
Met een knal een k.tjaar uit!
vrijdag 1 januari 2010 om 03:50
Hoi allemaal,
Nou... en een knal is het geweest; ruzie, pijn (lichamelijk, geestelijk), maar ook buiten... een schuurtje dat lekker knalde door vuurwerk, waardoor de brandweer moest komen.
Zelf heb ik het afgelopen jaar behoorlijk veel voor de kiezen gehad, ben in de ziektewet gekomen door een ongeluk, daaraan heb ik een spierziekte (spierdystrofie) aan over gehouden. Afgelopen week een miskraam... heb wel een vriend die me zoveel mogelijk probeert te steunen. Tot vanavond dan; enorme ruzie. Vriend had lekker eten gekocht, een toetje, ijs waarvan hij niet wist dat ik ze beiden niet lust (een van de dingen die we toevallig nog niet van elkaar wisten.) Ik floepte eruit, oh dat lust ik niet, niet geirriteerd of zo, omdat ik wist dat hij er zo'n moeite voor had gedaan. Hij reageerde hierop door te zeggen; tja dan heb je denk ik een beetje pech gehad. Ik zei hierop weer; blijkbaar (niet met een bepaalde intentie, maar gewoon als constatering, er was voor mij niets aan de hand), waarop mijn mond openvloog toen hij eruit floepte; jezus, neem toch niet zo'n slachterofferrol aan!
Ik ben hier best een beetje van geschrokken, deze opmerking sloeg als tiet op kaar, nergens op. Ja, er zijn de laatste tijd wat vaker lichte spanningen tussen ons, omdat erg veel in het huishouden op hem neer komt, hij werkt daarnaast fulltime, mijn ziekte en nog wat andere dingen. Maar we kunnen hier altijd goed over praten, zijn ook erg naar elkaar toegegroeid, en hebben het verder binnen de omstandigheden prima.
Ik besef me dat het waarschijnlijk wel spanningen zijn die er nu een beetje uitkomen, bij hem, en nu ook bij mij, schoot helemaal vol want hij heeft me wel gekwetst met deze opmerking. Heb al veel pijn, ben erg moe door wat er de laatste weken is gebeurd, en dan komt er dit nog bij. Mijn emmertje liep even over.
Hij schrok er zelf ook van en heeft meteen zijn excuses aangeboden, maar helaas was de toon voor de rest van de avond/ nacht wel gezet.
Met een knal een kutjaar uit.....nou hopelijk wel een beter jaar in!
Zo lucht in ieder geval op dit eventjes van me af te schrijven, me er van bewust zijnde dat ik de laatste tijd best veel topics heb gestart... .... in ieder geval bedankt voor de mensen die de moeite nemen dit topic te lezen!
Nou... en een knal is het geweest; ruzie, pijn (lichamelijk, geestelijk), maar ook buiten... een schuurtje dat lekker knalde door vuurwerk, waardoor de brandweer moest komen.
Zelf heb ik het afgelopen jaar behoorlijk veel voor de kiezen gehad, ben in de ziektewet gekomen door een ongeluk, daaraan heb ik een spierziekte (spierdystrofie) aan over gehouden. Afgelopen week een miskraam... heb wel een vriend die me zoveel mogelijk probeert te steunen. Tot vanavond dan; enorme ruzie. Vriend had lekker eten gekocht, een toetje, ijs waarvan hij niet wist dat ik ze beiden niet lust (een van de dingen die we toevallig nog niet van elkaar wisten.) Ik floepte eruit, oh dat lust ik niet, niet geirriteerd of zo, omdat ik wist dat hij er zo'n moeite voor had gedaan. Hij reageerde hierop door te zeggen; tja dan heb je denk ik een beetje pech gehad. Ik zei hierop weer; blijkbaar (niet met een bepaalde intentie, maar gewoon als constatering, er was voor mij niets aan de hand), waarop mijn mond openvloog toen hij eruit floepte; jezus, neem toch niet zo'n slachterofferrol aan!
Ik ben hier best een beetje van geschrokken, deze opmerking sloeg als tiet op kaar, nergens op. Ja, er zijn de laatste tijd wat vaker lichte spanningen tussen ons, omdat erg veel in het huishouden op hem neer komt, hij werkt daarnaast fulltime, mijn ziekte en nog wat andere dingen. Maar we kunnen hier altijd goed over praten, zijn ook erg naar elkaar toegegroeid, en hebben het verder binnen de omstandigheden prima.
Ik besef me dat het waarschijnlijk wel spanningen zijn die er nu een beetje uitkomen, bij hem, en nu ook bij mij, schoot helemaal vol want hij heeft me wel gekwetst met deze opmerking. Heb al veel pijn, ben erg moe door wat er de laatste weken is gebeurd, en dan komt er dit nog bij. Mijn emmertje liep even over.
Hij schrok er zelf ook van en heeft meteen zijn excuses aangeboden, maar helaas was de toon voor de rest van de avond/ nacht wel gezet.
Met een knal een kutjaar uit.....nou hopelijk wel een beter jaar in!
Zo lucht in ieder geval op dit eventjes van me af te schrijven, me er van bewust zijnde dat ik de laatste tijd best veel topics heb gestart... .... in ieder geval bedankt voor de mensen die de moeite nemen dit topic te lezen!

vrijdag 1 januari 2010 om 14:35
Ik moet vanaf volgende week een project met een collega opstarten die zo is. Op het eerste oogopslag komt ze heel enthousiast (een tikkeltje frivool) over, maar dat kan al heel snel omslaan in negativiteit en eindigend in een depressieve houding compleet met tranen. Heel vermoeiend en ik zit mij nu al voor te bereiden hoe ik mij hier het beste tegen kan bewapenen. Gewoon niet reageren, is denk ik het beste. Toch ?
vrijdag 1 januari 2010 om 14:58
Na een paar uur slapen ziet alles er weer zonniger uit.
Om even op een paar opmerkingen te reageren; ik ben me er zeker van bewust dat mijn opmerkingen over het ijs en het toetje dat ik niet luste erg koud op het dak van mijn vriend kwam. We hebben het hier ook niet lang daarna, toen als het ware de bom was gebarst ook uitgebreid over gehad. Ben me er zeker van bewust dat het leven van mijn vriend net zo is veranderd als dat van mij, en dat hij het er minstens net zo moeilijk heeft en er onder te lijden heeft.
Mijn vriend heeft verteld wat er op zijn hart lag, waarom hij reageerde zoals hij reageerde, en ik ook waarom ik reageerde zoals ik reageerde. Ik was ook net wakker, zat onder de medicijnen, en was erg chagrijnig toen ik wakker werd. Ik had ook gewoon dankbaar moeten zijn voor wat hij allemaal voor me had gedaan. We hebben een goed gesprek gehad, waarbij de postings van minny wel de spijker op z'n kop slaan, kan me volledig daarbij neerleggen.
Wat betreft of er dan werkelijks niets positiefs in 2009 te bedenken is? Ik had niet gezegd dat dat er niet was, maar alleen dat dat niet op dit moment overheerste. Natuurlijk zijn er erg positieve dingen gebeurd in 2009, we zijn gaan samenwonen, ik heb ondanks mijn ziektewet een vaste aanstelling gekregen op mijn werk enz.
En wat betreft een quote van Omen; ''Hij probeert iets liefs te doen. Jij doet helemaal niet lief en dat moet hij maar begrijpen. En wat begrijp jij dan van zijn tegenslag dit jaar? Je hoeft je eigen leed niet te bagatelliseren. Maar je hoeft ook niet je eigen leed boven dat van hem te stellen.''
Daar heb je helemaal gelijk in; ik heb het ook even nodig om met mijn neus op dat feit gedrukt te worden. Hij lijdt ook pijn. Hij is ook gefrustreerd wanneer hij ziet dat ik pijn heb en hij weet dat daar op het moment niets aan te doen is.
Ik heb een hele lieve vriend, en het wordt tijd daar eens meer waardering voor te tonen.
Om even op een paar opmerkingen te reageren; ik ben me er zeker van bewust dat mijn opmerkingen over het ijs en het toetje dat ik niet luste erg koud op het dak van mijn vriend kwam. We hebben het hier ook niet lang daarna, toen als het ware de bom was gebarst ook uitgebreid over gehad. Ben me er zeker van bewust dat het leven van mijn vriend net zo is veranderd als dat van mij, en dat hij het er minstens net zo moeilijk heeft en er onder te lijden heeft.
Mijn vriend heeft verteld wat er op zijn hart lag, waarom hij reageerde zoals hij reageerde, en ik ook waarom ik reageerde zoals ik reageerde. Ik was ook net wakker, zat onder de medicijnen, en was erg chagrijnig toen ik wakker werd. Ik had ook gewoon dankbaar moeten zijn voor wat hij allemaal voor me had gedaan. We hebben een goed gesprek gehad, waarbij de postings van minny wel de spijker op z'n kop slaan, kan me volledig daarbij neerleggen.
Wat betreft of er dan werkelijks niets positiefs in 2009 te bedenken is? Ik had niet gezegd dat dat er niet was, maar alleen dat dat niet op dit moment overheerste. Natuurlijk zijn er erg positieve dingen gebeurd in 2009, we zijn gaan samenwonen, ik heb ondanks mijn ziektewet een vaste aanstelling gekregen op mijn werk enz.
En wat betreft een quote van Omen; ''Hij probeert iets liefs te doen. Jij doet helemaal niet lief en dat moet hij maar begrijpen. En wat begrijp jij dan van zijn tegenslag dit jaar? Je hoeft je eigen leed niet te bagatelliseren. Maar je hoeft ook niet je eigen leed boven dat van hem te stellen.''
Daar heb je helemaal gelijk in; ik heb het ook even nodig om met mijn neus op dat feit gedrukt te worden. Hij lijdt ook pijn. Hij is ook gefrustreerd wanneer hij ziet dat ik pijn heb en hij weet dat daar op het moment niets aan te doen is.
Ik heb een hele lieve vriend, en het wordt tijd daar eens meer waardering voor te tonen.
vrijdag 1 januari 2010 om 15:00
vrijdag 1 januari 2010 om 15:08
quote:wuiles schreef op 01 januari 2010 @ 10:59:
Hij heeft zijn excuses aangeboden. Hebben jullie ook gesproken over de achtergrond van zijn opmerking? Jij zegt dat er slechts lichte spanningen zijn en dat jullie naar elkaar toegroeien. Is dat ook zijn mening?We hebben inderdaad ook gesproken over de achtergrond van zijn opmerkingen, hij is onder andere erg gestesst, door werk, maar ook door mij en huishouden. Maar dit zijn dingen waar we het vaak over hebben, elke keer wanneer er spanningen zijn praten we er over, omdat we communicatie 1 van de belangrijkste dingen in een relatie vinden. Hij deelt ook mijn mening dat we ondanks alles dichter naar elkaar zijn gegroeid, we leren elkaar goed kennen in een emotioneel zware periode...en merken dat we hierdoor een intensere band krijgen. Maar goed dat neemt niet weg dat er nog steeds spanningen ed. voorkomen...
Hij heeft zijn excuses aangeboden. Hebben jullie ook gesproken over de achtergrond van zijn opmerking? Jij zegt dat er slechts lichte spanningen zijn en dat jullie naar elkaar toegroeien. Is dat ook zijn mening?We hebben inderdaad ook gesproken over de achtergrond van zijn opmerkingen, hij is onder andere erg gestesst, door werk, maar ook door mij en huishouden. Maar dit zijn dingen waar we het vaak over hebben, elke keer wanneer er spanningen zijn praten we er over, omdat we communicatie 1 van de belangrijkste dingen in een relatie vinden. Hij deelt ook mijn mening dat we ondanks alles dichter naar elkaar zijn gegroeid, we leren elkaar goed kennen in een emotioneel zware periode...en merken dat we hierdoor een intensere band krijgen. Maar goed dat neemt niet weg dat er nog steeds spanningen ed. voorkomen...

vrijdag 1 januari 2010 om 15:30
quote:lindy schreef op 01 januari 2010 @ 14:52:
O jee, moet je er ook nog mee werken? Ja, dat kan heel lastig zijn. Is ze faalangstig of gewoon algeheel depressief? En dan zal je toch niet de enige zijn die daar op het werk last van heeft?Ik denk het eerste (om eerlijk te zijn). Ik denk dat "het" haar gewoon soms teveel wordt. Doordat ze nogal uitbundig kan zijn, trekt ze daardoor ook mensen aan. Dan wanneer ze er even geen zin meer in heeft, dan wil ze zich het liefst even terugtrekken maar dat snappen de mensen weer niet dus dan raakt ze van slag. Verder kan ze moeilijk dingen overzien (helikopter visie) en kan moeilijk linken leggen. Ze stelt ook altijd heel veel vragen -soms als een spervuur-; ook over de meest simpele en logische dingen. Alsof ze er zeker van wil zijn dat ze het allemaal wel snapt. Heel interessant maar wanneer je een deadline hebt, ook vermoeiend. Maar we gaan hier zwaar off topic .
O jee, moet je er ook nog mee werken? Ja, dat kan heel lastig zijn. Is ze faalangstig of gewoon algeheel depressief? En dan zal je toch niet de enige zijn die daar op het werk last van heeft?Ik denk het eerste (om eerlijk te zijn). Ik denk dat "het" haar gewoon soms teveel wordt. Doordat ze nogal uitbundig kan zijn, trekt ze daardoor ook mensen aan. Dan wanneer ze er even geen zin meer in heeft, dan wil ze zich het liefst even terugtrekken maar dat snappen de mensen weer niet dus dan raakt ze van slag. Verder kan ze moeilijk dingen overzien (helikopter visie) en kan moeilijk linken leggen. Ze stelt ook altijd heel veel vragen -soms als een spervuur-; ook over de meest simpele en logische dingen. Alsof ze er zeker van wil zijn dat ze het allemaal wel snapt. Heel interessant maar wanneer je een deadline hebt, ook vermoeiend. Maar we gaan hier zwaar off topic .
vrijdag 1 januari 2010 om 18:07
quote:lindy schreef op 01 januari 2010 @ 13:58:
Lullig, ik weet er alles van als het tegenzit, maar moet je dan in een gezelschap van mensen die niet eens je vrienden zijn, de hele sfeer verprutsen met oud op nieuw? Ben zelf wel eens thuisgebleven als ik echt niet in de stemming was. Het is ook niet de eerste keer dat ze dat doet, dat meisje is iemand die telkens een hele negatieve draai aan het moment kan geven, hebben we al vaker gemerkt. Ik ben d'r spuugzat, eerlijk gezegd.
Ik heb zo.n schoonzus gehad, Lindy.
Ik noem het puur aandachttrekkerij.
Jouw kennis van......zit psychisch misschien niet zo lekker in haar vel.
Maar mijn schoonzus mankeerde niks, ! Liet zich zo van de trap vallen.
Bij voorkeur als ze ergens op kraamvisite was.
Lullig, ik weet er alles van als het tegenzit, maar moet je dan in een gezelschap van mensen die niet eens je vrienden zijn, de hele sfeer verprutsen met oud op nieuw? Ben zelf wel eens thuisgebleven als ik echt niet in de stemming was. Het is ook niet de eerste keer dat ze dat doet, dat meisje is iemand die telkens een hele negatieve draai aan het moment kan geven, hebben we al vaker gemerkt. Ik ben d'r spuugzat, eerlijk gezegd.
Ik heb zo.n schoonzus gehad, Lindy.
Ik noem het puur aandachttrekkerij.
Jouw kennis van......zit psychisch misschien niet zo lekker in haar vel.
Maar mijn schoonzus mankeerde niks, ! Liet zich zo van de trap vallen.
Bij voorkeur als ze ergens op kraamvisite was.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter

vrijdag 1 januari 2010 om 18:18
quote:binkie14 schreef op 01 januari 2010 @ 18:07:
[...]Ik heb zo.n schoonzus gehad, Lindy.
Ik noem het puur aandachttrekkerij.
Jouw kennis van......zit psychisch misschien niet zo lekker in haar vel.
Maar mijn schoonzus mankeerde niks, ! Liet zich zo van de trap vallen.
Bij voorkeur als ze ergens op kraamvisite was. Oh mijn hemel. Ik heb dat eens bij een goede kennis gehad bij wie ik op kraamvisite was. Ik vond haar al zo raar doen met de baby (op een hele vervelende manier wakker maken omdat het volgens haar tijd was voor haar volgende voeding). Op een gegeven moment legde ze de baby boven in bed, kwam naar beneden en tien minuten later besloot ze haar weer op te halen. En toen ik haar naar beneden hoorde lopen, hoorde ik opeens bommerdebom en ik kijk; zie ik haar zo met de baby in haar armen op de billen tree voor tree de trap af vallen. Mijn hart stond stil. Gelukkig was alles ok maar heb sindsdien het contact afgehouden want ik kon dat niet aanschouwen. Haar man was trouwens op de hoogte maar vond dat ze zelf moest aangeven wanneer er iets zou zijn.
[...]Ik heb zo.n schoonzus gehad, Lindy.
Ik noem het puur aandachttrekkerij.
Jouw kennis van......zit psychisch misschien niet zo lekker in haar vel.
Maar mijn schoonzus mankeerde niks, ! Liet zich zo van de trap vallen.
Bij voorkeur als ze ergens op kraamvisite was. Oh mijn hemel. Ik heb dat eens bij een goede kennis gehad bij wie ik op kraamvisite was. Ik vond haar al zo raar doen met de baby (op een hele vervelende manier wakker maken omdat het volgens haar tijd was voor haar volgende voeding). Op een gegeven moment legde ze de baby boven in bed, kwam naar beneden en tien minuten later besloot ze haar weer op te halen. En toen ik haar naar beneden hoorde lopen, hoorde ik opeens bommerdebom en ik kijk; zie ik haar zo met de baby in haar armen op de billen tree voor tree de trap af vallen. Mijn hart stond stil. Gelukkig was alles ok maar heb sindsdien het contact afgehouden want ik kon dat niet aanschouwen. Haar man was trouwens op de hoogte maar vond dat ze zelf moest aangeven wanneer er iets zou zijn.
