Relaties
alle pijlers
Ach ja, laten we weer eens vragen 'of dit normaal is'.
woensdag 30 december 2009 om 14:14
Ok, na dagen zelf aan het denken geslagen te zijn wil ik ook graag eens de nuchtere kijk van andere mensen op mijn 'soort van probleem'.
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
woensdag 30 december 2009 om 14:32
woensdag 30 december 2009 om 14:32
Hai koppie thee,
Nee,ik vind dit ergens ook niet kloppen.
Fijn dat je geen jalours karakter hebt, ik heb dit helaas wel, en zou deze situatie ook echt niet kunnen accepteren.
Dat ze heel veel contact hebben, daar hoeft op zich niets achter te zitten.
Hij heeft immers voor jou gekozen als partner.
Van die Kerstkaart vind ik ronduit beledigend, ze kan en mag je niet negeren, op de manier lijkt mij.
Ik zou ook van partner eisen, dat hij daar iets van zou zeggen.
En ja, wat dat afspreken betreft, ze wil het niet.
Ik zou een ultimatum stellen.
En nee meis, je ziet geen spoken.
Sterkte.
Nee,ik vind dit ergens ook niet kloppen.
Fijn dat je geen jalours karakter hebt, ik heb dit helaas wel, en zou deze situatie ook echt niet kunnen accepteren.
Dat ze heel veel contact hebben, daar hoeft op zich niets achter te zitten.
Hij heeft immers voor jou gekozen als partner.
Van die Kerstkaart vind ik ronduit beledigend, ze kan en mag je niet negeren, op de manier lijkt mij.
Ik zou ook van partner eisen, dat hij daar iets van zou zeggen.
En ja, wat dat afspreken betreft, ze wil het niet.
Ik zou een ultimatum stellen.
En nee meis, je ziet geen spoken.
Sterkte.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
woensdag 30 december 2009 om 14:33
Oh wacht ff.. nog een reden waarom ik weet dat ze weet dat ik besta (mooie zin). Toen mijn dierbare lieve oma op t punt stond de wereld te verlaten waren ze samen aan het werk 'ergens in een bos in Almere'. Natuur aan het fotograferen. Ik had mijn vriend toen aan de lijn die ook antwoordde en zij moet geweten hebben dat ik het was.
Hij liet mij alleen vertrekken en liet haar en haar natuur-toestanden niet zitten...Ze weet het, ze wist het...
Hij is later ook op zijn knieen gegaan en heeft om vergiffenis gevraagd. Ik had daar toen even geen boodschap aan, ik voelde mij in de steek gelaten, voor haar.
Hij liet mij alleen vertrekken en liet haar en haar natuur-toestanden niet zitten...Ze weet het, ze wist het...
Hij is later ook op zijn knieen gegaan en heeft om vergiffenis gevraagd. Ik had daar toen even geen boodschap aan, ik voelde mij in de steek gelaten, voor haar.
woensdag 30 december 2009 om 14:34
woensdag 30 december 2009 om 14:34
Hele vreemde situatie en er gaan bij mij direct alarmbellen rinkelen. Hij is wel erg goed met haar, en jij mag haar niet ontmoeten? Niet op een verjaardag, bedrijfsfeestje of feestdag? heeeel vreemd, zeker na 2 jaar!!
Dat ze slecht met andere mensen omgaat is natuurlijk gel*l. echt waar, wat een onzin.
Ik zou haar bij een komend feestje zelf bellen en haar uitnodigen. Heb je hem al op de man af gevraagd of er iets tussen hen speelt? Heb je gevraagd of je de volgende keer mee kan op een etentje?
Sterkte!
Dat ze slecht met andere mensen omgaat is natuurlijk gel*l. echt waar, wat een onzin.
Ik zou haar bij een komend feestje zelf bellen en haar uitnodigen. Heb je hem al op de man af gevraagd of er iets tussen hen speelt? Heb je gevraagd of je de volgende keer mee kan op een etentje?
Sterkte!
woensdag 30 december 2009 om 14:35
quote:kopjetheemeteenzoetje schreef op 30 december 2009 @ 14:28:
@Dangeensuus: ik zal je eerlijk zeggen dat ik de eerste maanden ook echt heb gedacht dat het kind van hem zou kunnen zijn. Hij zegt van niet: ze heeft het kind gekregen van een bewuste 'one night stand' met een tintje..en mijn vriend is echt het boerenkool, zuurkool en hutspot- type
De reden waarom het tussen hun destijds uitging is omdat zij kinderen wilde en tegen de 40 begon te lopen.
Ik las van BGB dat het niet echt heel erg aardig is om zo met de partners van de vrienden om te gaan en ik ben het er mee eens. Moeilijk of niet, het lastig vinden om contact te maken in general of niet... ik besta... en ze weet dat ik besta...Maar de liefde was nog niet over?
@Dangeensuus: ik zal je eerlijk zeggen dat ik de eerste maanden ook echt heb gedacht dat het kind van hem zou kunnen zijn. Hij zegt van niet: ze heeft het kind gekregen van een bewuste 'one night stand' met een tintje..en mijn vriend is echt het boerenkool, zuurkool en hutspot- type
De reden waarom het tussen hun destijds uitging is omdat zij kinderen wilde en tegen de 40 begon te lopen.
Ik las van BGB dat het niet echt heel erg aardig is om zo met de partners van de vrienden om te gaan en ik ben het er mee eens. Moeilijk of niet, het lastig vinden om contact te maken in general of niet... ik besta... en ze weet dat ik besta...Maar de liefde was nog niet over?
woensdag 30 december 2009 om 14:35
woensdag 30 december 2009 om 14:37
kijk dat hun vriendschap niet verandert in een vriendschap met zijn drietjes, vind ik heel normaal...maar mijn vriend heeft iig al mijn (mannelijke) vrienden wel eens ontmoet...en ik al zijn (vrouwelijke) vrienden ook wel.
Ik zou het niet accepteren als ik die vriendin van je vriend niet zou 'mogen' ontmoeten. Zou er ook een vervelend gevoel bij krijgen. Heb jij je vriend wel duidelijk gemaakt wat deze situatie met jou doet? Heb je wel andere vrienden/collegae/familie etc. ontmoet of die ook niet?
Ik zou het niet accepteren als ik die vriendin van je vriend niet zou 'mogen' ontmoeten. Zou er ook een vervelend gevoel bij krijgen. Heb jij je vriend wel duidelijk gemaakt wat deze situatie met jou doet? Heb je wel andere vrienden/collegae/familie etc. ontmoet of die ook niet?
woensdag 30 december 2009 om 14:37
De tip is al eerder gegeven, bel haar op, heel vriendelijk met de mededeling dat het nu toch wel eens tijd wordt om zo'n goede vriendin van je vriend te ontmoeten en dat je haar bij deze uitnodigd om as vrijdag avond (maak het concreet) een hapje bij jullie te komen eten. Indien ze niet kan, doorvragen wanneer dan wel......
Geef aan je vriend aan dat je pas een gerust gevoel bij deze "vriendschap" kunt hebben wanneer je weet wat voor vlees je in de kuip hebt en dat je er daarom opstaat haar te ontmoeten....
Vertrouw op je intuïtie in deze maar let wel dat je niet alle energie op haar richt....je vriend zijn aandeel in dit geheel is volgens mij het belangrijkste.....
Succes.
Geef aan je vriend aan dat je pas een gerust gevoel bij deze "vriendschap" kunt hebben wanneer je weet wat voor vlees je in de kuip hebt en dat je er daarom opstaat haar te ontmoeten....
Vertrouw op je intuïtie in deze maar let wel dat je niet alle energie op haar richt....je vriend zijn aandeel in dit geheel is volgens mij het belangrijkste.....
Succes.
woensdag 30 december 2009 om 14:38
Ik snap precies wat je bedoeld... Je vertrouwd hém wel, maar háár niet. Dat kan ook niet, want je hebt haar nog nooit gezien.
Het kán natuurlijk zijn dat hij wel iets van haar wil, maar dan heb je sowieso een probleem.
Maar, het kan ook zeker zo zijn dat hij dat niet wil. In dat geval kan het óf een vriendschap zijn tussen twee mensen waar partners niet welkom zijn. Je hebt dat zelf misschien ook wel, die ene vriendin waarmee je alleen samen afspreekt omdat het met de vriendjes erbij gewoon niet klikt. De ene persoon kan wel met zo'n situatie overweg, de ander niet. Ikzelf zou dat niet kunnen omdat je nu eenmaal mag verwachten dat je als DE vriendin belangrijker bent dan EEN vriendin. Maar hee, ieder heeft daar zijn eigen gedachten bij.
Wat ook kan is dat hij weet dat zij het niet leuk vindt als jij erbij bent omdat ze toch ergens gevoelens heeft voor hem en, zonder dat het overspel hoeft te betekenen, geniet van de momenten samen. Mannen, dat is mijn beleving, zíen dit niet of wíllen het niet zien.
Hoe dan ook, ik zou het niet pikken. Als ik jouw posts lees kom je niet over als een wantrouwend iemand die van de kassiere al niets moet weten. En als je in een relatie zit mag je verwachten dat je bepaalde gewoonten aanpast, hoe onschuldig ook, als dat je partner dwars zit.
Het kán natuurlijk zijn dat hij wel iets van haar wil, maar dan heb je sowieso een probleem.
Maar, het kan ook zeker zo zijn dat hij dat niet wil. In dat geval kan het óf een vriendschap zijn tussen twee mensen waar partners niet welkom zijn. Je hebt dat zelf misschien ook wel, die ene vriendin waarmee je alleen samen afspreekt omdat het met de vriendjes erbij gewoon niet klikt. De ene persoon kan wel met zo'n situatie overweg, de ander niet. Ikzelf zou dat niet kunnen omdat je nu eenmaal mag verwachten dat je als DE vriendin belangrijker bent dan EEN vriendin. Maar hee, ieder heeft daar zijn eigen gedachten bij.
Wat ook kan is dat hij weet dat zij het niet leuk vindt als jij erbij bent omdat ze toch ergens gevoelens heeft voor hem en, zonder dat het overspel hoeft te betekenen, geniet van de momenten samen. Mannen, dat is mijn beleving, zíen dit niet of wíllen het niet zien.
Hoe dan ook, ik zou het niet pikken. Als ik jouw posts lees kom je niet over als een wantrouwend iemand die van de kassiere al niets moet weten. En als je in een relatie zit mag je verwachten dat je bepaalde gewoonten aanpast, hoe onschuldig ook, als dat je partner dwars zit.
woensdag 30 december 2009 om 14:38
Ik vind dit toch wel wat vreemd en ook bij mij kwam als eerste gedachte op dat het kind misschien toch van hem is, maar dat schijnt dus uitgesloten (?) te zijn.
De rol van je vriend snap ik niet helemaal. Het is moeilijk om in iemands hoofd te kijken, maar ik zou me kunnen voorstellen dat ook hij juist graag wil dat de twee zo belangrijke vrouwen in zijn leven elkaar leren kennen.
Kun je de volgende keer dat hij met haar afspreekt niet gewoon meegaan? Zij kookt kennelijk gezellig voor hem als ze werkafspraken hebben: dan eet jij eens een keertje gezellig mee en vertrekt na het eten zodat zij nog kunnen werken? Of ze spreken eindelijk eens een keer bij jullie thuis af (waarom gebeurt dat eigenlijk nooit?): jullie drinken gezamenlijk een kopje thee en daarna gaan zij aan het werk? Leg die scenario's eens voor aan je vriend en als hij dan afwijzend reageert zonder goede reden, is het misschien tijd voor wat wantrouwen.
De rol van je vriend snap ik niet helemaal. Het is moeilijk om in iemands hoofd te kijken, maar ik zou me kunnen voorstellen dat ook hij juist graag wil dat de twee zo belangrijke vrouwen in zijn leven elkaar leren kennen.
Kun je de volgende keer dat hij met haar afspreekt niet gewoon meegaan? Zij kookt kennelijk gezellig voor hem als ze werkafspraken hebben: dan eet jij eens een keertje gezellig mee en vertrekt na het eten zodat zij nog kunnen werken? Of ze spreken eindelijk eens een keer bij jullie thuis af (waarom gebeurt dat eigenlijk nooit?): jullie drinken gezamenlijk een kopje thee en daarna gaan zij aan het werk? Leg die scenario's eens voor aan je vriend en als hij dan afwijzend reageert zonder goede reden, is het misschien tijd voor wat wantrouwen.
woensdag 30 december 2009 om 14:38
Hallo,
Ik denk dat andere vrouwen al veel eerder aan de bel hadden getrokken, dus wat dat betreft ben je vrij tolerant geweest.
Het is heel raar dat je haar nog nooit ontmoet hebt. Zeker als het zo'n goede vriendin is. Zou haar bellen om haar uit te nodigen en, als ze niet wil, bij je vriend aandringen dat je haar wilt ontmoeten en aangeven dat je het zo langzamerhand een hele rare situatie vindt.
Dat je naam niet op kerstkaart staat, vind ik ook veeg teken. Een vriendschap tussen man en vrouw kan heus wel, maar ze moet je wel erkennen als partner.
Ik denk dat andere vrouwen al veel eerder aan de bel hadden getrokken, dus wat dat betreft ben je vrij tolerant geweest.
Het is heel raar dat je haar nog nooit ontmoet hebt. Zeker als het zo'n goede vriendin is. Zou haar bellen om haar uit te nodigen en, als ze niet wil, bij je vriend aandringen dat je haar wilt ontmoeten en aangeven dat je het zo langzamerhand een hele rare situatie vindt.
Dat je naam niet op kerstkaart staat, vind ik ook veeg teken. Een vriendschap tussen man en vrouw kan heus wel, maar ze moet je wel erkennen als partner.
woensdag 30 december 2009 om 14:38
Of het normaal is of niet doet er niet toe.
Jij hebt er last van. En je vriend trekt zich daar niets van aan en doet geen moeite om de situatie voor jou aanvaardbaar te maken. Dat vind ik hier het echte probleem.
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met mijn ex. En zat mezelf ook maar steeds af te vragen of ik te tolerant was of juist niet oplettend genoeg. Als het een man was geweest zou ik er namelijk totaal geen problemen mee gehad hebben. En dat vond ik dan weer kinderachtig voor mezelf.
Maar het was vooral het stiekeme eromheen dat mij pijn deed. En dat had mijn man kunnen voorkomen. Als je niets te verbergen hebt, verberg dan ook niks.
Jij hebt er last van. En je vriend trekt zich daar niets van aan en doet geen moeite om de situatie voor jou aanvaardbaar te maken. Dat vind ik hier het echte probleem.
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met mijn ex. En zat mezelf ook maar steeds af te vragen of ik te tolerant was of juist niet oplettend genoeg. Als het een man was geweest zou ik er namelijk totaal geen problemen mee gehad hebben. En dat vond ik dan weer kinderachtig voor mezelf.
Maar het was vooral het stiekeme eromheen dat mij pijn deed. En dat had mijn man kunnen voorkomen. Als je niets te verbergen hebt, verberg dan ook niks.
woensdag 30 december 2009 om 14:39
Weten jullie: het voelt niet prettig om mijn eigen vent, die ik hoog in het vaandel heb staan, niet te vertrouwen.. Dus ik probeer dat niet te doen maar moeilijk is het wel.
De liefde tussen hun was wel een beetje op z'n eind. Zij heeft toen eindelijk haar kind gekregen en daarna zijn ze weer in contact gekomen.
Hij heeft mij gezegd dat hij altijd van haar zal houden maar dat ik mij geen zorgen hoef te maken omdat het vriendschappelijk is. En dat heb ik ook geaccepteerd... Nu is de acceptatie een beetje op aan het raken. En ben ik boos geworden en heb ik bijna zin om te eisen dat het over is tussen die twee. Inmiddels is de soep zo heet opgediend. Moet ik haar nog wel in mijn huis willen?
De liefde tussen hun was wel een beetje op z'n eind. Zij heeft toen eindelijk haar kind gekregen en daarna zijn ze weer in contact gekomen.
Hij heeft mij gezegd dat hij altijd van haar zal houden maar dat ik mij geen zorgen hoef te maken omdat het vriendschappelijk is. En dat heb ik ook geaccepteerd... Nu is de acceptatie een beetje op aan het raken. En ben ik boos geworden en heb ik bijna zin om te eisen dat het over is tussen die twee. Inmiddels is de soep zo heet opgediend. Moet ik haar nog wel in mijn huis willen?
woensdag 30 december 2009 om 14:41
Sorry, ik vind dit ook niet normaal. Waarom bel je haar niet eens, om haar uit te nodigen? Dan merk je vast wel of hij het heeft door gegeven. Niet goed met mensen omgaan, vind ik een kulsmoes.....
Soms kun je iemand ook (te veel) vertrouwen....hopleijk heb jet het bij het rechte eind en is er inderdaad niets aan de hand. Maar ik moet zeggen dat jij erg tolerant bent....ik zou dat niet meer zijn na twee jaar en als ik die goede vriendin nog nooit had ontmoet. Dát vind ik echt heel vreemd, je hoeft niet vrienden te worden met elkaars vrienden, maar elkaar kennen of leren kennen vind ik er wel bij horen..
Soms kun je iemand ook (te veel) vertrouwen....hopleijk heb jet het bij het rechte eind en is er inderdaad niets aan de hand. Maar ik moet zeggen dat jij erg tolerant bent....ik zou dat niet meer zijn na twee jaar en als ik die goede vriendin nog nooit had ontmoet. Dát vind ik echt heel vreemd, je hoeft niet vrienden te worden met elkaars vrienden, maar elkaar kennen of leren kennen vind ik er wel bij horen..
