Relaties
alle pijlers
Egoïsme?
woensdag 23 december 2009 om 16:57
woensdag 23 december 2009 om 16:59
Hoi Pippa,
wat een nare situatie. Hoe egoistsch het ook was, en misschien typisch tiener gedrag daar kan ik niet over oordelen, is het feit dat je nu zelf inziet wat het met haar gedaan heeft. Laat haar dit in ieder geval weten. Laat weten dat je inziet dat wat je toen hebt gedaan, misschien niet heel erg handig was. Dat je toen niet beter wist, maar nu wel. Misschien is ook een optie haar vragen wat haar zou helpen? Zodat je kan gaan proberen haar verder te helpen..
Ik zou me hier zeker geen jaren meer schuldig over gaan voelen. Gebeurt is gebeurt. Het is in je tienerjaren gebeurt, dus je zusje zal toch ook wel enig inzicht kunnen hebben dat dit nooit jou bedoeling is geweest. En dat je toen niet beter wist.
Praten praten praten..dat helpt vaak veel. Veel sterkte!
wat een nare situatie. Hoe egoistsch het ook was, en misschien typisch tiener gedrag daar kan ik niet over oordelen, is het feit dat je nu zelf inziet wat het met haar gedaan heeft. Laat haar dit in ieder geval weten. Laat weten dat je inziet dat wat je toen hebt gedaan, misschien niet heel erg handig was. Dat je toen niet beter wist, maar nu wel. Misschien is ook een optie haar vragen wat haar zou helpen? Zodat je kan gaan proberen haar verder te helpen..
Ik zou me hier zeker geen jaren meer schuldig over gaan voelen. Gebeurt is gebeurt. Het is in je tienerjaren gebeurt, dus je zusje zal toch ook wel enig inzicht kunnen hebben dat dit nooit jou bedoeling is geweest. En dat je toen niet beter wist.
Praten praten praten..dat helpt vaak veel. Veel sterkte!
woensdag 23 december 2009 om 17:07
moeilijk altijd. ik heb zelf 1,5 jaar de tijd gehad om weer bij mn positieven te komen sinds ik begrijp dat mijn persoonlijke problemen bij de relatie met mijn zus liggen. Waar ik het meeste over val is dat zuslief totaal geen vermogen heeft om in te voelen hoe ze over kan komen op anderen. Er is niet mee te praten.
Jou verhaal is al weer heel anders, jij lijkt je zusje te begrijpen. Dat had mij al erg geholpen. En schuldig voelen helpt niet.
Ik begrijp dat het 'veroorzakende gedrag' nogal wat irritatie oplevert, dat herken ik wel. Misschien is het een idee om op een rustig moment over de kwestie te beginnen en te vragen hoe jij het beste om kan gaan met de situatie op een manier waar je zusje goed om kan gaan? zoek desnoods hulp bij een psycholoog iod om aanwijzingen te krijgen. Het kan je een hoop verdriet schelen door dit goed uit te praten.
Jou verhaal is al weer heel anders, jij lijkt je zusje te begrijpen. Dat had mij al erg geholpen. En schuldig voelen helpt niet.
Ik begrijp dat het 'veroorzakende gedrag' nogal wat irritatie oplevert, dat herken ik wel. Misschien is het een idee om op een rustig moment over de kwestie te beginnen en te vragen hoe jij het beste om kan gaan met de situatie op een manier waar je zusje goed om kan gaan? zoek desnoods hulp bij een psycholoog iod om aanwijzingen te krijgen. Het kan je een hoop verdriet schelen door dit goed uit te praten.
woensdag 23 december 2009 om 17:21
quote:pippa2 schreef op 23 december 2009 @ 17:11:
Op mijn vraag hoe ik het goed kan maken krijg ik meestal te horen dat dat toch niet meer kan, of nog heel lang gaat duren.
Dat kan inderdaad heel lang duren. Geef de ander die ruimte. Als jullie het allebei serieus nemen dan komt het uiteindelijk goed.
En 1 ding zou natuurlijk kunnen zijn dat ik niet meer het gedrag van toen herhaal.
Dat helpt wel. Grijp de kans aan om wat zelfreflectie toe te passen.
En dat heb ik natuurlijk gister wel gedaan.
Olie op het vuur dus.
Maar dan denk ik soms, heb ik nu dan echt levenslang in haar speciaal moeten behandelen? En heleboel dingen niet mogen zeggen, doen of laten blijken?
Nee hoor. Je moet gewoon jezelf blijven. Echter als jij haar probleem erkent krijg je vanzelf meer ruimte om jezelf te kunnen zijn.
Misschien ben ik wel ongeduldig, en ik wil ook niet hypocriet zijn, want ik kan zelf ook lekker lang rondlopen met : 'ik weet wel wat jij tegen mij zij op 3 oktober 1992' (spreekwoordelijk).
Dat herken je dus.
Mag/kan je ooit tegen iemand zeggen: Get over it, je weet toch dat ik het nooit bedoeld heb om je te kwetsen?
Dat weet die anders dus niet, anders ws het niet zo'n groot probleem. Get over it, kun je best zeggen, maar ik denk niet dat dit de verstanhouding ten goede komt.
Blij met jullie reacties tot nu toe
Ik wens je oprecht veel wijsheid hiermee, want het kan erg lastig zijn/worden.
Op mijn vraag hoe ik het goed kan maken krijg ik meestal te horen dat dat toch niet meer kan, of nog heel lang gaat duren.
Dat kan inderdaad heel lang duren. Geef de ander die ruimte. Als jullie het allebei serieus nemen dan komt het uiteindelijk goed.
En 1 ding zou natuurlijk kunnen zijn dat ik niet meer het gedrag van toen herhaal.
Dat helpt wel. Grijp de kans aan om wat zelfreflectie toe te passen.
En dat heb ik natuurlijk gister wel gedaan.
Olie op het vuur dus.
Maar dan denk ik soms, heb ik nu dan echt levenslang in haar speciaal moeten behandelen? En heleboel dingen niet mogen zeggen, doen of laten blijken?
Nee hoor. Je moet gewoon jezelf blijven. Echter als jij haar probleem erkent krijg je vanzelf meer ruimte om jezelf te kunnen zijn.
Misschien ben ik wel ongeduldig, en ik wil ook niet hypocriet zijn, want ik kan zelf ook lekker lang rondlopen met : 'ik weet wel wat jij tegen mij zij op 3 oktober 1992' (spreekwoordelijk).
Dat herken je dus.
Mag/kan je ooit tegen iemand zeggen: Get over it, je weet toch dat ik het nooit bedoeld heb om je te kwetsen?
Dat weet die anders dus niet, anders ws het niet zo'n groot probleem. Get over it, kun je best zeggen, maar ik denk niet dat dit de verstanhouding ten goede komt.
Blij met jullie reacties tot nu toe
Ik wens je oprecht veel wijsheid hiermee, want het kan erg lastig zijn/worden.
woensdag 23 december 2009 om 17:30
Het beste wat je nu en in de toekomst kunt doen is vaak vragen naar hoe het met haar gaat en doorvragen ook, attent zijn en bellen als er iets belangrijks staat te gebeuren of is gebeurd, zodat ze merkt dat ze bij jou ook haar ei kwijt kan, of dat nou een vrolijk ei is of niet. BEN NIET zo iemand die overal op reageert met 'oh dat had ik ook laatst maar dan erger/anders met iets/iemand!' waarna je het gesprek overneemt en het weer alleen over jou gaat... (grote valkuil voor alle vrouwen om te denken dat dat ok is omdat het voor herkenning staat ofzo) zeg wel dingen als 'joh wat vervelend' en 'kan ik ermee helpen of iets anders voor je doen?' en zo los je je 'schuld' voor zover je dat zo moet noemen langzaam in, sneller gaat niet echt denk ik. Ik vind het overigens heel knap dat je je excuses ervoor hebt aangeboden...
Misschien heeft je jongere zus nu een soort verlate puber-periode omdat ze eerder door jou de kans nauwelijks kreeg dus in dat geval staat je nog wat egoïsme te wachten haha.
Leg uit dat mensen in vertrouwen nemen met nare dingen bezwarend kan zijn maar dat je haar juist als sterk ziet en haar commentaar als waardevol en dat je probeert om je in te houden omdat je van haar houdt maar je ook maar een mens bent. Wees lief voor haar en laat haar je tegelijk niet chanteren.
Misschien heeft je jongere zus nu een soort verlate puber-periode omdat ze eerder door jou de kans nauwelijks kreeg dus in dat geval staat je nog wat egoïsme te wachten haha.
Leg uit dat mensen in vertrouwen nemen met nare dingen bezwarend kan zijn maar dat je haar juist als sterk ziet en haar commentaar als waardevol en dat je probeert om je in te houden omdat je van haar houdt maar je ook maar een mens bent. Wees lief voor haar en laat haar je tegelijk niet chanteren.
woensdag 23 december 2009 om 17:34
Je kunt nog eens je excuses maken en uitleggen hoe 't vanuit jouw ervaren is.
Daarnaast heeft je zus wel de verplichting om duidelijk te maken wat ze dan verwacht van jou, dat hoef jij niet gaan raden. Ik neem aan dat ze er zelf ook mee wil stoppen.
Als zij besluit de rest van haar leven in de slachtofferrol te gaan zitten, wordt het voor jou lastig.
(Voor haarzelf overigens ook, maar ze zal dat zelf anders zien)
Daarnaast heeft je zus wel de verplichting om duidelijk te maken wat ze dan verwacht van jou, dat hoef jij niet gaan raden. Ik neem aan dat ze er zelf ook mee wil stoppen.
Als zij besluit de rest van haar leven in de slachtofferrol te gaan zitten, wordt het voor jou lastig.
(Voor haarzelf overigens ook, maar ze zal dat zelf anders zien)
woensdag 23 december 2009 om 17:46
Fijn he, voor je zus dan, dat ze je nog steeds kan manipuleren met dingen van 10 jaar geleden.
1 Keer sorry zeggen en er over praten lijkt me wel genoeg, Er zo ongeveer iedere keer op teruggekomen als je elkaar ziet heeft geen zin. Zij geeft jou gewoon levenslang op die manier.
Wil je dat? Zo ja dan iedere keer dat je haar tegenkomt je excuus herhalen.
Zo niet, dan zeggen dat het afgelopen moet zijn , dat jij er verder niets meer aan kunt doen, maar wel n mogelijkheid wilt hebben om samen op n normale manier bejaard te worden
1 Keer sorry zeggen en er over praten lijkt me wel genoeg, Er zo ongeveer iedere keer op teruggekomen als je elkaar ziet heeft geen zin. Zij geeft jou gewoon levenslang op die manier.
Wil je dat? Zo ja dan iedere keer dat je haar tegenkomt je excuus herhalen.
Zo niet, dan zeggen dat het afgelopen moet zijn , dat jij er verder niets meer aan kunt doen, maar wel n mogelijkheid wilt hebben om samen op n normale manier bejaard te worden
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 23 december 2009 om 17:54
Als toevoeging bij Floor72:
Inderdaad de ander de ruimte geven. Daarnaast niet vragen hoe je het goed kan maken. Dan stap je ook over het probleem heen. Ik gok (aanname dus) dat ze misschien het gevoel heeft dat ze 10 jaar problemen heeft ondervonden door jou en dat jij meteen door wil naar de oplossing terwijl ze niet het gevoel zal hebben dat je het probleem begrijpt.
Inderdaad de ander de ruimte geven. Daarnaast niet vragen hoe je het goed kan maken. Dan stap je ook over het probleem heen. Ik gok (aanname dus) dat ze misschien het gevoel heeft dat ze 10 jaar problemen heeft ondervonden door jou en dat jij meteen door wil naar de oplossing terwijl ze niet het gevoel zal hebben dat je het probleem begrijpt.
woensdag 23 december 2009 om 17:57
oeh pippa, het gevoel van iets verkeerd gedaan hebben jegens iemand zal je waarschijnlijk vaker overkomen dan met je zus alleen, tenzij je echt poeslief bent... Dat ís een naar gevoel.
Niks aan te doen ook, behalve dan zorgen voor nieuwe goede gevoelens misschien. Zoek uit hoe je je zus het beste aan het praten krijgt over moeilijke dingen, kijk het af van haar beste vriendin of je moeder bijvoorbeeld, misschien doen die het wel heel anders. Soms heb je humor nodig, soms juist niet. Kijk samen een film die gaat over iets waarvan je denkt dat ze er mee zit en gebruik dat als opening, of muziek opzetten kan ook de sfeer beïnvloeden. (heeft ze liefdesverdriet dan mag je wel wat ballads inzetten om haar haar stemming juist niet te laten verbergen...)
Probeer eens een andere manier van communiceren, misschien gaat het wel makkelijker als ze kan typen en jullie niet face to face zitten...
Het klinkt alsof je erg je best doet, maar misschien hier en daar wat nieuwe impulsen kan gebruiken. Ik zou blij zijn met een zus als jij hoor! Laat je ook niet gek maken he...
Niks aan te doen ook, behalve dan zorgen voor nieuwe goede gevoelens misschien. Zoek uit hoe je je zus het beste aan het praten krijgt over moeilijke dingen, kijk het af van haar beste vriendin of je moeder bijvoorbeeld, misschien doen die het wel heel anders. Soms heb je humor nodig, soms juist niet. Kijk samen een film die gaat over iets waarvan je denkt dat ze er mee zit en gebruik dat als opening, of muziek opzetten kan ook de sfeer beïnvloeden. (heeft ze liefdesverdriet dan mag je wel wat ballads inzetten om haar haar stemming juist niet te laten verbergen...)
Probeer eens een andere manier van communiceren, misschien gaat het wel makkelijker als ze kan typen en jullie niet face to face zitten...
Het klinkt alsof je erg je best doet, maar misschien hier en daar wat nieuwe impulsen kan gebruiken. Ik zou blij zijn met een zus als jij hoor! Laat je ook niet gek maken he...
woensdag 23 december 2009 om 18:21
woensdag 23 december 2009 om 18:24
quote:pippa2 schreef op 23 december 2009 @ 18:13:
Tot hoever houd ik rekening met haar, en haar issues (die ze zelf liever ook niet zou hebben), en waar zeg ik ja DOEI, nu heb ik wel weer genoeg om je heen gedanst?
Ik bedoel, het is overduidelijk dat ze nog meer andere issues heeft, en het zelf ook niet altijd concreet en consequent weet of vind, wat de ene keer goed valt valt de andere keer slecht.
Hoe groot is mijn verantwoordelijkheid hierin?
Hoe groot jouw verantwoordelijkheid hierin is hangt mede af van het gegeven in hoeverre jij een helder beeld hebt van je eigen aandeel en hoe groot je belang is om er samen uit te komen.
Veel van de andere issues die ik had kwamen namelijk voort uit het issue dat ik met desbetreffend persoon had.
Tot hoever houd ik rekening met haar, en haar issues (die ze zelf liever ook niet zou hebben), en waar zeg ik ja DOEI, nu heb ik wel weer genoeg om je heen gedanst?
Ik bedoel, het is overduidelijk dat ze nog meer andere issues heeft, en het zelf ook niet altijd concreet en consequent weet of vind, wat de ene keer goed valt valt de andere keer slecht.
Hoe groot is mijn verantwoordelijkheid hierin?
Hoe groot jouw verantwoordelijkheid hierin is hangt mede af van het gegeven in hoeverre jij een helder beeld hebt van je eigen aandeel en hoe groot je belang is om er samen uit te komen.
Veel van de andere issues die ik had kwamen namelijk voort uit het issue dat ik met desbetreffend persoon had.
woensdag 23 december 2009 om 18:29
woensdag 23 december 2009 om 18:30
woensdag 23 december 2009 om 18:46
