Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 4
maandag 9 november 2009 om 23:27
gun jezelf het verdriet en laat weten dat het klote gaat.
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
donderdag 28 januari 2010 om 07:43
donderdag 28 januari 2010 om 16:56
EV, het gevoel wat jij beschrijft over de intake had ik ook.
Mijn therapeute was ook afstandelijke en ik voelde niet echt een klik.
Na lang dubben heb ik besloten wel met haar de therapie aan te gaan.
Waarom? Omdat ik het voor mij wel veilig voelde. Ze hoefde niet alles van me te weten, inderdaad alleen de feiten. Ik vond de afstand fijn.. het werkte goed voor mij. En ik had net als jij nu, nog een therapie erlangs waar ik mijn ei kwijt kon. Daar heb ik dan ook gebruik van gemaakt! Ook extra afspraken ingepland bij hem.
Ik ben benieuwd hoe je er nu over denkt, na je therapie en nu het even heeft kunnen bezinken.
Mijn therapeute was ook afstandelijke en ik voelde niet echt een klik.
Na lang dubben heb ik besloten wel met haar de therapie aan te gaan.
Waarom? Omdat ik het voor mij wel veilig voelde. Ze hoefde niet alles van me te weten, inderdaad alleen de feiten. Ik vond de afstand fijn.. het werkte goed voor mij. En ik had net als jij nu, nog een therapie erlangs waar ik mijn ei kwijt kon. Daar heb ik dan ook gebruik van gemaakt! Ook extra afspraken ingepland bij hem.
Ik ben benieuwd hoe je er nu over denkt, na je therapie en nu het even heeft kunnen bezinken.
donderdag 28 januari 2010 om 18:13
Ja, ik heb het er vanmorgen met mijn therapeute over gehad. Ze begreep heel goed waarom ik zo'n moeite had met die afstandelijke houding, want dat roept bij mij alles op van mijn moeder. Bovendien had ik het ook opgevat als 'moeten', ik moet een situatie hebben met een begin en een eind, en die heb ik niet op die manier, dus ik zat zwaar te stressen.
Ik heb besloten dat ik haar toch het voordeel van de twijfel ga geven, en met een andere situatie ga starten, iets wat met mijn moeder te maken heeft. Hopelijk is ze daarvoor in. Want voor de rest voel ik me gewoon (nog) niet veilig genoeg. En daar mag ik naar luisteren, zei mijn therapeute. Sterker nog: ik hoef daar niet te blijven als het me echt niet gaat lukken, er is ook nog iemand anders die dit doet.
Het moeten en de verwarring heeft wel weer veel opgeroepen, blegh.
Ik heb besloten dat ik haar toch het voordeel van de twijfel ga geven, en met een andere situatie ga starten, iets wat met mijn moeder te maken heeft. Hopelijk is ze daarvoor in. Want voor de rest voel ik me gewoon (nog) niet veilig genoeg. En daar mag ik naar luisteren, zei mijn therapeute. Sterker nog: ik hoef daar niet te blijven als het me echt niet gaat lukken, er is ook nog iemand anders die dit doet.
Het moeten en de verwarring heeft wel weer veel opgeroepen, blegh.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 januari 2010 om 18:40
Ik denk dat het heel goed is om eerst met een andere situatie te starten EV.
Dat zal al pittig genoeg zijn, maar misschien wel wat veiliger om mee te beginnen.
Zo kan je eerst eens ervaren hoe het in zijn werk gaat.
En je moet helemaal niets lieve EV.
Je zit daar voor jezelf en jij bepaalt hoe je het gaat doen.
Dus niet hopen dat zij daarvoor in is, maar 'gewoon' mededelen dat jij zo wil starten.
Ze komt zakelijk over, dus probeer het zelf ook maar zakelijk te houden wat dat betreft. Jij betaalt, dus jij bepaalt.
Dat zal al pittig genoeg zijn, maar misschien wel wat veiliger om mee te beginnen.
Zo kan je eerst eens ervaren hoe het in zijn werk gaat.
En je moet helemaal niets lieve EV.
Je zit daar voor jezelf en jij bepaalt hoe je het gaat doen.
Dus niet hopen dat zij daarvoor in is, maar 'gewoon' mededelen dat jij zo wil starten.
Ze komt zakelijk over, dus probeer het zelf ook maar zakelijk te houden wat dat betreft. Jij betaalt, dus jij bepaalt.
donderdag 28 januari 2010 om 18:46
Oh, nog even goed nieuws.
Heb vandaag mijn functioneringsgesprek gehad.
Was een heel fijn en open gesprek, vanuit beide kanten.
Conclusie: leidinggevende is trots op me, blij dat ik mijn weg weer heb gevonden op het werk en functioneren niets op aan te merken.
Toch fijn om te horen, kon dat wel even gebruiken.
Heb vandaag mijn functioneringsgesprek gehad.
Was een heel fijn en open gesprek, vanuit beide kanten.
Conclusie: leidinggevende is trots op me, blij dat ik mijn weg weer heb gevonden op het werk en functioneren niets op aan te merken.
Toch fijn om te horen, kon dat wel even gebruiken.
donderdag 28 januari 2010 om 19:30
voor jou Saar!
Ik vind het knap dat je met al je strijd en verwarring zo kunt functioneren op je werk.
EV een wijs besluit om een situatie te kiezen die voor jou beter voelt om mee te beginnen. 't Is al een hele stap en om dan meteen in het diepe te springen met iemand waar je nog niets mee hebt maakt het nog spannender. Wat Saar zegt: jij bepaalt!
Liefs voor iedereen!
Ik vind het knap dat je met al je strijd en verwarring zo kunt functioneren op je werk.
EV een wijs besluit om een situatie te kiezen die voor jou beter voelt om mee te beginnen. 't Is al een hele stap en om dan meteen in het diepe te springen met iemand waar je nog niets mee hebt maakt het nog spannender. Wat Saar zegt: jij bepaalt!
Liefs voor iedereen!
donderdag 28 januari 2010 om 19:50
quote:saartje1980 schreef op 28 januari 2010 @ 18:46:
Oh, nog even goed nieuws.
Heb vandaag mijn functioneringsgesprek gehad.
Was een heel fijn en open gesprek, vanuit beide kanten.
Conclusie: leidinggevende is trots op me, blij dat ik mijn weg weer heb gevonden op het werk en functioneren niets op aan te merken.
Toch fijn om te horen, kon dat wel even gebruiken.
Dat vind ik ook hartstikke knap van je.
Je bent gewoon een kanjer. Ze mogen blij zijn met jou.
Zo!
Oh, nog even goed nieuws.
Heb vandaag mijn functioneringsgesprek gehad.
Was een heel fijn en open gesprek, vanuit beide kanten.
Conclusie: leidinggevende is trots op me, blij dat ik mijn weg weer heb gevonden op het werk en functioneren niets op aan te merken.
Toch fijn om te horen, kon dat wel even gebruiken.
Dat vind ik ook hartstikke knap van je.
Je bent gewoon een kanjer. Ze mogen blij zijn met jou.
Zo!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 januari 2010 om 19:53
Ik denk dat ik niet zo goed ben in zakelijk, maar misschien moet ik me die houding dan maar even aanmeten als ik daar woensdag naartoe ga. Gewoon zeggen dat ik wil beginnen met mijn moeder, punt. Ik kom hier nog wel even aanmoediging halen voordat het zover is.
*Ik zit daar voor mezelf en ik bepaal wat we gaan doen*
Hoe is het met jullie verder?
*Ik zit daar voor mezelf en ik bepaal wat we gaan doen*
Hoe is het met jullie verder?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 januari 2010 om 19:54
Klinkt alsof je een goed gesprek gehad hebt EV! Probeer Saar's gedachte inderdaad maar in je achterhoofd te houden.
Zij is zakelijk, dus jij ook. En wie betaald, die bepaald.
Complimenten hoor Saartje, dat je dus zo goed functioneert tussen alle shit door. Sjeez, daar mag je heel trots op zijn!!!
Hoe is het met jou Lyn?
Ik hoefde vandaag enkel de middag te werken.
Ochtend uitgeslapen, rustig aangedaan enzo. Nou, na 2 uur weken was ik toch sacherijnig!!! Oo was echt niet fraai meer.
Okee, nou kwam dat ook omdat ik een groep 3 had die er 25 minuten over gedaan heeft om zich aan te kleden... Aaargh!
En daar word ik dan natuurlijk door al die wachtende ouders op aangekeken. Wilde zo hard gillen 'Leer je kind dan ook aankleden!'.
Toch maar niet gedaan.
Was nog niet binnen of ik viel echt weer op de bank in slaap.
Hoef er niet eens voor te gaan liggen, boven de laptop of een puzzelboek gaan vanzelf de luikjes dicht.
En dan moet òf mn lief de boel redden voor het valt, of ik zet het zelf maar aan de kant, omdta ik weet dat er toch geen houden aan is.
Is dat iets wat bij zwangerschap hoort ofzo?
Of hoort het meer bij mn winterdepressie, dat al het kleine zòveel energie kost. (wist wel dat alles voelde alsof het teveel was, maar om dan ook echt in slaap te vallen...)
Zij is zakelijk, dus jij ook. En wie betaald, die bepaald.
Complimenten hoor Saartje, dat je dus zo goed functioneert tussen alle shit door. Sjeez, daar mag je heel trots op zijn!!!
Hoe is het met jou Lyn?
Ik hoefde vandaag enkel de middag te werken.
Ochtend uitgeslapen, rustig aangedaan enzo. Nou, na 2 uur weken was ik toch sacherijnig!!! Oo was echt niet fraai meer.
Okee, nou kwam dat ook omdat ik een groep 3 had die er 25 minuten over gedaan heeft om zich aan te kleden... Aaargh!
En daar word ik dan natuurlijk door al die wachtende ouders op aangekeken. Wilde zo hard gillen 'Leer je kind dan ook aankleden!'.
Toch maar niet gedaan.
Was nog niet binnen of ik viel echt weer op de bank in slaap.
Hoef er niet eens voor te gaan liggen, boven de laptop of een puzzelboek gaan vanzelf de luikjes dicht.
En dan moet òf mn lief de boel redden voor het valt, of ik zet het zelf maar aan de kant, omdta ik weet dat er toch geen houden aan is.
Is dat iets wat bij zwangerschap hoort ofzo?
Of hoort het meer bij mn winterdepressie, dat al het kleine zòveel energie kost. (wist wel dat alles voelde alsof het teveel was, maar om dan ook echt in slaap te vallen...)
donderdag 28 januari 2010 om 20:25
