
help !internet pokeren staat op nr 1, kinderen en ik op nr.
maandag 28 december 2009 om 12:02
Hoi,
Ik wil graag jullie mening, hulp en tips!!!!!
IK ben een moeder van drie kinderen ( 6,11 en 13 jaar)
We hebben een hele moelijke tijd achter de rug (maar staan daar ook nog deels in) en mijn man heeft zich helemaal in zijn computer gestopt.
Hij is alleen nog maar aan het online pokeren (niet voor geld) en muziekjes aan het downloaden.
IN het begin heb ik hem laten gaan, zodat hij iets had om de boel te verwerken.
Helaas slaat hij helemaal door. Elke vrije seconde wordt besteed op zijn computer.
Dat zijn kinderen van school gehaald moeten worden, er ook ook nog dingen in het hius moeten gebeuren, de zorg voor mijn vader die in huis woont....hij laat het allemaal schieten!
Natuurlijk heb ik hem er mee geconfronteerd. Maar dan ben ik de "zeikwijf" en "wat moet ie anders doen"...etc etc
Ik ben ten einde raad. Op dit moment is hij aleen nog maar een last in huis. Niemand mag hem storen, hij ligt de godganse dag op de bank met zijn laptopje...
Heeft iemand hier een psychologische verklaring voor? Een leuk tekstje die ik onder zijn neus kan schuiven....Tips???
Dit is mijn laatste hoop.....
alvast bedankt voor het lezen van deze lange wanhoopstekst...
Ik wil graag jullie mening, hulp en tips!!!!!
IK ben een moeder van drie kinderen ( 6,11 en 13 jaar)
We hebben een hele moelijke tijd achter de rug (maar staan daar ook nog deels in) en mijn man heeft zich helemaal in zijn computer gestopt.
Hij is alleen nog maar aan het online pokeren (niet voor geld) en muziekjes aan het downloaden.
IN het begin heb ik hem laten gaan, zodat hij iets had om de boel te verwerken.
Helaas slaat hij helemaal door. Elke vrije seconde wordt besteed op zijn computer.
Dat zijn kinderen van school gehaald moeten worden, er ook ook nog dingen in het hius moeten gebeuren, de zorg voor mijn vader die in huis woont....hij laat het allemaal schieten!
Natuurlijk heb ik hem er mee geconfronteerd. Maar dan ben ik de "zeikwijf" en "wat moet ie anders doen"...etc etc
Ik ben ten einde raad. Op dit moment is hij aleen nog maar een last in huis. Niemand mag hem storen, hij ligt de godganse dag op de bank met zijn laptopje...
Heeft iemand hier een psychologische verklaring voor? Een leuk tekstje die ik onder zijn neus kan schuiven....Tips???
Dit is mijn laatste hoop.....
alvast bedankt voor het lezen van deze lange wanhoopstekst...


maandag 28 december 2009 om 12:08
Het kan zijn dat hij op deze manier kan ontsnappen aan de werkelijkheid. Computers kunnen erg verslavend zijn.
Denk je dat hij gevoelig is voor een online test hiervoor? Ze zijn er wel hoor bijvoorbeeld deze maar veelal gericht op jongeren.
Praten met hem erover en hem een keuze stellen: (of wij of die computer), afspraken maken (zoveel uur per dag of juist dit en dat doe jij in het huishouden en de kinderen) enz. zijn de dingen die je concreet kan doen.
Wat hebben jullie er al tegen gedaan?
Denk je dat hij gevoelig is voor een online test hiervoor? Ze zijn er wel hoor bijvoorbeeld deze maar veelal gericht op jongeren.
Praten met hem erover en hem een keuze stellen: (of wij of die computer), afspraken maken (zoveel uur per dag of juist dit en dat doe jij in het huishouden en de kinderen) enz. zijn de dingen die je concreet kan doen.
Wat hebben jullie er al tegen gedaan?
maandag 28 december 2009 om 12:10
quote:Plokkie schreef op 28 december 2009 @ 12:09:
Misschien een depressie? Als de bliksem naar de dokter met je man.
En je niets aantrekken van die heerlijke meelevende reacties boven mij, deze mensen hebben blijkbaar plezier aan andermans ellende.Lekker kort door de bocht vriend. Misschien herkennen sommigen er wel wat in.
Misschien een depressie? Als de bliksem naar de dokter met je man.
En je niets aantrekken van die heerlijke meelevende reacties boven mij, deze mensen hebben blijkbaar plezier aan andermans ellende.Lekker kort door de bocht vriend. Misschien herkennen sommigen er wel wat in.
maandag 28 december 2009 om 12:13
quote:domnaiefmutsje schreef op 28 december 2009 @ 12:08:
Hij is verslaafd geraakt. Niet heel ernstig hoor, in die zin dat hij wel vooral zichzelf die trap onder zijn hol hoeft te geven.
Laat hem vooral met zijn computer. En draai jij je gezin door. Dus geen was voor hem, geen eten voor hem enz
Ik zou hetzelfde doen als dit advies.
Mijn gezin door laten draaien,geen commentaar meer leveren.
Maar alleen nog wassen voor mezelf of de kinderen, geen eten koken meer voor hem, enz. Je bent tenslotte geen betaalde huishoudster. En dan rustig wachten tot het kwartje gaat vallen.
Hij is verslaafd geraakt. Niet heel ernstig hoor, in die zin dat hij wel vooral zichzelf die trap onder zijn hol hoeft te geven.
Laat hem vooral met zijn computer. En draai jij je gezin door. Dus geen was voor hem, geen eten voor hem enz
Ik zou hetzelfde doen als dit advies.
Mijn gezin door laten draaien,geen commentaar meer leveren.
Maar alleen nog wassen voor mezelf of de kinderen, geen eten koken meer voor hem, enz. Je bent tenslotte geen betaalde huishoudster. En dan rustig wachten tot het kwartje gaat vallen.
maandag 28 december 2009 om 12:13
quote:Plokkie schreef op 28 december 2009 @ 12:09:
Misschien een depressie? Als de bliksem naar de dokter met je man.
Ah, u is medisch onderlegd?
En je niets aantrekken van die heerlijke meelevende reacties boven mij, deze mensen hebben blijkbaar plezier aan andermans ellende.Nee, gelijk met ongefundeerde diagnoses strooien, dat is lekker nuttig.
Misschien een depressie? Als de bliksem naar de dokter met je man.
Ah, u is medisch onderlegd?
En je niets aantrekken van die heerlijke meelevende reacties boven mij, deze mensen hebben blijkbaar plezier aan andermans ellende.Nee, gelijk met ongefundeerde diagnoses strooien, dat is lekker nuttig.

maandag 28 december 2009 om 12:14
Ik denk ook aan een verslaving of depressie. Maar ik ben geen dokter. Het is zaak dat jij je man duidelijk maakt dat voor jou een grens bereikt is omdat hij zijn verantwoordelijkheden niet meer neemt en dat je hem voor de keuze stelt. Of hij neemt heel snel zijn verantwoordelijkheid wel, of hij zoekt hulp.

maandag 28 december 2009 om 12:17
quote:koko67 schreef op 28 december 2009 @ 12:13:
[...]
Ik zou hetzelfde doen als dit advies.
Mijn gezin door laten draaien,geen commentaar meer leveren.
Maar alleen nog wassen voor mezelf of de kinderen, geen eten koken meer voor hem, enz. Je bent tenslotte geen betaalde huishoudster. En dan rustig wachten tot het kwartje gaat vallen.Idd, en zodra hij daar commentaar opgeeft vertellen dat hij blijkbaar heeft uitgechekt (hoe schrijf ik dat?) uit het gezinsleven en dat hij welkom terug is, maar wel als onderdeel en niet als wormvormig aanhangsel. Als er iets is dan kan hij zijn bek opentrekken. Je kan niet raden wat er in zijn hoofd omgaat.
[...]
Ik zou hetzelfde doen als dit advies.
Mijn gezin door laten draaien,geen commentaar meer leveren.
Maar alleen nog wassen voor mezelf of de kinderen, geen eten koken meer voor hem, enz. Je bent tenslotte geen betaalde huishoudster. En dan rustig wachten tot het kwartje gaat vallen.Idd, en zodra hij daar commentaar opgeeft vertellen dat hij blijkbaar heeft uitgechekt (hoe schrijf ik dat?) uit het gezinsleven en dat hij welkom terug is, maar wel als onderdeel en niet als wormvormig aanhangsel. Als er iets is dan kan hij zijn bek opentrekken. Je kan niet raden wat er in zijn hoofd omgaat.

maandag 28 december 2009 om 12:20
@koko
Als iemand na een moeilijke periode totaal lusteloos wordt en de omgeving hem geen moer meer kan schelen, dan zou dat idd op een depressie kunnen duiden. Wij weten niet wat die moeilijke periode inhield, dus het is een beetje kort door de bocht om te stellen dat we daar te snel aan denken.
Feit blijft dat wij geen arts zijn (en een goede arts zou op basis van alleen zo'n post trouwens ook nog geen conclusies trekken).
Als iemand na een moeilijke periode totaal lusteloos wordt en de omgeving hem geen moer meer kan schelen, dan zou dat idd op een depressie kunnen duiden. Wij weten niet wat die moeilijke periode inhield, dus het is een beetje kort door de bocht om te stellen dat we daar te snel aan denken.
Feit blijft dat wij geen arts zijn (en een goede arts zou op basis van alleen zo'n post trouwens ook nog geen conclusies trekken).
maandag 28 december 2009 om 12:23


maandag 28 december 2009 om 12:29
quote:nummerzoveel schreef op 28 december 2009 @ 12:20:
@koko
Als iemand na een moeilijke periode totaal lusteloos wordt en de omgeving hem geen moer meer kan schelen, dan zou dat idd op een depressie kunnen duiden. Wij weten niet wat die moeilijke periode inhield, dus het is een beetje kort door de bocht om te stellen dat we daar te snel aan denken.
Feit blijft dat wij geen arts zijn (en een goede arts zou op basis van alleen zo'n post trouwens ook nog geen conclusies trekken).
Zou kunnen, het kan ook een lapzwans zijn die geen zin heeft in allerlei klusjes die nu eenmaal gedaan moeten worden en zich graag, onder het mom van een depressie, verschuilt achter de computer.
Ik stoor me soms aan al die depressies. Schop onder je hol en ga een keer op werkvakantie in Calcutta.
@koko
Als iemand na een moeilijke periode totaal lusteloos wordt en de omgeving hem geen moer meer kan schelen, dan zou dat idd op een depressie kunnen duiden. Wij weten niet wat die moeilijke periode inhield, dus het is een beetje kort door de bocht om te stellen dat we daar te snel aan denken.
Feit blijft dat wij geen arts zijn (en een goede arts zou op basis van alleen zo'n post trouwens ook nog geen conclusies trekken).
Zou kunnen, het kan ook een lapzwans zijn die geen zin heeft in allerlei klusjes die nu eenmaal gedaan moeten worden en zich graag, onder het mom van een depressie, verschuilt achter de computer.
Ik stoor me soms aan al die depressies. Schop onder je hol en ga een keer op werkvakantie in Calcutta.