Introvert

Als je graag meer extravert wil zijn etc, is dat niet iets waar je aan kunt werken zodat je wel je dromen kunt verwezenlijken ipv aan te passen?

Ik heb dit werk ook gedaan en was vroeger nogal verlegen, op het moment dat je bijv. kindertheater op poppenkast of wat anders doet, speel je gewoon een rol. Samen met de collega's met wie je speelt, als je daarin niet meegaat val je juist op. Maar zoals gezegd ik was ook verlegen en introvert maar heb dit werk wel gedaan, het is dus wel mogelijk.

quote:Butterfly1989 schreef op 26 januari 2010 @ 14:42:

Afgelopen weekend heb ik een sollicitatie gehad voor vrijwilligster bij kinderkampen. Hiervoor ben ik afgewezen en daar heb ik een tijdje wel erg mee gezeten.

Ik heb er veel over nagedacht, maar nu weet ik dus dat ik zelf graag enthousiast/druk/extravert/entertainer wil zijn. Op de een of andere manier trekken die bijbanen mij: kampen leiden, kinderentertainer in Spanje, recreatiemedewerker in Frankrijk, etc.

Maar, zo ben ik dus gewoon juist niet. Ik durf niet voor een groep toneel te spelen en ik ben niet extravert/spontaan en druk.

Om het nog even positief af te sluiten; voor mensen zorgen, dat past juist wel bij mij. Ik ben wel zorgzaam, betrouwbaar, verantwoordelijk, behulpzaam e.d.



Maar welke (bij)-baan past daar nu juist bij? Qua werk denk ik alleen aan verpleegster, maar dat trekt mij totaal niet...



Wie herkent dit? En wat doe je nu?



Waarom wil je dan zo graag het toneel op/druk zijn/de entertainerT uithangen etc???



Ik ben druk, chaotisch, extravert en spontaan. En ik zou willen dat ik soms wat georganiseerder, minder afgeleid was en minder moeite heb om naar anderen te luisteren.



Je kan je basis karakter nu eenmaal niet veranderen. Wel iets, maar je wordt als stille muis nu eenmaal nooit die extraverte kopie van Karin Bloemen. Maar waarom zou je dat willen? Het blijft dan altijd een trucje en nooit vanuit het hart. Daar prikken mensen doorheen.



Ik bergrijp dat sommige banen je trekken. Ik zou bijvoorbeeld dolgraag dierenarts worden. Helaas heb ik het cijfermatig inzicht van een plank, begreep niets van biologie etc. (nog even afgezien van het praktische feit dat je met goede cijfers ingeloot moet worden). Nu kan ik blijven vasthouden aan mijn plan om dierenarts te worden maar ik kan het simpelweg niet. Wel ben ik hartstikke goed met dieren, dus vrijwilliger in een dierentehuis, een hondenuitlaatservice oid zou ik wél kunnen doen.



Waarom zoek je niet een leuke hobby (bijvoorbeeld amateur toneel) waar je al je creativiteit in kwijt kan en focus je je op professioneel vlak op iets waar je hart van nature veel meer ligt. Zorgen, behulpzaam zijn, betrouwbaar zijn etc. Dat zijn echt niet enkel eigenschappen van een verpleegster.

Je wil graag extraverter zijn...tsja, ik wil graag 5 centimeter langer zijn en cup C hebben. Er zijn dingen waar je niet zoveel aan doet. Je kunt je uiterlijk maar tot op zekere hoogte veranderen, en dat geldt ook voor je karakter.



Waar je wel wat aan kunt doen, is je sociale vaardigheden. Gesprekjes met mensen aanknopen, benaderbaar lijken, op het toneel staan, assertiever zijn: allemaal dingen die je kan leren.



Je kunt er ook over nadenken waarom je juist dat werk wilt doen. Wil je met groepen werken, wil je in het buitenland werken, wil je met kinderen werken?



Zorgzaam, betrouwbaar, verantwoordelijk en behulpzaam klinkt nogal algemeen. Waar blijkt dat uit?

Ben je gek, als je graag met kinderen werkt dan hoef je echt niet druk of extravert te zijn. Kinderen worden bij mij in de buurt altijd helemaal hyper omdat ik graag gekke spelletjes met ze speel en zelf graag rondren en mee de speeltuin in duik.



Kijk, dat is heel leuk op een verjaardag maar als professioneel kinderbegeleider is het wellicht niet de beste manier. Zie je al voor je dat je die kinderen totaal opgefokt en hyper inlevert bij hun ouders



Er zijn voldoende beroepen met kinderen. Wat dacht je van begeleider van kinderen met gedragsproblemen/leraar/etc. Die kunnen vaak veel baat hebben bij een rustige begeleider, die goed kan luisteren, die ze kunnen vertrouwen en ze wil helpen. Waarom dus geen orthopedagogiek oid studeren. En vlak de introverte kinderen niet uit, die komen wellicht makkelijker uit hun schulp bij een rustig persoon ipv bij een druktemaker.

Ja, ik weet niks van kinderen maar het lijkt me dat ik toch liever een betrouwbare, verantwoordelijke begeleider op een kinderdagverblijf zie dan iemand die de hele dag aan het entertainen is.



En denk ook eens aan kinderen met autisme: die hebben toch meer aan structuur en regelmaat dan aan drukte en entertainment.



quote:Mips: Hm, op de een of andere manier had ik me niet echt beseft dat mensen die extravert zijn, juist ook punten hebben die ze anders willen. Ik zie dat eigenlijk altijd alleen als positief en perfect. Wel fijn om dan ook even iets anders te horen...In onze maatschappij wordt extravert zijn ook zeer gewaardeerd en introvert zijn minder. In andere maatschappijen is dat weer anders. Tsja. Weinig aan te doen. Traditioneel "mannelijke" eigenschappen worden ook meer gewaardeerd dan ''vrouwelijke". Kun je wel proberen mannelijker te worden, maar gaat ook niet lukken.

Het lijkt me dat je in ieder geval geen groepswerk moet gaan doen. Maar eerder individueel. Ik heb zelf CMV gedaan maar kwam er pas in de praktijk achter dat ik beter MWD of SPH had kunnen gaan doen. Ik ben ook niet geschikt voor groepswerk. Je moet dan inderdaad bij voorkeur extravert zijn, willen activeren. Ik kom beter tot mijn recht in 1 op 1 situaties.

quote:korenwolf schreef op 26 januari 2010 @ 15:42:

Ja, ik weet niks van kinderen maar het lijkt me dat ik toch liever een betrouwbare, verantwoordelijke begeleider op een kinderdagverblijf zie dan iemand die de hele dag aan het entertainen is.



En denk ook eens aan kinderen met autisme: die hebben toch meer aan structuur en regelmaat dan aan drukte en entertainment.





[...]



In onze maatschappij wordt extravert zijn ook zeer gewaardeerd en introvert zijn minder. In andere maatschappijen is dat weer anders. Tsja. Weinig aan te doen. Traditioneel "mannelijke" eigenschappen worden ook meer gewaardeerd dan ''vrouwelijke". Kun je wel proberen mannelijker te worden, maar gaat ook niet lukken.



een plaksnor helpt

Ongelogen: ik heb het geprobeerd met een plaksnor. Maar je hebt meer aan een innerlijke plaksnor.

Daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben KW.



Dus TO: zet die innerlijke plaksnor op en spreek jezelf streng toe: ik ben wel degelijk de moeite waard en het is goed zoals ik ben!

Hallo butterfly, nooit iets doen wat je eigenlijk tegenstaat en niet past bij je karakter. Forceren leidt tot niets. Als je graag creatief bezig bent, denk dan eens aan geluid of beeldopnamen. Dat kan je in alle rust doen zonder direct publiek. En creatief werk dat zorg en aandacht vraagt? Wat dacht je van activiteitenbegeleidster bij ouderen of verstandelijk gehandicapten. Sla je vleugels uit, Butterfly, op jouw manier.

Butterfly, ik ben ook van nature introvert en altijd verlegen geweest en ben daar eigenlijk een groot deel van mijn leven heel erg ontevreden mee geweest. Het duurde heel erg lang voordat het bij mij doordrong dat introvert zijn ook voordelen kan hebben. Ik merk het bijvoorbeeld in mijn relatie met een extraverte man...hij weet mij uit mijn schulp te trekken en andersom creëer ik voor hem orde in de chaos en vindt hij rust bij mij. Op mijn (vorige) werk was ik altijd degene die rustig en georganiseerd bleef terwijl mijn collega's chaotisch aan het stressen waren voor deadlines.



Misschien ben je als introvert persoon niet degene die altijd op de voorgrond treedt en de aandacht krijgt, maar jij hebt weer heel andere kwaliteiten!

Zoek een bijbaan die aansluit bij je studie zodat je niet alleen nu wat geld kunt verdienen maar ook alvast aan je CV kunt bouwen.

Ga op een cursus theatersport. Daar leer je heel veel over improviseren en meer naar buiten gericht zijn, terwijl je tegelijk ook goed moet samenspelen en op elkaar letten. Je vergroot je durf ermee en je leert ook uit te buiten wat je hébt, in plaats van te proberen iets te worden wat je niet bent.