Relaties
alle pijlers
Het zit me zó hoog..
zaterdag 30 januari 2010 om 21:05
Hallo
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
Ik had hier vanavond met mijn vriend een discussie over. Lang verhaal:
Een paar weken terug waren we een weekendje weg met zijn vriendengroep. Die jongens kennen elkaar al vanaf hun 6e en gaan veel met elkaar om, ik ben een klein half jaar bij vriend en zie de groep wel zeer regelmatig.
Het weekendje was niet echt een succes; er werd heel veel gezopen en gefeest en ik heb die tijd wel een beetje gehad. (lees: ben toe aan minstens 7 uur slaap per nacht ) Wij zaten met twee andere stellen in een huisje die dat ook prima vonden dus de eerste nacht was het geen probleem.
De tweede nacht kwamen er logees. Zonder overleg met ons was er besloten dat die bij ons in het huisje kwamen. Geen probleem, alleen staan deze jongens bekend als jongen die slecht tegen drank kunnen. Ik heb emetofobie, en raak dus compleet in paniek als er iemand gaat overgeven in mijn buurt.
Ik had de situatie uitgelegd aan een van de jongens; dat ze wat mij betreft helemaal welkom waren maar dat ik wilde vragen dat ze als ze zich na het stappen niet lekker voelden misschien ergens anders (naar de buren) oid konden gaan. Vriend had dit gehoord en zegt nog steeds dat ik dit echt vriendelijk en netjes met een ik-boodschap bracht.
De jongen deed alsof hij het snapte, maar even later pakken ze hun spullen en gaan naar de buren. Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken.
Ik wil het daar graag nog een keer over hebben met die jongen. Ik voel me er heel vervelend over dat hij het zo opgepakt en verdraaid heeft. Het voelt voor mij als oneerlijk en ik ben voor mijn gevoel weer terug bij af in die groep.
Vriend zegt nu 'ik wil niet dat je dat doet'. Wat zouden jullie doen?
zondag 31 januari 2010 om 12:56
Mijn man heeft vrienden waar hij al vanaf de kleuterschool mee omgaat.
De een werkt bij de DE fabriek als koffieverpakker, de ander is briljant werktuigbouwkundige, een diverse groep van mannen die elkaar al 35 jaar kennen.
Ik vind er niks aan.
Geen van die mannen spreekt me echt aan. Ik snap niks van hun humor en het feit dat ze nog steeds frikandelllen op de BBQ gooien en bierblikjes tegen hun voorhoofd platdrukken helpt ook al niks.
Zij vinden mij vast een kakmadam (en dat ben ik ook) en ik heb ook een mening over die mannen, als groep. Het is niet míjn groep.
Mijn man gaat zo nu en dan lekker met die gasten op stap en daar geniet hij van. Ik ga nooit mee.
Omdat ik daar geen zin in heb, me zo gaan ergeren en ik wil dat mijn man zorgeloos met zijn vrienden kan spelen omgaan.
Persoonlijk zou ik er dus geen energie in stoppen. Behalve dan gewoon aardig en 'normaal' doen, zoals ik zelf doe tegen de vrienden van mijn man.
Ik hoef ze niet te kennen en ik hoef niet met ze om te gaan en zij niet met mij, we zien elkaar één keer per jaar als mijn man jarig is en dat gaat prima.
Het kan dus best zijn dat het nooit echt al boteren tussen jou en (in ieder geval) een aantal van de vrienden van jouw vriend Stephanietje en tóch hoeft dat geen enkel probleem te zijn. Dus, mocht het niet 'lukken', met het warme, hartelijke contact, dan is dat geen ramp. Zolang je je vriend maar niet weerhoudt van contact hebben en dat ben je helemaal niet van plan, toch?
De een werkt bij de DE fabriek als koffieverpakker, de ander is briljant werktuigbouwkundige, een diverse groep van mannen die elkaar al 35 jaar kennen.
Ik vind er niks aan.
Geen van die mannen spreekt me echt aan. Ik snap niks van hun humor en het feit dat ze nog steeds frikandelllen op de BBQ gooien en bierblikjes tegen hun voorhoofd platdrukken helpt ook al niks.
Zij vinden mij vast een kakmadam (en dat ben ik ook) en ik heb ook een mening over die mannen, als groep. Het is niet míjn groep.
Mijn man gaat zo nu en dan lekker met die gasten op stap en daar geniet hij van. Ik ga nooit mee.
Omdat ik daar geen zin in heb, me zo gaan ergeren en ik wil dat mijn man zorgeloos met zijn vrienden kan spelen omgaan.
Persoonlijk zou ik er dus geen energie in stoppen. Behalve dan gewoon aardig en 'normaal' doen, zoals ik zelf doe tegen de vrienden van mijn man.
Ik hoef ze niet te kennen en ik hoef niet met ze om te gaan en zij niet met mij, we zien elkaar één keer per jaar als mijn man jarig is en dat gaat prima.
Het kan dus best zijn dat het nooit echt al boteren tussen jou en (in ieder geval) een aantal van de vrienden van jouw vriend Stephanietje en tóch hoeft dat geen enkel probleem te zijn. Dus, mocht het niet 'lukken', met het warme, hartelijke contact, dan is dat geen ramp. Zolang je je vriend maar niet weerhoudt van contact hebben en dat ben je helemaal niet van plan, toch?
zondag 31 januari 2010 om 13:26
quote:Stephanietje schreef op 31 januari 2010 @ 12:22:
[...]
En laat emetofobie nou net de fobie zijn die zich daar niet aan houdt en waar moeilijk vanaf te komen is omdat exposure niet helpt... EMDR en cognitieve therapie hebben soms wel succes maar dat duurt vaak jaren omdat de oorzaak vaak een combinatie van factoren is.
Onzin, wat heb je al geprobeerd?
In mijn geval is het een aanleg vanuit mijn moeder (is ook emetofoob), ik ben sowieso al een angstig persoon (was vroeger ook bang voor honden, vuurwerk etc) en een trauma. (ik was verdwaald in het buitenland, wilde een man de weg vragen en die begon verschrikkelijk over te geven voor mijn ogen).
Aanleg is maar de vraag, aangeleerd lijkt mij wel vrij obvious
Waar het vandaan komt weet ik dus wel, maar omdat ik ook nogal een controlfreak ben zijn er dus eigenijk 4 dingen die dan behandeld moeten worden tegelijkertijd.wat let je, er zijn ergere dingen
[...]
En laat emetofobie nou net de fobie zijn die zich daar niet aan houdt en waar moeilijk vanaf te komen is omdat exposure niet helpt... EMDR en cognitieve therapie hebben soms wel succes maar dat duurt vaak jaren omdat de oorzaak vaak een combinatie van factoren is.
Onzin, wat heb je al geprobeerd?
In mijn geval is het een aanleg vanuit mijn moeder (is ook emetofoob), ik ben sowieso al een angstig persoon (was vroeger ook bang voor honden, vuurwerk etc) en een trauma. (ik was verdwaald in het buitenland, wilde een man de weg vragen en die begon verschrikkelijk over te geven voor mijn ogen).
Aanleg is maar de vraag, aangeleerd lijkt mij wel vrij obvious
Waar het vandaan komt weet ik dus wel, maar omdat ik ook nogal een controlfreak ben zijn er dus eigenijk 4 dingen die dan behandeld moeten worden tegelijkertijd.wat let je, er zijn ergere dingen
zondag 31 januari 2010 om 13:28
quote:wuiles schreef op 31 januari 2010 @ 12:37:
[...]
Iemand die je niet met je eens is doet bot en lullig? Niet zo zielig doen.
Het punt is dat aan aantal forummers, waaronder ikzelf, van mening is dat je van jouw probleem niet dat van een ander moet maken. Zeker niet op deze manier.
Het valt me overigens op dat er nogal wat tegenstellingen zijn in je verhaal:
"En hij heeft natuurlijk het recht om dat te weigeren, maar de manier waarop vond ik gewoon niet netjes." versus de topic titel "het zit me zo hoog".
"Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken."
"HIJ heeft opzich geen problemen met die jongen, hij ontloopt hem normaal gesproken ook al een beetje maar een heleboel jongen van de groep doen gewoon heel normaal. Het gaat nu echt nog maar om 2 mensen, en daar had hij al geen goed contact mee."
Dat maakt het niet eenvoudiger een beeld te krijgen van de situatie. Enfin, kern van de zaak is dat gelijk hebben nog iets anders is dan gelijk krijgen. Door het op een onhandige manier aan te pakken heb je geen gelijk gekregen en is er wrijving ontstaan die vermeden had kunnen worden. Door het slimmer aan te pakken bereik je meer met minder.
Ik vind eerlijk gezegd niet dat ik zielig doe. Ik reageer op vrijwel iedereen, maar vind wel dat sommige mensen veel te kort door de bocht en soms lullig reageren. Maar dat mag je hier nooit zeggen.
Overigens snap ik waarom het niet duidelijk is. In het weekend zelf had hij een groot deel van de groep tegen me gekregen. Nu, een aantal weken later, heeft vriend daar vrijwel iedereen de andere kant van laten zien en snappen ze het dus. Nu duidelijker?
[...]
Iemand die je niet met je eens is doet bot en lullig? Niet zo zielig doen.
Het punt is dat aan aantal forummers, waaronder ikzelf, van mening is dat je van jouw probleem niet dat van een ander moet maken. Zeker niet op deze manier.
Het valt me overigens op dat er nogal wat tegenstellingen zijn in je verhaal:
"En hij heeft natuurlijk het recht om dat te weigeren, maar de manier waarop vond ik gewoon niet netjes." versus de topic titel "het zit me zo hoog".
"Later kom ik daar, en de sfeer is heel vijandig 'want ik ben zo'n bitch en ze hebben het hele verhaal gehoord dat de jongens niet welkom zijn bij mij.' Vriend heeft het ook een aantal keer moeten uitleggen aan andere jongens van de groep.De rest van het weekend ben ik door de meeste mensen met de nek aangekeken."
"HIJ heeft opzich geen problemen met die jongen, hij ontloopt hem normaal gesproken ook al een beetje maar een heleboel jongen van de groep doen gewoon heel normaal. Het gaat nu echt nog maar om 2 mensen, en daar had hij al geen goed contact mee."
Dat maakt het niet eenvoudiger een beeld te krijgen van de situatie. Enfin, kern van de zaak is dat gelijk hebben nog iets anders is dan gelijk krijgen. Door het op een onhandige manier aan te pakken heb je geen gelijk gekregen en is er wrijving ontstaan die vermeden had kunnen worden. Door het slimmer aan te pakken bereik je meer met minder.
Ik vind eerlijk gezegd niet dat ik zielig doe. Ik reageer op vrijwel iedereen, maar vind wel dat sommige mensen veel te kort door de bocht en soms lullig reageren. Maar dat mag je hier nooit zeggen.
Overigens snap ik waarom het niet duidelijk is. In het weekend zelf had hij een groot deel van de groep tegen me gekregen. Nu, een aantal weken later, heeft vriend daar vrijwel iedereen de andere kant van laten zien en snappen ze het dus. Nu duidelijker?
zondag 31 januari 2010 om 13:31
zondag 31 januari 2010 om 13:37
quote:eleonora schreef op 31 januari 2010 @ 12:56:
Mijn man heeft vrienden waar hij al vanaf de kleuterschool mee omgaat.
De een werkt bij de DE fabriek als koffieverpakker, de ander is briljant werktuigbouwkundige, een diverse groep van mannen die elkaar al 35 jaar kennen.
Ik vind er niks aan.
Geen van die mannen spreekt me echt aan. Ik snap niks van hun humor en het feit dat ze nog steeds frikandelllen op de BBQ gooien en bierblikjes tegen hun voorhoofd platdrukken helpt ook al niks.
Zij vinden mij vast een kakmadam (en dat ben ik ook) en ik heb ook een mening over die mannen, als groep. Het is niet míjn groep.
Mijn man gaat zo nu en dan lekker met die gasten op stap en daar geniet hij van. Ik ga nooit mee.
Omdat ik daar geen zin in heb, me zo gaan ergeren en ik wil dat mijn man zorgeloos met zijn vrienden kan spelen omgaan.
Persoonlijk zou ik er dus geen energie in stoppen. Behalve dan gewoon aardig en 'normaal' doen, zoals ik zelf doe tegen de vrienden van mijn man.
Ik hoef ze niet te kennen en ik hoef niet met ze om te gaan en zij niet met mij, we zien elkaar één keer per jaar als mijn man jarig is en dat gaat prima.
Het kan dus best zijn dat het nooit echt al boteren tussen jou en (in ieder geval) een aantal van de vrienden van jouw vriend Stephanietje en tóch hoeft dat geen enkel probleem te zijn. Dus, mocht het niet 'lukken', met het warme, hartelijke contact, dan is dat geen ramp. Zolang je je vriend maar niet weerhoudt van contact hebben en dat ben je helemaal niet van plan, toch?
Ik denk dat de situatie dan inderdaad vergelijkbaar is, met als verschil dat ik en een aantal van hen wel echt moeite doen om begrip voor elkaar te hebben en goed contact te hebben omdat ik die wel heel aardig vind.
Ik zou noooooit willen dat mijn vriend geen contact meer met hen heeft vanwege mij. Dat is namelijk ook gewoon niet nodig, hij bestaat ook nog zonder mij. Gelukkig maar
Mijn man heeft vrienden waar hij al vanaf de kleuterschool mee omgaat.
De een werkt bij de DE fabriek als koffieverpakker, de ander is briljant werktuigbouwkundige, een diverse groep van mannen die elkaar al 35 jaar kennen.
Ik vind er niks aan.
Geen van die mannen spreekt me echt aan. Ik snap niks van hun humor en het feit dat ze nog steeds frikandelllen op de BBQ gooien en bierblikjes tegen hun voorhoofd platdrukken helpt ook al niks.
Zij vinden mij vast een kakmadam (en dat ben ik ook) en ik heb ook een mening over die mannen, als groep. Het is niet míjn groep.
Mijn man gaat zo nu en dan lekker met die gasten op stap en daar geniet hij van. Ik ga nooit mee.
Omdat ik daar geen zin in heb, me zo gaan ergeren en ik wil dat mijn man zorgeloos met zijn vrienden kan spelen omgaan.
Persoonlijk zou ik er dus geen energie in stoppen. Behalve dan gewoon aardig en 'normaal' doen, zoals ik zelf doe tegen de vrienden van mijn man.
Ik hoef ze niet te kennen en ik hoef niet met ze om te gaan en zij niet met mij, we zien elkaar één keer per jaar als mijn man jarig is en dat gaat prima.
Het kan dus best zijn dat het nooit echt al boteren tussen jou en (in ieder geval) een aantal van de vrienden van jouw vriend Stephanietje en tóch hoeft dat geen enkel probleem te zijn. Dus, mocht het niet 'lukken', met het warme, hartelijke contact, dan is dat geen ramp. Zolang je je vriend maar niet weerhoudt van contact hebben en dat ben je helemaal niet van plan, toch?
Ik denk dat de situatie dan inderdaad vergelijkbaar is, met als verschil dat ik en een aantal van hen wel echt moeite doen om begrip voor elkaar te hebben en goed contact te hebben omdat ik die wel heel aardig vind.
Ik zou noooooit willen dat mijn vriend geen contact meer met hen heeft vanwege mij. Dat is namelijk ook gewoon niet nodig, hij bestaat ook nog zonder mij. Gelukkig maar
zondag 31 januari 2010 om 13:39
quote:meds schreef op 31 januari 2010 @ 13:26:
[...]
wat let je, er zijn ergere dingenGeen onzin. Maar dit wordt een welles-nietes discussie Ik kan je alleen aanraden om bijv. op www.emetofobie.nl te kijken als je daar meer over wilt weten.
Aanleg is trouwens inderdaad een verkeerd woord, het is aangeleerd. Ik gebruik aanleg omdat ik wel de aanleg heb om snel angstig te zijn.
[...]
wat let je, er zijn ergere dingenGeen onzin. Maar dit wordt een welles-nietes discussie Ik kan je alleen aanraden om bijv. op www.emetofobie.nl te kijken als je daar meer over wilt weten.
Aanleg is trouwens inderdaad een verkeerd woord, het is aangeleerd. Ik gebruik aanleg omdat ik wel de aanleg heb om snel angstig te zijn.
zondag 31 januari 2010 om 13:41
quote:meds schreef op 31 januari 2010 @ 13:29:
trouwens Yoyo heeft gewoon gelijk, er was nog niet gedronken laat staan die de jongen in kwestie al misselijk was
Er was wel al gedronken, die jongen had in de auto al een halve krat leeggedronken en kwam in uitgelaten/aangeschoten stemming ons huis in. En daardoor zag ik de bui al hangen.
Maar Meds, wij komen er toch niet uit, we gaan het hier nooit over eens worden
trouwens Yoyo heeft gewoon gelijk, er was nog niet gedronken laat staan die de jongen in kwestie al misselijk was
Er was wel al gedronken, die jongen had in de auto al een halve krat leeggedronken en kwam in uitgelaten/aangeschoten stemming ons huis in. En daardoor zag ik de bui al hangen.
Maar Meds, wij komen er toch niet uit, we gaan het hier nooit over eens worden
zondag 31 januari 2010 om 13:46
quote:Stephanietje schreef op 31 januari 2010 @ 13:39:
[...]
Geen onzin. Maar dit wordt een welles-nietes discussie Ik kan je alleen aanraden om bijv. op www.emetofobie.nl te kijken als je daar meer over wilt weten.
Aanleg is trouwens inderdaad een verkeerd woord, het is aangeleerd. Ik gebruik aanleg omdat ik wel de aanleg heb om snel angstig te zijn.wat heb je er al aan gedaan vroeg ik?
[...]
Geen onzin. Maar dit wordt een welles-nietes discussie Ik kan je alleen aanraden om bijv. op www.emetofobie.nl te kijken als je daar meer over wilt weten.
Aanleg is trouwens inderdaad een verkeerd woord, het is aangeleerd. Ik gebruik aanleg omdat ik wel de aanleg heb om snel angstig te zijn.wat heb je er al aan gedaan vroeg ik?
zondag 31 januari 2010 om 13:47
Stephanietje, ik vind mezelf redelijk empathisch en ruimdenkend en ik zou niet boos geworden zijn over je vraag (maar aangezien ik nauwelijks drink en mijn laatste keer kotsen meer dan 10 jaar geleden is zou je het mij waarschijnlijk niet gevraagd hebben), maar ook ik heb, net als anderen hier, moeite met een vraag die gaat over een situatie die nog helemaal niet zo is en ook niet noodzakelijkerwijs hoeft te ontstaan. Ik heb een allergie voor als, dan denken en daarop gebaseerd dan proberen situaties onder controle te houden. Als ik dat mezelf aan doe, OK, als een ander het zichzelf aandoet, ook OK, maar houdt het bij jezelf val anderen er niet mee lastig. Stel je grenzen bij jezelf en doe er dingen mee, maar leg jouw grenzen niet aan anderen op.
Ik ben een sterk gelover in de ongelooflijke kracht van de menselijke geest, dus ik wil je uitdagen om die sterke geest van jou, die jou een irrationele angst op kan leggen en dat heel sterk kan maken, om te buigen naar de kracht om die angst te weerleggen, en gebruik te maken van die kracht op een positieve manier, geniet van de wilskracht die kennelijk in jou huist.
Ik ben een sterk gelover in de ongelooflijke kracht van de menselijke geest, dus ik wil je uitdagen om die sterke geest van jou, die jou een irrationele angst op kan leggen en dat heel sterk kan maken, om te buigen naar de kracht om die angst te weerleggen, en gebruik te maken van die kracht op een positieve manier, geniet van de wilskracht die kennelijk in jou huist.
zondag 31 januari 2010 om 13:47
Stephanietje wat ik begrijp gaat het nu nog maar om 1 jongen. Die je ook nog eens niet aardig vind, en die ook geen dikke vriend van jouw vriend is. Met die jongen heb je nu dus niet zo'n best contact.
Nou en? Je mag hem niet, je ziet hem niet dagelijks, waarom zou je daar in vredesnaam energie aan besteden? Hoe zo zit dat je zo hoog?
Tja of je moet vinden dat hij kost wat kost begrip moet opbrengen voor jouw fobie.
Nou en? Je mag hem niet, je ziet hem niet dagelijks, waarom zou je daar in vredesnaam energie aan besteden? Hoe zo zit dat je zo hoog?
Tja of je moet vinden dat hij kost wat kost begrip moet opbrengen voor jouw fobie.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 31 januari 2010 om 13:58
Is het niet hartstikke normaal om kots smerig te vinden? Als ik ergens in een huisje zou zitten en iemand zou gaan zitten kotsen omdat 'ie teveel gedronken heeft dan zou ik hem ook het huisje uit schoppen. Ik heb geen kotsfobie, maar die stank en smerige brei, en dat het dan uit iemands mond komt, gadverdamme! En als ik het al zo smerig vind, kan ik me voorstellen dat het voor jou al helemaal superranzig is, TO! Als je ziek bent en er niks aan kunt doen, ok. Maar door het teveel drinken?! Wat een stakkers!!
Ik snap niet waarom iemand niet gewoon rekening met een ander kan houden door gewoon niet te gaan kotsen, daar doe je jezelf ook nog een plezier mee.
Ik vind dat je 100% gelijk hebt TO, laat ze lekker in hun kots zakken. Gadver!
En over dat TO het bij voorbaat vroeg: TO schrijft dat deze jongens erom bekend staan teveel te drinken, er niet tegen kunnen en al aangeschoten waren. Geen reden om hieraan te twijfelen.
Ik snap niet waarom iemand niet gewoon rekening met een ander kan houden door gewoon niet te gaan kotsen, daar doe je jezelf ook nog een plezier mee.
Ik vind dat je 100% gelijk hebt TO, laat ze lekker in hun kots zakken. Gadver!
En over dat TO het bij voorbaat vroeg: TO schrijft dat deze jongens erom bekend staan teveel te drinken, er niet tegen kunnen en al aangeschoten waren. Geen reden om hieraan te twijfelen.
anoniem_86096 wijzigde dit bericht op 31-01-2010 14:23
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
zondag 31 januari 2010 om 14:36
Hoi TO
Ik heb helaas ook last van die stomme fobie en ik had in jouw situatie ook het liefst gevraagd of hij ergens anders ging slapen. Zeker omdat in het verleden is gebleken dat hij vaker ziek wordt van de drank en al (aardig wat) gedronken had en hij komt logeren en er niet voor betaald heeft en vast wel bij andere vrienden kan slapen die dat niet erg vinden of het zelf ook te doen.
Maar of ik het ook had durven vragen aan iemand die er niet vanaf weet?? Ik was dan al bang geweest voor zo'n reactie omdat mensen het niet snel begrijpen. Ik had waarschijnlijk niets gezegd en dan de hele avond gestresst geweest en de hele nacht wakker liggen met ipod in oren en ver weg bij hem en toilet haha.
Wel probeer ik het onder controle te houden/probeer ik het te overwinnen want kotsende mensen/situaties waarin dit kan gebeuren komen vaker voor dan je als niet-foob kan bedenken.
Ik kan tegenwoordig weer er over lezen, naar kostverhalen luisteren (gister nog op verjaardag... ) en ga naar concerten. Maar ook daar kom je het bijna altijd tegen (ook omdat je het eerder opvalt omdat je er gevoeliger voor bent) en ga dus liever niet uit (maar vind dat sowieso niet echt leuk). En als ik het op tv of in het echt zie: nog steeds ogen en oren dicht haha.
Maar waarschijnlijk was ik gewoon lekker thuis gebleven, want hou niet van zuip-weekendjes-weg en niet alleen voor het kotsen, maar ook voor het gebral. En ga ik een weekendje andere dingen doen. En iets anders om zijn vrienden te leren kennen.
Ik heb helaas ook last van die stomme fobie en ik had in jouw situatie ook het liefst gevraagd of hij ergens anders ging slapen. Zeker omdat in het verleden is gebleken dat hij vaker ziek wordt van de drank en al (aardig wat) gedronken had en hij komt logeren en er niet voor betaald heeft en vast wel bij andere vrienden kan slapen die dat niet erg vinden of het zelf ook te doen.
Maar of ik het ook had durven vragen aan iemand die er niet vanaf weet?? Ik was dan al bang geweest voor zo'n reactie omdat mensen het niet snel begrijpen. Ik had waarschijnlijk niets gezegd en dan de hele avond gestresst geweest en de hele nacht wakker liggen met ipod in oren en ver weg bij hem en toilet haha.
Wel probeer ik het onder controle te houden/probeer ik het te overwinnen want kotsende mensen/situaties waarin dit kan gebeuren komen vaker voor dan je als niet-foob kan bedenken.
Ik kan tegenwoordig weer er over lezen, naar kostverhalen luisteren (gister nog op verjaardag... ) en ga naar concerten. Maar ook daar kom je het bijna altijd tegen (ook omdat je het eerder opvalt omdat je er gevoeliger voor bent) en ga dus liever niet uit (maar vind dat sowieso niet echt leuk). En als ik het op tv of in het echt zie: nog steeds ogen en oren dicht haha.
Maar waarschijnlijk was ik gewoon lekker thuis gebleven, want hou niet van zuip-weekendjes-weg en niet alleen voor het kotsen, maar ook voor het gebral. En ga ik een weekendje andere dingen doen. En iets anders om zijn vrienden te leren kennen.
zondag 31 januari 2010 om 15:42
quote:meds schreef op 31 januari 2010 @ 13:46:
[...]
wat heb je er al aan gedaan vroeg ik?Ik heb zelf geen therapie gevolgd, omdat ik vind dat een groot deel vanuit jezelf moet komen.
Ik sta echter nu wel op de wachtlijst voor cognitieve therapie omdat ik aan de pabo studeer en dit probleem wil voorkomen als ik voor de klas sta.
[...]
wat heb je er al aan gedaan vroeg ik?Ik heb zelf geen therapie gevolgd, omdat ik vind dat een groot deel vanuit jezelf moet komen.
Ik sta echter nu wel op de wachtlijst voor cognitieve therapie omdat ik aan de pabo studeer en dit probleem wil voorkomen als ik voor de klas sta.
zondag 31 januari 2010 om 15:44
quote:lolapaloeza schreef op 31 januari 2010 @ 13:47:
Stephanietje wat ik begrijp gaat het nu nog maar om 1 jongen. Die je ook nog eens niet aardig vind, en die ook geen dikke vriend van jouw vriend is. Met die jongen heb je nu dus niet zo'n best contact.
Nou en? Je mag hem niet, je ziet hem niet dagelijks, waarom zou je daar in vredesnaam energie aan besteden? Hoe zo zit dat je zo hoog?
Tja of je moet vinden dat hij kost wat kost begrip moet opbrengen voor jouw fobie.Het zit/zat mij zo hoog omdat ik zelf iemand ben die geen dingen achter je rug zal doen. En ik had voor mijn gevoel juist iets goeds gedaan door het zelf te doen en niet een ander mijn vuile werk op te laten knappen. En ik vind het dus moeilijk om te accepteren dat iemand anders het doodnormaal vindt om dit soort dingen achter je rug te doen en eerlijkheid niet waardeert.
Stephanietje wat ik begrijp gaat het nu nog maar om 1 jongen. Die je ook nog eens niet aardig vind, en die ook geen dikke vriend van jouw vriend is. Met die jongen heb je nu dus niet zo'n best contact.
Nou en? Je mag hem niet, je ziet hem niet dagelijks, waarom zou je daar in vredesnaam energie aan besteden? Hoe zo zit dat je zo hoog?
Tja of je moet vinden dat hij kost wat kost begrip moet opbrengen voor jouw fobie.Het zit/zat mij zo hoog omdat ik zelf iemand ben die geen dingen achter je rug zal doen. En ik had voor mijn gevoel juist iets goeds gedaan door het zelf te doen en niet een ander mijn vuile werk op te laten knappen. En ik vind het dus moeilijk om te accepteren dat iemand anders het doodnormaal vindt om dit soort dingen achter je rug te doen en eerlijkheid niet waardeert.
zondag 31 januari 2010 om 15:46
quote:meds schreef op 31 januari 2010 @ 13:48:
TO heb je uberhaupt al eens met een therapeut gesproken of heb je je er bij voorbaat al bij neergelegd dat het "moeilijk te genezen zou zijn"? Wel makkelijk
Net zo makkelijk als over mijn verhalen heenstappen dat ik er zelf al een heleboel aan gedaan heb blijkbaar
Overigens zeg ik nergens dat het erger is, wel dat het moeilijk is om te genezen omdat exposure vaak averechts werkt, terwijl dit bij bijv. pleinvrees wel een beproefde methode is. En exposure is (helaas nog) een van de meest gebruikte therapieën bij angst in Nederland.
TO heb je uberhaupt al eens met een therapeut gesproken of heb je je er bij voorbaat al bij neergelegd dat het "moeilijk te genezen zou zijn"? Wel makkelijk
Net zo makkelijk als over mijn verhalen heenstappen dat ik er zelf al een heleboel aan gedaan heb blijkbaar
Overigens zeg ik nergens dat het erger is, wel dat het moeilijk is om te genezen omdat exposure vaak averechts werkt, terwijl dit bij bijv. pleinvrees wel een beproefde methode is. En exposure is (helaas nog) een van de meest gebruikte therapieën bij angst in Nederland.
zondag 31 januari 2010 om 15:49
quote:Puikeltje schreef op 31 januari 2010 @ 13:58:
Is het niet hartstikke normaal om kots smerig te vinden? Als ik ergens in een huisje zou zitten en iemand zou gaan zitten kotsen omdat 'ie teveel gedronken heeft dan zou ik hem ook het huisje uit schoppen. Ik heb geen kotsfobie, maar die stank en smerige brei, en dat het dan uit iemands mond komt, gadverdamme! En als ik het al zo smerig vind, kan ik me voorstellen dat het voor jou al helemaal superranzig is, TO! Als je ziek bent en er niks aan kunt doen, ok. Maar door het teveel drinken?! Wat een stakkers!!
Ik snap niet waarom iemand niet gewoon rekening met een ander kan houden door gewoon niet te gaan kotsen, daar doe je jezelf ook nog een plezier mee.
Ik vind dat je 100% gelijk hebt TO, laat ze lekker in hun kots zakken. Gadver!
En over dat TO het bij voorbaat vroeg: TO schrijft dat deze jongens erom bekend staan teveel te drinken, er niet tegen kunnen en al aangeschoten waren. Geen reden om hieraan te twijfelen.
Haha nou ik vind het sowieso inderdaad raar dat mensen het 'stoer' vinden om zoveel te drinken dat ze gaan kotsen... dat begrijp ik hoe dan ook niet.
Maar dat is net zoals dat ik niet begrijp waarom mensen in bijv. jackass nietjes in zichzelf laten schieten of in een riool springen. Ook niet stoer..
Is het niet hartstikke normaal om kots smerig te vinden? Als ik ergens in een huisje zou zitten en iemand zou gaan zitten kotsen omdat 'ie teveel gedronken heeft dan zou ik hem ook het huisje uit schoppen. Ik heb geen kotsfobie, maar die stank en smerige brei, en dat het dan uit iemands mond komt, gadverdamme! En als ik het al zo smerig vind, kan ik me voorstellen dat het voor jou al helemaal superranzig is, TO! Als je ziek bent en er niks aan kunt doen, ok. Maar door het teveel drinken?! Wat een stakkers!!
Ik snap niet waarom iemand niet gewoon rekening met een ander kan houden door gewoon niet te gaan kotsen, daar doe je jezelf ook nog een plezier mee.
Ik vind dat je 100% gelijk hebt TO, laat ze lekker in hun kots zakken. Gadver!
En over dat TO het bij voorbaat vroeg: TO schrijft dat deze jongens erom bekend staan teveel te drinken, er niet tegen kunnen en al aangeschoten waren. Geen reden om hieraan te twijfelen.
Haha nou ik vind het sowieso inderdaad raar dat mensen het 'stoer' vinden om zoveel te drinken dat ze gaan kotsen... dat begrijp ik hoe dan ook niet.
Maar dat is net zoals dat ik niet begrijp waarom mensen in bijv. jackass nietjes in zichzelf laten schieten of in een riool springen. Ook niet stoer..
zondag 31 januari 2010 om 15:49
Ik heb hier wat meegelezen. Ik dacht gisteren nog: iemand met zo'n fobie zal vast nooit met kinderen willen / durven werken.
Vind het heel dapper dat je de Pabo doet en je dus niet hebt laten leiden door je fobie daarin
Heb overigens ook wel bewondering dat je blijft reageren hier, ook al zijn sommige reacties vrij bot.
Vind het heel dapper dat je de Pabo doet en je dus niet hebt laten leiden door je fobie daarin
Heb overigens ook wel bewondering dat je blijft reageren hier, ook al zijn sommige reacties vrij bot.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 31 januari 2010 om 15:52
quote:Stephanietje schreef op 31 januari 2010 @ 12:22:
[...]
En laat emetofobie nou net de fobie zijn die zich daar niet aan houdt en waar moeilijk vanaf te komen is omdat exposure niet helpt... EMDR en cognitieve therapie hebben soms wel succes maar dat duurt vaak jaren omdat de oorzaak vaak een combinatie van factoren is.Ik vraag me ook af hoe je hier bij komt en waarom je jezelf bij voorbaat al ontmoedigt. Emetofobie is een angststoornis (enkelvroudige fobie) en goed te behandelen hoor, net zoals de meeste angststoornissen. Inderdaad met cognitieve gedragstherapie, waarbij de oorzaak niet zo interessant is voor de behandeling en je voornamelijk leert om de koppeling kotsten-angst los te laten.
[...]
En laat emetofobie nou net de fobie zijn die zich daar niet aan houdt en waar moeilijk vanaf te komen is omdat exposure niet helpt... EMDR en cognitieve therapie hebben soms wel succes maar dat duurt vaak jaren omdat de oorzaak vaak een combinatie van factoren is.Ik vraag me ook af hoe je hier bij komt en waarom je jezelf bij voorbaat al ontmoedigt. Emetofobie is een angststoornis (enkelvroudige fobie) en goed te behandelen hoor, net zoals de meeste angststoornissen. Inderdaad met cognitieve gedragstherapie, waarbij de oorzaak niet zo interessant is voor de behandeling en je voornamelijk leert om de koppeling kotsten-angst los te laten.
zondag 31 januari 2010 om 15:56
quote:Mairin schreef op 31 januari 2010 @ 14:36:
Hoi TO
Ik heb helaas ook last van die stomme fobie en ik had in jouw situatie ook het liefst gevraagd of hij ergens anders ging slapen. Zeker omdat in het verleden is gebleken dat hij vaker ziek wordt van de drank en al (aardig wat) gedronken had en hij komt logeren en er niet voor betaald heeft en vast wel bij andere vrienden kan slapen die dat niet erg vinden of het zelf ook te doen.
Maar of ik het ook had durven vragen aan iemand die er niet vanaf weet?? Ik was dan al bang geweest voor zo'n reactie omdat mensen het niet snel begrijpen. Ik had waarschijnlijk niets gezegd en dan de hele avond gestresst geweest en de hele nacht wakker liggen met ipod in oren en ver weg bij hem en toilet haha.
Wel probeer ik het onder controle te houden/probeer ik het te overwinnen want kotsende mensen/situaties waarin dit kan gebeuren komen vaker voor dan je als niet-foob kan bedenken.
Ik kan tegenwoordig weer er over lezen, naar kostverhalen luisteren (gister nog op verjaardag... ) en ga naar concerten. Maar ook daar kom je het bijna altijd tegen (ook omdat je het eerder opvalt omdat je er gevoeliger voor bent) en ga dus liever niet uit (maar vind dat sowieso niet echt leuk). En als ik het op tv of in het echt zie: nog steeds ogen en oren dicht haha.
Maar waarschijnlijk was ik gewoon lekker thuis gebleven, want hou niet van zuip-weekendjes-weg en niet alleen voor het kotsen, maar ook voor het gebral. En ga ik een weekendje andere dingen doen. En iets anders om zijn vrienden te leren kennen.
Het grappige is dus; ik heb het idee dat het ook minder vaak voorkomt nu ik er verder in ben zeg maar. Vroeger zag ik inderdaad in elke discotheek de kotsende mensen, tegenwoordig heb ik het gewoon naar mijn zin en hoor ik wel eens van vriendinnen 'joh, daar verderop was iemand aan het kotsen..'
De verhalen doen me eigenlijk niks meer. Behalve als ze écht in detail treden En op tv is het een kwestie van steeds je grens een beetje opzoeken... eerst in de keuken staan met het geluid wel aan bijvoorbeeld, of juist het beeld maar dan zonder geluid. En zo steeds een beetje opbouwen.. Vol in beeld vind ik trouwens wel nog steeds ranzig.
Op het emetofobieforum zitten ook veel mensen die zeggen 'ik vertel het nooit want straks vinden mensen het vreemd.' Ik denk juist altijd dat je beter open en eerlijk kan zijn, dat je dan een stuk verder komt. Helaas dus niet bij iedereen..
(overigens waren het heel kleine en gehorige huisjes, dus als er iets zou gebeuren zou ik het hoe dan ook meekrijgen. Je hoorde iedereen in elke kamer praten etc.)
Hoi TO
Ik heb helaas ook last van die stomme fobie en ik had in jouw situatie ook het liefst gevraagd of hij ergens anders ging slapen. Zeker omdat in het verleden is gebleken dat hij vaker ziek wordt van de drank en al (aardig wat) gedronken had en hij komt logeren en er niet voor betaald heeft en vast wel bij andere vrienden kan slapen die dat niet erg vinden of het zelf ook te doen.
Maar of ik het ook had durven vragen aan iemand die er niet vanaf weet?? Ik was dan al bang geweest voor zo'n reactie omdat mensen het niet snel begrijpen. Ik had waarschijnlijk niets gezegd en dan de hele avond gestresst geweest en de hele nacht wakker liggen met ipod in oren en ver weg bij hem en toilet haha.
Wel probeer ik het onder controle te houden/probeer ik het te overwinnen want kotsende mensen/situaties waarin dit kan gebeuren komen vaker voor dan je als niet-foob kan bedenken.
Ik kan tegenwoordig weer er over lezen, naar kostverhalen luisteren (gister nog op verjaardag... ) en ga naar concerten. Maar ook daar kom je het bijna altijd tegen (ook omdat je het eerder opvalt omdat je er gevoeliger voor bent) en ga dus liever niet uit (maar vind dat sowieso niet echt leuk). En als ik het op tv of in het echt zie: nog steeds ogen en oren dicht haha.
Maar waarschijnlijk was ik gewoon lekker thuis gebleven, want hou niet van zuip-weekendjes-weg en niet alleen voor het kotsen, maar ook voor het gebral. En ga ik een weekendje andere dingen doen. En iets anders om zijn vrienden te leren kennen.
Het grappige is dus; ik heb het idee dat het ook minder vaak voorkomt nu ik er verder in ben zeg maar. Vroeger zag ik inderdaad in elke discotheek de kotsende mensen, tegenwoordig heb ik het gewoon naar mijn zin en hoor ik wel eens van vriendinnen 'joh, daar verderop was iemand aan het kotsen..'
De verhalen doen me eigenlijk niks meer. Behalve als ze écht in detail treden En op tv is het een kwestie van steeds je grens een beetje opzoeken... eerst in de keuken staan met het geluid wel aan bijvoorbeeld, of juist het beeld maar dan zonder geluid. En zo steeds een beetje opbouwen.. Vol in beeld vind ik trouwens wel nog steeds ranzig.
Op het emetofobieforum zitten ook veel mensen die zeggen 'ik vertel het nooit want straks vinden mensen het vreemd.' Ik denk juist altijd dat je beter open en eerlijk kan zijn, dat je dan een stuk verder komt. Helaas dus niet bij iedereen..
(overigens waren het heel kleine en gehorige huisjes, dus als er iets zou gebeuren zou ik het hoe dan ook meekrijgen. Je hoorde iedereen in elke kamer praten etc.)
zondag 31 januari 2010 om 15:59
quote:Moonlight82 schreef op 31 januari 2010 @ 15:49:
Ik heb hier wat meegelezen. Ik dacht gisteren nog: iemand met zo'n fobie zal vast nooit met kinderen willen / durven werken.
Vind het heel dapper dat je de Pabo doet en je dus niet hebt laten leiden door je fobie daarin
Heb overigens ook wel bewondering dat je blijft reageren hier, ook al zijn sommige reacties vrij bot.Dankjewel
Ik vind met kinderen werken nou eenmaal héél leuk, en ik wil me dan niet door zoiets laten tegenhouden Er zal heus wel eens iets gebeuren, dat is ook al wel eens gebeurd, en dat komt dan ook wel weer goed.
En misschien dat ik daarom wel blijf reageren, op de basisschool moet je soms ook veel geduld hebben En ik hoop misschien toch iets meer begrip te kweken bij sommige mensen, bekendheid te geven aan de fobie ook. Het is zonde dat zoveel mensen zich er echt heel erg voor schamen..
Ik heb hier wat meegelezen. Ik dacht gisteren nog: iemand met zo'n fobie zal vast nooit met kinderen willen / durven werken.
Vind het heel dapper dat je de Pabo doet en je dus niet hebt laten leiden door je fobie daarin
Heb overigens ook wel bewondering dat je blijft reageren hier, ook al zijn sommige reacties vrij bot.Dankjewel
Ik vind met kinderen werken nou eenmaal héél leuk, en ik wil me dan niet door zoiets laten tegenhouden Er zal heus wel eens iets gebeuren, dat is ook al wel eens gebeurd, en dat komt dan ook wel weer goed.
En misschien dat ik daarom wel blijf reageren, op de basisschool moet je soms ook veel geduld hebben En ik hoop misschien toch iets meer begrip te kweken bij sommige mensen, bekendheid te geven aan de fobie ook. Het is zonde dat zoveel mensen zich er echt heel erg voor schamen..
