Geld & Recht
alle pijlers
Werkgever accepteert ziekmelding niet
maandag 11 januari 2010 om 09:18
Hoi!
Ik heb me vanmorgen ziekgemeld met als reden, ik ben op. Heb de laatste maanden beetje teveel (lopende scheiding en ex laat mij niet met rust, 4 kids waar ik alleen voor zorg, financieel aan de grond, vader ernstig ziek) op mijn bordje gekregen.
Ik ben bij de huisarts geweest vorige week, heb slaaptabletten gekregen en moet morgen weer terugkomen. Ook moet ik naar maatschappelijk werk.
Ik voel me zwaar ellendig, huil veel, slaap niet, nergens zin in en bek de kinderen af. Ik werk 32 uur per week, had in december al aangegeven dat ik graag iets minder zou willen werken, was goed, maar dan in januari, helaas heeft mijn werkgever geen boodschap aan wat er allemaal gebeurd. Snap ik volkomen maar ik kan niet doorgaan tot ik letterlijk knap, heb de kids en die hebben ook al genoeg meegemaakt in korte tijd.
Ik kan een hoop hebben maar nu is het op.
Wat moet ik en wat kan ik doen, wat ben ik verplicht en hoe kan ik een beetje meer rust krijgen?
Ik heb me vanmorgen ziekgemeld met als reden, ik ben op. Heb de laatste maanden beetje teveel (lopende scheiding en ex laat mij niet met rust, 4 kids waar ik alleen voor zorg, financieel aan de grond, vader ernstig ziek) op mijn bordje gekregen.
Ik ben bij de huisarts geweest vorige week, heb slaaptabletten gekregen en moet morgen weer terugkomen. Ook moet ik naar maatschappelijk werk.
Ik voel me zwaar ellendig, huil veel, slaap niet, nergens zin in en bek de kinderen af. Ik werk 32 uur per week, had in december al aangegeven dat ik graag iets minder zou willen werken, was goed, maar dan in januari, helaas heeft mijn werkgever geen boodschap aan wat er allemaal gebeurd. Snap ik volkomen maar ik kan niet doorgaan tot ik letterlijk knap, heb de kids en die hebben ook al genoeg meegemaakt in korte tijd.
Ik kan een hoop hebben maar nu is het op.
Wat moet ik en wat kan ik doen, wat ben ik verplicht en hoe kan ik een beetje meer rust krijgen?
maandag 11 januari 2010 om 12:33
quote:Brown_Eyes schreef op 11 januari 2010 @ 12:28:
[...]
Wat kan jou het schelen als wij haar bewonderen?
Zeker onvoldoende eigen verplichtingen?
1) Ik zou het bijzonder op prijs stellen als je volgende keer bijleest alvorens te reageren. Deze opmerking is namelijk dikke mosterd en zorgt dat ik je weinig serieus neem.
2) De toon waarop je reageert komt op mij zeer zuur over. De meeste van jouw berichten komen overigens zo op mij over. Ik zou het erg kunnen waarderen als je de toon in je berichten aan zou willen passen.
3) Uit het tweede deel van het bericht meen ik op te maken dat je geïnteresseerd bent in mijn dagbesteding. Welnu, ik werk en volg daarnaast een deeltijdstudie. Tevreden?
[...]
Wat kan jou het schelen als wij haar bewonderen?
Zeker onvoldoende eigen verplichtingen?
1) Ik zou het bijzonder op prijs stellen als je volgende keer bijleest alvorens te reageren. Deze opmerking is namelijk dikke mosterd en zorgt dat ik je weinig serieus neem.
2) De toon waarop je reageert komt op mij zeer zuur over. De meeste van jouw berichten komen overigens zo op mij over. Ik zou het erg kunnen waarderen als je de toon in je berichten aan zou willen passen.
3) Uit het tweede deel van het bericht meen ik op te maken dat je geïnteresseerd bent in mijn dagbesteding. Welnu, ik werk en volg daarnaast een deeltijdstudie. Tevreden?
maandag 11 januari 2010 om 12:34
quote:Brown_Eyes schreef op 11 januari 2010 @ 12:30:
Meid, ga lekker douchen, kopje koffie pakken, doe iets in huis, boodschappen (mag gewoon).
De hele dag naar (deels) onzinnige reacties kijken, lijkt me ook niks. Alle ophef voor niks.
Groetjes!
Reacties zijn over het algemeen niet onzinnig.
Verder is hier wel degelijk een serieus conflict op hand zijnde, de werkgever dreigt het loon op te schorten. TO geeft aan dat ze haar inkomsten absoluut niet kan missen en dat ze zich momenteel niet in staat voelt te werken. Zowel TO als werkgever kunnen en mogen niet bepalen of zij (deels) niet kan werken.
Meid, ga lekker douchen, kopje koffie pakken, doe iets in huis, boodschappen (mag gewoon).
De hele dag naar (deels) onzinnige reacties kijken, lijkt me ook niks. Alle ophef voor niks.
Groetjes!
Reacties zijn over het algemeen niet onzinnig.
Verder is hier wel degelijk een serieus conflict op hand zijnde, de werkgever dreigt het loon op te schorten. TO geeft aan dat ze haar inkomsten absoluut niet kan missen en dat ze zich momenteel niet in staat voelt te werken. Zowel TO als werkgever kunnen en mogen niet bepalen of zij (deels) niet kan werken.
maandag 11 januari 2010 om 12:35
quote:nostradame schreef op 11 januari 2010 @ 12:25:
Vervelend dat het zo loopt, maar je werkgever mag écht een "aanvraag verzuimverlof" (zoals dat heet) weigeren. In dit geval heeft je werkgever Verzuimreductie (in dit geval de arbodienst) ingeschakeld voor de beoordeling. VR geeft duidelijk aan dat zij je aanvraag weigeren, maar dat zij met de werkgever meegaan als die anders oordeelt. Ik heb alles gelezen, maar het is me niet duidelijk of je überhaupt al met je werkgever hebt gesproken en wat die eigenlijk zegt. Of heb ik daar overheen gelezen?
De reden dat je aanvraag wordt geweigerd vind ik wel discutabel: puur omdat het privéproblemen zijn? En wat als je voedselvergiftiging hebt door iets wat je thuis hebt gegeten? of een auto-ongeluk in privétijd?
Het juiste advies is al vaak gegeven: zorg dat je bij de bedrijfsarts terecht komt, deze wordt ook ingeschakeld door VR.Mijn werkgever zei dat ze geen boodschap heeft aan mijn psychische toestand. Op het werk moet ik vrolijk en gezellig zijn, ze willen niks zien dat ik in de ellende zit of geen zin heb om gezellig te doen.
Vervelend dat het zo loopt, maar je werkgever mag écht een "aanvraag verzuimverlof" (zoals dat heet) weigeren. In dit geval heeft je werkgever Verzuimreductie (in dit geval de arbodienst) ingeschakeld voor de beoordeling. VR geeft duidelijk aan dat zij je aanvraag weigeren, maar dat zij met de werkgever meegaan als die anders oordeelt. Ik heb alles gelezen, maar het is me niet duidelijk of je überhaupt al met je werkgever hebt gesproken en wat die eigenlijk zegt. Of heb ik daar overheen gelezen?
De reden dat je aanvraag wordt geweigerd vind ik wel discutabel: puur omdat het privéproblemen zijn? En wat als je voedselvergiftiging hebt door iets wat je thuis hebt gegeten? of een auto-ongeluk in privétijd?
Het juiste advies is al vaak gegeven: zorg dat je bij de bedrijfsarts terecht komt, deze wordt ook ingeschakeld door VR.Mijn werkgever zei dat ze geen boodschap heeft aan mijn psychische toestand. Op het werk moet ik vrolijk en gezellig zijn, ze willen niks zien dat ik in de ellende zit of geen zin heb om gezellig te doen.
maandag 11 januari 2010 om 12:35
quote:mips schreef op 11 januari 2010 @ 12:31:
[...]
maar niet per definitie (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt.Er zijn nog steeds heel veel dingen die je evt. wel zou kunnen. Wellicht niet je eigen werk en misschien ook niet het aantal contract uren, maar aangepast werk of minder uren kan natuurlijk wel. Zeker (en daar komt mijn stokpaardje) als je in staat bent om je gezin te managen zou je wellicht ook een aantal -aangepaste- taken op je werk kunnen uitvoeren. En wat iemand al eerder schreef, zo veel mogelijk de kinderen naar de opvang/school etc laten gaan en intussen werken aan je herstel. Sterkte.
[...]
maar niet per definitie (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt.Er zijn nog steeds heel veel dingen die je evt. wel zou kunnen. Wellicht niet je eigen werk en misschien ook niet het aantal contract uren, maar aangepast werk of minder uren kan natuurlijk wel. Zeker (en daar komt mijn stokpaardje) als je in staat bent om je gezin te managen zou je wellicht ook een aantal -aangepaste- taken op je werk kunnen uitvoeren. En wat iemand al eerder schreef, zo veel mogelijk de kinderen naar de opvang/school etc laten gaan en intussen werken aan je herstel. Sterkte.
maandag 11 januari 2010 om 12:36
maandag 11 januari 2010 om 12:37
quote:lalautje schreef op 11 januari 2010 @ 12:35:
[...]
Mijn werkgever zei dat ze geen boodschap heeft aan mijn psychische toestand. Op het werk moet ik vrolijk en gezellig zijn, ze willen niks zien dat ik in de ellende zit of geen zin heb om gezellig te doen.Ze zal wel moeten, psychisch ziek is een vorm van ziekte.
[...]
Mijn werkgever zei dat ze geen boodschap heeft aan mijn psychische toestand. Op het werk moet ik vrolijk en gezellig zijn, ze willen niks zien dat ik in de ellende zit of geen zin heb om gezellig te doen.Ze zal wel moeten, psychisch ziek is een vorm van ziekte.
maandag 11 januari 2010 om 12:38
quote:Liv schreef op 11 januari 2010 @ 12:34:
[...]
Niet per definitie nee. Maar dat geldt net zo goed voor lichamelijke ziekte.
Wat is nu je punt? Want het draait om (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid ongeacht of de oorzaak lichamelijk of psychisch is.
Ziek is ziek is dus geen "regel" of "recht" dat je als werknemer hebt.
bijvoorbeeld: je kan als magazijnmedewerker je been gebroken hebben maar dat maakt je niet arbeidsongeschikt. Je kan bijvoorbeeld zittend (telefoonwerk) verrichten.
Nog een voorbeeld: je kan door psychische problemen je sales werkzaamheden niet goed uitvoeren. De werkgever kan besluiten je voorlopig enkel administratieve werkzaamheden te laten uitvoeren waarbij je geen contact hebt met klanten.
In beide gevallen is de werknemer ziek maar niet arbeidsongeschikt.
[...]
Niet per definitie nee. Maar dat geldt net zo goed voor lichamelijke ziekte.
Wat is nu je punt? Want het draait om (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid ongeacht of de oorzaak lichamelijk of psychisch is.
Ziek is ziek is dus geen "regel" of "recht" dat je als werknemer hebt.
bijvoorbeeld: je kan als magazijnmedewerker je been gebroken hebben maar dat maakt je niet arbeidsongeschikt. Je kan bijvoorbeeld zittend (telefoonwerk) verrichten.
Nog een voorbeeld: je kan door psychische problemen je sales werkzaamheden niet goed uitvoeren. De werkgever kan besluiten je voorlopig enkel administratieve werkzaamheden te laten uitvoeren waarbij je geen contact hebt met klanten.
In beide gevallen is de werknemer ziek maar niet arbeidsongeschikt.
maandag 11 januari 2010 om 12:38
Lalau, allereerst want wat jij niet op je bordje hebt gekregen! En wat een ongelofelijke LUL (jammer dat je hier geen lettergrootte kunt instellen want dan was deze 200punt geweest) van een werkgever heb je!
Belangrijkste is dat je nu voor jezelf documentatievorming gaat doen. Opschrijven wanneer je wat hebt gedaan of gezegd. Heb jij nog ergens schriftelijk liggen dat je minder uren wilde gaan werken?
Zo nee, noteer dan voor jezelf wanneer je dat besproken hebt, gewoon voor jezelf.
Bel nu naar je leidinggevende en geef aan dat je contact hebt gehad met VR en een advocaat. Dat je recht hebt op een arbo-arts en die stande pede wilt spreken vandaag. Zet dit vervolgens op de mail. Maak zoveel mogelijk schriftelijk, overleg desnoods met de advocaat over de inhoud. Maar in de mail niets meer van: ik heb contact gehad met VR en advo, en ik wil naar de arbo-arts want conform Wet Poortwachter is deze de enige die een medisch oordeel mag en kan vellen in dit geval. Lees ook de tekst over Wet Poortwachter na.
Maar een afspraak met MWD en vraag om een mail, waarin je de afspraak schriftelijk bevestigt. Hiermee laat je zien dat je werkt aan jezelf, door al die afspraken te maken.
Helaas is het wel zo dat je contractverlenging kunt vergeten in dit geval. Maar met zo'n baas heb je geen vijanden meer nodig.
Ik vind het trouwens wel kort door de bocht dat een baas geen nota heeft aan privéomstandigheden. Let wel, juridisch gezien wellicht formeel juist, maar een werkgever die goed in zijn vel zit, functioneert wel beter, en dat lijkt de werkgever van LL te vergeten.
Ik weet hoe het voelt. Muizelientje is ooit ook van streek geweest en ik heb toen een dag verlof opgenomen omdat ik naar een psycholoog met haar wilde. Ben bij iets als crisisdienst terecht gekomen. Ik belde en mailde in de ochtend mijn collega's en baas, legde uit hoe en wat en dat ik bereikbaar was die dag en dat ik in de loop van de dag zou bellen. Baas vond dat werkweigering en heeft mij een brief gestuurd dat mijn dossier een aantekening kreeg en ik 6 weken de tijd had om mezelf nader te verklaren anders ging de ontslagprocedure in. Ik heb schriftelijk geantwoord, netjes en formeel, in overleg met mijn advo die de scheiding regelde. Vond hij niet genoeg. Uiteindelijk is het voor de rechter gekomen die op zijn zachts gezegd mijn baas een heel onaangenaam persoon vond. Ontslag kon niet, brief uit dossier en of hij maar even wel wilde kruipen voor en door het stof wilde gaan. Ik heb later van mijn advo gehoord dat ze nog nooit een rechter zo ongelofelijk kwaad had gezien.
Belangrijkste is dat je nu voor jezelf documentatievorming gaat doen. Opschrijven wanneer je wat hebt gedaan of gezegd. Heb jij nog ergens schriftelijk liggen dat je minder uren wilde gaan werken?
Zo nee, noteer dan voor jezelf wanneer je dat besproken hebt, gewoon voor jezelf.
Bel nu naar je leidinggevende en geef aan dat je contact hebt gehad met VR en een advocaat. Dat je recht hebt op een arbo-arts en die stande pede wilt spreken vandaag. Zet dit vervolgens op de mail. Maak zoveel mogelijk schriftelijk, overleg desnoods met de advocaat over de inhoud. Maar in de mail niets meer van: ik heb contact gehad met VR en advo, en ik wil naar de arbo-arts want conform Wet Poortwachter is deze de enige die een medisch oordeel mag en kan vellen in dit geval. Lees ook de tekst over Wet Poortwachter na.
Maar een afspraak met MWD en vraag om een mail, waarin je de afspraak schriftelijk bevestigt. Hiermee laat je zien dat je werkt aan jezelf, door al die afspraken te maken.
Helaas is het wel zo dat je contractverlenging kunt vergeten in dit geval. Maar met zo'n baas heb je geen vijanden meer nodig.
Ik vind het trouwens wel kort door de bocht dat een baas geen nota heeft aan privéomstandigheden. Let wel, juridisch gezien wellicht formeel juist, maar een werkgever die goed in zijn vel zit, functioneert wel beter, en dat lijkt de werkgever van LL te vergeten.
Ik weet hoe het voelt. Muizelientje is ooit ook van streek geweest en ik heb toen een dag verlof opgenomen omdat ik naar een psycholoog met haar wilde. Ben bij iets als crisisdienst terecht gekomen. Ik belde en mailde in de ochtend mijn collega's en baas, legde uit hoe en wat en dat ik bereikbaar was die dag en dat ik in de loop van de dag zou bellen. Baas vond dat werkweigering en heeft mij een brief gestuurd dat mijn dossier een aantekening kreeg en ik 6 weken de tijd had om mezelf nader te verklaren anders ging de ontslagprocedure in. Ik heb schriftelijk geantwoord, netjes en formeel, in overleg met mijn advo die de scheiding regelde. Vond hij niet genoeg. Uiteindelijk is het voor de rechter gekomen die op zijn zachts gezegd mijn baas een heel onaangenaam persoon vond. Ontslag kon niet, brief uit dossier en of hij maar even wel wilde kruipen voor en door het stof wilde gaan. Ik heb later van mijn advo gehoord dat ze nog nooit een rechter zo ongelofelijk kwaad had gezien.
maandag 11 januari 2010 om 12:42
maandag 11 januari 2010 om 12:46
maandag 11 januari 2010 om 12:47
quote:mips schreef op 11 januari 2010 @ 12:38:
[...]
Wat is nu je punt? Want het draait om (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid ongeacht of de oorzaak lichamelijk of psychisch is.
Ziek is ziek is dus geen "regel" of "recht" dat je als werknemer hebt.
bijvoorbeeld: je kan als magazijnmedewerker je been gebroken hebben maar dat maakt je niet arbeidsongeschikt. Je kan bijvoorbeeld zittend (telefoonwerk) verrichten.
Nog een voorbeeld: je kan door psychische problemen je sales werkzaamheden niet goed uitvoeren. De werkgever kan besluiten je voorlopig enkel administratieve werkzaamheden te laten uitvoeren waarbij je geen contact hebt met klanten.
In beide gevallen is de werknemer ziek maar niet arbeidsongeschikt.Hangt er ook van af hoe groot de psychische problemen zijn. Als die in lichte mate zijn kan je natuurlijk werken, maar zijn die heel groot, dan wordt dat heel lastig.
[...]
Wat is nu je punt? Want het draait om (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid ongeacht of de oorzaak lichamelijk of psychisch is.
Ziek is ziek is dus geen "regel" of "recht" dat je als werknemer hebt.
bijvoorbeeld: je kan als magazijnmedewerker je been gebroken hebben maar dat maakt je niet arbeidsongeschikt. Je kan bijvoorbeeld zittend (telefoonwerk) verrichten.
Nog een voorbeeld: je kan door psychische problemen je sales werkzaamheden niet goed uitvoeren. De werkgever kan besluiten je voorlopig enkel administratieve werkzaamheden te laten uitvoeren waarbij je geen contact hebt met klanten.
In beide gevallen is de werknemer ziek maar niet arbeidsongeschikt.Hangt er ook van af hoe groot de psychische problemen zijn. Als die in lichte mate zijn kan je natuurlijk werken, maar zijn die heel groot, dan wordt dat heel lastig.
maandag 11 januari 2010 om 12:47
quote:Muis66 schreef op 11 januari 2010 @ 12:42:
Bedenk me nu, is het iets om even bij je HA na te vragen of je een gesprek kan met een crisisdienst of iets dergelijks? Dat je gewoon even iemand hebt tegen wie je kan 'aanzwammen' en die even wat rust in je hoofd kan geven? Vandaag nog, welteverstaan?Om 13u heeft de huisarts telefonisch spreekuur en ga even bellen.
Bedenk me nu, is het iets om even bij je HA na te vragen of je een gesprek kan met een crisisdienst of iets dergelijks? Dat je gewoon even iemand hebt tegen wie je kan 'aanzwammen' en die even wat rust in je hoofd kan geven? Vandaag nog, welteverstaan?Om 13u heeft de huisarts telefonisch spreekuur en ga even bellen.
maandag 11 januari 2010 om 12:51
Mailen naar werkgever kan ik niet, tis een mega concern. Alles is afgeschermd en krijg niet te spreken op eigen leidinggevende na in filiaal zelf.
Ik wacht op tel. spreekuur van huisarts, Een vriend van mij belde net, kan sindsdien alleen maar huilen.
Maatschappelijk werkster die op de hoogte is van alles belt ook nog vandaag en ook zij staat mij met van alles bij. Even afwachten, na gesprek met huisarts ga ik warme douche nemen en even op de bank.
De kinderen worden ook opgevangen door vriendinnen. Ze hebben vandaag niks aan mij. Wil ook niet dat ze zien hoe ik er nu bijzit...
Dank jullie wel voor alle adviezen en steun. Ik houd jullie op de hoogte.
Ik wacht op tel. spreekuur van huisarts, Een vriend van mij belde net, kan sindsdien alleen maar huilen.
Maatschappelijk werkster die op de hoogte is van alles belt ook nog vandaag en ook zij staat mij met van alles bij. Even afwachten, na gesprek met huisarts ga ik warme douche nemen en even op de bank.
De kinderen worden ook opgevangen door vriendinnen. Ze hebben vandaag niks aan mij. Wil ook niet dat ze zien hoe ik er nu bijzit...
Dank jullie wel voor alle adviezen en steun. Ik houd jullie op de hoogte.
maandag 11 januari 2010 om 12:52
quote:lalautje schreef op 11 januari 2010 @ 12:51:
Mailen naar werkgever kan ik niet, tis een mega concern. Alles is afgeschermd en krijg niemand te spreken op eigen leidinggevende na in filiaal zelf.
Ik wacht op tel. spreekuur van huisarts, Een vriend van mij belde net, kan sindsdien alleen maar huilen.
Maatschappelijk werkster die op de hoogte is van alles belt ook nog vandaag en ook zij staat mij met van alles bij. Even afwachten, na gesprek met huisarts ga ik warme douche nemen en even op de bank.
De kinderen worden ook opgevangen door vriendinnen. Ze hebben vandaag niks aan mij. Wil ook niet dat ze zien hoe ik er nu bijzit...
Dank jullie wel voor alle adviezen en steun. Ik houd jullie op de hoogte.Sorry...wilde alleen even wijzigen, niet quoten
Mailen naar werkgever kan ik niet, tis een mega concern. Alles is afgeschermd en krijg niemand te spreken op eigen leidinggevende na in filiaal zelf.
Ik wacht op tel. spreekuur van huisarts, Een vriend van mij belde net, kan sindsdien alleen maar huilen.
Maatschappelijk werkster die op de hoogte is van alles belt ook nog vandaag en ook zij staat mij met van alles bij. Even afwachten, na gesprek met huisarts ga ik warme douche nemen en even op de bank.
De kinderen worden ook opgevangen door vriendinnen. Ze hebben vandaag niks aan mij. Wil ook niet dat ze zien hoe ik er nu bijzit...
Dank jullie wel voor alle adviezen en steun. Ik houd jullie op de hoogte.Sorry...wilde alleen even wijzigen, niet quoten
maandag 11 januari 2010 om 12:53
quote:Brown_Eyes schreef op 11 januari 2010 @ 12:47:
Burn-out, oververmoeid is ook ziek zijn...Natuurlijk is dat zo, maar dat moet "officieel" vastgesteld worden door een bedrijfsarts. De werkgever mag niet zeggen dat hij/zij geen boodschap heeft aan psychische klachten. Werkgever moet zijn werknemers in de gelegenheid stellen met een bedrijfsarts te praten, of het nu gaat om burnout, een gebroken been of een hartinfarct. Dat is ook in het belang van de werkgever zelf.
Burn-out, oververmoeid is ook ziek zijn...Natuurlijk is dat zo, maar dat moet "officieel" vastgesteld worden door een bedrijfsarts. De werkgever mag niet zeggen dat hij/zij geen boodschap heeft aan psychische klachten. Werkgever moet zijn werknemers in de gelegenheid stellen met een bedrijfsarts te praten, of het nu gaat om burnout, een gebroken been of een hartinfarct. Dat is ook in het belang van de werkgever zelf.
maandag 11 januari 2010 om 12:54
Niet alles gelezen dus misschien al gemeld maar vraag een afspraak aan bij je bedrijfsarts en geef daar aan hoe je er nu bj staat, het niet meer trekt en wat het met je doet.
Deze kan daar vaak een hele mooie rol in spelen.
En je zoekt al hulp dus dat moet je werkgever kunnen waarderen lijkt me.
Sterkte
Deze kan daar vaak een hele mooie rol in spelen.
En je zoekt al hulp dus dat moet je werkgever kunnen waarderen lijkt me.
Sterkte
maandag 11 januari 2010 om 12:54
Jemig wat een hork van een werkgever zeg.
Maar ja dat doet de crisis met werkgevers. De banen voor het oprapen lagen had hij je waarschijnlijk een weekendje weg gegeven en je waar dan ook geholpen (sorry voor mijn rancune jegens werkgevers maar ik heb het even gehad met ze)
Zoveel heb je al meegemaakt, en dan moet je je nog gaan verdedigen over dat je gewoon niet meer kan!
En dat terwijl er genoeg gescheiden moeders zijn die om veel minder thuis blijven en maar afwachten wie er geld toestopt omdat ze zo zielig zijn.
Ik hoop dat de HA je even een hart onder de riem kan steken.
Van mijn kant geen tips, ik hoop voor je dat de abrodienst je terecht ziek kan beoordeelen.
Maar ja dat doet de crisis met werkgevers. De banen voor het oprapen lagen had hij je waarschijnlijk een weekendje weg gegeven en je waar dan ook geholpen (sorry voor mijn rancune jegens werkgevers maar ik heb het even gehad met ze)
Zoveel heb je al meegemaakt, en dan moet je je nog gaan verdedigen over dat je gewoon niet meer kan!
En dat terwijl er genoeg gescheiden moeders zijn die om veel minder thuis blijven en maar afwachten wie er geld toestopt omdat ze zo zielig zijn.
Ik hoop dat de HA je even een hart onder de riem kan steken.
Van mijn kant geen tips, ik hoop voor je dat de abrodienst je terecht ziek kan beoordeelen.
