Relaties
alle pijlers
Het zit me zó hoog..
zaterdag 30 januari 2010 om 21:05
Hallo
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
zaterdag 30 januari 2010 om 21:59
Misschien heeft je vriend wel niet meer zo veel zin en is hij blij een reden te hebben, omdat je vriend het niet zo te gek vond hoe zijn vrienden tegen je deden? Misschien is hem dat nu wel voor het eerst opgevallen en is het hem tegengevallen en denkt hij wel 'ik ga niet meer zoveel moeite voor ze doen hoor'.
En verder vond ik één tip van Henkjan wel goed, in plaats van dit nou proberen goed te maken, doe gewoon alsof je neus bloedt (jij hebt niets foutgedaan en niemand heeft jou ook aangesproken) en wacht je kans af tot jij eens een keer wat leuks kan doen. Misschien komen ze wel een keer voetbal kijken bij jou thuis en dan maak je lekkere drumsticks en weet ik wat voor hapjes klaar en zorg je dat er genoeg bier koud staat, en maak je een goeie beurt.
Uitpraten is niet altijd de beste oplossing, soms ben je op een punt dat er nog verder over doorpraten niet meer veel toevoegt. Ik zie ook niet in waarom dat van jou uit zou moeten komen, je hebt het op een respectvolle manier proberen te zeggen en toen dat niet zo overkwam heb je uitgelegd dat je dat wel wilde, dat ze van harte welkom zijn, en dat je die fobie hebt.
En verder vond ik één tip van Henkjan wel goed, in plaats van dit nou proberen goed te maken, doe gewoon alsof je neus bloedt (jij hebt niets foutgedaan en niemand heeft jou ook aangesproken) en wacht je kans af tot jij eens een keer wat leuks kan doen. Misschien komen ze wel een keer voetbal kijken bij jou thuis en dan maak je lekkere drumsticks en weet ik wat voor hapjes klaar en zorg je dat er genoeg bier koud staat, en maak je een goeie beurt.
Uitpraten is niet altijd de beste oplossing, soms ben je op een punt dat er nog verder over doorpraten niet meer veel toevoegt. Ik zie ook niet in waarom dat van jou uit zou moeten komen, je hebt het op een respectvolle manier proberen te zeggen en toen dat niet zo overkwam heb je uitgelegd dat je dat wel wilde, dat ze van harte welkom zijn, en dat je die fobie hebt.
zaterdag 30 januari 2010 om 22:00
quote:Digitalis schreef op 30 januari 2010 @ 21:44:
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Ik zou het vervelend vinden als mensen het als onrechtvaardig zouden zien. Als ik een grote spin zou hebben waar ik onwijs van hou en jij wijst die af, dat hoort toch bij mij? Maar die zou je toch niet voor me willen vasthouden?
Overigens zou ik echt wel bij je langskomen.. ik zou je alleen vragen om aan te geven als je denkt dat het misgaat, zodat ik even een blokje om kan lopen en terug kan komen als jij klaar bent
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Ik zou het vervelend vinden als mensen het als onrechtvaardig zouden zien. Als ik een grote spin zou hebben waar ik onwijs van hou en jij wijst die af, dat hoort toch bij mij? Maar die zou je toch niet voor me willen vasthouden?
Overigens zou ik echt wel bij je langskomen.. ik zou je alleen vragen om aan te geven als je denkt dat het misgaat, zodat ik even een blokje om kan lopen en terug kan komen als jij klaar bent
zaterdag 30 januari 2010 om 22:03
quote:Kastanjez schreef op 30 januari 2010 @ 21:54:
Stel nou dat TO astma had gehad, en heel vriendelijk had verzocht aan deze jongen om niet in huis te roken. Dan hadden we het toch allemaal belachelijk gevonden dat hij daar geen gehoor aan had willen geven op een normale manier?
Ik heb gelukkig geen fobieën maar ik zie niet in waarom een psychisch-sociale (zo heet dat toch?) aandoening niet net zo serieus genomen moet worden als een lichamelijke (overigens is de scheidslijn in heel veel gevallen ook nog maar heeeeel dun). De pech die TO heeft is dat het een (denk ik) vrij zeldzame fobie is (ik had er tenminste nog nooit van gehoord) en dat veel mensen (vooral jonge nog niet volwassen dronken knullen) daar geen begrip voor op kunnen brengen.
Het grappige is dat hij op nummer 7 van veelkomende fobieën staat volgens mij Maar er zijn inderdaad heel weinig mensen die er van gehoord hebben. Daardoor wordt hij helaas vaak niet serieus genomen, maar het kan echt je leven beheersen... Bij mij gelukkig niet, maar op een forum waar ik zit zijn ook mensen die er hun huis niet door uit durven..
Bedankt voor deze reactie
Stel nou dat TO astma had gehad, en heel vriendelijk had verzocht aan deze jongen om niet in huis te roken. Dan hadden we het toch allemaal belachelijk gevonden dat hij daar geen gehoor aan had willen geven op een normale manier?
Ik heb gelukkig geen fobieën maar ik zie niet in waarom een psychisch-sociale (zo heet dat toch?) aandoening niet net zo serieus genomen moet worden als een lichamelijke (overigens is de scheidslijn in heel veel gevallen ook nog maar heeeeel dun). De pech die TO heeft is dat het een (denk ik) vrij zeldzame fobie is (ik had er tenminste nog nooit van gehoord) en dat veel mensen (vooral jonge nog niet volwassen dronken knullen) daar geen begrip voor op kunnen brengen.
Het grappige is dat hij op nummer 7 van veelkomende fobieën staat volgens mij Maar er zijn inderdaad heel weinig mensen die er van gehoord hebben. Daardoor wordt hij helaas vaak niet serieus genomen, maar het kan echt je leven beheersen... Bij mij gelukkig niet, maar op een forum waar ik zit zijn ook mensen die er hun huis niet door uit durven..
Bedankt voor deze reactie
zaterdag 30 januari 2010 om 22:04
quote:meds schreef op 30 januari 2010 @ 22:02:
mensen die lijden aan een fobie willen de hele wereld veranderen om zo hun bron van angst te vermijden, en zo blijft de fobie in stand gehouden. Dus op je tenen lopen omdat iemand fobisch is daarmee help je iemand niet. Integendeel
Dat zeg ik , dus eens....maar maak dat een foob maar wijs
Als een foob die schakeling maakte was ie er vanaf
mensen die lijden aan een fobie willen de hele wereld veranderen om zo hun bron van angst te vermijden, en zo blijft de fobie in stand gehouden. Dus op je tenen lopen omdat iemand fobisch is daarmee help je iemand niet. Integendeel
Dat zeg ik , dus eens....maar maak dat een foob maar wijs
Als een foob die schakeling maakte was ie er vanaf
zaterdag 30 januari 2010 om 22:04
Krijgt die jongen trouwens vaker te horen dat hij met zulke weekendjes in een ander huisje moet gaan slapen omdat hij niet tegen drank kan??
Dan kan ik me wel weer voorstellen dat het bij hem verkeerd valt. Kan me ook voorstellen dat niemand hem graag in zijn/haar huisje heeft, en nog minder graag op de kamer.
Dan kan ik me wel weer voorstellen dat het bij hem verkeerd valt. Kan me ook voorstellen dat niemand hem graag in zijn/haar huisje heeft, en nog minder graag op de kamer.
zaterdag 30 januari 2010 om 22:04
quote:Digitalis schreef op 30 januari 2010 @ 21:44:
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Maar net zoals jouw vrienden in dit voorbeeld/geval (weet niet of je echt een maagaandoening hebt?) ongetwijfeld rekening met je zouden houden qua koken en wat voor een drinken ze voor je in huis halen (want misschien mag je wel geen alcohol of vet eten of weet ik t), zou jij dan toch rekening met hún kunnen houden door hun niet 'lastig te vallen' met jouw kots als je weet dat ze daar nachtmerries van krijgen?
Overigens lees ik dit topic met veel interesse, want als dit dus zo vaak voorkomt, is het best handig er iets over te weten. Wat gebeurt er eigenlijk met je (als je deze fobie hebt) als je kinderen een keer wél onder je neus kotsen? Kun je nog normaal functioneren als je bang bent dat er in de buurt iemand gaat overgeven ofzo?
Edit: ben een beetje sloom, zie dat hier inmiddels al meer over gezegd is!
En ohja, ik heb helaas een maagaandoening en onder goede vrienden zou ik het wel erg vinden als iemand me daarom niet zou willen zien. Kotsen van de alcohol is anders, maar toch, kots is kots. Alleen zou het wel een beetje onrechtvaardig voelen voor me.
Maar net zoals jouw vrienden in dit voorbeeld/geval (weet niet of je echt een maagaandoening hebt?) ongetwijfeld rekening met je zouden houden qua koken en wat voor een drinken ze voor je in huis halen (want misschien mag je wel geen alcohol of vet eten of weet ik t), zou jij dan toch rekening met hún kunnen houden door hun niet 'lastig te vallen' met jouw kots als je weet dat ze daar nachtmerries van krijgen?
Overigens lees ik dit topic met veel interesse, want als dit dus zo vaak voorkomt, is het best handig er iets over te weten. Wat gebeurt er eigenlijk met je (als je deze fobie hebt) als je kinderen een keer wél onder je neus kotsen? Kun je nog normaal functioneren als je bang bent dat er in de buurt iemand gaat overgeven ofzo?
Edit: ben een beetje sloom, zie dat hier inmiddels al meer over gezegd is!
zaterdag 30 januari 2010 om 22:05
quote:meds schreef op 30 januari 2010 @ 21:58:
[...]
Jij bent nogal kortaangebonden, kan me het goed voorstellen dat die jongens jou niet zo gezellig vinden.Als je terugleest zie je dat het de toon is die de muziek maakt. Op mensen die geen reacties geven als 'ik zou je recht in je gezicht uitlachen' reageer ik een heel stuk vriendelijker. Raar he?
[...]
Jij bent nogal kortaangebonden, kan me het goed voorstellen dat die jongens jou niet zo gezellig vinden.Als je terugleest zie je dat het de toon is die de muziek maakt. Op mensen die geen reacties geven als 'ik zou je recht in je gezicht uitlachen' reageer ik een heel stuk vriendelijker. Raar he?
zaterdag 30 januari 2010 om 22:07
quote:meds schreef op 30 januari 2010 @ 22:02:
mensen die lijden aan een fobie willen de hele wereld veranderen om zo hun bron van angst te vermijden, en zo blijft de fobie in stand gehouden. Dus op je tenen lopen omdat iemand fobisch is daarmee help je iemand niet. IntegendeelTja, de essentie van een probleem hebben is bij de meeste mensen dat ze de oorzaak/oplossing van hun probleem niet kunnen zien omdat ze het probleem nog niet kunnen erkennen. Ik denk ook niet dat je een foob kunt dwingen om op jóuw moment 'even' over zijn fobie heen te stappen? Dat lijkt me net zoiets als tegen een alcoholist zeggen, jo, drink deze week gewoon een weekje niet!
mensen die lijden aan een fobie willen de hele wereld veranderen om zo hun bron van angst te vermijden, en zo blijft de fobie in stand gehouden. Dus op je tenen lopen omdat iemand fobisch is daarmee help je iemand niet. IntegendeelTja, de essentie van een probleem hebben is bij de meeste mensen dat ze de oorzaak/oplossing van hun probleem niet kunnen zien omdat ze het probleem nog niet kunnen erkennen. Ik denk ook niet dat je een foob kunt dwingen om op jóuw moment 'even' over zijn fobie heen te stappen? Dat lijkt me net zoiets als tegen een alcoholist zeggen, jo, drink deze week gewoon een weekje niet!
zaterdag 30 januari 2010 om 22:07
quote:Jaja007 schreef op 30 januari 2010 @ 21:59:
Oo, dus jouw vriend heeft het gesprek wel gehoord. Waarom legt hij de zaak niet achteraf namens jou uit: "Jongens, mijn vriendin bedoelde dit en ze heeft dit...." enz. Dat heeft hij ook gedaan! Alleen bij een paar mensen (onder andere die jongen waarmee ik praatte) is dit nog niet voldoende blijkbaar. Het grootste deel van de groep begrijpt het nu en heeft er geen probleem mee. Ik wil alleen zo graag met die ene jongen het 'opgelost' hebben omdat ik niet hou van achterbaksheid en oneerlijkheid, woorden verdraaien enzo.
Oo, dus jouw vriend heeft het gesprek wel gehoord. Waarom legt hij de zaak niet achteraf namens jou uit: "Jongens, mijn vriendin bedoelde dit en ze heeft dit...." enz. Dat heeft hij ook gedaan! Alleen bij een paar mensen (onder andere die jongen waarmee ik praatte) is dit nog niet voldoende blijkbaar. Het grootste deel van de groep begrijpt het nu en heeft er geen probleem mee. Ik wil alleen zo graag met die ene jongen het 'opgelost' hebben omdat ik niet hou van achterbaksheid en oneerlijkheid, woorden verdraaien enzo.
zaterdag 30 januari 2010 om 22:10
quote:Margaretha2 schreef op 30 januari 2010 @ 21:59:
Misschien heeft je vriend wel niet meer zo veel zin en is hij blij een reden te hebben, omdat je vriend het niet zo te gek vond hoe zijn vrienden tegen je deden? Misschien is hem dat nu wel voor het eerst opgevallen en is het hem tegengevallen en denkt hij wel 'ik ga niet meer zoveel moeite voor ze doen hoor'.
En verder vond ik één tip van Henkjan wel goed, in plaats van dit nou proberen goed te maken, doe gewoon alsof je neus bloedt (jij hebt niets foutgedaan en niemand heeft jou ook aangesproken) en wacht je kans af tot jij eens een keer wat leuks kan doen. Misschien komen ze wel een keer voetbal kijken bij jou thuis en dan maak je lekkere drumsticks en weet ik wat voor hapjes klaar en zorg je dat er genoeg bier koud staat, en maak je een goeie beurt.
Uitpraten is niet altijd de beste oplossing, soms ben je op een punt dat er nog verder over doorpraten niet meer veel toevoegt. Ik zie ook niet in waarom dat van jou uit zou moeten komen, je hebt het op een respectvolle manier proberen te zeggen en toen dat niet zo overkwam heb je uitgelegd dat je dat wel wilde, dat ze van harte welkom zijn, en dat je die fobie hebt.
Vriend is niet met alle jongens goed bevriend, omdat hij tegen dezelfde dingen aanloopt als ik (achterbaksheid, woorden verdraaien, agressie etc.)
Zijn échte vrienden maakten er overigens totaal geen probleem van en zijn gewoon normaal tegen me blijven doen.
Misschien heeft je vriend wel niet meer zo veel zin en is hij blij een reden te hebben, omdat je vriend het niet zo te gek vond hoe zijn vrienden tegen je deden? Misschien is hem dat nu wel voor het eerst opgevallen en is het hem tegengevallen en denkt hij wel 'ik ga niet meer zoveel moeite voor ze doen hoor'.
En verder vond ik één tip van Henkjan wel goed, in plaats van dit nou proberen goed te maken, doe gewoon alsof je neus bloedt (jij hebt niets foutgedaan en niemand heeft jou ook aangesproken) en wacht je kans af tot jij eens een keer wat leuks kan doen. Misschien komen ze wel een keer voetbal kijken bij jou thuis en dan maak je lekkere drumsticks en weet ik wat voor hapjes klaar en zorg je dat er genoeg bier koud staat, en maak je een goeie beurt.
Uitpraten is niet altijd de beste oplossing, soms ben je op een punt dat er nog verder over doorpraten niet meer veel toevoegt. Ik zie ook niet in waarom dat van jou uit zou moeten komen, je hebt het op een respectvolle manier proberen te zeggen en toen dat niet zo overkwam heb je uitgelegd dat je dat wel wilde, dat ze van harte welkom zijn, en dat je die fobie hebt.
Vriend is niet met alle jongens goed bevriend, omdat hij tegen dezelfde dingen aanloopt als ik (achterbaksheid, woorden verdraaien, agressie etc.)
Zijn échte vrienden maakten er overigens totaal geen probleem van en zijn gewoon normaal tegen me blijven doen.
zaterdag 30 januari 2010 om 22:12
quote:Wat gebeurt er eigenlijk met je (als je deze fobie hebt) als je kinderen een keer wél onder je neus kotsen? Kun je nog normaal functioneren als je bang bent dat er in de buurt iemand gaat overgeven ofzo?
Als mijn kinderen ziek waren raakte ik ongelooflijk in paniek ( nu nog wel op de achtergrond maar ik doe er niet meer aan mee zeg maar) . Het begint met een enorme dosis adrenaline, dat komt van de schrikreactie die overgeven bij mij teweeg brengt. Mijn hart slaat tien keer sneller dan normaal en ik krijg het koud en warm tegelijk. Ik wil alleen maar weg. Als ik zou doen wat mijn hoofd me ingaf dan zou ik wegrennen. Dat kan natuurlijk niet dus verzorg ik mijn kindjes. Ik laat ze douchen, en gooide in het verleden het beddengoed weg ( want...besmet) . Zette emmertjes neer en sliep vervolgens de hele nacht niet want bij elk geluid was BAF de paniek weer in volle sterkte terug.
Normaal functioneren op het hoogtepunt van mijn fobie kon ik niet. Ik ging niet uit eten, ik stapte niet in het openbaar vervoer, ik ging als een bezetene schoonmaken als ik hoorde dat er buikgriep heerste en bleef echt weken bij mensen weg als ik hoorde dat ze ziek waren geweest.
Dit werkt echter niet. Ik zal het nog steeds niet opzoeken maar ik verdom het om mijn leven om mijn fobie heen te buigen en te verwachten ( want ja... ik verwachtte van mensen die ziek waren dat ze minstens een week thuisbleven) dat de wereld om mij heen meeboog.
Als mijn kinderen ziek waren raakte ik ongelooflijk in paniek ( nu nog wel op de achtergrond maar ik doe er niet meer aan mee zeg maar) . Het begint met een enorme dosis adrenaline, dat komt van de schrikreactie die overgeven bij mij teweeg brengt. Mijn hart slaat tien keer sneller dan normaal en ik krijg het koud en warm tegelijk. Ik wil alleen maar weg. Als ik zou doen wat mijn hoofd me ingaf dan zou ik wegrennen. Dat kan natuurlijk niet dus verzorg ik mijn kindjes. Ik laat ze douchen, en gooide in het verleden het beddengoed weg ( want...besmet) . Zette emmertjes neer en sliep vervolgens de hele nacht niet want bij elk geluid was BAF de paniek weer in volle sterkte terug.
Normaal functioneren op het hoogtepunt van mijn fobie kon ik niet. Ik ging niet uit eten, ik stapte niet in het openbaar vervoer, ik ging als een bezetene schoonmaken als ik hoorde dat er buikgriep heerste en bleef echt weken bij mensen weg als ik hoorde dat ze ziek waren geweest.
Dit werkt echter niet. Ik zal het nog steeds niet opzoeken maar ik verdom het om mijn leven om mijn fobie heen te buigen en te verwachten ( want ja... ik verwachtte van mensen die ziek waren dat ze minstens een week thuisbleven) dat de wereld om mij heen meeboog.
zaterdag 30 januari 2010 om 22:12
quote:feder schreef op 30 januari 2010 @ 22:04:
Krijgt die jongen trouwens vaker te horen dat hij met zulke weekendjes in een ander huisje moet gaan slapen omdat hij niet tegen drank kan??
Dan kan ik me wel weer voorstellen dat het bij hem verkeerd valt. Kan me ook voorstellen dat niemand hem graag in zijn/haar huisje heeft, en nog minder graag op de kamer.Er was wel een duidelijke scheiding in de huisjes... hij kwam echter later en koos blijkbaar ons huisje. Er waren wel nog meer huisjes waar hij niet echt welkom was, maar niet omdat hij ging kotsen.
Krijgt die jongen trouwens vaker te horen dat hij met zulke weekendjes in een ander huisje moet gaan slapen omdat hij niet tegen drank kan??
Dan kan ik me wel weer voorstellen dat het bij hem verkeerd valt. Kan me ook voorstellen dat niemand hem graag in zijn/haar huisje heeft, en nog minder graag op de kamer.Er was wel een duidelijke scheiding in de huisjes... hij kwam echter later en koos blijkbaar ons huisje. Er waren wel nog meer huisjes waar hij niet echt welkom was, maar niet omdat hij ging kotsen.
