Geld & Recht
alle pijlers
Financiele problemen zusje
maandag 1 februari 2010 om 10:11
Mijn zusje is bijna 22 en woont aan de andere kant van het land. Wij zien elkaar daarom niet vaak (of makkelijk) maar áls we elkaar zien is het leuk. Afgelopen oktober heb ik iets voor haar betaald omdat haar internetbankieren even niet werkte (iets met inlogcodes). Het ging om ongeveer ¤450,-. Dat is voor mij niet een bedrag dat ik makkelijk kan missen, maar een tijdje uitlenen is geen probleem. Maar ik krijg het maar niet terug. Mails worden niet beantwoord. Telefoons niet opgenomen. Smsjes genegeerd. Ik heb haar tussen toen en nu drie keer gezien en alle keren deed ze vrij luchtig over het overmaken (alsin: ik doe het morgen direct even). Frustrerend, dus. Ik heb ondertussen geen idee meer hoe ik mijn geld terug moet krijgen.
Nu zegt mijn onderbuikgevoel me dat hier meer speelt dan de laksheid van een 22-jarige. Zonder daar sterke/waterdichte redeneren voor te hebben (wel mogelijke aanwijzingen) vermoed ik dat ze forse financiële problemen heeft en dat koste wat kost aan niemand wil laten merken. Ik maak me zorgen, dus.
Mijn vraag is: wat kan ik doen voor haar? Hoe kom ik er achter wat hier allemaal speelt?
Nu zegt mijn onderbuikgevoel me dat hier meer speelt dan de laksheid van een 22-jarige. Zonder daar sterke/waterdichte redeneren voor te hebben (wel mogelijke aanwijzingen) vermoed ik dat ze forse financiële problemen heeft en dat koste wat kost aan niemand wil laten merken. Ik maak me zorgen, dus.
Mijn vraag is: wat kan ik doen voor haar? Hoe kom ik er achter wat hier allemaal speelt?
maandag 1 februari 2010 om 10:51
als er echt problemen zijn ben jij niet haar hoogste prioriteit om terug te betalen. (in haar ogen dan)
misschien kan je haar gewoon een aardige mail sturen waarin je je vermoedens zegt, en aanbied haar te helpen met het zoeken naar oplossingen. en niet om je geld vragen.
voor haar is het echt niet leuk als mensen constant om geld vragen, aangezien jij echt niet de enige zult zijn..
tuurlijk heb je wel recht op je geld, maar aangezien het je zus is, kan je misschien beter helpen ipv dreigen..
misschien kan je haar gewoon een aardige mail sturen waarin je je vermoedens zegt, en aanbied haar te helpen met het zoeken naar oplossingen. en niet om je geld vragen.
voor haar is het echt niet leuk als mensen constant om geld vragen, aangezien jij echt niet de enige zult zijn..
tuurlijk heb je wel recht op je geld, maar aangezien het je zus is, kan je misschien beter helpen ipv dreigen..
maandag 1 februari 2010 om 10:52
quote:elninjoo schreef op 01 februari 2010 @ 10:49:
[...]
Zus heeft zo te lezen een baan, dus als ze ook maar 'n greintje fatsoen in zich had zou ze desnoods met een paar tientjes per maand terug betalen. Het voorliegen en ontkennen en elke keer zeggen dat het geld de volgende dag overgemaakt wordt én daarbij het negeren van mail/telefoon, zou me woest maken. Familie of geen familie. Waarschijnlijk zou ik juist kwader zijn bij familie omdat je van hen meer verwacht dan van gewoon 'n kennis.
Elninjo, kijk als ze zich schaamt voor de financiele problemen, doet ze dit niet om je te kwetsen maar om zichzelf 'te redden'. Dit heeft dan niets te maken met jou en het geld maar dat ze het gewoonweg niet kan missen.
Des te pijnlijker is dat het familie is....
[...]
Zus heeft zo te lezen een baan, dus als ze ook maar 'n greintje fatsoen in zich had zou ze desnoods met een paar tientjes per maand terug betalen. Het voorliegen en ontkennen en elke keer zeggen dat het geld de volgende dag overgemaakt wordt én daarbij het negeren van mail/telefoon, zou me woest maken. Familie of geen familie. Waarschijnlijk zou ik juist kwader zijn bij familie omdat je van hen meer verwacht dan van gewoon 'n kennis.
Elninjo, kijk als ze zich schaamt voor de financiele problemen, doet ze dit niet om je te kwetsen maar om zichzelf 'te redden'. Dit heeft dan niets te maken met jou en het geld maar dat ze het gewoonweg niet kan missen.
Des te pijnlijker is dat het familie is....
Nee echt?
maandag 1 februari 2010 om 11:02
Ja, schuld en schaamte zijn precies de gevoelens die ik waarneem bij haar en daarom denk ik ook dat er meer aan de hand is. Daarnaast weet ik bijna zeker dat ze een aantal dure bezittingen (professioneel fototoestel o.a.) die ze eerst had nu niet meer heeft: ik denk dat ze die verpatst heeft.
Ik vind het ergens zo betuttelend als ik aan ga dringen/door ga vragen naar haar situatie. Het is bij ons altijd zo geweest dat ik me prima red en goede cijfers, goede opleiding enzo heb en zij net niet. Nu ze op eigen benen staat zou ik zó graag voor haar willen dat ze het zelf red, zonder mijn bemoeienis...
Ik vind het ergens zo betuttelend als ik aan ga dringen/door ga vragen naar haar situatie. Het is bij ons altijd zo geweest dat ik me prima red en goede cijfers, goede opleiding enzo heb en zij net niet. Nu ze op eigen benen staat zou ik zó graag voor haar willen dat ze het zelf red, zonder mijn bemoeienis...
maandag 1 februari 2010 om 11:04
Ik ben ooit het zusje geweest in een zelfde situatie. Ik stond ernstig rood en schaamde me dood. Idd, mails niet beantwoorden, telefoon niet opnemen enzo. Op een dag is mijn zus gewoon naar me toe gekomen (ook vanaf de ander ekant van het land) en heeft ze met me gepraat. Ze maakte zich zorgen en had door dat er meer speelde. Uiteindelijk heb ik haar met 10 euro per maand terugbetaalt.
Lieve zus
Lieve zus
maandag 1 februari 2010 om 11:05
Ik zou inderdaad ook een bezorgde mail sturen of langsgaan om met haar te praten.
Mijn jongste zusje zit ook in de financiële problemen en heeft dit jaren voor de familie verborgen gehouden waardoor ze alleen maar dieper in de problemen raakte. Uiteindelijk heeft haar inmiddels exvriend haar onder druk gezet om het tegen onze ouders te vertellen. Die helpen haar nu om haar schulden te saneren. Achteraf gezien was mijn zus blij dat ze het verteld heeft, zelf was ze er nooit uitgekomen en door de hulp van mijn ouders is er een last van haar schouders afgevallen. Mijn ouders waren uiteraard niet blij met het nieuws, maar vinden het erg jammer dat ze het niet eerder verteld heeft, want dan hadden de schulden niet zo hoog hoeven oplopen.
Mijn jongste zusje zit ook in de financiële problemen en heeft dit jaren voor de familie verborgen gehouden waardoor ze alleen maar dieper in de problemen raakte. Uiteindelijk heeft haar inmiddels exvriend haar onder druk gezet om het tegen onze ouders te vertellen. Die helpen haar nu om haar schulden te saneren. Achteraf gezien was mijn zus blij dat ze het verteld heeft, zelf was ze er nooit uitgekomen en door de hulp van mijn ouders is er een last van haar schouders afgevallen. Mijn ouders waren uiteraard niet blij met het nieuws, maar vinden het erg jammer dat ze het niet eerder verteld heeft, want dan hadden de schulden niet zo hoog hoeven oplopen.
maandag 1 februari 2010 om 11:24
Omdat mijn zus ook degene was met de goede cijfers enzo
En ikw eet wel zeker dat je mijn zus niet bent want ik heb geen schuld openstaan.
En mijn zus stond op een gegeven moment gewoon voor mijn neus in de trant van ''en nu gaan we praten''. Ze heeft toen aangegeven dat het vervelend was dat ze het geld niet had maar dat het een groter probleem was dat ik zo in de nesten zat. En dat ze dat wel doorhad. En hoe we dat op gingen lossen.
Het was heel fijn dat ze me niet veroordeelde, want zoals ik al zei, ik zat behoorlijk in de schulden en zag geen uitwegen meer. Ik schaamde me dus al dood. En ik vond het natuurlijk ook vreselijk dat ik haar geld niet terug kon geven.
Ze heeft me geholpen om in te zien dat jezelf voor de wereld verstoppen en ''schuldeisers'' negeren niet de oplossing is.
En ikw eet wel zeker dat je mijn zus niet bent want ik heb geen schuld openstaan.
En mijn zus stond op een gegeven moment gewoon voor mijn neus in de trant van ''en nu gaan we praten''. Ze heeft toen aangegeven dat het vervelend was dat ze het geld niet had maar dat het een groter probleem was dat ik zo in de nesten zat. En dat ze dat wel doorhad. En hoe we dat op gingen lossen.
Het was heel fijn dat ze me niet veroordeelde, want zoals ik al zei, ik zat behoorlijk in de schulden en zag geen uitwegen meer. Ik schaamde me dus al dood. En ik vond het natuurlijk ook vreselijk dat ik haar geld niet terug kon geven.
Ze heeft me geholpen om in te zien dat jezelf voor de wereld verstoppen en ''schuldeisers'' negeren niet de oplossing is.
maandag 1 februari 2010 om 17:24
Ik heb wel een telefoonnummer van haar beste vriend, maar dat vind ik eigenlijk net zo iets als onze ouders inlichten. En haar werk is een nogal (uhm.. hoe zeg ik dit diplomatiek) onconventioneel bedrijf waar bemoeienis met het privéleven van werknemers al behoorlijk groot is. Wil daar geen problemen veroorzaken... Maar eerlijk gezegd overweeg ik het wel te doen.
maandag 1 februari 2010 om 19:12
quote:elninjoo schreef op 01 februari 2010 @ 10:41:
[...]
Lijkt me juist de uitgelezen gelegenheid om haar aan de tand te voelen. Mail haar en spreek op haar voicemail in dat als ze dat geld voor a.s. feestje niet heeft terug betaald je haar er daar in publiek op aan zal spreken.
Dat dus.
Ze is een volwassen vrouw die haar eigen familie niet respecteert. Heb je gelijk extra controle voor haar en wellicht een moment om eventuele financiele problemen van zuslief aan het licht te krijgen. Als ze je al zolang aan het lijntje houdt vraagt ze nu om hardere acties.
[...]
Lijkt me juist de uitgelezen gelegenheid om haar aan de tand te voelen. Mail haar en spreek op haar voicemail in dat als ze dat geld voor a.s. feestje niet heeft terug betaald je haar er daar in publiek op aan zal spreken.
Dat dus.
Ze is een volwassen vrouw die haar eigen familie niet respecteert. Heb je gelijk extra controle voor haar en wellicht een moment om eventuele financiele problemen van zuslief aan het licht te krijgen. Als ze je al zolang aan het lijntje houdt vraagt ze nu om hardere acties.
maandag 1 februari 2010 om 20:48
dinsdag 2 februari 2010 om 10:01
quote:elninjoo schreef op 01 februari 2010 @ 10:41:
[...]
Lijkt me juist de uitgelezen gelegenheid om haar aan de tand te voelen. Mail haar en spreek op haar voicemail in dat als ze dat geld voor a.s. feestje niet heeft terug betaald je haar er daar in publiek op aan zal spreken.
Ik zou mijn zus(je) never nooit te "kakken" zetten, ongeacht wat ze gedaan zou hebben! Zoals de meeste reacties hier ook al aangeven, zou ik inderdaad ook eerst de ware reden willen achterhalen en kijken of ik haar kan helpen. Ook ik zou m'n ouders niet inlichten, zij zouden zich er toch alleen maar zorgen over maken en die belasting wil ik niet bij hen neerleggen.
Ik zou mij zus dus inderdaad op een onverwacht moment confronteren en dan niet op een aanvallende manier. Ik hou onvoorwaardelijk van mijn zusje en zou het zeer vervevelend vinden als ze zich zou schamen voor haar problemen.
[...]
Lijkt me juist de uitgelezen gelegenheid om haar aan de tand te voelen. Mail haar en spreek op haar voicemail in dat als ze dat geld voor a.s. feestje niet heeft terug betaald je haar er daar in publiek op aan zal spreken.
Ik zou mijn zus(je) never nooit te "kakken" zetten, ongeacht wat ze gedaan zou hebben! Zoals de meeste reacties hier ook al aangeven, zou ik inderdaad ook eerst de ware reden willen achterhalen en kijken of ik haar kan helpen. Ook ik zou m'n ouders niet inlichten, zij zouden zich er toch alleen maar zorgen over maken en die belasting wil ik niet bij hen neerleggen.
Ik zou mij zus dus inderdaad op een onverwacht moment confronteren en dan niet op een aanvallende manier. Ik hou onvoorwaardelijk van mijn zusje en zou het zeer vervevelend vinden als ze zich zou schamen voor haar problemen.
dinsdag 2 februari 2010 om 10:43
Was ik gister helemaal overtuigd van het feit dat ik in de trein moet stappen en een goed gesprek met haar aan moet gaan en begrip te tonen, nu weet ik het niet meer. Feit is dat ik haar gewoon niet te pakken krijg. Ik belde om half vijf: telefoon uit. Kwart voor vijf: telefoon aan, nam niet op. Vijf uur: telefoon uit. Dus, stel dat ik er heen ga vanavond, wie zegt me dan dat ze überhaupt open zal doen? Haar confronteren op haar feestje vind ik niet oké: het is een verrassingsfeest, georganiseerd door haar vrienden. Dat wil ik niet verpesten.
Op dit moment overweeg ik sterk mijn vader toch maar te bellen en eens te informeren of ze bij hem ook schulden heeft. Hij ziet haar wat vaker, dus misschien kan hij e.e.a. ook beter inschatten...
Op dit moment overweeg ik sterk mijn vader toch maar te bellen en eens te informeren of ze bij hem ook schulden heeft. Hij ziet haar wat vaker, dus misschien kan hij e.e.a. ook beter inschatten...
dinsdag 2 februari 2010 om 10:48
quote:loisnvt schreef op 02 februari 2010 @ 10:01:
[...]
Ik zou mijn zus(je) never nooit te "kakken" zetten, ongeacht wat ze gedaan zou hebben! Zoals de meeste reacties hier ook al aangeven, zou ik inderdaad ook eerst de ware reden willen achterhalen en kijken of ik haar kan helpen. Ook ik zou m'n ouders niet inlichten, zij zouden zich er toch alleen maar zorgen over maken en die belasting wil ik niet bij hen neerleggen.Dat laatste vind ik dus ook nogal zwaarwegend. Als ik het bij pa neerleg, heeft hij de zorgen die ik nu heb ook. Anderzijds: zus is dan formeel wel volwassen, ze pakt de zaken blijkbaar niet zo volwassen aan. Misschien is een beetje ouderlijke bemoeienis uiteindelijk juist wel fijn...
Ik vind het lastig zeg!
[...]
Ik zou mijn zus(je) never nooit te "kakken" zetten, ongeacht wat ze gedaan zou hebben! Zoals de meeste reacties hier ook al aangeven, zou ik inderdaad ook eerst de ware reden willen achterhalen en kijken of ik haar kan helpen. Ook ik zou m'n ouders niet inlichten, zij zouden zich er toch alleen maar zorgen over maken en die belasting wil ik niet bij hen neerleggen.Dat laatste vind ik dus ook nogal zwaarwegend. Als ik het bij pa neerleg, heeft hij de zorgen die ik nu heb ook. Anderzijds: zus is dan formeel wel volwassen, ze pakt de zaken blijkbaar niet zo volwassen aan. Misschien is een beetje ouderlijke bemoeienis uiteindelijk juist wel fijn...
Ik vind het lastig zeg!
dinsdag 2 februari 2010 om 13:34
Ik zou me geen zorgen maken om je ouders. Ouders maken zich sowieso graag zorgen. Ook als jij niets verteld. Jij maakt je er ook druk over en gedeelde smart is halve smart. Of zo.
Het kan ook een opluchting zijn dingen te delen. Misschien weten zij zelfs al ervan en wilden ze jou beschermen.
Ik zou haar nog de kans geven tot het weekend en dan na het feest met haar praten of ervoor. Niet tijdens. Ze moet met de billen bloot. Het kan zo niet langer.
Je doet het goed, je doet je best en meer kan je niet doen. Je kan haar wel een deadline geven. Dan weet ze dat ze NU iets moet gaan doen en niet oneindig niet kan opnemen...
Het kan ook een opluchting zijn dingen te delen. Misschien weten zij zelfs al ervan en wilden ze jou beschermen.
Ik zou haar nog de kans geven tot het weekend en dan na het feest met haar praten of ervoor. Niet tijdens. Ze moet met de billen bloot. Het kan zo niet langer.
Je doet het goed, je doet je best en meer kan je niet doen. Je kan haar wel een deadline geven. Dan weet ze dat ze NU iets moet gaan doen en niet oneindig niet kan opnemen...
Volg je hart. Dat klopt.
dinsdag 2 februari 2010 om 13:41
Lastig voor je....
Ik zou zelf denk ik toch langsgaan, ondanks het risico dat de deur misschien dicht blijft. Uiteindelijk is het veel gemakkelijker om je telefoon uit te zetten en de binnengekomen oproepjes te negeren dan wanneer er iemand zomaar voor deur staat.
En verder zou ik toch proberen om je zus zondag even te spreken. De kans dat dat lukt lijkt me trouwens ook vrij klein, aangezien je op een feestje redelijk gemakkelijk iemand kan (proberen) ontwijken. Althans, hang wel van het soort feestje.
Als je haar nou niet te pakken krijgt voor zondag, zou ik zondag tegen haar zeggen dat het contact met haar mist en dat je je zorgen maakt en dat je graag gelijk een datum wil plannen om eens met elkaar af te spreken. Zelf zou ik denk ik het geld niet direct noemen, juist vanwege de schaamte. Mocht dat ook niet helpen, zou ik denk ik wel tegen haar zeggen, dat je je zorgen met jullie ouders gaat bespreken. Dan heb jij niet het gevoel dat je het achter haar rug om vertelt, en weet zij dat er mogelijk vragen vanuit jullie ouders kunnen komen.
Ik zou zelf denk ik toch langsgaan, ondanks het risico dat de deur misschien dicht blijft. Uiteindelijk is het veel gemakkelijker om je telefoon uit te zetten en de binnengekomen oproepjes te negeren dan wanneer er iemand zomaar voor deur staat.
En verder zou ik toch proberen om je zus zondag even te spreken. De kans dat dat lukt lijkt me trouwens ook vrij klein, aangezien je op een feestje redelijk gemakkelijk iemand kan (proberen) ontwijken. Althans, hang wel van het soort feestje.
Als je haar nou niet te pakken krijgt voor zondag, zou ik zondag tegen haar zeggen dat het contact met haar mist en dat je je zorgen maakt en dat je graag gelijk een datum wil plannen om eens met elkaar af te spreken. Zelf zou ik denk ik het geld niet direct noemen, juist vanwege de schaamte. Mocht dat ook niet helpen, zou ik denk ik wel tegen haar zeggen, dat je je zorgen met jullie ouders gaat bespreken. Dan heb jij niet het gevoel dat je het achter haar rug om vertelt, en weet zij dat er mogelijk vragen vanuit jullie ouders kunnen komen.
dinsdag 2 februari 2010 om 13:45
quote:efa schreef op 02 februari 2010 @ 10:48:
[...]
Dat laatste vind ik dus ook nogal zwaarwegend. Als ik het bij pa neerleg, heeft hij de zorgen die ik nu heb ook. Anderzijds: zus is dan formeel wel volwassen, ze pakt de zaken blijkbaar niet zo volwassen aan. Misschien is een beetje ouderlijke bemoeienis uiteindelijk juist wel fijn...
Ik vind het lastig zeg!
Ik denk dat je éérst met je zus gesproken moet hebben. Haar kant van het verhaal aanhoren, want wat je nu doet is het plaatje voor haar invullen. Haar 'financiele problemen' zijn tot nu toe niet meer dan een aanname (niet zonder reden overigens).
Om je ouders hiermee te belasten moet je wel zeker weten wat er speelt. Daar kom je sowieso misschien niet direct achter, maar ik zou eerst 'het gesprek' met je zus afwachten.
[...]
Dat laatste vind ik dus ook nogal zwaarwegend. Als ik het bij pa neerleg, heeft hij de zorgen die ik nu heb ook. Anderzijds: zus is dan formeel wel volwassen, ze pakt de zaken blijkbaar niet zo volwassen aan. Misschien is een beetje ouderlijke bemoeienis uiteindelijk juist wel fijn...
Ik vind het lastig zeg!
Ik denk dat je éérst met je zus gesproken moet hebben. Haar kant van het verhaal aanhoren, want wat je nu doet is het plaatje voor haar invullen. Haar 'financiele problemen' zijn tot nu toe niet meer dan een aanname (niet zonder reden overigens).
Om je ouders hiermee te belasten moet je wel zeker weten wat er speelt. Daar kom je sowieso misschien niet direct achter, maar ik zou eerst 'het gesprek' met je zus afwachten.
dinsdag 2 februari 2010 om 13:57
Onderstaande mail heb ik net getikt. Geef ik haar genoeg openingen iets te laten horen of kan dat beter?
Lieve Zus
Ik maak me zorgen om je, zo erg dat ik er nu al sinds zondag buikpijn van heb. Ik heb je nu op heel veel verschillende manieren al laten weten dat ik mijn geld terug wil, maar je negeert mijn berichten volkomen. Ik begrijp best dat je nu heel druk bent met je werk, ik zou het zelfs begrijpen als je zou laten weten nu geen tijd te hebben om het over te maken (!) maar helemaal niks laten weten vind ik echt beneden de maat.
Maar daar komt de buikpijn natuurlijk niet van. Ik maak me zorgen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik vermoed dat je misschien wel ergens een geldprobleem hebt opgelopen. In dat geval is het écht zaak daar iets aan te doen en daar wil ik je met alle liefde mee helpen. Je hoeft me alleen maar even te bellen (of op te nemen!) en ik kom naar je toe.
Nogmaals: het gaat me uiteindelijk niet om het geld. Het gaat me er om dat je een beetje openheid van zaken geeft.
Bel me alsjeblieft direct nadat je dit gelezen hebt terug.
Liefs,
efa
Lieve Zus
Ik maak me zorgen om je, zo erg dat ik er nu al sinds zondag buikpijn van heb. Ik heb je nu op heel veel verschillende manieren al laten weten dat ik mijn geld terug wil, maar je negeert mijn berichten volkomen. Ik begrijp best dat je nu heel druk bent met je werk, ik zou het zelfs begrijpen als je zou laten weten nu geen tijd te hebben om het over te maken (!) maar helemaal niks laten weten vind ik echt beneden de maat.
Maar daar komt de buikpijn natuurlijk niet van. Ik maak me zorgen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik vermoed dat je misschien wel ergens een geldprobleem hebt opgelopen. In dat geval is het écht zaak daar iets aan te doen en daar wil ik je met alle liefde mee helpen. Je hoeft me alleen maar even te bellen (of op te nemen!) en ik kom naar je toe.
Nogmaals: het gaat me uiteindelijk niet om het geld. Het gaat me er om dat je een beetje openheid van zaken geeft.
Bel me alsjeblieft direct nadat je dit gelezen hebt terug.
Liefs,
efa
dinsdag 2 februari 2010 om 14:18
quote:efa schreef op 02 februari 2010 @ 13:57:
Onderstaande mail heb ik net getikt. Geef ik haar genoeg openingen iets te laten horen of kan dat beter?
Lieve Zus
Ik maak me zorgen om je, zo erg dat ik er nu al sinds zondag buikpijn van heb. Ik heb je nu op heel veel verschillende manieren al laten weten dat ik mijn geld terug wil, maar je negeert mijn berichten volkomen.Ik heb op verschillende manieren contact met je proberen te krijgen, maar ik krijg je maar niet te pakken. Ik begrijp best dat je nu heel druk bent met je werk, ik zou het zelfs begrijpen als je zou laten weten nu geen tijd te hebben om het over te maken (!) maar helemaal niks laten weten vind ik echt beneden de maat.
Maar daar komt de buikpijn natuurlijk niet alleen van. Ik maak me zorgen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik vermoed dat je misschien wel ergens een geldprobleem hebt opgelopen. In dat geval is het écht zaak daar iets aan te doen en daar wil ik je met alle liefde mee helpen. Je hoeft me alleen maar even te bellen (of op te nemen!) en ik kom naar je toe.
Nogmaals: het gaat me uiteindelijk niet om het geld. Het gaat me er om dat je een beetje openheid van zaken geeft.dat we weer leuk en gezellig contact met elkaar hebben
Bel me alsjeblieft direct nadat je dit gelezen hebt terug.
Ik zou het erg fijn vinden als je me terugbelt
Liefs,
efa
Hierbij mijn op/aanmerkingen....
Verder vraag ik me af of het wel zo verstandig is om te mailen. Via de mail komt een boodschap toch vaak heel anders aan dan je denkt. Hoe voorzichtig je formulering ook is, het kan nog bij je zus in het verkeerde keelgat schieten en de vraag is of dat jou helpt.
Ik zou de mail echt als laatste optie hebben en toch eerst nog even de zondag afwachten....
Onderstaande mail heb ik net getikt. Geef ik haar genoeg openingen iets te laten horen of kan dat beter?
Lieve Zus
Ik maak me zorgen om je, zo erg dat ik er nu al sinds zondag buikpijn van heb. Ik heb je nu op heel veel verschillende manieren al laten weten dat ik mijn geld terug wil, maar je negeert mijn berichten volkomen.Ik heb op verschillende manieren contact met je proberen te krijgen, maar ik krijg je maar niet te pakken. Ik begrijp best dat je nu heel druk bent met je werk, ik zou het zelfs begrijpen als je zou laten weten nu geen tijd te hebben om het over te maken (!) maar helemaal niks laten weten vind ik echt beneden de maat.
Maar daar komt de buikpijn natuurlijk niet alleen van. Ik maak me zorgen. Om maar met de deur in huis te vallen: ik vermoed dat je misschien wel ergens een geldprobleem hebt opgelopen. In dat geval is het écht zaak daar iets aan te doen en daar wil ik je met alle liefde mee helpen. Je hoeft me alleen maar even te bellen (of op te nemen!) en ik kom naar je toe.
Nogmaals: het gaat me uiteindelijk niet om het geld. Het gaat me er om dat je een beetje openheid van zaken geeft.dat we weer leuk en gezellig contact met elkaar hebben
Bel me alsjeblieft direct nadat je dit gelezen hebt terug.
Ik zou het erg fijn vinden als je me terugbelt
Liefs,
efa
Hierbij mijn op/aanmerkingen....
Verder vraag ik me af of het wel zo verstandig is om te mailen. Via de mail komt een boodschap toch vaak heel anders aan dan je denkt. Hoe voorzichtig je formulering ook is, het kan nog bij je zus in het verkeerde keelgat schieten en de vraag is of dat jou helpt.
Ik zou de mail echt als laatste optie hebben en toch eerst nog even de zondag afwachten....
dinsdag 2 februari 2010 om 14:24
@deb: Dankjewel! Goede correcties geef je! Ik ben hier zelf gewoon te emotioneel over om er iets fatsoenlijks over te tikken.
Haar feestje is zondag, daarna (maandag) vertrekt ze voor een maand naar het buitenland. Als het dus op het feestje niet lukt, duurt het nog minimaal een maand voor we verder komen. Mail heeft ook niet mijn voorkeur, vind het maar onpersoonlijk. Maar goed, die telefoon staat uit...
Haar feestje is zondag, daarna (maandag) vertrekt ze voor een maand naar het buitenland. Als het dus op het feestje niet lukt, duurt het nog minimaal een maand voor we verder komen. Mail heeft ook niet mijn voorkeur, vind het maar onpersoonlijk. Maar goed, die telefoon staat uit...
