Relaties
alle pijlers
Opnieuw beginnen
zaterdag 14 november 2009 om 00:35
Hi allemaal.
Ik lees al jaren mee hier op het forum en heb al veel verhalen voorbij zien komen, ook over dit onderwerp.
Sinds 3 maand is mijn relatie van 4 jaar over, op mijn initiatief, heb al 1x eerder de relatie verbroken maar weer terug gekomen (vraag met niet waarom).
Ik 3 maand geleden de relatie verbroken omdat ik verliefd werd op iemand anders..... waarmee ik nu iets heb.
Ik ben een hele onafhankelijke stoere intelligente meid, maar ik merk nu toch wel dat het niet easy is om helemaal overnieuw te beginnen.
Doordat ik de gebeten hond was, want ik was verliefd op een ander ben ik alle gezamelijke vrienden verloren, en natuurlijk ook mn schoonfamilie met wie ik heel goed contact had..
Dat onze relatie echt niets meer voorstelde, dat zien ze niet, dat ik niet gelukkig was, hebben ze nooit gezien, dat hij niet gelukkig was hebben ze ook jaren door de vingers gezien.
Al met al weer een hoop geleerd in paar maanden tijd.. mensenkennis doe je op in slechte tijden...
Maar!! ik woon nu weer lekker op mezelf, in een heerlijk appartement midden in het centrum vd stad.
En geniet van mn nieuwe scharrel..
So far so good!!
Waar ik nu nog tegen aan loop is mn leven weer indelen, weer nieuwe dingen ondernemen, ik wil nieuwe vrienden maken..
maar das nog best moeilik.
Binnenkort ga ik op dansles, das al stap 1.. heel spannend maar heb er wel enorm zin in!
Ik besef me goed dat ik nog aan het rouwen ben om mn relatie, en heb best af en toe nog mn dipjes, niet alleen om hem, maar om mn leven wat ik daar achter heb moeten laten.. mn huisdieren, ons huis, onze kroeg, enz enz
Daarom doe ik het ook rustig aan met mr scharrel hihi.. ik wil me niet verliezen in een nieuwe relatie. Eerst verwerken en tot rust komen.
Nou eigenlijk heb ik helemaal geen vraag ofzo, wou gewoon ff mn verhaal kwijt. Maar misschien zijn er meer meiden die in dezelfde situatie zitten?
Ik lees al jaren mee hier op het forum en heb al veel verhalen voorbij zien komen, ook over dit onderwerp.
Sinds 3 maand is mijn relatie van 4 jaar over, op mijn initiatief, heb al 1x eerder de relatie verbroken maar weer terug gekomen (vraag met niet waarom).
Ik 3 maand geleden de relatie verbroken omdat ik verliefd werd op iemand anders..... waarmee ik nu iets heb.
Ik ben een hele onafhankelijke stoere intelligente meid, maar ik merk nu toch wel dat het niet easy is om helemaal overnieuw te beginnen.
Doordat ik de gebeten hond was, want ik was verliefd op een ander ben ik alle gezamelijke vrienden verloren, en natuurlijk ook mn schoonfamilie met wie ik heel goed contact had..
Dat onze relatie echt niets meer voorstelde, dat zien ze niet, dat ik niet gelukkig was, hebben ze nooit gezien, dat hij niet gelukkig was hebben ze ook jaren door de vingers gezien.
Al met al weer een hoop geleerd in paar maanden tijd.. mensenkennis doe je op in slechte tijden...
Maar!! ik woon nu weer lekker op mezelf, in een heerlijk appartement midden in het centrum vd stad.
En geniet van mn nieuwe scharrel..
So far so good!!
Waar ik nu nog tegen aan loop is mn leven weer indelen, weer nieuwe dingen ondernemen, ik wil nieuwe vrienden maken..
maar das nog best moeilik.
Binnenkort ga ik op dansles, das al stap 1.. heel spannend maar heb er wel enorm zin in!
Ik besef me goed dat ik nog aan het rouwen ben om mn relatie, en heb best af en toe nog mn dipjes, niet alleen om hem, maar om mn leven wat ik daar achter heb moeten laten.. mn huisdieren, ons huis, onze kroeg, enz enz
Daarom doe ik het ook rustig aan met mr scharrel hihi.. ik wil me niet verliezen in een nieuwe relatie. Eerst verwerken en tot rust komen.
Nou eigenlijk heb ik helemaal geen vraag ofzo, wou gewoon ff mn verhaal kwijt. Maar misschien zijn er meer meiden die in dezelfde situatie zitten?
zaterdag 14 november 2009 om 00:59
zaterdag 14 november 2009 om 01:04
quote:almosthappy schreef op 14 november 2009 @ 00:46:
Volgens mij ben je al op de goede weg. Je klinkt m.i. realistisch. Goed ook dat je 'nieuwe' dingen gaat doen. Het kost alleen tijd om alles te verwerken, maar dat weet je zelf ook wel. You go girl!
het kost inderdaad tijd, nu ik een paar weken in mn nieuwe huisje zit na 2 maanden bij familie gewoond te hebben merk ik pas hoeveel inpact het heeft.
eerste maanden was overleven, aanpassen aan familie waar ik woonde, toen verhuizen, dus druk druk.
nu kom ik weer tot mezelf en merk ik dat er nog veel verwerkt moet worden.
Daarom hou ik ook beetje de boot af, ook al ben ik knetter verliefd op mn nieuwe vlam. Ik wil dit goed doen, goed afsluiten.
Volgens mij ben je al op de goede weg. Je klinkt m.i. realistisch. Goed ook dat je 'nieuwe' dingen gaat doen. Het kost alleen tijd om alles te verwerken, maar dat weet je zelf ook wel. You go girl!
het kost inderdaad tijd, nu ik een paar weken in mn nieuwe huisje zit na 2 maanden bij familie gewoond te hebben merk ik pas hoeveel inpact het heeft.
eerste maanden was overleven, aanpassen aan familie waar ik woonde, toen verhuizen, dus druk druk.
nu kom ik weer tot mezelf en merk ik dat er nog veel verwerkt moet worden.
Daarom hou ik ook beetje de boot af, ook al ben ik knetter verliefd op mn nieuwe vlam. Ik wil dit goed doen, goed afsluiten.
zaterdag 14 november 2009 om 01:07
quote:DeKenau schreef op 14 november 2009 @ 01:02:
maar had je dan geen 'eigen' vriendinnen toen je een relatie met hem kreeg? lijkt me niet prettig, alleen maar gezamelijke vrienden.
Jawel, ik had een paar vriendinnen.
Mn mannelijke vrienden heb ik in moeten leveren, tenminste de single vrienden, mn ex vond dat not done...
Nu heb ik nog 2 goede 'eigen' vriendinnen over.
Hij heeft een grote vriendengroep en daar ben ik zo ingerold 4 jaar geleden.
Maarja, die steken me nu in de rug, ben pas jarig geweest, heb van 1 stel een kaartje gehad... maar dat was te verwachten, ik heb er zelf voor gekozen.
En het was ook een mega moeilijke keuze.
maar had je dan geen 'eigen' vriendinnen toen je een relatie met hem kreeg? lijkt me niet prettig, alleen maar gezamelijke vrienden.
Jawel, ik had een paar vriendinnen.
Mn mannelijke vrienden heb ik in moeten leveren, tenminste de single vrienden, mn ex vond dat not done...
Nu heb ik nog 2 goede 'eigen' vriendinnen over.
Hij heeft een grote vriendengroep en daar ben ik zo ingerold 4 jaar geleden.
Maarja, die steken me nu in de rug, ben pas jarig geweest, heb van 1 stel een kaartje gehad... maar dat was te verwachten, ik heb er zelf voor gekozen.
En het was ook een mega moeilijke keuze.
zaterdag 14 november 2009 om 01:09
zaterdag 14 november 2009 om 01:15
wat dat met autisme te maken heeft kan niet helemaal begrijpen, maar dat je je af en toe angstig voelt lijkt me logisch. Je hebt tenslotte al je veiligheden opgegeven!
ik zou in ieder geval dingen gaan ondernemen met je vriendinnen, misschien leer je zo weer nieuwe mensen kennen.
jammer dat je van je vriend je mannelijke vriendschappen op moest geven. Hopelijk gaat je nieuwe vlam zich niet zo opstellen in de toekomst.
ik zou in ieder geval dingen gaan ondernemen met je vriendinnen, misschien leer je zo weer nieuwe mensen kennen.
jammer dat je van je vriend je mannelijke vriendschappen op moest geven. Hopelijk gaat je nieuwe vlam zich niet zo opstellen in de toekomst.
zaterdag 14 november 2009 om 10:16
Het is heel normaal dat je het onbekende angstig vindt. Zeker na 4 jaar relatie. Geef jezelf de tijd.
Je hebt je al opgegeven voor dansles. Daar zullen ongetwijfeld leuke nieuwe contacten uit ontstaan. Zo te horen ben jij niet het type vrouw, die nu al haar pijlen op haar nieuwe scharrel zet en dat klinkt erg goed.
Misschien hoef je ook niet altijd dingen te ondernemen met andere mensen...? Kun je een oude hobby - die je graag alleen doet - niet oppakken? Ik merk dat ik zelf veel troost haal uit dingen in mijn eentje doen, afgewisseld met de sociale contacten. Maar ik hoef niet elke avond of elk weekend de deur uit oid. maar goed, iedereen zit anders in elkaar natuurlijk.
Je hebt je al opgegeven voor dansles. Daar zullen ongetwijfeld leuke nieuwe contacten uit ontstaan. Zo te horen ben jij niet het type vrouw, die nu al haar pijlen op haar nieuwe scharrel zet en dat klinkt erg goed.
Misschien hoef je ook niet altijd dingen te ondernemen met andere mensen...? Kun je een oude hobby - die je graag alleen doet - niet oppakken? Ik merk dat ik zelf veel troost haal uit dingen in mijn eentje doen, afgewisseld met de sociale contacten. Maar ik hoef niet elke avond of elk weekend de deur uit oid. maar goed, iedereen zit anders in elkaar natuurlijk.
Only dead fish go with the flow
zaterdag 14 november 2009 om 12:36
zaterdag 14 november 2009 om 12:54
Heb hetzelfde meegemaakt....ruim half jaar geleden is mn relatie uitgegaan, en sinds anderhalve maand woon ik ergens anders ruim 150 km verderop. Heb mn sociaal leven en mijn sport opgegeven.
Ben hier ook weer begonnen met sporten, probeer mn sociale leven hier weer voorzichtig op te bouwen, heb werk gevonden hier in de buurt, dus stap voor stap is er vooruitgang
Ben hier ook weer begonnen met sporten, probeer mn sociale leven hier weer voorzichtig op te bouwen, heb werk gevonden hier in de buurt, dus stap voor stap is er vooruitgang
zaterdag 14 november 2009 om 17:50
Ik heb echt wel respect voor je MeSoHappy.
Ik zit nu in een relatie van 4.5 jaar wat heel slecht gaat (al de laatste paar maanden) en dat ook nu ten einde loopt, van beide kanten is het voelbaar.
En als klap op de vuurpijl ben ik nu ook helemaal hotel de botel over mijn oren verliefd... En ik vind het zwaar. Ik ga niet vreemd en ik weet niet of het wederzijds is (vermoed van wel maar ik weet niet of hij zulke heftige gevoelens als die ik voor hem heb, voor mij heeft). Dus ik sta nu op het punt om het uit te maken met mijn vriend. Maar het verdriet wat erbij komt. Wat ik hem aan doe, wat ik mezelf aandoe.Pfff.. ik zoek het goede moment tewijl ik weet dat die nooit gaat komen. Dus wanneer ga ik het dan echt zeggen???
Echt respect voor jullie die deze stap genomen hebben!
Ik zit nu in een relatie van 4.5 jaar wat heel slecht gaat (al de laatste paar maanden) en dat ook nu ten einde loopt, van beide kanten is het voelbaar.
En als klap op de vuurpijl ben ik nu ook helemaal hotel de botel over mijn oren verliefd... En ik vind het zwaar. Ik ga niet vreemd en ik weet niet of het wederzijds is (vermoed van wel maar ik weet niet of hij zulke heftige gevoelens als die ik voor hem heb, voor mij heeft). Dus ik sta nu op het punt om het uit te maken met mijn vriend. Maar het verdriet wat erbij komt. Wat ik hem aan doe, wat ik mezelf aandoe.Pfff.. ik zoek het goede moment tewijl ik weet dat die nooit gaat komen. Dus wanneer ga ik het dan echt zeggen???
Echt respect voor jullie die deze stap genomen hebben!
zondag 15 november 2009 om 03:55
quote:Ventura82 schreef op 14 november 2009 @ 17:50:
Ik heb echt wel respect voor je MeSoHappy.
Ik zit nu in een relatie van 4.5 jaar wat heel slecht gaat (al de laatste paar maanden) en dat ook nu ten einde loopt, van beide kanten is het voelbaar.
En als klap op de vuurpijl ben ik nu ook helemaal hotel de botel over mijn oren verliefd... En ik vind het zwaar. Ik ga niet vreemd en ik weet niet of het wederzijds is (vermoed van wel maar ik weet niet of hij zulke heftige gevoelens als die ik voor hem heb, voor mij heeft). Dus ik sta nu op het punt om het uit te maken met mijn vriend. Maar het verdriet wat erbij komt. Wat ik hem aan doe, wat ik mezelf aandoe.Pfff.. ik zoek het goede moment tewijl ik weet dat die nooit gaat komen. Dus wanneer ga ik het dan echt zeggen???
Echt respect voor jullie die deze stap genomen hebben!
Het goede moment komt inderdaad nooit.... en wachten maakt het alleen maar erger.
Voor mij was het ook een enorme berg, en zeker weten of je er goed aan doet weet je nooit, en zeker niet de eerste weken.
Heb je al met je partner gepraat over je gevoelens over jullie relatie?
Of gaat het voor hem als een bom vallen?
Sterkte met alles.
Ik heb echt wel respect voor je MeSoHappy.
Ik zit nu in een relatie van 4.5 jaar wat heel slecht gaat (al de laatste paar maanden) en dat ook nu ten einde loopt, van beide kanten is het voelbaar.
En als klap op de vuurpijl ben ik nu ook helemaal hotel de botel over mijn oren verliefd... En ik vind het zwaar. Ik ga niet vreemd en ik weet niet of het wederzijds is (vermoed van wel maar ik weet niet of hij zulke heftige gevoelens als die ik voor hem heb, voor mij heeft). Dus ik sta nu op het punt om het uit te maken met mijn vriend. Maar het verdriet wat erbij komt. Wat ik hem aan doe, wat ik mezelf aandoe.Pfff.. ik zoek het goede moment tewijl ik weet dat die nooit gaat komen. Dus wanneer ga ik het dan echt zeggen???
Echt respect voor jullie die deze stap genomen hebben!
Het goede moment komt inderdaad nooit.... en wachten maakt het alleen maar erger.
Voor mij was het ook een enorme berg, en zeker weten of je er goed aan doet weet je nooit, en zeker niet de eerste weken.
Heb je al met je partner gepraat over je gevoelens over jullie relatie?
Of gaat het voor hem als een bom vallen?
Sterkte met alles.
zondag 15 november 2009 om 03:57
quote:blondie85 schreef op 14 november 2009 @ 12:54:
Heb hetzelfde meegemaakt....ruim half jaar geleden is mn relatie uitgegaan, en sinds anderhalve maand woon ik ergens anders ruim 150 km verderop. Heb mn sociaal leven en mijn sport opgegeven.
Ben hier ook weer begonnen met sporten, probeer mn sociale leven hier weer voorzichtig op te bouwen, heb werk gevonden hier in de buurt, dus stap voor stap is er vooruitgang
Zo 150 km verderop gaan wonen, das pas echt helemaal opnieuw beginnen!
Mag ik vragen waarom je daar bent gaan wonen? nieuwe liefde?
Heb hetzelfde meegemaakt....ruim half jaar geleden is mn relatie uitgegaan, en sinds anderhalve maand woon ik ergens anders ruim 150 km verderop. Heb mn sociaal leven en mijn sport opgegeven.
Ben hier ook weer begonnen met sporten, probeer mn sociale leven hier weer voorzichtig op te bouwen, heb werk gevonden hier in de buurt, dus stap voor stap is er vooruitgang
Zo 150 km verderop gaan wonen, das pas echt helemaal opnieuw beginnen!
Mag ik vragen waarom je daar bent gaan wonen? nieuwe liefde?
