Thuis
alle pijlers
En we tetteren door over onze dieren
maandag 15 februari 2010 om 22:16
Voortgekomen uit 'Tetter hier over je dier' dat weer voortkwam uit 'Kootje de Beer is weg' is dit een plek waar je kunt kletsen over alle vreugde, vrolijkheid, gezelligheid die je harige (of kale) huisgenoten je brengen. Maar ook als er verdriet of narigheid is, ben je hier van harte welkom, voor harten onder riemen van de andere dierenliefhebbers.
Plak foto's, vraag raad, blaas stoom af!
Dit is het tetter-deel waarin Lotje, Siepie en Tunya weg waren en weer thuiskwamen
Een ereportret van de oorspronkelijke aanleiding van het topic, Kootje (van Leo):
De tabel met vaste posters in dit topic en hun dieren is te vinden in de eerste post van het topic: biebelie in "En we tetteren door over onze dieren". De tabel is zo groot, dat je een muisvinger krijgt van het scrollen
Oorspronkelijke topic: Tetter hier over je dier
Plak foto's, vraag raad, blaas stoom af!
Dit is het tetter-deel waarin Lotje, Siepie en Tunya weg waren en weer thuiskwamen
Een ereportret van de oorspronkelijke aanleiding van het topic, Kootje (van Leo):
De tabel met vaste posters in dit topic en hun dieren is te vinden in de eerste post van het topic: biebelie in "En we tetteren door over onze dieren". De tabel is zo groot, dat je een muisvinger krijgt van het scrollen
Oorspronkelijke topic: Tetter hier over je dier
woensdag 17 februari 2010 om 18:16
Kijk hier de blog van Angel 5, super he. "Onze" beroemde Lot.
http://www.viva.nl/2010/0 ... st-lotje-grijs-mainecoon/
http://www.viva.nl/2010/0 ... st-lotje-grijs-mainecoon/
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 17 februari 2010 om 18:17
quote:mylenevalerie schreef op 17 februari 2010 @ 18:16:
Kijk hier de blog van Angel 5, super he. "Onze" beroemde Lot.
http://www.viva.nl/2010/0 ... st-lotje-grijs-mainecoon/Mooie blog weer. En Lot pontificaal in beeld. Mooie poes is het toch.
Kijk hier de blog van Angel 5, super he. "Onze" beroemde Lot.
http://www.viva.nl/2010/0 ... st-lotje-grijs-mainecoon/Mooie blog weer. En Lot pontificaal in beeld. Mooie poes is het toch.
woensdag 17 februari 2010 om 18:28
Vanmorgen ging ik weer op pad, zoeken naar de poes.
Rijden, stoppen, uitstappen, fluiten, roepen, mensen te woord staan die naar buiten kwamen vragen hoe of wat, uitleggen, grijze poessie, weg, 9 dagen al, ja het is wat, stuk van, verhalen terug van zoekgeraakte honden, konijnen en collega poezen met soms goede en soms slechte afloop.
Na een uur zoeken, in -6 graden, weer thuis.
Mijn helderziende buurvrouw heeft gisteren, ondanks mijn scepsis (ik geloof namelijk nergens in) 'contact' gemaakt met Lotje en ze schreef me dat Lotje nog leeft en dat ze opgejaagd was door honden en erg bang was.
Op de een of andere manier gaf me dat zowel hoop als dat het me vreselijk verdrietig maakte. Lot bang en opgejaagd, geen fijn idee. Maar of ik er nou belang aan moest hechten, ik wist het echt niet. Nogmaals, ik ben een enorme scepticus als het om dat soort dingen gaat.
Ik was ontzettend down vanmorgen. Tegen de tijd dat ik Fien moest halen, probeerde ik mezelf een beetje op te peppen, Fien had vanmiddag vrij en ik wilde gaan schilderen met haar en ik had een snelle schrijfklus die af moest.
Geluncht, Fien wilde spelen en ik heb mijn klus geklaard, gemaild, zodat ik daar vanaf was en ik ging op de bank zitten, even wachten tot Fien naar beneden zou komen om te gaan schilderen. Telefoon.
Ik heb een groot huis en ik moest rennen om het te redden voor de voicemail het over zou nemen. Ik kwam te laat en ik zag dat er al vaker gebeld was, door een onbekend nummer. Zonder de voice mail af te luisteren belde ik terug. Dit kon maar twee dingen betekenen; werk óf Lotje.
Een overduidelijke Drenth nam op. Ik stelde me voor en hij vroeg (lekker direct als men hier is); ben je 'n poes kwiet?
Ik zeg ja, een grijze, langharige......
Die zit bij mij in de loods.......
Ik krijste nog net niet.
Wel stamelde ik iets over hoe en wat maar gelukkig was ik snel hersteld en vroeg om het adres.
Werkelijk waar, de boerderij annex loonbedrijf waar Lot zat is hier nog geen 100 meter vandaan.
Als de wind met een kattenkorf in de auto gesprongen en slippend (het is hier spiegelglad) en met rokende banden naar de boerderij gescheurd.
In de loods stonden allemaal enorme landbouwmachines, werkelijk, een hele loods vol. Een van de knechten was juist bezig om zich een weg te banen naar een vrolijk gekleurde, dodelijk gevaarlijke dorsmachine, daar zat mijn Lotje in!
Vanmorgen om net geen 12 uur was de boer zijn combine in gestapt en Lotje was er uit gevlogen.Hij had haar al eerder gezien want zijn honden hadden haar opgejaagd maar pas vandaag had hij de poster gezien die vlakbij zijn huis aan een boom hing en begreep hij dat Lotje geen konijn was maar een poes. De loods waar ze in zat werd normaal gesproken bewoond door zijn twee jachthonden die haar dus opjoegen.
Nu zat ze in de dorsmachine.
Ik hoorde haar in de verte (loods vólgestapeld met zwaar materieel) klagerig mauwen. Ik bleef roepen en fluiten in de hoop dat ze naar buiten zou komen maar ze durfde niet.
De mannen nodigden me uit om koffie te gaan drinken en dan straks weer terug te komen maar ik vroeg of ik mocht blijven om haar te roepen. De boer dacht dat ze niet te voorschijn zou komen omdat het lawaaierig was op het terrein en ze erg bang was maar ik had er wel vertrouwen in, als ik maar met haar alleen was.
De mannen gingen weg en lieten me alleen met de doodsbange poes.
Ik riep haar, floot zachtjes en ze kwam. Ik zag haar pootjes tussen de machines door. Mauwend, klagend maar steeds dichterbij en ze kwam gewoon naar me toe, met opgeheven staart, vol vertrouwen. Ik pakte haar, duwde haar in de kattenkorf en wandelde de loods uit.
De boer was nog buiten, en stomverbaasd dat ik haar te pakken had gekregen.
Ik ga hem en zijn lieve, zorgzame zoon een hele krat bier brengen.
Thuisgekomen renden de kittens meteen op haar af en ze likte ze. Ongelooflijk maar waar. Ik heb haar rustig aan gevoerd, ze was uitgehongerd en daarna wilde ze maar op schoot, stinkend en wel. Haar poten zoals vanouds op mijn lippen, zweetvoeten maar de heerlijkste poezenpoten ooit.
Ze ruikt naar viezigheid en olie en smeer en troep en ze meurt als een bunzing maar ik vind het een goddelijke lucht. Ze is vettig en dof en erg mager maar haar ogen zijn helder en ze is aanhalig en lief en gewoon helemaal Lotje.
Ik ben zó gelukkig, ik weet me nauwelijks raad......
Nu Siep van Zoebie, de poes van Bumper en de poes van Mariannanas nog terug.
Rijden, stoppen, uitstappen, fluiten, roepen, mensen te woord staan die naar buiten kwamen vragen hoe of wat, uitleggen, grijze poessie, weg, 9 dagen al, ja het is wat, stuk van, verhalen terug van zoekgeraakte honden, konijnen en collega poezen met soms goede en soms slechte afloop.
Na een uur zoeken, in -6 graden, weer thuis.
Mijn helderziende buurvrouw heeft gisteren, ondanks mijn scepsis (ik geloof namelijk nergens in) 'contact' gemaakt met Lotje en ze schreef me dat Lotje nog leeft en dat ze opgejaagd was door honden en erg bang was.
Op de een of andere manier gaf me dat zowel hoop als dat het me vreselijk verdrietig maakte. Lot bang en opgejaagd, geen fijn idee. Maar of ik er nou belang aan moest hechten, ik wist het echt niet. Nogmaals, ik ben een enorme scepticus als het om dat soort dingen gaat.
Ik was ontzettend down vanmorgen. Tegen de tijd dat ik Fien moest halen, probeerde ik mezelf een beetje op te peppen, Fien had vanmiddag vrij en ik wilde gaan schilderen met haar en ik had een snelle schrijfklus die af moest.
Geluncht, Fien wilde spelen en ik heb mijn klus geklaard, gemaild, zodat ik daar vanaf was en ik ging op de bank zitten, even wachten tot Fien naar beneden zou komen om te gaan schilderen. Telefoon.
Ik heb een groot huis en ik moest rennen om het te redden voor de voicemail het over zou nemen. Ik kwam te laat en ik zag dat er al vaker gebeld was, door een onbekend nummer. Zonder de voice mail af te luisteren belde ik terug. Dit kon maar twee dingen betekenen; werk óf Lotje.
Een overduidelijke Drenth nam op. Ik stelde me voor en hij vroeg (lekker direct als men hier is); ben je 'n poes kwiet?
Ik zeg ja, een grijze, langharige......
Die zit bij mij in de loods.......
Ik krijste nog net niet.
Wel stamelde ik iets over hoe en wat maar gelukkig was ik snel hersteld en vroeg om het adres.
Werkelijk waar, de boerderij annex loonbedrijf waar Lot zat is hier nog geen 100 meter vandaan.
Als de wind met een kattenkorf in de auto gesprongen en slippend (het is hier spiegelglad) en met rokende banden naar de boerderij gescheurd.
In de loods stonden allemaal enorme landbouwmachines, werkelijk, een hele loods vol. Een van de knechten was juist bezig om zich een weg te banen naar een vrolijk gekleurde, dodelijk gevaarlijke dorsmachine, daar zat mijn Lotje in!
Vanmorgen om net geen 12 uur was de boer zijn combine in gestapt en Lotje was er uit gevlogen.Hij had haar al eerder gezien want zijn honden hadden haar opgejaagd maar pas vandaag had hij de poster gezien die vlakbij zijn huis aan een boom hing en begreep hij dat Lotje geen konijn was maar een poes. De loods waar ze in zat werd normaal gesproken bewoond door zijn twee jachthonden die haar dus opjoegen.
Nu zat ze in de dorsmachine.
Ik hoorde haar in de verte (loods vólgestapeld met zwaar materieel) klagerig mauwen. Ik bleef roepen en fluiten in de hoop dat ze naar buiten zou komen maar ze durfde niet.
De mannen nodigden me uit om koffie te gaan drinken en dan straks weer terug te komen maar ik vroeg of ik mocht blijven om haar te roepen. De boer dacht dat ze niet te voorschijn zou komen omdat het lawaaierig was op het terrein en ze erg bang was maar ik had er wel vertrouwen in, als ik maar met haar alleen was.
De mannen gingen weg en lieten me alleen met de doodsbange poes.
Ik riep haar, floot zachtjes en ze kwam. Ik zag haar pootjes tussen de machines door. Mauwend, klagend maar steeds dichterbij en ze kwam gewoon naar me toe, met opgeheven staart, vol vertrouwen. Ik pakte haar, duwde haar in de kattenkorf en wandelde de loods uit.
De boer was nog buiten, en stomverbaasd dat ik haar te pakken had gekregen.
Ik ga hem en zijn lieve, zorgzame zoon een hele krat bier brengen.
Thuisgekomen renden de kittens meteen op haar af en ze likte ze. Ongelooflijk maar waar. Ik heb haar rustig aan gevoerd, ze was uitgehongerd en daarna wilde ze maar op schoot, stinkend en wel. Haar poten zoals vanouds op mijn lippen, zweetvoeten maar de heerlijkste poezenpoten ooit.
Ze ruikt naar viezigheid en olie en smeer en troep en ze meurt als een bunzing maar ik vind het een goddelijke lucht. Ze is vettig en dof en erg mager maar haar ogen zijn helder en ze is aanhalig en lief en gewoon helemaal Lotje.
Ik ben zó gelukkig, ik weet me nauwelijks raad......
Nu Siep van Zoebie, de poes van Bumper en de poes van Mariannanas nog terug.
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 17-02-2010 18:52
Reden: Poes van Bumper toegevoegd
Reden: Poes van Bumper toegevoegd
% gewijzigd
woensdag 17 februari 2010 om 18:36
Wat een mooi verhaal Lé. Had je helderziende buurvrouw eigenlijk toch gelijk he? Geef haar maar heel veel knuffels vanavond ondanks de stank en viezigheid. Dat gaat wel weer weg,
En wat fijn dat de andere poezen gelijk op haar afkwamen!
Fien ook helemaal door het dolle heen natuurlijk? En wat heerlijk dat ze gelijk op je af kwam, met staart omhoog. Ze houdt van je! En ze vertrouwd je. De boer verdient zeker een krat bier! Wel 2
Maar is Mariannanas haar kat ook kwijt? Dat wist ik nog niet. Nu heel hard hopen voor alle andere poezeneigenaren, dit is iig een heel goed voorbeeld. En je weet wat ze daar van zeggen, een goed voorbeeld doet goed volgen, dus....
En wat fijn dat de andere poezen gelijk op haar afkwamen!
Fien ook helemaal door het dolle heen natuurlijk? En wat heerlijk dat ze gelijk op je af kwam, met staart omhoog. Ze houdt van je! En ze vertrouwd je. De boer verdient zeker een krat bier! Wel 2
Maar is Mariannanas haar kat ook kwijt? Dat wist ik nog niet. Nu heel hard hopen voor alle andere poezeneigenaren, dit is iig een heel goed voorbeeld. En je weet wat ze daar van zeggen, een goed voorbeeld doet goed volgen, dus....
woensdag 17 februari 2010 om 18:39
Wat heerlijk dat Lot heelhuids is thuisgekomen. En niet gewond. Waar zou ze gedronken en gegeten hebben?
Ja ik heb bij de blog van A5 ook geschreven dat we door blijven duimen voor de kat van Zoebie en Bumper.
Is de kat van Mariannanas ook zoek? Dat heb ik dan gemist.
Ja voor die kat ook door met duimen.
Ja ik heb bij de blog van A5 ook geschreven dat we door blijven duimen voor de kat van Zoebie en Bumper.
Is de kat van Mariannanas ook zoek? Dat heb ik dan gemist.
Ja voor die kat ook door met duimen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 17 februari 2010 om 18:39
Ohhh Leo wat een verhaal. Ik dacht ook al, zo'n jonge kat kan toch niet zomaar doodgaan, die heeft al zijn zeven levens nog. Maar hoe langer het duurde hoe banger ik werd voor een goede afloop. Wat heerlijk zeg zo'n echt Drents boertje. Goh wij wonen ook in een boerendorp. Je weet maar nooit of Siep ook niet ergens vast zit. Ik ga weer hopen nu dat hij ook weer terug komt.
Het regent hier nu en de sneeuw is zo goed als weg. Dus geen sporen meer om na te lopen. Nou ja Siep haat regen, dan wil hij altijd binnen. Dus ik heb hoop dat als hij er nog is hij dan ook maar snel thuiskomt
Het regent hier nu en de sneeuw is zo goed als weg. Dus geen sporen meer om na te lopen. Nou ja Siep haat regen, dan wil hij altijd binnen. Dus ik heb hoop dat als hij er nog is hij dan ook maar snel thuiskomt
woensdag 17 februari 2010 om 18:58
quote:Ratteke schreef op 17 februari 2010 @ 18:38:
[...]
Na een tweede keer lezen snotter ik met je mee... snif
Ik zit hier ook al met tranen in mn ogen. Ik dacht nog, niet huilen miek, het is een forum, maar ik zie het helemaal voor me, en ben echt zo blij voor je.......
Nu de andere poezen nog
Emotioneel incontinent, mooie omschrijving
[...]
Na een tweede keer lezen snotter ik met je mee... snif
Ik zit hier ook al met tranen in mn ogen. Ik dacht nog, niet huilen miek, het is een forum, maar ik zie het helemaal voor me, en ben echt zo blij voor je.......
Nu de andere poezen nog
Emotioneel incontinent, mooie omschrijving
I can do anything i want, and so can you....
woensdag 17 februari 2010 om 19:08
woensdag 17 februari 2010 om 19:14
Yas, wat lief dat ook jij hier even komt om naar me te knipogen. Je hebt een gouden hart, op hyves was je ook al zo lief.
Ja, die buuv van mij.....
Ze wist het precies te zeggen. Honden hadden haar bang gemaakt en opgejaagd en dat waren exact de woorden van de boer.
Lastig voor een ongelovige Thomas als ik dit hoor.
O en meiden, ze wil steeds op schoot, zo heerlijk en gezellig. Ik ben intussen ook helemaal vettig en ik stink net als zij naar de olie maar dat warme, zachte beest op schoot, de poten weer majestueus gestrekt, het liefst met de voeten op mijn onderlip, ik kan er niet genoeg van krijgen.
Zoebiedoebiedoewaa, ik vind het ontzettend erg voor jou dat Siepje nog niet terug is. Houd alsjeblieft moed. Gisteren sprak ik een moeder op het schoolplein die me vertelde dat haar kat na drie maanden van afwezigheid binnen kwam lopen.
Het kan even duren maar alles kán nog goedkomen.
Ik hoop het zo, ik duim ontzettend voor je en ik denk aan je.
Tettermeiden, nogmaals, jullie zijn inderdaad een warm bad, zoals Angel5 ook al zei. Het is fijn te weten dat jullie er zijn. Weet dat ik er ook voor jullie ben in gevallen van dierennood (en andere nood ook hoor).
Ja, die buuv van mij.....
Ze wist het precies te zeggen. Honden hadden haar bang gemaakt en opgejaagd en dat waren exact de woorden van de boer.
Lastig voor een ongelovige Thomas als ik dit hoor.
O en meiden, ze wil steeds op schoot, zo heerlijk en gezellig. Ik ben intussen ook helemaal vettig en ik stink net als zij naar de olie maar dat warme, zachte beest op schoot, de poten weer majestueus gestrekt, het liefst met de voeten op mijn onderlip, ik kan er niet genoeg van krijgen.
Zoebiedoebiedoewaa, ik vind het ontzettend erg voor jou dat Siepje nog niet terug is. Houd alsjeblieft moed. Gisteren sprak ik een moeder op het schoolplein die me vertelde dat haar kat na drie maanden van afwezigheid binnen kwam lopen.
Het kan even duren maar alles kán nog goedkomen.
Ik hoop het zo, ik duim ontzettend voor je en ik denk aan je.
Tettermeiden, nogmaals, jullie zijn inderdaad een warm bad, zoals Angel5 ook al zei. Het is fijn te weten dat jullie er zijn. Weet dat ik er ook voor jullie ben in gevallen van dierennood (en andere nood ook hoor).
woensdag 17 februari 2010 om 19:14
Meiden je gelooft het niet, maar Siep is terug. Ik kijk naar buiten, zit hij onder de tafel. Ik kijk nog eens en jawel hij is het. echt. Ik ga nu met hem naar de dierenarts, Kan om half 8 nog net terecht. Normaal is het spreekuur tot 7 uur en dat haalde ik dus niet.
Hij hoest verschrikkelijk en spuugt slijm uit.
En hij is broodmager, maar hij wil niet eten. Wel drinken uit de bak van de hond. Ben weg.
Hij hoest verschrikkelijk en spuugt slijm uit.
En hij is broodmager, maar hij wil niet eten. Wel drinken uit de bak van de hond. Ben weg.
woensdag 17 februari 2010 om 19:22
Zoebie!!!! Ooh, nou breekt mn klomp zeg.... Wat ontzéttend heerlijk geweldig nieuws toch! Ondanks dat ie best ziek is, ik hoop echt voor je dat de da hem kan opknappen/beter maken. Laat ons dat vooral snel weten.
Gut zeg, ik heb er eigenlijk geen woorden voor... wát een dag!
Nu hevig hevig hopen en duimen voor de katten van Marianannas en Bumper. Helaas is Bumper vandaag opgenomen in het ziekenhuis dus zij kan nu niet op de uitkijk staan voor haar beestje.
Dát zou toch wat zijn zeg... een berichtje hier van M. dat ook haar kat er weer is... Please!
Gut zeg, ik heb er eigenlijk geen woorden voor... wát een dag!
Nu hevig hevig hopen en duimen voor de katten van Marianannas en Bumper. Helaas is Bumper vandaag opgenomen in het ziekenhuis dus zij kan nu niet op de uitkijk staan voor haar beestje.
Dát zou toch wat zijn zeg... een berichtje hier van M. dat ook haar kat er weer is... Please!
woensdag 17 februari 2010 om 19:23
Wat fijn dat Lot en Siep weer terug zijn! Helaas, helaas ga ik weer een vermissing aan het rijtje toevoegen...
Onze grijsblauwe Tunya is sinds eergisteravond verdwenen. Ze kan naar buiten maar komt dan normaal gesproken in een grote binnentuin terecht waar ze niet uit kan. Maar ze is nu al twee dagen weg dus er moet iets gebeurd zijn: of ze zit ergens opgesloten, of ze is via een van de huizen naar de voorkant gesneaked en kan ons huis niet meer vinden.
We hebben al een flink aantal rondjes gemaakt, ook 's avonds laat. Overal gevraagd, opgegeven bij Amivedi en Katvinder, dierenarts gebeld... maar nog niks. En ze is de bangste van de vier, dus ik ben zo bang dat ze op zich vlakbij is maar niet tevoorschijn durft te komen...
Dus het houdt niet op ben ik bang, met de vermissingen.
Onze grijsblauwe Tunya is sinds eergisteravond verdwenen. Ze kan naar buiten maar komt dan normaal gesproken in een grote binnentuin terecht waar ze niet uit kan. Maar ze is nu al twee dagen weg dus er moet iets gebeurd zijn: of ze zit ergens opgesloten, of ze is via een van de huizen naar de voorkant gesneaked en kan ons huis niet meer vinden.
We hebben al een flink aantal rondjes gemaakt, ook 's avonds laat. Overal gevraagd, opgegeven bij Amivedi en Katvinder, dierenarts gebeld... maar nog niks. En ze is de bangste van de vier, dus ik ben zo bang dat ze op zich vlakbij is maar niet tevoorschijn durft te komen...
Dus het houdt niet op ben ik bang, met de vermissingen.
