Relaties
alle pijlers
Gevoel weg??
maandag 8 februari 2010 om 14:16
Ik zit echt met een probleem....
Afgelopen november heb ik bij mijn man aangekaart het niet meer te zien zitten...Het ging gewoon zo slecht alleen maar ruzie en soms echt om niks....Hij is daar erg van geschrokken en ik merk dat ie ontzettend zijn best doet om te zorgen dat het goed komt tussen ons. Hij zegt de liefste dignen en zegt dat ie me nooit kwijt wilt en dat ik alles voor hem ben, en ik geloof hem ook voor 100%. Alleen ben ik bang dat voor mij het gevoel echt weg is..Maar bij hem weg gaan dat doe je ook niet zomaar. We zijn bijna 8 jaar samen waarvan nu 2 1/2 jaar getrouwd. Maar ik weet het gewoon niet meer, we hebben een flink leeftijdsverschil ik ben 29 hij is 40 dit is echter nooit een probleem geweest en dat is het nu ook niet, maar ik weet het gewoon niet meer.
Kan je gevoel voor iemand verdwijnen? Ik hou namelijk wel van hem maar op een andere manier ik voel HET niet meer...
Zijn er mensen die dit snappen of ook hebben gehad...Ik weet het gewoon even helemaal niet meer!
Afgelopen november heb ik bij mijn man aangekaart het niet meer te zien zitten...Het ging gewoon zo slecht alleen maar ruzie en soms echt om niks....Hij is daar erg van geschrokken en ik merk dat ie ontzettend zijn best doet om te zorgen dat het goed komt tussen ons. Hij zegt de liefste dignen en zegt dat ie me nooit kwijt wilt en dat ik alles voor hem ben, en ik geloof hem ook voor 100%. Alleen ben ik bang dat voor mij het gevoel echt weg is..Maar bij hem weg gaan dat doe je ook niet zomaar. We zijn bijna 8 jaar samen waarvan nu 2 1/2 jaar getrouwd. Maar ik weet het gewoon niet meer, we hebben een flink leeftijdsverschil ik ben 29 hij is 40 dit is echter nooit een probleem geweest en dat is het nu ook niet, maar ik weet het gewoon niet meer.
Kan je gevoel voor iemand verdwijnen? Ik hou namelijk wel van hem maar op een andere manier ik voel HET niet meer...
Zijn er mensen die dit snappen of ook hebben gehad...Ik weet het gewoon even helemaal niet meer!
maandag 8 februari 2010 om 14:19
*
maandag 8 februari 2010 om 14:30
zou een romantische vakantie jullie weer de goede kant op kunnen krijgen? misschien hebben jullie de laatste tijd weinig quality tijd voor elkaar vrijgemaakt?
Kijk, als je niet verder wilt, dan houdt het op...maar als je graag dat gevoel terug wilt krijgen...probeer er dan voor elkaar te zijn, leuke dingen te ondernemen etc.
Kijk, als je niet verder wilt, dan houdt het op...maar als je graag dat gevoel terug wilt krijgen...probeer er dan voor elkaar te zijn, leuke dingen te ondernemen etc.
maandag 8 februari 2010 om 14:30
Ik vraag me af of je dat niet altijd met vlagen mist.?
In de periode dat ik samenwoonde stond ik persoonlijk ook niet elke dag bij de voordeur te springen tot hij weer thuis kwam.
Soms waren er zelf dagen dat hij van mij best weg mocht blijven hoor!
En heb je specifiek geen zin om met hem te vrijen of gewoon in het algemeen niet? Je libido kent natuurlijk ook zijn pieken en dalen..
In de periode dat ik samenwoonde stond ik persoonlijk ook niet elke dag bij de voordeur te springen tot hij weer thuis kwam.
Soms waren er zelf dagen dat hij van mij best weg mocht blijven hoor!
En heb je specifiek geen zin om met hem te vrijen of gewoon in het algemeen niet? Je libido kent natuurlijk ook zijn pieken en dalen..
maandag 8 februari 2010 om 14:36
Nee het is niet van de één op de andere dag. Ik ben niet zo'n prater en denk dat dit er insluipt. vanaf dat we zouden gaan trouwen zijn er een hoop misverstanden ontstaan, bij het regelen van de bruiloft hebben we erg veel ruzie gehad, soms zo dat er gezegt werd '' weet je wat dan trouwen we niet'' dit zal misschien wel vaker voorkomen maar ik dacht na het trouwen is dat over dan gaat alles weer zijn gangetje. Na ons trouwen moest ik geopereerd worden waardoor we niet aankinderen mochten beginnen, dit hebben we altijd gewild (dacht ik) zo'n 10 maanden later hadden we groen licht gekregen van de dokter dat het mocht, en wat denk je krabbelt ie terug! Dit heeft wel een impact op ons gehad, vindt ik. Hij kwam met de gekste excuses waarom dat ie het niet meer wilde. Ik heb hem dit erg kwalijk genomen en dit weet ie, hier hebben we het geregeld over gehad. We hebben een hoop samen meegemaakt en elkaar altijd gesteund laat ik dat voorp stellen. Ik merk dat er hierdoor toch een afstand begon te ontstaan, hij was erg met zichzelf bezig, en ik ben niet zo'n prater.
Maar in november was ik het zo zat, en heb aan de bel getrokken, hij is hier erg van geschrokken en besefte ineens dat het zomaar over kon zijn. Nu is ie zo veranderd, hij doet zó zijn best en ik voel me maar schuldig omdat ik niet meer hetzelfde voel als hij. Hij pakt me vast en zegt hoeveel ie van me houdt wil samen dingen doen (je moet je voorstellen dat als ik voor dat ik aan de bel getrokken had, niet eens voor hoefde te stellen om op zaterdag naar de bios te gaan want dan was ik niet wijs!!) de meest uiteenlopende dingen....
Steeds vaker dwalen mijn gedachten af om maar alleen verder te gaan, maar ik heb ook niemand waar ik dit mee kan delen!
Maar in november was ik het zo zat, en heb aan de bel getrokken, hij is hier erg van geschrokken en besefte ineens dat het zomaar over kon zijn. Nu is ie zo veranderd, hij doet zó zijn best en ik voel me maar schuldig omdat ik niet meer hetzelfde voel als hij. Hij pakt me vast en zegt hoeveel ie van me houdt wil samen dingen doen (je moet je voorstellen dat als ik voor dat ik aan de bel getrokken had, niet eens voor hoefde te stellen om op zaterdag naar de bios te gaan want dan was ik niet wijs!!) de meest uiteenlopende dingen....
Steeds vaker dwalen mijn gedachten af om maar alleen verder te gaan, maar ik heb ook niemand waar ik dit mee kan delen!
maandag 8 februari 2010 om 14:38
quote:Nici007 schreef op 08 februari 2010 @ 14:30:
Ik vraag me af of je dat niet altijd met vlagen mist.?
In de periode dat ik samenwoonde stond ik persoonlijk ook niet elke dag bij de voordeur te springen tot hij weer thuis kwam.
Soms waren er zelf dagen dat hij van mij best weg mocht blijven hoor!
En heb je specifiek geen zin om met hem te vrijen of gewoon in het algemeen niet? Je libido kent natuurlijk ook zijn pieken en dalen..Laat ik zeggen dat het niet aan mijn libido ligt......
Ik vraag me af of je dat niet altijd met vlagen mist.?
In de periode dat ik samenwoonde stond ik persoonlijk ook niet elke dag bij de voordeur te springen tot hij weer thuis kwam.
Soms waren er zelf dagen dat hij van mij best weg mocht blijven hoor!
En heb je specifiek geen zin om met hem te vrijen of gewoon in het algemeen niet? Je libido kent natuurlijk ook zijn pieken en dalen..Laat ik zeggen dat het niet aan mijn libido ligt......
maandag 8 februari 2010 om 14:45
maandag 8 februari 2010 om 14:50
quote:Nammma schreef op 08 februari 2010 @ 14:45:
Natuurlijk kan jouw gevoel verminderd zijn. Ik denk dat die kinderwens van jou (en zijn niet-willen) daar een grote rol in kan spelen/gespeeld heeft. Als jij eigenlijk wel kinderen wil en hij niet, zou ik daar toch eens goed over nadenken...want anders blijf je hem dat misschien verwijten.Hij zegt nu dus zelfs dat ie absoluut met mij een kindje wil! Maar voor mij is dit gevoel zo veranderd, als wij nu voor een kindje zouden gaan zou ik altijd het gevoel hebben dat ie het voor mij gedaan heb! Dat hij er zelf niet voor 100% heeft achter gestaan, of iig om de relatie te '' redden'' . En dat wil ik ook niet.
Natuurlijk kan jouw gevoel verminderd zijn. Ik denk dat die kinderwens van jou (en zijn niet-willen) daar een grote rol in kan spelen/gespeeld heeft. Als jij eigenlijk wel kinderen wil en hij niet, zou ik daar toch eens goed over nadenken...want anders blijf je hem dat misschien verwijten.Hij zegt nu dus zelfs dat ie absoluut met mij een kindje wil! Maar voor mij is dit gevoel zo veranderd, als wij nu voor een kindje zouden gaan zou ik altijd het gevoel hebben dat ie het voor mij gedaan heb! Dat hij er zelf niet voor 100% heeft achter gestaan, of iig om de relatie te '' redden'' . En dat wil ik ook niet.
maandag 8 februari 2010 om 15:10
@cupcake: ik herken het gedeeltelijk. Heb dit ook ooit met mijn ex gehad. We waren 6 jaar samen.. en we zouden voor een baby gaan. Maar ik merkte dat ik steeds minder gevoel voor hem had.. ik had niet dat blije gevoel meer bij thuiskomst. We hadden vaak ruzie en natuurlijk we maakten het ook vaak goed. We hadden alles goed voor elkaar.. en hadden gezamenlijke vrienden etc. Maar er ontbrak wat... oprechte liefde. En ik wilde geen kind van hem. Toen begon het kwartje langzaam te vallen.. ik hield niet meer van hem. En nee, het was niet zo dat het verliefd zijn op was veranderd in houden van.. nee, dit was niet meer wat het ooit was geweest. Ik ergerde me ook steeds meer aan hem. Toen stelde ik hem voor om 2 weken tijdelijk uit elkaar te gaan.. om na te denken. Hij wilde absoluut nog een keer proberen, maar ik wist dat dit het einde was. En na 2 maanden was hij er ook helemaal overheen en zag pas in hoe slecht onze relatie was... het nam al onze energie weg.. we leefden bij elkaar maar meer was het ook niet meer. Soms is gewoon de koek op.. en soms vraag ik me af.. is de koek er wel geweest?
maandag 8 februari 2010 om 15:43
wat je nu noemt van jouw kinderwens die hij niet beantwoord en plots wil hij wel kinderen...nu jij weg dreigt te vallen....
DAT probleem lijkt mij hier de basis!
Als je over zoiets essentieels al anders denkt....zie ik helaas weinig hoop....waarom zegt hij nu wel kinderen met je te willen? (heeft hij al kinderen toevallig uit vorige relatie/huwelijk/scharrel)
Kan me namelijk erg goed voorstellen dat het nu voor jou voelt alsof hij het idd 'voor jou' wel wil...en dat is geen goede basis voor kinderen...
DAT probleem lijkt mij hier de basis!
Als je over zoiets essentieels al anders denkt....zie ik helaas weinig hoop....waarom zegt hij nu wel kinderen met je te willen? (heeft hij al kinderen toevallig uit vorige relatie/huwelijk/scharrel)
Kan me namelijk erg goed voorstellen dat het nu voor jou voelt alsof hij het idd 'voor jou' wel wil...en dat is geen goede basis voor kinderen...
maandag 8 februari 2010 om 16:18
Joh...ik vind het best een hufterige actie om na het huwelijk opeens te bedenken dat je toch maar geen kinderen wil. Natuurlijk heeft een mens het recht om van gedachten te veranderen. Maar hij zet daarmee ook jouw hele toekomstbeeld op zijn kop. Kan me voorstellen dat dat een enorme afstand schept.
Nu heb jij twijfels en nu is hij ineens van gedachten veranderd. Het lijkt mij persoonlijk totaal geen goede basis om aan een gezin te beginnen. Hij wil eigenlijk niet, jij twijfelt aan je liefde voor hem. Ik wil je wel waarschuwen je niet te laten meeslepen in die valkuil. Hoe vaak ik wel niet gezien heb dat mensen aan kinderen begonnen juist omdat de 'koek' op was. Dat loopt zelden goed af.
Verder, een relatie is soms hard werken om het leuk te houden. Dat gaat niet altijd vanzelf. Kan je je nog herinneren waarom je in de eerste instantie zo verliefd op hem werd? Wat deden jullie wat de liefde deed oplaaien? Wat is er nu anders?
Nu heb jij twijfels en nu is hij ineens van gedachten veranderd. Het lijkt mij persoonlijk totaal geen goede basis om aan een gezin te beginnen. Hij wil eigenlijk niet, jij twijfelt aan je liefde voor hem. Ik wil je wel waarschuwen je niet te laten meeslepen in die valkuil. Hoe vaak ik wel niet gezien heb dat mensen aan kinderen begonnen juist omdat de 'koek' op was. Dat loopt zelden goed af.
Verder, een relatie is soms hard werken om het leuk te houden. Dat gaat niet altijd vanzelf. Kan je je nog herinneren waarom je in de eerste instantie zo verliefd op hem werd? Wat deden jullie wat de liefde deed oplaaien? Wat is er nu anders?
maandag 8 februari 2010 om 18:48
Bedankt voor jullie reacties.....
Het is inderdaar niet echt een goeie basis meer denk ik om mee verder te gaan, ik die twijfel hij die ineens alles voor me wilt doen om me te behouden...
Toch moet ik voor mezelf nu een knoop gaan doorhakken, errugh moeilijk moet ik zeggen.
Ik ben ook nog iemand die altijd maar aan een ander denkt, en die altijd bang is voor reacties van anderen mensen...Wat zullen ze wel niet zeggen en wat zullen ze wel niet denk. Ik weet dat ik dat niet moet doen, maar dat is niet zo makkelijk als je nou eenmaal zo in mekaar zit.
Het is inderdaar niet echt een goeie basis meer denk ik om mee verder te gaan, ik die twijfel hij die ineens alles voor me wilt doen om me te behouden...
Toch moet ik voor mezelf nu een knoop gaan doorhakken, errugh moeilijk moet ik zeggen.
Ik ben ook nog iemand die altijd maar aan een ander denkt, en die altijd bang is voor reacties van anderen mensen...Wat zullen ze wel niet zeggen en wat zullen ze wel niet denk. Ik weet dat ik dat niet moet doen, maar dat is niet zo makkelijk als je nou eenmaal zo in mekaar zit.
