Emotioneel afhankelijk

30-01-2010 11:51 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



In mijn relatie was ik altijd emotioneel afhankelijk van mijn vriend geweest. Ik weet dat dit erg slecht is en ik vind het ook heel erg onprettig dat hij mijn humeur heel erg beïnvloedt.

Ik heb het gevoel alsof hij mijn leven in zijn handen heeft en dergelijke Ik heb al vaker gehoord dat geluk uit jezelf komt en dat je dat niet moet laten afhangen van iemand anders, maar op een één of andere manier lukt het mij maar niet!

Nu is het al een tijdje uit tussen ons, maar ik blijf alsnog zo emotioneel afhankelijk van hem. Ik snap er echt helemaal niks meer van.. Ik hou me al stukken minder bezig met hem (ik heb amper contact met hem en ik zie hem nooit etc.)



Ik heb wel op allerlei websites gelezen dat je dan meer tijd aan jezelf moet besteden en dat je dan nieuwe leuke dingen moet ontdekken. Dit heb ik dan ook gedaan (meer uitgaan en omgaan met vriendinnen, meer tijd aan hobby's besteden, mijzelf vaker verwennen: lange warme douche nemen en mijn lichaam goed verzorgen) maar ondanks dit alles is er geen vooruitgang...

Verder ga ik ook naar de psycholoog om aan mijn zelfvertrouwen te werken. Ik hoop dat dit mij ook minder emotioneel afhankelijk maakt. Het rare is dat ik wél vooruitgang zie in mijn zelfvertrouwen maar niet in mijn onafhankelijk zijn..



Hebben jullie hier tips voor?? Ik word eerlijk gezegd een beetje gek van mijzelf..
Hmm, het moet ook gewoon een beetje slijten. Iedere maand een beetje minder. Tot je op een gegeven moment blij bent dat je er vanaf bent en andere eigenschappen in mannen (mensen) weet te waarderen. Dan ga je herkennen dat je bij verschillende mensen verschillende gevoelens kan hebben, je leert meer naar je gevoel te luisteren en aan de hand daarvan verstandige beslissingen te nemen voor jezelf.

Succes.
Alle reacties Link kopieren
Dat je het weet is al een enorme stap. Dat is vooruitgang! Je werkt eraan maar het is niet zo dat als je er aan werkt het bij toverslag is verdwenen.



Heb je deze afhankelijkheid alleen in intieme relaties of ook met vrienden?
Alle reacties Link kopieren
OP wat voor manier uit die emotionele afhankelijkheid zich? Op zich is enige afhankelijkheid niet zo erg toch? Daarom heb je ook een relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ik ze een beetje heb bij vrienden.

Als ik een probleem heb dan wil ik er graag met vrienden over praten, maar eigenlijk moet ik ze denk ik zelf oplossen en niet iemand anders ermee lastig vallen.



Tja, die afhankelijkheid uit zich zo:

Ik wil graag mijn ex nog een keer zien na al die tijd, maar hij vindt dit geen goed idee. Ik weet dat je zulke dingen niet kan eisen maar ik werd er wel behoorlijk chagrijnig van. Hij weet dit ontzettend goed en hij voelt dit ook aan. Hij wil gewoon wachten totdat het beter met mij gaat en totdat ik sterker ben..
Alle reacties Link kopieren
ikvind het tot nu toe wel mevallen. Daar heb je toch vrienden voor, om af en toe lekekr over je rpoblemen te praten? Dan hoor je ook hoe iemand anders er tegenaan kijkt. Mij werd dat juist aangeraden.



EN dat je je ex wil zien vind ik ook niet zo raar. Jullie hebben toch wat gehad en dan mis je hem. Lijkt me eerder raar wanneer je dat niet hebt.



Wat ging er niet goed in jullie relatie? Waar hadden hij en jij last van?
Alle reacties Link kopieren
Klopt, geen goed idee om contact te zoeken.



Geef het tijd. Dat zeiden ze tegen mij ook en hoe gek het ook klinkt, het is echt zo!

Ik was ook emotioneel afhankelijk, en het heeft bijna 1,5 jaar geduurd voor ik merkte dat ik het/hem eindelijk had los gelaten. Het was een zware tijd en ik begon te accepteren dat ik hem nooit los zou laten, ik had me er in berust. En juist die overtuiging (niet jezelf iets aanpraten, maar er echt van overtuigd zijn!) was het einde van het afhankelijkheidstijdperk.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat je wel problemen bij je vrienden kwijt kunt, maar ik heb denk ik de neiging om het te overdrijven.

Heb hierdoor in het verleden ook mijn beste vriendin kwijtgeraakt: ik was te negatief, had teveel problemen en het maakte haar ontzettend verdrietig.



Mijn ex heb ik ook al maanden niet meer gezien.. dus ik begin hem ergens toch wel te missen ja. Verder is het misschien handig om te weten dat we een langeafstandsrelatie hebben gehad.



De dingen die niet goed gingen in onze relatie was mijn negativiteit die uit mijn onzekerheid is voortgekomen (vandaar dat ik nu ook aan mijn zelfvertrouwen werk).

Ik had dus een negatief zelfbeeld, ik was totaal niet gelukkig met mijzelf en ik kon alleen maar klagen over dingen die niet goed gingen in mijn leven. Dit moest hij elke dag aanhoren waardoor hij uiteindelijk minder zin had om met mij te kletsen op MSN. Dit had ik helaas toen niet door en alles werd alleen maar erger. Hij kwam minder op MSN en ik ging nog meer klagen omdat ik hierdoor het gevoel kreeg dat hij niks meer om mij gaf. Eigenlijk heb ik hem gewoon hiermee weggejaagd..

en ik vind het allemaal zo stom van mijzelf.

Verder merkte hij en ik ook wel dat ik afhankelijk aan het worden was van hem en dit vond hij heel erg vervelend. Hij is zelf een man die heel erg onafhankelijk is en hij vond op een gegeven moment heel veel dingen geforceerd aanvoelen.

Ik ben een typje die het liefst alles van te voren weet en ver vooruit zit te plannen en hij is ''go with the flow''.

Zelf wil ik eigenlijk ook wel '' go with the flow'' worden omdat dat alles een stuk makkelijker maakt.



Natuurlijk ben ik niet de enige die fouten heeft gemaakt in de relatie.. hij had mij af en toe ook wel een complimentje kunnen geven waardoor mijn zelfvertrouwen omhoog zou gaan. Maar misschien is dat eigenlijk niet de manier om aan zelfvertrouwen te komen.. Dan is het namelijk weer zo afhankelijk van iemand anders.
Alle reacties Link kopieren
quote:4wheelsand1heart schreef op 30 januari 2010 @ 12:40:

Klopt, geen goed idee om contact te zoeken.



Geef het tijd. Dat zeiden ze tegen mij ook en hoe gek het ook klinkt, het is echt zo!

Ik was ook emotioneel afhankelijk, en het heeft bijna 1,5 jaar geduurd voor ik merkte dat ik het/hem eindelijk had los gelaten. Het was een zware tijd en ik begon te accepteren dat ik hem nooit los zou laten, ik had me er in berust. En juist die overtuiging (niet jezelf iets aanpraten, maar er echt van overtuigd zijn!) was het einde van het afhankelijkheidstijdperk.



Het gevoel dat ik nooit van hem afkom heb ik dus ook.

Vind het nogal moeilijk om hem los te laten, ik heb nog heel veel gevoelens voor hem. Ik snap niet hoe dat het mij ineens niet meer kan schelen dat ik hem een keer niet zie, want het scheelt mij natuurlijk wel want ik mis hem!

De enige manier die ik ken om over een oude vlam heen te komen is een nieuwe vlam.. maar die kan ik echt niet vinden, wat ik ook doe. Misschien is het ook geen eens een goed idee.. ik weet het niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat jij het allemaal wel heel erg naar jezelf toetrekt.

Die vriendin had dan kunnen geven dat ze het contact niet leuk vond zo, enenals je ex. Hij had dit met je moeten bespreken. Dan had jij er wat mee kunnen doen. Iedereen heeft een blinde vlek in zijn of haar gedrag en het is juist fijn wanneer een ander je hierop kan wijzen. Dat kun je zelf meestal niet zien, omdat het je blinde vlek is.

Trek dus niet alle schuld naar jezelf toe. Een ander is net zo verantoordelijk voor het wel of niet slagen van een vriendschap of relatie.
Alle reacties Link kopieren
Nou die vriendin had het dus wel een beetje aangeven dat ze het niet prettig vond, maar op een één of andere manier was ik er alsnog blind voor. Als ze duidelijk had gezegd: Ik wil je nu onder 4 ogen spreken, het is echt heel erg serieus...

dán had ik het waarschijnlijk wel gezien.



Verder vind ik wat mijn ex zegt wel weer begrijpelijk.. het is niet de bedoeling dat het alleen maar slechter gaat.

Er zijn gewoon een aantal dingen van hem die ik een beetje onduidelijk vind. De grootste reden dat hij me nu niet wil zien is dus mijn emotionele afhankelijkheid. De overige redenen waren: als we elkaar weer gaan zien dan weten we toch wat er allemaal gaat gebeuren en dan is het weer ''aan''. Dit is dan weer niet goed omdat het op een kwetsbaar moment gebeurt, dus ik ga dan alleen maar achteruit. Dus hij wil me wel zien, maar het is niet verstandig.

(Maar waarom zou hij geen nee tegen mij kunnen zeggen als ik nu bij hem zou zijn?)



Dan nog een sms van hem: Ik heb gezegd dat ik wil wachten tot het met jou wat beter gaat, dan pas kunnen we elkaar zien, en dat is heel wat anders dan een relatie.



Pff, maar waarom zoveel gemixte signalen? En waarom zou hij mij nog willen zien dan? De reden dat ik hem nog wil zien is wel duidelijk.. maar hij?
Alle reacties Link kopieren
Okay, je hebt je onhandig gedragen en werkt nu samen met een deskundige aan gezonder gedrag. Heel verstandig. Je bent ook ongeduldig en dat is minder verstandig. Wat je in een leven hebt aangeleerd laat zich meestal niet in een paar maanden veranderen. Geef dus niet te snel op.



Misschien kun je eens over het volgende nadenken. Als die ex morgen onder de tram zou komen, wat dan? Houdt jouw leven op? Zul je nooit meer gelukkig kunnen worden? Zul je alleen sterven?
Alle reacties Link kopieren
Ben gewoon ergens bang dat dit ontzettend lang gaat duren en dat ik dan enorm veel tijd verspil.

Als mijn ex morgen doodgaat, dan houdt mijn leven denk ik niet op. Ik vind dat toch wel wat anders eigenlijk. Nu leven we allebei nog, dus ergens voel ik nog een kans. Maar als de één dood is, dan heeft het al totaal geen zin meer..
Alle reacties Link kopieren
quote:Chez schreef op 30 januari 2010 @ 13:11:

Ben gewoon ergens bang dat dit ontzettend lang gaat duren en dat ik dan enorm veel tijd verspil.

Als mijn ex morgen doodgaat, dan houdt mijn leven denk ik niet op. Ik vind dat toch wel wat anders eigenlijk. Nu leven we allebei nog, dus ergens voel ik nog een kans. Maar als de één dood is, dan heeft het al totaal geen zin meer..





Wakeup: het heeft nu al geen zin. Hij wil niet, hij wil niet, hij wil niet.



Overigens ben ik het met je eens dat je tijd verspilt. Elke seconde energie die je aan hem besteedt verspil je. Duurt jouw leven zoveel langer dan het mijne?
Alle reacties Link kopieren
Dat is het probleem, zolang we allebei nog leven denk dat er iets kan gebeuren..
Alle reacties Link kopieren
De enige manier die ik ken om over een oude vlam heen te komen is een nieuwe vlam.. maar die kan ik echt niet vinden, wat ik ook doe. Misschien is het ook geen eens een goed idee.. ik weet het niet.



Nee lijkt me ook geen goed idee, arme nieuwe vlam die jouw ellendig leven maar even moet opleuken.

Eerst je eigen vlam worden, met hulp als dat nodig is.



Ben gewoon ergens bang dat dit ontzettend lang gaat duren en dat ik dan enorm veel tijd verspil.



Aan jezelf werken is geen tijdverspilling,Een egocentrisch leven wel, maar dat is heel wat anders
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
quote:Chez schreef op 30 januari 2010 @ 13:18:

Dat is het probleem, zolang we allebei nog leven denk dat er iets kan gebeuren..Waarom dan?
Alle reacties Link kopieren
Als ik zo doorga weet ik zelf niet eens of ik nog wel binnenkort gelukkig ga worden.. Ik zie gewoon helemaal geen vooruitgang in mijn onafhankelijk-zijn.. daarom dat ik ook zo in de knoop zit met mezelf.



Ik vind het lastig om het uit te leggen, maar ik vind dat alles mogelijk is wanneer je nog allebei leeft..
Alle reacties Link kopieren
Pff, wat moet ik nou eigenlijk doen?

Doorgaan met de dingen die ik nu al doe?
Alle reacties Link kopieren
Dat je aan je onafhankelijkheid werkt: helemaal goed! Zet die ex dan als eerste eens uit je hoofd en je leven.



En sta niet de godganse tijd bij dit alles stil, daar word je ook niet vrolijk van. Even iets minder zweverig, en weer met beide beentjes op de grond.



Zoek iets leuks om te doen, waarin je afleiding kunt vinden. Zoiets is er toch wel, neem ik aan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Chez schreef op 30 januari 2010 @ 14:21:

Pff, wat moet ik nou eigenlijk doen?

Doorgaan met de dingen die ik nu al doe?Nee, koop 10 geraniums, neem ontslag en ga de hele dag achter die garaniums zitten met de telefoon in de hand. Kies wel en plek waarbij je de deur goed in de gaten kan houden; misschien komt ie langs en doet je bel het niet; je weet maar nooit.
Alle reacties Link kopieren
quote:Wakker schreef op 30 januari 2010 @ 15:25:

Dat je aan je onafhankelijkheid werkt: helemaal goed! Zet die ex dan als eerste eens uit je hoofd en je leven.



En sta niet de godganse tijd bij dit alles stil, daar word je ook niet vrolijk van. Even iets minder zweverig, en weer met beide beentjes op de grond.



Zoek iets leuks om te doen, waarin je afleiding kunt vinden. Zoiets is er toch wel, neem ik aan?



Hoe moet ik hem nou vergeten? Ik ken hem al vier jaar en ik kan niet zomaar alles weggooien. Ik heb wel dingen waarmee ik mij bezig kan houden en dat doe ik ook de hele tijd, maar zelfs na 3 maanden zie ik geen klein verschil.

Begin gewoon de moed op te geven :(
Alle reacties Link kopieren
3 maanden pas, zeg tegen jezelf: ik ga nu door met waar ik mee bezig ben en als ik me over nog eens 3 maanden nog steeds zo voel, dan vraag ik hem weer om een ontmoeting. Wedden dat je het dan al niet zo zeker meer weet?
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop maar dat je gelijk hebt :s
Alle reacties Link kopieren
Het is de onzekerheid waar je aan moet werken. De onafhankelijkheid wordt daardoor veroorzaakt.

Zoals je nu bezig bent is al heel goed. Je erkent het probleem en wilt naar een psycholoog. Het kost tijd en die moet je ook nemen.

Je ex missen is een normaal gevoel en moet slijten. Ik ben het wel met hem eens om elkaar niet te zien. Jij kan dat nog niet aan. En als je je straks sterker voelt dan wil je hem mss niet meer zien. Want die zekerheid komt dan vanuit jouw zelf..

Dus de tijd zal het leren..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven