Relaties
alle pijlers
Ben ik nou zo onredelijk??
woensdag 3 februari 2010 om 16:57
Wel lekker makkelijk voor het broertje op deze manier.
Snap je man wel want die wil hem natuurlijk alleen maar helpen. Maar misschien heeft hij er meer aan als hij helemaal geen hulp meer krijgt, zodat hij dan wel zelf dingen moet gaan doen.
Of misschien hulp zoeken bij maatschappelijk werk o.i.d?
Ik vind je iig niet onredelijk hoor!
Snap je man wel want die wil hem natuurlijk alleen maar helpen. Maar misschien heeft hij er meer aan als hij helemaal geen hulp meer krijgt, zodat hij dan wel zelf dingen moet gaan doen.
Of misschien hulp zoeken bij maatschappelijk werk o.i.d?
Ik vind je iig niet onredelijk hoor!
woensdag 3 februari 2010 om 16:59
Ik zou via de huisarts hulp inschakelen voor die broer. Er is hulp die 'bemoeizorg' heet, voor mensen die aan de rand vd maatschappij bungelen. Of vraag advies via het maatschappelijk werk.
Waar leeft die broer van? Een uitkering? Heeft hij een sollicitatieplicht?
Je man ziet het blijkbaar als morele verplichting, maar door deze vorm van mantelzorg zal zijn broer nooit zelfstandig worden en houdt hij de ellende in stand.
Waar leeft die broer van? Een uitkering? Heeft hij een sollicitatieplicht?
Je man ziet het blijkbaar als morele verplichting, maar door deze vorm van mantelzorg zal zijn broer nooit zelfstandig worden en houdt hij de ellende in stand.
woensdag 3 februari 2010 om 17:02
woensdag 3 februari 2010 om 17:03
Tja, dat hangt er maar helemaal vanaf in hoeverre broertje echt niet voor zichzelf kan zorgen. Je verhaal doet me behoorlijk denken aan het jongere broertje van een vriendin van mij, die gewoon echt niet voor zichzelf kan zorgen. Heeft last van iets in het autismespectrum, begrijpt niets van geld, heeft vaker geen werk dan wel, raakt van dingen die voor ons volkomen normaal zijn in paniek, maar als je'm ergens tegenkomt zou je zweren dat-ie hartstikke normaal was. En heeft ook behoorlijk met verslavingen te kampen gehad. 't Is een onwijs lief jong en ik ben er echt van overtuigd dat-ie het gewoon niet kan, voor zichzelf zorgen. Als ik aan hem denk terwijl ik jouw verhaal lees, vind ik je hard en onredelijk ja. Maar als 't een kwestie is van wel kunnen maar niet willen, vind ik het wel weer meevallen. Maar het verschil tussen die 2 is zo verdomd lastig te zien..
woensdag 3 februari 2010 om 17:05
Ik denk dat het belangrijker is dat jij en je man op 1 lijn komen te zitten. Misschien moet je proberen om er 'anders' over te beginnen met je man. Je man heeft nu denk ik het gevoel dat, als hij hem aan zn lot overlaat, dan gaat het helemaal fout met hem. Begin met tegen je man te zeggen dat je je zorgen maakt om broertje, maar ook zorgen maakt om je man. Kijk dan of je samen oplossingen kunt bedenken waar broertje op de lange termijn ook wat aan heeft.
Klein beginnen, en je man moet het doen, heel geleidelijk aan het broertje laten merken dat dit zo niet kan.
Ik hoop dat je begrijpt hoe ik het bedoel. Jij en je man staan nu tegenover elkaar, en je moet proberen naast elkaar te komen staan.
Klein beginnen, en je man moet het doen, heel geleidelijk aan het broertje laten merken dat dit zo niet kan.
Ik hoop dat je begrijpt hoe ik het bedoel. Jij en je man staan nu tegenover elkaar, en je moet proberen naast elkaar te komen staan.
woensdag 3 februari 2010 om 17:12
Ik begrijp je man wel hoor het blijft tenslotte zijn broertje maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Ik zou je man eens vragen of hij denkt dat zijn broertje nu echt geholpen word als hij elke keer dat zijn broertje in de problemen zit de boel voor hem gaat regelen.
Zijn broertje hoeft immers zelf niks te doen want grote broer regelt zijn zaakjes wel als hij weer eens in de shit zit.
Het is een volwassen vent intussen dus het word tijd dat hij zijn eigen zaakjes gaat regelen en naar de hulpverlening stapt.
Hij vind dat hij geen probleem heeft? Prima dan hoeft jouw man hem dus ook nergens bij te helpen.
Ik zou je man eens vragen of hij denkt dat zijn broertje nu echt geholpen word als hij elke keer dat zijn broertje in de problemen zit de boel voor hem gaat regelen.
Zijn broertje hoeft immers zelf niks te doen want grote broer regelt zijn zaakjes wel als hij weer eens in de shit zit.
Het is een volwassen vent intussen dus het word tijd dat hij zijn eigen zaakjes gaat regelen en naar de hulpverlening stapt.
Hij vind dat hij geen probleem heeft? Prima dan hoeft jouw man hem dus ook nergens bij te helpen.
woensdag 3 februari 2010 om 17:23
quote:wereldmeid schreef op 03 februari 2010 @ 17:02:
Hij is niet te oud voor professionele hulp. Het ligt er aan wat voor soort hulp voor hem geschikt is en van welke organisatie.
Ik zou absoluut advies gaan inwinnen; hier komen jullie zelf wrs niet uit, ook vanwege emotionele betrokkenheid.
Professionele hulp is alttijd vrijwillig. Ik denk niet dat deze jongen dat wil. Het gaat immers toch "goed". en als er porblemen zijn lost zijn broer die wel op.
TO kan wel zelf professionele hulp zoeken om advies in te winnen.
Ik zie eigenlijk maar een oplossing en dat is dat je man zijn broer loslaat. Dat je man niet meer de problemen oplost. Allen op deze wijze bestaat de kans dat de broer uiteindelijk uit de problemen komt. Ik maak dit in mijn eigen omgeving ook mee en hoe moeilijk het is om iemaand die je dierbaar is los te laten. Om hem buiten te sluiten, om hem in de shit te laten zitten. Maar zo iemand wil pas geholpen worden als hij echt nergens op terug kan vallen. Het loslaten vergt wel een lange adem.
Zoals het nu gaat komen zowel je man als zijn broer niet uit deze situatie. Je man heeft al zo vaak klaar gestaan voor je broer, zonder resultaat. De zachte hand werkt dus niet, het wordt tijd voor de harde hand. En dat is loslaten.
Er is op het internet veel informatie te lezen over wat een drugsverslaving doet met de verslaafde maar ook met de familie.
Ik vind je absoluut niet onredelijk, ik vind zelfs dat je nog wel wat harder mag zijn.
Hij is niet te oud voor professionele hulp. Het ligt er aan wat voor soort hulp voor hem geschikt is en van welke organisatie.
Ik zou absoluut advies gaan inwinnen; hier komen jullie zelf wrs niet uit, ook vanwege emotionele betrokkenheid.
Professionele hulp is alttijd vrijwillig. Ik denk niet dat deze jongen dat wil. Het gaat immers toch "goed". en als er porblemen zijn lost zijn broer die wel op.
TO kan wel zelf professionele hulp zoeken om advies in te winnen.
Ik zie eigenlijk maar een oplossing en dat is dat je man zijn broer loslaat. Dat je man niet meer de problemen oplost. Allen op deze wijze bestaat de kans dat de broer uiteindelijk uit de problemen komt. Ik maak dit in mijn eigen omgeving ook mee en hoe moeilijk het is om iemaand die je dierbaar is los te laten. Om hem buiten te sluiten, om hem in de shit te laten zitten. Maar zo iemand wil pas geholpen worden als hij echt nergens op terug kan vallen. Het loslaten vergt wel een lange adem.
Zoals het nu gaat komen zowel je man als zijn broer niet uit deze situatie. Je man heeft al zo vaak klaar gestaan voor je broer, zonder resultaat. De zachte hand werkt dus niet, het wordt tijd voor de harde hand. En dat is loslaten.
Er is op het internet veel informatie te lezen over wat een drugsverslaving doet met de verslaafde maar ook met de familie.
Ik vind je absoluut niet onredelijk, ik vind zelfs dat je nog wel wat harder mag zijn.
woensdag 3 februari 2010 om 17:30
Wrs heb je nog niet van bemoeizorg gehoord Dahlia.
Bemoeizorg is een relatief nieuwe naam voor een vorm van sociaal-psychiatrische hulpverlening. Deze vorm van hulpverlening richt zich voornamelijk op mensen die in behoeftige of anderszins verkommerde omstandigheden leven maar de stap naar de reguliere hulpverlening nog niet kunnen, of niet meer willen maken. Bemoeizorg is een onderdeel van de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ). Bron: wikipedia.
BW, meer informatie over deze vorm van zorg kan het maatschappelijk werk je geven, adressen staan in je gemeentegids. Het kan toch geen kwaad om gewoon eens te bellen.
Bemoeizorg is een relatief nieuwe naam voor een vorm van sociaal-psychiatrische hulpverlening. Deze vorm van hulpverlening richt zich voornamelijk op mensen die in behoeftige of anderszins verkommerde omstandigheden leven maar de stap naar de reguliere hulpverlening nog niet kunnen, of niet meer willen maken. Bemoeizorg is een onderdeel van de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ). Bron: wikipedia.
BW, meer informatie over deze vorm van zorg kan het maatschappelijk werk je geven, adressen staan in je gemeentegids. Het kan toch geen kwaad om gewoon eens te bellen.
woensdag 3 februari 2010 om 17:38
Heel erg voor je vriend maar zo lang hij zijn broertje blijft ondersteunen zoals hij nu doet, heeft zijn broertje inderdaad geen probleem. Hij krijgt eten, meubels, gordijnen, hulp bij formulieren invullen etc. etc. Als hij dat niet van zijn broer kreeg had hij al lang allerlei problemen gehad en had hij misschien ook al om hulp moeten vragen. Zo lang je vriend hem op deze manier blijft helpen zal zijn broertje niets doen om te veranderen. Het gaat immers prima zo? En het is lekker makkelijk voor hem. Iemand die elke dag bij hem langs komt met eten, spulletjes etc. Voor je vriend is het natuurlijk heel moeilijk om nu niet meer te helpen en het fout te laten lopen. Maar zoals eerder al gezegd: zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Dit lost niks op voor het broertje.
woensdag 3 februari 2010 om 17:44
Eens met Kaetje. Doet me erg denken aan het boek De moeder van David S. van Yvonne Keuls. De zoon in het verhaal kon zich in zijn drugsgebruik helemaal uitleven omdat al zijn problemen werden opgelost door familie. Helaas is het te vaak zo dat men pas hulp wil als het écht niet meer gaat en ze geen andere optie meer hebben. En dankzij je vriend - heel lief overigens - kan hij inderdaad gewoon verder met zijn leven te leven zoals hij doet. Het boek vind ik voor iedereen een aanrader overigens, misschien ook voor je vriend?
Sterkte!
Sterkte!
woensdag 3 februari 2010 om 17:44
quote:Bolliewollie schreef op 03 februari 2010 @ 17:00:
[...]
Broertje is 24. Ja hij was echt een terorkind. Ik begrijp die ouders aan de ene kant wel omdat het echt n behoorlijk lastige jongen is. Als hij geen geld van zijn ouders kreeg dan was er oorlog in huis. Hij heeft deuren kapot geslagen. Politie is zelfs al n paar keer geweest.
Nee professionele hulp is nu te oud voor denk ik. En hij staat er zelf ook niet voor open. Hij vind dat hij geen probleem heeft.Kansloos typje die broer van 'm zeg! Ik ben het helemaal met je eens en had m er ook al veel eerder uitgekickt dan die 2 weken. Prima dat ie wat geholpen wordt maar hij zal echt op zijn eigen benen moeten leren staan. Bij sommige mensen is het gewoon nodig dat ze flink op hun gezicht gaan voordat ze inzien dat ze zichzelf moeten veranderen. Dit lijkt me een textbook gevalletje. Het heeft er verder alle schijn van dat er eerst nog een wat langduriger justitiëel trajectje aan vooraf zal gaan...
[...]
Broertje is 24. Ja hij was echt een terorkind. Ik begrijp die ouders aan de ene kant wel omdat het echt n behoorlijk lastige jongen is. Als hij geen geld van zijn ouders kreeg dan was er oorlog in huis. Hij heeft deuren kapot geslagen. Politie is zelfs al n paar keer geweest.
Nee professionele hulp is nu te oud voor denk ik. En hij staat er zelf ook niet voor open. Hij vind dat hij geen probleem heeft.Kansloos typje die broer van 'm zeg! Ik ben het helemaal met je eens en had m er ook al veel eerder uitgekickt dan die 2 weken. Prima dat ie wat geholpen wordt maar hij zal echt op zijn eigen benen moeten leren staan. Bij sommige mensen is het gewoon nodig dat ze flink op hun gezicht gaan voordat ze inzien dat ze zichzelf moeten veranderen. Dit lijkt me een textbook gevalletje. Het heeft er verder alle schijn van dat er eerst nog een wat langduriger justitiëel trajectje aan vooraf zal gaan...
Clowns to the left of me..
woensdag 3 februari 2010 om 17:51
quote:wereldmeid schreef op 03 februari 2010 @ 17:30:
Wrs heb je nog niet van bemoeizorg gehoord Dahlia.
Bemoeizorg is een relatief nieuwe naam voor een vorm van sociaal-psychiatrische hulpverlening. Deze vorm van hulpverlening richt zich voornamelijk op mensen die in behoeftige of anderszins verkommerde omstandigheden leven maar de stap naar de reguliere hulpverlening nog niet kunnen, of niet meer willen maken. Bemoeizorg is een onderdeel van de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ). Bron: wikipedia.
BW, meer informatie over deze vorm van zorg kan het maatschappelijk werk je geven, adressen staan in je gemeentegids. Het kan toch geen kwaad om gewoon eens te bellen.
Maar als degene die de zorg heeft niet wil, dan is bemoeizorg wel leuk maar levert toch niets op?
Ik maak het van heel dichtbij mee. Geloof me, alles is uit de kast getrokken. Ik zie niet in wat bemoeizorg voor een dergelijk geval kan betekenen. Het gaat immers toch "goed"?
Wrs heb je nog niet van bemoeizorg gehoord Dahlia.
Bemoeizorg is een relatief nieuwe naam voor een vorm van sociaal-psychiatrische hulpverlening. Deze vorm van hulpverlening richt zich voornamelijk op mensen die in behoeftige of anderszins verkommerde omstandigheden leven maar de stap naar de reguliere hulpverlening nog niet kunnen, of niet meer willen maken. Bemoeizorg is een onderdeel van de openbare geestelijke gezondheidszorg (OGGZ). Bron: wikipedia.
BW, meer informatie over deze vorm van zorg kan het maatschappelijk werk je geven, adressen staan in je gemeentegids. Het kan toch geen kwaad om gewoon eens te bellen.
Maar als degene die de zorg heeft niet wil, dan is bemoeizorg wel leuk maar levert toch niets op?
Ik maak het van heel dichtbij mee. Geloof me, alles is uit de kast getrokken. Ik zie niet in wat bemoeizorg voor een dergelijk geval kan betekenen. Het gaat immers toch "goed"?
woensdag 3 februari 2010 om 18:13
Bolliewollie, wat is nou jouw precieze probleem ten aanzien van jouw partner?
Want hoe jouw partner met zijn broer omgaat gaat jou in principe toch niks aan? Pas op het moment dat er een concrete situatie ontstaat, zoals dat jouw geld wordt gejat, of zijn broer scheld je uit, dan heb je iets wat je met je partner kan bespreken.
Het lijkt me dan dat hij daar een oplossing voor moet vinden.
Hoe hij het verder regelt moet hij vervolgens zelf weten.
Want hoe jouw partner met zijn broer omgaat gaat jou in principe toch niks aan? Pas op het moment dat er een concrete situatie ontstaat, zoals dat jouw geld wordt gejat, of zijn broer scheld je uit, dan heb je iets wat je met je partner kan bespreken.
Het lijkt me dan dat hij daar een oplossing voor moet vinden.
Hoe hij het verder regelt moet hij vervolgens zelf weten.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 3 februari 2010 om 18:14
Dahlia, het zijn hulpverleners die gespecialiseerd zijn in dit soort complexe situaties zoals deze broer die ontkent dat hij een probleem heeft maar tegelijkertijd niet voor zichzelf kan zorgen. Ik weet niet precies hoe men te werk gaat maar de mogelijkheid is er.
Mss heeft Moosey een punt over een mogelijke beperking in het autistisch spectrum. Ik vraag me af of TO de huisarts al eens heeft benaderd over de problemen met broer?
Vlgs mij heeft TO wel iets te maken met de broer, want hij heeft bij haar in huis gewoond.
Mss heeft Moosey een punt over een mogelijke beperking in het autistisch spectrum. Ik vraag me af of TO de huisarts al eens heeft benaderd over de problemen met broer?
Vlgs mij heeft TO wel iets te maken met de broer, want hij heeft bij haar in huis gewoond.
