Emotioneel afhankelijk

30-01-2010 11:51 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



In mijn relatie was ik altijd emotioneel afhankelijk van mijn vriend geweest. Ik weet dat dit erg slecht is en ik vind het ook heel erg onprettig dat hij mijn humeur heel erg beïnvloedt.

Ik heb het gevoel alsof hij mijn leven in zijn handen heeft en dergelijke Ik heb al vaker gehoord dat geluk uit jezelf komt en dat je dat niet moet laten afhangen van iemand anders, maar op een één of andere manier lukt het mij maar niet!

Nu is het al een tijdje uit tussen ons, maar ik blijf alsnog zo emotioneel afhankelijk van hem. Ik snap er echt helemaal niks meer van.. Ik hou me al stukken minder bezig met hem (ik heb amper contact met hem en ik zie hem nooit etc.)



Ik heb wel op allerlei websites gelezen dat je dan meer tijd aan jezelf moet besteden en dat je dan nieuwe leuke dingen moet ontdekken. Dit heb ik dan ook gedaan (meer uitgaan en omgaan met vriendinnen, meer tijd aan hobby's besteden, mijzelf vaker verwennen: lange warme douche nemen en mijn lichaam goed verzorgen) maar ondanks dit alles is er geen vooruitgang...

Verder ga ik ook naar de psycholoog om aan mijn zelfvertrouwen te werken. Ik hoop dat dit mij ook minder emotioneel afhankelijk maakt. Het rare is dat ik wél vooruitgang zie in mijn zelfvertrouwen maar niet in mijn onafhankelijk zijn..



Hebben jullie hier tips voor?? Ik word eerlijk gezegd een beetje gek van mijzelf..
Alle reacties Link kopieren
Maar ik heb het gevoel dat wat ik nu doe niet goed is.

Er is dan niet veel tijd voorbijgegaan (3 maanden), maar het frustrerende is gewoon dat ik geen vooruitgang zie.

Die hele 3 maanden heb ik zo hard aan mijzelf gewerkt, ik zie alleen maar verbeteringen in mijn zelfvertrouwen maar verder niet..

Als ik hem nu negeer, ook al zoekt hij contact op, maakt mij dit aantrekkelijker?
Alle reacties Link kopieren
Chez 3 maanden liefdesverdriet is nog niet zo lang hoor, bij mij was dat ook vaak het punt waarop ik wanhopig werd dat het nog niet over was en het gevoel kreeg dat het nooit over gaat.

Maar toch ging het over, de een doet er wat langer over dan de ander. Je ex gaat niet 1-2-3 uit je hoofd en je hart, maar het verdriet en de emotionele afhankelijkheid gaan over. Maar dat kan nog wel een jaar duren. Helaas, maar het is niet anders.



Ik weet niet hoe oud je bent, maar bij mijn eerste break up (is nu 13 jaar geleden: 23) dacht ik dat ik dood ging en ik heb me een jaar heel erg beroerd gevoeld.
Alle reacties Link kopieren
quote:Chez schreef op 30 januari 2010 @ 16:52:

Maar ik heb het gevoel dat wat ik nu doe niet goed is.

Er is dan niet veel tijd voorbijgegaan (3 maanden), maar het frustrerende is gewoon dat ik geen vooruitgang zie.

Die hele 3 maanden heb ik zo hard aan mijzelf gewerkt, ik zie alleen maar verbeteringen in mijn zelfvertrouwen maar verder niet..

Als ik hem nu negeer, ook al zoekt hij contact op, maakt mij dit aantrekkelijker?Het maakt je voor jezelf aantrekkelijker ja, ik denk dat hij er niet eens bij stil zal staan.
Alle reacties Link kopieren
Ben vijf jaar jonger dan jij was met je eerste break up, maar ik had hiervoor ook nog een break up gehad en die verliep eigenlijk vrij dramatisch moet ik zeggen.

Ik was toen 14 en had een msn-relatie met iemand die ik nog nooit in het echt had ontmoet.. daarna nog 1 jaar lang liefdesverdriet gehad om die persoon.. belachelijk toch?

Dat is ook een van de redenen waarom ik bang ben dat dit jaaaaareeen gaat duren...
Alle reacties Link kopieren
quote:Billie36 schreef op 30 januari 2010 @ 17:01:

[...]





Het maakt je voor jezelf aantrekkelijker ja, ik denk dat hij er niet eens bij stil zal staan.



Zou kunnen.. dacht gewoon dat het mij aantrekkelijker zou maken omdat hij dan denkt dat ik mijn leven heb opgepikt...

Verder toen het pas uit was ging ik sporten en was ik een paar dagen achter elkaar weg en begon hij ineens allerlei berichtjes te sturen. Als ik er dan de ene dag niet was dan probeerde hij het later nog een keer
Alle reacties Link kopieren
Je moet willen veranderen voor jezelf en niet voor hem!

Je gaat weer dezelfde fouten maken als de relatie weer aan zou gaan. Of als je iemand anders ontmoet. Dit wil je toch niet?

Wanneer begin je bij de psycholoog?
Alle reacties Link kopieren
Daar heb je alleen zo weinig aan, want hij wil je niet terug, toch? Door geen contact meer met hem te hebben, maakt je het voor jezelf wel een stuk gemakkelijker. Bij mijn laatste break up ging het pas echt beter met me, toen ik hem ook van al mijn internet sites had afgepleurd. Ik weet nu helemaal niets meer over hem, geeft heel veel rust (ook hier lange afstand,dus kan hem gelukkig ook niet onverwachts tegenkomen). Hierdoor kan ik echt met mezelf bezig zijn en niet meer met hem.

Kijk het gewoon nog een paar maanden aan en kijk hoe je je dan voelt; een stuk beter, dat weet ik zeker. En ga vanavond lekker stappen, het is zaterdag! Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat ik moet veranderen voor mijzelf, maar het neemt niet weg dat ik hem nog terugwil. Ik wil inderdaad niet dezelfde fouten maken, maar voor mijn gevoel kan ik niet echt zonder hem.

Heb al één gesprek gehad met de psycholoog, maar dat ging meer over mijn zelfvertrouwen. Er was niet genoeg tijd om over dat afhankelijk-gedoe te beginnen.. maar over 1.5 week ga ik er weer heen. Ik merk wel vooruitgang qua zelfvertrouwen..

is het een idee om elke maand een probleem uit te kiezen en daaraan te werken? Wat ik nu doe is alles tegelijk doen eigenlijk.

Ik weet niet zeker of hij me niet terug wil, ik vind dat hij gemixte signalen geeft. Ik heb al een maand zonder hem gezeten (zonder sms, mail enz) en dat ging prima, maar minder afhankelijk maakte het mij nog steeds niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven