Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
woensdag 22 augustus 2007 om 23:49
Zeker Iseo zit ik er nog midden in...
Ik weet nog niet goed welke weg ik moet nemen om emotioneel van hem los te komen...
Elke keer als ik dat probeer verandert hij van een duivel in een heel tegenovergesteld persoon...
Ik denk wel eens stiekem als hij hier wegrijd : ik wou dat je tegen de vangrail knalde dan was ik eindelijk van je af...
Ik reageer morgen even verder ik ga nu proberen te slapen.....
Welterusten allemaal....
Ik weet nog niet goed welke weg ik moet nemen om emotioneel van hem los te komen...
Elke keer als ik dat probeer verandert hij van een duivel in een heel tegenovergesteld persoon...
Ik denk wel eens stiekem als hij hier wegrijd : ik wou dat je tegen de vangrail knalde dan was ik eindelijk van je af...
Ik reageer morgen even verder ik ga nu proberen te slapen.....
Welterusten allemaal....
woensdag 22 augustus 2007 om 23:55
woensdag 22 augustus 2007 om 23:57
Ook vanaf hier welterusten, heb even bij gelezen.
Thirza, ik hoop dat je dadelijk, als alles achter de rug is wat rust krijgt; maar volgens mij doe je het goed. Alleen die nieuwe liefde...je weet het zelf wel, je ziet hoe het met Dubio is gegaan....maar het gevoel laat zich toch niet dwingen en het kan je nu door een moeilijke periode heen helpen.
Superstar, je verhaal is heel duidelijk, weet verder even niet wat te zeggen, ga nu slapen...
Groetjes,
Nicole
Thirza, ik hoop dat je dadelijk, als alles achter de rug is wat rust krijgt; maar volgens mij doe je het goed. Alleen die nieuwe liefde...je weet het zelf wel, je ziet hoe het met Dubio is gegaan....maar het gevoel laat zich toch niet dwingen en het kan je nu door een moeilijke periode heen helpen.
Superstar, je verhaal is heel duidelijk, weet verder even niet wat te zeggen, ga nu slapen...
Groetjes,
Nicole
woensdag 22 augustus 2007 om 23:58
Suup..
Wat goed dat je komt schrijven, ik denk dat je net als ik heel veel kunt hebben aan de reacties hier. En het opschrijven van je gedachten en gevoelens kan zo verhelderend werken...
Emotioneel loskomen, het is erg heftig...
Ben er nog steeds mee bezig.
En ik heb het geluk dat hij ons -tot nu toe- met rust laat.
En die gedachte die ken ik, is een waarschuwing ook dat je voor jezelf moet gaan kiezen, want je wenst eigenlijk dat iets/iemand het van je overneemt, je wilt zo graag weg uit deze beklemming. Maar dat is wachten... en zo lang kun je niet wachten want je gaat er aan onderdoor straks.
Hoop dat je goed slaapt, tot schrijfs en even een hele dikke
Wat goed dat je komt schrijven, ik denk dat je net als ik heel veel kunt hebben aan de reacties hier. En het opschrijven van je gedachten en gevoelens kan zo verhelderend werken...
Emotioneel loskomen, het is erg heftig...
Ben er nog steeds mee bezig.
En ik heb het geluk dat hij ons -tot nu toe- met rust laat.
En die gedachte die ken ik, is een waarschuwing ook dat je voor jezelf moet gaan kiezen, want je wenst eigenlijk dat iets/iemand het van je overneemt, je wilt zo graag weg uit deze beklemming. Maar dat is wachten... en zo lang kun je niet wachten want je gaat er aan onderdoor straks.
Hoop dat je goed slaapt, tot schrijfs en even een hele dikke
donderdag 23 augustus 2007 om 00:04
Welterusten lieve Zon en Nicole
en lief van je, AgentL...
Dubiootje en Mamz
Annemoon, hoe is het met jou (en je lieve slimme schatten)?
Vrouwtje Klets, hoop dat alles nog goed gaat met je?
RozeBloem, ik weet niet of je nog wel eens mee leest hier, maar ik ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat, ik hoop goed.
En een dikke zoen voor Reina!
en lief van je, AgentL...
Dubiootje en Mamz
Annemoon, hoe is het met jou (en je lieve slimme schatten)?
Vrouwtje Klets, hoop dat alles nog goed gaat met je?
RozeBloem, ik weet niet of je nog wel eens mee leest hier, maar ik ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat, ik hoop goed.
En een dikke zoen voor Reina!
donderdag 23 augustus 2007 om 00:07
donderdag 23 augustus 2007 om 00:14
Ik ga ook slapen. Heb een nogal errug druk logeetje die morgen, vrees ik, heel vroeg wakker wordt. Heel lief vriendinnetje van dochter B. die hier logeert, maar moet nog wennen aan het logeren, dus ik hoop maar dat het goed gaat. Nu slaapt ze lekker iig. Morgenochtend tompoezen (ehm, is geen gewoonte hiero hoor) als ontbijt belooft, haha, dus dat verzacht de "logeer-pijn" vast. Je moet wat he?
Bedankt lieve Iseo voor je lieve reactie! Ik maak het ook naar mijn wens, maar vwb mijn verliefdheid gaat het wel ten koste van iemand anders. Ik probeer dan ook mezelf te wapenen en niet verder te gaan, maar dat valt niet mee als je zo verliefd bent. Ik herken mezelf dan ook in Dubio, hoewel ik er niet zo diep in zit als haar. Als ik hiermee doorga dan eindigt het verkeerd. Hij zal, vrees ik, ook niet snel voor mij kiezen. Maar ja, in de tussentijd zie ik hem zó graag en doet elke vorm van aandacht van hem mij zo goed. Mannen..... zucht! We kwebbelen er nog wel over.
Tot gauw en slaap lekker allemaal
Bedankt lieve Iseo voor je lieve reactie! Ik maak het ook naar mijn wens, maar vwb mijn verliefdheid gaat het wel ten koste van iemand anders. Ik probeer dan ook mezelf te wapenen en niet verder te gaan, maar dat valt niet mee als je zo verliefd bent. Ik herken mezelf dan ook in Dubio, hoewel ik er niet zo diep in zit als haar. Als ik hiermee doorga dan eindigt het verkeerd. Hij zal, vrees ik, ook niet snel voor mij kiezen. Maar ja, in de tussentijd zie ik hem zó graag en doet elke vorm van aandacht van hem mij zo goed. Mannen..... zucht! We kwebbelen er nog wel over.
Tot gauw en slaap lekker allemaal
donderdag 23 augustus 2007 om 00:14
quote:Iseo schreef op 23 augustus 2007 @ 00:05:
Lemmy, je bent er ook nog even!
Ja, ik wilde eigenlijk ook nog wat bijdragen, maar moest ondertussen ook andere dingen doen, en dan was er ondertussen alweer zoveel geschreven dat ik dat eerst ging lezen, waarna ik weer bezig moest met iets anders, er weer voor ging zitten om wat te schrijven, maar dan moest ik eerst weer bijlezen, etc.etc.etc. Kortom: JEETJE wat is er veel geschreven vandaag zeg!
Lemmy, je bent er ook nog even!
Ja, ik wilde eigenlijk ook nog wat bijdragen, maar moest ondertussen ook andere dingen doen, en dan was er ondertussen alweer zoveel geschreven dat ik dat eerst ging lezen, waarna ik weer bezig moest met iets anders, er weer voor ging zitten om wat te schrijven, maar dan moest ik eerst weer bijlezen, etc.etc.etc. Kortom: JEETJE wat is er veel geschreven vandaag zeg!
donderdag 23 augustus 2007 om 11:02
Dank jullie, iseo, mamzelle en dubio voor jullie antwoord en iedereen voor alles wat ik hier lees. Het is ongelofelijk prettig om te merken dat ik niet de enige ben die op zo’n manier met zichzelf en relaties omgaat.
Gisteren had ik geen tijd om te mailen en nu is er ineens veel om in te halen. Het geeft me rillingen, al die verhalen. Van herkenning, maar ook van het besef hoe erg mijn situatie uit de hand had kunnen lopen. Ik zou willen dat ik wijze woorden had om jullie/iemand verder te helpen, maar die heb ik op dit moment niet. Dat ik in mijn ‘bewuste’, ‘rationele’ staat toegeef dat ik vaak/altijd in dit soort relaties stap, ontneemt me al heel wat adem. Misschien wordt het beter als ik wat blijf schrijven en jullie stukjes blijf lezen. Sorry dus dat ik (nog) niet inga op jullie situaties en vragen. Het is niet uit egoisme (hoop ik!), maar omdat het op een bepaalde manier te dicht bij komt.
Sinds deze relatie voorbij is, hebben we af en toe contact gehad om bij te kletsen. De laatste mail over zijn huidige situatie heb ik niet beantwoord (van een maand of twee geleden), want de manier waarop hij praat over zichzelf, vrouw en kind is echt te erg om een uiterlijk van vriendschap op te houden. Maar een van de redenen dat ik hier postte, is dat ik heel erg zin had om hem te bellen en te vragen hoe dingen er nu voor staan (en natuurlijk stiekem om te horen dat het allemaal zo erg niet is en mijn goede beeld van hem te bevestigen). En dat wil ik dus niet! Gelukkig is die zin na het lezen van al jullie stukjes weer weg. Ik voel me sterker. Dank jullie daar heel erg voor ☺.
Maar goed, eigenlijk wil ik niet over hem praten. Het is bij lange na niet de enige ongelijkwaardige relatie die ik heb gehad, en ik ben gelukkig zover dat ik accepteer dat ik deze dingen opzoek en het niet iets is dat me iedere keer zomaar (per statistische onmogelijkheid ) overkomt. Dubio’s uitleg over bewust en onbewust is daarbij echt heel to-the-point. Het voelt inderdaad alsof er twee parallelle paden zijn. Eentje waarop ik weet/voel hoe dingen echt in elkaar zitten en een ander waarop ik dingen doe die misschien korte tijd goed voelen, maar vooral omdat ze vertrouwd (grote gevoelens, samen tegen de rest van de wereld, veel strijd, dramatisch) zijn. Ook voel ik me sterker als ik doorheb dat hij mij manipuleert, terwijl hij niet weet dat ik dat weet. Op een verwrongen manier houd ik daarmee controle over een situatie: ik weet dat het k*t is, maar heb wel een beter overzicht dan de ander.
Wat ik me realiseerde door jouw antwoord, Dubio, is dat ik nog steeds op zoek ben naar iemand die mij kan vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Als kind heb ik inderdaad vaak te horen gekregen dat wat ik dacht en voelde niet klopte met de werkelijkheid. In mijn dagelijks leven ben ik daar wel voorbij en leef ik op een manier waar ik heel blij van wordt, ook al denkt een groot deel van mijn oude omgeving dat het allemaal nergens op slaat. Maar in relaties zoek ik kennelijk nog steeds iemand die mij vertelt wat waar is en wat niet. En hoe vaker hij mij laat weten dat wat ik denk/voel niet klopt, hoe meer ik me aan hem vastklamp. Dat is een doorbraak waar ik weer een stuk verder mee kan komen. Super, honderd liefs en tot later!
Gisteren had ik geen tijd om te mailen en nu is er ineens veel om in te halen. Het geeft me rillingen, al die verhalen. Van herkenning, maar ook van het besef hoe erg mijn situatie uit de hand had kunnen lopen. Ik zou willen dat ik wijze woorden had om jullie/iemand verder te helpen, maar die heb ik op dit moment niet. Dat ik in mijn ‘bewuste’, ‘rationele’ staat toegeef dat ik vaak/altijd in dit soort relaties stap, ontneemt me al heel wat adem. Misschien wordt het beter als ik wat blijf schrijven en jullie stukjes blijf lezen. Sorry dus dat ik (nog) niet inga op jullie situaties en vragen. Het is niet uit egoisme (hoop ik!), maar omdat het op een bepaalde manier te dicht bij komt.
Sinds deze relatie voorbij is, hebben we af en toe contact gehad om bij te kletsen. De laatste mail over zijn huidige situatie heb ik niet beantwoord (van een maand of twee geleden), want de manier waarop hij praat over zichzelf, vrouw en kind is echt te erg om een uiterlijk van vriendschap op te houden. Maar een van de redenen dat ik hier postte, is dat ik heel erg zin had om hem te bellen en te vragen hoe dingen er nu voor staan (en natuurlijk stiekem om te horen dat het allemaal zo erg niet is en mijn goede beeld van hem te bevestigen). En dat wil ik dus niet! Gelukkig is die zin na het lezen van al jullie stukjes weer weg. Ik voel me sterker. Dank jullie daar heel erg voor ☺.
Maar goed, eigenlijk wil ik niet over hem praten. Het is bij lange na niet de enige ongelijkwaardige relatie die ik heb gehad, en ik ben gelukkig zover dat ik accepteer dat ik deze dingen opzoek en het niet iets is dat me iedere keer zomaar (per statistische onmogelijkheid ) overkomt. Dubio’s uitleg over bewust en onbewust is daarbij echt heel to-the-point. Het voelt inderdaad alsof er twee parallelle paden zijn. Eentje waarop ik weet/voel hoe dingen echt in elkaar zitten en een ander waarop ik dingen doe die misschien korte tijd goed voelen, maar vooral omdat ze vertrouwd (grote gevoelens, samen tegen de rest van de wereld, veel strijd, dramatisch) zijn. Ook voel ik me sterker als ik doorheb dat hij mij manipuleert, terwijl hij niet weet dat ik dat weet. Op een verwrongen manier houd ik daarmee controle over een situatie: ik weet dat het k*t is, maar heb wel een beter overzicht dan de ander.
Wat ik me realiseerde door jouw antwoord, Dubio, is dat ik nog steeds op zoek ben naar iemand die mij kan vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Als kind heb ik inderdaad vaak te horen gekregen dat wat ik dacht en voelde niet klopte met de werkelijkheid. In mijn dagelijks leven ben ik daar wel voorbij en leef ik op een manier waar ik heel blij van wordt, ook al denkt een groot deel van mijn oude omgeving dat het allemaal nergens op slaat. Maar in relaties zoek ik kennelijk nog steeds iemand die mij vertelt wat waar is en wat niet. En hoe vaker hij mij laat weten dat wat ik denk/voel niet klopt, hoe meer ik me aan hem vastklamp. Dat is een doorbraak waar ik weer een stuk verder mee kan komen. Super, honderd liefs en tot later!
donderdag 23 augustus 2007 om 11:10
Hee Meiva
Eerst, maak je geen zorgen over het wel of niet reageren op andere berichtjes, we hebben hier met zijn allen al vaker afgesproken dat een ieder post waar zij behoefte aan heeft om over te praten en dat reageren op anderen niet hoeft of wel komt later als er meer ruimte is.
Goed dat je hier komt schrijven ipv hem bellen.
O, ben zo terug even telefoon..
Eerst, maak je geen zorgen over het wel of niet reageren op andere berichtjes, we hebben hier met zijn allen al vaker afgesproken dat een ieder post waar zij behoefte aan heeft om over te praten en dat reageren op anderen niet hoeft of wel komt later als er meer ruimte is.
Goed dat je hier komt schrijven ipv hem bellen.
O, ben zo terug even telefoon..
donderdag 23 augustus 2007 om 11:22
donderdag 23 augustus 2007 om 11:31
Ik breng jullie even allemaal een dikke knuffel.
Voor iedereen die eindelijk voor zichzelf aan het kiezen is, die zichzelf tegenkomt, die gaat voelen 'mijn leven is van mij', zoals ik nu ook.
Maakt niet uit wat de oorzaken zijn: nu kun je andere keuzes maken.
Een hart onder de riem voor iedereen!!!
Voor iedereen die eindelijk voor zichzelf aan het kiezen is, die zichzelf tegenkomt, die gaat voelen 'mijn leven is van mij', zoals ik nu ook.
Maakt niet uit wat de oorzaken zijn: nu kun je andere keuzes maken.
Een hart onder de riem voor iedereen!!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 23 augustus 2007 om 12:21
Superstar
Het gaat vooral over het je bewust worden van je eigen grenzen, die weer ontdekken en voor jezelf aanvoelen en uitzoeken wat je aankunt en hoe je het -eerlijk- wilt hebben.
Daarna kun je daar mee aan de slag. Met steeds meer gaan richting wat jij wilt, en weten wat je kunt verwachten en hoe je je daar tegen kunt verweren/beschermen/erop bedacht kunt zijn wat je te wachten staat om daar emotioneel gezien en praktisch gezien mee om te gaan.
Het is echt moeilijk, maar het fijne aan dit topic is ook juist dat je hier vrouwen treft die allemaal in een verschillende fase hiervan zitten, en we begrijpen elkaar en erover schrijven en lezen helpt zo goed en is zo ontzettend fijn, je voelt je niet alleen in je strijd.
Moest erg aan je denken en ik wil heel veel vragen maar zal het een beetje kalm aan doen...
maar in die korte omschrijving van je ex herken ik de mijne, en ook stond ik er in de zwangerschap alleen voor, en zijn we nu allebei alleenstaande moeder.
Nou ja, en gisteren was ik heel rustig enzo en vandaag voel ik me toch wel emotioneel, en ook opgelucht omdat het gewoon hartstikke goed hier met ons gaat, met mijn kleine meid en mij, maar als ik aan jou denk dan zie ik van een afstand hoe moeilijk het is en voor jou is het nu natuurlijk zo dat dit bekend is en als je er midden in zit is het zo als het nu is, maar ik hoop heel erg dat het straks beter gaat en dat je ook terug kunt gaan kijken op een heftige tijd maar dat het goed gaat met je, en je dichter bij jezelf bent gekomen, net wat Elmervrouw ook zegt.
Okee ik schrijf mijn gedachten maar allemaal op, 'tis allemaal niet niks en daarom nog even een dikke
Het gaat vooral over het je bewust worden van je eigen grenzen, die weer ontdekken en voor jezelf aanvoelen en uitzoeken wat je aankunt en hoe je het -eerlijk- wilt hebben.
Daarna kun je daar mee aan de slag. Met steeds meer gaan richting wat jij wilt, en weten wat je kunt verwachten en hoe je je daar tegen kunt verweren/beschermen/erop bedacht kunt zijn wat je te wachten staat om daar emotioneel gezien en praktisch gezien mee om te gaan.
Het is echt moeilijk, maar het fijne aan dit topic is ook juist dat je hier vrouwen treft die allemaal in een verschillende fase hiervan zitten, en we begrijpen elkaar en erover schrijven en lezen helpt zo goed en is zo ontzettend fijn, je voelt je niet alleen in je strijd.
Moest erg aan je denken en ik wil heel veel vragen maar zal het een beetje kalm aan doen...
maar in die korte omschrijving van je ex herken ik de mijne, en ook stond ik er in de zwangerschap alleen voor, en zijn we nu allebei alleenstaande moeder.
Nou ja, en gisteren was ik heel rustig enzo en vandaag voel ik me toch wel emotioneel, en ook opgelucht omdat het gewoon hartstikke goed hier met ons gaat, met mijn kleine meid en mij, maar als ik aan jou denk dan zie ik van een afstand hoe moeilijk het is en voor jou is het nu natuurlijk zo dat dit bekend is en als je er midden in zit is het zo als het nu is, maar ik hoop heel erg dat het straks beter gaat en dat je ook terug kunt gaan kijken op een heftige tijd maar dat het goed gaat met je, en je dichter bij jezelf bent gekomen, net wat Elmervrouw ook zegt.
Okee ik schrijf mijn gedachten maar allemaal op, 'tis allemaal niet niks en daarom nog even een dikke
donderdag 23 augustus 2007 om 15:45
Iseo wat lief dat je aan mij denkt
Ik heb ook veel aan jouw gedacht vandaag...
Onvoorstelbaar dat er meer van dit soort types rondlopen...
Ze zijn natuurlijk ook niet iedere dag zo en dat maakt het ook zo moeilijk...
Ik weet dat ik nog lang niet van hem af ben....
Ik heb één keer eerder de deur voor zijn neus dichtgegooid en hem niet binnen gelaten en in notime lag mijn voordeur eruit... en niet lang daarna had ik 3 gekneusde ribben en zat ik onder de blauwe plekken...
Dat heeft hij na de tijd wel gemerkt want mijn broer pikte dat niet en heeft hem heel zijn kop verbouwd....
Toch heeft hij daar niks van geleerd....
Het is welliswaar niet weer gebeurd dat hij mij geslagen heeft maar elke keer weer moet ik het wel aanhoren en dat hij een rechtzaak tegen mijn broer gaat beginnen en schadevergoeding gaat eisen enz enz...
Niet dat hij dat echt doet hoor want het is ergens een grote lafaard...
Politie bellen is precies wat hij wil want hij weet dat hij na een uur weer buiten staat en lacht daar gewoon om...
Hij weet precies hoever hij kan gaan op het politieburo,hij treitert ze het bloed onder de nagels vandaan en geniet daar ook zichtbaar van en is er nog trots op ook...
Ik schrijf vanavond even verder ik ga nu even met de kids naar de winkel...
Ik heb ook veel aan jouw gedacht vandaag...
Onvoorstelbaar dat er meer van dit soort types rondlopen...
Ze zijn natuurlijk ook niet iedere dag zo en dat maakt het ook zo moeilijk...
Ik weet dat ik nog lang niet van hem af ben....
Ik heb één keer eerder de deur voor zijn neus dichtgegooid en hem niet binnen gelaten en in notime lag mijn voordeur eruit... en niet lang daarna had ik 3 gekneusde ribben en zat ik onder de blauwe plekken...
Dat heeft hij na de tijd wel gemerkt want mijn broer pikte dat niet en heeft hem heel zijn kop verbouwd....
Toch heeft hij daar niks van geleerd....
Het is welliswaar niet weer gebeurd dat hij mij geslagen heeft maar elke keer weer moet ik het wel aanhoren en dat hij een rechtzaak tegen mijn broer gaat beginnen en schadevergoeding gaat eisen enz enz...
Niet dat hij dat echt doet hoor want het is ergens een grote lafaard...
Politie bellen is precies wat hij wil want hij weet dat hij na een uur weer buiten staat en lacht daar gewoon om...
Hij weet precies hoever hij kan gaan op het politieburo,hij treitert ze het bloed onder de nagels vandaan en geniet daar ook zichtbaar van en is er nog trots op ook...
Ik schrijf vanavond even verder ik ga nu even met de kids naar de winkel...
donderdag 23 augustus 2007 om 20:37
Hallo allemaal,
hier even een berichtje van mij, ben de afgelopen weken bij mn broer in huis geweest om op te passen op de poes en het huis tijdens hun vakantie, vandaar even geen reactie, wou daar liever niet inloggen op de site.
Hoe is het met iedereen? Zie dat er veel geschreven is, ga znu eerst even bijlezen.
In ieder geval voor iedereen een
hier even een berichtje van mij, ben de afgelopen weken bij mn broer in huis geweest om op te passen op de poes en het huis tijdens hun vakantie, vandaar even geen reactie, wou daar liever niet inloggen op de site.
Hoe is het met iedereen? Zie dat er veel geschreven is, ga znu eerst even bijlezen.
In ieder geval voor iedereen een
