Weet al helemaal niet meer waar het over ging. Zou blij zijn als ik al die rotzooi achter de rug heb. Denk dat ik met de overgang bezig ben. Maar ben blij dat ik wat lekkerder in mijn vel zit.
En jij Moon? Zit jij een beetje goed in je vel? Kun je niet zo goed huilen? Moet je eens een aflevering van de kleine huis op de prairie gaan kijken. Als je pa ingals ziet janken dan jank je zo mee
En jij Moon? Zit jij een beetje goed in je vel? Kun je niet zo goed huilen? Moet je eens een aflevering van de kleine huis op de prairie gaan kijken. Als je pa ingals ziet janken dan jank je zo mee
dinsdag 10 november 2009 om 00:06
Goed te horen dat het weer beter gaat.
Met mij gaat wel goed. Mwah, huilen is niet mijn sterkste kant. Vermoedelijk komt het er ooit nog wel eens uit (hopelijk) en dan zal ik misschien een hele week janken, om alles.
Kleine huis op de prairie? Ik heb dat al jaren niet meer gekeken en heb er nooit om gejankt denk ik... maar ik zal het eens proberen.
Met mij gaat wel goed. Mwah, huilen is niet mijn sterkste kant. Vermoedelijk komt het er ooit nog wel eens uit (hopelijk) en dan zal ik misschien een hele week janken, om alles.
Kleine huis op de prairie? Ik heb dat al jaren niet meer gekeken en heb er nooit om gejankt denk ik... maar ik zal het eens proberen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain


dinsdag 10 november 2009 om 09:55
Liever,
Wat fijn! Gefeliciteerd.
Dat is snel gegaan. Is de buurt ook wel fijn?
Moon,
Ik kan soms ook wel huilen om dergelijke berichten hoor. Zolang je niet om iedere dode moet huilen lijkt het me niet ongezond om geraakt te worden door het overlijden van iemand.
Choco,
Wat een rare gang van zaken bij je werk! Kun je niet een datum afspreken waarop je duidelijkheid zal verschaffen over je gemaakte keuze? Vind het niet redelijk wat ze nu verwachten van je.
Ikzelf heb heel veel gehad aan dagbehandeling en denk ook echt dat dit jou ook veel goed kan doen. Natuurlijk moet je dan wel bij een fijne groep terecht komen maar ik ben daar echt veel sterker uitgekomen.
Mika,
Wat fijn dat het weer wat beter met je gaat. Heb je die ruzie met je dochter nog wel uitgesproken?
Iedereen,
Ik lees wel actief met jullie mee maar red het vaak niet om te schrijven. Ben zo enorm druk bezig met werken en het huis enzo. Dan ben ik vaak gewoon te moe om echt inhoudelijk te reageren.
Vandaag een vrije dag gelukkig. Pit-zorg komt straks en in de middag een tweede bezichtiging van het huis. Met aankoopmakelaar. Word nu toch wel echt heel echt. Kan daardoor niet naar de RET cursus wat ik wel jammer vind maar volgende week ga ik wel.
Gisteravond echt een fijne dienst gedraaid. Toen ik weg ging zei collega dat ze het erg fijn met me vond en dat ze ging vragen of ik vaker kon komen op de afdeling. Donderdag werk ik daar wederom de avond tot 23.00. Volgende dag moet ik elders om 8.00 beginnen. Zaterdag ook om 8.00 werken en zondag naar de BSB! Ga met een vriendin waarmee ik "vroeger" ook ging. Staplaatsen zoals toen en lekker losgaan. (zover ik daartoe in staat ben) Kreeg van haar de nieuwe cd van hun zodat ik ook een beetje mee kan zingen met de nieuwere liedjes en niet alleen met de oude bekende. Die heb ik nu dus aangezet.
Zit nu helemaal in kerstsfeer. Vind dat zo moeilijk he. Het idee dat ik dat fijn MOET vinden en dat het gezellig MOET zijn en dat we weer richting sterfdatum van mama gaan (9 dec) 6 jaar alweer. Soms ben ik bang dat ik haar vergeet. De kleine dingen bedoel ik. Ik denk echt nog elke dag aan haar, ook al zeggen mensen dat dit na een paar jaar ophoud. Volgens hun zou je er op een dag achter komen dat je de hele dag niet aan haar hebt gedacht. Nou die dagen heb ik nog niet gehad hoor.
Wat fijn! Gefeliciteerd.
Dat is snel gegaan. Is de buurt ook wel fijn?
Moon,
Ik kan soms ook wel huilen om dergelijke berichten hoor. Zolang je niet om iedere dode moet huilen lijkt het me niet ongezond om geraakt te worden door het overlijden van iemand.
Choco,
Wat een rare gang van zaken bij je werk! Kun je niet een datum afspreken waarop je duidelijkheid zal verschaffen over je gemaakte keuze? Vind het niet redelijk wat ze nu verwachten van je.
Ikzelf heb heel veel gehad aan dagbehandeling en denk ook echt dat dit jou ook veel goed kan doen. Natuurlijk moet je dan wel bij een fijne groep terecht komen maar ik ben daar echt veel sterker uitgekomen.
Mika,
Wat fijn dat het weer wat beter met je gaat. Heb je die ruzie met je dochter nog wel uitgesproken?
Iedereen,
Ik lees wel actief met jullie mee maar red het vaak niet om te schrijven. Ben zo enorm druk bezig met werken en het huis enzo. Dan ben ik vaak gewoon te moe om echt inhoudelijk te reageren.
Vandaag een vrije dag gelukkig. Pit-zorg komt straks en in de middag een tweede bezichtiging van het huis. Met aankoopmakelaar. Word nu toch wel echt heel echt. Kan daardoor niet naar de RET cursus wat ik wel jammer vind maar volgende week ga ik wel.
Gisteravond echt een fijne dienst gedraaid. Toen ik weg ging zei collega dat ze het erg fijn met me vond en dat ze ging vragen of ik vaker kon komen op de afdeling. Donderdag werk ik daar wederom de avond tot 23.00. Volgende dag moet ik elders om 8.00 beginnen. Zaterdag ook om 8.00 werken en zondag naar de BSB! Ga met een vriendin waarmee ik "vroeger" ook ging. Staplaatsen zoals toen en lekker losgaan. (zover ik daartoe in staat ben) Kreeg van haar de nieuwe cd van hun zodat ik ook een beetje mee kan zingen met de nieuwere liedjes en niet alleen met de oude bekende. Die heb ik nu dus aangezet.
Zit nu helemaal in kerstsfeer. Vind dat zo moeilijk he. Het idee dat ik dat fijn MOET vinden en dat het gezellig MOET zijn en dat we weer richting sterfdatum van mama gaan (9 dec) 6 jaar alweer. Soms ben ik bang dat ik haar vergeet. De kleine dingen bedoel ik. Ik denk echt nog elke dag aan haar, ook al zeggen mensen dat dit na een paar jaar ophoud. Volgens hun zou je er op een dag achter komen dat je de hele dag niet aan haar hebt gedacht. Nou die dagen heb ik nog niet gehad hoor.
dinsdag 10 november 2009 om 11:01
quote:lieveranoniemm schreef op 10 november 2009 @ 06:34:
Even snel een kort berichtje; IK HEB EEN HUIS!
ik ben zo blij!
Het is superklein maar wel een echt huisje met zelfs een achtertuin!
Ik heb echt superveel geluk gehad, dacht dat ik alleen in aanmerking zou komen voor flatjes.
Nou ben helemaal gelukkig nu, straks een eigen plekje
Yeah.... wat heerlijk!!
En een tuin... super!
(Tuinieren werkt ook goed tegen depressies )
Misschien voel je je ineens wel een stuk beter als je straks je eigen huisje hebt. Wanneer kun je erin?
Even snel een kort berichtje; IK HEB EEN HUIS!
ik ben zo blij!
Het is superklein maar wel een echt huisje met zelfs een achtertuin!
Ik heb echt superveel geluk gehad, dacht dat ik alleen in aanmerking zou komen voor flatjes.
Nou ben helemaal gelukkig nu, straks een eigen plekje
Yeah.... wat heerlijk!!
En een tuin... super!
(Tuinieren werkt ook goed tegen depressies )
Misschien voel je je ineens wel een stuk beter als je straks je eigen huisje hebt. Wanneer kun je erin?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 10 november 2009 om 11:07
Ik reageer ook niet op alle berichten, hoewel ik ze wel allemaal lees in dit topic.
Ibi, natuurlijk vergeet je je moeder nooit. Heb je iets wat je iedere dag doet, als je aan haar denkt? Een kaars aansteken, een lied luisteren, een foto bekijken?
Ik noem maar wat. Als je dat iedere dag even doet hoef je niet meer die angst te hebben dat je haar zult vergeten.
6 jaar. Wat kort geleden eigenlijk. In 2003 overleden dus. (Ik had het idee dat ze eerder overleden was, don't know why)
Gaan jullie op 9 december iets doen, of herdenkt ieder haar op een eigen manier?
Leuk dat je gisteren zo prettig gewerkt hebt. Ben je vaker nodig op de betreffende afdeling? Dan kun je die diensten misschien alvast inplannen en de rest daaraan aanpassen.
Wel bijzonder dat je in korte tijd zoveel bent gaan werken. Paar maanden geleden leek dat nog ondenkbaar.
Spannend met het huis hoor. We horen het wel als het wat wordt, toch?
Ibi, natuurlijk vergeet je je moeder nooit. Heb je iets wat je iedere dag doet, als je aan haar denkt? Een kaars aansteken, een lied luisteren, een foto bekijken?
Ik noem maar wat. Als je dat iedere dag even doet hoef je niet meer die angst te hebben dat je haar zult vergeten.
6 jaar. Wat kort geleden eigenlijk. In 2003 overleden dus. (Ik had het idee dat ze eerder overleden was, don't know why)
Gaan jullie op 9 december iets doen, of herdenkt ieder haar op een eigen manier?
Leuk dat je gisteren zo prettig gewerkt hebt. Ben je vaker nodig op de betreffende afdeling? Dan kun je die diensten misschien alvast inplannen en de rest daaraan aanpassen.
Wel bijzonder dat je in korte tijd zoveel bent gaan werken. Paar maanden geleden leek dat nog ondenkbaar.
Spannend met het huis hoor. We horen het wel als het wat wordt, toch?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 10 november 2009 om 15:13
ibi: ik denk dat iedereen anders omgaat met het verwerken van een overlijden. Hangt ook heel veel af van de band die je met diegene had en hebt. Tuurlijk slijt het wel een beetje met de jaren, maar na een aantal jaren niet meer elke dag aan iemand denken vind ik raar om te zeggen.
Nouja mensen bedoelen het altijd goed, maar kunnen soms zulke botte dingen zeggen.
Verder spannend van het huis, voelt het goed?
Nouja mensen bedoelen het altijd goed, maar kunnen soms zulke botte dingen zeggen.
Verder spannend van het huis, voelt het goed?


dinsdag 10 november 2009 om 16:36
@ Ibi:
Ik kan me voorstellen dat het elk jaar weer zwaar is als de sterfdatum van je moeder in zicht komt.
En ik vind het niet meer dan logisch dat je nog elke dag aan haar denkt. Het is je moeder, niet één of andere vage kennis...
Ik snap ook niet zo goed, waar mensen dat soort uitspraken vandaan halen dat je er vanzelf niet meer aan denkt.
Ik kan me voorstellen dat het elk jaar weer zwaar is als de sterfdatum van je moeder in zicht komt.
En ik vind het niet meer dan logisch dat je nog elke dag aan haar denkt. Het is je moeder, niet één of andere vage kennis...
Ik snap ook niet zo goed, waar mensen dat soort uitspraken vandaan halen dat je er vanzelf niet meer aan denkt.

dinsdag 10 november 2009 om 17:24
Oh ja: had mijn moeder de kaart die jullie gestuurd hebben ook nog bijna in handen...
Ze was zo benieuwd van wie die grote envelop was...
Dus ik een verhaal opgehangen over dat ik op een forum praat met andere vrouwen over baarmoederverwijdering. Wat eigenlijk ook zo is, want in dat topic schrijf ik inderdaad. En ik gezegd dat de kaart van die vrouwen was.
Maar ze weet niet dat ik zo actief ben hier, en dat het helemaal niet de vrouwen van dat topic waren die me de kaart gestuurd hebben.
Begin me toch een beetje zorgen te maken dat ze erachter komt dat ik hier post. Ik zit op haar computer, en het staat ook in de Geschiedenis natuurlijk. En die durf ik niet te wissen, omdat het mijn eigen computer niet is...
Een paar dagen geleden snapte ze me ook al toen ik zat te forummen....
Soms denk ik dat ik straks maar een andere nick moet gaan aanmaken. Wat ik eigenlijk helemaal niet wil, want ik ben net een beetje "bekend" hier....
Lastig hoor. Hou zouden jullie hiermee omgaan?
Ze was zo benieuwd van wie die grote envelop was...
Dus ik een verhaal opgehangen over dat ik op een forum praat met andere vrouwen over baarmoederverwijdering. Wat eigenlijk ook zo is, want in dat topic schrijf ik inderdaad. En ik gezegd dat de kaart van die vrouwen was.
Maar ze weet niet dat ik zo actief ben hier, en dat het helemaal niet de vrouwen van dat topic waren die me de kaart gestuurd hebben.
Begin me toch een beetje zorgen te maken dat ze erachter komt dat ik hier post. Ik zit op haar computer, en het staat ook in de Geschiedenis natuurlijk. En die durf ik niet te wissen, omdat het mijn eigen computer niet is...
Een paar dagen geleden snapte ze me ook al toen ik zat te forummen....
Soms denk ik dat ik straks maar een andere nick moet gaan aanmaken. Wat ik eigenlijk helemaal niet wil, want ik ben net een beetje "bekend" hier....
Lastig hoor. Hou zouden jullie hiermee omgaan?
dinsdag 10 november 2009 om 17:47
Ik weet het niet, Verana, hoe ik er mee om zou gaan.
Mijn familie ziet mij hier wel posten, scherm staat vaak genoeg open. Maar ik denk niet dat ze alles zullen gaan uitpluizen hier, om te kijken wat ik dan zoal schrijf.
Ik kan ook in mijn moeders mailbox kijken als die open staat, maar dat doe ik ook niet.
Maar in jouw geval... denk je dat je moeder gaat kijken: Eens even zien wat dat Vivaforum is?
Je kunt een andere nick nemen als je weer thuis bent.
Wat dit betreft wel jammer dat je de kaart niet in het ziekenhuis al kreeg, dan had je moeder die 'grote envelop' niet hoeven zien.
Kun je niet de libelle margriet flair donald duck etc ook in de geschiedenis zetten? ?
Mijn familie ziet mij hier wel posten, scherm staat vaak genoeg open. Maar ik denk niet dat ze alles zullen gaan uitpluizen hier, om te kijken wat ik dan zoal schrijf.
Ik kan ook in mijn moeders mailbox kijken als die open staat, maar dat doe ik ook niet.
Maar in jouw geval... denk je dat je moeder gaat kijken: Eens even zien wat dat Vivaforum is?
Je kunt een andere nick nemen als je weer thuis bent.
Wat dit betreft wel jammer dat je de kaart niet in het ziekenhuis al kreeg, dan had je moeder die 'grote envelop' niet hoeven zien.
Kun je niet de libelle margriet flair donald duck etc ook in de geschiedenis zetten? ?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 10 november 2009 om 18:26

dinsdag 10 november 2009 om 22:32
Misschien is voor je moeder de Libelle-site leuk
Ik krijg net een uitnodiging van een oud studiegenote die afstudeert en een feestje geeft. Meestal weet ik wanneer wie afstudeert en doet t me niet zoveel.
Maar deze dame is gelijk met mij begonnen (2001) en heeft inmiddels twee kinderen, vandaar dat ze in deeltijd de studie heeft afgemaakt.
Dan denk ik: als je met twee kinderen kunt afstuderen, kan het misschien ook met mijn eigenaardigheden.
(NIet dat ik kinderen gelijk stel aan eigenaardigheden... maar ze beperken wel je studietempo, denk ik)
Ik begin het gevoel te krijgen dat ik het wel weer zou kunnen, studeren. Weet nog niet in welke vorm, maar er komt weer iets als zin-om-te-leren terug.
Als je 20 jaar geleden gezegd zou hebben dat ik alleen een middelbare schooldiploma zou halen, zou men het waarschijnlijk niet geloven. Was echt zo'n stuud-kind.
Ach, wat niet is, kan nog komen. t Wordt alleen niet voor mijn dertigste gok ik.
(studeer ik misschien ook met twee kids op schoot)
Ik krijg net een uitnodiging van een oud studiegenote die afstudeert en een feestje geeft. Meestal weet ik wanneer wie afstudeert en doet t me niet zoveel.
Maar deze dame is gelijk met mij begonnen (2001) en heeft inmiddels twee kinderen, vandaar dat ze in deeltijd de studie heeft afgemaakt.
Dan denk ik: als je met twee kinderen kunt afstuderen, kan het misschien ook met mijn eigenaardigheden.
(NIet dat ik kinderen gelijk stel aan eigenaardigheden... maar ze beperken wel je studietempo, denk ik)
Ik begin het gevoel te krijgen dat ik het wel weer zou kunnen, studeren. Weet nog niet in welke vorm, maar er komt weer iets als zin-om-te-leren terug.
Als je 20 jaar geleden gezegd zou hebben dat ik alleen een middelbare schooldiploma zou halen, zou men het waarschijnlijk niet geloven. Was echt zo'n stuud-kind.
Ach, wat niet is, kan nog komen. t Wordt alleen niet voor mijn dertigste gok ik.
(studeer ik misschien ook met twee kids op schoot)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain