Relaties
alle pijlers
Hoe kom ik los van mijn moeder, help
dinsdag 24 november 2009 om 12:55
Goedenmorgen allemaal,
Ik heb een dilemma; gisteren een gesprek gehad met mijn moeder die duidelijk te kennen gaf een beetje klaar te zijn met mijn man. Mijn man geeft mijn ouders nagenoeg geen aandacht en energie omdat hij naar zijn eigen zeggen veel te druk thuis en op het werk en in zijn nieuwe opgezette bedrijf is. Nu snap ik dit wel maar ik moet dit iedere keer aanhoren vanuit mijn moeder en ik weet niet meer zo goed wat ik ermee aanmoet. Ik kon er vannacht niet eens van slapen. Mijn man geeft toe dat hij hier meer energie in moet stoppen maar hij kan het ook niet heel goed met mijn moeder vinden omdat zij nogal zeurt en oordeelt en niet echt een heel gezellige lieve oma is zeg maar. Ze heeft ook absoluut haar goede kanten maar dit schommelt nogal eens zeg maar. Mijn man kan daar niet goed mee omgaan. Als hij bijvoorbeeld mijn zoontje bij hun ophaalt gaat hij niet eens naar binnen en als hij voor zijn bedrijf bij haar moet zijn omdat ze zakelijk het e.e.a. geregeld hebben dan is dat ook heel snel en niet langer dan nodig is. Mijn ouders balen hiervan en zeggen dat ze helemaal geen contact meer met ons hadden gehad als mijn kinderen er niet waren. Ik vind dit nogal een harde statement omdat ik hier tussenhang en ik het dan dus ook kon bekijken. Dit doet best zeer. Zij vinden dat wij ook nooit langskomen en dat zij genoeg hebben geinvesteerd en zich neerleggen bij dit feit en dat wij dus ook niets meer hoeven te verwachten, daar komt het op neer. Ze willen ons altijd mee hebben op vakanties en ik en de kinderen (zonde man) zijn afgelopen herfstvakantie meegegaan naar Turkije waar ik ook een vreselijke aanvaring heb gehad met mijn moeder omdat ze alleen maar liep te katten op mijn vader en het ongezellig maaktte. Toch ga ik altijd weer mee omdat ik het mijn kinderen zo gun en zo loyaal ben naar mijn ouders toe. Ook krijg ik altijd schuldgevoelens toegespeeld dat ik mijn geestelijk/gehandicapte broer niet genoeg opzoek. Ik zie hem iedere week en ga af en toe met hem shoppen maar het is nooit genoeg. Ik weet niet goed meer wat ik moet en voel me als een marionetje waar aan alle kanten aan getrokken wordt. Wie o wie heeft hier een duidelijk perspectief?
Ik heb een dilemma; gisteren een gesprek gehad met mijn moeder die duidelijk te kennen gaf een beetje klaar te zijn met mijn man. Mijn man geeft mijn ouders nagenoeg geen aandacht en energie omdat hij naar zijn eigen zeggen veel te druk thuis en op het werk en in zijn nieuwe opgezette bedrijf is. Nu snap ik dit wel maar ik moet dit iedere keer aanhoren vanuit mijn moeder en ik weet niet meer zo goed wat ik ermee aanmoet. Ik kon er vannacht niet eens van slapen. Mijn man geeft toe dat hij hier meer energie in moet stoppen maar hij kan het ook niet heel goed met mijn moeder vinden omdat zij nogal zeurt en oordeelt en niet echt een heel gezellige lieve oma is zeg maar. Ze heeft ook absoluut haar goede kanten maar dit schommelt nogal eens zeg maar. Mijn man kan daar niet goed mee omgaan. Als hij bijvoorbeeld mijn zoontje bij hun ophaalt gaat hij niet eens naar binnen en als hij voor zijn bedrijf bij haar moet zijn omdat ze zakelijk het e.e.a. geregeld hebben dan is dat ook heel snel en niet langer dan nodig is. Mijn ouders balen hiervan en zeggen dat ze helemaal geen contact meer met ons hadden gehad als mijn kinderen er niet waren. Ik vind dit nogal een harde statement omdat ik hier tussenhang en ik het dan dus ook kon bekijken. Dit doet best zeer. Zij vinden dat wij ook nooit langskomen en dat zij genoeg hebben geinvesteerd en zich neerleggen bij dit feit en dat wij dus ook niets meer hoeven te verwachten, daar komt het op neer. Ze willen ons altijd mee hebben op vakanties en ik en de kinderen (zonde man) zijn afgelopen herfstvakantie meegegaan naar Turkije waar ik ook een vreselijke aanvaring heb gehad met mijn moeder omdat ze alleen maar liep te katten op mijn vader en het ongezellig maaktte. Toch ga ik altijd weer mee omdat ik het mijn kinderen zo gun en zo loyaal ben naar mijn ouders toe. Ook krijg ik altijd schuldgevoelens toegespeeld dat ik mijn geestelijk/gehandicapte broer niet genoeg opzoek. Ik zie hem iedere week en ga af en toe met hem shoppen maar het is nooit genoeg. Ik weet niet goed meer wat ik moet en voel me als een marionetje waar aan alle kanten aan getrokken wordt. Wie o wie heeft hier een duidelijk perspectief?
dinsdag 24 november 2009 om 13:39
quote:missy2009 schreef op 24 november 2009 @ 13:22:
Ik herken dit maar al te goed.
Alleen hebben mijn schoonouders problemen met mij!
- Ik toon geen interesse in hun leven
- Wanneer ze bij ons op bezoek zijn, zijn ze beledigd als ik geen koffie inschenk.
- We komen niet vaak langs.
- De jongeren van tegenwoording ( 31 en 33 jr ) zijn egoïstisch
- Ze kunnen het maar niet begrijpen waarom ik wel een goede band heb met mijn familie, en niet met hun.
Ik heb gewoon het gevoel dat je ouders je man claimen.
Dat gevoel heb ik namelijk ook!!! zo verstikkend!!Nou dan weet je precies wat mijn man voelt. Wat erg voor jou ook joh, dat is gewoon niet leuk en hoe kun je dit veranderen als je zo in een hoek gedreven wordt? Ze zijn denk ik jaloers op jouw band met jouw familie. Claimen die niet dan?
Ik herken dit maar al te goed.
Alleen hebben mijn schoonouders problemen met mij!
- Ik toon geen interesse in hun leven
- Wanneer ze bij ons op bezoek zijn, zijn ze beledigd als ik geen koffie inschenk.
- We komen niet vaak langs.
- De jongeren van tegenwoording ( 31 en 33 jr ) zijn egoïstisch
- Ze kunnen het maar niet begrijpen waarom ik wel een goede band heb met mijn familie, en niet met hun.
Ik heb gewoon het gevoel dat je ouders je man claimen.
Dat gevoel heb ik namelijk ook!!! zo verstikkend!!Nou dan weet je precies wat mijn man voelt. Wat erg voor jou ook joh, dat is gewoon niet leuk en hoe kun je dit veranderen als je zo in een hoek gedreven wordt? Ze zijn denk ik jaloers op jouw band met jouw familie. Claimen die niet dan?
dinsdag 24 november 2009 om 13:41
quote:Thekla schreef op 24 november 2009 @ 13:24:
Quote: Mijn moeder zegt dat zij niet weet wie hij is en totaal geen band met hem heeft en dat kwetst hen zegt ze. Mijn ex was een hele joviale jongen die dat wel had maarja niet iedereen is het zelfde.
Dus eigenlijk vondt ze je ex aardiger en daarom moet je huidige man het bezuren? Want zoals ik je tweede reactie lees ziet ze je kinderen meer dan genoeg en of je man zich nou uit de naad werkt voor zijn gezin of niet, hij zal het nooit goed doen in de ogen van je moeder... of wel?Ja daar komt het wel op neer ja. Met mijn ex had ze een band en hij ging ook naar haar toe toen het uit was en ik hem supergraag terugwilde en weet je wat ze deed? Ze kon het begrijpen zei ze tegen hem dat hij mij niet terugnam. Dat deed echt pijn.Nee waarschijnlijk zal het nooit goed genoeg zijn.
Quote: Mijn moeder zegt dat zij niet weet wie hij is en totaal geen band met hem heeft en dat kwetst hen zegt ze. Mijn ex was een hele joviale jongen die dat wel had maarja niet iedereen is het zelfde.
Dus eigenlijk vondt ze je ex aardiger en daarom moet je huidige man het bezuren? Want zoals ik je tweede reactie lees ziet ze je kinderen meer dan genoeg en of je man zich nou uit de naad werkt voor zijn gezin of niet, hij zal het nooit goed doen in de ogen van je moeder... of wel?Ja daar komt het wel op neer ja. Met mijn ex had ze een band en hij ging ook naar haar toe toen het uit was en ik hem supergraag terugwilde en weet je wat ze deed? Ze kon het begrijpen zei ze tegen hem dat hij mij niet terugnam. Dat deed echt pijn.Nee waarschijnlijk zal het nooit goed genoeg zijn.
dinsdag 24 november 2009 om 13:43
quote:domnaiefmutsje schreef op 24 november 2009 @ 13:25:
[...]
Het klinkt niet helemaal gezond om zo maar te zeggen. Als jij het fijn vind zo close te zijn met je ouders, dan is dat natuurlijk prima. Als je zelf anders zou willen maar het niet durft, is er iets aan de hand. Dat je man dit contact niet zo wil, is absoluut 100% zijn goed recht en het gedrag van je moeder maakt de afstand alleen maar groter.
Ik raad je wel aan om voor je man op te komen. Jullie hebben een leven samen en dat met je ouders erbij lijkt me teveel van het goede.Ik vind dat je gelijkt hebt. Ik wil met hem verder en of ik het ermee eens ben of niet ik moet het accepteren en mijn ouders ook. De andere kant is dan dat ze zei dat hij de lucht in kan vliegen als ze bij ons zijn want hij heeft afgedaan.
[...]
Het klinkt niet helemaal gezond om zo maar te zeggen. Als jij het fijn vind zo close te zijn met je ouders, dan is dat natuurlijk prima. Als je zelf anders zou willen maar het niet durft, is er iets aan de hand. Dat je man dit contact niet zo wil, is absoluut 100% zijn goed recht en het gedrag van je moeder maakt de afstand alleen maar groter.
Ik raad je wel aan om voor je man op te komen. Jullie hebben een leven samen en dat met je ouders erbij lijkt me teveel van het goede.Ik vind dat je gelijkt hebt. Ik wil met hem verder en of ik het ermee eens ben of niet ik moet het accepteren en mijn ouders ook. De andere kant is dan dat ze zei dat hij de lucht in kan vliegen als ze bij ons zijn want hij heeft afgedaan.
dinsdag 24 november 2009 om 13:44
quote:domnaiefmutsje schreef op 24 november 2009 @ 13:26:
Meid, schuldgevoelens krijg je omdat je naar iedereen wilt luisteren en daarmee in conflicterende situaties komt.
Luister naar jezelf. Wat wil jij? Handel er naar. Dan raak je van je schuldgevoelens af en sta je achter je keuzes.Tja wat wil ik. Weet je wat het is? Dat heeft consequenties en dat vind ik gewoon eng. Ik wil gewoon een volwassen relatie met mijn ouders en een lieve moeder en goede vrouw zijn. Hoe kun je dit allemaal combineren?
Meid, schuldgevoelens krijg je omdat je naar iedereen wilt luisteren en daarmee in conflicterende situaties komt.
Luister naar jezelf. Wat wil jij? Handel er naar. Dan raak je van je schuldgevoelens af en sta je achter je keuzes.Tja wat wil ik. Weet je wat het is? Dat heeft consequenties en dat vind ik gewoon eng. Ik wil gewoon een volwassen relatie met mijn ouders en een lieve moeder en goede vrouw zijn. Hoe kun je dit allemaal combineren?
dinsdag 24 november 2009 om 13:44
Ik vind het zelf ook te ver gaan om je kinderen te "verplichten" om ieder weekend langs te komen.
Mijn ouders doen dat gelukkig absoluut niet en vinden het ook niet raar/vervelend als ik een keer alleen met de kinderen op visite kom.
Maar ik vind dat hier wel heel makkelijk gezegd wordt dat "je man toch niet met je ouders getrouwd is".
Nee, dat is hij niet, maar wel met jou. En bij jou horen nu eenmaal ook je ouders.
Ik vind het dus wel onbeschoft als hij nooit mee gaat op visite of zelfs naar hun verjaardagen. En ik vind het ook heel vreemd dat hij niet eens het fatsoen heeft om even bij je ouders binnen te stappen als hij jullie zoontje ophaalt na een dag oppassen?!
Hij komt hem echt aan de deur ophalen, en helpt niet even met opruimen, maakt een praatje over hoe de dag is gegaan etc etc??
Kijk, verpichte uitjes en zeker vakanties is aan mij ook niet besteed (die strijd hebben wij ook nl.)
Maar af en toe op visite en wat interesse tonen lijkt mij niet meer als normaal.
Ik zou er zelf heel verdrietig van worden als mijn man zich zo op zou stellen tegen mijn ouders.
Mijn ouders doen dat gelukkig absoluut niet en vinden het ook niet raar/vervelend als ik een keer alleen met de kinderen op visite kom.
Maar ik vind dat hier wel heel makkelijk gezegd wordt dat "je man toch niet met je ouders getrouwd is".
Nee, dat is hij niet, maar wel met jou. En bij jou horen nu eenmaal ook je ouders.
Ik vind het dus wel onbeschoft als hij nooit mee gaat op visite of zelfs naar hun verjaardagen. En ik vind het ook heel vreemd dat hij niet eens het fatsoen heeft om even bij je ouders binnen te stappen als hij jullie zoontje ophaalt na een dag oppassen?!
Hij komt hem echt aan de deur ophalen, en helpt niet even met opruimen, maakt een praatje over hoe de dag is gegaan etc etc??
Kijk, verpichte uitjes en zeker vakanties is aan mij ook niet besteed (die strijd hebben wij ook nl.)
Maar af en toe op visite en wat interesse tonen lijkt mij niet meer als normaal.
Ik zou er zelf heel verdrietig van worden als mijn man zich zo op zou stellen tegen mijn ouders.
Follow your heart, but take your brain with you....
dinsdag 24 november 2009 om 13:46
quote:Vl43inder schreef op 24 november 2009 @ 13:27:
Ik heb het idee dat je moeder jullie/jouw man niet dankbaar genoeg vindt voor alles wat zij voor jullie doet en laat, wellicht 'zeurt' ze omdat ze zich miskend voelt.
Dat kan natuurlijk aan haar liggen, maar je kunt er zelf ook voor zorgen dat zij jullie minder hoeft te geven (geven in jouw ogen hoeft niet hetzelfde te zijn als geven in haar ogen of in je vaders ogen) of om op een andere manier ervoor te zorgen dat zij zich niet miskend voelt.
Het zou zomaar kunnen dat als jij hen een weekendje meeneemt op vakantie dat jullie niet een week met hen meehoeven bijvoorbeeld.Ja dat vind ze ook. Het probleem is dat wij niet zoveel geld hebben als hun en dus niet kunnen doen voor hun wat hun wel kunnen doen voor ons en dat voelt als een machtsmiddel ondertussen. Moet ik dan nee zeggen tegen disneyworld en mijn kinderen teleurstellen? Het is retemoeilijk
Ik heb het idee dat je moeder jullie/jouw man niet dankbaar genoeg vindt voor alles wat zij voor jullie doet en laat, wellicht 'zeurt' ze omdat ze zich miskend voelt.
Dat kan natuurlijk aan haar liggen, maar je kunt er zelf ook voor zorgen dat zij jullie minder hoeft te geven (geven in jouw ogen hoeft niet hetzelfde te zijn als geven in haar ogen of in je vaders ogen) of om op een andere manier ervoor te zorgen dat zij zich niet miskend voelt.
Het zou zomaar kunnen dat als jij hen een weekendje meeneemt op vakantie dat jullie niet een week met hen meehoeven bijvoorbeeld.Ja dat vind ze ook. Het probleem is dat wij niet zoveel geld hebben als hun en dus niet kunnen doen voor hun wat hun wel kunnen doen voor ons en dat voelt als een machtsmiddel ondertussen. Moet ik dan nee zeggen tegen disneyworld en mijn kinderen teleurstellen? Het is retemoeilijk
dinsdag 24 november 2009 om 13:47
quote:queenie1 schreef op 24 november 2009 @ 13:30:
Jouw moeder probeert duidelijk een wig te drijven tussen jou en je man. Ik zou haar 1 keer duidelijk vertellen dat ze bij jou niet hoeft te zijn zodra het om het contact gaat met manlief. Dat staat buiten jou, en hoe haar relatie met hem is staat buiten jou. Laat je niet uit elkaar drijven door je ouders. Sterkte!Ik heb het al zo vaak gezegd maar ze heeft schijnbaar geen respect voor mij want ze blijft het doen.
Jouw moeder probeert duidelijk een wig te drijven tussen jou en je man. Ik zou haar 1 keer duidelijk vertellen dat ze bij jou niet hoeft te zijn zodra het om het contact gaat met manlief. Dat staat buiten jou, en hoe haar relatie met hem is staat buiten jou. Laat je niet uit elkaar drijven door je ouders. Sterkte!Ik heb het al zo vaak gezegd maar ze heeft schijnbaar geen respect voor mij want ze blijft het doen.
dinsdag 24 november 2009 om 13:49
quote:queenie1 schreef op 24 november 2009 @ 13:32:
[...]
Dan zou ik het dus helemaal niet aannemen. Ik zou het alleen aannemen als ze doen uit liefde en er niets voor terug verwachten. DIt is gewoon omkoopgeld.Och meid ik kan je zoveel verhalen vertellen maa zij zullen dit nooit toegeven. Mijn vader doet het ook niet echt uit macht maar mijn moeder heeft wel dingen laten vallen als "we krijgen er nooit iets voor terug" of "jullie gebruiken ons"
[...]
Dan zou ik het dus helemaal niet aannemen. Ik zou het alleen aannemen als ze doen uit liefde en er niets voor terug verwachten. DIt is gewoon omkoopgeld.Och meid ik kan je zoveel verhalen vertellen maa zij zullen dit nooit toegeven. Mijn vader doet het ook niet echt uit macht maar mijn moeder heeft wel dingen laten vallen als "we krijgen er nooit iets voor terug" of "jullie gebruiken ons"
dinsdag 24 november 2009 om 13:50
quote:nageltje180472 schreef op 24 november 2009 @ 13:44:
[...]
Tja wat wil ik. Weet je wat het is? Dat heeft consequenties en dat vind ik gewoon eng. Ik wil gewoon een volwassen relatie met mijn ouders en een lieve moeder en goede vrouw zijn. Hoe kun je dit allemaal combineren?
Door je volwassen op te stellen
Losmaken van je ouders, zonder dat je ze door de plee hoeft te spoelen. Je basis is jouw gezin. Je ouders zijn heel belangrijk, maar zijn zelf volwassen en maken hun eigen keuzes. Je kunt nee zeggen, dat maakt je geen slechte vrouw of dochter.
[...]
Tja wat wil ik. Weet je wat het is? Dat heeft consequenties en dat vind ik gewoon eng. Ik wil gewoon een volwassen relatie met mijn ouders en een lieve moeder en goede vrouw zijn. Hoe kun je dit allemaal combineren?
Door je volwassen op te stellen
Losmaken van je ouders, zonder dat je ze door de plee hoeft te spoelen. Je basis is jouw gezin. Je ouders zijn heel belangrijk, maar zijn zelf volwassen en maken hun eigen keuzes. Je kunt nee zeggen, dat maakt je geen slechte vrouw of dochter.
dinsdag 24 november 2009 om 13:50
quote:nageltje180472 schreef op 24 november 2009 @ 13:47:
[...]
Ik heb het al zo vaak gezegd maar ze heeft schijnbaar geen respect voor mij want ze blijft het doen.
Dan moet ze het maar voelen. Echt, ik herken zoveel in jouw verhaal met mijn schoonouders. Wij kunnen het nooit maar dan ook nooit goed doen. Van alles krijgen we de schuld. Het contact staat op een zeer, zeer laag pitje en dat moet ook wel, anders hebben we altijd gezeur en daar heb ik de energie en de tijd niet voor. Ik vind het heel erg jammer dat het niet anders kan, maar het werkt niet tussen ons.
Mijn man werd vroeger ook gebruikt om ruzies uit te spelen, relatiesproblemen op te lossen in de familie etc. Terwijl het nog een kind was!!!
[...]
Ik heb het al zo vaak gezegd maar ze heeft schijnbaar geen respect voor mij want ze blijft het doen.
Dan moet ze het maar voelen. Echt, ik herken zoveel in jouw verhaal met mijn schoonouders. Wij kunnen het nooit maar dan ook nooit goed doen. Van alles krijgen we de schuld. Het contact staat op een zeer, zeer laag pitje en dat moet ook wel, anders hebben we altijd gezeur en daar heb ik de energie en de tijd niet voor. Ik vind het heel erg jammer dat het niet anders kan, maar het werkt niet tussen ons.
Mijn man werd vroeger ook gebruikt om ruzies uit te spelen, relatiesproblemen op te lossen in de familie etc. Terwijl het nog een kind was!!!
...
dinsdag 24 november 2009 om 13:50
quote:Youk79 schreef op 24 november 2009 @ 13:34:
[...]
Ja, je moet nee zeggen!!
Dat MOET natuurlijk niet, maar dat zou ik wel doen, anders zit je altijd met je moeder erbij en natuurlijk willen jullie ook wel eens samen zijn, dat is toch logisch? Als je moeder dat niet snapt is dat haar probleem.Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?
[...]
Ja, je moet nee zeggen!!
Dat MOET natuurlijk niet, maar dat zou ik wel doen, anders zit je altijd met je moeder erbij en natuurlijk willen jullie ook wel eens samen zijn, dat is toch logisch? Als je moeder dat niet snapt is dat haar probleem.Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?
dinsdag 24 november 2009 om 13:51
dinsdag 24 november 2009 om 13:51
quote:domnaiefmutsje schreef op 24 november 2009 @ 13:36:
Lieve TO, ik begrijp heel goed dat je het moeilijk hebt, maar ik heb het toch ook wel ernstig te doen met je man hoor...
Pas op, ook hij heeft een emmer en veel druppels die daar invallen.Nou zeker weten. Hij doet zoveel thuis voor mij om mij te ontzien en die jongens neemt hij vaak en hij werkt nachten en doet nog catering on the side. Wat verwachten ze eigenlijk van die man?
Lieve TO, ik begrijp heel goed dat je het moeilijk hebt, maar ik heb het toch ook wel ernstig te doen met je man hoor...
Pas op, ook hij heeft een emmer en veel druppels die daar invallen.Nou zeker weten. Hij doet zoveel thuis voor mij om mij te ontzien en die jongens neemt hij vaak en hij werkt nachten en doet nog catering on the side. Wat verwachten ze eigenlijk van die man?
dinsdag 24 november 2009 om 13:52
quote:nageltje180472 schreef op 24 november 2009 @ 13:50:
[...]
Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?
NEE!
Ga met je gezin. Dat is wat je wil toch? Als zij zichzelf niet kan vermaken met haar eigen man is dat haar probleem.
[...]
Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?
NEE!
Ga met je gezin. Dat is wat je wil toch? Als zij zichzelf niet kan vermaken met haar eigen man is dat haar probleem.
dinsdag 24 november 2009 om 13:53
Nageltje,
Ten eerste, voel je niet schuldig. Je doet wat je kan. Veel kinderen zien hun ouders één keer in de maand. Je moeder mag haar handjes dichtknijpen met zo'n dochter.
Ten tweede, probeer afspraken te maken met je ouders zodat je de boel een beetje kan afbakenen. B.v. één keer in de maand kom je op zondagochtend koffiedrinken.'
Één keer in het jaar ga je mee met een weekend weg.
Punt. Niet meer en niet minder. Verder zie je je moeder toch wel in het weekend in de kantine, nietwaar?
En wat je man doet, daar heb jij geen invloed op en hoef je je ook niet schuldig over te voelen.
Ten eerste, voel je niet schuldig. Je doet wat je kan. Veel kinderen zien hun ouders één keer in de maand. Je moeder mag haar handjes dichtknijpen met zo'n dochter.
Ten tweede, probeer afspraken te maken met je ouders zodat je de boel een beetje kan afbakenen. B.v. één keer in de maand kom je op zondagochtend koffiedrinken.'
Één keer in het jaar ga je mee met een weekend weg.
Punt. Niet meer en niet minder. Verder zie je je moeder toch wel in het weekend in de kantine, nietwaar?
En wat je man doet, daar heb jij geen invloed op en hoef je je ook niet schuldig over te voelen.
dinsdag 24 november 2009 om 13:54
quote:nageltje180472 schreef op 24 november 2009 @ 13:51:
[...]
Nou zeker weten. Hij doet zoveel thuis voor mij om mij te ontzien en die jongens neemt hij vaak en hij werkt nachten en doet nog catering on the side. Wat verwachten ze eigenlijk van die man?Wat zij verwachten doet er eigenlijk niet zo toe. Je man blijft wel redelijk bij zichzelf dus heeft daar ook minder last van dan jij. Wat jij kunt doen is je man steunen.
[...]
Nou zeker weten. Hij doet zoveel thuis voor mij om mij te ontzien en die jongens neemt hij vaak en hij werkt nachten en doet nog catering on the side. Wat verwachten ze eigenlijk van die man?Wat zij verwachten doet er eigenlijk niet zo toe. Je man blijft wel redelijk bij zichzelf dus heeft daar ook minder last van dan jij. Wat jij kunt doen is je man steunen.
dinsdag 24 november 2009 om 13:54
quote:nageltje180472 schreef op 24 november 2009 @ 13:50:
[...]
Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?Ik zou absoluut niet meegaan. Het is inderdaad wel een goed idee om de kinderen wel mee te laten gaan. Zij hebben hier niets mee te maken, en hebben dan toch een leuk uitje.
[...]
Echt serieus? Zij wil graag met z'n allen omdat mijn vader heel saai is maar wij willen graag met ons gezinnetje. Toch vind ik het wel een leuk idee naar eurodisney maar ik wil niet weer dat er een prijskaartje aan hangt. Misschien moeten ze alleen de kids meenemen?Ik zou absoluut niet meegaan. Het is inderdaad wel een goed idee om de kinderen wel mee te laten gaan. Zij hebben hier niets mee te maken, en hebben dan toch een leuk uitje.
...
dinsdag 24 november 2009 om 13:54
quote:Addison schreef op 24 november 2009 @ 13:44:
Ik vind het zelf ook te ver gaan om je kinderen te "verplichten" om ieder weekend langs te komen.
Mijn ouders doen dat gelukkig absoluut niet en vinden het ook niet raar/vervelend als ik een keer alleen met de kinderen op visite kom.
Maar ik vind dat hier wel heel makkelijk gezegd wordt dat "je man toch niet met je ouders getrouwd is".
Nee, dat is hij niet, maar wel met jou. En bij jou horen nu eenmaal ook je ouders.
Ik vind het dus wel onbeschoft als hij nooit mee gaat op visite of zelfs naar hun verjaardagen. En ik vind het ook heel vreemd dat hij niet eens het fatsoen heeft om even bij je ouders binnen te stappen als hij jullie zoontje ophaalt na een dag oppassen?!
Hij komt hem echt aan de deur ophalen, en helpt niet even met opruimen, maakt een praatje over hoe de dag is gegaan etc etc??
Kijk, verpichte uitjes en zeker vakanties is aan mij ook niet besteed (die strijd hebben wij ook nl.)
Maar af en toe op visite en wat interesse tonen lijkt mij niet meer als normaal.
Ik zou er zelf heel verdrietig van worden als mijn man zich zo op zou stellen tegen mijn ouders.Nou dat vind ik dus ook wel. Ik wordt daar ook verdreitig van maar kan het ook begrijpen omdat ze is zoals ze is. Ik heb ook tegen hem gezegd dat hij minstens naar binnen kan gaan want wat laat je je kind zo zien. En dat hij minstens een kus kan geven als hij haar ziet. En hij gaat wel mee hoor als ik ga maar ik ga ook niet vaak en in de weekeinden werkt hij vaak waardoor ik alleen op de voetbalvereniging ben.
Ik vind het zelf ook te ver gaan om je kinderen te "verplichten" om ieder weekend langs te komen.
Mijn ouders doen dat gelukkig absoluut niet en vinden het ook niet raar/vervelend als ik een keer alleen met de kinderen op visite kom.
Maar ik vind dat hier wel heel makkelijk gezegd wordt dat "je man toch niet met je ouders getrouwd is".
Nee, dat is hij niet, maar wel met jou. En bij jou horen nu eenmaal ook je ouders.
Ik vind het dus wel onbeschoft als hij nooit mee gaat op visite of zelfs naar hun verjaardagen. En ik vind het ook heel vreemd dat hij niet eens het fatsoen heeft om even bij je ouders binnen te stappen als hij jullie zoontje ophaalt na een dag oppassen?!
Hij komt hem echt aan de deur ophalen, en helpt niet even met opruimen, maakt een praatje over hoe de dag is gegaan etc etc??
Kijk, verpichte uitjes en zeker vakanties is aan mij ook niet besteed (die strijd hebben wij ook nl.)
Maar af en toe op visite en wat interesse tonen lijkt mij niet meer als normaal.
Ik zou er zelf heel verdrietig van worden als mijn man zich zo op zou stellen tegen mijn ouders.Nou dat vind ik dus ook wel. Ik wordt daar ook verdreitig van maar kan het ook begrijpen omdat ze is zoals ze is. Ik heb ook tegen hem gezegd dat hij minstens naar binnen kan gaan want wat laat je je kind zo zien. En dat hij minstens een kus kan geven als hij haar ziet. En hij gaat wel mee hoor als ik ga maar ik ga ook niet vaak en in de weekeinden werkt hij vaak waardoor ik alleen op de voetbalvereniging ben.
dinsdag 24 november 2009 om 13:54
@Nageltje180472
Mijn vriend zit dus ook net als jou er tussen in.
Alleen mijn vriend is een heel gevoelig persoon, wilt het liefst niet de confrontatie aan. En weet maar al te goed hoe veeleisend zijn moeder is.
Dus zijn motto is: ene oor in ander oor uit!!
Dat werkt bij mij niet zo!!
Vraagje, hoe ga je dit nou aanpakken?
Mijn vriend zit dus ook net als jou er tussen in.
Alleen mijn vriend is een heel gevoelig persoon, wilt het liefst niet de confrontatie aan. En weet maar al te goed hoe veeleisend zijn moeder is.
Dus zijn motto is: ene oor in ander oor uit!!
Dat werkt bij mij niet zo!!
Vraagje, hoe ga je dit nou aanpakken?
dinsdag 24 november 2009 om 13:56
quote:domnaiefmutsje schreef op 24 november 2009 @ 13:50:
[...]
Door je volwassen op te stellen
Losmaken van je ouders, zonder dat je ze door de plee hoeft te spoelen. Je basis is jouw gezin. Je ouders zijn heel belangrijk, maar zijn zelf volwassen en maken hun eigen keuzes. Je kunt nee zeggen, dat maakt je geen slechte vrouw of dochter.Ja zo zou het moeten en dat is een hele lastige fase voor mij om daar te komen. Hoe vaak ik het er al niet met mijn psych over heb gehad, pffffff
[...]
Door je volwassen op te stellen
Losmaken van je ouders, zonder dat je ze door de plee hoeft te spoelen. Je basis is jouw gezin. Je ouders zijn heel belangrijk, maar zijn zelf volwassen en maken hun eigen keuzes. Je kunt nee zeggen, dat maakt je geen slechte vrouw of dochter.Ja zo zou het moeten en dat is een hele lastige fase voor mij om daar te komen. Hoe vaak ik het er al niet met mijn psych over heb gehad, pffffff
