
Wandelingen in je eentje
zaterdag 14 november 2009 om 18:52
Hallo!
Naar aanleiding van het topic op de thuis-pijler dat gaat over de vraag of je wel of niet 's avonds de deur opendoet als er wordt aangebeld, zou ik wel eens willen weten hoe er gedacht wordt over het maken van lange wandelingen door bossen en uitgestrekte natuurgebieden zoals hei en tussen de weilanden.
Ik doe dat dus niet, terwijl het voor meerdere van mijn vriendinnen totaal geen belemmering is om einden te gaan lopen in gebieden waar het uitgesproken stil is.
Ze hebben hun telefoon bij zich voor het geval ze door een enkel zakken en niet verder kunnen lopen, en de kans op een aanrander of verkrachter wordt weggewuifd. Welnee! Dat gebeurt niet.
Niet in het grote park, niet in het recreatiegebied en ook niet in de duinen.
Het strand is eigenlijk de enige plek waar ik me wel prettig voel om alleen een heel eind te lopen, maar in andere gevallen zorg ik altijd voor gezelschap.
Hoe denken jullie erover?
Naar aanleiding van het topic op de thuis-pijler dat gaat over de vraag of je wel of niet 's avonds de deur opendoet als er wordt aangebeld, zou ik wel eens willen weten hoe er gedacht wordt over het maken van lange wandelingen door bossen en uitgestrekte natuurgebieden zoals hei en tussen de weilanden.
Ik doe dat dus niet, terwijl het voor meerdere van mijn vriendinnen totaal geen belemmering is om einden te gaan lopen in gebieden waar het uitgesproken stil is.
Ze hebben hun telefoon bij zich voor het geval ze door een enkel zakken en niet verder kunnen lopen, en de kans op een aanrander of verkrachter wordt weggewuifd. Welnee! Dat gebeurt niet.
Niet in het grote park, niet in het recreatiegebied en ook niet in de duinen.
Het strand is eigenlijk de enige plek waar ik me wel prettig voel om alleen een heel eind te lopen, maar in andere gevallen zorg ik altijd voor gezelschap.
Hoe denken jullie erover?
zaterdag 14 november 2009 om 22:44
Toen ik in Parijs ging wonen om een jaartje te gaan studeren heb ik op de 1e avond dat ik daar alleen was ook iets mafs meegemaakt.
M'n ouders hadden me gebracht, paar daagjes gebleven, heel gezellig allemaal. 's Middags reden ze om een uur of 4 weg en ik dacht uit een soort stoerderigheid: Kom laat ik nu 'ns helemaal alleen een wandelingetje gaan maken en ergens wat gaan eten.
Dus ik liep door de straten van Parijs, veel mensen op straat en het ging prima, ik voelde me als provinciaaltje zijnde een hele piet. Ergens een kebapje gegeten, het ging al een beetje schemeren.
Ik besloot met de metro terug te gaan want ik had ongemerkt toch een behoorlijk stuk gewandeld. Eenmaal in de metro zit ik alleen in een wagon. Een halte verderop komt er een boom van een neger aan de andere kant van het gangpad zitten. Verder zit er dus niemand.
Plotseling haalt hij een enorme piemel uit z'n joggingbroek en begint daar mee begint te spelen, ondertussen kijkt hij mij steeds aan. Ik had het niet meer, ik zat helemaal als verstijfd. Zodra de metro stopte ben ik er uit gesprongen en als een gek de eerste, beste trap opgerend, alsmaar hoger hoger hoger todat ik weer op straat niveau uitkwam.
Er stond een bankje en ik ging daar op zitten, totaal verward en op een vreemde manier helemaal uitgeput. Komt die neger op z'n gemak dat trapgat uitgelopen de straat op, ziet mij zitten, schudt z'n heupen op een suggestieve manier naar mij toe en loopt dan swingend weg. En ik zat daar helemaal perplexed.
De hele situatie heeft misschien niet meer dan een minuut of 8 a 10 geduurd maar voor mijn gevoel duurde het uren. Er liepen zoveel mensen langs mij heen en niemand vroeg wat er aan de hand was.
Dat was dus gelijk m'n eerste (en gelukkig laatste) les. Ik ben daarna nog wel alleen door Parijs gewandeld, gemetrood en noem maar op maar toch altijd wel op m'n quivive. En altijd in een volle metrowagon gaan zitten of staan.
M'n ouders hadden me gebracht, paar daagjes gebleven, heel gezellig allemaal. 's Middags reden ze om een uur of 4 weg en ik dacht uit een soort stoerderigheid: Kom laat ik nu 'ns helemaal alleen een wandelingetje gaan maken en ergens wat gaan eten.
Dus ik liep door de straten van Parijs, veel mensen op straat en het ging prima, ik voelde me als provinciaaltje zijnde een hele piet. Ergens een kebapje gegeten, het ging al een beetje schemeren.
Ik besloot met de metro terug te gaan want ik had ongemerkt toch een behoorlijk stuk gewandeld. Eenmaal in de metro zit ik alleen in een wagon. Een halte verderop komt er een boom van een neger aan de andere kant van het gangpad zitten. Verder zit er dus niemand.
Plotseling haalt hij een enorme piemel uit z'n joggingbroek en begint daar mee begint te spelen, ondertussen kijkt hij mij steeds aan. Ik had het niet meer, ik zat helemaal als verstijfd. Zodra de metro stopte ben ik er uit gesprongen en als een gek de eerste, beste trap opgerend, alsmaar hoger hoger hoger todat ik weer op straat niveau uitkwam.
Er stond een bankje en ik ging daar op zitten, totaal verward en op een vreemde manier helemaal uitgeput. Komt die neger op z'n gemak dat trapgat uitgelopen de straat op, ziet mij zitten, schudt z'n heupen op een suggestieve manier naar mij toe en loopt dan swingend weg. En ik zat daar helemaal perplexed.
De hele situatie heeft misschien niet meer dan een minuut of 8 a 10 geduurd maar voor mijn gevoel duurde het uren. Er liepen zoveel mensen langs mij heen en niemand vroeg wat er aan de hand was.
Dat was dus gelijk m'n eerste (en gelukkig laatste) les. Ik ben daarna nog wel alleen door Parijs gewandeld, gemetrood en noem maar op maar toch altijd wel op m'n quivive. En altijd in een volle metrowagon gaan zitten of staan.
zondag 15 november 2009 om 02:03
Ik woon ook in een grote stad en ga gewoon 's nachts over straat. Liever hier dan op het platteland waar ik opgegroeid ben (al fiets ik daar 's nachts ook wel van het ene naar het andere dorp). Eigenlijk zijn er op elk tijdstip wel mensen die rondlopen. Bang voel ik me dus niet.
Ik loop ook gewoon door het park of bos alleen. Natuur ligt een eindje verderop, dus dat doe ik eigenlijk alleen overdag.
Ik loop ook gewoon door het park of bos alleen. Natuur ligt een eindje verderop, dus dat doe ik eigenlijk alleen overdag.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
zondag 15 november 2009 om 20:42
Dat wist ik niet dat die pepperspray pas na 10 sec. werkt!!! Goed dat je het zegt. Ik heb het natuurlijk nooit uitgeprobeerd !!
Splendidia, gat-ver!
Alleen in een coupé ga ik ook nooit, en ik snap goed dat je niets gedaan hebt. Misschien had roepen Zo gaat ie lekker hem wel op doen houden, maar je weet gewoon dat als hij agressief wordt ofzo je geen kant op kan.
Dat is ook meteen mijn 'engste scenario', wat doe je als iemand je wil verkrachten in de lift. Als je dan vecht (wat je wel moet) dan is het dus echt jij of ik. Je kan dan niet iemand 'kort uitschakelen' door hem bv. in de ballen te trappen en maken dat je wegkomt. Voor mij genoeg reden om in grote flats de trap te nemen
(ik heb dit trouwens niet zelf verzonnen, dit kwam eens ter sprake bij een zelfverdedigingssport die ik deed, en het meisje wat het noemde had gehoord dat er in de Bijlmer een tijdje een verkrachter actief was op deze manier. Geen idee of het een urban legend is maar het heeft me wel aan het denken gezet!).
Splendidia, gat-ver!
Alleen in een coupé ga ik ook nooit, en ik snap goed dat je niets gedaan hebt. Misschien had roepen Zo gaat ie lekker hem wel op doen houden, maar je weet gewoon dat als hij agressief wordt ofzo je geen kant op kan.
Dat is ook meteen mijn 'engste scenario', wat doe je als iemand je wil verkrachten in de lift. Als je dan vecht (wat je wel moet) dan is het dus echt jij of ik. Je kan dan niet iemand 'kort uitschakelen' door hem bv. in de ballen te trappen en maken dat je wegkomt. Voor mij genoeg reden om in grote flats de trap te nemen
(ik heb dit trouwens niet zelf verzonnen, dit kwam eens ter sprake bij een zelfverdedigingssport die ik deed, en het meisje wat het noemde had gehoord dat er in de Bijlmer een tijdje een verkrachter actief was op deze manier. Geen idee of het een urban legend is maar het heeft me wel aan het denken gezet!).
zondag 15 november 2009 om 20:54
quote:kelbel schreef op 14 november 2009 @ 21:12:
Misschien dat het er ook mee te maken heeft wat je in je jeugd gewend bent. Ik kom van het platteland en fiets (dus?) gerust 's avonds door de polders, maar de stad, brrrr, kan niet echt wennen aan het nasissen, meelopen (en -in mijn gedachten- weet-ik-veel-wat-meer).
Men lijdt het meest aan hetgeen men vreest...
Ik denk ook dat wat je in je jeugd gewend bent er veel mee te maken heeft. Ik ben opgegroeid in een kleine stad en mijn ouders leerde mij "als je 's avonds ergens heen gaat verzin je zelf maar een manier om thuis te komen". En dan wel liever met iemand meefietsen dan alleen naar huis, maar ze gingen mij echt niet tig keer per week ophalen met de auto.
Nu ik middenin een hele grote stad woon zorg ik ook dat ik zelf thuis kom.
Misschien dat het er ook mee te maken heeft wat je in je jeugd gewend bent. Ik kom van het platteland en fiets (dus?) gerust 's avonds door de polders, maar de stad, brrrr, kan niet echt wennen aan het nasissen, meelopen (en -in mijn gedachten- weet-ik-veel-wat-meer).
Men lijdt het meest aan hetgeen men vreest...
Ik denk ook dat wat je in je jeugd gewend bent er veel mee te maken heeft. Ik ben opgegroeid in een kleine stad en mijn ouders leerde mij "als je 's avonds ergens heen gaat verzin je zelf maar een manier om thuis te komen". En dan wel liever met iemand meefietsen dan alleen naar huis, maar ze gingen mij echt niet tig keer per week ophalen met de auto.
Nu ik middenin een hele grote stad woon zorg ik ook dat ik zelf thuis kom.
zondag 15 november 2009 om 20:58
Tot mijn achttiende zei mijn vader 'als je naar huis wilt bel je maar' en dat deed ik dan ook, om 2 uur 's nachts, om 4 uur 's nachts, wanneer dan ook. En dan kwam hij me ophalen.
Dat deed ik als ik niet met de taxi meekon of als vriendinnen niet om dezelfde tijd naar huis wilden of als ik iedereen kwijt was. Soms ook zei mijn vader, joh, spaar dat geld voor de taxi maar uit, bel mij maar, en dan deed ik dat ook.
De afgelopen jaren heb ik in verschillende steden gewoond, in de Randstad, een Europese hoofdstad en een grote stad in Midden Amerika en dan zorgde ik ook zelf dat ik thuiskwam. Dus ik denk dat het wel meevalt met wat je gewend bent.
Ik bedoel, mijn ouders kookten ook elke dag voor me en nu maak ik al jaaaaaaaren mijn eigen eten zonder een centje pijn.
Dat deed ik als ik niet met de taxi meekon of als vriendinnen niet om dezelfde tijd naar huis wilden of als ik iedereen kwijt was. Soms ook zei mijn vader, joh, spaar dat geld voor de taxi maar uit, bel mij maar, en dan deed ik dat ook.
De afgelopen jaren heb ik in verschillende steden gewoond, in de Randstad, een Europese hoofdstad en een grote stad in Midden Amerika en dan zorgde ik ook zelf dat ik thuiskwam. Dus ik denk dat het wel meevalt met wat je gewend bent.
Ik bedoel, mijn ouders kookten ook elke dag voor me en nu maak ik al jaaaaaaaren mijn eigen eten zonder een centje pijn.
maandag 16 november 2009 om 00:10
quote:Digitalis schreef op 14 november 2009 @ 21:51:
Helaas treedt de werking van pepperspray pas na 10 seconden ongeveer op. Heb je een vasthoudend iemand (iemand onder de speed bijvoorbeeld zoals ik weleens heb gehad) dan zal 'ie door blijven lopen. De enige reden waarom ik niet bang ben is dat ik in zulke situaties primair agressief reageer. En omdat ik zelf de grootste freak ben.
Als je video's op YouTube bekijkt, van heel fitte mannen die slechts kort (en dan ook nog met hun ogen gesloten) worden gesprayed met OC Spray e.d., dan werkt het meteen, maar het effect wordt na een aantal seconden veel sterker.
Maar een eventuele aanvaller is direct fors verzwakt. Ook sprayen die law enforcement mensen in zulke oefenvideo's vaak van grote afstand, ziet er uit dat je heel makkelijk van 3 of 5 meter dat spul kunt gebruiken (die vids tonen oefeningen in het effect van 't spul).
Helaas treedt de werking van pepperspray pas na 10 seconden ongeveer op. Heb je een vasthoudend iemand (iemand onder de speed bijvoorbeeld zoals ik weleens heb gehad) dan zal 'ie door blijven lopen. De enige reden waarom ik niet bang ben is dat ik in zulke situaties primair agressief reageer. En omdat ik zelf de grootste freak ben.
Als je video's op YouTube bekijkt, van heel fitte mannen die slechts kort (en dan ook nog met hun ogen gesloten) worden gesprayed met OC Spray e.d., dan werkt het meteen, maar het effect wordt na een aantal seconden veel sterker.
Maar een eventuele aanvaller is direct fors verzwakt. Ook sprayen die law enforcement mensen in zulke oefenvideo's vaak van grote afstand, ziet er uit dat je heel makkelijk van 3 of 5 meter dat spul kunt gebruiken (die vids tonen oefeningen in het effect van 't spul).
maandag 16 november 2009 om 00:11
quote:Margaretha2 schreef op 14 november 2009 @ 19:46:
Het enige wat ik weleens meegemaakt heb waren potloodventers en rukkers. Op web naar de middelbare school ben ik er een paar keer een tegengekomen en met paardrijden ook af en toe. Lekker met rust laten natuurlijk
Zo'n knol is toch altijd veel zwaarder geschapen. Paarden zijn nooit onder de indruk van potloodventers
Het enige wat ik weleens meegemaakt heb waren potloodventers en rukkers. Op web naar de middelbare school ben ik er een paar keer een tegengekomen en met paardrijden ook af en toe. Lekker met rust laten natuurlijk
Zo'n knol is toch altijd veel zwaarder geschapen. Paarden zijn nooit onder de indruk van potloodventers

maandag 16 november 2009 om 00:30
quote:Perel schreef op 14 november 2009 @ 18:52:
Hallo!
Naar aanleiding van het topic op de thuis-pijler dat gaat over de vraag of je wel of niet 's avonds de deur opendoet als er wordt aangebeld, zou ik wel eens willen weten hoe er gedacht wordt over het maken van lange wandelingen door bossen en uitgestrekte natuurgebieden zoals hei en tussen de weilanden.
Ik doe dat dus niet, terwijl het voor meerdere van mijn vriendinnen totaal geen belemmering is om einden te gaan lopen in gebieden waar het uitgesproken stil is.
Ze hebben hun telefoon bij zich voor het geval ze door een enkel zakken en niet verder kunnen lopen, en de kans op een aanrander of verkrachter wordt weggewuifd. Welnee! Dat gebeurt niet.
Niet in het grote park, niet in het recreatiegebied en ook niet in de duinen.
Het strand is eigenlijk de enige plek waar ik me wel prettig voel om alleen een heel eind te lopen, maar in andere gevallen zorg ik altijd voor gezelschap.
Hoe denken jullie erover?
Heeft ook te maken met een oerinstinct van mensen, dus maakt niet uit of je man of vrouw bent: strand is een open overzichtelijk gebied. Een aanvaller kan zich niet verstoppen.
Bos en dichtbegroeide natuurgebieden zijn al sinds de oertijd gevaarlijk: eerst wilde beesten, later vijandelijke stammen. Plus dan ook nog eens instinctieve angst voor het donker (gevaren niet kunnen zien).
Statistisch zijn grote steden (ook door het soort inwoners wat daar op af komt) veel gevaarlijker dan natuurgebieden denk ik. Of veel mensen/voorbijgangers in steden je te hulp zullen schieten...ik zou er maar niet op rekenen. De Nederlandse wetten zijn ook uiterst onvriendelijk voor hulpverleners helaas.
Haarlak en deospuitbussen: beter dan niks, maar als je een aanvaller snel wilt uitschakelen kun je beter iets echt zwaars/scherps nemen: dus idd krachtige pepperspray (die zal ook wel in verschillende sterktes bestaan: indien je een keus hebt: neem de krachtigste!!)
Hallo!
Naar aanleiding van het topic op de thuis-pijler dat gaat over de vraag of je wel of niet 's avonds de deur opendoet als er wordt aangebeld, zou ik wel eens willen weten hoe er gedacht wordt over het maken van lange wandelingen door bossen en uitgestrekte natuurgebieden zoals hei en tussen de weilanden.
Ik doe dat dus niet, terwijl het voor meerdere van mijn vriendinnen totaal geen belemmering is om einden te gaan lopen in gebieden waar het uitgesproken stil is.
Ze hebben hun telefoon bij zich voor het geval ze door een enkel zakken en niet verder kunnen lopen, en de kans op een aanrander of verkrachter wordt weggewuifd. Welnee! Dat gebeurt niet.
Niet in het grote park, niet in het recreatiegebied en ook niet in de duinen.
Het strand is eigenlijk de enige plek waar ik me wel prettig voel om alleen een heel eind te lopen, maar in andere gevallen zorg ik altijd voor gezelschap.
Hoe denken jullie erover?
Heeft ook te maken met een oerinstinct van mensen, dus maakt niet uit of je man of vrouw bent: strand is een open overzichtelijk gebied. Een aanvaller kan zich niet verstoppen.
Bos en dichtbegroeide natuurgebieden zijn al sinds de oertijd gevaarlijk: eerst wilde beesten, later vijandelijke stammen. Plus dan ook nog eens instinctieve angst voor het donker (gevaren niet kunnen zien).
Statistisch zijn grote steden (ook door het soort inwoners wat daar op af komt) veel gevaarlijker dan natuurgebieden denk ik. Of veel mensen/voorbijgangers in steden je te hulp zullen schieten...ik zou er maar niet op rekenen. De Nederlandse wetten zijn ook uiterst onvriendelijk voor hulpverleners helaas.
Haarlak en deospuitbussen: beter dan niks, maar als je een aanvaller snel wilt uitschakelen kun je beter iets echt zwaars/scherps nemen: dus idd krachtige pepperspray (die zal ook wel in verschillende sterktes bestaan: indien je een keus hebt: neem de krachtigste!!)
maandag 16 november 2009 om 00:32
's avonds ga zal ik nooit alleen door een natuurgebied gaan wandelen. Veel te donker het risisco van verdwalen of struikelen is mij dan te groot. Wat is er nou leuk aan wandelen in een natuurgebied als je geen hand voor ogen ziet??
Denk dat een verkrachter niet gauw op zoek zou gaan naar slachtoffers in een natuurgebied omdat de kans klein is dat hij daar iemand tegenkomt. Wat dat betreft is een natuurgebied denk ik veiliger dan de stad.
Overdag zou ik ook niet alleen gaan wandelen in een natuurgebied. Heb dan het gevoel dat de overige wandelaars mij zielig zullen vinden omdat ik niemand zover heb weten te krijgen om mee te wandelen. Ja ja een mens kan het zich zelf moeilijk maken. Met hond zou ik dan weer wel gaan want dan heb je het excuus dat je de hond moet uitlaten.
Overdag loop ik gerust alleen door de stad. 's avonds ook wel maar dan voel ik mij toch niet helemaal op mijn gemak en ben dan blij als ik weer thuis ben.
Denk dat een verkrachter niet gauw op zoek zou gaan naar slachtoffers in een natuurgebied omdat de kans klein is dat hij daar iemand tegenkomt. Wat dat betreft is een natuurgebied denk ik veiliger dan de stad.
Overdag zou ik ook niet alleen gaan wandelen in een natuurgebied. Heb dan het gevoel dat de overige wandelaars mij zielig zullen vinden omdat ik niemand zover heb weten te krijgen om mee te wandelen. Ja ja een mens kan het zich zelf moeilijk maken. Met hond zou ik dan weer wel gaan want dan heb je het excuus dat je de hond moet uitlaten.
Overdag loop ik gerust alleen door de stad. 's avonds ook wel maar dan voel ik mij toch niet helemaal op mijn gemak en ben dan blij als ik weer thuis ben.
maandag 16 november 2009 om 00:48
Ik ben te gehaast om in m'n eentje rustig te kunnen genieten en wandelen in dergelijke gebieden (hei, strand, bossen).
Daarentegen kan ik wel wandelen en daarvan genieten, als ik in een grote wereldstad ben: beetje mensen kijken, de omgeving in me opzuigen, kopje koffie hier, broodje daar, op een bankje zitten, naar het dak van een hoog gebouw om van het uitzicht te genieten - heerlijk om zo in m'n eentje de tijd door te brengen
Sommige verkrachters en aanranders zijn ook actief in een drukke omgeving. Kan me nog de afschuwelijke, maar helaas niet gelogen verhalen herinneren van twee vrouwen die op klaarlichte dag én in een drukke omgeving zijn verkracht (strand van Duindorp of Kijkduin en de ander in een portiek in Rotterdam). Uitersten natuurlijk, maar voor je veiligheid moet je dus altijd wel een oogje open houden.
Daarentegen kan ik wel wandelen en daarvan genieten, als ik in een grote wereldstad ben: beetje mensen kijken, de omgeving in me opzuigen, kopje koffie hier, broodje daar, op een bankje zitten, naar het dak van een hoog gebouw om van het uitzicht te genieten - heerlijk om zo in m'n eentje de tijd door te brengen
Sommige verkrachters en aanranders zijn ook actief in een drukke omgeving. Kan me nog de afschuwelijke, maar helaas niet gelogen verhalen herinneren van twee vrouwen die op klaarlichte dag én in een drukke omgeving zijn verkracht (strand van Duindorp of Kijkduin en de ander in een portiek in Rotterdam). Uitersten natuurlijk, maar voor je veiligheid moet je dus altijd wel een oogje open houden.
maandag 16 november 2009 om 01:38
Ik ga vaak in mijn eentje in de natuur hardlopen. Liever dan in mijn stad op het fietspad waar je steeds mensen tegenkomt. Voel ik me toch bekeken ofzo Ik ga ook wel 's avonds in het donker in een natuurgebiedje vlakbij hardlopen, voor een uur of 9.
Als ik meer rustig wil wandelen in de natuur, dan leen ik de hond van mijn ouders. Anders is het toch te saai, in mijn eentje wandelen.
Ook vind ik het soms heerlijk om op een vrije dag naar een vreemde stad te gaan, daar een beetje te winkelen, dingen bekijken ed, in mijn eentje.
Wat betreft aanranders en verkrachters... daar heb je er echt niet veel van die willekeurig vrouwen in de bosjes slepen. Als ik zo zou moeten leven, dan kan ik na mijn werk niet veel meer doen. Ook 's nachts als ik niet kan slapen, ga ik vaak een blokje om. Lekker rustig.
Als ik meer rustig wil wandelen in de natuur, dan leen ik de hond van mijn ouders. Anders is het toch te saai, in mijn eentje wandelen.
Ook vind ik het soms heerlijk om op een vrije dag naar een vreemde stad te gaan, daar een beetje te winkelen, dingen bekijken ed, in mijn eentje.
Wat betreft aanranders en verkrachters... daar heb je er echt niet veel van die willekeurig vrouwen in de bosjes slepen. Als ik zo zou moeten leven, dan kan ik na mijn werk niet veel meer doen. Ook 's nachts als ik niet kan slapen, ga ik vaak een blokje om. Lekker rustig.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 22 november 2009 om 19:35
Ik wandel graag afstanden van 20, 40, 80 en 100 kilometer. Vaak loop ik alleen. De enige keer dat ik het echt eng vond was toen ik in het holst van de nacht om de Loosdrechtse plassen heenliep met ver voor mij een wandelaar en ver achter me... Ik stuitte toen op 3 mannen die met een grote (uitgeschakelde) zaklamp liepen. Doodsbang was ik! Toen ik ze passeerde bleken het politieagenten te zijn.
Vanaf dat moment probeer ik 's nachts altijd een wandelpartner te krijgen..
Vanaf dat moment probeer ik 's nachts altijd een wandelpartner te krijgen..
maandag 23 november 2009 om 05:16