mijn ex loslaten of blijven wachten?

30-12-2009 12:22 110 berichten
Alle reacties Link kopieren
Na 10 jaar een relatie gehad te hebben met mijn vriendin, zijn we toch uit elkaar gegaan. Dit was mijn schuld omdat ik mijn hoofd op hol liet brengen door een andere vrouw, via internet notabene... hoe stom ken je zijn he? Maar goed, mijn contact met die vrouw werd voor mijn eigfen beleving gewoon te serieus en ik had het toen tegen mijn vriendin verteld, dat ik gevoelens voor haar had. Toen brak er een periode van veel verdiet aan en na veel praten besloot mijn vriendin me nog een kans te geven als ik het contact zou breken met die ander. Dat deed ik maar na een paar maanden zocht ik weer contact met haar (stom stom stom) en toen hield ik stiekem contact, maar daar kon ik ook niet met mezelf leven en toen had ik het weer verteld en dus voor de tweede keer mijn vriendin enorm gekwetst.

We zijn toen uit elkaar gegaan maar ik mocht nog wel bij haar in huis wonen tot ik een eigen huisje zou vinden. we besloten namelijk wel om zo goed mogelijk uit elkaar te gaan omdat we ook nog 2 kinderen hebben samen.



Ik woon nu sinds een paar maanden op me eigen maar logeer nog regelmatig bij mijn ex (op de bank) vanwege de kids. We doen heel normaal tegen elkaar en alles voelt heel vertrouwd. Met die vrouw van internet heb ik helemaal geen contact meer en daar heb ik ook helemaal geen behoefte meer aan. Maar sinds ik bij mijn vriendin weg ben, ben ik gaan beseffen hoeveel pijn ik haar heb gedaan en ondertussen ben ik heel erg gaan beseffen hoeveel ik van haar hou en ben weer helemaal verliefd op haar. Ik heb het er met haar over gehad en zei dat ik ondanks alles haar terug wil.



Maar ondanks dat we heel goed en vertrouwd met mekaar omgaan, weet ze nog niet of ze weer verder met mij wil. Ze zegt de tijd zal het leren en dat respecteer ik heus wel, maar ondertussen word ik gek van verdriet, ik mis haar zo, ik hou zo van haar en ik ben bang dat ze een ander heeft en ik weet dat ik geen recht van spreken heb maar ik wil zo graag dat het goed komt, dat alles weer het oude is, desnoods een latrelatie. Maar mijn vriendin zegt dat ze zeker nog liefde voor me heeft, maar dat ze het toch wil afwachten.



Maar dit alles fdoet me gewoon veel pijn, die onzekerheid, het niet weten of het wachten loont, misschien ontmoet ze wel een ander, of heeft ze die al? ik weet het niet zei zegt van niet maar het ken altijd en elke keer als ik bij haar ben dan komt er zoveel gevoel bij me los. Gevoel van liefde, verdriet, spijt, angst en onzekerheid...



Ik begin echt radeloos te worden. Ik weet wat ik fout heb gedaan en ik wil haar bewijzen dat ik een goeie man wil zijn voor haar, ik weet dat ik moet afwachten, dat ik haar liefde niet kan afdwingen, maar het is zo moeilijk, juist omdat we elkaar zovaak zien. Misschien is het beste om elkaar gewoon niet te zien en een bepaalde regeling te treffen voor de kids, maar ik wil die vriendschap die ik met haar heb ook niet kwijt, en hier staan dus mijn gevoelens in de weg. Ik word er echt niet goed van. Als we bij elkaar zijn wil ik van het moment genieten, niet zielig doen, niet de sfeer verzieken, gewoon gezellig samen.. en dat lukt me redelijk, om een happy face op te zetten, maar van binnen lijd ik en doet het echt verschrikkelijk veel pijn.



Ik weet het niet meer, ik wil haar zo graag terug...
Mijn leven zou een stuk makkelijker zijn als mijn grenzen wat ruimer waren omtrend internetgesprekken etc... maar jah zo zit het nu eenmaal niet
Begrijp me niet verkeerd, het is walgelijk als je man/vrouw met een ander zit te trekkebekken op het internet. Kinderachtig, triest gedrag vind ik het, onvolwassen op z'n zachtst.

Maar ik vind het nog niet te vergelijken met fysieke seks hoor.
Nee ik vergelijk het niet met fysieke seks, dat is voor mij echt de limit, zoenen zelfs al.
Rumpel, ben je er nog?

Het zou fijn zijn als je nog even mee kwam praten, over jezelf zeg maar.....
lol
Alle reacties Link kopieren
He Rumpel,



Ik denk dat je mijn ex bent. Dit verhaal komt me wel erg bekend voor evenals de spellingsfouten....

Zo ja... ik wil het beste voor de kinderen en dat vind ik op dit moment dat we op goede voet met elkaar omgaan en dat de kinderen niet leiden onder onze scheiding.

Zo nee... het komt niet meer goed. De liefde van jou ex is voorbij ook heeft ze al veel van jou gepikt en wil ze nu alleen verder met de kinderen.

De zo ja en zo nee slaat eigenlijk in beide gevallen op jou maar ook op mij!
Interessante wending.....

Isje, jij herkent dit verhaal van jezelf?

En jij ziet het voor jezelf niet meer goedkomen ook?
owkeeeee........
Alle reacties Link kopieren
Als je van je ex houd, laat je haar los, en blijf je niet op de bank slapen!

Geef haar volledig de kans om te beslissen wat ze wil. Zolang jij steeds maar daar bent, blijft haar leven overhoop liggen.

Natuurlijk is ze nog bevriend met je, je bent de vader van de kinderen(begrijp ik het verhaal) en natuurlijk ziet ze je niet helemaal als foute kerel, want met die foute kerel is ze 10 jaar samen geweest. En daarom zijn er miss nog momenten dat het vertrouwd voelt als jullie samen zijn.

Geef haar de ruimte, want je ontneemt haar nu ook de kans er achter te komen hoe zij verder wil of kan.

Ik lul niet uit mn nek, ik stond in dezelfde schoenen als jij en ik heb de consequenties genomen van mn eenmalige stomme aktie en nu zijn we allebei gelukkiger apart dan samen.

En als jij van binnen pijn leid, hoe zal zij zich dan voelen?

Je kan niet doen alsof er niks gebeurd is, en een 'happy face'op zetten. Zij vergeet echt niet wat er gebeurd is!
Alle reacties Link kopieren
He Eleonora,



Ja inderdaad een aparte wending, maar lijkt inderdaad of dit over mij gaat. Is gewoon eng. Wat hij zegt en schrijft heeft mijn ex de laatste tijd ook tegen mij gezegd enzo.

Al slaapt mijn ex niet bij mij op de bank en zou dat ook niet willen. Ook mijn ex geeft me totaal geen ruimte om een keuze te maken en blijft maar zeuren en praten over wat er is gebeurt en dat hij nu veranderd is (al zie ik daar weinig van).

Ik heb inderdaad wel tegen hem gezegd we zien wel wat de toekomst brengt, maar weet dat ik nu gelukkiger ben dan met hem. (dit hem natuurlijk ook gezegd, maar lijkt wel of hij het niet accepteerd) Al is het soms zwaar....
Alle reacties Link kopieren
Ik had contact gekregen met een vrouw via internet en het was altijd heel lachen en lol als we samen online waren, we ging op het laatst met elkaar hyven en msn maar ik kreeg het gevoel dat er een band ontstond tussen ons, en ja ik weet het ,hoe stom ken je zijn dat je ken denken dat er een band onstaat tussen 2 mensen terwijl je elkaar niet eens gezien heb, maar toch voelde het zo voor m ij, we deelden lief en leed en ik keek er altijd naar uit als zij weer online was. Ik voelde me echt verrliefd worden op haar. En dat gevoel werd steeds sterker en toen moest ik het dus tegen mijn vriendin zeggen. Ik heb de dame in kwestie nog nooit ontmoet maar ik was toch gevallen voor haar lieve woordjes.. ze vertelde me idd hoe bijzonder ik was en dat ze het jammer vond dat ik al een vriendin had en dat ze voor altijd op me zou wachten enz enz. En misschien had ik wel behoefte aan dat soort woorden van een vreemde onbekende vrouw, omdat ik toch al 10 jaar samen was en ja ik ben zo dom geweest om daaraan toe te geven, maar ik heb haar nooit ontmoet, en geen sex gehad met haar. Maar ik had tegen mijn vriendin verteld dat ik gevoelens voor haar had gekregen, (ik had al een jaar contact met haar) en dus vroeg me vriendin wat ik wou..



ik zei dat ik verder wilde met mijn vriendin en dus brak ik contact af met die vrouw vban internet en ook dat deed me pijn, het voelde alsof ik een hele goeie vriendin aan de kant zette, nog niet beseffende dat ik dat al wel deed in het echte leven met mijn echte vriendin, maar ok ik had haar niet van mijn msn geblokkeerd en na 2 maanden kreeg ik een berichie van haar hoe het met me ging en daar had ik nooit op moeten reageren maar ik reageerde tyoch en toen bleef ik dus stiekem contact houden en dat terwijl mijn vriendin en ik het eigelijk al achter ons hadden gelaten.



ik kon der alleen niet tegen dat ik nu achter de rug van me vriendin contact had met haar en dus vertelde ik het weer, ik zei maar ik wil niet alles op het spel zetten, natuurlijk wil ik voor onze relatie gaan, maar ik moest vanmezelf eerlijk derbij zeggen dat ik gewoon die gevoelens had en dat als mijn msnvriendin de boot niet zou afhouden dast ik dan niet wist wat ik zou doen...



en dat voelde ik toen op dat moment ook zo en daar wilde ik niet over liegen tegen mijn vriendin, maar misschien was het wel beter geweest, maar toch besloot ik om eerlijk te zijn.



en toen gingen we dus definitief uit elkaar. En helaas ken ik dat vertrouwen niet terug winnen, dat weet ik ook wel, maar nu is alles mij duidelijk en nu weet ik dat ik verder wil met mijn vriendin en dat zei wel de ware is voor mij en dat ik beter had moeten vechten.



En ik weet dat ik die reacties ken verwachten van hier en dast ik niet moet zeuren en dat het beter is om verder te gaan, datr het me eigen schuld is, dat ik het zelf verklooit heb, maar stiekem hoopte ik toch door me verhaal hier neer te zetten dat er iemand was die zou zeggen dat het allemaal goed zou komen, dat er nog hoop is.. ik weet heus ook zelf wel beter hoor, maar het enigste wat ik wil is nog een allerlaatste kans...
wij kunnen toch niet gaan roepen dat het weer goedkomt? Er is er maar 1 die dat kan zeggen en dat is je ex.
Alle reacties Link kopieren
het is niet dat ik haar niet geen ruimte wil geven, zij heeft zelf gezegt dat ik blijf logeren, ik heb al heel vaak tegen haar gezegd dat als ze vind dat ik er te vaak ben, dat ze dat dan ook gfewoon moet zeggen en toen zei zij ook van, nah dan zou ik het ook zeker wel te horen krijgen.



We hebben samen kerst gevierd en nieuwjaar gaan we ook samen doorbrengen, daarom is het voor mij zo verwarrend en daar heb ik er over gehad met mijn vriendin en zij zegt ook, misschien komen we ooit wel weer samen als een stelletje, maar ze wil niet te snel, maar met elkaar optrekken op vriendschappelijke basis daar heeft zij geen problemen mee en ik vind dat ik zelf in me handen mag klappen met zo'n vrouw en daarom is de vriendschap die we nu hebben ook zo belangrijk voor me, maar ondertussen worden mijn gevoelens voor haar steeds heftiger en daarom weet ik het gewoon niet meer..
Alle reacties Link kopieren
Nee je bent niet mijn ex! (gelukkig)

Maar ik denk dus (sorry) dat het niet meer goed komt. Zij zegt dit omdat ze jou niet goed los kan laten en je toch graag in haar leven wil houden maar op een andere manier.

Ik wil je toch adviseren om verder te gaan met jou leven en niet te blijven wachten. Geniet van alle leuke momenten samen en zorg dat je er bent voor je kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Is Isje28 inderdaad je ex?
Alle reacties Link kopieren
Niet dus.
Alle reacties Link kopieren
O,o,o....dat MSN ; dat zou verboden moeten worden ; hoeveel huwelijken ik daar al niet op stuk heb zien lopen. Het is zo voorspelbaar, zo gemaakt en van zo'n triesterige treurigheid....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
nee ik wist al zeker dat jij mijn ex niet was want die zit hier zowiezo niet, maar ik weet dat ik verder moet en dat wil ik ook en elke dag zeg ik ook tegen mezelf, het is zoals het is en ik ga er iets van maken zo alleen en dan zoek ik ook afleiding en op me werk concentreer ik me ook alleen daar op en dan gaat het ook wel. Maar nu heb ik vakantie en heb net heel lang kerst weekend achter de rug bij mijn vriendin, normaal kom ik alleen op vrijdags bij haar langs en de rest van de week ben ik op me iegen maar nu was het extra lang en dan maalt er weer alles door me hoofd endaarom kwam ik effe hier, ik moest gewoon effe me ei kwijt...



en ik weet heus wel dat ik niet als een hondje achter haar aan moet lopen en dat ik altijd als ik bij haar ben moet laten zien dat het goed met me gaat, maar echt waar, van binnen ga ik echt kapot...
Alle reacties Link kopieren
Rumpel, ik vind dat je wel wat hard van stapel bent gelopen met dat MSN-verhaal en dat dan maar aan je vriendin vertellen en dan denken dat je helemaal verliefd was. Voor hetzelfde heb je met een opa van 80 gemsnt.
quote:Isje28 schreef op 30 december 2009 @ 14:44:

He Eleonora,



Ja inderdaad een aparte wending, maar lijkt inderdaad of dit over mij gaat. Is gewoon eng. Wat hij zegt en schrijft heeft mijn ex de laatste tijd ook tegen mij gezegd enzo.

Al slaapt mijn ex niet bij mij op de bank en zou dat ook niet willen. Ook mijn ex geeft me totaal geen ruimte om een keuze te maken en blijft maar zeuren en praten over wat er is gebeurt en dat hij nu veranderd is (al zie ik daar weinig van).

Ik heb inderdaad wel tegen hem gezegd we zien wel wat de toekomst brengt, maar weet dat ik nu gelukkiger ben dan met hem. (dit hem natuurlijk ook gezegd, maar lijkt wel of hij het niet accepteerd) Al is het soms zwaar....



Aangezien jouw ex niet bij je op de bank slaapt denk ik niet dat het om jouw ex gaat maar misschien is het voor jou tijd om je ex te vertellen dat het wat jou betreft echt over is?

Dan kan hij ook verder namelijk.

Denk je niet dat dat een goed idee is?
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 december 2009 @ 15:06:

O,o,o....dat MSN ; dat zou verboden moeten worden ; hoeveel huwelijken ik daar al niet op stuk heb zien lopen. Het is zo voorspelbaar, zo gemaakt en van zo'n triesterige treurigheid....



Dat vind ik nou ook

Ik zou mezelf voor mijn kop slaan als mijn relatie door zoiets als MSN vernietigd zou zijn. MSN! Een kindermedium tegenwoordig! Inderdaad, voor hetzelfde geld was het een man van 80, je weet het niet als je het van tekst en eventueel foto's moet hebben.



Dan nog liever full blown vreemdgaan, met het fysieke deel er bij, nu heb je letterlijk niks overgehouden aan iets wat niet eens iets was.



Wat een misère......
Alle reacties Link kopieren
Doen jullie ook nog weleens wat leuks samen , of alleen met de kinderen? Denk je dat ze het leuk zou vinden om weer eens een keertje samen uit eten oid te gaan?

Zou het kunnen zijn dat jullie samen toch een klein beetje ingekakt raakten ( niet verwonderlijk met werk , kinderen etc ) en dat je daarom zo snel onder de indruk was van een leuk MSN gesprekje? Dan heeft zij net zo goed sleur gekend ( al heeft ze dat misschien anders beleefd én er anders naar gehandeld ) en misschien zou " daten " weer naar boven kunnen halen waar jullie in het begin voor elkaar op gevallen zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Letgo schreef op 30 december 2009 @ 15:12:

Rumpel, ik vind dat je wel wat hard van stapel bent gelopen met dat MSN-verhaal en dat dan maar aan je vriendin vertellen en dan denken dat je helemaal verliefd was. Voor hetzelfde heb je met een opa van 80 gemsnt.Het is zó simpel ; doen alsof je iemand geweldig vindt, en meeleeft en iemands hobby's en meningen deelt en spannend en leuk bent .... De narigheid die daar uit voortkomt is alleen nooit zo simpel.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
een goeie vriendin van me heeft me toen al gewaarschuwd en zei precies hetzelfde, ze zei je weet nooit wie dat is en voor hetzelfde geld ben je met een kerel aan het chatten en ze had er ook helemaal geen goed gevoel bij, maar ik weet niet, ik was zo verblind. Maar ja ik had al een jaar contact met die vrouw op msn dus het was niet hard van stapel lopen, wel ontzettend stom dat wel en misschien had ik wel niks moeten zeggen tegen mijn vriendin, maar dan was onze relatie alleen maar gebaseerd op een leugen en daar kon ik echt nioet meeleven.
quote:rumpel schreef op 30 december 2009 @ 15:11:



en ik weet heus wel dat ik niet als een hondje achter haar aan moet lopen en dat ik altijd als ik bij haar ben moet laten zien dat het goed met me gaat, maar echt waar, van binnen ga ik echt kapot...



Natuurlijk ga je kapot. Verschrikkelijk en nog wel door een computer en teksten op je mobiele telefoon. Pfffffffffffffffff.....



Maar ja, nu verder, want dat is wel wat je moet doen natuurlijk.

De kinderen zijn er en die zie je gelukkig regelmatig, leg dat vast met elkaar, heb er volwassen gesprekken over en neem afstand van je ex. Geef haar ademruimte ook, dan kan zij ook eens nadenken over wat er allemaal gebeurd is.



Dus laat die bank bij haar voor wat 'ie is en ga naar je eigen huis en naar je eigen bed.

Bouw zo veel mogelijk zelf een leven op, want dat leven van jou gaat verder, ook zonder je ex en je kunt niet bij haar op de bank blíjven liggen, op een dag houdt dat hoe dan ook op.



Heb je vrienden? Kun je je ei kwijt bij je familie? Is therapie iets voor je? Een praatgroep bijvoorbeeld? Mannen die net als jij wat stuurloos zijn nu ze het zelf moeten gaan doen?



Wat heb je zakelijk allemaal geregeld met je ex inmiddels?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven