Relaties
alle pijlers
Ik mis mijn ex!
maandag 25 januari 2010 om 05:11
Hallo allemaal,
Toen ik 17 was kreeg ik wat met mijn ex. Het eerste vriendje. Eerste keer seks. Al met al heeft het iets meer dan een jaar geduurt, en toen was het voorbij. Hij was boos op mij en heeft daarom ook duidelijk aangegeven mij niet meer te willen spreken of zien. Voor mij is het voor mijn gevoel daarom nooit afgesloten. Het is nu dik drie en half jaar later, maar toch begrijp ik het zelf nog steeds niet waarom het zo gelopen is en mis ik hem ook best wel af en toe. Die zomer ging het al met veel ups en downs waarin hij het regelmatig uitmaakte en doordat hij het erg druk had met zijn ex was de zaak al niet meer te redden..
Ik zou hem gewoon eens een keer willen spreken, weten hoe het nu gaat en gewoon eens horen hoe het voor hem zat. Ik vind het zonde van de herinneringen dat het zo is gelopen en dat het nog eigenlijk altijd pijn doet als ik aan die periode denk, terwijl je eerste keer seks en je eerste vriendje toch fijne herinneringen horen te zijn..
Ik heb in de afgelopen jaren weleens toenadering gezocht, via email bijv, maar dit is nooit beantwoord. Ik heb dus ook geen idee hoe ik dit aan moet pakken en of ik dit wel aan moet pakken. Ik heb inmiddels zelf een 'nieuwe' relatie, nu al 2,5 jaar. Mijn vriend begrijpt de hele situatie wel en zou er ook niet mee zitten als ik mijn ex een keer zou spreken, en het is ook zeker niet dat ik meer zou willen dan gewoon praten. Een hele tijd heb ik ook nauwelijks over hem na gedacht maar nu zo de laatste weken knaagt het erg, en nouja, wel zo erg dus dat ik dit nu op een forum ga schrijven. Mijn vriendinnen waren toen der tijd allang blij dat ik van hem af was, na al het verdriet wat ik toen der tijd heb gehad. Ik denk dat ik met zo'n gesprek gewoon wil bereiken dat ik begrijp waarom alles zo gelopen is.
Toch voelt het allemaal zo lastig. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Herkent iemand dit? Het lijkt me toch dat hij na 3,5 jaar niet nog steeds boos kan zijn? Ik heb geen moord gepleegd, maar in een ruzie worden wel onaardige dingen gezegd, maar kan me toch niet voorstellen dat hij mij dat 3,5 jaar later nog verwijt..
Toen ik 17 was kreeg ik wat met mijn ex. Het eerste vriendje. Eerste keer seks. Al met al heeft het iets meer dan een jaar geduurt, en toen was het voorbij. Hij was boos op mij en heeft daarom ook duidelijk aangegeven mij niet meer te willen spreken of zien. Voor mij is het voor mijn gevoel daarom nooit afgesloten. Het is nu dik drie en half jaar later, maar toch begrijp ik het zelf nog steeds niet waarom het zo gelopen is en mis ik hem ook best wel af en toe. Die zomer ging het al met veel ups en downs waarin hij het regelmatig uitmaakte en doordat hij het erg druk had met zijn ex was de zaak al niet meer te redden..
Ik zou hem gewoon eens een keer willen spreken, weten hoe het nu gaat en gewoon eens horen hoe het voor hem zat. Ik vind het zonde van de herinneringen dat het zo is gelopen en dat het nog eigenlijk altijd pijn doet als ik aan die periode denk, terwijl je eerste keer seks en je eerste vriendje toch fijne herinneringen horen te zijn..
Ik heb in de afgelopen jaren weleens toenadering gezocht, via email bijv, maar dit is nooit beantwoord. Ik heb dus ook geen idee hoe ik dit aan moet pakken en of ik dit wel aan moet pakken. Ik heb inmiddels zelf een 'nieuwe' relatie, nu al 2,5 jaar. Mijn vriend begrijpt de hele situatie wel en zou er ook niet mee zitten als ik mijn ex een keer zou spreken, en het is ook zeker niet dat ik meer zou willen dan gewoon praten. Een hele tijd heb ik ook nauwelijks over hem na gedacht maar nu zo de laatste weken knaagt het erg, en nouja, wel zo erg dus dat ik dit nu op een forum ga schrijven. Mijn vriendinnen waren toen der tijd allang blij dat ik van hem af was, na al het verdriet wat ik toen der tijd heb gehad. Ik denk dat ik met zo'n gesprek gewoon wil bereiken dat ik begrijp waarom alles zo gelopen is.
Toch voelt het allemaal zo lastig. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Herkent iemand dit? Het lijkt me toch dat hij na 3,5 jaar niet nog steeds boos kan zijn? Ik heb geen moord gepleegd, maar in een ruzie worden wel onaardige dingen gezegd, maar kan me toch niet voorstellen dat hij mij dat 3,5 jaar later nog verwijt..
maandag 25 januari 2010 om 06:16
Het is zo gelopen omdat het je eerste vriendje was en jullie tieners waren. Omdat je je huidige vriend tegen moest komen omdat die veel beter bij je past.
Hoe ik denk dat je het het beste kunt aanpakken? Beseffen dat je je huidige vriend niet had gehad als dit niet gebeurd was, beseffen dat je zelf nu volwassener bent, genieten van je vriend en geen contact meer zoeken met je eerste vriendje.
Blijkbaar wil hij niet en het lijkt me voor je vriend op den duur toch wel vervelend worden als jij achter je ex aan gaat lopen die duidelijk niet wil.
Soms menen mensen wat ze zeggen, en zo te horen meende hij het toen hij zei dat hij je niet meer wilde spreken of zien. Jij weet wat je toen gezegd en gedaan hebt. Dat is waarschijnlijk de reden, ook als jij vindt dat dat niet een reden is om iemand nooit meer te willen zien, hij denkt er anders over.
Hoe ik denk dat je het het beste kunt aanpakken? Beseffen dat je je huidige vriend niet had gehad als dit niet gebeurd was, beseffen dat je zelf nu volwassener bent, genieten van je vriend en geen contact meer zoeken met je eerste vriendje.
Blijkbaar wil hij niet en het lijkt me voor je vriend op den duur toch wel vervelend worden als jij achter je ex aan gaat lopen die duidelijk niet wil.
Soms menen mensen wat ze zeggen, en zo te horen meende hij het toen hij zei dat hij je niet meer wilde spreken of zien. Jij weet wat je toen gezegd en gedaan hebt. Dat is waarschijnlijk de reden, ook als jij vindt dat dat niet een reden is om iemand nooit meer te willen zien, hij denkt er anders over.
maandag 25 januari 2010 om 08:28
quote:Stommemug schreef op 25 januari 2010 @ 05:11:
Het lijkt me toch dat hij na 3,5 jaar niet nog steeds boos kan zijn? Ik heb geen moord gepleegd, maar in een ruzie worden wel onaardige dingen gezegd, maar kan me toch niet voorstellen dat hij mij dat 3,5 jaar later nog verwijt..
You just never know... 10 jaar geleden ging mijn relatie van 4 jaar over - van zijn kant inclusief wat onaardige dingen. Boos ben ik niet meer, maar de gevoelens die ik toen heb ervaren (door hem) ben ik niet vergeten en mede daarom heb ik absoluut geen behoefte om hem ooit nog eens te woord te staan.
En soms hebben mensen zonder reden geen behoefte meer om contact te hebben met iemand. Dat heb ik dus ook met mijn eerste vriendje. Been there, done that. Het is niet anders. Heel dat gedoe rondom 'je eerste liefde is bijzonder' Overdreven...
Misschien voelt het voor jou zo omdat hij de eerste persoon in je leven was bij wie je dit meemaakte - afwijzing, teleurstelling en de rest.
Als hij niet wil... wat kan je er dan aan doen? Zijn probleem is het niet, dus zal je er zelf iets mee moeten doen.
Het lijkt me toch dat hij na 3,5 jaar niet nog steeds boos kan zijn? Ik heb geen moord gepleegd, maar in een ruzie worden wel onaardige dingen gezegd, maar kan me toch niet voorstellen dat hij mij dat 3,5 jaar later nog verwijt..
You just never know... 10 jaar geleden ging mijn relatie van 4 jaar over - van zijn kant inclusief wat onaardige dingen. Boos ben ik niet meer, maar de gevoelens die ik toen heb ervaren (door hem) ben ik niet vergeten en mede daarom heb ik absoluut geen behoefte om hem ooit nog eens te woord te staan.
En soms hebben mensen zonder reden geen behoefte meer om contact te hebben met iemand. Dat heb ik dus ook met mijn eerste vriendje. Been there, done that. Het is niet anders. Heel dat gedoe rondom 'je eerste liefde is bijzonder' Overdreven...
Misschien voelt het voor jou zo omdat hij de eerste persoon in je leven was bij wie je dit meemaakte - afwijzing, teleurstelling en de rest.
Als hij niet wil... wat kan je er dan aan doen? Zijn probleem is het niet, dus zal je er zelf iets mee moeten doen.
maandag 25 januari 2010 om 08:49
Ik denk dat je er niets mee oplost om hem weer te zien. Je moet het zelf achter je laten en kijken wat het nu precies symboliseert: dat gevoel dat hij je aan de kant heeft gezet, omdat hij boos is. Het lijkt er op dat je het best wel belangrijk vindt om aardig gevonden te worden door anderen.
Ik denk niet dat hij nu nog steeds boos op je is, maar verder gegaan is met zijn leven en jij maakt daar geen onderdeel meer van uit. Iets wat jij nu ook het beste kan doen. Laat het los, het is niet meer belangrijk. Als je het los laat, kom je hem misschien vanzelf weer es een keertje tegen en kun ej het alsnog vragen of hij nog steeds boos is. Maar het is niet persé nodig, jij hebt hem ook niet meer nodig. Dat praat je jezelf nu aan.
Ik denk niet dat hij nu nog steeds boos op je is, maar verder gegaan is met zijn leven en jij maakt daar geen onderdeel meer van uit. Iets wat jij nu ook het beste kan doen. Laat het los, het is niet meer belangrijk. Als je het los laat, kom je hem misschien vanzelf weer es een keertje tegen en kun ej het alsnog vragen of hij nog steeds boos is. Maar het is niet persé nodig, jij hebt hem ook niet meer nodig. Dat praat je jezelf nu aan.
Only dead fish go with the flow
maandag 25 januari 2010 om 17:53
Ik zou hem gewoon proberen te vergeten. Je maakt het misschien mooier in je gedachten dan het echt is.
Ik heb zelf een ex-vriendje dat na zo'n realtie (vanaf mijn 17 en het duurde iets meer dan een jaar) steeds contact wil zoeken. Ik reageer niet op zijn mailtjes omdat ik een nieuwe vriend en hem niet meer wil zien. Als hij niet op je reageert wil hij je ook niet spreken.
Ik heb zelf een ex-vriendje dat na zo'n realtie (vanaf mijn 17 en het duurde iets meer dan een jaar) steeds contact wil zoeken. Ik reageer niet op zijn mailtjes omdat ik een nieuwe vriend en hem niet meer wil zien. Als hij niet op je reageert wil hij je ook niet spreken.
