Psyche
alle pijlers
Eetbuistoornis
woensdag 2 december 2009 om 15:08
Afvallen lukt me gewoonweg niet.
De drang om te eten blijft altijd winnen van de wil om af te vallen.
Ja soms lukt het me even. Val ik een paar kilo af. Maar binnen een paar maanden zit ik boven mijn voormalige gewicht.
Ik merk ook dat ik steeds minder nog gemotiveerd ben om te dieten, sporten of wat dan ook. Het werkt toch maar tijdelijk.
Mijn vader opperde laatst of het niet zou kunnen dat ik een eetstoornis had. En tja... wie weet is dat wel zo. Ben net eens wat gaan googelen. In mijn gedrag herken ik veel van de Binge Eating Disorder oftewel Eetbui stoornis. Nu weet ik ook wel dat jullie geen dokters zijn en dat ik wil ik garantie, dit met de dokter moet bespreken. Maar goed, psychisch ben ik zover nog niet. Wil er gewoon eens een balletje over opgooien hier. Wellicht helpt het me e.e.a. op een rijtje te krijgen.
De drang om te eten blijft altijd winnen van de wil om af te vallen.
Ja soms lukt het me even. Val ik een paar kilo af. Maar binnen een paar maanden zit ik boven mijn voormalige gewicht.
Ik merk ook dat ik steeds minder nog gemotiveerd ben om te dieten, sporten of wat dan ook. Het werkt toch maar tijdelijk.
Mijn vader opperde laatst of het niet zou kunnen dat ik een eetstoornis had. En tja... wie weet is dat wel zo. Ben net eens wat gaan googelen. In mijn gedrag herken ik veel van de Binge Eating Disorder oftewel Eetbui stoornis. Nu weet ik ook wel dat jullie geen dokters zijn en dat ik wil ik garantie, dit met de dokter moet bespreken. Maar goed, psychisch ben ik zover nog niet. Wil er gewoon eens een balletje over opgooien hier. Wellicht helpt het me e.e.a. op een rijtje te krijgen.
woensdag 2 december 2009 om 17:58
quote:Klontje schreef op 02 december 2009 @ 17:49:
Hompeltjepompeltje: dat van die knop omzetten herken ik helemaal, zeker ook wat je zegt dat hij op de één of andere manier telkens weer terugdraait, ondanks al je motivatie, je inzet en je goede verstand. Daarom denk ik ook dat het goed is om eerst op psychisch vlak te kijken wat er 'misgaat', en dan vooral waaróm die knop tóch steeds terug gaat. Bij mij lijkt het bijvoorbeeld wel dat wanneer ik op een bepaald punt ben beland, het vanaf daar áltijd weer terug gaat, zodat ik wéér opnieuw moet beginnen. Herken je je daar in, of is het willekeuriger wat dat betreft?
Nee ik heb niet duidelijk een bepaald punt ofzo.
Ooit volgde ik het atkins dieet waarbij ik 15 kilo afviel.
God ik voelde me zo goed! Zo fijn...
Maar je leven lang blijven teren op enkel vlees en vet dat is ook niet goed. Dus pas je langzaam je voeding weer wat aan. En tja dan sluipt het er gewoon weer in.
Hompeltjepompeltje: dat van die knop omzetten herken ik helemaal, zeker ook wat je zegt dat hij op de één of andere manier telkens weer terugdraait, ondanks al je motivatie, je inzet en je goede verstand. Daarom denk ik ook dat het goed is om eerst op psychisch vlak te kijken wat er 'misgaat', en dan vooral waaróm die knop tóch steeds terug gaat. Bij mij lijkt het bijvoorbeeld wel dat wanneer ik op een bepaald punt ben beland, het vanaf daar áltijd weer terug gaat, zodat ik wéér opnieuw moet beginnen. Herken je je daar in, of is het willekeuriger wat dat betreft?
Nee ik heb niet duidelijk een bepaald punt ofzo.
Ooit volgde ik het atkins dieet waarbij ik 15 kilo afviel.
God ik voelde me zo goed! Zo fijn...
Maar je leven lang blijven teren op enkel vlees en vet dat is ook niet goed. Dus pas je langzaam je voeding weer wat aan. En tja dan sluipt het er gewoon weer in.
woensdag 2 december 2009 om 18:01
quote:Sterretjee schreef op 02 december 2009 @ 17:55:
Je hoeft je niet te verdedigen.
Een forum is alleen geen goede plek hiervoor denk ik, om er achter te komen of je een eetstoornis hebt.
Sterkte. Ik hoop dat je eruit komt.
Ja weet ik ook wel. Misschien ook een beetje de kat op het spek binden (of hoe zeg je dat ook alweer?).
Ik had gehoopt hier mensen te treffen die bekend waren met BED en die me wat meer konden vertellen. Die zijn er ook zeker geweest waarvoor dank dames! Maar goed, ik had natuurlijk ook beter in moeten calculeren dat er bergen goedbedoelde afslank adviezen zouden binnen komen. En eerlijk gezegd had ik ook niet verwacht dat ik ze ZO van in mijn verdedigingsmodus zou gaan schieten hoor.
Je hoeft je niet te verdedigen.
Een forum is alleen geen goede plek hiervoor denk ik, om er achter te komen of je een eetstoornis hebt.
Sterkte. Ik hoop dat je eruit komt.
Ja weet ik ook wel. Misschien ook een beetje de kat op het spek binden (of hoe zeg je dat ook alweer?).
Ik had gehoopt hier mensen te treffen die bekend waren met BED en die me wat meer konden vertellen. Die zijn er ook zeker geweest waarvoor dank dames! Maar goed, ik had natuurlijk ook beter in moeten calculeren dat er bergen goedbedoelde afslank adviezen zouden binnen komen. En eerlijk gezegd had ik ook niet verwacht dat ik ze ZO van in mijn verdedigingsmodus zou gaan schieten hoor.
woensdag 2 december 2009 om 18:02
quote:Klontje schreef op 02 december 2009 @ 17:56:
Misschien een beetje 'suf', maar misschien heb je er ook iets aan: http://www.sabn.nl/inform ... eb_ik_een_eetstoornis.php
Helemaal niet suf!
Daar heb ik wel degelijk wat aan. Dank je wel!
Misschien een beetje 'suf', maar misschien heb je er ook iets aan: http://www.sabn.nl/inform ... eb_ik_een_eetstoornis.php
Helemaal niet suf!
Daar heb ik wel degelijk wat aan. Dank je wel!
woensdag 2 december 2009 om 18:06
quote:hompeltjepompeltje schreef op 02 december 2009 @ 17:58:
[...]
Nee ik heb niet duidelijk een bepaald punt ofzo.
Ooit volgde ik het atkins dieet waarbij ik 15 kilo afviel.
God ik voelde me zo goed! Zo fijn...
Maar je leven lang blijven teren op enkel vlees en vet dat is ook niet goed. Dus pas je langzaam je voeding weer wat aan. En tja dan sluipt het er gewoon weer in.
Dus dat kwam, kort gezegd, alleen omdat je het eetpatroon zat was? Ik las een stukje terug dat je alle caloriëntabellen etc. weet, had je dan bijvoorbeeld niet je eetpatroon wat aan kunnen passen, evt. met behulp van een diëtist?
Het kan dat het alleen het eten was waardoor je weer terugviel, maar ik denk dat er toch meer aan ten grondslag heeft gelegen, omdat je je juist ook zo goed voelde.
Edit: vergeet het eerste stukje maar hoor, even niet goed gelezen, sorry!
[...]
Nee ik heb niet duidelijk een bepaald punt ofzo.
Ooit volgde ik het atkins dieet waarbij ik 15 kilo afviel.
God ik voelde me zo goed! Zo fijn...
Maar je leven lang blijven teren op enkel vlees en vet dat is ook niet goed. Dus pas je langzaam je voeding weer wat aan. En tja dan sluipt het er gewoon weer in.
Dus dat kwam, kort gezegd, alleen omdat je het eetpatroon zat was? Ik las een stukje terug dat je alle caloriëntabellen etc. weet, had je dan bijvoorbeeld niet je eetpatroon wat aan kunnen passen, evt. met behulp van een diëtist?
Het kan dat het alleen het eten was waardoor je weer terugviel, maar ik denk dat er toch meer aan ten grondslag heeft gelegen, omdat je je juist ook zo goed voelde.
Edit: vergeet het eerste stukje maar hoor, even niet goed gelezen, sorry!
woensdag 2 december 2009 om 18:14
quote:Klontje schreef op 02 december 2009 @ 18:06:
[...]
Dus dat kwam, kort gezegd, alleen omdat je het eetpatroon zat was? Ik las een stukje terug dat je alle caloriëntabellen etc. weet, had je dan bijvoorbeeld niet je eetpatroon wat aan kunnen passen, evt. met behulp van een diëtist?
Het kan dat het alleen het eten was waardoor je weer terugviel, maar ik denk dat er toch meer aan ten grondslag heeft gelegen, omdat je je juist ook zo goed voelde.
Edit: vergeet het eerste stukje maar hoor, even niet goed gelezen, sorry!
Oh er zal vast meer mee gespeeld hebben. Ik weet het niet goed meer is al een aantal jaar terug. Maar wat ik er eigenlijk mee bedoelde te zeggen is dus dat ik best die knop om kan zetten maar dat hij toch langzaam weer terug draait. Ik weet niet zo goed wat er nou precies mee speelt in die drang. Ook wel eens gedacht aan hypglycemie. Een lichamelijke oorzaak dus. Dat is wel eens onderzocht door een dag mijn bloedsuikers te meten. Bleek redelijk ok te zijn. Maar dat is op het psychiatrisch centrum gebeurd en de psychiater heeft aan de hand van de uitslag besloten dat ik dat niet had. Maar volgens mij is dat ook geen waterdichte toets zoals ze dat hebben gedaan. Bovendien is een psychiater niet gespecialiseerd in bijv. hypoglycemie.
Pfff ik weet even niet meer waar mijn antwoord nou in eerste instantie over ging. Anyway... ik ga hulp zoeken. Wil een onderzoek hebben.
[...]
Dus dat kwam, kort gezegd, alleen omdat je het eetpatroon zat was? Ik las een stukje terug dat je alle caloriëntabellen etc. weet, had je dan bijvoorbeeld niet je eetpatroon wat aan kunnen passen, evt. met behulp van een diëtist?
Het kan dat het alleen het eten was waardoor je weer terugviel, maar ik denk dat er toch meer aan ten grondslag heeft gelegen, omdat je je juist ook zo goed voelde.
Edit: vergeet het eerste stukje maar hoor, even niet goed gelezen, sorry!
Oh er zal vast meer mee gespeeld hebben. Ik weet het niet goed meer is al een aantal jaar terug. Maar wat ik er eigenlijk mee bedoelde te zeggen is dus dat ik best die knop om kan zetten maar dat hij toch langzaam weer terug draait. Ik weet niet zo goed wat er nou precies mee speelt in die drang. Ook wel eens gedacht aan hypglycemie. Een lichamelijke oorzaak dus. Dat is wel eens onderzocht door een dag mijn bloedsuikers te meten. Bleek redelijk ok te zijn. Maar dat is op het psychiatrisch centrum gebeurd en de psychiater heeft aan de hand van de uitslag besloten dat ik dat niet had. Maar volgens mij is dat ook geen waterdichte toets zoals ze dat hebben gedaan. Bovendien is een psychiater niet gespecialiseerd in bijv. hypoglycemie.
Pfff ik weet even niet meer waar mijn antwoord nou in eerste instantie over ging. Anyway... ik ga hulp zoeken. Wil een onderzoek hebben.
woensdag 2 december 2009 om 18:51
Toch Hompeltje, hebben Ster en Jc echt een punt.
Je moet ook echt willen en er moet een knop om.
En met echt willen bedoel ik niet bedenken dat je het wil, maar de wil ook echt om zetten in daden,en daar moet dus die knop om.
Ik proef gewoon angst om het te gaan doen, angst om te falen? te mislukken? Geen eigenwaarde dus ik kan het toch niet, ik heb al wat geprobeerd en ook dat werkt niet.
Je kan beter eerst eens beginnen met de zin" het lukt toch niet" omzetten in :het lukt nog niet"
En al moet je 100 keer mislukken of steeds hetzelfde doen er komt een keer dat er wel een stukje lukt.
Dat is nog altijd meer gewin dan bij voorbaat zeggen, dat werkt niet.
Oh en voor de info,
Ik praat niet makkelijk erover .
Ik heb zelf 20 jaar een eetstoornis, begonnen met een Nao daarna een flinke tijd Anorexia en nu met een boulimische inslag.
Nu ben ik dan met mijn 20 jaar een slecht voorbeeld misschien maar mijn probleem gaat denk ik een paar stappen verder,
waarbij ik het bij jou niet wil bagatelliseren, absoluut niet.
Ik denk juist nu, ga er voor 200 % tegen in voordat je meer en meer verstrikt raakt.
Ik weet zelf wat wel werkt, en keer op keer doe ik het weer.
Omdat ik echt wil, ik geef niet op en laat mij niet uit het veld slaan.
Ik heb zelfs twee keer een exact dezelfde therapie genomen.
Werkte niet de eerste keer, tweede keer ietsje beter, ik sluit niet uit dat er ooit nog een derde keer komt.
hmm....misschien draaf ik door, ik wil alleen heel graag je laten beseffen dat je houding je tegenslag is.
Daarom nogmaals.
Dieetiste in combi met eetprobleemgerichte begeleiding waar je je motivatie uit haalt.
En misschien heb je in je omgeving mensen die je kunnen steunen.
Stap op de fiets naar iemand toe als je merkt dat je thuis geen weerstand kan bieden, maak eetafspraken etc.
Onderzoek eens waar je knelpunten zitten en bekijk wat jou daarbij kan helpen en of de middelen er zijn.
Lees het boek, uit de ban van eetbuien, misschien kan dat je wat helpen om jezelf wat sterker in de strijd te maken.
Je kan ook overleggen met je spv, maar ik denk dat je zelf meer de koe bij de horens moet gaan pakken in plaats van het te laten afhangen van hun traagheid(sorry ben niet zo onder de indruk van Ggz instellingen) .
En sporten, ik weet het ben zelf een lui wijf en hou er niet van, maar het zou mij ook onwijs helpen.
Dus neem die tip toch ook maar mee.
Oh en ik bedenk nog iets, exposure therapie.
Ik weet dat het moeilijk is meid, maar zo ben je er toch ook niet gelukkig mee?
Wat heb je dan te verliezen met stapjes nemen, ook als zijn diezelfde stapjes eerder NOG niet gelukt.
Je moet ook echt willen en er moet een knop om.
En met echt willen bedoel ik niet bedenken dat je het wil, maar de wil ook echt om zetten in daden,en daar moet dus die knop om.
Ik proef gewoon angst om het te gaan doen, angst om te falen? te mislukken? Geen eigenwaarde dus ik kan het toch niet, ik heb al wat geprobeerd en ook dat werkt niet.
Je kan beter eerst eens beginnen met de zin" het lukt toch niet" omzetten in :het lukt nog niet"
En al moet je 100 keer mislukken of steeds hetzelfde doen er komt een keer dat er wel een stukje lukt.
Dat is nog altijd meer gewin dan bij voorbaat zeggen, dat werkt niet.
Oh en voor de info,
Ik praat niet makkelijk erover .
Ik heb zelf 20 jaar een eetstoornis, begonnen met een Nao daarna een flinke tijd Anorexia en nu met een boulimische inslag.
Nu ben ik dan met mijn 20 jaar een slecht voorbeeld misschien maar mijn probleem gaat denk ik een paar stappen verder,
waarbij ik het bij jou niet wil bagatelliseren, absoluut niet.
Ik denk juist nu, ga er voor 200 % tegen in voordat je meer en meer verstrikt raakt.
Ik weet zelf wat wel werkt, en keer op keer doe ik het weer.
Omdat ik echt wil, ik geef niet op en laat mij niet uit het veld slaan.
Ik heb zelfs twee keer een exact dezelfde therapie genomen.
Werkte niet de eerste keer, tweede keer ietsje beter, ik sluit niet uit dat er ooit nog een derde keer komt.
hmm....misschien draaf ik door, ik wil alleen heel graag je laten beseffen dat je houding je tegenslag is.
Daarom nogmaals.
Dieetiste in combi met eetprobleemgerichte begeleiding waar je je motivatie uit haalt.
En misschien heb je in je omgeving mensen die je kunnen steunen.
Stap op de fiets naar iemand toe als je merkt dat je thuis geen weerstand kan bieden, maak eetafspraken etc.
Onderzoek eens waar je knelpunten zitten en bekijk wat jou daarbij kan helpen en of de middelen er zijn.
Lees het boek, uit de ban van eetbuien, misschien kan dat je wat helpen om jezelf wat sterker in de strijd te maken.
Je kan ook overleggen met je spv, maar ik denk dat je zelf meer de koe bij de horens moet gaan pakken in plaats van het te laten afhangen van hun traagheid(sorry ben niet zo onder de indruk van Ggz instellingen) .
En sporten, ik weet het ben zelf een lui wijf en hou er niet van, maar het zou mij ook onwijs helpen.
Dus neem die tip toch ook maar mee.
Oh en ik bedenk nog iets, exposure therapie.
Ik weet dat het moeilijk is meid, maar zo ben je er toch ook niet gelukkig mee?
Wat heb je dan te verliezen met stapjes nemen, ook als zijn diezelfde stapjes eerder NOG niet gelukt.
woensdag 2 december 2009 om 19:01
Oh en nog iets..
het "mislukken" (ik wil het eigenlijk niet zo noemen,haal die negatieve angel er eerst maar eens uit)
Is het ook niet zo dat je ineens teveel tegelijk wil?
begin eens klein.
Al is het maar een eetbui uitstellen, probeer eens een uur niet aan de drang toe te geven daarna mag je gewoon.
Dan heb je toch al weerstand geboden en iets gedaan!!!
Wellicht als het je steeds beter afgaat kan je dat verlengen.
Ik noem maar iets, doe iets kleins, maar hou dat dan wel vast.
Lukt dat een keer of even niet, maakt niet uit kan de beste gebeuren, morgen weer een dag.
Je kan altijd hervatten.
Hmm.....volgens mij geef ik je adviezen die toch al 10 stappen vooruit gaan.
Begin maar eerst eens met de telefoon te pakken en maak een afspraak met een hulpinstantie.
het "mislukken" (ik wil het eigenlijk niet zo noemen,haal die negatieve angel er eerst maar eens uit)
Is het ook niet zo dat je ineens teveel tegelijk wil?
begin eens klein.
Al is het maar een eetbui uitstellen, probeer eens een uur niet aan de drang toe te geven daarna mag je gewoon.
Dan heb je toch al weerstand geboden en iets gedaan!!!
Wellicht als het je steeds beter afgaat kan je dat verlengen.
Ik noem maar iets, doe iets kleins, maar hou dat dan wel vast.
Lukt dat een keer of even niet, maakt niet uit kan de beste gebeuren, morgen weer een dag.
Je kan altijd hervatten.
Hmm.....volgens mij geef ik je adviezen die toch al 10 stappen vooruit gaan.
Begin maar eerst eens met de telefoon te pakken en maak een afspraak met een hulpinstantie.
woensdag 2 december 2009 om 20:04
Heb niet het hele topic gelezen dus misschien wel mosterd....
Heb zelf BED en heb het op dit moment goed onder controle.
Dit alles met behulp van de psych.
Wat ik gedaan heb:
- Structuur aanbrengen in het eten: 3 x per dag een normale maaltijd
- Structuur aanbrengen in de tussendoortjes: altijd iets gezonds mee om te nemen als ik echt trek heb
- 1 x per week naar de supermarkt (nadat ik gegeten heb) en alleen alles van mijn lijstje kopen
- Dagelijks opschrijven wat ik eet, hoeveel eetbuidrang ik heb per dagdeel (en waar dat dan vandaan komt) en wat ik er aan gedaan heb om het te voorkomen. (wil je eventueel het schema wel sturen)
- Helpende zinnen voor moeilijke momenten (zal voor iedereen anders zijn...bij mij helpt: Je hebt altijd een keuze en ga ik voor de "kick" van het moment of voor de kick van de langere termijn)
Ik denk dat het vooral belangrijk is om te stoppen met lijnen, dit lokt echt eetbuien uit..en mijn ervaring is dat je met "normaal" eten en gewoon bewegen ook wel afvalt (maar laat dat niet het hoofddoel zijn) Ik ben bijna 30 kilo kwijt door regelmatig te eten en een klein beetje snoepen.
Heb zelf BED en heb het op dit moment goed onder controle.
Dit alles met behulp van de psych.
Wat ik gedaan heb:
- Structuur aanbrengen in het eten: 3 x per dag een normale maaltijd
- Structuur aanbrengen in de tussendoortjes: altijd iets gezonds mee om te nemen als ik echt trek heb
- 1 x per week naar de supermarkt (nadat ik gegeten heb) en alleen alles van mijn lijstje kopen
- Dagelijks opschrijven wat ik eet, hoeveel eetbuidrang ik heb per dagdeel (en waar dat dan vandaan komt) en wat ik er aan gedaan heb om het te voorkomen. (wil je eventueel het schema wel sturen)
- Helpende zinnen voor moeilijke momenten (zal voor iedereen anders zijn...bij mij helpt: Je hebt altijd een keuze en ga ik voor de "kick" van het moment of voor de kick van de langere termijn)
Ik denk dat het vooral belangrijk is om te stoppen met lijnen, dit lokt echt eetbuien uit..en mijn ervaring is dat je met "normaal" eten en gewoon bewegen ook wel afvalt (maar laat dat niet het hoofddoel zijn) Ik ben bijna 30 kilo kwijt door regelmatig te eten en een klein beetje snoepen.
woensdag 2 december 2009 om 20:12
Ik heb niet alles gelezen, maar je kan op www.binge-eating.nl een zelftest doen. Misschien een manier om voor je jezelf te bepalen of je last hebt van BED en met die uitslag kan je eventueel ook naar de huisarts om het te bespreken.
donderdag 3 december 2009 om 12:45
Lieve hompeltje,
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar wil toch bijdragen.
De enige die kan beoordelen, kan wéten of je een eetstoornis hebt, ben jij zelf. In mijn ogen (ex-'eetgestoorde' en tegenwoordig begeleider) kun je van een eetprobleem spreken, wanneer je er in het dagelijks leven hinder van ondervindt:
- emoties wegeten; eetbuien omdat je je rot voelt, blij voelt, omdat het je even 'ontspanning' geeft. Omdat je dan even aan niets hoeft te denken
- Je dagelijkse gedachten worden beheerst door eten. Wat mag ik, wanneer kan ik stiekem eten, hoe kan ik het verstoppen, hoe kan ik afvallen. Je bent er zo mee bezig, dat je veel minder ruimte in je hoofd hebt voor de dingen die je wel écht leuk vindt.
- schaamtegevoelens
Een eetbui-stoornis is vaak een symptoom van onderliggende problemen. Bij mij was dat een gebrek aan zelfvertrouwen, en niet kunnen omgaan met emoties.
In welke omgeving woon je? Ik heb heel goede ervaringen met een organisatie. Wellicht kan die jou helpen
Liefs
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar wil toch bijdragen.
De enige die kan beoordelen, kan wéten of je een eetstoornis hebt, ben jij zelf. In mijn ogen (ex-'eetgestoorde' en tegenwoordig begeleider) kun je van een eetprobleem spreken, wanneer je er in het dagelijks leven hinder van ondervindt:
- emoties wegeten; eetbuien omdat je je rot voelt, blij voelt, omdat het je even 'ontspanning' geeft. Omdat je dan even aan niets hoeft te denken
- Je dagelijkse gedachten worden beheerst door eten. Wat mag ik, wanneer kan ik stiekem eten, hoe kan ik het verstoppen, hoe kan ik afvallen. Je bent er zo mee bezig, dat je veel minder ruimte in je hoofd hebt voor de dingen die je wel écht leuk vindt.
- schaamtegevoelens
Een eetbui-stoornis is vaak een symptoom van onderliggende problemen. Bij mij was dat een gebrek aan zelfvertrouwen, en niet kunnen omgaan met emoties.
In welke omgeving woon je? Ik heb heel goede ervaringen met een organisatie. Wellicht kan die jou helpen
Liefs
donderdag 3 december 2009 om 14:13
Hoi Hompeltjepompeltje (leuke naam trouwens! ),
Ik heb geen tips o.i.d. meer en ik zie dat je al veel goede en volgens mij heel nuttige reacties krijgt, dus bij deze wil ik je alleen nog erg veel succes wensen! Ik hoop dat het goed komt en dat de knop omblijft, zodat je wat meer kan gaan genieten i.p.v. te 'vechten'.
Goodluck!
Ik heb geen tips o.i.d. meer en ik zie dat je al veel goede en volgens mij heel nuttige reacties krijgt, dus bij deze wil ik je alleen nog erg veel succes wensen! Ik hoop dat het goed komt en dat de knop omblijft, zodat je wat meer kan gaan genieten i.p.v. te 'vechten'.
Goodluck!
maandag 7 december 2009 om 11:18
Ik had beloofd nog reacties te geven. Maar wat een weerstand om me uberhaupt nog in mijn eigen topic te storten. Het is dus geen onwil hoor. Ik hou het even algemeen daarom. Ik heb inmiddels een reactie terug van mijn begeleidster. Ze verwijst me door naar de psychiater. Maar inmiddels ervaar ik zoveel weerstand als het om eten gaat... voorlopig nog maar even niet vrees ik. Toch heb ik veel aan jullie reacties gehad. Ik heb ze in mijn rugtas gestopt en haal ze er weer uit op een moment dat ik daar aan toe ben. Dus voor jullie allen een warm dank je wel!
maandag 7 december 2009 om 11:34
quote:hompeltjepompeltje schreef op 07 december 2009 @ 11:18:
Ik had beloofd nog reacties te geven. Maar wat een weerstand om me uberhaupt nog in mijn eigen topic te storten. Het is dus geen onwil hoor. Ik hou het even algemeen daarom. Ik heb inmiddels een reactie terug van mijn begeleidster. Ze verwijst me door naar de psychiater. Maar inmiddels ervaar ik zoveel weerstand als het om eten gaat... voorlopig nog maar even niet vrees ik. Toch heb ik veel aan jullie reacties gehad. Ik heb ze in mijn rugtas gestopt en haal ze er weer uit op een moment dat ik daar aan toe ben. Dus voor jullie allen een warm dank je wel! Begrijpelijk hoor! En super dat je al een stapje richting 'hulp' hebt gezet, ik hoop dat als je er aan toe bent het ook daadwerkelijk gaat helpen voor je. Niet geschoten is altijd mis, dus waarom niet proberen en zien hoe het gaat. Heel veel succes!
Ik had beloofd nog reacties te geven. Maar wat een weerstand om me uberhaupt nog in mijn eigen topic te storten. Het is dus geen onwil hoor. Ik hou het even algemeen daarom. Ik heb inmiddels een reactie terug van mijn begeleidster. Ze verwijst me door naar de psychiater. Maar inmiddels ervaar ik zoveel weerstand als het om eten gaat... voorlopig nog maar even niet vrees ik. Toch heb ik veel aan jullie reacties gehad. Ik heb ze in mijn rugtas gestopt en haal ze er weer uit op een moment dat ik daar aan toe ben. Dus voor jullie allen een warm dank je wel! Begrijpelijk hoor! En super dat je al een stapje richting 'hulp' hebt gezet, ik hoop dat als je er aan toe bent het ook daadwerkelijk gaat helpen voor je. Niet geschoten is altijd mis, dus waarom niet proberen en zien hoe het gaat. Heel veel succes!
maandag 7 december 2009 om 14:08
Ik herken wel een klein beetje in jouw verhaal Hompeltjepompeltje.. ik heb een tijdje gehad dat ik ook vanalles achterover kon slaan. Haalde zo weinig mogelijk lekkers in huis, maar ja.. als ik aan het winkelen was ging er een knopje om en kwam ik thuis met vanalles en het moest ook in een keer op. Ik denk dat het nog net niet zover als een eetstoornis was, maar het had niet langer zo moeten doorgaan. Wat mij heeft geholpen; ik bedacht een plan van 100 dagen. Honderd dagen geen extra dingen buiten mijn lijstje uit de supermarkt halen. De eerste twee weken waren hel, maar daarna merkte ik dat de kilo's eraf vlogen en ik veel beter over mezelf dacht. Het lijkt wel heel simpel als ik het zo opschrijf, maar dat was het niet.. Misschien helpt het je iets? Ik weet het niet.. sterkte er mee in elk geval!
Liefs Krul.
Liefs Krul.
zondag 17 januari 2010 om 22:25
Hoi Sjakie,
Bedankt voor je berichtje.
Ik heb eerlijk gezegd het hele eetbui gedoe even op de grote stapel gegooid. Ik wil me volledig storten op mijn zieke paps. En al zou ik dit ernaast willen doen, het lukt nu gewoon niet. Te druk met zorgen voor hem. Maar ik pak het later wel op en heb dus wel degelijk wat aan jullie reacties. Ik zal ook je tip van het boek onthouden. Wellicht heb ook ik er wat aan.
Dank je wel!
Bedankt voor je berichtje.
Ik heb eerlijk gezegd het hele eetbui gedoe even op de grote stapel gegooid. Ik wil me volledig storten op mijn zieke paps. En al zou ik dit ernaast willen doen, het lukt nu gewoon niet. Te druk met zorgen voor hem. Maar ik pak het later wel op en heb dus wel degelijk wat aan jullie reacties. Ik zal ook je tip van het boek onthouden. Wellicht heb ook ik er wat aan.
Dank je wel!
