Relaties
alle pijlers
Het zit me zó hoog..
zaterdag 30 januari 2010 om 21:05
Hallo
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
zaterdag 30 januari 2010 om 21:36
Sja Henkjan het was niet haar huis, het was een gezamelijk uitje waarbij mensen zijn uitgenodigd door weer andere mensen en ze hebben zich misdragen.
Logischerwijs kan ik me vinden in de reactie van die jongens dat ze het echt achterlijk vinden dat TO vind dat ze weg moeten omdat ze misschien kunnen gaan kotsen
Logischerwijs kan ik me vinden in de reactie van die jongens dat ze het echt achterlijk vinden dat TO vind dat ze weg moeten omdat ze misschien kunnen gaan kotsen
zaterdag 30 januari 2010 om 21:37
quote:dangeensuus schreef op 30 januari 2010 @ 21:30:
Eens Henkjan, maar het zou fijn zijn voor Stephanietje als ze van haar fobie afkomt
Dat die jongens gewoon onwijs puberaal zijn, daar kan zij niks aan doen, en vriendlief ook niet.Dat die jongens misschien ziek worden van drank en zij er van in paniek raakt, dat zou anders moeten zijn toch?Ik snap op zich wat je zegt Suus, maar emetofobie schijnt wel een fobie te zijn waar heel lastig vanaf te komen is. En als je al een soort van blootstellingtherapie wilt doen lijkt me dat handiger om dat onder begeleiding te doen en langzaam op te bouwen dan ineens in een huisje te zitten met een stel kotsende mannen. Ik kan me er ook niet erg goed iets bij voorstellen (bij geen enkele fobie gelukkig) maar ik weet wel dat het niet zo maar iets is.
Eens Henkjan, maar het zou fijn zijn voor Stephanietje als ze van haar fobie afkomt
Dat die jongens gewoon onwijs puberaal zijn, daar kan zij niks aan doen, en vriendlief ook niet.Dat die jongens misschien ziek worden van drank en zij er van in paniek raakt, dat zou anders moeten zijn toch?Ik snap op zich wat je zegt Suus, maar emetofobie schijnt wel een fobie te zijn waar heel lastig vanaf te komen is. En als je al een soort van blootstellingtherapie wilt doen lijkt me dat handiger om dat onder begeleiding te doen en langzaam op te bouwen dan ineens in een huisje te zitten met een stel kotsende mannen. Ik kan me er ook niet erg goed iets bij voorstellen (bij geen enkele fobie gelukkig) maar ik weet wel dat het niet zo maar iets is.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:37
quote:Marriss schreef op 30 januari 2010 @ 21:17:
Ik vind dat je vriend hier ook wel een rol in kan spelen hoor, het zijn toch zijn vrienden?
Toevallig ben ik ook emetofoob (en kan me je verhaal dus heeeeel erg goed voorstellen) en mijn vriend is altijd superlief hierin voor mij, staat volledig achter me. Wij hebben jaaaren geleden eens iets meegemaakt op koninginnedag, ook met zijn vrienden, ook gekots, ik zal de details besparen maar toen heeft mijn vriend ook duidelijk bij zijn vrienden aangegeven dat ik een serieuse fobie heb (en dat dat iets anders is dan 'vies vinden' of 'er niet tegen kunnen') en sindsdien krijg ik alle begrip van de vriendengroep. Stelde ik erg op prijs.
Als jij het niet mag doen van hem (waarom eigenlijk niet?) laat hem dan zelf contact opnemen met zn vriend en zeggen dat jij het niet zo naar bedoelde als dat het blijkbaar is overgekomen, maar dat je een serieuze fobie hebt voor overgeven.Vriend was ook heel lief hoor Die had meteen door dat dit voor mij een probleem ging worden Ging dus met mij op de bank zitten om mij rustig te maken en stelde voor om met die jongen te praten.
Ik dacht echter dat het beter was om het zelf te vertellen, in het kader van eerlijkheid en juist om dit soort gedoe te voorkomen.
Vriend heeft zelf geen emetofobie en snapt het niet, maar steunt me wel op dit soort momenten. Net weer even over gehad en hij nuanceert het nu een beetje, blijkbaar zijn er nog maar twee mensen die er echt een probleem van maken.
Ik vind dat je vriend hier ook wel een rol in kan spelen hoor, het zijn toch zijn vrienden?
Toevallig ben ik ook emetofoob (en kan me je verhaal dus heeeeel erg goed voorstellen) en mijn vriend is altijd superlief hierin voor mij, staat volledig achter me. Wij hebben jaaaren geleden eens iets meegemaakt op koninginnedag, ook met zijn vrienden, ook gekots, ik zal de details besparen maar toen heeft mijn vriend ook duidelijk bij zijn vrienden aangegeven dat ik een serieuse fobie heb (en dat dat iets anders is dan 'vies vinden' of 'er niet tegen kunnen') en sindsdien krijg ik alle begrip van de vriendengroep. Stelde ik erg op prijs.
Als jij het niet mag doen van hem (waarom eigenlijk niet?) laat hem dan zelf contact opnemen met zn vriend en zeggen dat jij het niet zo naar bedoelde als dat het blijkbaar is overgekomen, maar dat je een serieuze fobie hebt voor overgeven.Vriend was ook heel lief hoor Die had meteen door dat dit voor mij een probleem ging worden Ging dus met mij op de bank zitten om mij rustig te maken en stelde voor om met die jongen te praten.
Ik dacht echter dat het beter was om het zelf te vertellen, in het kader van eerlijkheid en juist om dit soort gedoe te voorkomen.
Vriend heeft zelf geen emetofobie en snapt het niet, maar steunt me wel op dit soort momenten. Net weer even over gehad en hij nuanceert het nu een beetje, blijkbaar zijn er nog maar twee mensen die er echt een probleem van maken.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:37
quote:Sanmi schreef op 30 januari 2010 @ 21:35:
Ik was denk ik niet eens meegegaan. Ik ben ook panisch voor kotsende mensen. Ik vermijd dit soort acties dan ook.
Ooit een bruiloft meegemaakt waarbij we bleven slapen. Wij hadden uiteraard een stel op de kamer waarvan de man enorm dronken was. Geen gekots, maar ik heb de hele nacht niet geslapen uit angst voor....
Veranderen kun je ze toch niet... gewoon vermijden.En vermijden omdat ze misschien gaan kotsen houd dus je fobie in stand. Vermijden omdat het eikels zijn prima, maar vermijden omdat iemand misschien ziek kan worden is toegeven aan je fobie
Ik was denk ik niet eens meegegaan. Ik ben ook panisch voor kotsende mensen. Ik vermijd dit soort acties dan ook.
Ooit een bruiloft meegemaakt waarbij we bleven slapen. Wij hadden uiteraard een stel op de kamer waarvan de man enorm dronken was. Geen gekots, maar ik heb de hele nacht niet geslapen uit angst voor....
Veranderen kun je ze toch niet... gewoon vermijden.En vermijden omdat ze misschien gaan kotsen houd dus je fobie in stand. Vermijden omdat het eikels zijn prima, maar vermijden omdat iemand misschien ziek kan worden is toegeven aan je fobie
zaterdag 30 januari 2010 om 21:38
quote:Henkjan41 schreef op 30 januari 2010 @ 21:31:
Stephanie, koppel een van die jongens eens aan een vriendin die je hebt.
Wedden dat de volgende zich ook bij je meldt? En ze je plotseling zien staan?
Dit gedrag is allemaal gebaseerd op onzekerheid.
Je bent het leukste meisje maar niemand kan je krijgen.Handig, zo'n dikke duim om zo af en toe eens aan te zuigen. Heb je altijd wat te posten.
Stephanie, koppel een van die jongens eens aan een vriendin die je hebt.
Wedden dat de volgende zich ook bij je meldt? En ze je plotseling zien staan?
Dit gedrag is allemaal gebaseerd op onzekerheid.
Je bent het leukste meisje maar niemand kan je krijgen.Handig, zo'n dikke duim om zo af en toe eens aan te zuigen. Heb je altijd wat te posten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:40
quote:dangeensuus schreef op 30 januari 2010 @ 21:26:
Stephanietje, even totaal iets anders he en je gaat het misschien niet leuk vinden om te horen ( ik weet wel zeker dat het niet leuk is) maar door mensen weg te sturen die misschien ziek gaan worden omdat jij toevallig die fobie hebt, houd je in zekere zin die fobie in stand. Makkelijk gezegd, ik weet het, maar ze zullen het toch niet begrijpen dat jij hier vervelende gevoelens bij hebt.Ben ik met je eens hoor.. maar in die fase ben ik nog niet. Ik ben al een heel eind; ik zap niet meer weg op tv als ik het zie/hoor, ik neem niet meer dagelijks medicijnen om niet misselijk te worden en ik let niet meer panisch op wat ik eet. Maar echt in één (gehorig) huis zitten met overgevende mensen, dat kan ik nog niet. Het is uiteraard wel mijn doel voor over een tijd
Stephanietje, even totaal iets anders he en je gaat het misschien niet leuk vinden om te horen ( ik weet wel zeker dat het niet leuk is) maar door mensen weg te sturen die misschien ziek gaan worden omdat jij toevallig die fobie hebt, houd je in zekere zin die fobie in stand. Makkelijk gezegd, ik weet het, maar ze zullen het toch niet begrijpen dat jij hier vervelende gevoelens bij hebt.Ben ik met je eens hoor.. maar in die fase ben ik nog niet. Ik ben al een heel eind; ik zap niet meer weg op tv als ik het zie/hoor, ik neem niet meer dagelijks medicijnen om niet misselijk te worden en ik let niet meer panisch op wat ik eet. Maar echt in één (gehorig) huis zitten met overgevende mensen, dat kan ik nog niet. Het is uiteraard wel mijn doel voor over een tijd
zaterdag 30 januari 2010 om 21:41
quote:Henkjan41 schreef op 30 januari 2010 @ 21:31:
Stephanie, koppel een van die jongens eens aan een vriendin die je hebt.
Wedden dat de volgende zich ook bij je meldt? En ze je plotseling zien staan?
Dit gedrag is allemaal gebaseerd op onzekerheid.
Je bent het leukste meisje maar niemand kan je krijgen.Haha, dit zal ik eens gaan proberen
Stephanie, koppel een van die jongens eens aan een vriendin die je hebt.
Wedden dat de volgende zich ook bij je meldt? En ze je plotseling zien staan?
Dit gedrag is allemaal gebaseerd op onzekerheid.
Je bent het leukste meisje maar niemand kan je krijgen.Haha, dit zal ik eens gaan proberen
zaterdag 30 januari 2010 om 21:43
Eens met Meds. Ik zou het zelf wel erg vervelend vinden, meteen zo'n veroordeling. Dat het uit angst komt begrijp ik, maar angst maakt sociale vaardigheden niet eens minder belangrijk. Als je mensen iets wil leren begrijpen over fobieen dan kun je ze vragen wat hun diepe angst is en dan zeggen dat dat bij jou het zien/horen overgeven van een ander is. Meeste mensen hebben pas begrip voor zaken als ze het of zelf meemaken, of zich via zo'n trucje kunnen inleven. Maar ja, heeft de ander geen irrationele angsten (al zijn bijna alle angsten irrationeel, eigenlijk alle ja) dan kom je niet ver. Als ze niet willen begrijpen kom je al helemaal nergens. 'k Zou niet erg blij zijn met de reactie van de vriend, want die zou toch voor z'n vriendin op moeten komen in zo'n situatie. Overigens ben ik -jaja- bang voor achtpotigen maar ik maak dat heel goed duidelijk als er eentje zit: dat beest moet weg, maar je gaat me er niet mee pesten (dus afkomen op me met dat beest) of anders maak ik je KAPOT. Werkt prima
zaterdag 30 januari 2010 om 21:44
quote:meds schreef op 30 januari 2010 @ 21:31:
jij hebt minstens 7 uur slaap nodig en je kan niet tegen kotsen. Nou dan heb je niet zoveel te zoeken bij zo'n groep. De volgende keer niet meer meegaan dus. Je kan niet de wereld aan jou aanpassen.
Misschien moet je iets minder aannames doen. Ik ging mee omdat vriend dat graag wilde, hij heeft voor mij vier jaar een relatie gehad met een meisje dat hem altijd weghield bij zijn vrienden. Zo iemand wil ik niet zijn, en daarom wil ik mij graag wat aanpassen.
Bovendien maakt het me niet uit als er flink gefeest wordt, maar er is een verschil tussen gezellig feesten 's avonds en vanaf elf uur 's ochtends stomdronken en agressief rondlopen. Daar had ik niet op gerekend.
Ten derde ging het gesprek anders dan jij zegt. Als jij na ons gesprek lachend weg was gelopen had ik je wel héél zielig gevonden en had ik er totaal niet mee gezeten want dan heb je gewoon geen enkel respect voor andere mensen.
jij hebt minstens 7 uur slaap nodig en je kan niet tegen kotsen. Nou dan heb je niet zoveel te zoeken bij zo'n groep. De volgende keer niet meer meegaan dus. Je kan niet de wereld aan jou aanpassen.
Misschien moet je iets minder aannames doen. Ik ging mee omdat vriend dat graag wilde, hij heeft voor mij vier jaar een relatie gehad met een meisje dat hem altijd weghield bij zijn vrienden. Zo iemand wil ik niet zijn, en daarom wil ik mij graag wat aanpassen.
Bovendien maakt het me niet uit als er flink gefeest wordt, maar er is een verschil tussen gezellig feesten 's avonds en vanaf elf uur 's ochtends stomdronken en agressief rondlopen. Daar had ik niet op gerekend.
Ten derde ging het gesprek anders dan jij zegt. Als jij na ons gesprek lachend weg was gelopen had ik je wel héél zielig gevonden en had ik er totaal niet mee gezeten want dan heb je gewoon geen enkel respect voor andere mensen.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:44
Stephanie, ik zeg dit tegen je uit ervaring. Ik ben zelf ook emetofoob, als je het opzoekt in het woordenboek staat mijn giechel ernaast. Ik heb jarenlang uit eten gaan ontweken, geen medicijnen durven nemen uit angst voor bijwerkingen, niet in de nachtbus gedurft, geen lange einden met mijn kinderen in de auto durven rijden en ga zo maar door. Jarenlang schrok ik iedere nacht wakker als een van mijn kinderen moest plassen ( en ik heb er veul dus word ik vaak wakker) met een adrenalinestoot door mijn lijf heen van heb ik me jou daar omdat ik altijd bang was dat ze gingen spugen.
Ik weet dat het niet zomaar iets is, maar ik heb een tijdje geleden besloten dat ik het nog langer verdom om die fobie mijn leven te laten lijden. Klinkt simpel, maar ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer volledig in de stress raken als een van de kinderen roept dat ie buikpijn heeft, ik wil niet als een idioot gaan poetsen en ga zo maar door. En ik moet zeggen, zolang ik mijzelf voorhoud dat ik de baas ben, en dat ik bepaal wat ik wel en niet doe, werkt het voor mij wel.
Ik ben er nog lang niet hoor, ik eet nog steeds geen vlees als ik het zelf niet heb klaargemaakt, en ik eet niets wat ook maar 1 dag over de datum is, en ik heb nog steeds standaard domperidon in mijn medicijnkastje liggen maar ik vertik het nog langer
Ik weet dat het niet zomaar iets is, maar ik heb een tijdje geleden besloten dat ik het nog langer verdom om die fobie mijn leven te laten lijden. Klinkt simpel, maar ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer volledig in de stress raken als een van de kinderen roept dat ie buikpijn heeft, ik wil niet als een idioot gaan poetsen en ga zo maar door. En ik moet zeggen, zolang ik mijzelf voorhoud dat ik de baas ben, en dat ik bepaal wat ik wel en niet doe, werkt het voor mij wel.
Ik ben er nog lang niet hoor, ik eet nog steeds geen vlees als ik het zelf niet heb klaargemaakt, en ik eet niets wat ook maar 1 dag over de datum is, en ik heb nog steeds standaard domperidon in mijn medicijnkastje liggen maar ik vertik het nog langer
zaterdag 30 januari 2010 om 21:44
zaterdag 30 januari 2010 om 21:46
zaterdag 30 januari 2010 om 21:47
quote:Digitalis schreef op 30 januari 2010 @ 21:44:
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Hoe denk je dat het is voor TO om "gezegend" te zijn met een totaal irrationele angst voor iets? Waardoor ze dus totaal in paniek raakt op het moment dat ze ook maar denkt dat er iemand gaat overgeven? Gaat hyperventileren en de eerste uren niet tot rust kan komen, alleen maar om iets achterlijks als overgeven? En nee, kots is niet kots...belachelijk maar kotsen na een narcose is minder erg als kotsen bij buikgriep want dan kun je het ook krijgen en niets is erger voor een emetofoob dan het kunnen krijgen van buikgriep.
Je kunt het ook niet snappen als niet-emetofoob.
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Hoe denk je dat het is voor TO om "gezegend" te zijn met een totaal irrationele angst voor iets? Waardoor ze dus totaal in paniek raakt op het moment dat ze ook maar denkt dat er iemand gaat overgeven? Gaat hyperventileren en de eerste uren niet tot rust kan komen, alleen maar om iets achterlijks als overgeven? En nee, kots is niet kots...belachelijk maar kotsen na een narcose is minder erg als kotsen bij buikgriep want dan kun je het ook krijgen en niets is erger voor een emetofoob dan het kunnen krijgen van buikgriep.
Je kunt het ook niet snappen als niet-emetofoob.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:47
Het is een lastig punt...
Juist omdat het zo moeilijk uit te leggen is, omdat het een gevoel is wat in jouw zit en niet te 'controleren' is. Andere mensen kunnen er begrip voor opbrengen of niet.
Ik heb bij de vrienden van mij ex ook discussies gehad over aanpassen in die zin. Ik drink weinig tot geen alcohol, dus met zulke weekendjes weigerde ik mee te betalen aan de alcohol. Dit controleert natuurlijk lekker makkelijk, dus dat was na een weekendje/feestje bekeken. En maakten ze een aparte rekening, met en zonder alcohol.
Maar dit is iemand weigeren omdat er iets kan gebeuren waar jij een fobie voor hebt. Hangt in feite nogal los aan elkaar. Ik zou het laten rusten.
Ze snappen het waarschijnlijk toch pas als je je echt bang zien omdat het een keer per ongeluk gebeurt.
Juist omdat het zo moeilijk uit te leggen is, omdat het een gevoel is wat in jouw zit en niet te 'controleren' is. Andere mensen kunnen er begrip voor opbrengen of niet.
Ik heb bij de vrienden van mij ex ook discussies gehad over aanpassen in die zin. Ik drink weinig tot geen alcohol, dus met zulke weekendjes weigerde ik mee te betalen aan de alcohol. Dit controleert natuurlijk lekker makkelijk, dus dat was na een weekendje/feestje bekeken. En maakten ze een aparte rekening, met en zonder alcohol.
Maar dit is iemand weigeren omdat er iets kan gebeuren waar jij een fobie voor hebt. Hangt in feite nogal los aan elkaar. Ik zou het laten rusten.
Ze snappen het waarschijnlijk toch pas als je je echt bang zien omdat het een keer per ongeluk gebeurt.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:49
quote:Kastanjez schreef op 30 januari 2010 @ 21:34:
[...]
Als ik dit lees, krijg ik het gevoel dat je sowieso al niet zo lekker makkelijk, enthousiast of wat dan ook in de groep bent opgenomen geweest. Je ziet ze wel vaak zeg je, maar als jij je niet lekker voelt in de groep... Hoe graag ziet je vriend deze vrienden? In mijn ogen krijg je het best moeilijk in een relatie als de vrienden van je partner echt ZO anders zijn dan je partner in jouw ogen is en als je er echt totaal geen klik mee hebt.
Ik vraag me af in hoeverre je vriend je echt steunt hierin en of hij daarin niet een andere opstelling had kunnen of zou moeten nemen.
Hoe dan ook, ik zou die gast lekker in zijn sop laten koken. Maar hoe is de sfeer nú als je in die groep komt? Overigens, was er verder niemand bij toen je je verhaal tegen die vriend deed?Ik was in het begin nogal verlegen. Het zijn geen mensen waar ik uit mezelf mee om zou gaan. Niet omdat ze niet aardig zijn, maar ik zou ze niet tegenkomen in mijn dagelijks leven.
Vriend is overigens ook heel anders. De meeste van de jongens zijn met 16 van school gegaan en gaan werken, hebben een vriendin gevonden en zijn huisje boompje beestje gaan doen. Vriend heeft gestudeerd, in een andere stad gewoond en heeft een hoop andere interesses. Dát is wat ik leuk aan hem vind, dat hij open staat voor andere dingen en om zich te ontwikkelen. (Wil overigens niet zeggen dat die anderen dat niet doen.)
Tijdens het verhaal was vriend in de badkamer. Verder niemand.. Sindsdien heb ik de groep niet meer als groep gezien, als ik mensen op straat tegenkom doen ze gewoon. Vanavond zouden we een feestje hebben waar iedereen is maar vriend voelt zich niet lekker en wil niet. Daarom kwamen we er ook op, ik wil niet dat ze nu gaan denken dat ik niet meer wil komen ofzo..
[...]
Als ik dit lees, krijg ik het gevoel dat je sowieso al niet zo lekker makkelijk, enthousiast of wat dan ook in de groep bent opgenomen geweest. Je ziet ze wel vaak zeg je, maar als jij je niet lekker voelt in de groep... Hoe graag ziet je vriend deze vrienden? In mijn ogen krijg je het best moeilijk in een relatie als de vrienden van je partner echt ZO anders zijn dan je partner in jouw ogen is en als je er echt totaal geen klik mee hebt.
Ik vraag me af in hoeverre je vriend je echt steunt hierin en of hij daarin niet een andere opstelling had kunnen of zou moeten nemen.
Hoe dan ook, ik zou die gast lekker in zijn sop laten koken. Maar hoe is de sfeer nú als je in die groep komt? Overigens, was er verder niemand bij toen je je verhaal tegen die vriend deed?Ik was in het begin nogal verlegen. Het zijn geen mensen waar ik uit mezelf mee om zou gaan. Niet omdat ze niet aardig zijn, maar ik zou ze niet tegenkomen in mijn dagelijks leven.
Vriend is overigens ook heel anders. De meeste van de jongens zijn met 16 van school gegaan en gaan werken, hebben een vriendin gevonden en zijn huisje boompje beestje gaan doen. Vriend heeft gestudeerd, in een andere stad gewoond en heeft een hoop andere interesses. Dát is wat ik leuk aan hem vind, dat hij open staat voor andere dingen en om zich te ontwikkelen. (Wil overigens niet zeggen dat die anderen dat niet doen.)
Tijdens het verhaal was vriend in de badkamer. Verder niemand.. Sindsdien heb ik de groep niet meer als groep gezien, als ik mensen op straat tegenkom doen ze gewoon. Vanavond zouden we een feestje hebben waar iedereen is maar vriend voelt zich niet lekker en wil niet. Daarom kwamen we er ook op, ik wil niet dat ze nu gaan denken dat ik niet meer wil komen ofzo..
zaterdag 30 januari 2010 om 21:53
Trouwens, onder invloed van alcohol kan je niet verwachten dat er over serieuze dingen worden gepraat zoals een fobie.
Communicatie is vaak een probleem onder mensen die straalbezopen zijn, in dit geval, jouw situatie.
Jammer dat jouw vriend het gesprek niet gehoord heeft.
Communicatie is vaak een probleem onder mensen die straalbezopen zijn, in dit geval, jouw situatie.
Jammer dat jouw vriend het gesprek niet gehoord heeft.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:54
Stel nou dat TO astma had gehad, en heel vriendelijk had verzocht aan deze jongen om niet in huis te roken. Dan hadden we het toch allemaal belachelijk gevonden dat hij daar geen gehoor aan had willen geven op een normale manier?
Ik heb gelukkig geen fobieën maar ik zie niet in waarom een psychisch-sociale (zo heet dat toch?) aandoening niet net zo serieus genomen moet worden als een lichamelijke (overigens is de scheidslijn in heel veel gevallen ook nog maar heeeeel dun). De pech die TO heeft is dat het een (denk ik) vrij zeldzame fobie is (ik had er tenminste nog nooit van gehoord) en dat veel mensen (vooral jonge nog niet volwassen dronken knullen) daar geen begrip voor op kunnen brengen.
Ik heb gelukkig geen fobieën maar ik zie niet in waarom een psychisch-sociale (zo heet dat toch?) aandoening niet net zo serieus genomen moet worden als een lichamelijke (overigens is de scheidslijn in heel veel gevallen ook nog maar heeeeel dun). De pech die TO heeft is dat het een (denk ik) vrij zeldzame fobie is (ik had er tenminste nog nooit van gehoord) en dat veel mensen (vooral jonge nog niet volwassen dronken knullen) daar geen begrip voor op kunnen brengen.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:55
quote:Digitalis schreef op 30 januari 2010 @ 21:43:
Eens met Meds. Ik zou het zelf wel erg vervelend vinden, meteen zo'n veroordeling. Dat het uit angst komt begrijp ik, maar angst maakt sociale vaardigheden niet eens minder belangrijk. Als je mensen iets wil leren begrijpen over fobieen dan kun je ze vragen wat hun diepe angst is en dan zeggen dat dat bij jou het zien/horen overgeven van een ander is. Meeste mensen hebben pas begrip voor zaken als ze het of zelf meemaken, of zich via zo'n trucje kunnen inleven. Maar ja, heeft de ander geen irrationele angsten (al zijn bijna alle angsten irrationeel, eigenlijk alle ja) dan kom je niet ver. Als ze niet willen begrijpen kom je al helemaal nergens. 'k Zou niet erg blij zijn met de reactie van de vriend, want die zou toch voor z'n vriendin op moeten komen in zo'n situatie. Overigens ben ik -jaja- bang voor achtpotigen maar ik maak dat heel goed duidelijk als er eentje zit: dat beest moet weg, maar je gaat me er niet mee pesten (dus afkomen op me met dat beest) of anders maak ik je KAPOT. Werkt prima Ik denk dat jullie je het gesprek anders voorstellen dan het ging Ik heb het niet persoonlijk gemaakt, hij staat bekend om heel veel drinken wat regelmatig misgaat, dus mijn angst was niet ongegrond. Maar dat heb ik dus niet gezegd.. ik heb gewoon iets gezegd in de trant van 'gezellig ik wil je wel heel graag even uitleggen dat ik heel bang ben voor...dus ik zou het heel fijn vinden als je zou willen overwegen om...' etc. Vriend hoorde het gesprek dus en zei dat hij het zelf ook zou zou hebben gebracht. Het probleem zit hem er volgens hem alleen in dat IK het zei en niet hij. Van mij accepteren ze zoiets nog niet, van hem wel. Het gaat dus niet eens om de inhoud, maar om de boodschapper.
Eens met Meds. Ik zou het zelf wel erg vervelend vinden, meteen zo'n veroordeling. Dat het uit angst komt begrijp ik, maar angst maakt sociale vaardigheden niet eens minder belangrijk. Als je mensen iets wil leren begrijpen over fobieen dan kun je ze vragen wat hun diepe angst is en dan zeggen dat dat bij jou het zien/horen overgeven van een ander is. Meeste mensen hebben pas begrip voor zaken als ze het of zelf meemaken, of zich via zo'n trucje kunnen inleven. Maar ja, heeft de ander geen irrationele angsten (al zijn bijna alle angsten irrationeel, eigenlijk alle ja) dan kom je niet ver. Als ze niet willen begrijpen kom je al helemaal nergens. 'k Zou niet erg blij zijn met de reactie van de vriend, want die zou toch voor z'n vriendin op moeten komen in zo'n situatie. Overigens ben ik -jaja- bang voor achtpotigen maar ik maak dat heel goed duidelijk als er eentje zit: dat beest moet weg, maar je gaat me er niet mee pesten (dus afkomen op me met dat beest) of anders maak ik je KAPOT. Werkt prima Ik denk dat jullie je het gesprek anders voorstellen dan het ging Ik heb het niet persoonlijk gemaakt, hij staat bekend om heel veel drinken wat regelmatig misgaat, dus mijn angst was niet ongegrond. Maar dat heb ik dus niet gezegd.. ik heb gewoon iets gezegd in de trant van 'gezellig ik wil je wel heel graag even uitleggen dat ik heel bang ben voor...dus ik zou het heel fijn vinden als je zou willen overwegen om...' etc. Vriend hoorde het gesprek dus en zei dat hij het zelf ook zou zou hebben gebracht. Het probleem zit hem er volgens hem alleen in dat IK het zei en niet hij. Van mij accepteren ze zoiets nog niet, van hem wel. Het gaat dus niet eens om de inhoud, maar om de boodschapper.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:57
quote:Henkjan41 schreef op 30 januari 2010 @ 21:34:
Als je in mijn huis slaapt, gedraag je je. Daaronder vat ik: niet kotsen vanwege drank. Anders: wegwezen. In mijn huis gelden mijn regels.het was niet in haar huis, het was in een vakantiehuis wat de vriendengroep had gehuurd. Op vakantie bepaal je samen de regels en anders.... wegwezen. Als je regel braken is, dan is dat zo
Als je in mijn huis slaapt, gedraag je je. Daaronder vat ik: niet kotsen vanwege drank. Anders: wegwezen. In mijn huis gelden mijn regels.het was niet in haar huis, het was in een vakantiehuis wat de vriendengroep had gehuurd. Op vakantie bepaal je samen de regels en anders.... wegwezen. Als je regel braken is, dan is dat zo
zaterdag 30 januari 2010 om 21:58
quote:dangeensuus schreef op 30 januari 2010 @ 21:44:
Stephanie, ik zeg dit tegen je uit ervaring. Ik ben zelf ook emetofoob, als je het opzoekt in het woordenboek staat mijn giechel ernaast. Ik heb jarenlang uit eten gaan ontweken, geen medicijnen durven nemen uit angst voor bijwerkingen, niet in de nachtbus gedurft, geen lange einden met mijn kinderen in de auto durven rijden en ga zo maar door. Jarenlang schrok ik iedere nacht wakker als een van mijn kinderen moest plassen ( en ik heb er veul dus word ik vaak wakker) met een adrenalinestoot door mijn lijf heen van heb ik me jou daar omdat ik altijd bang was dat ze gingen spugen.
Ik weet dat het niet zomaar iets is, maar ik heb een tijdje geleden besloten dat ik het nog langer verdom om die fobie mijn leven te laten lijden. Klinkt simpel, maar ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer volledig in de stress raken als een van de kinderen roept dat ie buikpijn heeft, ik wil niet als een idioot gaan poetsen en ga zo maar door. En ik moet zeggen, zolang ik mijzelf voorhoud dat ik de baas ben, en dat ik bepaal wat ik wel en niet doe, werkt het voor mij wel.
Ik ben er nog lang niet hoor, ik eet nog steeds geen vlees als ik het zelf niet heb klaargemaakt, en ik eet niets wat ook maar 1 dag over de datum is, en ik heb nog steeds standaard domperidon in mijn medicijnkastje liggen maar ik vertik het nog langer Ik snap heel goed wat je bedoelt hoor, echt Jij bent er alleen wat verder in dan ik denk ik. Ik ben trots op hoe ver ik nu al gekomen ben, en het was ook een enorme overwinning voor me om mee te gaan. Maar verder is op dit moment gewoon nog té ver.
Stephanie, ik zeg dit tegen je uit ervaring. Ik ben zelf ook emetofoob, als je het opzoekt in het woordenboek staat mijn giechel ernaast. Ik heb jarenlang uit eten gaan ontweken, geen medicijnen durven nemen uit angst voor bijwerkingen, niet in de nachtbus gedurft, geen lange einden met mijn kinderen in de auto durven rijden en ga zo maar door. Jarenlang schrok ik iedere nacht wakker als een van mijn kinderen moest plassen ( en ik heb er veul dus word ik vaak wakker) met een adrenalinestoot door mijn lijf heen van heb ik me jou daar omdat ik altijd bang was dat ze gingen spugen.
Ik weet dat het niet zomaar iets is, maar ik heb een tijdje geleden besloten dat ik het nog langer verdom om die fobie mijn leven te laten lijden. Klinkt simpel, maar ik wil het niet meer.
Ik wil niet meer volledig in de stress raken als een van de kinderen roept dat ie buikpijn heeft, ik wil niet als een idioot gaan poetsen en ga zo maar door. En ik moet zeggen, zolang ik mijzelf voorhoud dat ik de baas ben, en dat ik bepaal wat ik wel en niet doe, werkt het voor mij wel.
Ik ben er nog lang niet hoor, ik eet nog steeds geen vlees als ik het zelf niet heb klaargemaakt, en ik eet niets wat ook maar 1 dag over de datum is, en ik heb nog steeds standaard domperidon in mijn medicijnkastje liggen maar ik vertik het nog langer Ik snap heel goed wat je bedoelt hoor, echt Jij bent er alleen wat verder in dan ik denk ik. Ik ben trots op hoe ver ik nu al gekomen ben, en het was ook een enorme overwinning voor me om mee te gaan. Maar verder is op dit moment gewoon nog té ver.
zaterdag 30 januari 2010 om 21:58
quote:Stephanietje schreef op 30 januari 2010 @ 21:44:
[...]
Misschien moet je iets minder aannames doen. Ik ging mee omdat vriend dat graag wilde, hij heeft voor mij vier jaar een relatie gehad met een meisje dat hem altijd weghield bij zijn vrienden. Zo iemand wil ik niet zijn, en daarom wil ik mij graag wat aanpassen.
Bovendien maakt het me niet uit als er flink gefeest wordt, maar er is een verschil tussen gezellig feesten 's avonds en vanaf elf uur 's ochtends stomdronken en agressief rondlopen. Daar had ik niet op gerekend.
Ten derde ging het gesprek anders dan jij zegt. Als jij na ons gesprek lachend weg was gelopen had ik je wel héél zielig gevonden en had ik er totaal niet mee gezeten want dan heb je gewoon geen enkel respect voor andere mensen.Jij bent nogal kortaangebonden, kan me het goed voorstellen dat die jongens jou niet zo gezellig vinden.
[...]
Misschien moet je iets minder aannames doen. Ik ging mee omdat vriend dat graag wilde, hij heeft voor mij vier jaar een relatie gehad met een meisje dat hem altijd weghield bij zijn vrienden. Zo iemand wil ik niet zijn, en daarom wil ik mij graag wat aanpassen.
Bovendien maakt het me niet uit als er flink gefeest wordt, maar er is een verschil tussen gezellig feesten 's avonds en vanaf elf uur 's ochtends stomdronken en agressief rondlopen. Daar had ik niet op gerekend.
Ten derde ging het gesprek anders dan jij zegt. Als jij na ons gesprek lachend weg was gelopen had ik je wel héél zielig gevonden en had ik er totaal niet mee gezeten want dan heb je gewoon geen enkel respect voor andere mensen.Jij bent nogal kortaangebonden, kan me het goed voorstellen dat die jongens jou niet zo gezellig vinden.
