Psyche
alle pijlers
Stap voor stap: kleine plannen, grootse toekomst
dinsdag 21 juli 2009 om 16:28
Nou, speciaal voor Moonlight, IrisH en de anderen die Iry's topic een beetje vervuilden met onze plannen en kleine minisuccesjes
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
zaterdag 21 november 2009 om 20:51
zaterdag 21 november 2009 om 21:07
Zwieber, soms lijkt "goed" wel het makkelijkste antwoord. Zeker bij de mensen die niets weten over mijn stemmingen. Maar misschien moet ik komende jaren gewoon leren duidelijker te zijn.
Heb ook weleens gehad dat ik zei dat het niet zo goed ging en dat er een boel vragen kwamen (wel uit interesse), waar ligt het aan, sinds wanneer, kunnen we iets doen... etc. Heb niet altijd zin in zulke gesprekken.
EV, voor sommigen is een boek schrijven een bijna onhaalbaar doel. Denk dat je heel trots mag zijn op je boek. Genoeg mensen die daar nooit aan toe komen.
Tja, ik doe ook niet mee op het moment, qua werk en studie. Ik wil het wel weer. Ik kan het ook, maar van die dingen als vakanties lang van tevoren plannen enzo... dat wil ik gewoon niet! Tot nu toe zijn mijn baantjes steeds met tijdelijk contract geweest, of op projectbasis. Het lijkt me vreselijk om ergens te zitten in de wetenschap dat je daar nog jaren zit, met 25 dagen vrij per jaar. Zul je zien dat je dat jaar 5 bruiloften hebt en 3 begrafenissen... gaat je plezier. Gatver.
IBI... jij hoeft je in ieder geval geen nutteloze werkloze te voelen
Heb ook weleens gehad dat ik zei dat het niet zo goed ging en dat er een boel vragen kwamen (wel uit interesse), waar ligt het aan, sinds wanneer, kunnen we iets doen... etc. Heb niet altijd zin in zulke gesprekken.
EV, voor sommigen is een boek schrijven een bijna onhaalbaar doel. Denk dat je heel trots mag zijn op je boek. Genoeg mensen die daar nooit aan toe komen.
Tja, ik doe ook niet mee op het moment, qua werk en studie. Ik wil het wel weer. Ik kan het ook, maar van die dingen als vakanties lang van tevoren plannen enzo... dat wil ik gewoon niet! Tot nu toe zijn mijn baantjes steeds met tijdelijk contract geweest, of op projectbasis. Het lijkt me vreselijk om ergens te zitten in de wetenschap dat je daar nog jaren zit, met 25 dagen vrij per jaar. Zul je zien dat je dat jaar 5 bruiloften hebt en 3 begrafenissen... gaat je plezier. Gatver.
IBI... jij hoeft je in ieder geval geen nutteloze werkloze te voelen
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 21 november 2009 om 21:46
Zwieber,
Ja we hebben het huis idd. gekocht! Heb het net ook geschreven op de 100plus hyves. Daar staat ook het adres dus als je wilt kun je vast een kijkje nemen.
Moon,
Ik wilde ook nooit werken. Dat is 1 van de redenen geweest dat ik zoveel en zolang studeerde. Maar nu ik het (noodgedwongen) toch doe bevalt het me best wel. Ik voel me weer nuttig en geniet van de complimenten die ik krijg. Wat scheelt is wel dat ikzelf bepaal hoeveel ik werk, wanneer ik werk en waar. Althans binnen de geboden mogelijkheden.
Ja we hebben het huis idd. gekocht! Heb het net ook geschreven op de 100plus hyves. Daar staat ook het adres dus als je wilt kun je vast een kijkje nemen.
Moon,
Ik wilde ook nooit werken. Dat is 1 van de redenen geweest dat ik zoveel en zolang studeerde. Maar nu ik het (noodgedwongen) toch doe bevalt het me best wel. Ik voel me weer nuttig en geniet van de complimenten die ik krijg. Wat scheelt is wel dat ikzelf bepaal hoeveel ik werk, wanneer ik werk en waar. Althans binnen de geboden mogelijkheden.
zondag 22 november 2009 om 17:24
Mijn lijstje dan ook even he:
Maandag: Shoppen van verjaardagsgeld (als ik het trek)
Dinsdag: Naar AMC, beginnen met therapie
Woensdag: Naar juridisch loket en docent mailen.
Donderdag: Stofzuigen en dweilen.
Vrijdag: Afscheid werk (wat waarschijnlijk niet doorgaat)
Tussendoor werk bellen of vrijdag wel of niet doorgaat.
Maandag: Shoppen van verjaardagsgeld (als ik het trek)
Dinsdag: Naar AMC, beginnen met therapie
Woensdag: Naar juridisch loket en docent mailen.
Donderdag: Stofzuigen en dweilen.
Vrijdag: Afscheid werk (wat waarschijnlijk niet doorgaat)
Tussendoor werk bellen of vrijdag wel of niet doorgaat.
zondag 22 november 2009 om 17:38
Ibi, het is niet dat ik niet wil werken. Ik zou alleen meer flexibiliteit willen, en denk dat ik dat ook nodig heb met mijn moods.
Vandaag gezwommen en me niet geërgerd aan de mensen in het zwembad. Voor het eerst geloof ik
Vandaag gezwommen en me niet geërgerd aan de mensen in het zwembad. Voor het eerst geloof ik
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 20 januari 2010 om 15:53
Dit topic nog maar even uit het slop. (is dat met een p?)
Ben op reis geweest (positief)
Heb een aantal weken niet goed in mijn vel gezeten. Dit was eigenlijk al voor mijn reis zo. Op reis had ik ook mijn mindere momenten en was vaak moe.
Eerste weken thuis was ik wel down maar deze week gaat het weer beter!
Daarom mag dit topic wel weer omhoog, heb wel weer wat actiepunten.
Vandaag gebeld voor een appartementje dat ik op internet gezien heb. Ik word teruggebeld. Zit al een tijdje te wachten... maar weet niet of ze vandaag nog bellen.
Ben op reis geweest (positief)
Heb een aantal weken niet goed in mijn vel gezeten. Dit was eigenlijk al voor mijn reis zo. Op reis had ik ook mijn mindere momenten en was vaak moe.
Eerste weken thuis was ik wel down maar deze week gaat het weer beter!
Daarom mag dit topic wel weer omhoog, heb wel weer wat actiepunten.
Vandaag gebeld voor een appartementje dat ik op internet gezien heb. Ik word teruggebeld. Zit al een tijdje te wachten... maar weet niet of ze vandaag nog bellen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 20 januari 2010 om 16:20
Ja... ik zit nog steeds te wachten
Leuk je weer te zien hier, trouwens!
Het gaat overigens om een tijdelijk appartement, 3 maanden. Ik vind dat wel ideaal, voor nu. Kan ik ervaren of het me bevalt om in A'dam te wonen. En het is gemeubileerd, dus ik hoef geen verhuizing te organiseren.
Ik vind het best een stap om met al mijn spullen naar een nieuwe stad te verhuizen. Alles inrichten etc, terwijl ik nog niet zeker weet of het me zal bevallen. Gemeubileerd vind ik daarom wel ideaal!
Leuk je weer te zien hier, trouwens!
Het gaat overigens om een tijdelijk appartement, 3 maanden. Ik vind dat wel ideaal, voor nu. Kan ik ervaren of het me bevalt om in A'dam te wonen. En het is gemeubileerd, dus ik hoef geen verhuizing te organiseren.
Ik vind het best een stap om met al mijn spullen naar een nieuwe stad te verhuizen. Alles inrichten etc, terwijl ik nog niet zeker weet of het me zal bevallen. Gemeubileerd vind ik daarom wel ideaal!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 20 januari 2010 om 18:32
donderdag 21 januari 2010 om 17:46
*Komt even om de hoek kijken, nu hier weer geluiden klinken*
Goed, Moon, dat je bezig bent om weer zelfstandig te gaan wonen. Succes met al het geregel dat daarbij komt kijken. Duim ook voor je, voor het appartement.
En IBI, ik had het een poos geleden al eens gezegd: hartstikke fijn dat het beter met je gaat. Elke keer als ik je nieuwe nick voorbij zie komen word ik plaatsvervangend een beetje blij. Echt waar.
Goed, Moon, dat je bezig bent om weer zelfstandig te gaan wonen. Succes met al het geregel dat daarbij komt kijken. Duim ook voor je, voor het appartement.
En IBI, ik had het een poos geleden al eens gezegd: hartstikke fijn dat het beter met je gaat. Elke keer als ik je nieuwe nick voorbij zie komen word ik plaatsvervangend een beetje blij. Echt waar.
donderdag 21 januari 2010 om 18:34
Leuk je hier weer te zien!
En bedankt.
Ik heb vandaag telefoon gehad over het appartement. Het telefoontje kwam niet zo gelegen, ik zat in de auto met mijn moeder. En had niet zo'n helder hoofd vanmiddag, sowieso.
Het blijkt niet om een zelfstandig appartement te gaan. Het zijn twee kamers (woon- en slaapkamer) maar de rest is gedeeld: keuken, douche, toilet.
Ik weet nog niet wat ik wil. Vind het prettig om vooral keuken voor mezelf te hebben. Ik denk er nog even over na.
En bedankt.
Ik heb vandaag telefoon gehad over het appartement. Het telefoontje kwam niet zo gelegen, ik zat in de auto met mijn moeder. En had niet zo'n helder hoofd vanmiddag, sowieso.
Het blijkt niet om een zelfstandig appartement te gaan. Het zijn twee kamers (woon- en slaapkamer) maar de rest is gedeeld: keuken, douche, toilet.
Ik weet nog niet wat ik wil. Vind het prettig om vooral keuken voor mezelf te hebben. Ik denk er nog even over na.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 23 januari 2010 om 14:51
Succes met inpakken IBI. Verheug je je op jullie nieuwe huis?
Ja Elynn, ik denk dat ik juist de eerste tijd even iets voor mezelf wil. Als ik dan gewend ben in de stad kan ik misschien wel iets delen, met mensen die bij me passen.
Heb denk ik even behoefte aan tijd helemaal voor mezelf. Volgens mij heb ik nog wat emoties te verwerken... daar heb ik (letterlijk) ruimte voor nodig.
Niet dat je net ff flink zit te janken en er komt een huisgenoot binnen om iets van je te lenen, ofzo.
In buitenland begon het al een beetje, het Grote Verwerken. De eerste week heb ik een paar keer een flinke jankbui gehad. Daarna werd het programma zo druk dat het meer een kwestie was van met-alles-meedraaien en toen kwam ik niet meer zo aan mijn emoties toe.
Ja Elynn, ik denk dat ik juist de eerste tijd even iets voor mezelf wil. Als ik dan gewend ben in de stad kan ik misschien wel iets delen, met mensen die bij me passen.
Heb denk ik even behoefte aan tijd helemaal voor mezelf. Volgens mij heb ik nog wat emoties te verwerken... daar heb ik (letterlijk) ruimte voor nodig.
Niet dat je net ff flink zit te janken en er komt een huisgenoot binnen om iets van je te lenen, ofzo.
In buitenland begon het al een beetje, het Grote Verwerken. De eerste week heb ik een paar keer een flinke jankbui gehad. Daarna werd het programma zo druk dat het meer een kwestie was van met-alles-meedraaien en toen kwam ik niet meer zo aan mijn emoties toe.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 3 februari 2010 om 15:34
Volgens mij had ik hier geschreven nadat ik de laatste keer bij de psychiater was geweest (ergens in september, weet niet meer precies wanneer)
Vanochtend stelde psych een paar vragen en toen moest ik heel diep graven. Dacht: misschien kan ik nog e.e.a. teruglezen.
Wat was het hier toen gezellig, haha. Meerdere pagina's op een dag.
t Is vandaag hier een beetje voorjaar-achtig. Misschien kan ik nu stap-voor-stap weer wat meer leuke / mooie / nuttige dingen gaan doen.
Januari was slaapmaand.
Omdat ik in een ander topic niet nóg langer wilde schrijven ga ik hier even verder.
De psych dus, vanochtend. Ik was totaal niet goed wakker. Onderweg nog bijna van de fiets gevallen in verband met de gladheid. Ik kwam er wel achter dat mijn 'vermoeidheid' deels tussen de oren zit. Ik vind de laatste tijd alles zo ver fietsen. En dan begin ik er niet eens aan. Bestel dingen van internet, laat de uitverkoop aan me voorbijgaan omdat er volgend jaar ook wel weer een uitverkoop is, etc.
Maar vanochtend met mijn verdoofde hoofd reed ik wel een half uur in flink tempo naar het ziekenhuis. Ik kan het dus best, moet er alleen niet bij nadenken
Lang wachten bij de psych. Door de gladheid was iedereen laat, zei hij. Jah... dan had ik ook wel 20 min langer kunnen slapen! Of langzamer fietsen.
Anyway (ik ben ik een schrijfbui jongens) hij begon met een beetje ouwehoeren over van alles en nog wat. Zn dochter enzo. En of aanleg voor taal in de genen zit. En iets over vorige levens. (Het is wel een gezellige vent)
Toen vroeg hij hoe het gegaan was met de afbouw van de Efexor. Dat wist ik niet zo goed meer. Ik weet niet meer precies wanneer ik gestopt ben en of bepaalde dingen daarvoor of daarna waren.
Nu ik terugkijk vind ik wel dat ik in oktober en november me nogal druk maakte. Soms terecht, soms onterecht. Was nogal prikkelbaar en dat kon volgens arts komen door het stoppen met Efexor.
Anyway, ik had niet meer zo gedacht aan de Efexor maar het ging toen wel beter. Helaas schijnt het op lange termijn, in combinatie met Lithium, een raar effect te kunnen hebben. Op iets in de hersenen, geloof ik.
Hij heeft iets anders in het hoofd, mocht ik weer depressief worden dan kunnen we dat proberen. Maar dat kan als bijwerking hebben dat je ervan aankomt.
Dat wil ik dus echt niet!
Als ik 90 kg weeg (ipv 70) is dat ook iets wat invloed heeft op mijn stemming. Ben nog iedere dag blij dat ik niet meer (zoals op het zwaartepunt van mijn studententijd) 85 kg weeg. Dan maar geen stabiele stemming.
(Het is nog niet nodig, had nog meer negatieve bijwerkingen namelijk... maar fijn om alvast geinformeerd te zijn. Op moment van depressie doet die info me weinig)
Vanochtend stelde psych een paar vragen en toen moest ik heel diep graven. Dacht: misschien kan ik nog e.e.a. teruglezen.
Wat was het hier toen gezellig, haha. Meerdere pagina's op een dag.
t Is vandaag hier een beetje voorjaar-achtig. Misschien kan ik nu stap-voor-stap weer wat meer leuke / mooie / nuttige dingen gaan doen.
Januari was slaapmaand.
Omdat ik in een ander topic niet nóg langer wilde schrijven ga ik hier even verder.
De psych dus, vanochtend. Ik was totaal niet goed wakker. Onderweg nog bijna van de fiets gevallen in verband met de gladheid. Ik kwam er wel achter dat mijn 'vermoeidheid' deels tussen de oren zit. Ik vind de laatste tijd alles zo ver fietsen. En dan begin ik er niet eens aan. Bestel dingen van internet, laat de uitverkoop aan me voorbijgaan omdat er volgend jaar ook wel weer een uitverkoop is, etc.
Maar vanochtend met mijn verdoofde hoofd reed ik wel een half uur in flink tempo naar het ziekenhuis. Ik kan het dus best, moet er alleen niet bij nadenken
Lang wachten bij de psych. Door de gladheid was iedereen laat, zei hij. Jah... dan had ik ook wel 20 min langer kunnen slapen! Of langzamer fietsen.
Anyway (ik ben ik een schrijfbui jongens) hij begon met een beetje ouwehoeren over van alles en nog wat. Zn dochter enzo. En of aanleg voor taal in de genen zit. En iets over vorige levens. (Het is wel een gezellige vent)
Toen vroeg hij hoe het gegaan was met de afbouw van de Efexor. Dat wist ik niet zo goed meer. Ik weet niet meer precies wanneer ik gestopt ben en of bepaalde dingen daarvoor of daarna waren.
Nu ik terugkijk vind ik wel dat ik in oktober en november me nogal druk maakte. Soms terecht, soms onterecht. Was nogal prikkelbaar en dat kon volgens arts komen door het stoppen met Efexor.
Anyway, ik had niet meer zo gedacht aan de Efexor maar het ging toen wel beter. Helaas schijnt het op lange termijn, in combinatie met Lithium, een raar effect te kunnen hebben. Op iets in de hersenen, geloof ik.
Hij heeft iets anders in het hoofd, mocht ik weer depressief worden dan kunnen we dat proberen. Maar dat kan als bijwerking hebben dat je ervan aankomt.
Dat wil ik dus echt niet!
Als ik 90 kg weeg (ipv 70) is dat ook iets wat invloed heeft op mijn stemming. Ben nog iedere dag blij dat ik niet meer (zoals op het zwaartepunt van mijn studententijd) 85 kg weeg. Dan maar geen stabiele stemming.
(Het is nog niet nodig, had nog meer negatieve bijwerkingen namelijk... maar fijn om alvast geinformeerd te zijn. Op moment van depressie doet die info me weinig)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 3 februari 2010 om 15:41
hee dit topic weer nieuw leven ingeblazen, leuk
wel gezellig zo'n psychiater die over vanalles en nog wat kletst.
Die van mij is altijd zo zakelijk en wil dat ik praat, waar ik niet zo goed in ben...
Heb je nog gevraagd naar je moeheidklachten? Dat wilde je toch met hem overleggen?
Of heb je via de HA bloed laten prikken?
Ik kan niet wachten op het voorjaar, ik heb dan ook meteen meer energie als ik de zon in mijn gezicht voel.
Nog even wachten.
wel gezellig zo'n psychiater die over vanalles en nog wat kletst.
Die van mij is altijd zo zakelijk en wil dat ik praat, waar ik niet zo goed in ben...
Heb je nog gevraagd naar je moeheidklachten? Dat wilde je toch met hem overleggen?
Of heb je via de HA bloed laten prikken?
Ik kan niet wachten op het voorjaar, ik heb dan ook meteen meer energie als ik de zon in mijn gezicht voel.
Nog even wachten.
woensdag 3 februari 2010 om 15:49
Ik dacht eerst weleens: waarom praat hij over van alles en nog wat, de eerste helft van het consult?
Mijn moeder zei toen dat het voor hem (behalve gezellig) ook een manier is om te kijken hoe ik erbij zit en hoe ik communiceer. Kan hij al inschatten hoe het gaat nog voor hij het aan mij vraagt.
(Ik heb er ook wel eens gezeten met een alcoholwalm... toen had ik liever dat ie niet teveel vroeg...)
Goed dat je t vraagt. Ik had gisteren uitslag van het bloedprikken en daar was niks mis mee. (die paar dingen die ze geprikt hadden dus)
Psych heeft dat ook bekeken en vermoedde dat het weer een soort winterdip is. En toen begon hij dus over mogelijkheden voor medicijnen, maar hij vermoedt dat het wel beter gaat in t voorjaar.
Niet meer gehad over verder onderzoek. Ik voel me wel iets fitter dan een week of 3 terug hoor.
Misschien moet ik kijken hoe het gaat als ik wat meer ga doen (sport bijv), of ik dan minder moe word of juist meer moe.
Anders weer terug naar de huisarts.
Mijn moeder zei toen dat het voor hem (behalve gezellig) ook een manier is om te kijken hoe ik erbij zit en hoe ik communiceer. Kan hij al inschatten hoe het gaat nog voor hij het aan mij vraagt.
(Ik heb er ook wel eens gezeten met een alcoholwalm... toen had ik liever dat ie niet teveel vroeg...)
Goed dat je t vraagt. Ik had gisteren uitslag van het bloedprikken en daar was niks mis mee. (die paar dingen die ze geprikt hadden dus)
Psych heeft dat ook bekeken en vermoedde dat het weer een soort winterdip is. En toen begon hij dus over mogelijkheden voor medicijnen, maar hij vermoedt dat het wel beter gaat in t voorjaar.
Niet meer gehad over verder onderzoek. Ik voel me wel iets fitter dan een week of 3 terug hoor.
Misschien moet ik kijken hoe het gaat als ik wat meer ga doen (sport bijv), of ik dan minder moe word of juist meer moe.
Anders weer terug naar de huisarts.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 3 februari 2010 om 16:09
oei die alcoholwalm is voor mij wel herkenbaar. In december ging het niet zo goed met me, ik had 2 weken vrij, zat alleen etc en heb het flink op een zuipen gezet.
Zo ook de dag dat ik naar de psych moest.
Ik had heel veel pepermuntjes gegeten maar kreeg toch de vraag of ik niet had gedronken omdat hij het rook.
Oeps....
Ik denk fijn dat er niks uit je bloed is gekomen, toch? Aan de andere kant, als je een tekort ergens aan hebt kun je vitaminepillen slikken en gaat die moeheid denk ik zo weer weg.
Beetje dubbel lijkt me.
Hmm een winterdip, heb je wel eens zo'n lamp geprobeerd? Ik nog nooit maar ik zie het vaak staan in tijdschriften.
Ben je het eens met die winterdip?
En ja sporten is echt goed, ik ben nu weer voorzichtig aan het sporten, Maar als je je echt rot voelt lukt dat sporten niet. Dat was bij mij in elk geval zo.
Zo ook de dag dat ik naar de psych moest.
Ik had heel veel pepermuntjes gegeten maar kreeg toch de vraag of ik niet had gedronken omdat hij het rook.
Oeps....
Ik denk fijn dat er niks uit je bloed is gekomen, toch? Aan de andere kant, als je een tekort ergens aan hebt kun je vitaminepillen slikken en gaat die moeheid denk ik zo weer weg.
Beetje dubbel lijkt me.
Hmm een winterdip, heb je wel eens zo'n lamp geprobeerd? Ik nog nooit maar ik zie het vaak staan in tijdschriften.
Ben je het eens met die winterdip?
En ja sporten is echt goed, ik ben nu weer voorzichtig aan het sporten, Maar als je je echt rot voelt lukt dat sporten niet. Dat was bij mij in elk geval zo.
woensdag 3 februari 2010 om 16:43
Ik denk iedere dag aan de sportschool. Maar ben nog niet heen geweest.
Te glad, teveel sneeuw, regen, moe.... ga zo nog maar even door. Ja, ik moet gewoon gaan. En dan kan ik erbij zeggen dat ik wat last heb van vermoeidheidsklachten dus wel bezig ben maar niet steeds een dingetje zwaarder ofzo.
Zo'n lamp heb ik wel eens gebruikt. Goed idee om dat weer te gaan doen.
Ik heb ook zin om in de tuin aan de slag te gaan. Paar weken geleden (toen de sneeuw weg was) was ik al gaan spitten buiten. Vond alles te veel en te zwaar enzo, maar tuin spitten bij 3 graden dat vond ik wel leuk
Bij mij hebben ze nooit direct naar de alcohol gevraagd op momenten dat ik gedronken had. Wel in dezelfde tijd: en hoe gaat het nu met de alcohol?
(volgens mij heb ik daar wel een keer dronken antwoord op gegeven... weet niet eens meer precies)
Heb denk ik in een half jaar nog maar 1 x in mijn eentje een dag dronken liggen zijn. Dat is wel een vooruitgang (maar dat heb ik niet gezegd bij de psych, haha)
Dat er niks uit het bloedprikken gekomen is, is op zich wel fijn. Eén waarde die hij wilde prikken, had te maken met de lever. Nou... je kunt wel raden waar ik bang voor was.
Mijn nagels zijn nu lang en vrij sterk. Ik was eerst bang voor B12-tekort maar dan gaan ook je haar en nagels achteruit en daar heb ik geen last van.
Hoe gaat het nu met jou? Heb je geminderd met de alcohol?
(best moeilijk, ik ben vaak teruggevallen, maar nu heb ik een vrij normaal drink-gedrag)
Te glad, teveel sneeuw, regen, moe.... ga zo nog maar even door. Ja, ik moet gewoon gaan. En dan kan ik erbij zeggen dat ik wat last heb van vermoeidheidsklachten dus wel bezig ben maar niet steeds een dingetje zwaarder ofzo.
Zo'n lamp heb ik wel eens gebruikt. Goed idee om dat weer te gaan doen.
Ik heb ook zin om in de tuin aan de slag te gaan. Paar weken geleden (toen de sneeuw weg was) was ik al gaan spitten buiten. Vond alles te veel en te zwaar enzo, maar tuin spitten bij 3 graden dat vond ik wel leuk
Bij mij hebben ze nooit direct naar de alcohol gevraagd op momenten dat ik gedronken had. Wel in dezelfde tijd: en hoe gaat het nu met de alcohol?
(volgens mij heb ik daar wel een keer dronken antwoord op gegeven... weet niet eens meer precies)
Heb denk ik in een half jaar nog maar 1 x in mijn eentje een dag dronken liggen zijn. Dat is wel een vooruitgang (maar dat heb ik niet gezegd bij de psych, haha)
Dat er niks uit het bloedprikken gekomen is, is op zich wel fijn. Eén waarde die hij wilde prikken, had te maken met de lever. Nou... je kunt wel raden waar ik bang voor was.
Mijn nagels zijn nu lang en vrij sterk. Ik was eerst bang voor B12-tekort maar dan gaan ook je haar en nagels achteruit en daar heb ik geen last van.
Hoe gaat het nu met jou? Heb je geminderd met de alcohol?
(best moeilijk, ik ben vaak teruggevallen, maar nu heb ik een vrij normaal drink-gedrag)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
